Relaties
alle pijlers
Valse mail over mij aan mijn man
zondag 27 december 2009 om 16:16
Eerst een situatieschets vooraf: man en ik hebben een moeilijke peirode achter de rug, zijn ook een half jaar uit elkaar geweest. Man heeft toen veel steun gehad aan een vriend van hem, waar hij vast veel details over ons huwelijksleven heeft gegeven.
Ik heb niets tegen die vriend, hij is een beetje een loser, maar dat vind ik vooral zielig, het is niet zo dat ik hem niet mag.
Nu zijn man en ik het weer samen aan het proberen. Dat gaat met vallen en opstaan, maar nu is er afgelopen zomer iets gebeurd dat tussen ons in blijft staan. Vriend kwam met zijn nieuwe vriendinnetje bij ons barbequen. Vriend is een beetje een tuthola (ging bijvoorbeeld zijn vlees niet opeten omdat het niet helemaal gaar zou zijn), dus echt een gemakkelijke sfeer was er niet, maar het was zeker niet vervelend.
Een dag later kijk ik in de mail van man (doen wij altijd, geen wantrouwen ofzo, hij zit veel op de weg en ik kan dan doorgeven als er wat belangrijks gemaild is). Heeft vriend een mail over mij gestuurd waar de honden geen brood van lusten. Anderhals A4 met alleen maar akelige dingen. Sommige dingen pertinent onwaar (dat weet mijn man ook gelukkig) en sommige in de trant van dat ik niet goed voor mijn man ben en dat het beter af is zonder mij.
Een voorbeeld: Wijzelf drinken rode wijn, vriend ook. Maar omdat ik niet wist wat zijn vriendin dronk, kocht ik voor de zekerheid een fles witte wijn erbij. Ik vraag haar die avond wat ze wil drinken en ze zegt: witte wijn. Ik vraag vriend en die zegt: doe mij dan ook maar witte wijn. Ik zeg terug: maar je mag ook gewoon rode drinken hoor. Sterker nog, ik heb meer rood dan wit in huis (ik dacht: als we al voor de bbq met wijn beginnen en zij drinken lekker door, heb ik wellicht aan 1 fles voor met z'n twee-en niet voldoende). Vriend antwoordt: doe dan maar rood.
Dan schrijft hij in zijn mailtje: ik mocht niet zelf kiezen wat ik wou drinken. Mijn man wist gelukkig dat het anders zat, maar zo staat die hele mail vol van met verdraaiingen waarvan het lijkt of ik een heel akelig persoon ben.
Afijn, ik lees dat en zit totaal verbaasd achter mijn computer. Ik heb nooit onaardig tegen vriend gedaan. Mijn man heeft zelfs een keer toen hij in de problemen zat (ik schreef al: hij is een beetje een loser) aangeboden dat hij ons spaargeld renteloos kon lenen. Heeft hij niet gedaan, maar hoeveel vrouwen zeggen tegen hun man: joh, leen gewoon ons geld (10.000 euro ging het om) aan je vriend.
Dus ik was mij van geen kwaad bewust en dan zoiets en heb toen vast verkeerd gereageerd. Ik mailde een zinnetje terug: Dat is een aardig mailtje, en dat voor iemand die zelf niet in staat is een langdurige relatie in stand te houden. (Vriendinnetje van afgelopen zomer is inmiddels ook weer uit beeld).
Maar nu komt het: mijn man is woedend over die mail van mij, en relativeert alles van vriend. Was niet allemaal niet zo bedoeld, was om hem te steunen, was alleen verkeerd overgekomen, etc. Mijn mail daarentegen kreeg kwalificaties als: smakeloos en echt heel erg fout.
Daar zit ik mee. Het voelt of mijn man helemaal de kant van vriend heeft gekozen. Ik ben echt heel erg geraakt door alle lelijke dingen die vriend over mij heeft geschreven (ook al zijn die aantoonbaar niet waar) en voel mij in de steek gelaten door reactie van mijn man. Of zie ik het verkeerd? Ook kritische reacties, waardoor ik e.e.a. anders kan gaan zien, zijn welkom.
Ik heb niets tegen die vriend, hij is een beetje een loser, maar dat vind ik vooral zielig, het is niet zo dat ik hem niet mag.
Nu zijn man en ik het weer samen aan het proberen. Dat gaat met vallen en opstaan, maar nu is er afgelopen zomer iets gebeurd dat tussen ons in blijft staan. Vriend kwam met zijn nieuwe vriendinnetje bij ons barbequen. Vriend is een beetje een tuthola (ging bijvoorbeeld zijn vlees niet opeten omdat het niet helemaal gaar zou zijn), dus echt een gemakkelijke sfeer was er niet, maar het was zeker niet vervelend.
Een dag later kijk ik in de mail van man (doen wij altijd, geen wantrouwen ofzo, hij zit veel op de weg en ik kan dan doorgeven als er wat belangrijks gemaild is). Heeft vriend een mail over mij gestuurd waar de honden geen brood van lusten. Anderhals A4 met alleen maar akelige dingen. Sommige dingen pertinent onwaar (dat weet mijn man ook gelukkig) en sommige in de trant van dat ik niet goed voor mijn man ben en dat het beter af is zonder mij.
