Relaties
alle pijlers
Einde vriendschap?
zondag 22 november 2009 om 19:24
Situatie:
Ik ben een man, 32 jaar, single. Heb een hele goede vriendin, nu al 4,5 jaar, waarmee ik dacht een hele hechte band te hebben. Ik noem haar gemakshalve A. A is 30 jaar en heeft een relatie met een vrouw, hier B genoemd. Zij is 29.
Er gaat een heel verhaal aan vooraf, maar ik wil het nu even hebben over een situatie waarin ik verkeer en me werkelijk geen raad weet.
A heeft momenteel geen baan. Zij en B hebben het financieel erg zwaar en ik heb aangeboden wat verlichting te geven. Dit in de vorm dat ik elke maand haar een bedrag van 150 euro zou geven, zodat ze in ieder geval haar betalingsregeling met een schuldeiser kon nakomen. Anders kwamen daar weer extra kosten bij.
Goed, ik ben zelf ook geen financiele instelling, maar ik kon het missen. Heb geen vrouw of kinderen, anders was het voor mij echt anders geweest. Nu blijkt dat A heeft gesolliciteerd en een grote kans heeft op die baan. Geweldig natuurlijk, dus ik stuurde een sms waarin ik ook gelijk zei dat ik dan dat bedrag niet meer hoefde te geven aan haar.
En toen begon het. Kreeg een boos en gefrustreerd smsje terug, waarom ik zoiets besliste zonder te overleggen met haar en dat ze echt teleurgesteld was. Dat juist ik zou moeten weten dat ze het hard nodig heeft en dat ze altijd van op aan kon. En ik stond echt perplex. Ik heb wat smsjes teruggestuurd en daarin getracht één en ander uit te leggen en dat het van mijn kant toch logisch was. Ik wil er wel even bij zeggen dat ik liever niet sms, maar zij neemt geen telefoon op en heeft dan geen behoefte aan praten.
Er is heel veel voorbij gekomen via de sms. Uitspraken dat ik onbetrouwbaar ben, niet stabiel, dat ze niet met mij getrouwd is, en nog veel meer. Dit is niet de vriendin waarmee ik een vriendschap had en het is ook gewoon voorbij. Dat denk ik dan. Het maakt me ook boos. Door zoiets als geld? Ze had toch ook kunnen aangeven dat ze graag wat langer had gehad?
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Snap er werkelijk niets meer van. Misschien dat ik niet helemaal volledig ben geweest, excuses, maar als er opmerkingen zijn, zal ik ze beantwoorden.
Ik ben een man, 32 jaar, single. Heb een hele goede vriendin, nu al 4,5 jaar, waarmee ik dacht een hele hechte band te hebben. Ik noem haar gemakshalve A. A is 30 jaar en heeft een relatie met een vrouw, hier B genoemd. Zij is 29.
Er gaat een heel verhaal aan vooraf, maar ik wil het nu even hebben over een situatie waarin ik verkeer en me werkelijk geen raad weet.
A heeft momenteel geen baan. Zij en B hebben het financieel erg zwaar en ik heb aangeboden wat verlichting te geven. Dit in de vorm dat ik elke maand haar een bedrag van 150 euro zou geven, zodat ze in ieder geval haar betalingsregeling met een schuldeiser kon nakomen. Anders kwamen daar weer extra kosten bij.
Goed, ik ben zelf ook geen financiele instelling, maar ik kon het missen. Heb geen vrouw of kinderen, anders was het voor mij echt anders geweest. Nu blijkt dat A heeft gesolliciteerd en een grote kans heeft op die baan. Geweldig natuurlijk, dus ik stuurde een sms waarin ik ook gelijk zei dat ik dan dat bedrag niet meer hoefde te geven aan haar.
En toen begon het. Kreeg een boos en gefrustreerd smsje terug, waarom ik zoiets besliste zonder te overleggen met haar en dat ze echt teleurgesteld was. Dat juist ik zou moeten weten dat ze het hard nodig heeft en dat ze altijd van op aan kon. En ik stond echt perplex. Ik heb wat smsjes teruggestuurd en daarin getracht één en ander uit te leggen en dat het van mijn kant toch logisch was. Ik wil er wel even bij zeggen dat ik liever niet sms, maar zij neemt geen telefoon op en heeft dan geen behoefte aan praten.
