Relaties
alle pijlers
roze wolk opgelost?
woensdag 19 augustus 2009 om 22:38
Hallo,
hier kort de situatie. Vriend en ik leerde elkaar 8 maanden geleden kennen en waren veel ij elkaar. In april gaan samenwonen en bezig met toekomstplannen. Nu, acht maanden later is zijn roze wolk door een ruzie over het huishouden verdwenen en heeft hij onze vakantie Thailand nou niet erg gezellig gemaakt. Hij is nu naar een therapeut geweest en die zegt dat hij zich emotioneel voor mij heeft afgesloten. Vriend wil er alles aan doen om het gevoel terug te krijgen en wil duus ook echt in therapie, eventueel samen met mij. (relatietherapie). De seks is op dit moment nul. Hij zegt dat hij er nu geen behoefte aan heeft.
Ik wete niet zo goed wat ik ermee aan moet. Aan de ene kant ben ik super gek op hem en wil ik hem die kans geven, aan de andere kant denk ik; daar heb je er weer zo een.....
Herkent iemand misschien dit? Is dit een normale relatiedip of is dit een onbegonnen zaak?
hier kort de situatie. Vriend en ik leerde elkaar 8 maanden geleden kennen en waren veel ij elkaar. In april gaan samenwonen en bezig met toekomstplannen. Nu, acht maanden later is zijn roze wolk door een ruzie over het huishouden verdwenen en heeft hij onze vakantie Thailand nou niet erg gezellig gemaakt. Hij is nu naar een therapeut geweest en die zegt dat hij zich emotioneel voor mij heeft afgesloten. Vriend wil er alles aan doen om het gevoel terug te krijgen en wil duus ook echt in therapie, eventueel samen met mij. (relatietherapie). De seks is op dit moment nul. Hij zegt dat hij er nu geen behoefte aan heeft.
Ik wete niet zo goed wat ik ermee aan moet. Aan de ene kant ben ik super gek op hem en wil ik hem die kans geven, aan de andere kant denk ik; daar heb je er weer zo een.....
Herkent iemand misschien dit? Is dit een normale relatiedip of is dit een onbegonnen zaak?
woensdag 2 december 2009 om 10:17
Wat ik me afvraag, ben ik teveel eisend geweest toen ik stellig zei dat ikhet huishouden samen wilde doen? Hij wilde hier absoluut niet over praten. Is het normaal dat dat niet bespreekbaar is? Moet dat idd vanzelf gaan? We werkten allebei fulltime. Hij heeft wel een eigen bedrijf en ik doe er een studie naast. Hij vond dat ikhet moest regelen. ZIjn alle mannen zo?
woensdag 2 december 2009 om 10:31
Sjesis Spidergirl. Klamp je niet zo aan hem vast zeg. Hou een beetje de eer aan jezelf. En nee, niet alle mannen zijn zo. Netzomin als alle vrouwen zoals jij zijn. Het werkte niet. Klaar. je bent niet de enige wiens relatie stuk loopt omdat het niet werkt. Hoe erg je ook verliefd was in het begin, hoe goed je intenties ook zijn. Klaar. Over. Uit. Pak je leven weer op of huil eerst even flink uit, maar hou op met excuses zoeken en alles analyseren. Wil je hem terug? Wil je echt zo de rest van je leven verdergaan met deze man? Kinderen met hem? terwijl het voor hem al te veel is om zijn deel in het huishouden te doen? Of heb je het idee dat je gefaald hebt en kun je je daarbij niet neerleggen?
Get over it en wees blij dat je van hem af bent voordat je zwanger bent geraakt.
Get over it en wees blij dat je van hem af bent voordat je zwanger bent geraakt.
nessemeisje wijzigde dit bericht op 02-12-2009 10:31
Reden: typo
Reden: typo
% gewijzigd
woensdag 2 december 2009 om 10:34
Nee niet alle mannen zijn zo, dat is in mijn ogen normaal dat je dat samen doet, probeerd te regelen saam, En als hij echt iets om jou/jullie geeft, zou hij daar gewoon in mee kunnen gaan, samen daarin een oplossing zoeken ipv het langs zich neer te leggen. Dat is toch een keus die hij maakt die gevolgen heeft voor julie relatie..Maar wat bedoel je dat hij vond dat jij dat maar moest regelen? Betekend dat dat jij het huishouden maar moest doen?
woensdag 2 december 2009 om 10:44
ja, hij wilde koken en meer niet, klussen kon hij niet en de rest van het huishouden vond hij niet leuk.
Ik weet dat ik me hier erg aan vast klamp, maar ik wil hiervan leren voor de toekomst. Ook blijf ik het bizar vinden dat iemands gevoel na 1 ruzie (het was de eerste keer dat ik boos op hem was) weg is gegaan en zich vervolgens zo tgen mij is gaan afzetten. (volgnes zijn therapeut is hij de rol van de puber gaan zitten)
Ben ook dat boek aan het lezen; als hij maar gelukkig is.
Ik ben namelijk ook iemand van de lieve vrede, uit angst dat iemand bij me weg gata als ik ruzie maak. Dat dat dus gebeurd is, heeft heel veel schuldgevoel bij me opgewekt.
Ik weet dat ik me hier erg aan vast klamp, maar ik wil hiervan leren voor de toekomst. Ook blijf ik het bizar vinden dat iemands gevoel na 1 ruzie (het was de eerste keer dat ik boos op hem was) weg is gegaan en zich vervolgens zo tgen mij is gaan afzetten. (volgnes zijn therapeut is hij de rol van de puber gaan zitten)
Ben ook dat boek aan het lezen; als hij maar gelukkig is.
Ik ben namelijk ook iemand van de lieve vrede, uit angst dat iemand bij me weg gata als ik ruzie maak. Dat dat dus gebeurd is, heeft heel veel schuldgevoel bij me opgewekt.
woensdag 2 december 2009 om 10:48
quote:spidergirl1 schreef op 01 december 2009 @ 18:11:
Ja, het is uit.
Kom net thuis. Hij heef tzijn laatste spullen vanmiddag opgehaald en de sleutel door de bus gedaan. Het voelt zo verschrikkelijk leeg. Ik mis hem zo verschikkelijk, al weet ik dat het beter is. In deze relatie was geen ruimte voor wat ik wilde, het draaide om hem, maar wat doet het pijn! Ben zo verdrietig. Heb even een forumschouder nodig...Die krijgt je nu al van mij sterkte meid!!
Ja, het is uit.
Kom net thuis. Hij heef tzijn laatste spullen vanmiddag opgehaald en de sleutel door de bus gedaan. Het voelt zo verschrikkelijk leeg. Ik mis hem zo verschikkelijk, al weet ik dat het beter is. In deze relatie was geen ruimte voor wat ik wilde, het draaide om hem, maar wat doet het pijn! Ben zo verdrietig. Heb even een forumschouder nodig...Die krijgt je nu al van mij sterkte meid!!
woensdag 2 december 2009 om 10:50
quote:spidergirl1 schreef op 02 december 2009 @ 10:17:
Wat ik me afvraag, ben ik teveel eisend geweest toen ik stellig zei dat ikhet huishouden samen wilde doen? Hij wilde hier absoluut niet over praten. Is het normaal dat dat niet bespreekbaar is? Moet dat idd vanzelf gaan? We werkten allebei fulltime. Hij heeft wel een eigen bedrijf en ik doe er een studie naast. Hij vond dat ikhet moest regelen. ZIjn alle mannen zo?
De mijne wel maar das deels mn eigen schuld. Ik kan de huishoudelijke taken nou eenmaal beter, netter, schoner en gestructuurder dan manlief, dus doe ik het liever zelf.
Maar mij hoor je niet mopperen hoor. Hij is weer goed in anderen dingen. Hond uitlaten bijvoorbeeld. En een boor?? Daar zie je mij toch écht niet mee in mijn handen(ja om hem op te ruimen ja).
