vergelijking metr stiefzus........irritant en kwetsend

het is loser en wat bvc is weet ik niet.



Maar goed, ik vind je wel wat zwak overkomen dat je op jouw leeftijd er zo mee zit. Ik denk ook dat je het zelf groter maakt dan het is en er te veel mee bezig bent. Hoe meer je er op let, des te moeilijker je het voor jezelf maakt.



Jij vergelijkt jezelf dus met je stiefzus.

quote:Brown_Eyes schreef op 30 december 2009 @ 13:44:

het is loser en wat bvc is weet ik niet.



Maar goed, ik vind je wel wat zwak overkomen dat je op jouw leeftijd er zo mee zit. Ik denk ook dat je het zelf groter maakt dan het is en er te veel mee bezig bent. Hoe meer je er op let, des te moeilijker je het voor jezelf maakt.



Jij vergelijkt jezelf dus met je stiefzus.



Dat is nogal hard zeg...die voorbeelden liegen er toch niet om zou ik zeggen.

Ik zou tegen vader zeggen dat de opmerkingen die hij maakt je kwetsen....en misschien het contact zwaar verminderen.

Je kunt misschien leren minder waarde te hechten aan de mening van je vader.

Ik kan makkelijk zeggen: Wat een sadist, wat een l*l, hij is natuurlij zelf bitter over z'n leven enz. enz. , maar dat heb je waarschijnlijk zelf ook al bedacht.

Kun je niet gewoon meer afstand maken? dus geografisch, emitioneel, financieel enz. enz.

Lijkt me ook leuker voor je kind.

Wat een oppervlakkige eikel.

Ik zou het niet groter maken dan het is.

Je weet zelf toch wel op die leeftijd, dat je jezelf er niks van aan hoeft te trekken.



Ik zou gewoon zeggen, als je het hier niet goed genoeg vindt, dan is daar de deur.

En elke keer benadrukkken, dat je die stiefzus niet bent.

ik zou er ver boven gaan staan, alsdat allemaal belangrijk is voor hem, dan weet hij echt niet, wat er toe doet in het leven.

En is hij triest en niet jij !!

zo

Wat een botterik. Idd contact verminderen en/of meer contact zoeken met die stiefzus juist, als ze echt zo'n leuk mens is.

Beste TO,



Ik kan met je frustratie voorstellen. Ik denk dat ik me ook zwaar ondergewaardeerd zou voelen. Ik denk dat ik afstand van mijn vader zou nemen als hij zou zou doen. Of hij doet gewoon & respecteert jou, of het hoeft voor jou niet. Een moeilijke & pijnlijke beslissing. Maar ook voor je zoon is dit niet een goede situatie. Wat moet hij denken als opa jou & hem zo de grond in boort? Maar goed, zo denk ik erover. Misschien jij wel helemaal niet. Misschien hoop je wel dat je vader verandert. Maar dat lijkt me lastig. Sterkte ermee!

quote:Pannetje schreef op 30 december 2009 @ 13:47:

[...]





Dat is nogal hard zeg...die voorbeelden liegen er toch niet om zou ik zeggen.

Ik zou tegen vader zeggen dat de opmerkingen die hij maakt je kwetsen....en misschien het contact zwaar verminderen.eens

Misschien een keer heel erg goed boos worden?

Lieve TO,



Heb je dit al eens bij je vader aangekaart? Dus gewoon rustig en beheerst verteld dat je zijn houding/gedrag niet leuk vind en dat het je kwetst?



Misschien is het verstandig om eens een gesprek "onder vier ogen" met hem aan te gaan. Als je dit moeilijk vind kan je eerst alles voor jezelf opschrijven. Probeer niet meteen verwijten te maken,maar hem duidelijk te maken dat het je enorm kwetst. Dus niet "Waarom smeer je nooit een broodje voor zoon" maar "Het doet mij pijn dat je zoon overslaat bij het brood smeren" Misschien heeft hij zelf nog half niet door wat hij je aandoet.



Mocht dit geen effect hebben, kan je altijd tot meer drastische stappen overgaan. (minder contact e.d.)



