Relaties
alle pijlers
Koophuis vriend wanneer op beider naam
donderdag 19 november 2009 om 22:14
Hallo dames, ik lees al vaker mee, maar heb me nu maar eens geregistreerd. Weet niet of dit al vaker aan de orde is geweest, maar ik zit met het volgende. Ik woon sinds 3 jaar samen in het koophuis van mijn vriend. De notaris zei tegen ons dat het vrij normaal was op een gegeven moment het huis op beider naam te zetten ivm op een gegeven moment recht hebben op de overwaarde. Ik draag dus al 3 jaar mijn steentje bij aan alles, maar mijn vriend is hier faliekant tegen. Hij wil ook niet samen iets anders kopen maar dus ook niet het huis op allebei onze namen. Ik wil toch samen echt iets opbouwen het niet zo, maar hij begrijpt het niet. Wat vinden jullie een normale gang van zaken?
Wij hebben hier verleden week grote ruzie over gehad en maar gestopt hierover maar niks opgelost. Voor mij is het toch wel belangrijk. Moet ik dat nu maar laten varen? Hij vindt het belachelijk dat een relatie daarop gebaseerd moet zijn en vindt het brutaal van mij. Nou, ben benieuwd, misschien ligt het wel gewoon aan mij, maar is fijn om andere meningen te horen.
Wij hebben hier verleden week grote ruzie over gehad en maar gestopt hierover maar niks opgelost. Voor mij is het toch wel belangrijk. Moet ik dat nu maar laten varen? Hij vindt het belachelijk dat een relatie daarop gebaseerd moet zijn en vindt het brutaal van mij. Nou, ben benieuwd, misschien ligt het wel gewoon aan mij, maar is fijn om andere meningen te horen.
vrijdag 20 november 2009 om 12:01
quote:Anna1967 schreef op 20 november 2009 @ 11:56:
Lampie, ik betaal alle kosten voor vakanties, eten, uit eten, verjaardagen, auto etc. die delen we niet hoor. Ik heb ook alle meubilair gekocht en hem geld geleend, is niet zo dat ik te weinig betaal vind ik.Dat doe je wel en ik heb al uitgelegd waarom. Hebben jullie een samenlevingscontract waaruit blijkt wat jouw bezit is en wat tot het zijne behoort? Heeft hij een schuldbekentenis getekend voor die leningen?
Lampie, ik betaal alle kosten voor vakanties, eten, uit eten, verjaardagen, auto etc. die delen we niet hoor. Ik heb ook alle meubilair gekocht en hem geld geleend, is niet zo dat ik te weinig betaal vind ik.Dat doe je wel en ik heb al uitgelegd waarom. Hebben jullie een samenlevingscontract waaruit blijkt wat jouw bezit is en wat tot het zijne behoort? Heeft hij een schuldbekentenis getekend voor die leningen?
vrijdag 20 november 2009 om 12:02
quote:sugarmiss schreef op 19 november 2009 @ 23:15:
Als je het dan moeilijk vind om voor je zelf op te komen. Doe het dan tenminste voor je kind. Zorg dat niet al je spaargeld naar je vriend gaat maar regel ook iets voor je kind.
Als de relatie uit mocht gaan sta je wel met kind en al op straat en dan?Sterker nog: een rechter laat een kind niet zomaar op straat komen en een urgentieverklaring voor een woning krijg je ook niet op basis van naïeve keuzes zoals die van TO, dus het zou nog eens best zo kunnen zijn dat het hoofdverblijf van kind door de rechter in zo'n situatie bij vader wordt bepaald.
Als je het dan moeilijk vind om voor je zelf op te komen. Doe het dan tenminste voor je kind. Zorg dat niet al je spaargeld naar je vriend gaat maar regel ook iets voor je kind.
