
Zou jij dat eten?
vrijdag 4 december 2009 om 18:20
Was net bij de exotische super. Dat is voor mij net een snoepwinkel, ze hebben altijd wel weer iets waarvan ik denk 'wat moet je ermee?'
Dit keer stond ik me, terwijl er vers lamsgehakt voor me werd gedraaid en de koteletjes van elkaar gezaagd werden, te vergapen aan de vitrine.
Naast gehakt, kip, lamsbout en kalfsschenkels, lagen daar;
niertjes
kalfspoten (met de hoef er nog aan)
lever
ballen
pens
schapenkoppen
hart
Niertjes, lever en schapenballen heb ik weleens gegeten. Pens, hart, kop en kalfspoot niet.
Beetje gaan google-en en kwam een recept tegen voor tripe a la mode. En voor haggis, ook zoiets.
Nooit gegeten. Ik zou het wel proberen, bij gelegenheid. Jij?
Dit keer stond ik me, terwijl er vers lamsgehakt voor me werd gedraaid en de koteletjes van elkaar gezaagd werden, te vergapen aan de vitrine.
Naast gehakt, kip, lamsbout en kalfsschenkels, lagen daar;
niertjes
kalfspoten (met de hoef er nog aan)
lever
ballen
pens
schapenkoppen
hart
Niertjes, lever en schapenballen heb ik weleens gegeten. Pens, hart, kop en kalfspoot niet.
Beetje gaan google-en en kwam een recept tegen voor tripe a la mode. En voor haggis, ook zoiets.
Nooit gegeten. Ik zou het wel proberen, bij gelegenheid. Jij?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 4 december 2009 om 21:05
quote:Hermes schreef op 04 december 2009 @ 20:59:
[...]
Als mensen voor het eerst bij me komen eten en vlees/kip lusten maak ik een stoofpot (boeuf bourguignon zoiets) met lekkere aardappeltjes en twee groentes.
Zijn het avontuurlijke mensen dan ga ik over op mijn Oosterse recepten, sushi, dim sum en zelfgemaakte char siu of bief in oestersaus.
Vega's: Oosterse groenten met vegetarische oestersaus, gevulde portobellos of hutspot met uien, wortel en zoete bataat en aardappels.
Nou klinkt het alsof ik niets lust. Maar tot nu heb ik nog nooit bij een vriendin of vriend iets gegeten wat ik niet lustte. Vaak vragen ze of ik iets wel of niet lust. En de keren dat ik onverwachts mocht aanschuiven waren ook heel lekker. Dus of mijn vriendinnen maken gewone dingen die iedereen lust of het valt in de praktijk mee.
Ik maak er denk ik zelf meer een probleem van of ik ze niet kwets dan dat het echt voorkomt. Net als dat ik alleen kan eten als ik niet nerveus ben. Ja dat weet ik niet van te voren. Dus als ik zenuwachtig ben zeg ik het ook. Dat ze niet denken dat ik het niet lekker vind.
[...]
Als mensen voor het eerst bij me komen eten en vlees/kip lusten maak ik een stoofpot (boeuf bourguignon zoiets) met lekkere aardappeltjes en twee groentes.
Zijn het avontuurlijke mensen dan ga ik over op mijn Oosterse recepten, sushi, dim sum en zelfgemaakte char siu of bief in oestersaus.
Vega's: Oosterse groenten met vegetarische oestersaus, gevulde portobellos of hutspot met uien, wortel en zoete bataat en aardappels.
Nou klinkt het alsof ik niets lust. Maar tot nu heb ik nog nooit bij een vriendin of vriend iets gegeten wat ik niet lustte. Vaak vragen ze of ik iets wel of niet lust. En de keren dat ik onverwachts mocht aanschuiven waren ook heel lekker. Dus of mijn vriendinnen maken gewone dingen die iedereen lust of het valt in de praktijk mee.
Ik maak er denk ik zelf meer een probleem van of ik ze niet kwets dan dat het echt voorkomt. Net als dat ik alleen kan eten als ik niet nerveus ben. Ja dat weet ik niet van te voren. Dus als ik zenuwachtig ben zeg ik het ook. Dat ze niet denken dat ik het niet lekker vind.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 4 december 2009 om 21:08
Min, wij aten gewoon ons bord leeg. Punt Er werd amper gesproken over 'niet lusten'. Alleen als je het echt echt echt vies vond (postelein bv) en dan hoefde je het ook niet te eten. Het idee van een kind 3 uur achter zijn bord met koud geworden prak vind ik zo barbaars.
Bij ons stond wel vaal verschillende soorten groenten op tafel, vooral in de lente en zomer. Pa had een moestuin, vandaar.
Altijd gewone groente en dan nog van alles 'voor erbij' zoals wij dat noemden. Komkommer, peultjes, kropsla, rabarber, appelmoes, dat vonden wij geen echte groente.
Bij ons stond wel vaal verschillende soorten groenten op tafel, vooral in de lente en zomer. Pa had een moestuin, vandaar.
Altijd gewone groente en dan nog van alles 'voor erbij' zoals wij dat noemden. Komkommer, peultjes, kropsla, rabarber, appelmoes, dat vonden wij geen echte groente.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.

vrijdag 4 december 2009 om 21:08
quote:mylenevalerie schreef op 04 december 2009 @ 20:58:
Misschien heel stom gezegd hoor, zou het uitmaken of je uit een groot gezin komt of niet?
Bij een groot gezin kan ik mij voorstellen dat moeders zegt, eten wat de pot schaft.
Ik woonde alleen met mijn moeder, en die kon wel iets maken wat ik niet lustte maar dan wist ze dat ik het toch niet at. Ja al van jongs af aan geprobeerd mij te dwingen om dingen te eten maar is nooit gelukt.
Gelukkig lust ik nu wel veel dingen die ik toen niet eens wilde proberen hoor.
Geen idee Mv, bij m'n pa aan de ene kant wel aan de andere kant niet, omdat ze met z'n tienen waren en ook nog dagelijks de nodige aanschuivers issie blijkbaar strontverwend met iedere dag meerdere soorten groente, want die hoefde dit niet, die hoefde dat niet... en als je zòveel eten moet koken maakt het ook weinig uit of je 1 of 4 soorten klaarmaakt... (en echt aparte dingen komen er ook niet gauw op tafel...)
Ik geloof dat er daar meer dan 5 broden per dag door gingen, en dan nam mn pa bijvoorbeeld een heel pak melk en een pak yoghurt mee naar school/werk... m'n oma gaf dan trouwens altijd brood van een paar dagen oud, want dan werd er minder gegeten
En aan dat soort dingen merk je het nog wel bij m'n pa; kakelvers wit brood, dikke plak ham, dat was superluxe dus word extra gewaardeerd...
Misschien heel stom gezegd hoor, zou het uitmaken of je uit een groot gezin komt of niet?
Bij een groot gezin kan ik mij voorstellen dat moeders zegt, eten wat de pot schaft.
Ik woonde alleen met mijn moeder, en die kon wel iets maken wat ik niet lustte maar dan wist ze dat ik het toch niet at. Ja al van jongs af aan geprobeerd mij te dwingen om dingen te eten maar is nooit gelukt.
Gelukkig lust ik nu wel veel dingen die ik toen niet eens wilde proberen hoor.
Geen idee Mv, bij m'n pa aan de ene kant wel aan de andere kant niet, omdat ze met z'n tienen waren en ook nog dagelijks de nodige aanschuivers issie blijkbaar strontverwend met iedere dag meerdere soorten groente, want die hoefde dit niet, die hoefde dat niet... en als je zòveel eten moet koken maakt het ook weinig uit of je 1 of 4 soorten klaarmaakt... (en echt aparte dingen komen er ook niet gauw op tafel...)
Ik geloof dat er daar meer dan 5 broden per dag door gingen, en dan nam mn pa bijvoorbeeld een heel pak melk en een pak yoghurt mee naar school/werk... m'n oma gaf dan trouwens altijd brood van een paar dagen oud, want dan werd er minder gegeten
En aan dat soort dingen merk je het nog wel bij m'n pa; kakelvers wit brood, dikke plak ham, dat was superluxe dus word extra gewaardeerd...


vrijdag 4 december 2009 om 21:12
quote:Digitalis schreef op 04 december 2009 @ 21:00:
Spuitjes eet ik ook trouwens. Volgens mij is dat gewoon een fabeltje dat niemand het lust en is het een sport om te zeggen dat spruitjes goor zijn. Van sommige zaken heb ik wel een afkeer gekregen doordat ik het elke dag at, de hele dag door.
Ik weet heel zeker dat de spruiten en witlof enzo van nu heel anders zijn dan vroeger... het echte bittere is eruit gekweekt, dus die smaakt van lang geleden heb je nu toch niet meer..
Denk inderdaad dat dat veeeel verschil maakt!
En stinken als je ze kookt ligt er aan hoe lang je ze kookt
Spuitjes eet ik ook trouwens. Volgens mij is dat gewoon een fabeltje dat niemand het lust en is het een sport om te zeggen dat spruitjes goor zijn. Van sommige zaken heb ik wel een afkeer gekregen doordat ik het elke dag at, de hele dag door.
Ik weet heel zeker dat de spruiten en witlof enzo van nu heel anders zijn dan vroeger... het echte bittere is eruit gekweekt, dus die smaakt van lang geleden heb je nu toch niet meer..
Denk inderdaad dat dat veeeel verschil maakt!
En stinken als je ze kookt ligt er aan hoe lang je ze kookt

vrijdag 4 december 2009 om 21:13
vrijdag 4 december 2009 om 21:14
Het kapje van vers witbrood, daar werd (en morgen: wordt) bij ons thuis om gevochten.
Ik moest één keer iets echt opeten, mam forceerde een hap en ik heb toen de hele Paas ontbijttafel ondergespuugd. Stomme is dat ik dus echt niet meer weet wát ik per se moest opeten. Daarna hoefde ik nooit meer iets op te eten wat ik niet wilde.
Ik moest één keer iets echt opeten, mam forceerde een hap en ik heb toen de hele Paas ontbijttafel ondergespuugd. Stomme is dat ik dus echt niet meer weet wát ik per se moest opeten. Daarna hoefde ik nooit meer iets op te eten wat ik niet wilde.

vrijdag 4 december 2009 om 21:15
quote:HoiPippiLangkous schreef op 04 december 2009 @ 21:08:
Min, wij aten gewoon ons bord leeg. Punt Er werd amper gesproken over 'niet lusten'. Alleen als je het echt echt echt vies vond (postelein bv) en dan hoefde je het ook niet te eten. Het idee van een kind 3 uur achter zijn bord met koud geworden prak vind ik zo barbaars.
Bij ons stond wel vaal verschillende soorten groenten op tafel, vooral in de lente en zomer. Pa had een moestuin, vandaar.
Altijd gewone groente en dan nog van alles 'voor erbij' zoals wij dat noemden. Komkommer, peultjes, kropsla, rabarber, appelmoes, dat vonden wij geen echte groente.
Lol das dus bij m'n pa thuis net zo
Trouwens als je je bord niet leeg at deed een ander het wel
En dan was je te laat voor het toetje..
Wat dan weer in hetzelfde bord moest als de gang ervoor.... oh dàt vind ik trouwens wel goor!!
Min, wij aten gewoon ons bord leeg. Punt Er werd amper gesproken over 'niet lusten'. Alleen als je het echt echt echt vies vond (postelein bv) en dan hoefde je het ook niet te eten. Het idee van een kind 3 uur achter zijn bord met koud geworden prak vind ik zo barbaars.
Bij ons stond wel vaal verschillende soorten groenten op tafel, vooral in de lente en zomer. Pa had een moestuin, vandaar.
Altijd gewone groente en dan nog van alles 'voor erbij' zoals wij dat noemden. Komkommer, peultjes, kropsla, rabarber, appelmoes, dat vonden wij geen echte groente.
Lol das dus bij m'n pa thuis net zo
Trouwens als je je bord niet leeg at deed een ander het wel
En dan was je te laat voor het toetje..
Wat dan weer in hetzelfde bord moest als de gang ervoor.... oh dàt vind ik trouwens wel goor!!
vrijdag 4 december 2009 om 21:15
quote:summerbreeze21 schreef op 04 december 2009 @ 21:13:
Ik vind bord leegeten juist weer zo cru. Genoeg vind ik genoeg.
Zou het dan juist niet zijn dat je mensen afleert om maat te houden of niet? Ik denk serieus dat dat een grote rol speelt. Moest vroeger ook altijd mijn bord leegeten en mijn zus en ik kunnen allebei slecht maat houden.
Er zat geen dwang achter hoor bij ons. Je at gewoon je bord leeg en als je teveel had opgeschept dan was het 'je ogen zijn zeker weer eens groter dan je maag' en dan hoefde je niet meer verder te eten.
En daar leerde je dan van
Ik vind bord leegeten juist weer zo cru. Genoeg vind ik genoeg.
Zou het dan juist niet zijn dat je mensen afleert om maat te houden of niet? Ik denk serieus dat dat een grote rol speelt. Moest vroeger ook altijd mijn bord leegeten en mijn zus en ik kunnen allebei slecht maat houden.