Een voorbeeld: Wijzelf drinken rode wijn, vriend ook. Maar omdat ik niet wist wat zijn vriendin dronk, kocht ik voor de zekerheid een fles witte wijn erbij. Ik vraag haar die avond wat ze wil drinken en ze zegt: witte wijn. Ik vraag vriend en die zegt: doe mij dan ook maar witte wijn. Ik zeg terug: maar je mag ook gewoon rode drinken hoor. Sterker nog, ik heb meer rood dan wit in huis (ik dacht: als we al voor de bbq met wijn beginnen en zij drinken lekker door, heb ik wellicht aan 1 fles voor met z'n twee-en niet voldoende). Vriend antwoordt: doe dan maar rood.
Dan schrijft hij in zijn mailtje: ik mocht niet zelf kiezen wat ik wou drinken. Mijn man wist gelukkig dat het anders zat, maar zo staat die hele mail vol van met verdraaiingen waarvan het lijkt of ik een heel akelig persoon ben.
Afijn, ik lees dat en zit totaal verbaasd achter mijn computer. Ik heb nooit onaardig tegen vriend gedaan. Mijn man heeft zelfs een keer toen hij in de problemen zat (ik schreef al: hij is een beetje een loser) aangeboden dat hij ons spaargeld renteloos kon lenen. Heeft hij niet gedaan, maar hoeveel vrouwen zeggen tegen hun man: joh, leen gewoon ons geld (10.000 euro ging het om) aan je vriend.
Dus ik was mij van geen kwaad bewust en dan zoiets en heb toen vast verkeerd gereageerd. Ik mailde een zinnetje terug: Dat is een aardig mailtje, en dat voor iemand die zelf niet in staat is een langdurige relatie in stand te houden. (Vriendinnetje van afgelopen zomer is inmiddels ook weer uit beeld).
Maar nu komt het: mijn man is woedend over die mail van mij, en relativeert alles van vriend. Was niet allemaal niet zo bedoeld, was om hem te steunen, was alleen verkeerd overgekomen, etc. Mijn mail daarentegen kreeg kwalificaties als: smakeloos en echt heel erg fout.
Daar zit ik mee. Het voelt of mijn man helemaal de kant van vriend heeft gekozen. Ik ben echt heel erg geraakt door alle lelijke dingen die vriend over mij heeft geschreven (ook al zijn die aantoonbaar niet waar) en voel mij in de steek gelaten door reactie van mijn man. Of zie ik het verkeerd? Ook kritische reacties, waardoor ik e.e.a. anders kan gaan zien, zijn welkom.
maandag 28 december 2009 om 17:41
Dank je wel, Leo. Ik snap wat je bedoelt. Ik vind jouw stukjes altijd prettig en relativerend om te lezen. Zo moet ik er ook mee om (kunnen) gaan.
Ik zie ook best wel een beetje een verwend kind ("jij moet zeggen dat dat van hem erger is en dan is alles weer goed").
Mylenevalerie vroeg mij of wij uit elkaar waren gegaan vanwege een vertrouwenskwestie. Dat antwoord wil ik best geven: ja, het was in zekere zin een vertrouwenskwestie (maar niet op het vlak van vreemdgaan) en het had er mee te maken dat mijn vertrouwen geschaad was. Dus, psychologie van de koude grond, misschien wil ik wel dat mijn man zich nog eens extra bewijst, door helemaal voor mij te kiezen en zijn vriend te laten vallen.
Maar in huize Johanna is de vrede inmiddels weergekeerd. En ik heb in ieder geval geleerd van dit topic dat er niets zo vervelend is als een vrouw die steeds maar oude koeien uit de sloot haalt.
Verder ben ik ook blij dat veel forummers mijn reactie kunnen plaatsen en er begrip voor kunnen opbrengen. Want voor de goede orde: jullie hoorden dit verhaal van mij en dus gekleurd, maar de meest akelige dingen uit die mail heb ik niet eens verteld. Terwijl ik mijn, wellicht kinderachtige, reactie hier letterlijk heb weergegeven.
Ik zie ook best wel een beetje een verwend kind ("jij moet zeggen dat dat van hem erger is en dan is alles weer goed").
Mylenevalerie vroeg mij of wij uit elkaar waren gegaan vanwege een vertrouwenskwestie. Dat antwoord wil ik best geven: ja, het was in zekere zin een vertrouwenskwestie (maar niet op het vlak van vreemdgaan) en het had er mee te maken dat mijn vertrouwen geschaad was. Dus, psychologie van de koude grond, misschien wil ik wel dat mijn man zich nog eens extra bewijst, door helemaal voor mij te kiezen en zijn vriend te laten vallen.
Maar in huize Johanna is de vrede inmiddels weergekeerd. En ik heb in ieder geval geleerd van dit topic dat er niets zo vervelend is als een vrouw die steeds maar oude koeien uit de sloot haalt.
Verder ben ik ook blij dat veel forummers mijn reactie kunnen plaatsen en er begrip voor kunnen opbrengen. Want voor de goede orde: jullie hoorden dit verhaal van mij en dus gekleurd, maar de meest akelige dingen uit die mail heb ik niet eens verteld. Terwijl ik mijn, wellicht kinderachtige, reactie hier letterlijk heb weergegeven.
maandag 28 december 2009 om 17:59
Johanna, dat jij van je man wil horen wat je wil horen kan ik begrijpen. Echt. Alleen, als hij het niet zegt en niet vindt, dan zou het jammer zijn als dat bij jou een pijnlijke plek blijft. Daarom denk ik ook dat het belangrijk is dat jij, voor jou, een manier zoekt om er mee om te gaan, met die (misschien een te groot woord) 'teleurstelling' en niet wacht tot je man zegt dat wat jij voelt terecht is.