Als de relatie uit mocht gaan sta je wel met kind en al op straat en dan?Sterker nog: een rechter laat een kind niet zomaar op straat komen en een urgentieverklaring voor een woning krijg je ook niet op basis van naïeve keuzes zoals die van TO, dus het zou nog eens best zo kunnen zijn dat het hoofdverblijf van kind door de rechter in zo'n situatie bij vader wordt bepaald.
vrijdag 20 november 2009 om 12:09
Oh wacht, vriend was niet de vader. Ik weet niet hoe het met de echte vader van kind zit, maar dan is het in deze situatie helemáál in groot belang van je kind om te zorgen dat je het financieel goed geregeld hebt.
Leuk hoor, dat ongeregeld samenwonen met nieuwe partner en het is jouw eigen verantwoordelijkheid dat jij je laat piepelen, maar er is nu goddorie wel een kind bij betrokken.
Leuk hoor, dat ongeregeld samenwonen met nieuwe partner en het is jouw eigen verantwoordelijkheid dat jij je laat piepelen, maar er is nu goddorie wel een kind bij betrokken.
vrijdag 20 november 2009 om 12:22
Je moet hier gewoon goede, duideilijke afspraken over gaan maken. Als je vriend in de veertig is en nog heeft samengewoond, dan is dit een leerpunt voor hem.
Hoe ziet hij de toekomst dan voor zich? Is het eerlijk dat hij de dingen die waardevast zijn (hopelijk, al die oversluitingen en bouwdepots klinken nogal wankel...) betaalt en hier ook bij verkoop het rendement op terugkrijgt, terwijl jij met boodschappen en vakanties niets opbouwt.
En zoals het nu in elkaar zit, heb jij geen enkele recht op het huis. Er zijn relaties zoals die van Djoels, waarbij dat werkt, maar dat vooral omdat er uitgebreid over nagedacht en gesproken is.
Ga om de tafel, maak allebei apart van elkaar een plan wat jullie redelijk lijkt en kijk naar elkaars ideeën en gebruik ze in de beste mix die jullie kunnen verzinnen.
Hoe ziet hij de toekomst dan voor zich? Is het eerlijk dat hij de dingen die waardevast zijn (hopelijk, al die oversluitingen en bouwdepots klinken nogal wankel...) betaalt en hier ook bij verkoop het rendement op terugkrijgt, terwijl jij met boodschappen en vakanties niets opbouwt.
En zoals het nu in elkaar zit, heb jij geen enkele recht op het huis. Er zijn relaties zoals die van Djoels, waarbij dat werkt, maar dat vooral omdat er uitgebreid over nagedacht en gesproken is.
Ga om de tafel, maak allebei apart van elkaar een plan wat jullie redelijk lijkt en kijk naar elkaars ideeën en gebruik ze in de beste mix die jullie kunnen verzinnen.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
vrijdag 20 november 2009 om 16:43
Heb je dit eigenlijk ook ter sprake gebracht toen je vriend bezig was met oversluiting en bouwdepots en wat niet al? Ik vind het raar als hij dat allemaal in zijn eentje heeft gedaan zonder er jou bij te betrekken, op wat voor een manie rdan ook. Ja, jij mocht blijkbaar mee betalen...
ik ben HEEL benieuwd wat er uit komt vanavond! Waar het om gaat is dat jullie een gelijkwaardigere relatie moeten krijgen op dit punt.Sterkte!
ik ben HEEL benieuwd wat er uit komt vanavond! Waar het om gaat is dat jullie een gelijkwaardigere relatie moeten krijgen op dit punt.Sterkte!
vrijdag 20 november 2009 om 16:52
Nou, ik zit nu dus op hem te wachten voor het gesprek. We hebben een avond samen, mijn zoon is bij zijn vader. Ben best wel nerveus. En ja Kastanjez, ik heb het ook al ter sprake gebracht toen het bouwdepot aangevraagd werd en hij zijn hypotheek moest oversluiten, maar toen vond hij dat we te kort bij elkaar waren (2 jaar), en dat hij er nog op terug zou komen. Toen zei ik al hoelang etc, zei hij ja ik ga geen datum vastzetten, anders hou je me eraan, maar nu dus een jaar verder en hij wil de hypotheek toch oversluiten ivm problemen met de verstrekker maar goed. Hopen dat we eruit komen vanavond. Zie er erg tegen op omdat hij zich altijd zo aangevallen voelt.
vrijdag 20 november 2009 om 17:30
Anna, heel veel succes vanavond. Het is niet terecht dat hij zich aangevallen voelt. In principe is dat de boot afhouden van hem ook een soort aanval, alleen dan passief.