Er is heel veel voorbij gekomen via de sms. Uitspraken dat ik onbetrouwbaar ben, niet stabiel, dat ze niet met mij getrouwd is, en nog veel meer. Dit is niet de vriendin waarmee ik een vriendschap had en het is ook gewoon voorbij. Dat denk ik dan. Het maakt me ook boos. Door zoiets als geld? Ze had toch ook kunnen aangeven dat ze graag wat langer had gehad?
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Snap er werkelijk niets meer van. Misschien dat ik niet helemaal volledig ben geweest, excuses, maar als er opmerkingen zijn, zal ik ze beantwoorden.
zondag 22 november 2009 om 21:10
quote:wzk schreef op 22 november 2009 @ 21:07:
Ik schreef het wellicht wat fel maar dat was puur bedoeld om je aan het denken te zetten, ook naar de andere kant en je eigen aandeel te kijken. Niet om je te beschuldigen. Ik vind ook dat ze (erg) emotioneel reageert.
Nogmaals ga het gesprek met haar aan. En mijn tip aangaande dat gesprek is om niet te beginnen met het geld, maar te beginnen met de onderliggende gevoelens. Waarom reageert zij zoals ze doet? Wat is haar gevoel bij jouw sms en waarom voelt ze dat zo? En wat doet haar reaktie met jou? Als je elkaars gevoelens en intenties snapt, is het opeens veel makkelijker te praten over inhoud. Kortom, maak duidelijk en probeer duidelijk te krijgen wat er onder de oppervlakte speelt.
Sorry, ik reageerde zelf ook wat fel. Ik zag het ook niet als beschuldigend van jouw kant.
Praten? Het lijkt out of the question. Ze wilt rust.
Ik schreef het wellicht wat fel maar dat was puur bedoeld om je aan het denken te zetten, ook naar de andere kant en je eigen aandeel te kijken. Niet om je te beschuldigen. Ik vind ook dat ze (erg) emotioneel reageert.
Nogmaals ga het gesprek met haar aan. En mijn tip aangaande dat gesprek is om niet te beginnen met het geld, maar te beginnen met de onderliggende gevoelens. Waarom reageert zij zoals ze doet? Wat is haar gevoel bij jouw sms en waarom voelt ze dat zo? En wat doet haar reaktie met jou? Als je elkaars gevoelens en intenties snapt, is het opeens veel makkelijker te praten over inhoud. Kortom, maak duidelijk en probeer duidelijk te krijgen wat er onder de oppervlakte speelt.
Sorry, ik reageerde zelf ook wat fel. Ik zag het ook niet als beschuldigend van jouw kant.
Praten? Het lijkt out of the question. Ze wilt rust.
zondag 22 november 2009 om 21:13
De crux zit hem in het "overleggen". Dat implicieert iets als een soort van wederzijdse overeenstemming. Die hadden jullie wel in theorie, maar zij doet nu alsof jij eenzijdig daaruit stapt. En dat doe je in theorie ook, maar ik vraag me oprecht af wat zij dan had gedacht? Misschien iets om haar te vragen als de boel wat is gaan liggen. Had zij namelijk verwacht dat jij door bleef gaan met die 150 euro als zij een baan heeft? En zo ja, op welke gronden? Ik bedoel de vragen niet zo hatelijk als ze hier staan. Maar iemand uit de brand helpen is 1, maar als je zelf inkomen hebt, is dat 2, dat je jou als eerste 'schrapt' voor die 150 euro en ze zelf gaat betalen.
Het schoentje wringt voor mij bij het feit dat zij vindt dat je dit had moeten overleggen. Dat voelt niet goed. Zij had zelf moeten komen met: als die baan doorgaat, dan stoppen we met die 150 euro. En aangezien het 300 euro is, zou ik zeker hebben gezegd van: "ik wil ze graag terugbetalen. Als (voorbeeld even) de dure maanden voorbij is, zal ik dan volgend jaar die 300 euro aan je terugbetalen? Zullen we een betalingsregeling doen?"
Het schoentje wringt voor mij bij het feit dat zij vindt dat je dit had moeten overleggen. Dat voelt niet goed. Zij had zelf moeten komen met: als die baan doorgaat, dan stoppen we met die 150 euro. En aangezien het 300 euro is, zou ik zeker hebben gezegd van: "ik wil ze graag terugbetalen. Als (voorbeeld even) de dure maanden voorbij is, zal ik dan volgend jaar die 300 euro aan je terugbetalen? Zullen we een betalingsregeling doen?"
zondag 22 november 2009 om 21:14
quote:qwertu schreef op 22 november 2009 @ 21:09:
[...]
Dat mag je vinden, maar in een jarenlange, intense vriendschap, komen daar natuurlijk veel meer gevoelens bij kijken dan alleen die.
Mijn primaire reactie zou niet anders zijn. Maar als ik me in probeer te leven in háár en me voor probeer te stellen hoe zij tot zo'n boosheid heeft kunnen komen, dan brokkelen er heel wat stukken af van dat aanvankelijk bij mij ook zo stellige oordeel.
Ik kan me hierin gewoon niet inleven. Het gaat mijn eigen gevoelens, normen en waarden zover voorbij dat ik niet anders zou kunnen dan pissig worden.
Hij heeft haar potverdorie zomaar 300 euro gegeven, dat is niet niks. Zou wat meer dankbaarheid tegenover kunnen staan.
Ze hoeft hem echt niet in eeuwige aanbidding te aanschouwen, maar dit is toch wel het hele andere (onbeschofte) uiterste.
[...]
Dat mag je vinden, maar in een jarenlange, intense vriendschap, komen daar natuurlijk veel meer gevoelens bij kijken dan alleen die.
Mijn primaire reactie zou niet anders zijn. Maar als ik me in probeer te leven in háár en me voor probeer te stellen hoe zij tot zo'n boosheid heeft kunnen komen, dan brokkelen er heel wat stukken af van dat aanvankelijk bij mij ook zo stellige oordeel.
Ik kan me hierin gewoon niet inleven. Het gaat mijn eigen gevoelens, normen en waarden zover voorbij dat ik niet anders zou kunnen dan pissig worden.
Hij heeft haar potverdorie zomaar 300 euro gegeven, dat is niet niks. Zou wat meer dankbaarheid tegenover kunnen staan.
Ze hoeft hem echt niet in eeuwige aanbidding te aanschouwen, maar dit is toch wel het hele andere (onbeschofte) uiterste.
Ja, dat vind ik echt.
zondag 22 november 2009 om 21:14
Misschien is het een idee haar inderdaad even wat tijd te geven maar daarna wel zelf contact met haar op te zoeken. Niet te lang want dan gaat dit conflict zo'n eigen leven lijden, maar wel even dat de ergste emoties een beetje zijn weggeebd.
Ik zou zeggen ga over 1 a 2 weken bij haar langs. Dan kan ze je niet ontwijken en het conflict ook niet vermijden. Het is belangrijk dat jullie dit uitpraten.
Ik zou zeggen ga over 1 a 2 weken bij haar langs. Dan kan ze je niet ontwijken en het conflict ook niet vermijden. Het is belangrijk dat jullie dit uitpraten.
zondag 22 november 2009 om 21:15
quote:Muis66 schreef op 22 november 2009 @ 21:13:
De crux zit hem in het "overleggen". Dat implicieert iets als een soort van wederzijdse overeenstemming. Die hadden jullie wel in theorie, maar zij doet nu alsof jij eenzijdig daaruit stapt. En dat doe je in theorie ook, maar ik vraag me oprecht af wat zij dan had gedacht? Misschien iets om haar te vragen als de boel wat is gaan liggen. Had zij namelijk verwacht dat jij door bleef gaan met die 150 euro als zij een baan heeft? En zo ja, op welke gronden? Ik bedoel de vragen niet zo hatelijk als ze hier staan. Maar iemand uit de brand helpen is 1, maar als je zelf inkomen hebt, is dat 2, dat je jou als eerste 'schrapt' voor die 150 euro en ze zelf gaat betalen.