Wat jij voelt ís terecht, omdat jij dat zo voelt, snap je wat ik bedoel? Maar dat wil niet zeggen dat je man dat ook zo voelt en vindt. Hij kan, wat zijn vriend zegt, waarschijnlijk beter in perspectief plaatsen, iets wat voor jou veel lastiger is als je een bericht leest van iemand waarvan je weet dat hij jou niet mag (dat voel/weet/merk je) en als dat keihard in zwart/wit nog eens bevestigd wordt.
Wat erger was, de mail of jouw reactie er op, daar kun je over strijden tot je een ons weegt, je kunt er een principezaak van maken en het elke keer weer oprakelen en je er druk om maken. Je kunt het ook niet doen en het achter je laten en er van geleerd hebben. Persoonlijk denk ik dat je dat laatste het beste kunt doen, want je wil door met je man en wel zo gelukkig en gezellig mogelijk. Toch?
Wat jij voelt ís terecht, omdat jij dat zo voelt, snap je wat ik bedoel? Maar dat wil niet zeggen dat je man dat ook zo voelt en vindt. Hij kan, wat zijn vriend zegt, waarschijnlijk beter in perspectief plaatsen, iets wat voor jou veel lastiger is als je een bericht leest van iemand waarvan je weet dat hij jou niet mag (dat voel/weet/merk je) en als dat keihard in zwart/wit nog eens bevestigd wordt.
Wat erger was, de mail of jouw reactie er op, daar kun je over strijden tot je een ons weegt, je kunt er een principezaak van maken en het elke keer weer oprakelen en je er druk om maken. Je kunt het ook niet doen en het achter je laten en er van geleerd hebben. Persoonlijk denk ik dat je dat laatste het beste kunt doen, want je wil door met je man en wel zo gelukkig en gezellig mogelijk. Toch?
maandag 28 december 2009 om 18:14
quote:johanna65 schreef op 28 december 2009 @ 13:02:
Nee, man is het niet eens met de inhoud. Kan ook haast niet, er staan feitelijke onjuistheden in. Maar.... hij vindt het geen rotstreek, want o, o, o, wat was het allemaal goed bedoeld. Okee, dat kun je vinden. Maar om mijn reactie (die inderdaad fout was) dan wel zo te veroordelen, dat zit mij dwars.
Waarom is dit nog steeds een issue? Uhm, we hadden het over een bevriend stel, waarvan zij nogal lastig is. En wat zij ook doet, man blijft achter haar staan. Er was net weer iets voorgevallen, wij (man en ik) bespraken dat en ik zei dat ik het raar vond dat hij alles van haar bleef verdedigen. En toen trokken we dat onderwerp algemener en zei ik: Ach, jij koos toen ook voor je vriend ipv voor mij.
Dit laatste is geen reden waarom het nog een issue is. Hooguit een trigger of een voorbeeld van wanneer het ter sprake komt.
Wat overigens wel apart is dat jij het raar vindt dat de man achter zijn vrouw staat, terwijl je het je eigen man verwijt dat hij dat niet deed. De 'Ach, jij koos toen toch ook voor je vriend ipv voor mij' vind ik onduidelijk. Enerzijds gebruik jij het als argument dat iemand iemand niet moet blijven verdedigen en tegelijkertijd is het een verwijt aan je man dat hij je niet heeft verdedigd. Dat is een tegenstrijdige boodschap.
Ik probeer je niet aan te praten dat de mail inhoudelijk klopt. Dat man het oneens is met de inhoud omdat er feitelijke onjuitheden in staan daar zijn jullie het allebei over eens. Maar wat zit jou dan dwars aan dat hij jouw reactie veroordeelt? Wat zegt het jou dat hij jouw reactie veroordeelt?
Nee, man is het niet eens met de inhoud. Kan ook haast niet, er staan feitelijke onjuistheden in. Maar.... hij vindt het geen rotstreek, want o, o, o, wat was het allemaal goed bedoeld. Okee, dat kun je vinden. Maar om mijn reactie (die inderdaad fout was) dan wel zo te veroordelen, dat zit mij dwars.
Waarom is dit nog steeds een issue? Uhm, we hadden het over een bevriend stel, waarvan zij nogal lastig is. En wat zij ook doet, man blijft achter haar staan. Er was net weer iets voorgevallen, wij (man en ik) bespraken dat en ik zei dat ik het raar vond dat hij alles van haar bleef verdedigen. En toen trokken we dat onderwerp algemener en zei ik: Ach, jij koos toen ook voor je vriend ipv voor mij.
Dit laatste is geen reden waarom het nog een issue is. Hooguit een trigger of een voorbeeld van wanneer het ter sprake komt.
Wat overigens wel apart is dat jij het raar vindt dat de man achter zijn vrouw staat, terwijl je het je eigen man verwijt dat hij dat niet deed. De 'Ach, jij koos toen toch ook voor je vriend ipv voor mij' vind ik onduidelijk. Enerzijds gebruik jij het als argument dat iemand iemand niet moet blijven verdedigen en tegelijkertijd is het een verwijt aan je man dat hij je niet heeft verdedigd. Dat is een tegenstrijdige boodschap.
Ik probeer je niet aan te praten dat de mail inhoudelijk klopt. Dat man het oneens is met de inhoud omdat er feitelijke onjuitheden in staan daar zijn jullie het allebei over eens. Maar wat zit jou dan dwars aan dat hij jouw reactie veroordeelt? Wat zegt het jou dat hij jouw reactie veroordeelt?
anoniem_26128 wijzigde dit bericht op 28-12-2009 18:15
Reden: kleine toevoeging
Reden: kleine toevoeging
% gewijzigd
maandag 28 december 2009 om 18:39
Als ik per ongeluk of bewust zo'n mail zou lezen met zoveel bagger over mij dan zou ik in een vlaag van verstandsverbijstering het allerkwetsendste wat ik kon verzinnen typen en gelijk versturen. De adrealine zou dan uit mijn oren spuiten en pas later zou ik me realiseren dat het niet zo slim/netjes van mij was om dit te doen.
Als mijn partner vervolgens wel begrip zou hebben voor de lange boze mail van die vriend, maar geen enkel begrip voor mijn korte boze reactie terug zou alle boosheid en adrealine in één keer weer in alle heftigheid terugkomen en zou ik woest zijn op mijn partner, omdat hij mij niet zo steunen in mijn - op dat moment in mijn ogen - terechte reactie op die hatelijke mail.
Als die boosheid zich vervolgens in mij zou nestelen zou het te pas en te onpas steeds weer boven komen drijven en zou ik dan ook steeds weer steken onder water geven. Maar ik ben dan ook een redelijk licht ontvlambaar type dat niet snel vergeet en vergeeft, ook al zou dat wel beter zijn.
Kortom, ik begrijp jouw reactie en je redenatie helemaal, maar voor de toekomst van jullie relatie lijkt het me toch beter dat je accepteert dat jouw man zich bekneld voelt tussen zijn loyaliteit naar die vriend en naar jou en dus niet wil kiezen. En probeer verder ook te begrijpen dat die vriend waarschijnlijk een heel negatief beeld heeft over jou, gebaseerd op de verhalen van jouw man tijdens jullie breuk.
Gelukkig hoef jij die vriend nooit meer te zien (dat lijkt me ook beter zo voor alle partijen), maar gun je man zijn vriendschap met die vriend, ook al vindt jij het een zak hooi en richt je verder alleen op jullie beiden, want dat is het belangrijkste.
Als mijn partner vervolgens wel begrip zou hebben voor de lange boze mail van die vriend, maar geen enkel begrip voor mijn korte boze reactie terug zou alle boosheid en adrealine in één keer weer in alle heftigheid terugkomen en zou ik woest zijn op mijn partner, omdat hij mij niet zo steunen in mijn - op dat moment in mijn ogen - terechte reactie op die hatelijke mail.
Als die boosheid zich vervolgens in mij zou nestelen zou het te pas en te onpas steeds weer boven komen drijven en zou ik dan ook steeds weer steken onder water geven. Maar ik ben dan ook een redelijk licht ontvlambaar type dat niet snel vergeet en vergeeft, ook al zou dat wel beter zijn.
Kortom, ik begrijp jouw reactie en je redenatie helemaal, maar voor de toekomst van jullie relatie lijkt het me toch beter dat je accepteert dat jouw man zich bekneld voelt tussen zijn loyaliteit naar die vriend en naar jou en dus niet wil kiezen. En probeer verder ook te begrijpen dat die vriend waarschijnlijk een heel negatief beeld heeft over jou, gebaseerd op de verhalen van jouw man tijdens jullie breuk.
Gelukkig hoef jij die vriend nooit meer te zien (dat lijkt me ook beter zo voor alle partijen), maar gun je man zijn vriendschap met die vriend, ook al vindt jij het een zak hooi en richt je verder alleen op jullie beiden, want dat is het belangrijkste.
maandag 28 december 2009 om 18:49
De laatste keer dat ik checkte, was ik nog steeds vrouw, toch ben ik het compleet oneens met RonnieMitchel.
Ik lees geen mails die niet voor mij bestemd zijn, en ookal staat mijn mailbox open enkan mijn partner er in, ik zou zonder meer woest zijn als hij zonder mijn medeweten mails die AAN MIJ gericht zijn en door MIJN vriendinnen zijn geschreven zou beantwoorden. Als mijn vriendinnen nare dingen over hem zouden zeggen/mailen, mag mijn vriend er op vertrouwen dat ik hen daarop zal aanspreken als ze ongelijk hebben en hem zal verdedigen, maar ik zou nooit aan een van beide partijen laten weten wat de ander zegt. Ik vind namelijk dat ze allemaal volwassen zijn en dat zelf maar moeten oplossen.
Ik snap dus ook prima de woede van de man van TO, want het gaat inderdaad niet zozeer om de gemene opmerking, maar om het feit dat ze een mail bantwoordt die niet voior haar ogen bestemd was, en van haar man eist dat HIj verhaal gaat halen om een mail die nooit voor haar ogen bedoeld was. Als ik de man van TO was zou ik direct een wachtwoord op mijn mail zetten, want kennelijk kan ze niet omgaan met de vrijheid die haar gegeven is met zijn mailbox.
TO en vriend van man mogen elkaar niet, wellicht versterkt door de verhalen die man over TO vertelde tijdens hun breuk. Daar is niks mis mee. Maar een hatelijke reactie sturen naar iemand naar aanleiding van een mail die niet eens aan jou gericht was, dat is minstens net zo fout als zijn in jouw ogen "te weinig"voor jou opkomen.
Los daarvan is inderdaad bij iedere ruzie weer hierop trugkomen zeker dodelijk voor je relatie.
Ik lees geen mails die niet voor mij bestemd zijn, en ookal staat mijn mailbox open enkan mijn partner er in, ik zou zonder meer woest zijn als hij zonder mijn medeweten mails die AAN MIJ gericht zijn en door MIJN vriendinnen zijn geschreven zou beantwoorden. Als mijn vriendinnen nare dingen over hem zouden zeggen/mailen, mag mijn vriend er op vertrouwen dat ik hen daarop zal aanspreken als ze ongelijk hebben en hem zal verdedigen, maar ik zou nooit aan een van beide partijen laten weten wat de ander zegt. Ik vind namelijk dat ze allemaal volwassen zijn en dat zelf maar moeten oplossen.
Ik snap dus ook prima de woede van de man van TO, want het gaat inderdaad niet zozeer om de gemene opmerking, maar om het feit dat ze een mail bantwoordt die niet voior haar ogen bestemd was, en van haar man eist dat HIj verhaal gaat halen om een mail die nooit voor haar ogen bedoeld was. Als ik de man van TO was zou ik direct een wachtwoord op mijn mail zetten, want kennelijk kan ze niet omgaan met de vrijheid die haar gegeven is met zijn mailbox.
TO en vriend van man mogen elkaar niet, wellicht versterkt door de verhalen die man over TO vertelde tijdens hun breuk. Daar is niks mis mee. Maar een hatelijke reactie sturen naar iemand naar aanleiding van een mail die niet eens aan jou gericht was, dat is minstens net zo fout als zijn in jouw ogen "te weinig"voor jou opkomen.
Los daarvan is inderdaad bij iedere ruzie weer hierop trugkomen zeker dodelijk voor je relatie.
maandag 28 december 2009 om 19:37
Als ik het goed begrijp gaat het niet meer om het feit dat Johanna de vriend mailde, dat hebben ze achter zich gelaten, als stel. Het gaat om het feit dat voor haar gevoel haar man niet achter haar staat, 100% als het er op aankomt, of toen het er een half jaar geleden op aankwam.
Dát maakt dat ze er op terugkomt en aan refereert, als er in haar omgeving iets soortgelijks gebeurt, waarbij een man wél achter zijn vrouw gaat staan.
In de OP staat het letterlijk ze voelt zich in de steek gelaten en kan zich daar niet overheen zetten.
Dát maakt dat ze er op terugkomt en aan refereert, als er in haar omgeving iets soortgelijks gebeurt, waarbij een man wél achter zijn vrouw gaat staan.
In de OP staat het letterlijk ze voelt zich in de steek gelaten en kan zich daar niet overheen zetten.
maandag 28 december 2009 om 19:47
Precies Leo, ze voelt zich, al dan niet terecht, onbegrepen en in de kou staan.
Ik begrijp haar gevoel echt helemaal, maar ik begrijp ook dat haar man gemengde gevoelens over deze kwestie heeft en dus niet 100% achter haar kan of wil staan.
Hoe nu verder? Lastig hoor, ik zou het eerlijk gezegd niet weten, aangezien ik, mezelf kennende, moeilijk over dit soort dingen heen kan stappen. De vraag is dan ook: hoe kan TO dit het beste een plekje geven en verwerken?
Ik begrijp haar gevoel echt helemaal, maar ik begrijp ook dat haar man gemengde gevoelens over deze kwestie heeft en dus niet 100% achter haar kan of wil staan.
Hoe nu verder? Lastig hoor, ik zou het eerlijk gezegd niet weten, aangezien ik, mezelf kennende, moeilijk over dit soort dingen heen kan stappen. De vraag is dan ook: hoe kan TO dit het beste een plekje geven en verwerken?
maandag 28 december 2009 om 19:51
quote:johanna65 schreef op 28 december 2009 @ 17:41:
Mylenevalerie vroeg mij of wij uit elkaar waren gegaan vanwege een vertrouwenskwestie. Dat antwoord wil ik best geven: ja, het was in zekere zin een vertrouwenskwestie (maar niet op het vlak van vreemdgaan) en het had er mee te maken dat mijn vertrouwen geschaad was. Dus, psychologie van de koude grond, misschien wil ik wel dat mijn man zich nog eens extra bewijst, door helemaal voor mij te kiezen en zijn vriend te laten vallen.
Maar in huize Johanna is de vrede inmiddels weergekeerd. En ik heb in ieder geval geleerd van dit topic dat er niets zo vervelend is als een vrouw die steeds maar oude koeien uit de sloot haalt.
Verder ben ik ook blij dat veel forummers mijn reactie kunnen plaatsen en er begrip voor kunnen opbrengen. Want voor de goede orde: jullie hoorden dit verhaal van mij en dus gekleurd, maar de meest akelige dingen uit die mail heb ik niet eens verteld. Terwijl ik mijn, wellicht kinderachtige, reactie hier letterlijk heb weergegeven.
Daarom vroeg ik het ook. Omdat ik al vermoedde dat daar de schoen wringt. An sich niet eens wat er een half jaar geleden is gebeurd maar het blijft een hekel punt tussen jullie omdat jij hoopt dat je man toch anders had gereageerd. En nog steeds niet zo reageert wat je wel bij andere ziet en wellicht ook zou willen. Een vertrouwenskwestie is heel moeilijk. Dus niet eens wat je schrijft dat er iemand is vreemdgegaan maar vertrouwen is in mijn ogen de fundering van je relatie. En dat kan de relatie dus ook wankel maken. Ik begrijp daarom ook je onzekerheid maar ook de kwaadheid van je man. Wat een ander al mooi had verwoord heeft hij zijn hart kunnen luchten bij zijn vriend en voelt hij zich ook daarmee verbonden. Die vriend had die email niet zo moeten sturen maar wellicht is het beter te begrijpen als hij een half jaar negatieve verhalen over jou heeft gehoord. Want sommige dingen die je schrijft is gewoon echt zoeken, hij had niet zo hoeven reageren over de wijn, terwijl als jij had gezegd dat je maar 1 fles wit had, had hij gezegd geef mij dan maar rood. En zonder zijn email had jij niet lopen trappen over verbroken relaties enz.
Maar goed, allemaal geschiedenis. Ga je toch focussen op een goede relatie met je man en ik denk dat oude koeien er niet bij horen. Mijn laatste ex deed dat een paar jaar en hij kon mij niet kwaaier krijgen dan weer over iets van jaren geleden ophalen waar we misschien wel "honderd" uur over hadden gesproken. Bij wijze van die 100. En maar doorgaan erover, zelfs een tijd geleden toen we elkaar 2 jaar niet meer gezien hadden ging hij er weer over door, en toen het contact helemaal verbroken. En nee, dat ging ook niet over vreemdgaan. Ging erover dat ik 50 meter verderop stond met een vriendin dan was afgesproken. Ik bedoel maar zo.
Soms kan je ook beslissen dat het allemaal niet waard is om voor te vechten. Is dat voor jou wel het geval dan moet je zelf ook ophouden het er steeds bij te halen.
Mylenevalerie vroeg mij of wij uit elkaar waren gegaan vanwege een vertrouwenskwestie. Dat antwoord wil ik best geven: ja, het was in zekere zin een vertrouwenskwestie (maar niet op het vlak van vreemdgaan) en het had er mee te maken dat mijn vertrouwen geschaad was. Dus, psychologie van de koude grond, misschien wil ik wel dat mijn man zich nog eens extra bewijst, door helemaal voor mij te kiezen en zijn vriend te laten vallen.
Maar in huize Johanna is de vrede inmiddels weergekeerd. En ik heb in ieder geval geleerd van dit topic dat er niets zo vervelend is als een vrouw die steeds maar oude koeien uit de sloot haalt.
Verder ben ik ook blij dat veel forummers mijn reactie kunnen plaatsen en er begrip voor kunnen opbrengen. Want voor de goede orde: jullie hoorden dit verhaal van mij en dus gekleurd, maar de meest akelige dingen uit die mail heb ik niet eens verteld. Terwijl ik mijn, wellicht kinderachtige, reactie hier letterlijk heb weergegeven.
Daarom vroeg ik het ook. Omdat ik al vermoedde dat daar de schoen wringt. An sich niet eens wat er een half jaar geleden is gebeurd maar het blijft een hekel punt tussen jullie omdat jij hoopt dat je man toch anders had gereageerd. En nog steeds niet zo reageert wat je wel bij andere ziet en wellicht ook zou willen. Een vertrouwenskwestie is heel moeilijk. Dus niet eens wat je schrijft dat er iemand is vreemdgegaan maar vertrouwen is in mijn ogen de fundering van je relatie. En dat kan de relatie dus ook wankel maken. Ik begrijp daarom ook je onzekerheid maar ook de kwaadheid van je man. Wat een ander al mooi had verwoord heeft hij zijn hart kunnen luchten bij zijn vriend en voelt hij zich ook daarmee verbonden. Die vriend had die email niet zo moeten sturen maar wellicht is het beter te begrijpen als hij een half jaar negatieve verhalen over jou heeft gehoord. Want sommige dingen die je schrijft is gewoon echt zoeken, hij had niet zo hoeven reageren over de wijn, terwijl als jij had gezegd dat je maar 1 fles wit had, had hij gezegd geef mij dan maar rood. En zonder zijn email had jij niet lopen trappen over verbroken relaties enz.
Maar goed, allemaal geschiedenis. Ga je toch focussen op een goede relatie met je man en ik denk dat oude koeien er niet bij horen. Mijn laatste ex deed dat een paar jaar en hij kon mij niet kwaaier krijgen dan weer over iets van jaren geleden ophalen waar we misschien wel "honderd" uur over hadden gesproken. Bij wijze van die 100. En maar doorgaan erover, zelfs een tijd geleden toen we elkaar 2 jaar niet meer gezien hadden ging hij er weer over door, en toen het contact helemaal verbroken. En nee, dat ging ook niet over vreemdgaan. Ging erover dat ik 50 meter verderop stond met een vriendin dan was afgesproken. Ik bedoel maar zo.
Soms kan je ook beslissen dat het allemaal niet waard is om voor te vechten. Is dat voor jou wel het geval dan moet je zelf ook ophouden het er steeds bij te halen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 28 december 2009 om 22:16
Nog even voor de goede orde: ik weet dat ik niet brandschoon ben in dit verhaal.
Ik heb het beschreven zoals het is, met mijn fouten er net zo duidelijk in, als die van die vriend. Ik heb ook expliciet om kritische reacties gevraagd. Want als iedereen had gezegd: helemaal met je eens, was ik ook geen stap verder gekomen. Dat ben ik nu wel. Zoals Leo en Iris aangeven: het is handiger om dit te accepteren en het verder gezellig houden dan er steeds weer op terug te komen. Tuurlijk helemaal waar. Hier ga ik ook wat mee doen.
En Jive, natuurlijk is er een verschil tussen de aanleiding (gesprek over ander koppel) en dieperliggende oorzaak (zaak is voor mijn gevoel nog steeds niet naar tevredenheid afgerond, ik wil graag net zoveel begrip, of meer, voor mijn reactie, als vriend krijgt voor zijn actie). Ik dacht dat ik dat later ook beschreven had, maar waarschijnlijk niet zo duidelijk. Nogmaals, het is niet mijn bedoeling geweest om via dit forum mijn gelijk te halen. Wel om meerdere gezichtspunten in deze kwestie naar voren te halen. Dat lukt goed, dus in zoverre is mijn missie geslaagd.
Ik heb het beschreven zoals het is, met mijn fouten er net zo duidelijk in, als die van die vriend. Ik heb ook expliciet om kritische reacties gevraagd. Want als iedereen had gezegd: helemaal met je eens, was ik ook geen stap verder gekomen. Dat ben ik nu wel. Zoals Leo en Iris aangeven: het is handiger om dit te accepteren en het verder gezellig houden dan er steeds weer op terug te komen. Tuurlijk helemaal waar. Hier ga ik ook wat mee doen.
En Jive, natuurlijk is er een verschil tussen de aanleiding (gesprek over ander koppel) en dieperliggende oorzaak (zaak is voor mijn gevoel nog steeds niet naar tevredenheid afgerond, ik wil graag net zoveel begrip, of meer, voor mijn reactie, als vriend krijgt voor zijn actie). Ik dacht dat ik dat later ook beschreven had, maar waarschijnlijk niet zo duidelijk. Nogmaals, het is niet mijn bedoeling geweest om via dit forum mijn gelijk te halen. Wel om meerdere gezichtspunten in deze kwestie naar voren te halen. Dat lukt goed, dus in zoverre is mijn missie geslaagd.
dinsdag 29 december 2009 om 00:34
dinsdag 29 december 2009 om 01:26
quote:johanna65 schreef op 28 december 2009 @ 22:16:
Nog even voor de goede orde: ik weet dat ik niet brandschoon ben in dit verhaal.
Ik heb het beschreven zoals het is, met mijn fouten er net zo duidelijk in, als die van die vriend. Ik heb ook expliciet om kritische reacties gevraagd. Want als iedereen had gezegd: helemaal met je eens, was ik ook geen stap verder gekomen. Dat ben ik nu wel. Zoals Leo en Iris aangeven: het is handiger om dit te accepteren en het verder gezellig houden dan er steeds weer op terug te komen. Tuurlijk helemaal waar. Hier ga ik ook wat mee doen.
En Jive, natuurlijk is er een verschil tussen de aanleiding (gesprek over ander koppel) en dieperliggende oorzaak (zaak is voor mijn gevoel nog steeds niet naar tevredenheid afgerond, ik wil graag net zoveel begrip, of meer, voor mijn reactie, als vriend krijgt voor zijn actie). Ik dacht dat ik dat later ook beschreven had, maar waarschijnlijk niet zo duidelijk. Nogmaals, het is niet mijn bedoeling geweest om via dit forum mijn gelijk te halen. Wel om meerdere gezichtspunten in deze kwestie naar voren te halen. Dat lukt goed, dus in zoverre is mijn missie geslaagd.
Ook voor de goede orde: Ik zou ook pislink zijn als ik zo'n mail zou lezen en hoewel niet netjes begrijp ik dat je in de emotie dat mailtje hebt teruggestuurd. Het gaat niet om wat ik vind, het is belangrijk wat jij vindt en wat jouw man vindt.
Ja dat had je inderdaad al aangegeven dat je (meer) begrip wilt voor jouw reactie. Maar dat geeft man niet. Wat betekent het voor jou dat jouw man niet meer begrip heeft voor jouw reactie dan voor die mail van vriend?
Nog even voor de goede orde: ik weet dat ik niet brandschoon ben in dit verhaal.
Ik heb het beschreven zoals het is, met mijn fouten er net zo duidelijk in, als die van die vriend. Ik heb ook expliciet om kritische reacties gevraagd. Want als iedereen had gezegd: helemaal met je eens, was ik ook geen stap verder gekomen. Dat ben ik nu wel. Zoals Leo en Iris aangeven: het is handiger om dit te accepteren en het verder gezellig houden dan er steeds weer op terug te komen. Tuurlijk helemaal waar. Hier ga ik ook wat mee doen.
En Jive, natuurlijk is er een verschil tussen de aanleiding (gesprek over ander koppel) en dieperliggende oorzaak (zaak is voor mijn gevoel nog steeds niet naar tevredenheid afgerond, ik wil graag net zoveel begrip, of meer, voor mijn reactie, als vriend krijgt voor zijn actie). Ik dacht dat ik dat later ook beschreven had, maar waarschijnlijk niet zo duidelijk. Nogmaals, het is niet mijn bedoeling geweest om via dit forum mijn gelijk te halen. Wel om meerdere gezichtspunten in deze kwestie naar voren te halen. Dat lukt goed, dus in zoverre is mijn missie geslaagd.
Ook voor de goede orde: Ik zou ook pislink zijn als ik zo'n mail zou lezen en hoewel niet netjes begrijp ik dat je in de emotie dat mailtje hebt teruggestuurd. Het gaat niet om wat ik vind, het is belangrijk wat jij vindt en wat jouw man vindt.
Ja dat had je inderdaad al aangegeven dat je (meer) begrip wilt voor jouw reactie. Maar dat geeft man niet. Wat betekent het voor jou dat jouw man niet meer begrip heeft voor jouw reactie dan voor die mail van vriend?
dinsdag 29 december 2009 om 08:31
tsja...ik als man zijnde zou ook erg pissig zijn als mijn vriendin mijn prive-mail beantwoord.
Ik ben van mening dat ik die vriend zelf wel van repliek kan dienen.
Het is echter wel zo dat de manier waarop deze zogenaamde vriend over jou praat te maken heeft met de manier waarop je eigen man met hem over jou praat.
Mijn vrienden zouden het niet in hun hoofd halen om zo respectloos over mijn vriendin te praten. En ik weet dat geen van mijn vrienden het zou accepteren als dat over hun vriendin ging.
Deze email zegt dus wat over de manier waarop BEIDE mannen over jou hebben gecommuniceerd. Als je eigen man deze vriend niet direct corrigeert zou ik voldoende weten.
Het probleem was in dit geval natuurlijk wel dat je hem die kans niet hebt gegeven en direct zelf hebt gemaild. Daardoor gaan verschillende zaken/gevoelens door elkaar lopen en wordt het moeilijker om het verhaal zuiver te houden.
Overleg vooraf was beter geweest.
Ik ben van mening dat ik die vriend zelf wel van repliek kan dienen.
Het is echter wel zo dat de manier waarop deze zogenaamde vriend over jou praat te maken heeft met de manier waarop je eigen man met hem over jou praat.
Mijn vrienden zouden het niet in hun hoofd halen om zo respectloos over mijn vriendin te praten. En ik weet dat geen van mijn vrienden het zou accepteren als dat over hun vriendin ging.
Deze email zegt dus wat over de manier waarop BEIDE mannen over jou hebben gecommuniceerd. Als je eigen man deze vriend niet direct corrigeert zou ik voldoende weten.
Het probleem was in dit geval natuurlijk wel dat je hem die kans niet hebt gegeven en direct zelf hebt gemaild. Daardoor gaan verschillende zaken/gevoelens door elkaar lopen en wordt het moeilijker om het verhaal zuiver te houden.
Overleg vooraf was beter geweest.
dinsdag 29 december 2009 om 23:06
Het probleem is dat jij en je man verschillende betekenissen geven aan dezelfde handeling. Jij kijkt vooral naar de inhoud van beide mails, naar het feit dat jij een beledigende mail las van zijn vriend, toen een beledigende mail terugstuurde naar die vriend, en jij het idee hebt dat jouw man boos is omdat je zijn vriend beledigde. Daarom voelt het voor jou alsof je man partij kiest voor zijn vriend.
Terwijl jouw man waarschijnlijk zo boos is geworden, niet omdat je zijn vriend beledigde, maar omdat je in feite namens hem ( want de mail van vriend was aan hem gericht en niet aan jou) een mail beantwoorde die je niet eens had moeten willen lezen. Als je kunt proberen om de boosheid van je man vooral te zien als boos vanwege schending van zijn briefgeheim en los van die vriendshap, dan is het misschien ook makkelijker om het boos worden niet te zien als "hij kiest voor zijn vriend in plaats van voor mij" . Dan is het misschien ook minder een vertrouwensissue en kun je dat makkelijker loslaten. Probeer je man het vertrouwen te geven dat ie echt wel voor je opkomt als zijn vrienden iets beledigends over je zeggen. Om vertrouwen terug te krijgen moet je iemand ook de ruimte geven om het terug te verdienen. Ookal is dat mss wel het moeilijkste wat er is.
Terwijl jouw man waarschijnlijk zo boos is geworden, niet omdat je zijn vriend beledigde, maar omdat je in feite namens hem ( want de mail van vriend was aan hem gericht en niet aan jou) een mail beantwoorde die je niet eens had moeten willen lezen. Als je kunt proberen om de boosheid van je man vooral te zien als boos vanwege schending van zijn briefgeheim en los van die vriendshap, dan is het misschien ook makkelijker om het boos worden niet te zien als "hij kiest voor zijn vriend in plaats van voor mij" . Dan is het misschien ook minder een vertrouwensissue en kun je dat makkelijker loslaten. Probeer je man het vertrouwen te geven dat ie echt wel voor je opkomt als zijn vrienden iets beledigends over je zeggen. Om vertrouwen terug te krijgen moet je iemand ook de ruimte geven om het terug te verdienen. Ookal is dat mss wel het moeilijkste wat er is.