Schets hem het scenario van auto-ongeluk: jij met je kind op straat, geen poot om op te staan, erfgenamen alleen zijn ouders, jij geen rode cent.
Dat is toch niet te verteren? Je hebt hier gewoon recht op.
Nogmaals succes.
Schets hem het scenario van auto-ongeluk: jij met je kind op straat, geen poot om op te staan, erfgenamen alleen zijn ouders, jij geen rode cent.
Dat is toch niet te verteren? Je hebt hier gewoon recht op.
Nogmaals succes.
vrijdag 20 november 2009 om 17:49
Anna, persoonlijk zou ik zo'n gesprek anders ingaan. Jij focust je totaal op het huis én de mogelijke overwaarde die gaat ontstaan. Je handelt puur uit eigenbelang om wanneer het fout gaat tussen jullie, jij toch recht hebt op een deel van de overwaarde.
Waarom ga je geen gesprek aan dat je een gezamelijk huishouden wil gaan voeren? Compleet met en/of rekening waar jullie salarissen, kinderbijslag, alimentatie op gestort worden, maar ook alle kosten uit betaald gaan worden? Betrek daarbij ook het huis, dat dit gezamelijk eigendom wordt. De hypotheekschuld op beider naam. Dan heb je veel meer kans van slagen, dan wanneer alle nadruk legt op alleen het huis.
Wanneer hij dat niet wil na 4 jaar samen, dan is het aan jou om eens heel hard na te denken of jullie relatie.
Waarom ga je geen gesprek aan dat je een gezamelijk huishouden wil gaan voeren? Compleet met en/of rekening waar jullie salarissen, kinderbijslag, alimentatie op gestort worden, maar ook alle kosten uit betaald gaan worden? Betrek daarbij ook het huis, dat dit gezamelijk eigendom wordt. De hypotheekschuld op beider naam. Dan heb je veel meer kans van slagen, dan wanneer alle nadruk legt op alleen het huis.
Wanneer hij dat niet wil na 4 jaar samen, dan is het aan jou om eens heel hard na te denken of jullie relatie.
vrijdag 20 november 2009 om 19:15
Nou Pom, dat is juist ook wat ik wil, alles samen betalen en delen, maar dat wil hij niet. Ben net er langzaam over begonnen maar had eerst een andere vraag aan hem. Mijn ex-schoonvader ligt op sterven en vroeg aan hem of hij meeging naar de begrafenis want voor mij is het best moeilijk, ouders verloren, helemaal geen familie meer en mijn ex-schoonvader ligt me toch wel aan mijn hart. Maar was zijn antwoord gewoon nee, dat vraag je toch niet, ik heb geen band met die man en ken hem amper. Je kan best alleen gaan. Dus nu is hij naar bed gegaan en het gesprek over gezamenlijk huishouden erbij ingeschoten. begin zo aan mezelf te twijfelen.
vrijdag 20 november 2009 om 20:00
Nou dames, de laatste update, hij is toch naar beneden gekomen om te praten, maar begon van het is weer vrijdag en dan komt er weer een probleem naar boven. Zijn woorden waren kort maar krachtig, ik zet het huis niet op beider naam, ga niet gezamenlijk alle financien doen en ga ook niet mee naar de begrafenis. Want.... ik zou jou dit soort dingen ook nooit vragen. Toch er mee te maken dat hij nooit heeft samengewoond? ik weet het niet. Hij zegt dat hij er genoeg van heeft en eigenlijk staan we nu toch bijna op het punt om uit elkaar te gaan, tenzij ik het er niet meer over heb
vrijdag 20 november 2009 om 20:16
Anna, ik denk dat je vriend niet begrijpt dat hij niet zo met jou om kan gaan. Dit is niet acceptabel. Je vriend zou zelf aan moeten bieden mee te gaan naar die begrafenis en dat gedoe met jullie huis is ook vreemd. Dit hoeft misschien niet direct het begin van het einde te betekenen, maar dan moet je wel op korte termijn heel duidelijk tegen hem zijn. Als ik jou was zou ik hem heel duidelijk vertellen hoe rot jij deze situatie vind en dat beide dingen (begrafenis, huis) niet oke zijn. Desnoods schrijf je het in een brief en laat je die aan hem lezen en ga je zelf even iets leuks doen in de stad. Dan heeft hij tijd om erover na te denken etc. en hoeft hij zich niet direct aangevallen te voelen.
Ik zou hem 1 kans geven om hier wat mee te doen, en als hij dan niet handelt, dan zou ik echt vertrekken.
Dit verdien jij namelijk niet!
Ik zou hem 1 kans geven om hier wat mee te doen, en als hij dan niet handelt, dan zou ik echt vertrekken.
Dit verdien jij namelijk niet!
vrijdag 20 november 2009 om 20:24
Je gaat toch niet naar een crematie of begrafenis voor diegene die overleden is? (weet het "doorgaans" toch niet meer), maar dat doe je wel voor de nabestaanden en zeker voor je partner als die dat vraagt.
Dit even totaal los van het geld, is iets wat je mag verwachten van je partner.
Dan de financien, dat hij het huis niet op je naam wil hebben is zijn keuze, voor je te accepteren of niet, maar hoe nu de financien zijn geregeld, zou ik zeker niet accepteren. Wat nu (zoals nu bijna al) als het niet goed gaat? Heb je straks 3, 4, 5 of langer jaar(ren) veel geld uitgegeven en er niets (meer) voor terug. Terwijl je normaal gesproken wellicht zelf een woning had gekocht en nu een gedeelte daarvan afbetaald zou hebben of zelf overwaarde zou hebben.
In mijn ogen is dit een man die het echt geen (excuse me) reet interesseert hoe jij hierin staat en jou zeker niet "verzorgd" achter zal laten in geval als er wat gebeurd met hem/jullie.
Zou in mijn ogen een zeer egoistische man zijn en zeker niet een voorbeeld voor mij kind(eren).
Sterkte met het nemen van een beslissing, want die ligt bij jou...dat is heel duidelijk.
Dit even totaal los van het geld, is iets wat je mag verwachten van je partner.
Dan de financien, dat hij het huis niet op je naam wil hebben is zijn keuze, voor je te accepteren of niet, maar hoe nu de financien zijn geregeld, zou ik zeker niet accepteren. Wat nu (zoals nu bijna al) als het niet goed gaat? Heb je straks 3, 4, 5 of langer jaar(ren) veel geld uitgegeven en er niets (meer) voor terug. Terwijl je normaal gesproken wellicht zelf een woning had gekocht en nu een gedeelte daarvan afbetaald zou hebben of zelf overwaarde zou hebben.
In mijn ogen is dit een man die het echt geen (excuse me) reet interesseert hoe jij hierin staat en jou zeker niet "verzorgd" achter zal laten in geval als er wat gebeurd met hem/jullie.
Zou in mijn ogen een zeer egoistische man zijn en zeker niet een voorbeeld voor mij kind(eren).
Sterkte met het nemen van een beslissing, want die ligt bij jou...dat is heel duidelijk.
vrijdag 20 november 2009 om 21:58
Dank je Hariboo, dat is echt een hart onder de riem. Hij is even sigaretten halen, hebben net over koetjes en kalfjes zitten praten, maar ga het zo toch weer aankaarten, anders blijft het maar hangen. Waarschijnlijk gaat het escaleren want hij vindt dat ik mijn zin doordrijf. Ik denk nu ook niet eens meer aan het huis, maar dat, voor mijn gevoel, hij te beroerd is mee te gaan naar de begrafenis terwijl ik aangeef dat ik dat belangrijk vind. Maar, zijn standpunt.... pffff vermoeiend hoor. Ik hoop dat we eruit komen maar anders is het niet anders.
zaterdag 21 november 2009 om 00:29
Alleen al om het feit dat het gewoonweg verstandig is afspraken (op papier!) te maken over de financien vind ik het zeer typisch dat hij hier geheel niet open voor staat. Hoe de verdeling dan ook eventueel zou worden, hij slaat de deur bij voorbaat dicht.
Dat in combinatie met de vreselijk egoistische opmerking over de begrafenis maakt dat ik je aanraad eens heel goed na te gaan denken over deze relatie.
Het klinkt alsof hij alleen aan zichzelf denkt en jou totaal niet respecteert. Is dat iemand waarmee je wilt leven?
Dat in combinatie met de vreselijk egoistische opmerking over de begrafenis maakt dat ik je aanraad eens heel goed na te gaan denken over deze relatie.
Het klinkt alsof hij alleen aan zichzelf denkt en jou totaal niet respecteert. Is dat iemand waarmee je wilt leven?
anoniem_75636 wijzigde dit bericht op 21-11-2009 00:30
Reden: d, t, dt, ...
Reden: d, t, dt, ...
% gewijzigd
zaterdag 21 november 2009 om 09:58
Anna, wat rot dat het allemaal zo moeilijk loopt zeg!
Hij lijkt me behoorlijk egoïstisch, hij bekijkt het echt alleen van zijn kant. Gaat dat altijd zo bij hem?
Ja, nu word de lading steeds zwaarder natuurlijk. Het gaat in principe gewoon om een formaliteit maar er hangt voor jou zoveel meer aan vast. Het symboliseert natuurlijk ook gewoon de toekomst. Een toekomst die hij niet vast durft te leggen?
Ik kan me voorstellen dat je hier hartstikke onzeker van word.
Veel succes en ik hoop dat er toch nog een goed gesprek uit gekomen is.
Hij lijkt me behoorlijk egoïstisch, hij bekijkt het echt alleen van zijn kant. Gaat dat altijd zo bij hem?
Ja, nu word de lading steeds zwaarder natuurlijk. Het gaat in principe gewoon om een formaliteit maar er hangt voor jou zoveel meer aan vast. Het symboliseert natuurlijk ook gewoon de toekomst. Een toekomst die hij niet vast durft te leggen?
Ik kan me voorstellen dat je hier hartstikke onzeker van word.
Veel succes en ik hoop dat er toch nog een goed gesprek uit gekomen is.
zaterdag 21 november 2009 om 11:46
quote:Serafina schreef op 21 november 2009 @ 09:58:
Anna, wat rot dat het allemaal zo moeilijk loopt zeg!
Hij lijkt me behoorlijk egoïstisch, hij bekijkt het echt alleen van zijn kant. Gaat dat altijd zo bij hem?
Ja, nu word de lading steeds zwaarder natuurlijk. Het gaat in principe gewoon om een formaliteit maar er hangt voor jou zoveel meer aan vast. Het symboliseert natuurlijk ook gewoon de toekomst. Een toekomst die hij niet vast durft te leggen?
Ik kan me voorstellen dat je hier hartstikke onzeker van word.
Veel succes en ik hoop dat er toch nog een goed gesprek uit gekomen is.De zakelijke kant van je relatie regelen is geen formaliteit en ook geen symbool. Het zou een keiharde voorwaarde moeten zijn voor iedereen die samenwoont. Het wordt tijd dat sommige vrouwen van hun roze wolk afstappen en, met beide benen op de grond, ook in zakelijk opzicht zelfstandig worden.
Anna, wat rot dat het allemaal zo moeilijk loopt zeg!
Hij lijkt me behoorlijk egoïstisch, hij bekijkt het echt alleen van zijn kant. Gaat dat altijd zo bij hem?
Ja, nu word de lading steeds zwaarder natuurlijk. Het gaat in principe gewoon om een formaliteit maar er hangt voor jou zoveel meer aan vast. Het symboliseert natuurlijk ook gewoon de toekomst. Een toekomst die hij niet vast durft te leggen?
Ik kan me voorstellen dat je hier hartstikke onzeker van word.
Veel succes en ik hoop dat er toch nog een goed gesprek uit gekomen is.De zakelijke kant van je relatie regelen is geen formaliteit en ook geen symbool. Het zou een keiharde voorwaarde moeten zijn voor iedereen die samenwoont. Het wordt tijd dat sommige vrouwen van hun roze wolk afstappen en, met beide benen op de grond, ook in zakelijk opzicht zelfstandig worden.
zaterdag 21 november 2009 om 12:09
Anna, zoals ik het lees zou je vriend zijn huidige levensstijl (huis) niet kunnen betalen als jij niet alle 'gewone' uitgaven buiten de hypotheek op je zou nemen. Jij subsidieert momenteel als het ware zijn te dure huis en verbouwing.
Djoels' oplossing vind ik wat ver gaan, je mag best ook meebetalen aan de woonlasten, anders zou je ook huur moeten betalen. Maar jouw bijdrage moet dan wel in verhouding zijnn, als hurend stel deel je je woonlasten tenslotte ook. Dus zolang het huis enkel op zijn naam staat neemt hij de aflossing op zich en verzekeringen die betrekking hebben op de hypotheek, de rest -hypotheekrente, energierekening, boodschappen, inboedelverzekering etc - delen jullie, na aftrek van het bedrag van de hypotheekrenteaftrek (jij betaalt dan tenslotte mee aan de hypotheekrente, maar alleen hij heeft het belastingvoordeel).
Dit zal uiteindelijk duurder uitkomen voor je vriend, maar hij bouwt dan ook vermogen op in de vorm van eigen woningbezit en jij niet.
Djoels' oplossing vind ik wat ver gaan, je mag best ook meebetalen aan de woonlasten, anders zou je ook huur moeten betalen. Maar jouw bijdrage moet dan wel in verhouding zijnn, als hurend stel deel je je woonlasten tenslotte ook. Dus zolang het huis enkel op zijn naam staat neemt hij de aflossing op zich en verzekeringen die betrekking hebben op de hypotheek, de rest -hypotheekrente, energierekening, boodschappen, inboedelverzekering etc - delen jullie, na aftrek van het bedrag van de hypotheekrenteaftrek (jij betaalt dan tenslotte mee aan de hypotheekrente, maar alleen hij heeft het belastingvoordeel).
Dit zal uiteindelijk duurder uitkomen voor je vriend, maar hij bouwt dan ook vermogen op in de vorm van eigen woningbezit en jij niet.
zaterdag 21 november 2009 om 20:54
Lees nu pas weer het vervolg bij en ik word er echt niet vrolijk van.
Wat ongelooflijk naar voor je Anna, dat je vriend niet met je mee wil naar de begrafenis!! Heb je uit kunnen leggen dat je het gewoon moeilijk vind om alleen te gaan, dat jij ook graag iemand bij je hebt waar je op kunt steunen tijdens zo'n emotionele en moeilijke gebeurtenis? Als hij dat niet in kan of wil zien...
En het heeft natuurlijk geen flikker te maken met je zin door willen drijven!! Onthoud dat goed hoor! Je bent absoluut geen zeikerd, je wilt gewoon graag steun van je vriend en je leven voor jullie samen eerlijk, gelijkwaardig én samen vorm geven. Als hij daar neit aan mee wil werken....
Bah, wat klote als iemand zo niet met je mee wil denken...
Blijf hier nog wel even volgen, hoop heel erg dat het nog de goede kant op gaat. Sterkte!
Wat ongelooflijk naar voor je Anna, dat je vriend niet met je mee wil naar de begrafenis!! Heb je uit kunnen leggen dat je het gewoon moeilijk vind om alleen te gaan, dat jij ook graag iemand bij je hebt waar je op kunt steunen tijdens zo'n emotionele en moeilijke gebeurtenis? Als hij dat niet in kan of wil zien...