Het schoentje wringt voor mij bij het feit dat zij vindt dat je dit had moeten overleggen. Dat voelt niet goed. Zij had zelf moeten komen met: als die baan doorgaat, dan stoppen we met die 150 euro. En aangezien het 300 euro is, zou ik zeker hebben gezegd van: "ik wil ze graag terugbetalen. Als (voorbeeld even) de dure maanden voorbij is, zal ik dan volgend jaar die 300 euro aan je terugbetalen? Zullen we een betalingsregeling doen?"Ben het helemaal met je eens.
De crux zit hem in het "overleggen". Dat implicieert iets als een soort van wederzijdse overeenstemming. Die hadden jullie wel in theorie, maar zij doet nu alsof jij eenzijdig daaruit stapt. En dat doe je in theorie ook, maar ik vraag me oprecht af wat zij dan had gedacht? Misschien iets om haar te vragen als de boel wat is gaan liggen. Had zij namelijk verwacht dat jij door bleef gaan met die 150 euro als zij een baan heeft? En zo ja, op welke gronden? Ik bedoel de vragen niet zo hatelijk als ze hier staan. Maar iemand uit de brand helpen is 1, maar als je zelf inkomen hebt, is dat 2, dat je jou als eerste 'schrapt' voor die 150 euro en ze zelf gaat betalen.
Het schoentje wringt voor mij bij het feit dat zij vindt dat je dit had moeten overleggen. Dat voelt niet goed. Zij had zelf moeten komen met: als die baan doorgaat, dan stoppen we met die 150 euro. En aangezien het 300 euro is, zou ik zeker hebben gezegd van: "ik wil ze graag terugbetalen. Als (voorbeeld even) de dure maanden voorbij is, zal ik dan volgend jaar die 300 euro aan je terugbetalen? Zullen we een betalingsregeling doen?"Ben het helemaal met je eens.
Ja, dat vind ik echt.
zondag 22 november 2009 om 21:17
quote:Logitech schreef op 22 november 2009 @ 21:10:
[...]
Praten? Het lijkt out of the question. Ze wilt rust.
Ja maar die vind ik even iets te gemakkelijk! Ik bedoel, betijen, okee. Maar er niet over willen praten werkt niet echt in haar voordeel en de beeldvorming hier. Het is mogelijk dat zij die rust nu 'neemt' omdat ze zich misschien op het moment schaamt maar toch, get up and face the music. Ze kan zich niet eeuwig blijven verstoppen.
Waarom reageert B eigenlijk niet? Ik zou namelijk niet zo blij zijn met mijn partner als die dat zo zou oplossen. Misschien moet ze uit het werkelijke conflict wegblijven, alhoewel, ze zijn partners, maar ik zou mijn partner er toch wel op wijzen dat dit niet een aardige manier van reageren is als iemand zo goed is geweest.
[...]
Praten? Het lijkt out of the question. Ze wilt rust.
Ja maar die vind ik even iets te gemakkelijk! Ik bedoel, betijen, okee. Maar er niet over willen praten werkt niet echt in haar voordeel en de beeldvorming hier. Het is mogelijk dat zij die rust nu 'neemt' omdat ze zich misschien op het moment schaamt maar toch, get up and face the music. Ze kan zich niet eeuwig blijven verstoppen.
Waarom reageert B eigenlijk niet? Ik zou namelijk niet zo blij zijn met mijn partner als die dat zo zou oplossen. Misschien moet ze uit het werkelijke conflict wegblijven, alhoewel, ze zijn partners, maar ik zou mijn partner er toch wel op wijzen dat dit niet een aardige manier van reageren is als iemand zo goed is geweest.
zondag 22 november 2009 om 21:19
Muis66, ik ben het wel met je eens. Aan de andere kant. Zij is heel blij dat ze misschien kans maakt op een nieuwe baan en in plaats van dat Logitech daar op in gaat is het 'eerste' wat hij doet het geld aankaarten. Dan voelt dat wellicht toch ook aan als "oké, het geld is blijkbaar het belangrijkste ik dacht dat je dat uit vriendschap deed".
Hoewel ik overigens wel vindt dat zij erg emotioneel reageert en ik vind het een zwaktebod dat ze rust wil. Laar haar dan tenminste zeggen "ik trek het nu niet, maar bel je binnenkort om een afspraak te maken om het er over te hebben". Dan heeft ze ook haar rust, maar houd ze tegelijkertijd de communicatie open.
