Inzicht in mannen

25-12-2009 00:00 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
verwijderd door Murakami- bedankt voor de reacties-
Alle reacties Link kopieren
Misschien is het een idee voorlopig te genieten van wat je hebt en echt blij worden met jezelf? Ik lees dat je zelfvertrouwen enorm gegroeid is en dat er tevens een stukje stuk is gegaan door hem in je relatie. Misschien als je nu de tijd neemt voor jou, dat je je niet afhankelijk meer voelt van het waardeoordeel van een vriend over bijvoorbeeld hoe je eruit ziet (dat noem je in je topic) .



Waarmee ik bedoel dat je ongeacht wie (vriend of geen vriend) er een opmerking maakt over je uiterlijk dat jij weet van jou dat het goed is zoals je bent.



Dat je dus blij bent met jou zonder dat je hier (opnieuw) en wellicht ongemerkt afhankelijk gaat voelen van het oordeel van jouw partner. Zodat je daarna misschien wel klaar bent om dit "avontuur" weer met zekerheid aan te kunnen. Wat er in mijn ogen voor an zorgen dat je bijvoorbeeld weet wanneer je partner uit eigen onzekerheid (jaloersheids verhaal van je ex) ,jou daar verantwoordelijk voor houdt. Wat natuurlijk gewoonweg grote kul is. Echter dan herken je gewoonweg omdat je dan zekerder geworden over jezelf.
'Waarom zijn mannen aan de ene kant zo vrijblijvend (e.g. kijken naar andere vrouwen, flirten met andere vrouwen, de 'all men watch porn' myth) maar houden jou wel onder de duim?'



Ik ken dat soort mannen niet hoor.

Dus het is maar net waar je mee ongaat of waar je naar op zoek bent.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Murakami,



Ik zou je een boek willen aanraden waar je misschien wat aan kunt hebben. Het heet 'Het Monsterverbond' en is geschreven door Carolien Roodvoets.



Groetjes (en fijne feestdagen!)
Alle reacties Link kopieren
**
Alle reacties Link kopieren
quote:Murakami schreef op 25 december 2009 @ 00:46:

@Enneaaa: haha, ik denk dat ik inderdaad meer tijd voor mijzelf nodig heb. Ik heb nu ook wel momenten dat ik mij realiseer dat ik langzaam weer iets terugkrijg wat ik de laatste jaren met hem niet meer had. Vrijheid en ik meer door hoe dingen tussen ons zaten. Toch merk ik dat ik weer zit te 'jagen' op 'my next victim' zogezegd..want ik weet dat ik nu eigenlijk niks te bieden heb. Het voelt aan als een reflex.

..



Juist de reflex zorgt ervoor dat je zo weer in de situatie zit waarin je iemand tegen komt die wellicht zijn gevoel op jou projecteert en jij dat als waarheid gaat geloven.



En dan kan je zo twee kindertjes verder zijn voordat je dit besef wel krijgt. Begrijp me goed ik snap best dat warmte en waardering fijn zijn en dat je dat graag wilt. Ik snap ook best dat dit gevoel zorgt voor de reflex. Ik snap ook dat het tikken van mij over die kinderen overgereageerd kan zijn.



Maar je zal niet de eerste zijn die het zo vergaat.



Wie ben jij? Wat wil jij? Hoe zie jij een relatie? Wat gebeurt er met jou in een relatie? In hoeverre ben je bezig met jou in een relatie of zet je je partner voorop? In hoeverre zorg jij voor hem en laat je je zelf eigenlijk in de kelder achter?



Jij ook een hele fijne kerst en ik bedoel dit zeker niet negatief , ik wens je namelijk alle goeds... echter : tob wel verder over jezelf.



Je openingstopic zorgt er in mij namelijk voor dat ik denk: "next victim " could be you.
Alle reacties Link kopieren
Het is treurig dat je zo'n idioot hebt ontmoet. Maar, voordat je hem alle verantwoordelijkheid hiervoor in de schoenen schuift, is het niet interessanter om naar je eigen aandeel te kijken? Waarom heb je het meer dan zeven jaar uitgehouden met zo iemand? Je had hem immers ook al na drie maanden aan de dijk kunnen zetten.
Alle reacties Link kopieren
**
Alle reacties Link kopieren
Murakami,jij kunt hem niet helpen hij moet zichzelf willen helpen.

En draai het eens om,wat JIJ beslist niet nodig hebt is HIJ,hoe voelt die gedachte?
Alle reacties Link kopieren
Lieve Murakami (bijzondere naam trouwens)

Dan moet je stoppen met denken...



Dat klinkt onmogelijk, maar dat is het niet.



Je schrijft dat je hem positief wilde veranderen

Dat gaat niet meisje, iemand kan alleen veranderen als hij/zij dat zelf wil.



En blijkbaar wilde hij dat niet.



Je moet nu ook nog helemaal niet bezig zijn met nieuwe liefdes, nieuwe relaties.

Je moet dit eerst goed verwerken.

En, precies wat Wuiles zegt, goed kijken naar je eigen aandeel.



Jij bent namelijk degene die je wel kunt veranderen

Beter opletten, signalen niet onder het tapijt vegen.

Bewust zijn van wat er tussen jou en een man gebeurd.