Veel sterkte

Ik zou iets zegen van "als jij mij niet dagelijks de grond ingeboord had ik wrs meer zelfvertrouwen gehad en was het makkelijker geweest om iets meer van mijn lven te maken, in jouw ogen dan.



Ik zou ook een ultimatum stellen, als hij er niet mee ophoudt kom je niet mee langs, punt. Als hij jouw zoontje nu al minder leuk vindt zal hij er later ook last van ondervinden dat hij het andere kind voortrekt. Dan maar geen opa.

quote:benmamma schreef op 30 december 2009 @ 13:28:

Ik zal proberen zo duidelijk en bondig mogelijk mijn irritatie, frustratie en verdriet uit te leggen.



Ik ben 37 en woon al ruim 20 jaar niet meer thuis. Het vroege uit huis gaan had oa te maken met mijn vader die mij dagelijks de grond in boorde met opmerkingen over uiterlijk, mijn kunnen (of juist het onbreken van kunnen)

Mijn ouders zijn een jaar of 5 daarna gescheiden en mijn vader is inmiddels ruim 10 jaar geleden hertrouwd .

Zij heeft 3 kinderen. 2 ouder dan ik en 1 jonger , mijn stiefzusje.

Zij en ik hebben weinig met elkaar te maken gehad in het dagelijks leven.Zij heeft nog wel een tijdje thuis gewoont en dan kwam ik haar regelmatig tegen.

Best gezellig en eerlijk gezegt vind ik har best ene leuk, aardig en prima mens.



Mijn vader vind haar alleen helemaal geweldig. Ze is alles wat ik niet ben of ben geworden.Ze is slank, aantrekkelijk, slim, heeft een studie gedaan , heeft een leuke baan, een leuke man, een enorm leuk kind , duur huis, doet leuke dingen en is in alles goed.



Dit zijn vooral de dingen die voor mijn vader erg belangrijk zijn.



Dat zijn jouw woorden.



Ik daarintegen ben, niet slank, heb geen baan, ben gescheiden, ben chronisch ziek, heb wel een kind maar is minder leuk dan haar kind(volgens mijn vader dan hoor), heb een uitkering.

Tja een beetje een looser in mijn vaders ogen......



Als je het vergelijkt dan is het ook een stuk minder wat ik heb bereikt.



Wat je zelf doet.



Maar ik heb bvc nogal een heftig leven gehad waar in ik veel heb moeten meemaken.



Voor mij is het nu een hele prestatie om mijn zoon op te voeden, rond te komen en een beetje gelukkig te leven ente funtioneren.



IK ben daar best trots op meestal dat het me toch lukt om mijn eigen leventje te leiden.



Nu ben ik 3 dagen bij hun geweest en mijn zelfbeeld is weer naar nul......

3 dagen lang opmerkingen en vergelijkignen.

Zal ff een paar voorbeeldjes noemen om een beeld te schetsen.



Zo ook ff in een leuk huis, kan me voorstellen jij met je huurwoning.

Tja kleding voor jou vinden is een hele uitdaging.........jou staat bijna niks en stoefzuske staat alles.



Misschien kan ze een keer mee shoppen om je te helpen?



Je kan je zeker wel voorstellen dat jouw opvoeding niet bepaald is zoals ik het zou doen.



Suggesties?



Stiefzusje en zoon zijn zo gezellig als ze er zijn.......heb je niet met eidereen



Klopt.



Vader smeert 3 broodjes en bv niet eentje voor mijn zoon (5 jaar)

in hele huis hangen foto's van neefje en in een hoek hangt die van mijn zoon.



Zou hij daar werkelijk over nagedacht hebben?



stiefzus was ziek en heeft het volgens vader dus heel zwaar nu(terecht) ik zeg dat ik het vorige week ook zwaar vond om met 40 graden koorts voor kind te zorgen........reactie.,,........tja had je geen kind moeten nemen...



Waarom moest je dat zeggen dan, je bent constant op haar gefocused.



Het doet me PIJN!!!

Waarom zegt hij dat toch?

Maar belangrijker wat doe ik ermee? Wat is wijsheid?

Als ik het aankaart, is de reactie dat ik niet zo moet zeuren en maar eens moet leren geen last van mijn tere zieltje te hebben.



Ik ben gebleven omdat zoon het geweldig vond, zelf was ik het liefst na een paar uur al opgestapt.



iemand ervaring? tipsAls je er zo moeite mee hebt en niet kunt verander, blijft er niks over dan er minder heen te gaan.

Als ik dit lees ben ik bijna geneigd om te denken....hou je zoon bij hem vandaan voordat je vader hetzelfde doet met zijn zelfbeeld als dat hij doet met dat van jou.



Het lijkt me ontzettend pijnlijk als mijn vader dit steeds zou doen. Niet echt waar je op zit te wachten bij je vader. Ik vind het moeilijk om advies te geven hierover.



@ Brown eyes: sorry hoor, maar wat een lompe reactie!

Mijn vader was ook bijna alleen maar bezig met de kinderen en kleinkinderen van mijn stiefmoeder. Hij deed ook alleen maar leuke dingen met hun. De kinderen van mijn broer vergat hij. En ook ben ikzelf zo gekwetst dat ik me helemaal liep op te vreten.

Wat mij en mijn broer geholpen heeft is het contact verbreken. Zelf heb ik sinds een paar jaar weer een soort van contact. Dit is niet heel goed, maar beter dan voor de breuk. Hij denkt nou wel 10 x na voor hij wat zegt.

Je hebt nooit iets willen / durven zeggen als " mijn stiefzus is alleen maar zo leuk omdat ze een heel andere vader heeft als ik heb gehad" ?

Lijk jij erg op je moeder?

quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 december 2009 @ 14:20:

Lijk jij erg op je moeder?Goeie vraag. Ben ik ook wel benieuwd naar...

Lieve Benmamma,



Herkenbaar. Mijn vader hemelt mijn broer op die manier op. Het is geen stiefbroer, wel een jongere broer.

Heel naar. Je weet dat je nooit hetzelfde zal worden bekeken en behandeld. Dat is in ieder geval iets waar ik nu wel achter ben.

Probeer daar ook niet naar te streven want het heeft geen zin.



Ik vind niet dat je je hoeft te laten beledigen. Die vergelijkingen in alles moeten ophouden en anders zou ik er voor kiezen om die familieweekenden niet meer bij te wonen. Op een gegeven moment is de grens wel een keer bereikt.



Mijn broer vind zijn zus (mij dus) fantastisch, dat scheelt in mijn geval enorm. Hij zal altijd lief en positief over mij zijn, ook als mijn vader laatdunkend is.



Hoe is dat tussen je zus en jou? Hoe stelt zij zich op tegenover jou?

quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 december 2009 @ 14:19:

Je hebt nooit iets willen / durven zeggen als " mijn stiefzus is alleen maar zo leuk omdat ze een heel andere vader heeft als ik heb gehad" ?Zat ik ook al aan te denken. Zeg je de volgende keer gewoon tegen hem: tsja, pa ik heb er ook niet zelf voor gekozen om JOUW genen te hebben.

Benmama, wat ontzettend vervelend voor je, zo'n vader. Ik denk (vind) niet dat je je aanstelt, ik denk dat het inderdaad heel pijnlijk en kwetsend kan zijn.



Ik denk wel dat je er wat tegen moet doen, inderdaad voor jezelf maar ook om het goede voorbeeld aan je zoon te geven. Als je niet tegen je vader 'in opstand' kunt komen (ik vind die genen een goeie!) op het moment dat hij zo'n kutopmerking maakt, zit er niks anders op dan inderdaad het contact verminderen of verbreken. Hoe is het contact met je stiefmoeder eigenlijk? En heb je ook wel eens op eigen houtje contact met je stiefzus?

Ik doe meestal mijn best om niet al te naar tegen mensen te doen over hun ouders, omdat ik dat zelf ook niet zo zou trekken... Maar ik wil wel even kwijt dat jouw vader op mij overkomt als een vervelende man die op erg kinderachtige wijze zijn voorkeuren keer op keer duidelijk moet maken. Er is een verschil tussen een voorkeur hebben voor iemand en er een vast agendapunt van maken om dat elke keer te laten merken. Zijn gedrag naar jouw zoontje toe vind ik beneden alle peil. Als je niet uitkijkt, dan maakt hij jouw zoon net zo onzeker als dat hij dat bij jou doet.

.