Relaties
alle pijlers
Moeder en dochter
zondag 6 december 2009 om 00:59
Ik lees al een tijdje mee, en vandaag dacht ik: "Ik zet mijn verhaal eens op het forum, misschien dat dat me verder helpt!"
5 jaar geleden ben ik getrouwd, mijn man en ik zijn uit huis getrouwd (zoals ze dat noemen).
Dus van de één op de andere dag was ik een getrouwde vrouw, en ging ik mijn ouderlijk huis uit.
We hadden een huis gekocht in een stad 30 km verder dan de woonplaats waar we alletwee op dat moment woonden (ivm werk).
Ik had na een tijdje mijn draai gevonden en voelde me er thuis. Maar wat me dwars begon te zitten is dat mijn moeder niet 1 keer "zomaar" langskwam. Mijn ouders kwamen wel, maar dan alleen wanneer daar aanleiding voor was, bijv. een verjaardag.
Nooit kwam kwam ze om eens te shoppen, of gewoon op bezoek.
Andersom kwam ik wekelijks bij haar.
Tuurlijk heb ik dit wel eens aangekaart, maar dan had ze altijd wel een antwoord. Dat ze niet op de snelweg durfde, trein was ook niks, enzovoorts. Alleen is mijn moeder in de 4 en half jaar dat we er woonden nooit langs geweest, naast de verjaardagen misschien 4 keer met mijn vader, maar dan tel ik volgens mij erg ruim.
6 maand geleden zijn mijn man en ik verhuisd naar ons geboortedorp, en ook het dorp waar mijn ouders wonen.
We misten toch de gezelligheid uit het dorp en wilden weer wat dichterbij onze vrienden wonen.
Ik dacht (of hoopte) dat nu ik op steenworp afstand woonde mijn moeder wel zo nu en dan eens binnen wipte voor een bakje koffie of een praatje.
1 keer, 1 keer in dit halfjaar kwam ze op een avond langs.
Ik merk dat ik hier echt een ding van maak, ik vind het zó vervelend dat ik zo weinig aandacht krijg, in die zin.
Ik heb een leuk huisje, en nog volop aan het inrichten steeds, en ik wil dat graag met haar delen.
Mijn mening is, dat ook in een relatie met je moeder, moeite van 2 kanten hoort te komen.
Ik plan mijn bezoekjes aan haar ook in mijn drukke schema in omdat ik haar graag wil zien, haar mis, en even bij wil praten.
Waarom kan ze dat andersom niet?
De 2e keer dat ik het ter sprake heb gebracht was kort geleden.
Ja... kinderen komen toch vaak bij hun ouders op bezoek, ipv andersom, was het antwoord wat ik kreeg.
Wat ik van jullie wil weten?
Ik wil me hier niet meer zo druk om maken, ik heb er inmiddels zo'n groot ding van gemaakt, dat ik graag wil weten of ik misschien overdreven reageer.
Hoe kijken jullie er tegen aan?
Wat kan ik doen om hier beter mee om te gaan?
Nu moet ik zeggen dat de relatie met mijn moeder zowiezo wel een oppepper kan gebruiken, maar dit zit me op dit moment echt het meeste dwars.
Fijn dat jullie mijn verhaal willen lezen, en ik hoop op een aantal frisse inzichten
5 jaar geleden ben ik getrouwd, mijn man en ik zijn uit huis getrouwd (zoals ze dat noemen).
Dus van de één op de andere dag was ik een getrouwde vrouw, en ging ik mijn ouderlijk huis uit.
We hadden een huis gekocht in een stad 30 km verder dan de woonplaats waar we alletwee op dat moment woonden (ivm werk).
Ik had na een tijdje mijn draai gevonden en voelde me er thuis. Maar wat me dwars begon te zitten is dat mijn moeder niet 1 keer "zomaar" langskwam. Mijn ouders kwamen wel, maar dan alleen wanneer daar aanleiding voor was, bijv. een verjaardag.
Nooit kwam kwam ze om eens te shoppen, of gewoon op bezoek.
Andersom kwam ik wekelijks bij haar.
Tuurlijk heb ik dit wel eens aangekaart, maar dan had ze altijd wel een antwoord. Dat ze niet op de snelweg durfde, trein was ook niks, enzovoorts. Alleen is mijn moeder in de 4 en half jaar dat we er woonden nooit langs geweest, naast de verjaardagen misschien 4 keer met mijn vader, maar dan tel ik volgens mij erg ruim.
6 maand geleden zijn mijn man en ik verhuisd naar ons geboortedorp, en ook het dorp waar mijn ouders wonen.
We misten toch de gezelligheid uit het dorp en wilden weer wat dichterbij onze vrienden wonen.
Ik dacht (of hoopte) dat nu ik op steenworp afstand woonde mijn moeder wel zo nu en dan eens binnen wipte voor een bakje koffie of een praatje.
1 keer, 1 keer in dit halfjaar kwam ze op een avond langs.
Ik merk dat ik hier echt een ding van maak, ik vind het zó vervelend dat ik zo weinig aandacht krijg, in die zin.
Ik heb een leuk huisje, en nog volop aan het inrichten steeds, en ik wil dat graag met haar delen.
Mijn mening is, dat ook in een relatie met je moeder, moeite van 2 kanten hoort te komen.
Ik plan mijn bezoekjes aan haar ook in mijn drukke schema in omdat ik haar graag wil zien, haar mis, en even bij wil praten.
Waarom kan ze dat andersom niet?
De 2e keer dat ik het ter sprake heb gebracht was kort geleden.
Ja... kinderen komen toch vaak bij hun ouders op bezoek, ipv andersom, was het antwoord wat ik kreeg.
Wat ik van jullie wil weten?
Ik wil me hier niet meer zo druk om maken, ik heb er inmiddels zo'n groot ding van gemaakt, dat ik graag wil weten of ik misschien overdreven reageer.
Hoe kijken jullie er tegen aan?
Wat kan ik doen om hier beter mee om te gaan?
Nu moet ik zeggen dat de relatie met mijn moeder zowiezo wel een oppepper kan gebruiken, maar dit zit me op dit moment echt het meeste dwars.
Fijn dat jullie mijn verhaal willen lezen, en ik hoop op een aantal frisse inzichten
zondag 6 december 2009 om 01:02
zondag 6 december 2009 om 01:07
Ja mijn moeder wipt wel binnen bij haar vriendinnen, of zussen. Haar eigen moeder leeft niet meer, maar daar wipte ze erg vaak aan (hoe vaker ik binnen wippen typ, hoe raarder het klinkt)
Mijn moeder neemt zowiezo weinig initiatief in contact met mij, toen ik verderop woonde belde ik zo nu en dan. Op een gegeven moment ben ik daarmee opgehouden, om te kijken of ze eens contact opnam met mij. Maar dit gebeurde niet.
Daarom is het denk ik ook dat ik haar niet echt uitnodig om langs te komen, ik zou zo graag zien dat zij eens initiatief nam.
Mijn moeder neemt zowiezo weinig initiatief in contact met mij, toen ik verderop woonde belde ik zo nu en dan. Op een gegeven moment ben ik daarmee opgehouden, om te kijken of ze eens contact opnam met mij. Maar dit gebeurde niet.
Daarom is het denk ik ook dat ik haar niet echt uitnodig om langs te komen, ik zou zo graag zien dat zij eens initiatief nam.
zondag 6 december 2009 om 01:09
Ik denk dat je lang kan wachten totdat ze zomaar binnen komt ...... huppelen ( beter alternatief? ) .
Kwam haar moeder ook bij háár, of ging zij naar haar moeder?
Het zou best niet meer dan dát kunnen zijn, hoor ; dat ze het van uit haar opvoeding logischer vindt dat jij het initiatief zou moeten nemen.
Kwam haar moeder ook bij háár, of ging zij naar haar moeder?
Het zou best niet meer dan dát kunnen zijn, hoor ; dat ze het van uit haar opvoeding logischer vindt dat jij het initiatief zou moeten nemen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 6 december 2009 om 01:14
Ja dat heb ik wel eens gezegd, maar echt antwoord krijg ik er niet op.
Misschien dat ik er ook wel zo'n punt van maak omdat ik vind dat ze zowiezo weinig moeite doet om contact te onderhouden.
En ik juist om me heen het meestal andersom zie
Een moeder die zich teveel mengt in levens van dochter, of juist om de haverklap belt o.i.d
Ik mis gewoon een beetje een "moeder" moeder.
Al laat ik een maand niks van me horen, dan nog neemt ze geen contact op hoor.
"Je zult het wel te druk hebben" zegt ze dan. Hoevaak ik ook aangeef dat ik het leuk zou vinden wanneer ze eens belt/langskomt bij mij ipv dat het altijd andersom is.
Misschien dat ik er ook wel zo'n punt van maak omdat ik vind dat ze zowiezo weinig moeite doet om contact te onderhouden.
En ik juist om me heen het meestal andersom zie
Een moeder die zich teveel mengt in levens van dochter, of juist om de haverklap belt o.i.d
Ik mis gewoon een beetje een "moeder" moeder.
Al laat ik een maand niks van me horen, dan nog neemt ze geen contact op hoor.
"Je zult het wel te druk hebben" zegt ze dan. Hoevaak ik ook aangeef dat ik het leuk zou vinden wanneer ze eens belt/langskomt bij mij ipv dat het altijd andersom is.
zondag 6 december 2009 om 01:16
ik denk dat als je even gaat lezen op het topic 'slechte relatie met mijn moeder' je erna je moeder dood wil knuffelen en weer thuis gaat wonen... count your blessings...
ik durf dit te zeggen omdat mijn moeder van het soort is dat niet kan onthouden op welke dag ik geboren ben en me sloeg toen ik klein was
ik durf dit te zeggen omdat mijn moeder van het soort is dat niet kan onthouden op welke dag ik geboren ben en me sloeg toen ik klein was
zondag 6 december 2009 om 01:18
Ja, maar omdat mijn moeder me niet slaat, en wel weet wanneer ik geboren ben, kan het toch niet zo zijn dat niks me meer dwars mag zitten.
Als iets me in de relatie met mijn man dwars zit en ik leg dat voor, dan zegt iemand toch ook niet tegen mij "wees blij met je man, want hij slaat je i.i.g niet,
Ik hou van mijn moeder, maar dat wil toch niet zeggen dat ik me nergens aan kan storen
Als iets me in de relatie met mijn man dwars zit en ik leg dat voor, dan zegt iemand toch ook niet tegen mij "wees blij met je man, want hij slaat je i.i.g niet,
Ik hou van mijn moeder, maar dat wil toch niet zeggen dat ik me nergens aan kan storen
zondag 6 december 2009 om 01:21
ohja sorry tuurlijk, je hebt een moeder die op je verjaardag komt en daarnaast nog eens zo'n 4 keer per jaar en bij wie jij altijd langs mag komen en waar je verder niet al te veel op aan te merken hebt. Ik zou ook zeuren als ik jou was....
als je de frisse inzichten niet aankan;
tip voor je, geen domme topics openen
als je de frisse inzichten niet aankan;
tip voor je, geen domme topics openen
zondag 6 december 2009 om 01:33
zondag 6 december 2009 om 02:06
nouja, wat een rare reacties hierop!
tuurlijk mag je je hieraan ergeren, kan me zelfs goed voorstellen dt dit hl veel verdriet kan doen...
ik heb zelf ook de laatste 2 jaar problemen met mijn moeder, door dingen die ik met haar heb meegemaakt, dat zemeerdere keren weken lang over belangrijke dingen tegen mij gelogen heeft en meer...
maar ik heb wel een moeder die uit zich zelf belt (tot nu toe.......),
daarmee toon je interesse en liefde.
wees direct,duidelijk, en geef duidelijk aanwat je wil....
tuurlijk mag je je hieraan ergeren, kan me zelfs goed voorstellen dt dit hl veel verdriet kan doen...
ik heb zelf ook de laatste 2 jaar problemen met mijn moeder, door dingen die ik met haar heb meegemaakt, dat zemeerdere keren weken lang over belangrijke dingen tegen mij gelogen heeft en meer...
maar ik heb wel een moeder die uit zich zelf belt (tot nu toe.......),
daarmee toon je interesse en liefde.
wees direct,duidelijk, en geef duidelijk aanwat je wil....
zondag 6 december 2009 om 02:14
zondag 6 december 2009 om 02:34
na alles wat er het afglpn jaar is gebeurt ben ik er nu vannavond achter gekomen dat ze weer heeft gelogen over waar ze precies woont (ze is 2
maanden verhuist),maar dit is een lang verhaal..
ze heeft toen een aantal van mijn huissleutels 'gestolen' en die aan mijn vader gegeven om hem mijn huis laten inrichten (gedeeltelijk), zonder iets tegen mij te zeggen hierover.
terwijl ik toen al meerdere keren had aangegeven dat ik me niet veilig voel bij mijn vader, laat staan dat hij een sleutel heeft van mijn nieuwe huis....
toen ik daar uiteindelijk (toen t klaar was..)achter ben gekomen was ik heel erg geschrokken, maar toen ben ik gaan nadenken en heb ik zelf bedacht dat hij ook nog wel eens een kopie zou kunnen hebben... gevraagd, toen zei ze; ohja, dat heeft hij.
toen heeft het nog een week geduurt voordat hij die uiteindelijk terug gaf.
een week van heel veel stress. (en nog.....)
maanden verhuist),maar dit is een lang verhaal..
ze heeft toen een aantal van mijn huissleutels 'gestolen' en die aan mijn vader gegeven om hem mijn huis laten inrichten (gedeeltelijk), zonder iets tegen mij te zeggen hierover.
terwijl ik toen al meerdere keren had aangegeven dat ik me niet veilig voel bij mijn vader, laat staan dat hij een sleutel heeft van mijn nieuwe huis....
toen ik daar uiteindelijk (toen t klaar was..)achter ben gekomen was ik heel erg geschrokken, maar toen ben ik gaan nadenken en heb ik zelf bedacht dat hij ook nog wel eens een kopie zou kunnen hebben... gevraagd, toen zei ze; ohja, dat heeft hij.
toen heeft het nog een week geduurt voordat hij die uiteindelijk terug gaf.
een week van heel veel stress. (en nog.....)
zondag 6 december 2009 om 02:39
zondag 6 december 2009 om 03:00
Ik vind ook dat je hier over mag 'klagen'! Tuurlijk kan het altijd erger, maar dan kun je helemaal geen topic meer openen; er zal altijd iemand zijn bij wie het erger is.
Ik kan me voorstellen dat het vervelend voelt wanneer je moeder wel naar je zussen gaat maar niet naar jou.
Maar heb je dat al eens (duidelijk) tegen haar gezegd? Dat je je gekwetst voelt omdat ze wel bij anderen langs gaat maar nooit spontaan bij jou langs komt?
Vraag haar of ze hier een reden voor heeft.
Probeer het vooral bij jezelf te houden maar leg een duidelijke vraag bij haar neer.
Neem geen genoegen met 'kinderen komen nou eenmaal vaker bij hun ouders langs dan andersom.' Zeg dat je graag zou willen dat het ook eens andersom is.
Weet natuurlijk niet of je moeder daar enigszins voor open staat?
Nou ja, misschien heb je hier iets aan enne... gewoon blijven schrijven hoor!
Ik kan me voorstellen dat het vervelend voelt wanneer je moeder wel naar je zussen gaat maar niet naar jou.
Maar heb je dat al eens (duidelijk) tegen haar gezegd? Dat je je gekwetst voelt omdat ze wel bij anderen langs gaat maar nooit spontaan bij jou langs komt?
Vraag haar of ze hier een reden voor heeft.
Probeer het vooral bij jezelf te houden maar leg een duidelijke vraag bij haar neer.
Neem geen genoegen met 'kinderen komen nou eenmaal vaker bij hun ouders langs dan andersom.' Zeg dat je graag zou willen dat het ook eens andersom is.
Weet natuurlijk niet of je moeder daar enigszins voor open staat?
Nou ja, misschien heb je hier iets aan enne... gewoon blijven schrijven hoor!