Er zat geen dwang achter hoor bij ons. Je at gewoon je bord leeg en als je teveel had opgeschept dan was het 'je ogen zijn zeker weer eens groter dan je maag' en dan hoefde je niet meer verder te eten.
En daar leerde je dan van
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 4 december 2009 om 21:17

vrijdag 4 december 2009 om 21:18
quote:HoiPippiLangkous schreef op 04 december 2009 @ 21:15:
[...]
Er zat geen dwang achter hoor bij ons. Je at gewoon je bord leeg en als je teveel had opgeschept dan was het 'je ogen zijn zeker weer eens groter dan je maag' en dan hoefde je niet meer verder te eten.
En daar leerde je dan van
Zegt mijn oma ook altijd
Ennuh "kruimeltjes zijn ook brood!"
[...]
Er zat geen dwang achter hoor bij ons. Je at gewoon je bord leeg en als je teveel had opgeschept dan was het 'je ogen zijn zeker weer eens groter dan je maag' en dan hoefde je niet meer verder te eten.
En daar leerde je dan van
Zegt mijn oma ook altijd
Ennuh "kruimeltjes zijn ook brood!"
vrijdag 4 december 2009 om 21:19
quote:HoiPippiLangkous schreef op 04 december 2009 @ 21:15:
[...]
Er zat geen dwang achter hoor bij ons. Je at gewoon je bord leeg en als je teveel had opgeschept dan was het 'je ogen zijn zeker weer eens groter dan je maag' en dan hoefde je niet meer verder te eten.
En daar leerde je dan van
Gelukkig bedoelde het ook in het algemeen hoor, vraag het me al langer af.
Ik moest mijn bordje wel leegeten. Heb er geen trauma van of zo hoor. Alhoewel.. ik moest een toetje (vla bijvoorbeeld) eten bij mijn opa en oma. Ik hoefde nooit vla/ijs etc. na het eten. Toen niet en nog steeds niet, bij uitzondering chocolademousse.
Daar heb ik dus hele vervelende herinneringen aan.
[...]
Er zat geen dwang achter hoor bij ons. Je at gewoon je bord leeg en als je teveel had opgeschept dan was het 'je ogen zijn zeker weer eens groter dan je maag' en dan hoefde je niet meer verder te eten.
En daar leerde je dan van
Gelukkig bedoelde het ook in het algemeen hoor, vraag het me al langer af.
Ik moest mijn bordje wel leegeten. Heb er geen trauma van of zo hoor. Alhoewel.. ik moest een toetje (vla bijvoorbeeld) eten bij mijn opa en oma. Ik hoefde nooit vla/ijs etc. na het eten. Toen niet en nog steeds niet, bij uitzondering chocolademousse.
Daar heb ik dus hele vervelende herinneringen aan.

vrijdag 4 december 2009 om 21:19
quote:mylenevalerie schreef op 04 december 2009 @ 21:17:
Als ik mij niet vergis ga je pas de geur van spruitjes na 8 min. ruiken. Dus niet langer koken. Ik doe ze 8 min. in de magnetron en heb nergens last van de lucht. Heerlijk zijn ze.Die van vroeger stonden volgens mij wel een half uur op het vuur.
Met dank aan de Sint.
Als ik mij niet vergis ga je pas de geur van spruitjes na 8 min. ruiken. Dus niet langer koken. Ik doe ze 8 min. in de magnetron en heb nergens last van de lucht. Heerlijk zijn ze.Die van vroeger stonden volgens mij wel een half uur op het vuur.
Met dank aan de Sint.
vrijdag 4 december 2009 om 21:20
Thuis warm ik de left-overs de volgende dag net zo makkelijk op.
Bij visite schep ik altijd minder op dan ik denk op te kunnen. Schaam me zo als er iets over blijft. Liever bijscheppen.
Maar heel af en toe gebeurd het me en dan voel ik me echt een klein kind dat ik niet durf te zeggen dat ik echt vol zit, op het misselijke af. Ik kan dan ook geen toetje op hoor, vol is bij mij echt vol, dus ook geen ruimte voor een toetje.
Bij visite schep ik altijd minder op dan ik denk op te kunnen. Schaam me zo als er iets over blijft. Liever bijscheppen.
Maar heel af en toe gebeurd het me en dan voel ik me echt een klein kind dat ik niet durf te zeggen dat ik echt vol zit, op het misselijke af. Ik kan dan ook geen toetje op hoor, vol is bij mij echt vol, dus ook geen ruimte voor een toetje.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.