Hoewel ik overigens wel vindt dat zij erg emotioneel reageert en ik vind het een zwaktebod dat ze rust wil. Laar haar dan tenminste zeggen "ik trek het nu niet, maar bel je binnenkort om een afspraak te maken om het er over te hebben". Dan heeft ze ook haar rust, maar houd ze tegelijkertijd de communicatie open.
zondag 22 november 2009 om 21:29
Ik lees hier dus echt veel punten waarop ik beter had moeten reageren richting haar.
Ja, ik heb te weinig rekening gehouden met haar enthousiasme van een nieuwe baan en dat ze eindelijk het gevoel had iets op te kunnen bouwen weer.
Ja, ik had niet zo bot moeten reageren.
Nee, ik ben niet boos, omdat nu opeens die 300 euro door de plee zijn gespoeld. Dat geld is met liefde gegeven en voor mij allang afgeschreven, of dit nu was gebeurd of niet.
Ik ben echt boos om het feit dat zij komt met verwijten jegens mij die voor mijn gevoel kant noch wal raken. Boos, omdat er totaal geen communicatie mogelijk over hoe iets wel is bedoeld. Op een gegeven moment praten we alleen maar via sms en dat kan ik gewoon niet goed. Ik kom dan juist bot over, zeker als het een flinke woordenwisseling gaat worden.
Waarom kan zij voor zichzelf wel beslissen om het geld mee te nemen in haar begroting, zonder dat eerst te overleggen met mij? Ik krijg namelijk wel het verwijt dat ik zonder te overleggen het geld niet meer geef. Dit klinkt nu heel zwart wit, maar ik had het echt niet zomaar afgepakt. Dat is namelijk wel macht. Ik had haar de tijd gegeven om het af te bouwen en zelf over te nemen. Ze bespreekt heel haar financiele situatie met mij en hierover zwijgt ze? Daar ben ik boos over.
Klinkt wel heel getrouwd zo...
B onderneemt werkelijk niets. Die staat achter haar partner, neem ik maar aan. Heb ik ook niet zo'n band mee dat ik het via haar proberen wil.
Ja, ik heb te weinig rekening gehouden met haar enthousiasme van een nieuwe baan en dat ze eindelijk het gevoel had iets op te kunnen bouwen weer.
Ja, ik had niet zo bot moeten reageren.
Nee, ik ben niet boos, omdat nu opeens die 300 euro door de plee zijn gespoeld. Dat geld is met liefde gegeven en voor mij allang afgeschreven, of dit nu was gebeurd of niet.
Ik ben echt boos om het feit dat zij komt met verwijten jegens mij die voor mijn gevoel kant noch wal raken. Boos, omdat er totaal geen communicatie mogelijk over hoe iets wel is bedoeld. Op een gegeven moment praten we alleen maar via sms en dat kan ik gewoon niet goed. Ik kom dan juist bot over, zeker als het een flinke woordenwisseling gaat worden.
Waarom kan zij voor zichzelf wel beslissen om het geld mee te nemen in haar begroting, zonder dat eerst te overleggen met mij? Ik krijg namelijk wel het verwijt dat ik zonder te overleggen het geld niet meer geef. Dit klinkt nu heel zwart wit, maar ik had het echt niet zomaar afgepakt. Dat is namelijk wel macht. Ik had haar de tijd gegeven om het af te bouwen en zelf over te nemen. Ze bespreekt heel haar financiele situatie met mij en hierover zwijgt ze? Daar ben ik boos over.
Klinkt wel heel getrouwd zo...
B onderneemt werkelijk niets. Die staat achter haar partner, neem ik maar aan. Heb ik ook niet zo'n band mee dat ik het via haar proberen wil.
zondag 22 november 2009 om 21:35
quote:minny schreef op 22 november 2009 @ 21:33:
Ik ben nooit zo kapot van mensen die het gooien op rust willen. Idd een beetje zwak. Nou ja, dan reageert ze maar niet, niks let jou om een mail met jouw gevoel naar haar te sturen.En een hele botte reactie terug ontvangen vol verwijten? Dat is precies wat ik heb met die smsen nu...