En het heeft natuurlijk geen flikker te maken met je zin door willen drijven!! Onthoud dat goed hoor! Je bent absoluut geen zeikerd, je wilt gewoon graag steun van je vriend en je leven voor jullie samen eerlijk, gelijkwaardig én samen vorm geven. Als hij daar neit aan mee wil werken....
Bah, wat klote als iemand zo niet met je mee wil denken...
Blijf hier nog wel even volgen, hoop heel erg dat het nog de goede kant op gaat. Sterkte!
zaterdag 21 november 2009 om 22:29
O lieve Anna,
Jouw vriend klinkt zo als mijn ex...
Ik was destijds ook met mijn kind bij hem ingetrokken, wilde na verloop van tijd ook de zakelijke kant van ons samenwonen regelen maar no way.. Hij vond dat niet nodig, ik moest hem maar gewoon vertrouwen, vond hij..
Ieder gesprek erover eindigde in ruzie.
Onze relatie ging later helemaal niet goed en uiteindelijk stond ik dus wel met lege handen en een kind "op straat". Kon gelukkig bij familie wonen.
Heb als de sotermieter een fulltime baan gezocht en gevonden (want een huurwoning zou jaren duren, en voor een urgentie was meer nodig werd mij verteld..), een hypotheekverstrekker bereid gevonden mij een hypotheek te verstrekken terwijl ik nog in mijn proefperiode zat, en mijn huidige woning gekocht.
Voel me hier nu al jaren als een koningin te rijk, en ik zal nooit meer een woning opzeggen voor een man, tenzij alles voor mij en mijn kind verdomde goed geregeld is.
Ik heb mijn lesje wel geleerd wat dat betreft.
Ik hoop echt voor je dat jouw relatie een betere wending krijgt dan het bij mij deed, maar zorg ten alle tijden goed voor jezelf en voor je kind. Jullie situatie is nu erg ongelijkwaardig en je bent hierin (samen met je kind) erg kwetsbaar nu.
Ps. wat die begrafenis betreft, daar zou ik overigens dan weer niet zo'n issue van maken. Ik kan me voorstellen dat jouw vriend niets heeft met de vader van jouw ex. Daar zou ik dan gewoon zelf naartoe gaan (of met een goede vriendin, als je het zo moeilijk vindt om er alleen naartoe te gaan..).
Jouw vriend klinkt zo als mijn ex...
Ik was destijds ook met mijn kind bij hem ingetrokken, wilde na verloop van tijd ook de zakelijke kant van ons samenwonen regelen maar no way.. Hij vond dat niet nodig, ik moest hem maar gewoon vertrouwen, vond hij..
Ieder gesprek erover eindigde in ruzie.
Onze relatie ging later helemaal niet goed en uiteindelijk stond ik dus wel met lege handen en een kind "op straat". Kon gelukkig bij familie wonen.
Heb als de sotermieter een fulltime baan gezocht en gevonden (want een huurwoning zou jaren duren, en voor een urgentie was meer nodig werd mij verteld..), een hypotheekverstrekker bereid gevonden mij een hypotheek te verstrekken terwijl ik nog in mijn proefperiode zat, en mijn huidige woning gekocht.
Voel me hier nu al jaren als een koningin te rijk, en ik zal nooit meer een woning opzeggen voor een man, tenzij alles voor mij en mijn kind verdomde goed geregeld is.
Ik heb mijn lesje wel geleerd wat dat betreft.
Ik hoop echt voor je dat jouw relatie een betere wending krijgt dan het bij mij deed, maar zorg ten alle tijden goed voor jezelf en voor je kind. Jullie situatie is nu erg ongelijkwaardig en je bent hierin (samen met je kind) erg kwetsbaar nu.
Ps. wat die begrafenis betreft, daar zou ik overigens dan weer niet zo'n issue van maken. Ik kan me voorstellen dat jouw vriend niets heeft met de vader van jouw ex. Daar zou ik dan gewoon zelf naartoe gaan (of met een goede vriendin, als je het zo moeilijk vindt om er alleen naartoe te gaan..).
