Enige met een 'time line'?

Ik had 7 jaar een relatie met ex, en had toen bedacht dat ik voor mijn 25e met hem getrouwd wilde zijn, en kinderen wilde.



Alleen zijn we op mijn 23e uit elkaar gegaan, en ben ik blij dat ik het niet gedaan heb.. Ik heb nu een superleuke vriend die ook echt MIJ ziet



Je weet gewoon simpelweg niet hoe dingen lopen TO, ik zou me niet teveel vastpinnen op je time line

ik vind een time line echt zo'n kul. Dingen gebeuren, of ze gebeuren niet. Klaar. Wat nou als je vriend je dumpt, je geen werk meer hebt en blijkt dat je geen kinderen kan krijgen? Daar zit je dan met je time line.

Als ik jou was zou ik eens vragen hoe je vriend de toekomst ziet, want volgens mij zitten jullie niet op één lijn.



Ik snap namelijk best dat je een streven heb en ik denk dat je wel zo realistisch bent dat je weet dat er geen garanties in het leven zijn, maar er is niets mis met een doel hebben in het leven.

Als jij 'n koophuis wilt en je kunt dat met jouw salaris betalen, moet je niet in 'n huurhuis blijven zitten maar gewoon je eigen plekje opbouwen. Zeker als je niet met 'n koophuis zit wat je in deze tijd moeilijk van de hand kunt doen, kun je misschien nu goedkoper iets naar je zin kopen dan wanneer de economie weer aantrekt en de huizenprijzen stijgen. Ga lekker latten als je vriend wil blijven huren. Daar hoeft jouw leven niet voor stil te blijven staan.

Als jij voor je 30ste kinderen wilt, een ander huis en wat al nog niet meer. Dan lijkt het me dat je dit moet doen met iemand die dezelfde visie heeft als jij. Ik vind je vriend niet zo zeer een doemdenker. Als hij het belangrijk vind om eerst goed op te knappen. Wat geen verkeerde gedachte is. Want wat heb je eraan als je een kindje hebt en een groter huis, maar je partner kan je niet ondersteunen omdat zijn depressie weer de kop op steekt. Dat zet je relatie onder druk! Want onderschat de komst van een kindje niet, laat staan de eventuele zorgen die er kunnen zijn vanwege het grotere huis.



Moet jij daarom jouw wensen laten schieten? Nee, niet als dit belangrijker voor je is dan samen zijn met deze partner. Als jij liever kiest om je wensen uit te laten komen dan kun je wellicht beter iemand zoeken die ook die wensen nu wil uit laten komen. Kies je voor je partner omdat je hem belangrijker vind dan je wensen (wat dus kan betekenen dat je het of moet uitstellen of wellicht het nooit vervult ziet) dan is dit wat je moet doen.

Wij zijn heel gelukkig met ons kind op onze anderhalve verdieping hier midden in de stad die we ook nog eens huren...

In de time line had ik nu zeker een koophuis gehad maar ja, wij kunnen nou eenmaal geen 600.000 neerleggen en dat kost een beetje huis in het centrum van A'dam al snel.

Ben dus blij dat ik die timeline niet had.

En weet je....als dat kind er is en het wordt allemaal te krap gaat je vriend vanzelf wel aan een ander huis denken. Een baby maakt zich echt geen zorgen of hij wel of niet een grote kamer heeft.

Een klein eigen kamertje gaat prima de eerste jaren.

Ik was op mijn 27e en nog steeds (inmiddels 34) niet bezig met een 'time line'. Dit klinkt niet echt spontaan, hoor.

Je moet het natuurlijk helemaal zelf weten, maar ik vind het echt onzin om zo in de toekomst gericht te zijn. Het enige wat he echt hebt is het NU, dat is de realiteit. Ik vind dat je vriend groot gelijk heeft om even te wachten ivm de economie. Ik zou het a-relaxed vinden om met jou samen te leven.

Nee je bent niet de enige.

Ik heb ook een time line gehad (hoewel ik niet wist dat dat zo heette ). Maar ben daar toch wat flexibeler in geworden.

Aan de ene kant heeft je vriend gelijk. Ook als je je aan je eigen time line wilt houden heb je nog 3 jaar om dat huis te kopen. Wat dan misschien wel handig is, is om alvast geld te gaan sparen (als je dat nog niet deed).

Aan de andere kant heeft je vriend ook gelijk, maar zou ik zijn woorden toch anders uitleggen. Het klopt dat je geen garanties krijgt, maar daarom moet je juist nú de dingen doen die je nu beangrijk vindt en niet steeds maar uitstellen.



De beren van je vriend kan je weerleggen. De economie is slecht, maar daardoor zijn nu de huizenprijzen lager (geldt trouwens alleen als je wilt kopen...wat in a'dam niet zo makkelijk zal zijn, gok ik).

Dat hij wil wachten tot hij zich beter voelt is logisch, maar wanneer ben je 'helemaal beter'? Iedereen heeft wel eens mindere periodes. Zou hij het wel herkennen als hij helemaal beter is?

Misschien kan je van jouw time line jullie time line maken. Afspreken wat hij wel een acceptabele tijd vindt om naar een ander huis te gaan kijken. En wat ik me nu ook afvraag, wil hij wel kinderen? Misschien voelt hij druk dat bij een ander huis ook gelijk kinderen moeten komen? Als je uit een depressie aan het komen bent, kan ik me voorstellen dat je niet gelijk aan kinderen wilt beginnen.



Sorry, dit is niet echt een duidelijk advies geworden. Heb maar wat van mijn gedachten opgeschreven. Maar misschien heb je er toch wat aan.

is het huis het probleem......of spelen er andere zaken

Probeer in ieder geval blij te zijn met wat je nu hebt.

Probeer de positieve dingen te zien in je leven nu. Natuurlijk is het fijn om iets hebben om naar toe te leven. Je hoeft niet te berusten in je huidige situatie. Maar nu lijkt het alsof je perse voor je 30e die dingen voor elkaar moet hebben.

Wat nou als het volledig vanzelf gaat en je alles op je 31e of 32e hebt? Zou dat zo erg zijn?

Forceren is nooit goed.



Dus tel je zegeningen en blijf dromen. Als jullie samen gelukkig zijn wil vriend-lief misschien ook wel eerder die dingen die jij wil...

Succes!

Een time line, dit is werkelijk voor het eerst dat ik ervan hoor.

En wat gebeurt er als je geen groter huis hebt voor je dertigste? Word je dan voor straf onvruchtbaar? Krijg je dan nooit meer een hypotheek? Mag je alleen nog in Amsterdam Noord wonen, met andere dertigplussers die hun time line hebben laten versloffen?

quote:korenwolf schreef op 24 december 2009 @ 09:52:

Een time line, dit is werkelijk voor het eerst dat ik ervan hoor.

En wat gebeurt er als je geen groter huis hebt voor je dertigste? Word je dan voor straf onvruchtbaar? Krijg je dan nooit meer een hypotheek? Mag je alleen nog in Amsterdam Noord wonen, met andere dertigplussers die hun time line hebben laten versloffen?

Op mijn 'time line' staat dat ik vóór 2010 over een hoop geld beschik, dus al mijn hoop is gevestigd op de staatsloterij volgende week....



Als je zelf zo'n time line maakt, kun je hem toch ook aanpassen aan de omstandigheden? Heb je je nog niet aan genoeg regels te houden?

quote:MizzK schreef op 24 december 2009 @ 10:22:

[...]





Nee,nee zo bedoel ik het niet..

Ik heb een hoop problemen gehad met vriend, ( hij heeft een hoop tegenslagen gehad en kon/kan daar heel moeilijk mee omgaan). Ik ga nu 5 jaar met hem en heb, na elk jaar van problemen gedacht, ok volgend jaar gaan we ervoor, next year dan..next year?

Met de timeline bedoel ik, kan ik van hem vragen om mij een garantie te geven voor mij 30ste dit huis uit zijn?

Of MAG ik dit helemaal niet vragen?

Ik heb de 'time line' voor me zelf ingesteld eigelijk omdat ik toch een soort van tijdsbestek moet hebben om te zeggen 'nu stop ik'.

ik kan namelijk niet wachten tot ik 40 ben met het risico dat hij zegt,' ach rustig aan het komt zoals het komt'. ( dus het is niet perse zo dat ik dit allemaal voor mezelf moet hebben, maar meer omdat hij het type is dat denk ik altijd beren op de weg blijft zien)

Luister, je mag vragen wat je wilt, maar ik vind jou gedachtengang niet echt normaal, zeg. Wachten tot je 40 bent??/ Je bent 27!!! Doe es even relaxed! je kan toch ook denken in de trant van: "IK wil dezer dagen eens naar een ander huisje gaan kijken, want ben er aan toe!" Dat vind ik nog weer wat anders. Maar waar slaat het op om nu al te denken: ik wil namelijk niet wachten tot ik 40 ben....

Om wat vragen te beantwoorden:

Ik hoef niet perse een koophuis te hebben,huur is ook prima (het huis waar ik nu in zit heeft namelijk maar 1 slaapkamer,en daar zitten we zelf in )



Als we op natuurlijke wijze dit pas op onze 31/32 ste zouden doen is dit ook prima, ik MOET niet voor me 30ste een kind,ik heb alleen het gevoel dat ik (met deze parnter) een stok achter de deur moet hebben, omdat hij een beetje te makkelijk is met ' rustig aan, we zien wel '

Nou, als ik met zo'n gevoel in de relatie zou staan, zou het voor mij niet meer hoeven, die relatie! Volgens mij moet JIJ maar es wat relaxter worden! Kan dat ook??



Mijn vriend wil absoluut met mij uiteindelijk in een ander huis zitten, en wil ook graag een kindje..met de tijd ( )



Ik vind het wel heel lief dat jullie tijd in het lezen/beantwoorde steken..ik lees veel mee, en het merendeel heeft altijd hele goeie 'eyeopeners'!Dit is toch niet weer een nep-topic hè!!

quote:Met de timeline bedoel ik, kan ik van hem vragen om mij een garantie te geven voor mij 30ste dit huis uit zijn?

Of MAG ik dit helemaal niet vragen?Je moet je niet zo afhankelijk opstellen van wat je vriend doet of wil. Jij wil 'n koophuis, dus als je je dat kan veroorloven moet jij daar nu gewoon voor gaan nu de markt gunstig is. Mocht je relatie blijvend zijn, dan kan hij als hij daar aan toe is zijn huis opzeggen en bij jou intrekken. Zolang hij daar niet aan toe is blijf je gewoon latten. Bovendien, als je 't huis op jouw salaris en naam koopt, raak je dat niet kwijt als je relatie mis loopt.

quote:MizzK schreef op 24 december 2009 @ 10:22:

[...]





Nee,nee zo bedoel ik het niet..

Ik heb een hoop problemen gehad met vriend, ( hij heeft een hoop tegenslagen gehad en kon/kan daar heel moeilijk mee omgaan). Ik ga nu 5 jaar met hem en heb, na elk jaar van problemen gedacht, ok volgend jaar gaan we ervoor, next year dan..next year? Het leven heb je nou eenmaal niet altijd in de hand. Tegenslagen kunnen altijd blijven komen. Er mee dealen is alleen maar zwaarder als de lasten van een koophuis of een gezin ook nog op je drukken.

Met de timeline bedoel ik, kan ik van hem vragen om mij een garantie te geven voor mij 30ste dit huis uit zijn?

Of MAG ik dit helemaal niet vragen? Nee dit kan je in mijn ogen echt niet van iemand vragen. Ik zou niet eens willen dat mijn vriend het doet omdat hij me een garantie heeft gegeven. Ik wil dat hij dat doet omdat we dezelfde toekomstdroom hebben en omdat hij het helemaal ziet zitten om dat met mij te doen.

Ik heb de 'time line' voor me zelf ingesteld eigelijk omdat ik toch een soort van tijdsbestek moet hebben om te zeggen 'nu stop ik'.

ik kan namelijk niet wachten tot ik 40 ben met het risico dat hij zegt,' ach rustig aan het komt zoals het komt'. ( dus het is niet perse zo dat ik dit allemaal voor mezelf moet hebben, maar meer omdat hij het type is dat denk ik altijd beren op de weg blijft zien)



Om wat vragen te beantwoorden:

Ik hoef niet perse een koophuis te hebben,huur is ook prima (het huis waar ik nu in zit heeft namelijk maar 1 slaapkamer,en daar zitten we zelf in )



Als we op natuurlijke wijze dit pas op onze 31/32 ste zouden doen is dit ook prima, ik MOET niet voor me 30ste een kind,ik heb alleen het gevoel dat ik (met deze parnter) een stok achter de deur moet hebben, omdat hij een beetje te makkelijk is met ' rustig aan, we zien wel '



Mijn vriend wil absoluut met mij uiteindelijk in een ander huis zitten, en wil ook graag een kindje..met de tijd ( )

Dan weet je toch dat je het daar samen over eens bent. Ik neem aan dat jouw vriend snugger genoeg is om te bedenken dat er een soort leeftijdsgrens aan zit tot wanneer (vooral) vrouwen deze mogelijkheid hebben.Ik vind het wel heel lief dat jullie tijd in het lezen/beantwoorde steken..

ik lees veel mee, en het merendeel heeft altijd hele goeie 'eyeopeners'!Tot slot, ik zit zelf in een depressie en ik vind het erg verstandig van jouw vriend dat hij niet aan dit hele verhaal begint voor dat hij volledig genezen is. Bij mij was het andersom en dat was veel destructiever. Ik dacht steeds: laten we een huis kopen misschien ben ik dan gelukkig, laten we dan gaan trouwen misschien ben ik dan gelukkig, als er eenmaal kinderen zijn word ik vast wel gelukkig etc. etc. Gelukkig hebben we het 'slechts' bij een huis kopen gelaten en zit ik nu inmiddels met een schuld van 70.000 omdat hij het te zwaar vond om bij zijn depressieve vriendin te blijven. Ik ben zoooo blij dat we niet getrouwd zijn of kinderen hebben.

quote:Dreamglasses schreef op 24 december 2009 @ 10:35:

[...]





Dit is toch niet weer een nep-topic hè!! Djiez Dreamglasses, doe 's rustig. Zo relaxed lijk jij me ook niet.

quote:kaatje_85 schreef op 24 december 2009 @ 09:34:

ik vind een time line echt zo'n kul. Dingen gebeuren, of ze gebeuren niet. Klaar. Wat nou als je vriend je dumpt, je geen werk meer hebt en blijkt dat je geen kinderen kan krijgen? Daar zit je dan met je time line.



Couldn't agree more!





Mijn god, een Time line. Alsof het leven zich laat plannen, tjeetje, is het echt zo simpel als dat? Dat zou ikmet mijn 45 jaar nou nooit hebben kunnen bedenken, joepie, het leven is planbaar



TS, je verkijkt je echt heel verschrikkelijk op dat wat zo niet ter zake doende is. Dus als je dat huis hebt op 30 jaar en een maand is je leven mislukt?



Laat ik het anders stellen. Mijn vader zei altijd: als ik gepensioneerd ben dan.... Helaas, de beste man is overleden toen hij 53 jaar was, heeft dus nooit dat pensioen gehaald. De moraal van dit verhaal mag jij zelf bedenken.

quote:Nikkie79 schreef op 24 december 2009 @ 10:47:

[...]





Djiez Dreamglasses, doe 's rustig. Zo relaxed lijk jij me ook niet.

Als je persé jou time line wil volgen waarom neem je zaken dan niet in eigen hand??



Als je al jaren weet dat je voor je 30e een groter huis wil hebben waarom heb je je dan niet op je carriere gestort zodat jij voldoende geld hebt om een groter huis te huren of kopen? Nu ben je blijkbaar dusdanig van de economische situatie van je vriend afhankelijk dat hij wil wachten tot hij meer financiele zekerheid kan bieden. Is het zijn schuld dat jij je afhankelijk opstelt?

ik ben het es een keer eens met elninjoo





ga, doe zelf en wees gelukkig en kijk of je wiebelige vriendje volgt en zo nee dan heb je wél het huis voor de volgende die wél wil proberen je garantie te bieden (voor zover mogelijk)

Ik vind sommige reacties hier echt nergens op slaan, en sterk overtrokken.



Ik snap het wel die time line. Tuurlijk is dat geen strakke planning die als een wet van mede en perzen gevolgd moet worden. Het heeft ook niet zoveel met een planning te maken, want uiteraard is het leven niet planbaar. Ik lees ook nergens dat TO dat zegt, dat maken sommige forummers ervan.



Ik denk dat veel mensen wel in hun hoofd een time line hebben, opleiding afgerond voor je 23e, trouwen voor je 25e, kinderen voor je 30e. Ik noem maar wat natuurlijk, het kan vanalles zijn. Dat wil niet zeggen dat het allemaal altijd gebeurt zoals je bedacht hebt, maar het is wel een wens, een streven.



Ik vind het dus niet gek, in dit geval zou ik erachter zien te komen of jullie doelen in het leven wel hetzelfde zijn, want "maak je maar niet druk, alles komt goed" vind ik niet echt een antwoord, en ik denk dat jij daar behoefte aan hebt. Dat is toch logisch, we willen toch allemaal graag weten waar we aan toe zijn binnen een relatie, zeker als het om dit soort zaken gaat.