Ik ben nooit zo kapot van mensen die het gooien op rust willen. Idd een beetje zwak. Nou ja, dan reageert ze maar niet, niks let jou om een mail met jouw gevoel naar haar te sturen.En een hele botte reactie terug ontvangen vol verwijten? Dat is precies wat ik heb met die smsen nu...
zondag 22 november 2009 om 21:35
zondag 22 november 2009 om 21:37
quote:Muis66 schreef op 22 november 2009 @ 21:34:
WZK, dat kan ik me voorstellen: zij blij omdat ze een baan heeft gevonden en dan komt Logitech met zo'n mededeling - alhoewel het mogelijk is dat Logitech wel heeft gefeliciteerd en enthousiast was, maar dat hier niet heeft neergezet.Voor zover je enthousiast over kan komen via sms. Niet onze hele vriendschap bestaat uit smsen, maar het voor haar een belangrijk communicatiemiddel, omdat ze niet altijd de mogelijkheid heeft om te praten. Ik door mijn werk overdag ook niet.
WZK, dat kan ik me voorstellen: zij blij omdat ze een baan heeft gevonden en dan komt Logitech met zo'n mededeling - alhoewel het mogelijk is dat Logitech wel heeft gefeliciteerd en enthousiast was, maar dat hier niet heeft neergezet.Voor zover je enthousiast over kan komen via sms. Niet onze hele vriendschap bestaat uit smsen, maar het voor haar een belangrijk communicatiemiddel, omdat ze niet altijd de mogelijkheid heeft om te praten. Ik door mijn werk overdag ook niet.
zondag 22 november 2009 om 21:38
zondag 22 november 2009 om 21:39
quote:Jive schreef op 22 november 2009 @ 21:35:
Logitech, las ik het nu goed dat zij in ruil voor jouw financiele hulp jouw huis kwam schoonmaken? Dan kan ik me voorstellen dat zij het idee had de komende maanden nog iets bij te verdienen door bij jou schoon te maken. En dat is een andere invalshoek dan die van jou dat het puur een gift is.Dat heeft ze aangeboden, om voor haar idee iets terug te doen. Heb ik heel simpel op gereageerd en gezegd dat als ze mijn huis komt schoonmaken ze dat moet doen uit haar zelf. Dan accepteer ik het. Ik geef namelijk ook het geld vanuit mezelf en niet omdat ik iets terug verwacht.
Logitech, las ik het nu goed dat zij in ruil voor jouw financiele hulp jouw huis kwam schoonmaken? Dan kan ik me voorstellen dat zij het idee had de komende maanden nog iets bij te verdienen door bij jou schoon te maken. En dat is een andere invalshoek dan die van jou dat het puur een gift is.Dat heeft ze aangeboden, om voor haar idee iets terug te doen. Heb ik heel simpel op gereageerd en gezegd dat als ze mijn huis komt schoonmaken ze dat moet doen uit haar zelf. Dan accepteer ik het. Ik geef namelijk ook het geld vanuit mezelf en niet omdat ik iets terug verwacht.
zondag 22 november 2009 om 21:40
Geld is altijd een vervelende drijfveer. Ik heb eens CDs gekocht voor een vriendin toen ik in Amerika was. Het was nog het guldentijdperk, zal iets van 200 zijn (dus zegge 85 euro). Omdat ik wist dat ze krap zat, bood ik aan dat ze het in vieren mocht terugbetalen. CDs waren alleen in Amerika te koop en toen had je nog niet Amazon en dat soort dingen.
Ze betaalde 2 x en toen begon het wachten. Maar ondertussen wel naar concerten gaan. Daar heb ik toen wat van gezegd. Ik zei; ik weet ook wel dat die artiesten niet elk jaar op de stoep staan, maar had het me gezegd. Dan had ik gezegd van: sla maar een maandje over. Maar niet én niets zeggen, én niet betalen, maar wél naar een concert gaan.
Toevoeging: de relatie is wel weer helemaal goed, maar geld lenen doe ik dus niet meer.
Dat je misschien een koude douche hebt gegeven, alla, is ook lullig. Maar deze ontwijkmodus van haar is meer dan lullig, is echt onbehoorlijk.