Als je dat straks een beetje onder de knie hebt hoef je echt niet bang te zijn dat hetzelfde je nog eens zal overkomen

(iets met een ezel en een steen en zo)
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
Oh, Suup en ik zeggen hetzelfde alleen doet Suup dat in een iets korter stukje tekst dan ik
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
quote:Murakami schreef op 25 december 2009 @ 12:54:

@Enneaaa: Ik snap wat jij bedoelt. Wat ik zei, dat ik baalde dat wij na zoveel tijd nog niet samen gingen wonen etc.. Het is waarschijnlijk maar goed geweest ook. Ik kan mij niet voorstellen hoeveel meer pijn iemand nog doorstaan kan na zoiets als er ook nog kinderen zijn en een huis etc...

@ wuiles: Ik weet echt niet meer waarom ik zo lang bleef. Hij was mijn eerste echte partner, de eerste persoon die ik zo dichtbij liet komen. Ik had ook altijd het idee dat als je van iemand voldoende houdt, dat je diegene dan positief kunt veranderen. En dat is ook vice versa gebeurt, maar niet voldoende blijkbaar..

Het werd een soort 'slow dancing in a burning room' (nummer van John Mayer, onbewust zat ik die toen nogal vaak te draaien voor mijzelf, hehe..) situatie.



En het stomme is dat ik voel dat ik hem weer wil helpen, hem hier weer doorheen slepen, hem stimuleren om iets van zijn leven te maken, hem desnoods in mijn koffertje mee te nemen. Wat een erg kromme redenering is. Want ik kan hem niet helpen. Het sloopt mij om te denken dat dat wat hij echt het meeste niét nodig heeft, mij is.Niemand kan een ander veranderen en elkaar 'nodig hebben' is niet zo'n gezonde basis voor een relatie. Het is misschien een onaangename gedachte dat de wereld (van je partner) ook doordraait zonder jou maar jouw bestaansrecht hangt niet af van anderen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Murakami schreef op 25 december 2009 @ 12:54:

Het sloopt mij om te denken dat dat wat hij echt het meeste niét nodig heeft, mij is.



En hoe komt dat? Het is je duidelijk je ex kan niet meer. Hoe komt het dat dit jou sloopt? Wat denk jij een man zoals bijvoorbeeld je ex te kunnen bieden waardoor hij wel zal veranderen?



Vragen om voor jezelf na te gaan wat jou in dit type man aantrekt.

Wat trekt je aan in dit soort eikels? (xcuse me le mot)
Alle reacties Link kopieren
**
Alle reacties Link kopieren
Wat ik uit je verhaal lees is dit:



Jij benteen mens met passie en wil ondanks je achtergrond de mooie dingen in je leven waarderen. Wellicht de mindere zaken door inzicht en kracht leren accepteren.Jij bent een zorger die wanneer je even niet wilt zorgen het nodig hebt om een arm om je heen te voelen.



Hierdoor voel je je aangetrokken tot mannen die misschien in

jouw ogen geholpen kunnen worden. Echter je weet nu dat bijv. je ex zich had neergelegd bij zijn levenstijl en liever kiest om weg te lopen dan aan te gaan.



Als ik even kort door de bocht ga, zou je wellicht kunnen zeggen dat je dus valt op mannen die eigenlijk weinig hebben met jouw levenshouding en dat jij juist daardoor denkt dat jij ze dit kan leren.



Wat vind je daarvan?
Alle reacties Link kopieren
**
Alle reacties Link kopieren
Ik sluit me aan bij voorgaande schrijvers. Eerst werken aan je zelfvertrouwen en zelfrespect en pas dan weer beginnen aan een man. Als je op jezelf kan vertrouwen en respect hebt voor jezelf dan laat je je denk ik de volgende keer niet zo behandelen, want dan zie je ook zelf in dat je daar te waardevol voor bent.



Verder zou ik zijn gedrag zeker niet naar alle mannen generaliseren. Er zitten zeker ook leuke exemplaren tussen.



Wijze uitspraak van mijn oma: "mannen, schud ze maar door elkaar er komt vanzelf een goede boven". Daar vertrouw ik dan maar op.
Alle reacties Link kopieren
Ook ik sluit me aan met eerst zelftrouwen krijgen. En ik heb zelf de stelling dat een man een aanvulling op je leven moet zijn en geen invulling van.

Geniet van het leven en als het zover is loop je echt wel de goede tegen het lijf.

Ik heb ook uit elke relatie iets geleerd (nadeel, ik ben nu zo kieskeurig dat geen enkele man goed genoeg is)

Suc6 ermee
Alle reacties Link kopieren
**
Alle reacties Link kopieren
Goed bezig! En oma's hebben inderdaad vaak veel levenswijsheid. Zijn ook al een stukje langer op deze aardbodem dan wij.



Het is echt heel belangrijk om jezelf als basis te beschouwen. Om alles wat je van een vriend verwacht ook aan jezelf te kunnen geven. Pas als je dat kan ben je denk ik toe aan een relatie.
quote:Murakami schreef op 25 december 2009 @ 00:00:

Waarom zijn mannen

Even zien, dus je hebt vanuit een situatie waarin je zelf je zaken psychisch niet geheel op orde had één relatie, met één man gehad, en op grond daarvan ga je nu gezellig praten over mannen in het algemeen.



Tip: maak jezelf niet wijs dat je het allemaal wel weet. Ieder mens is anders.
"Inzicht in mannen" zou misschien beter kunnen beginnen met "inzicht in jezelf"?
Alle reacties Link kopieren
Huh?



Nah ok sterkte er maar mee dan (denk ik)

Waarom heb je alles verwijderd?
Alle reacties Link kopieren
Hee, inderdaad, waarom??
Forum-traditie

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven