Relaties
alle pijlers
eerst alles, nu over
zaterdag 19 december 2009 om 17:10
hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier en wilde jullie een vraag voorleggen.
Mijn relatie van anderhalf jaar is net een weekje uit. Ik ben nog steeds helemaal van slag en snap er niets van.
Toen we elkaar leerden kennen, was hij gelijk helemaal weg van me. Niets was hem te veel en we gingen dan ook snel samenwonen in mijn huis. Hij was echt een prins op het witte paard. Daarin vond ik wel dat hij zichzelf regelmatig wegcijferde. Hij sprak zijn vrienden bijna niet meer, wilde geen avond zonder mij weg en ging elk conflict uit de weg door mij mijn zin te geven.Hij keek echt tegen mij op. Was er trots op dat ik naast mijn werk nog een studie deed . Ik stond echt op een soort voetstuk. Ik dacht, genieten, want dat wordt vanzelf wel minder. En of dat gebeurde.....
Op een dag was alles van hierboven ineens weg, als sneeuw voor de zon.
Mijn studie was lastig, hij wilde eigenlijk nergens over praten want alles in een relatie moet vanzelf gaan en ik deed eigenlijk niks meer goed. Ik deed niks uit mijzelf en zeurde over alles. Had ik voorheen geen minpunten, nu waren al mijn minpunten, die ik notabene van mijzelf ooit naar heb genoemd had, een groot struikelblok. Ik dacht te veel na, wilde te veel structuur en bevestiging. Daar had hij allemaal geen zin in. In de 'goede' periode kon hij nooit een negatief punt van mij noemen en vond hij mijn eigen genoemde minpunten helemaal niet erg. Nu ineens wel...Ook mijn familie, vrienden en huis waren ineens helemaal niks.
Mijn vraag is, heeft iemand van jullie dit wel eens meegemaakt? Of juist van de andere kant? En kan ik hem weer terug winnen? Is zo iemand in het begin zijn ware zelf of juist als laatste?
Bedankt vor het lezen.
Ik ben nieuw hier en wilde jullie een vraag voorleggen.
Mijn relatie van anderhalf jaar is net een weekje uit. Ik ben nog steeds helemaal van slag en snap er niets van.
Toen we elkaar leerden kennen, was hij gelijk helemaal weg van me. Niets was hem te veel en we gingen dan ook snel samenwonen in mijn huis. Hij was echt een prins op het witte paard. Daarin vond ik wel dat hij zichzelf regelmatig wegcijferde. Hij sprak zijn vrienden bijna niet meer, wilde geen avond zonder mij weg en ging elk conflict uit de weg door mij mijn zin te geven.Hij keek echt tegen mij op. Was er trots op dat ik naast mijn werk nog een studie deed . Ik stond echt op een soort voetstuk. Ik dacht, genieten, want dat wordt vanzelf wel minder. En of dat gebeurde.....
Op een dag was alles van hierboven ineens weg, als sneeuw voor de zon.
Mijn studie was lastig, hij wilde eigenlijk nergens over praten want alles in een relatie moet vanzelf gaan en ik deed eigenlijk niks meer goed. Ik deed niks uit mijzelf en zeurde over alles. Had ik voorheen geen minpunten, nu waren al mijn minpunten, die ik notabene van mijzelf ooit naar heb genoemd had, een groot struikelblok. Ik dacht te veel na, wilde te veel structuur en bevestiging. Daar had hij allemaal geen zin in. In de 'goede' periode kon hij nooit een negatief punt van mij noemen en vond hij mijn eigen genoemde minpunten helemaal niet erg. Nu ineens wel...Ook mijn familie, vrienden en huis waren ineens helemaal niks.
Mijn vraag is, heeft iemand van jullie dit wel eens meegemaakt? Of juist van de andere kant? En kan ik hem weer terug winnen? Is zo iemand in het begin zijn ware zelf of juist als laatste?
Bedankt vor het lezen.
zaterdag 19 december 2009 om 23:59
Weet je Madhe, als ik jou zo hoor dan denk ik dat TO (en andere dames hier) wel veel aan je kunnen hebben. De vraag die meerderen bezig houdt is immers: hoe kan iemand zo die knop om zetten? Voor mensen die lang treuren over hun verloren liefde wordt dit namelijk geinterpreteerd als 'hij geeft geen bal om me?'. Die mensen blijven achter met heel veel vragen. Als ik jou hoor ben jij ook iemand die de knop vrij makkelijk kan omzetten. Hier heb ik absoluut geen oordeel over (ik ben er eerder jaloers op). Mijn brandende vraag is daarom: Hoe doe je dat? En wat zegt dit over jou gevoelens richting die ex? Of staat dat laatste er los van? Graag tips want ik denk dat we daar veel aan kunnen hebben.
zaterdag 19 december 2009 om 23:59
Ik wil niet confronterend doen Madhe, maar misschien wil je niet geraakt worden... omdat dat je kwetsbaar maakt.
Dus dat het bij sommigen wel pijnlijk is maar dat je het jezelf niet toestaat.
Of denk ik nu te ver door??
Maar ik vind wel dat je niet tijden bij een relatie stil moet blijven staan, het leven gaat door idd. Alleen vormen die relaties je soms weer op een bepaalde manier dat je er wel mee aan de slag moet.
Relaties weerspiegelen vaak een deel van jezelf. Soms niet erkent.
p.s ik ga nu even stappen dus ben er niet meer. even een tweewekelijks ding voor mezelf. Lekker met de meiden
Is mijn ex ook niet blij mee, want dat past niet in het beeld van het treurende ex-vrouwtje...
Dus dat het bij sommigen wel pijnlijk is maar dat je het jezelf niet toestaat.
Of denk ik nu te ver door??
Maar ik vind wel dat je niet tijden bij een relatie stil moet blijven staan, het leven gaat door idd. Alleen vormen die relaties je soms weer op een bepaalde manier dat je er wel mee aan de slag moet.
Relaties weerspiegelen vaak een deel van jezelf. Soms niet erkent.
p.s ik ga nu even stappen dus ben er niet meer. even een tweewekelijks ding voor mezelf. Lekker met de meiden
Is mijn ex ook niet blij mee, want dat past niet in het beeld van het treurende ex-vrouwtje...
zondag 20 december 2009 om 00:00
quote:miss_sparkle schreef op 19 december 2009 @ 23:59:
Ik wil niet confronterend doen Madhe, maar misschien wil je niet geraakt worden... omdat dat je kwetsbaar maakt.
Dus dat het bij sommigen wel pijnlijk is maar dat je het jezelf niet toestaat.
Of denk ik nu te ver door??
Maar ik vind wel dat je niet tijden bij een relatie stil moet blijven staan, het leven gaat door idd. Alleen vormen die relaties je soms weer op een bepaalde manier dat je er wel mee aan de slag moet.
Relaties weerspiegelen vaak een deel van jezelf. Soms niet erkend.
p.s ik ga nu even stappen dus ben er niet meer. even een tweewekelijks ding voor mezelf. Lekker met de meiden
Is mijn ex ook niet blij mee, want dat past niet in het beeld van het treurende ex-vrouwtje...Dit ging wat fout, ik wilde de t van erkent alleen veranderen in een d. Maar zat met mijn hoofd al elders
Ik wil niet confronterend doen Madhe, maar misschien wil je niet geraakt worden... omdat dat je kwetsbaar maakt.
Dus dat het bij sommigen wel pijnlijk is maar dat je het jezelf niet toestaat.
Of denk ik nu te ver door??
Maar ik vind wel dat je niet tijden bij een relatie stil moet blijven staan, het leven gaat door idd. Alleen vormen die relaties je soms weer op een bepaalde manier dat je er wel mee aan de slag moet.
Relaties weerspiegelen vaak een deel van jezelf. Soms niet erkend.
p.s ik ga nu even stappen dus ben er niet meer. even een tweewekelijks ding voor mezelf. Lekker met de meiden
Is mijn ex ook niet blij mee, want dat past niet in het beeld van het treurende ex-vrouwtje...Dit ging wat fout, ik wilde de t van erkent alleen veranderen in een d. Maar zat met mijn hoofd al elders
zondag 20 december 2009 om 00:05
zondag 20 december 2009 om 11:56
Ik zou ook willen dat ik het kon, 2 dagen treuren en dan weer verder. Maar ik zit nog met zoveel vragen, kan dit hoofdstuk nog niet afsluiten, het is nog zo vers...
Gister ook gaan stappen met vriendinnen en dan denk ik wel; waar haalt hij het in zijn botte kop om mij zo te behandelen zoals hij dat de laatste maanden heeft gedaan en waarom heb ik het geaccepteerd? Wie denkt hij wel niet dat hij is?
Aan de andere kant mis ik zijn leuke kant. het heerlijk samen wakker worden, het samenwonen, de leuke dingen doen, het praten over de toekomst, de onwijs goede seks, enz.
Gister ook gaan stappen met vriendinnen en dan denk ik wel; waar haalt hij het in zijn botte kop om mij zo te behandelen zoals hij dat de laatste maanden heeft gedaan en waarom heb ik het geaccepteerd? Wie denkt hij wel niet dat hij is?
Aan de andere kant mis ik zijn leuke kant. het heerlijk samen wakker worden, het samenwonen, de leuke dingen doen, het praten over de toekomst, de onwijs goede seks, enz.
zondag 20 december 2009 om 12:37
Ja ik snap je helemaal CL. Het is heel dubbel, en dat zul je nog vaker tegen komen. De ene dag kun je de hele wereld aan, de andere dag wil je niets liever dan dat tie terug komt.
Ik kan niet anders zeggen dat het volgende cliche: tijd heelt alle wonden. Het wordt echt minder! Maar dan moet je wel goed voor jezelf zorgen. Leuke dingen doen, lekker weg. Je aandacht ergens anders op richten. Dan zul je merken dat het na een aantal weken beter te overzien is.
En als tie terug zou komen, kun je dn vergeten hoe hij jou behandeld heeft?
Ik kan niet anders zeggen dat het volgende cliche: tijd heelt alle wonden. Het wordt echt minder! Maar dan moet je wel goed voor jezelf zorgen. Leuke dingen doen, lekker weg. Je aandacht ergens anders op richten. Dan zul je merken dat het na een aantal weken beter te overzien is.
En als tie terug zou komen, kun je dn vergeten hoe hij jou behandeld heeft?
zondag 20 december 2009 om 12:47
Ik hoop dat we er dan samen uit komen. Het is iets wat hij in elke relatie is tegen gekomen. Hij dacht dat het bij mij niet zou gebeuren. Ik snap dan ook niet dat toen het weer gebeurde, hij er niets aan heeft gedaan om er met mij uit te komen. In plaats daarvan heeft hij mij overal de schuld van gegeven. Terwijl hij eerder altijd zei, dat als dit bij mij zou gebeuren, hij er alles aan zou doen om het tussen ons te laten slagen. Hij wist dus ergens dat dit eraan zat te komen denk ik....
zondag 20 december 2009 om 13:28
quote:colalight schreef op 20 december 2009 @ 12:47:
Ik hoop dat we er dan samen uit komen. Het is iets wat hij in elke relatie is tegen gekomen. Hij dacht dat het bij mij niet zou gebeuren. Ik snap dan ook niet dat toen het weer gebeurde, hij er niets aan heeft gedaan om er met mij uit te komen. In plaats daarvan heeft hij mij overal de schuld van gegeven. Terwijl hij eerder altijd zei, dat als dit bij mij zou gebeuren, hij er alles aan zou doen om het tussen ons te laten slagen. Hij wist dus ergens dat dit eraan zat te komen denk ik....
Hegt is natuurlijk typisch dat het hem steeds weer overkomt in iedere realtie weer. En dan zou het dus steeds aan de dame in kwestie liggen natuurlijk. Wat een magnetisme.
Let jij in d e toekomst op dat je niet weer zo´n soort man treft? Er zijn ook mannen die altijd lief zijn en je altijd waarderen namelijk. (Dat schijnt tenminste als ik zo alf en toe eens om mij heen kijk )
Ik hoop dat we er dan samen uit komen. Het is iets wat hij in elke relatie is tegen gekomen. Hij dacht dat het bij mij niet zou gebeuren. Ik snap dan ook niet dat toen het weer gebeurde, hij er niets aan heeft gedaan om er met mij uit te komen. In plaats daarvan heeft hij mij overal de schuld van gegeven. Terwijl hij eerder altijd zei, dat als dit bij mij zou gebeuren, hij er alles aan zou doen om het tussen ons te laten slagen. Hij wist dus ergens dat dit eraan zat te komen denk ik....
Hegt is natuurlijk typisch dat het hem steeds weer overkomt in iedere realtie weer. En dan zou het dus steeds aan de dame in kwestie liggen natuurlijk. Wat een magnetisme.
Let jij in d e toekomst op dat je niet weer zo´n soort man treft? Er zijn ook mannen die altijd lief zijn en je altijd waarderen namelijk. (Dat schijnt tenminste als ik zo alf en toe eens om mij heen kijk )
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
zondag 20 december 2009 om 13:46
quote:colalight schreef op 20 december 2009 @ 12:47:
Ik hoop dat we er dan samen uit komen. Het is iets wat hij in elke relatie is tegen gekomen. Hij dacht dat het bij mij niet zou gebeuren. Ik snap dan ook niet dat toen het weer gebeurde, hij er niets aan heeft gedaan om er met mij uit te komen. In plaats daarvan heeft hij mij overal de schuld van gegeven. Terwijl hij eerder altijd zei, dat als dit bij mij zou gebeuren, hij er alles aan zou doen om het tussen ons te laten slagen. Hij wist dus ergens dat dit eraan zat te komen denk ik....
Je bent uitvluchten voor hem aan het zoeken TO. Kan goed zijn dat hij dat in elke relatie is tegengekomen, maar het is niet normaal hoe hij doet (en tot nu toe gedaan heeft) en jij hebt nog altijd ergens die hoop dat jullie er toch nog samen uitkomen??
Meid, ik begrijp dat je hartzeer hebt, maar wil je niet vergeten hoe hij je behandeld heeft én zou blijven behandelen als jullie weer zouden samenkomen.
Zijn liefde voor jou was ineens bekoeld en zoiets trek je echt niet meer recht hoor.
Ik hoop dat we er dan samen uit komen. Het is iets wat hij in elke relatie is tegen gekomen. Hij dacht dat het bij mij niet zou gebeuren. Ik snap dan ook niet dat toen het weer gebeurde, hij er niets aan heeft gedaan om er met mij uit te komen. In plaats daarvan heeft hij mij overal de schuld van gegeven. Terwijl hij eerder altijd zei, dat als dit bij mij zou gebeuren, hij er alles aan zou doen om het tussen ons te laten slagen. Hij wist dus ergens dat dit eraan zat te komen denk ik....