Een optie kan zijn om haar 'rustig', liefst persoonlijk, maar anders in een email of een kaart, te schrijven dat je bent geschrokken van de ontwikkelingen. Dat je beseft dat je reactie over geld niet een verwachte reactie was omdat zij wellicht blijdschap had verwacht. Maar wel dat dit de realiteit is, dat als zij een baan heeft, jij ophoudt met die 150 euro. Verder zou je kunnen vragen hoe het met de baan is, en dat je graag wilt afspreken om de lucht te klaren.
Als ze dan niet komt, dan is het wel einde vriendschap, ja......
Ze betaalde 2 x en toen begon het wachten. Maar ondertussen wel naar concerten gaan. Daar heb ik toen wat van gezegd. Ik zei; ik weet ook wel dat die artiesten niet elk jaar op de stoep staan, maar had het me gezegd. Dan had ik gezegd van: sla maar een maandje over. Maar niet én niets zeggen, én niet betalen, maar wél naar een concert gaan.
Toevoeging: de relatie is wel weer helemaal goed, maar geld lenen doe ik dus niet meer.
Dat je misschien een koude douche hebt gegeven, alla, is ook lullig. Maar deze ontwijkmodus van haar is meer dan lullig, is echt onbehoorlijk.
Een optie kan zijn om haar 'rustig', liefst persoonlijk, maar anders in een email of een kaart, te schrijven dat je bent geschrokken van de ontwikkelingen. Dat je beseft dat je reactie over geld niet een verwachte reactie was omdat zij wellicht blijdschap had verwacht. Maar wel dat dit de realiteit is, dat als zij een baan heeft, jij ophoudt met die 150 euro. Verder zou je kunnen vragen hoe het met de baan is, en dat je graag wilt afspreken om de lucht te klaren.
Als ze dan niet komt, dan is het wel einde vriendschap, ja......
anoniem_63408 wijzigde dit bericht op 22-11-2009 21:43
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
zondag 22 november 2009 om 21:43
quote:Muis66 schreef op 22 november 2009 @ 21:40:
Dat je misschien een koude douche hebt gegeven, alla, is ook lullig. Maar deze ontwijkmodus van haar is meer dan lullig, is echt onbehoorlijk.
Een optie kan zijn om haar 'rustig', liefst persoonlijk, maar anders in een email of een kaart, te schrijven dat je bent geschrokken van de ontwikkelingen. Dat je beseft dat je reactie over geld niet een verwachte reactie was omdat zij wellicht blijdschap had verwacht. Maar wel dat dit de realiteit is, dat als zij een baan heeft, jij ophoudt met die 150 euro. Verder zou je kunnen vragen hoe het met de baan is, en dat je graag wilt afspreken om de lucht te klaren.
Als ze dan niet komt, dan is het wel einde vriendschap, ja......
Ik denk echt dat ik moet afwachten tot zij die eerste stap zet. Dat bedoelt ze met rust. Ze kan die confrontatie niet aan en slaat dicht.
Het is wel mijn punt ja. Ik ben ook maar een mens en heb iets gezegd wat bot is overgekomen. Erkend en excuses. En zij blijft zo doen.
Dat je misschien een koude douche hebt gegeven, alla, is ook lullig. Maar deze ontwijkmodus van haar is meer dan lullig, is echt onbehoorlijk.
Een optie kan zijn om haar 'rustig', liefst persoonlijk, maar anders in een email of een kaart, te schrijven dat je bent geschrokken van de ontwikkelingen. Dat je beseft dat je reactie over geld niet een verwachte reactie was omdat zij wellicht blijdschap had verwacht. Maar wel dat dit de realiteit is, dat als zij een baan heeft, jij ophoudt met die 150 euro. Verder zou je kunnen vragen hoe het met de baan is, en dat je graag wilt afspreken om de lucht te klaren.
Als ze dan niet komt, dan is het wel einde vriendschap, ja......
Ik denk echt dat ik moet afwachten tot zij die eerste stap zet. Dat bedoelt ze met rust. Ze kan die confrontatie niet aan en slaat dicht.
Het is wel mijn punt ja. Ik ben ook maar een mens en heb iets gezegd wat bot is overgekomen. Erkend en excuses. En zij blijft zo doen.
zondag 22 november 2009 om 21:46
quote:Logitech schreef op 22 november 2009 @ 21:37:
[...]
Voor zover je enthousiast over kan komen via sms. Niet onze hele vriendschap bestaat uit smsen, maar het voor haar een belangrijk communicatiemiddel, omdat ze niet altijd de mogelijkheid heeft om te praten. Ik door mijn werk overdag ook niet.
SMS is ook een pokkemiddel. Ik had het deze zomer: zat in een godverlaten oord, en de enige dichtsbijzinde plek met Internet was een bieb die verbouwd werd...
Ik had ook iets lastigs, wat totaal niet werkte via SMS, behalve averechts. Ik heb op een gegeven moment even gebeld en gezegd van: we laten het nu rusten: ik kan niet te lang bellen (was mobiel werk want mijn mobiel was doodgegaan) en SMS-en werkt niet, vanwege de korte boodschappen. We mailen en praten zodra ik terug ben. Dat hielp. Het frustreert, je wilt gelijk uitpraten, maar het kon even niet anders dan zo.
[...]
Voor zover je enthousiast over kan komen via sms. Niet onze hele vriendschap bestaat uit smsen, maar het voor haar een belangrijk communicatiemiddel, omdat ze niet altijd de mogelijkheid heeft om te praten. Ik door mijn werk overdag ook niet.
SMS is ook een pokkemiddel. Ik had het deze zomer: zat in een godverlaten oord, en de enige dichtsbijzinde plek met Internet was een bieb die verbouwd werd...
Ik had ook iets lastigs, wat totaal niet werkte via SMS, behalve averechts. Ik heb op een gegeven moment even gebeld en gezegd van: we laten het nu rusten: ik kan niet te lang bellen (was mobiel werk want mijn mobiel was doodgegaan) en SMS-en werkt niet, vanwege de korte boodschappen. We mailen en praten zodra ik terug ben. Dat hielp. Het frustreert, je wilt gelijk uitpraten, maar het kon even niet anders dan zo.
zondag 22 november 2009 om 21:47
quote:Logitech schreef op 22 november 2009 @ 21:39:
[...]
Dat heeft ze aangeboden, om voor haar idee iets terug te doen. Heb ik heel simpel op gereageerd en gezegd dat als ze mijn huis komt schoonmaken ze dat moet doen uit haar zelf. Dan accepteer ik het. Ik geef namelijk ook het geld vanuit mezelf en niet omdat ik iets terug verwacht.
Ja, ik trek jouw intentie niet in twijfel. Die is duidelijk hier.
De vraag die ik stel is of zij het anders kan zien waardoor ze zo reageert.
[...]
Dat heeft ze aangeboden, om voor haar idee iets terug te doen. Heb ik heel simpel op gereageerd en gezegd dat als ze mijn huis komt schoonmaken ze dat moet doen uit haar zelf. Dan accepteer ik het. Ik geef namelijk ook het geld vanuit mezelf en niet omdat ik iets terug verwacht.
Ja, ik trek jouw intentie niet in twijfel. Die is duidelijk hier.
De vraag die ik stel is of zij het anders kan zien waardoor ze zo reageert.
zondag 22 november 2009 om 21:48
[quote]Logitech schreef op 22 november 2009 @ 21:43:
[...]
Ik denk echt dat ik moet afwachten tot zij die eerste stap zet. Dat bedoelt ze met rust. Ze kan die confrontatie niet aan en slaat dicht.
[quote]
Niet hatelijk bedoeld, maar waarom kan ze dat niet? Dit is toch niet een hele ernstige confrontatie? Ja, het is nu ernstig doordat het is gaan sneeuwballen, maar waarom klapt zij dicht? Waarom kan ze deze confrontatie niet aan? Ik kan me namelijk niet aan de indruk onttrekken, zo langzamerhand, dat ze enigszins labiel is. Klopt dat?
[...]
Ik denk echt dat ik moet afwachten tot zij die eerste stap zet. Dat bedoelt ze met rust. Ze kan die confrontatie niet aan en slaat dicht.
[quote]
Niet hatelijk bedoeld, maar waarom kan ze dat niet? Dit is toch niet een hele ernstige confrontatie? Ja, het is nu ernstig doordat het is gaan sneeuwballen, maar waarom klapt zij dicht? Waarom kan ze deze confrontatie niet aan? Ik kan me namelijk niet aan de indruk onttrekken, zo langzamerhand, dat ze enigszins labiel is. Klopt dat?