Nee het is gewoon zoals het loopt daar móet je geen afspraken over willen maken!
Wat ik me afvraag, ben ik teveel eisend geweest toen ik stellig zei dat ikhet huishouden samen wilde doen? Hij wilde hier absoluut niet over praten. Is het normaal dat dat niet bespreekbaar is? Moet dat idd vanzelf gaan? We werkten allebei fulltime. Hij heeft wel een eigen bedrijf en ik doe er een studie naast. Hij vond dat ikhet moest regelen. ZIjn alle mannen zo?
De mijne wel maar das deels mn eigen schuld. Ik kan de huishoudelijke taken nou eenmaal beter, netter, schoner en gestructuurder dan manlief, dus doe ik het liever zelf.
Maar mij hoor je niet mopperen hoor. Hij is weer goed in anderen dingen. Hond uitlaten bijvoorbeeld. En een boor?? Daar zie je mij toch écht niet mee in mijn handen(ja om hem op te ruimen ja).
Nee het is gewoon zoals het loopt daar móet je geen afspraken over willen maken!
woensdag 2 december 2009 om 10:54
quote:spidergirl1 schreef op 02 december 2009 @ 10:44:
ja, hij wilde koken en meer niet, klussen kon hij niet en de rest van het huishouden vond hij niet leuk.
Ik weet dat ik me hier erg aan vast klamp, maar ik wil hiervan leren voor de toekomst. Ook blijf ik het bizar vinden dat iemands gevoel na 1 ruzie (het was de eerste keer dat ik boos op hem was) weg is gegaan en zich vervolgens zo tgen mij is gaan afzetten. (volgnes zijn therapeut is hij de rol van de puber gaan zitten)
Ben ook dat boek aan het lezen; als hij maar gelukkig is.
Ik ben namelijk ook iemand van de lieve vrede, uit angst dat iemand bij me weg gata als ik ruzie maak. Dat dat dus gebeurd is, heeft heel veel schuldgevoel bij me opgewekt.
Maar als ik het goed begrijp hadden jullie toch alle 2 een eigen huis? Je gaat dan toch ook in zíjn huis geen sloof lopen te spelen??
Waarscheinlijk deed hij het huishouden ook al niet vóór jou komst en vind hij het wel best. Nou prima dan zou ik mij niet meer druk om maken als ik jou was.
ja, hij wilde koken en meer niet, klussen kon hij niet en de rest van het huishouden vond hij niet leuk.
Ik weet dat ik me hier erg aan vast klamp, maar ik wil hiervan leren voor de toekomst. Ook blijf ik het bizar vinden dat iemands gevoel na 1 ruzie (het was de eerste keer dat ik boos op hem was) weg is gegaan en zich vervolgens zo tgen mij is gaan afzetten. (volgnes zijn therapeut is hij de rol van de puber gaan zitten)
Ben ook dat boek aan het lezen; als hij maar gelukkig is.
Ik ben namelijk ook iemand van de lieve vrede, uit angst dat iemand bij me weg gata als ik ruzie maak. Dat dat dus gebeurd is, heeft heel veel schuldgevoel bij me opgewekt.
Maar als ik het goed begrijp hadden jullie toch alle 2 een eigen huis? Je gaat dan toch ook in zíjn huis geen sloof lopen te spelen??
Waarscheinlijk deed hij het huishouden ook al niet vóór jou komst en vind hij het wel best. Nou prima dan zou ik mij niet meer druk om maken als ik jou was.
woensdag 2 december 2009 om 10:59
Spidergirl, zeg nou zelf, je wil toch geen relatie met een puber?
Dan kun je dus nooit een keer boos zijn, of iets vinden, want dan loopt hij weg.
Echt zie het zoals het is, betrek het niet op jezelf, je mag een keer boos zijn! en blijf aub jezelf, ga daar niet schuldig over voelen! Leer ervan dat je de volgende keer een volwassener persoon treft die wel zelfstandig is en ook een was kan draaien en het belangriik vind dat je beide tevreden bent en daar op zn minst over wil praten, ook als jij een keer boos of onredelijk bent geweest.
Dan kun je dus nooit een keer boos zijn, of iets vinden, want dan loopt hij weg.
Echt zie het zoals het is, betrek het niet op jezelf, je mag een keer boos zijn! en blijf aub jezelf, ga daar niet schuldig over voelen! Leer ervan dat je de volgende keer een volwassener persoon treft die wel zelfstandig is en ook een was kan draaien en het belangriik vind dat je beide tevreden bent en daar op zn minst over wil praten, ook als jij een keer boos of onredelijk bent geweest.
woensdag 2 december 2009 om 11:01
Hij was bij mij ingetrokken. Hij had in zijn huis ene huishoudster. We hebben er hier drie versleten, maar geen 1 wilde blijven om vage redenen.
ik wilde het ook niet perse afmeten, maar wel dat ik niet alleen verantwoordelijk was voor alles. Hij wilde echt nergens over praten, ook niet hoe we het zouden regelen als ik zwanger zou zijn. En ik hou van duidelijkheid, dat geeft mij rust. Niet om alles al helemala uitgedacht te hebben, maar ik wil het er wel graag over hebben. Hij wilde echt nergens over praten.
ik wilde het ook niet perse afmeten, maar wel dat ik niet alleen verantwoordelijk was voor alles. Hij wilde echt nergens over praten, ook niet hoe we het zouden regelen als ik zwanger zou zijn. En ik hou van duidelijkheid, dat geeft mij rust. Niet om alles al helemala uitgedacht te hebben, maar ik wil het er wel graag over hebben. Hij wilde echt nergens over praten.
woensdag 2 december 2009 om 12:04
quote:spidergirl1 schreef op 02 december 2009 @ 12:01:
maar nu heb ik niks meer.....
Nee? Je bent alleen op de wereld? Geen familie, vrienden?
Stel je niet zo aan zeg! Ik sta te popelen om je een virtuele schop onder je kont te geven. Get a grip! Je zat in een waardeloze relatie, had je hier een kind van willen hebben zodat je maar "iets" hebt? Neem een goudvis en ga een hobby zoeken.
maar nu heb ik niks meer.....
Nee? Je bent alleen op de wereld? Geen familie, vrienden?
Stel je niet zo aan zeg! Ik sta te popelen om je een virtuele schop onder je kont te geven. Get a grip! Je zat in een waardeloze relatie, had je hier een kind van willen hebben zodat je maar "iets" hebt? Neem een goudvis en ga een hobby zoeken.
woensdag 2 december 2009 om 12:20
Ja en omdat je zo denkt, denk je dat hij je oplossing is en zie je niet wat voor een flapdrol hij eigenlijk is, en hoe je jezelf naar beneden haalt, laat halen en al zijn gekronkel gelooft en op jezelf betrekt. Word eens wat fierer op jezelf!!
Hij heeft zich notabene al ingeschreven op een datingsite terwijl hij een kind met je wilde, jee dat zegt toch genoeg hoe wispelturig en oppervlakkig hij is?
En ga nu je tijd besteden aan jezelf en waarom je zo denkt zodat je de volgende keer sterker in je schoenen staat. Is dat wat?
Hij heeft zich notabene al ingeschreven op een datingsite terwijl hij een kind met je wilde, jee dat zegt toch genoeg hoe wispelturig en oppervlakkig hij is?
En ga nu je tijd besteden aan jezelf en waarom je zo denkt zodat je de volgende keer sterker in je schoenen staat. Is dat wat?
woensdag 2 december 2009 om 14:56
Nee, maar voor die ruzie was er in mijn ogen niets aan de hand, waren we echt super gelukkig met elkaar. Na die ruzie blijkt ineens dat hij die tijd zichzelf niet is geweest, een aantal dingen aan mij niet leuk vond en eigenlijk ook iemand wilde die niet studeerde en type huisvrouw is. Voor die ruzie was hij trots dat ik studeerde, zei hij dat hij gelijkwaardigheid in een relatie wilde en zei hij dat hij nog nooit zo erg zichzelf bij iemand was geweest en dat hij niets kon bedenken wat hij niet leuk aan me vond. Na die ruzie was dat dus ineens allemaal weg. Ik zou nu ook geen kind meer met hem willen, maar met die persoon waar ik eerst een relatie mee had, voor die ruzie.
Maar ik ben me er ook bewust van dat die persoon misschien wel helemaal niet bestaat. Wel een bizarre ervaring en ja, ik word dan wat onzeker omdat ik blijkbaar met iemand samen heb gewoond die qua persoonlijkheid helemaal niet bestond.
Maar ik ben me er ook bewust van dat die persoon misschien wel helemaal niet bestaat. Wel een bizarre ervaring en ja, ik word dan wat onzeker omdat ik blijkbaar met iemand samen heb gewoond die qua persoonlijkheid helemaal niet bestond.
woensdag 2 december 2009 om 15:09
Betrek niet alles zo op jezelf. Hoe kan jij weten hoe die gast in het echt was? je ging na 4 maanden samenwonen.
Ik ben ook wel eens vreselijk verliefd geweest (relatie van bijna 2 jaar) en die bleek uiteindelijk ook heel erg anders te zijn. So be it. Jammer dan. Dan ga ik niet jammerend thuis zitten hoe ik dit had kunnen voorkomen en hoe ik dit kan voorkomen in de toekomst. En als ik dit maar had gedaan, was het vast heel anders gelopen, etc etc. Mijn ex en ik waren echt verliefd, maar hij had er ook een handje van om, als ik verdrietig was, of we ruzie hadden, gewoon doodleuk te zeggen dat hij op me afknapte als ik me zo gedroeg. Er was weinig meer van me over toen de relatie eindigde en ik was er kapot van. Maar er was licht aan het eind van de tunnel: iemand die me wel in mijn waarde laat, waar ik dolverliefd op ben (na 6 jaar nog steeds) en waarbij ik weet waar ik aan toe ben.
Kortom: wees blij dat je van m af bent, want een relatie die na 8 maanden zó ontzettend moeizaam was, is echt zonde van je energie en tijd. Dan kun je blijven herhalen dat je zo verliefd was in het begin, maar garanties uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst.
Ik ben ook wel eens vreselijk verliefd geweest (relatie van bijna 2 jaar) en die bleek uiteindelijk ook heel erg anders te zijn. So be it. Jammer dan. Dan ga ik niet jammerend thuis zitten hoe ik dit had kunnen voorkomen en hoe ik dit kan voorkomen in de toekomst. En als ik dit maar had gedaan, was het vast heel anders gelopen, etc etc. Mijn ex en ik waren echt verliefd, maar hij had er ook een handje van om, als ik verdrietig was, of we ruzie hadden, gewoon doodleuk te zeggen dat hij op me afknapte als ik me zo gedroeg. Er was weinig meer van me over toen de relatie eindigde en ik was er kapot van. Maar er was licht aan het eind van de tunnel: iemand die me wel in mijn waarde laat, waar ik dolverliefd op ben (na 6 jaar nog steeds) en waarbij ik weet waar ik aan toe ben.
Kortom: wees blij dat je van m af bent, want een relatie die na 8 maanden zó ontzettend moeizaam was, is echt zonde van je energie en tijd. Dan kun je blijven herhalen dat je zo verliefd was in het begin, maar garanties uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst.
woensdag 2 december 2009 om 16:40
Ik denk wel dat het mogelijk is elkaar te kennen in zo'n tijd, zeker als je vanaf dag 1 elke dag bij elkaar bent. Ik was helemaal mijzelf en die heeft hij ook echt gezien in die eerste 4 maanden, inclusief mijn '' ik ben ongesteld' buien.
Ik moet ook verder, heb ook een schop nodig, maar ben niet alleen verdrietig om hem, ook omdat mijn grootste wens, moeder worden, zo dichtbij was en ineens weer verder weg dan ooit is.
Ik moet ook verder, heb ook een schop nodig, maar ben niet alleen verdrietig om hem, ook omdat mijn grootste wens, moeder worden, zo dichtbij was en ineens weer verder weg dan ooit is.
woensdag 2 december 2009 om 17:36
quote:spidergirl1 schreef op 02 december 2009 @ 12:01:
maar nu heb ik niks meer.....
Nu heb je weer energie en ruimte om je jouw leven leuk en waardevol te maken, met mensen om je heen die je waarderen om wie jij echt bent. Je energie kan weer naar je beste vriendje, namelijk jijzelf, met wie jij nog de rest van je leven door moet. Dus maak het leuk met jezelf en voor jezelf en geniet van alle tijd en energie die je daarvoor hebt.
En wat betreft kinderen, ik kijk naar mijn beste vriendinnetje, nu 36 jaar oud en zwanger van nummer vier en haar hartverscheurende verdriet toen haar relatie overging op haar 29e. "wie wil mij nu nog" en "voor ik weer iemand vind en daar kinderen mee wil ben ik jaren verder". Binnen een jaar kwam ze haar huidige partner tegen en binnen een jaar daarna was ze zwanger van de eerste. Nu heeft ze al aardig last van de buik van nummer vier. Dus zeg nooit nooit.
Wie wil trouwens vooral kinderen of wil je kinderen in een stabiele relatie?
maar nu heb ik niks meer.....
Nu heb je weer energie en ruimte om je jouw leven leuk en waardevol te maken, met mensen om je heen die je waarderen om wie jij echt bent. Je energie kan weer naar je beste vriendje, namelijk jijzelf, met wie jij nog de rest van je leven door moet. Dus maak het leuk met jezelf en voor jezelf en geniet van alle tijd en energie die je daarvoor hebt.
En wat betreft kinderen, ik kijk naar mijn beste vriendinnetje, nu 36 jaar oud en zwanger van nummer vier en haar hartverscheurende verdriet toen haar relatie overging op haar 29e. "wie wil mij nu nog" en "voor ik weer iemand vind en daar kinderen mee wil ben ik jaren verder". Binnen een jaar kwam ze haar huidige partner tegen en binnen een jaar daarna was ze zwanger van de eerste. Nu heeft ze al aardig last van de buik van nummer vier. Dus zeg nooit nooit.
Wie wil trouwens vooral kinderen of wil je kinderen in een stabiele relatie?
zaterdag 5 december 2009 om 16:18
VOor die ruzie was onze relatie stabiel. Daarna ellende, daarom zijn we ook gestopt met het proberen.
Ik ben gewoon heel bang dat ik iemand ben waarmee niet valt samen te leven, helemaal omdat ik graag alles gelijk goed wilde regelen. Ik was daar niet relaxed in en vond het ook heel moeilijk om naast me neer te leggen. Ik snap wel dat mijn ex dat niet leuk vond. Ik snap alleen niet dat hij hier nooit met mij over heeft willen praten en toen hij erover begon, was het te laat en is hij drie maanden lang alleen maar boos op me geweest, over van alles.
Ik wilde gewoon die goede stabiele relatie van het begin terug...
Ik kreeg hem maar niet meer uit die boosheid.
Ik ben gewoon heel bang dat ik iemand ben waarmee niet valt samen te leven, helemaal omdat ik graag alles gelijk goed wilde regelen. Ik was daar niet relaxed in en vond het ook heel moeilijk om naast me neer te leggen. Ik snap wel dat mijn ex dat niet leuk vond. Ik snap alleen niet dat hij hier nooit met mij over heeft willen praten en toen hij erover begon, was het te laat en is hij drie maanden lang alleen maar boos op me geweest, over van alles.
Ik wilde gewoon die goede stabiele relatie van het begin terug...
Ik kreeg hem maar niet meer uit die boosheid.