Je bent uitvluchten voor hem aan het zoeken TO. Kan goed zijn dat hij dat in elke relatie is tegengekomen, maar het is niet normaal hoe hij doet (en tot nu toe gedaan heeft) en jij hebt nog altijd ergens die hoop dat jullie er toch nog samen uitkomen??
Meid, ik begrijp dat je hartzeer hebt, maar wil je niet vergeten hoe hij je behandeld heeft én zou blijven behandelen als jullie weer zouden samenkomen.
Zijn liefde voor jou was ineens bekoeld en zoiets trek je echt niet meer recht hoor.
zondag 20 december 2009 om 17:52
ik weet dat er zulke mannen bestaan, alleen ik kom ze niet tegen. Elke keer ga ik de mist in met mannen. Of ik begin aan een relatie waarin ik vanaf het begin heel hard moet werken, of ik vind een partner die na een jaar enig gestoord gedrag blijkt te vertonen. (ondanks mijn liefde voor hem, zie ik echt wel indat dit gewoon gestoord gedrag is. Ikw erk met gedragsgestoorde kinderen en om heel eerlijk te zijn was er enige herkenning tussen hen en mijn ex op het laatst. Die kunnen namelijk ook tegen geen een enkele frustratie en gooien alles eruit. Mijn ex zei ok datij er niets aan kon doen dat hij zulke dingen zei, "het overkwam hem")
Maar hoe herken je zo'n foute man in het begin? We hebben het toch wel een jaar heel leuk gehad.
Maar hoe herken je zo'n foute man in het begin? We hebben het toch wel een jaar heel leuk gehad.
zondag 20 december 2009 om 19:37
quote:Levin5 schreef op 19 december 2009 @ 23:51:
[...]
Als je verliefd bent zie je de minder leuke kanten vaak niet helder. Je wilt er positief in gaan. (tenminste ik wel, om nou gelijk alles en iedereen te bekritiseren lijkt me niet eerlijk, het duurt enige tijd voordat je iemand en zijn gedrag leert kennen)Wel grappig dan toch, dat de meeste mensen tegen de tijd dát ze de ander hebben leren kennen zoals diegene werkelijk is, al denken dat ze niet meer zonder hem/haar kunnen.
[...]
Als je verliefd bent zie je de minder leuke kanten vaak niet helder. Je wilt er positief in gaan. (tenminste ik wel, om nou gelijk alles en iedereen te bekritiseren lijkt me niet eerlijk, het duurt enige tijd voordat je iemand en zijn gedrag leert kennen)Wel grappig dan toch, dat de meeste mensen tegen de tijd dát ze de ander hebben leren kennen zoals diegene werkelijk is, al denken dat ze niet meer zonder hem/haar kunnen.
zondag 20 december 2009 om 19:45
quote:Letgo schreef op 19 december 2009 @ 23:59:
Weet je Madhe, als ik jou zo hoor dan denk ik dat TO (en andere dames hier) wel veel aan je kunnen hebben. De vraag die meerderen bezig houdt is immers: hoe kan iemand zo die knop om zetten? Voor mensen die lang treuren over hun verloren liefde wordt dit namelijk geinterpreteerd als 'hij geeft geen bal om me?'. Die mensen blijven achter met heel veel vragen. Als ik jou hoor ben jij ook iemand die de knop vrij makkelijk kan omzetten. Hier heb ik absoluut geen oordeel over (ik ben er eerder jaloers op). Mijn brandende vraag is daarom: Hoe doe je dat? En wat zegt dit over jou gevoelens richting die ex? Of staat dat laatste er los van? Graag tips want ik denk dat we daar veel aan kunnen hebben.
Ik weet niet hoe je dat doet. Het gaat er denk ik om hoe je eerder tegen de ander/ tegen je relatie aankijkt. Mijn gevoelens voor anderen zullen net zo zijn zoals anderen dat ervaren. Maar ik denk dat het los staat van de gevoelens die je voor een ander hebt.
Voor een relatie heb je twee mensen nodig, en als het goed is wil je als persoon ook alleen met iemand zijn die dat ook ziet zitten. Daarnaast helpt het om allebei de partners behalve als partners ook als individu te zien, die zich op zijn/haar eigen manier ontwikkeld. Eigenlijk denk ik hier gewoon vrij rationeel over.
Verder is mijn ervaring dat de meeste gevoelens echt wel slijten, als je ze die kans maar geeft. En als een relatie verbroken wordt, lijkt het mij tijd om vooral dat slijten de kans te geven.
Tja, ik heb niet het idee dat ik kan uitleggen hoe ik hierin sta. Het is ook niet zo dat het me niet raakt, maar zodra iets mij verdriet doet richt ik me op positieve dingen, en heel egoistisch.. op mezelf en mijn eigen geluk. Iemand die mij niet meer wil, is mijn tranen ook niet waard.
Weet je Madhe, als ik jou zo hoor dan denk ik dat TO (en andere dames hier) wel veel aan je kunnen hebben. De vraag die meerderen bezig houdt is immers: hoe kan iemand zo die knop om zetten? Voor mensen die lang treuren over hun verloren liefde wordt dit namelijk geinterpreteerd als 'hij geeft geen bal om me?'. Die mensen blijven achter met heel veel vragen. Als ik jou hoor ben jij ook iemand die de knop vrij makkelijk kan omzetten. Hier heb ik absoluut geen oordeel over (ik ben er eerder jaloers op). Mijn brandende vraag is daarom: Hoe doe je dat? En wat zegt dit over jou gevoelens richting die ex? Of staat dat laatste er los van? Graag tips want ik denk dat we daar veel aan kunnen hebben.
Ik weet niet hoe je dat doet. Het gaat er denk ik om hoe je eerder tegen de ander/ tegen je relatie aankijkt. Mijn gevoelens voor anderen zullen net zo zijn zoals anderen dat ervaren. Maar ik denk dat het los staat van de gevoelens die je voor een ander hebt.
Voor een relatie heb je twee mensen nodig, en als het goed is wil je als persoon ook alleen met iemand zijn die dat ook ziet zitten. Daarnaast helpt het om allebei de partners behalve als partners ook als individu te zien, die zich op zijn/haar eigen manier ontwikkeld. Eigenlijk denk ik hier gewoon vrij rationeel over.
Verder is mijn ervaring dat de meeste gevoelens echt wel slijten, als je ze die kans maar geeft. En als een relatie verbroken wordt, lijkt het mij tijd om vooral dat slijten de kans te geven.
Tja, ik heb niet het idee dat ik kan uitleggen hoe ik hierin sta. Het is ook niet zo dat het me niet raakt, maar zodra iets mij verdriet doet richt ik me op positieve dingen, en heel egoistisch.. op mezelf en mijn eigen geluk. Iemand die mij niet meer wil, is mijn tranen ook niet waard.
zondag 20 december 2009 om 19:49
quote:colalight schreef op 19 december 2009 @ 17:10:
hallo allemaal,
Mijn relatie van anderhalf jaar is net een weekje uit. Ik ben nog steeds helemaal van slag en snap er niets van.
Toen we elkaar leerden kennen, was hij gelijk helemaal weg van me. Niets was hem te veel en we gingen dan ook snel samenwonen in mijn huis. Hij was echt een prins op het witte paard. Daarin vond ik wel dat hij zichzelf regelmatig wegcijferde. Hij sprak zijn vrienden bijna niet meer, wilde geen avond zonder mij weg en ging elk conflict uit de weg door mij mijn zin te geven.Hij keek echt tegen mij op. Was er trots op dat ik naast mijn werk nog een studie deed . Ik stond echt op een soort voetstuk. Ik dacht, genieten, want dat wordt vanzelf wel minder. En of dat gebeurde.....
Hoe is het mogelijk dat je een relatie wilt hebben met iemand die tegen je opziet en jou op een voetstuk zet? En je daarnaast kennelijk ook nog waarschuwt voor een slechte afloop? Jullie relatie is kennelijk nooit gelijkwaardig geweest en daar heb jij van genoten?
De ongelijkwaardigheid tussen jullie lijkt me een steekhoudend argument om geen doorstart te maken met elkaar. Bovendien wil hij niet verder met je en dus is dit topic slechts gebaseerd op fictie. Jammer maar helaas.
hallo allemaal,
Mijn relatie van anderhalf jaar is net een weekje uit. Ik ben nog steeds helemaal van slag en snap er niets van.
Toen we elkaar leerden kennen, was hij gelijk helemaal weg van me. Niets was hem te veel en we gingen dan ook snel samenwonen in mijn huis. Hij was echt een prins op het witte paard. Daarin vond ik wel dat hij zichzelf regelmatig wegcijferde. Hij sprak zijn vrienden bijna niet meer, wilde geen avond zonder mij weg en ging elk conflict uit de weg door mij mijn zin te geven.Hij keek echt tegen mij op. Was er trots op dat ik naast mijn werk nog een studie deed . Ik stond echt op een soort voetstuk. Ik dacht, genieten, want dat wordt vanzelf wel minder. En of dat gebeurde.....
Hoe is het mogelijk dat je een relatie wilt hebben met iemand die tegen je opziet en jou op een voetstuk zet? En je daarnaast kennelijk ook nog waarschuwt voor een slechte afloop? Jullie relatie is kennelijk nooit gelijkwaardig geweest en daar heb jij van genoten?
De ongelijkwaardigheid tussen jullie lijkt me een steekhoudend argument om geen doorstart te maken met elkaar. Bovendien wil hij niet verder met je en dus is dit topic slechts gebaseerd op fictie. Jammer maar helaas.
zondag 20 december 2009 om 19:51
quote:miss_sparkle schreef op 19 december 2009 @ 23:59:
Ik wil niet confronterend doen Madhe, maar misschien wil je niet geraakt worden... omdat dat je kwetsbaar maakt.
Dus dat het bij sommigen wel pijnlijk is maar dat je het jezelf niet toestaat.
Of denk ik nu te ver door??
Ja, je denkt te ver door. Ik ben zeker wel kwetsbaar in mijn relatie, en dat laat ik ook toe. Ik zou niet weten hoe je anders een gezonde relatie aan kunt gaan.
Maar dit wil niet zeggen dat mijn partner me oneindig vaak mag kwetsen. Gebeurt dat te vaak, dan liever zonder die partner. En ik weet dat mijn geluk niet afhangt van het hebben van een relatie. Het voegt iets toe. Valt dat weg dan komt er wel iets anders in de plaats met toegevoegde waarde (niet perse een partner).
Maar ik vind wel dat je niet tijden bij een relatie stil moet blijven staan, het leven gaat door idd. Alleen vormen die relaties je soms weer op een bepaalde manier dat je er wel mee aan de slag moet.
Relaties weerspiegelen vaak een deel van jezelf. Soms niet erkent.
p.s ik ga nu even stappen dus ben er niet meer. even een tweewekelijks ding voor mezelf. Lekker met de meiden
Is mijn ex ook niet blij mee, want dat past niet in het beeld van het treurende ex-vrouwtje...Ik zie mezelf eigenlijk meestal niet als ex van. Ik zie die ander wel als ex. Dus waarom zou ik me gedragen zoals in de rol van 'ex van' past? Waarom zou jij dat doen? Er zijn genoeg andere dingen/zaken waar je je op kunt richten. Jezelf bijvoorbeeld. En om nou verdrietig te worden van jezelf? Dat is toch nergens voor nodig?
Ik wil niet confronterend doen Madhe, maar misschien wil je niet geraakt worden... omdat dat je kwetsbaar maakt.
Dus dat het bij sommigen wel pijnlijk is maar dat je het jezelf niet toestaat.
Of denk ik nu te ver door??
Ja, je denkt te ver door. Ik ben zeker wel kwetsbaar in mijn relatie, en dat laat ik ook toe. Ik zou niet weten hoe je anders een gezonde relatie aan kunt gaan.
Maar dit wil niet zeggen dat mijn partner me oneindig vaak mag kwetsen. Gebeurt dat te vaak, dan liever zonder die partner. En ik weet dat mijn geluk niet afhangt van het hebben van een relatie. Het voegt iets toe. Valt dat weg dan komt er wel iets anders in de plaats met toegevoegde waarde (niet perse een partner).
Maar ik vind wel dat je niet tijden bij een relatie stil moet blijven staan, het leven gaat door idd. Alleen vormen die relaties je soms weer op een bepaalde manier dat je er wel mee aan de slag moet.
Relaties weerspiegelen vaak een deel van jezelf. Soms niet erkent.
p.s ik ga nu even stappen dus ben er niet meer. even een tweewekelijks ding voor mezelf. Lekker met de meiden
Is mijn ex ook niet blij mee, want dat past niet in het beeld van het treurende ex-vrouwtje...Ik zie mezelf eigenlijk meestal niet als ex van. Ik zie die ander wel als ex. Dus waarom zou ik me gedragen zoals in de rol van 'ex van' past? Waarom zou jij dat doen? Er zijn genoeg andere dingen/zaken waar je je op kunt richten. Jezelf bijvoorbeeld. En om nou verdrietig te worden van jezelf? Dat is toch nergens voor nodig?
zondag 20 december 2009 om 19:56
quote:Muis66 schreef op 20 december 2009 @ 11:18:
Madhe, in het geval van de twee exen, was jij degene die het uitmaakt of de partner?
Dat doet er toch helemaal niet toe?
Of je het nu zelf uit maakt, of de ander maakt het uit.
In het ene geval kun je ernaartoe groeien? Heb ik in ieder geval nooit gedaan, omdat mijn relaties wel heel belangrijk voor me waren, maar ik gewoon echt niet kies voor een belabberde relatie. En ik wil ook geen partner die wel voor een belabberde of niet werkende relatie kiest. Je gelooft erin, of niet. En je gaat ervoor, of niet.
Als je half half erin staat, dan werkt het toch al niet. Dan hoef je nergens naar toe te groeien, dat is tijdrekken en lijkt me inderdaad pijnlijker dan meteen die pleister er af te rukken. En daarom maakt het naar mijn mening helemaal geen verschil, wie het uitmaakt.
Madhe, in het geval van de twee exen, was jij degene die het uitmaakt of de partner?
Dat doet er toch helemaal niet toe?
Of je het nu zelf uit maakt, of de ander maakt het uit.
In het ene geval kun je ernaartoe groeien? Heb ik in ieder geval nooit gedaan, omdat mijn relaties wel heel belangrijk voor me waren, maar ik gewoon echt niet kies voor een belabberde relatie. En ik wil ook geen partner die wel voor een belabberde of niet werkende relatie kiest. Je gelooft erin, of niet. En je gaat ervoor, of niet.
Als je half half erin staat, dan werkt het toch al niet. Dan hoef je nergens naar toe te groeien, dat is tijdrekken en lijkt me inderdaad pijnlijker dan meteen die pleister er af te rukken. En daarom maakt het naar mijn mening helemaal geen verschil, wie het uitmaakt.
zondag 20 december 2009 om 20:23
Ik vind het wel knap dat je het zo rationeel weet te benaderen Madhe. Ik heb zelf die neiging ook wel...en inderdaad voel ik me dan ook beter. Mijn voorlaatste relatie heb ik verwerkt door keihard te werken en keihard te daten en keihard bezig te zijn met leuke dingen doen. Ik voelde me toen eigenlijk heel snel weer goed. Ik moet alleen helaas constateren dat het bij mij zo werkt dat ik er niet voor weg heb kunnen lopen...it bites me in the ass. Bij mij heeft het uiteindelijk een depressie opgeleverd. Nu is mijn relatie weer voorbij en laat ik het verdriet toe. Ik blijf er nu langer in hangen, maar ik hoop dat het daarna ook over is.
Cola light: ik snap dat het heel moeilijk is om zo van een voetstuk te donderen. Ik heb dat zelf ook zo ervaren. Maar hij is niet het een of het ander...hij is het allebei. Hij heeft meerdere gezichten. Wat je nu van hem ziet en wat je de afgelopen tijd van hem gezien hebt is een onderdeel van hem. Kan jij daar mee leven?
Cola light: ik snap dat het heel moeilijk is om zo van een voetstuk te donderen. Ik heb dat zelf ook zo ervaren. Maar hij is niet het een of het ander...hij is het allebei. Hij heeft meerdere gezichten. Wat je nu van hem ziet en wat je de afgelopen tijd van hem gezien hebt is een onderdeel van hem. Kan jij daar mee leven?
Als je het probeert weg te stoppen dan slaat het later wel weer toe. Dat geloof ik meteen.
zondag 20 december 2009 om 20:55
quote:Letgo schreef op 20 december 2009 @ 20:23:
Ik vind het wel knap dat je het zo rationeel weet te benaderen Madhe. Ik heb zelf die neiging ook wel...en inderdaad voel ik me dan ook beter. Mijn voorlaatste relatie heb ik verwerkt door keihard te werken en keihard te daten en keihard bezig te zijn met leuke dingen doen. Ik voelde me toen eigenlijk heel snel weer goed. Ik moet alleen helaas constateren dat het bij mij zo werkt dat ik er niet voor weg heb kunnen lopen...it bites me in the ass. Bij mij heeft het uiteindelijk een depressie opgeleverd. Nu is mijn relatie weer voorbij en laat ik het verdriet toe. Ik blijf er nu langer in hangen, maar ik hoop dat het daarna ook over is.
Cola light: ik snap dat het heel moeilijk is om zo van een voetstuk te donderen. Ik heb dat zelf ook zo ervaren. Maar hij is niet het een of het ander...hij is het allebei. Hij heeft meerdere gezichten. Wat je nu van hem ziet en wat je de afgelopen tijd van hem gezien hebt is een onderdeel van hem. Kan jij daar mee leven?Omdat TO de vraag nog niet heeft beantwoord stel ik hem ook aan jou: wat is er zo aantrekkelijk aan op een voetstuk staan?
Ik vind het wel knap dat je het zo rationeel weet te benaderen Madhe. Ik heb zelf die neiging ook wel...en inderdaad voel ik me dan ook beter. Mijn voorlaatste relatie heb ik verwerkt door keihard te werken en keihard te daten en keihard bezig te zijn met leuke dingen doen. Ik voelde me toen eigenlijk heel snel weer goed. Ik moet alleen helaas constateren dat het bij mij zo werkt dat ik er niet voor weg heb kunnen lopen...it bites me in the ass. Bij mij heeft het uiteindelijk een depressie opgeleverd. Nu is mijn relatie weer voorbij en laat ik het verdriet toe. Ik blijf er nu langer in hangen, maar ik hoop dat het daarna ook over is.
Cola light: ik snap dat het heel moeilijk is om zo van een voetstuk te donderen. Ik heb dat zelf ook zo ervaren. Maar hij is niet het een of het ander...hij is het allebei. Hij heeft meerdere gezichten. Wat je nu van hem ziet en wat je de afgelopen tijd van hem gezien hebt is een onderdeel van hem. Kan jij daar mee leven?Omdat TO de vraag nog niet heeft beantwoord stel ik hem ook aan jou: wat is er zo aantrekkelijk aan op een voetstuk staan?
zondag 20 december 2009 om 21:43
quote:wuiles schreef op 20 december 2009 @ 20:55:
[...]
Omdat TO de vraag nog niet heeft beantwoord stel ik hem ook aan jou: wat is er zo aantrekkelijk aan op een voetstuk staan?Ik zei dat het pijnlijk is om er vanaf te donderen. Maar los daarvan, mits er sprake is van gelijkwaardigheid is het best prettig. Als ik lyrisch over iemand ben, vind ik het wel prettig als de ander dat ook over mij zou zijn. Het is echter wel realistisch denk ik dat dit alleen gebeurt tijdens de 'roze bril' fase. Daarna zie je vaak ook wel de wat mindere kanten van de ander.
[...]
Omdat TO de vraag nog niet heeft beantwoord stel ik hem ook aan jou: wat is er zo aantrekkelijk aan op een voetstuk staan?Ik zei dat het pijnlijk is om er vanaf te donderen. Maar los daarvan, mits er sprake is van gelijkwaardigheid is het best prettig. Als ik lyrisch over iemand ben, vind ik het wel prettig als de ander dat ook over mij zou zijn. Het is echter wel realistisch denk ik dat dit alleen gebeurt tijdens de 'roze bril' fase. Daarna zie je vaak ook wel de wat mindere kanten van de ander.
zondag 20 december 2009 om 21:46
quote:Madhe schreef op 20 december 2009 @ 19:56:
[...]
Dat doet er toch helemaal niet toe?
Of je het nu zelf uit maakt, of de ander maakt het uit.
In het ene geval kun je ernaartoe groeien? Heb ik in ieder geval nooit gedaan, omdat mijn relaties wel heel belangrijk voor me waren, maar ik gewoon echt niet kies voor een belabberde relatie. En ik wil ook geen partner die wel voor een belabberde of niet werkende relatie kiest. Je gelooft erin, of niet. En je gaat ervoor, of niet.
Als je half half erin staat, dan werkt het toch al niet. Dan hoef je nergens naar toe te groeien, dat is tijdrekken en lijkt me inderdaad pijnlijker dan meteen die pleister er af te rukken. En daarom maakt het naar mijn mening helemaal geen verschil, wie het uitmaakt.
Het verbaast me gewoon dat je hier zo koel onder bent. Anderen noemen het rationeel, maar ik vind het wel koel als je maar 2 dagen kan rouwen over een relatie. Dan vraag ik me echt af hoe die relatie is geweest.
Vandaar mijn vraag, omdat je - als jij degene bent die uitmaakt - er naar toe kan leven. Mijn inschatting was dat jij beide keren dat had gedaan. Als het niet zo is, sta ik zo mogleijk echt versteld.
[...]
Dat doet er toch helemaal niet toe?
Of je het nu zelf uit maakt, of de ander maakt het uit.
In het ene geval kun je ernaartoe groeien? Heb ik in ieder geval nooit gedaan, omdat mijn relaties wel heel belangrijk voor me waren, maar ik gewoon echt niet kies voor een belabberde relatie. En ik wil ook geen partner die wel voor een belabberde of niet werkende relatie kiest. Je gelooft erin, of niet. En je gaat ervoor, of niet.
Als je half half erin staat, dan werkt het toch al niet. Dan hoef je nergens naar toe te groeien, dat is tijdrekken en lijkt me inderdaad pijnlijker dan meteen die pleister er af te rukken. En daarom maakt het naar mijn mening helemaal geen verschil, wie het uitmaakt.
Het verbaast me gewoon dat je hier zo koel onder bent. Anderen noemen het rationeel, maar ik vind het wel koel als je maar 2 dagen kan rouwen over een relatie. Dan vraag ik me echt af hoe die relatie is geweest.
Vandaar mijn vraag, omdat je - als jij degene bent die uitmaakt - er naar toe kan leven. Mijn inschatting was dat jij beide keren dat had gedaan. Als het niet zo is, sta ik zo mogleijk echt versteld.
zondag 20 december 2009 om 21:49
quote:wuiles schreef op 20 december 2009 @ 20:55:
[...]
Omdat TO de vraag nog niet heeft beantwoord stel ik hem ook aan jou: wat is er zo aantrekkelijk aan op een voetstuk staan?
Ik heb me nooit gerealiseerd dat ik op een voetstuk stond. Pas daarna. Ik vond het wel altijd wat overdreven gedoe, maar dat voetstuk was ik mij niet van bewust.
In antwoord op je vraag: daar is niets leuks aan omdat het ongelijkwaardig is. En als je er dan voor die persoon afdondert, terecht of onterecht, dan val je ook hard, met alle brokstukken van dien.
[...]
Omdat TO de vraag nog niet heeft beantwoord stel ik hem ook aan jou: wat is er zo aantrekkelijk aan op een voetstuk staan?
Ik heb me nooit gerealiseerd dat ik op een voetstuk stond. Pas daarna. Ik vond het wel altijd wat overdreven gedoe, maar dat voetstuk was ik mij niet van bewust.
In antwoord op je vraag: daar is niets leuks aan omdat het ongelijkwaardig is. En als je er dan voor die persoon afdondert, terecht of onterecht, dan val je ook hard, met alle brokstukken van dien.
zondag 20 december 2009 om 21:52
Ik vraag me ook wel een beetje af hoe 'echt' je liefde voor de ander, en de relatie is, als je er maar 2 dagen om treurt. Ik denk dat de manier waarop en de weg naar de breuk een groot onderdeel hierin speelt.
Voor jou is het natuurlijk heel fijn dat je je hier zo snel overheen kunt zetten. Er zijn een hoop mensen jaloers op je.
Voor jou is het natuurlijk heel fijn dat je je hier zo snel overheen kunt zetten. Er zijn een hoop mensen jaloers op je.
