Gezondheid
alle pijlers
Galstenen
woensdag 28 oktober 2009 om 16:28
Beste Viva-mensen,
Zijn er hier mensen met ervaringen met galstenen ?
En zijn er mensen die ervaring hebben met operatief de galblaas laten verwijderen.. en of het geholpen heeft, of dat het juist dingen verslechterde ?
Ik ben hier zelf over aan het nadenken, omdat mijn internist mij doorverwees naar de chirurg. maar ik vind het nogal moeilijk, en wil het daarom goed overwegen.
Ben benieuwd naar ervaringen ermee..
Update @ 30 Oktober.
Gisteren heb ik een gesprek gehad met de chirurg. Hij gaf mij aan dat er maar 1 manier is: Galblaasverwijdering. Ik heb vergruizen aangekaart, maar dat was geen optie, aldus de chirurg. Hij kon mij tevens ook niet vertellen hoeveel stenen ik heb, en hoe groot ze zijn. Ik mag 2 weken nadenken.
Ik twijfel zelf nog enorm omdat het niet zeker is dat de klachten die ik heb door die galstenen veroorzaakt zijn, en ik ontzettend bang ben voor een operatie.
Bedankt voor alle reacties tot nu toe, ik waardeer het zeer en neem ze mee in mn overweging.
Zijn er hier mensen met ervaringen met galstenen ?
En zijn er mensen die ervaring hebben met operatief de galblaas laten verwijderen.. en of het geholpen heeft, of dat het juist dingen verslechterde ?
Ik ben hier zelf over aan het nadenken, omdat mijn internist mij doorverwees naar de chirurg. maar ik vind het nogal moeilijk, en wil het daarom goed overwegen.
Ben benieuwd naar ervaringen ermee..
Update @ 30 Oktober.
Gisteren heb ik een gesprek gehad met de chirurg. Hij gaf mij aan dat er maar 1 manier is: Galblaasverwijdering. Ik heb vergruizen aangekaart, maar dat was geen optie, aldus de chirurg. Hij kon mij tevens ook niet vertellen hoeveel stenen ik heb, en hoe groot ze zijn. Ik mag 2 weken nadenken.
Ik twijfel zelf nog enorm omdat het niet zeker is dat de klachten die ik heb door die galstenen veroorzaakt zijn, en ik ontzettend bang ben voor een operatie.
Bedankt voor alle reacties tot nu toe, ik waardeer het zeer en neem ze mee in mn overweging.
woensdag 11 november 2009 om 15:34
woensdag 11 november 2009 om 15:43
Ik ken dat ook .
In het begin veel diarree gehad, net alsof je darmen het allemaal niet meer zo goed kunnen verwerken en soms leek het wel of er gal bij zat (groengele kleur).
Ook dat heeft best lang geduurd, maar uiteindelijk, kon ik alles weer gewoon eten. In het begin heb ik best voorzichtig gedaan met eten (niet te vet en zo).
Omdat je galblaas er niet meer is, worden de galvloeistoffen niet meer opgeslagen en stromen ze gewoon steeds de darm in. Waarschijnlijk is in het begin daardoor je spijsvertering ook een beetje van slag.
Maar misschien moet je dat ook morgen even vragen, dan weet je het zeker!
In het begin veel diarree gehad, net alsof je darmen het allemaal niet meer zo goed kunnen verwerken en soms leek het wel of er gal bij zat (groengele kleur).
Ook dat heeft best lang geduurd, maar uiteindelijk, kon ik alles weer gewoon eten. In het begin heb ik best voorzichtig gedaan met eten (niet te vet en zo).
Omdat je galblaas er niet meer is, worden de galvloeistoffen niet meer opgeslagen en stromen ze gewoon steeds de darm in. Waarschijnlijk is in het begin daardoor je spijsvertering ook een beetje van slag.
Maar misschien moet je dat ook morgen even vragen, dan weet je het zeker!
vrijdag 27 november 2009 om 09:28
Hm, ik heb ws ook last van galstenen! 3 weken geleden kreeg ik spontaan gigantische pijnaanvallen in mijn rug, onder mijn schouderbladen. Pijn-pijn-pijn. Daarna nog een paar keer die gigantische aanvallen gehad, verder de hele dag door een scherpe, zeurende pijn in mijn rug, steken voor onder mijn ribben rechts, continu een soort misselijk gevoel, niet eten, en vre-se-lijk moe! Zucht, ben nu 4 kilo kwijt (waren er 6, maar doordat ik nu weer wat eet stabiliseert het zich wat).
Kan dinsdag voor een echo, de week erop naar de chirurg. Ik hoop maar dat er wat te zien is op de echo, als ik jullie verhalen zo lees stelt de operatie niet zo veel voor, maar ben je wel van de pijn af! Als er niets te zien is, heb ik nog steeds mijn klachten en vreselijke vermoeidheid, maar moeten ze verder gaan onderzoeken .... Slik, duim voor me!
Kan dinsdag voor een echo, de week erop naar de chirurg. Ik hoop maar dat er wat te zien is op de echo, als ik jullie verhalen zo lees stelt de operatie niet zo veel voor, maar ben je wel van de pijn af! Als er niets te zien is, heb ik nog steeds mijn klachten en vreselijke vermoeidheid, maar moeten ze verder gaan onderzoeken .... Slik, duim voor me!
vrijdag 27 november 2009 om 16:05
Sterkte Lilaes! Ik ben nog wel herstellende van de operatie (vooral nog heeeeel erg moeeeee), maar de galsteen-pijn die ik had is helemaal weg!
Ik herken de pijn die je beschrijft. Ik vond het ook wel een soort honger, maar geen trek om te eten.
De standaard kijkoperatie stelt inderdaad niet veel voor. Bij mij werd het helaas een klassieke operatie. Dan ben je wat langer in het ziekenhuis en duurt het langer om te genezen, maar dat komt vrij weinig voor.
Succes!
Ik herken de pijn die je beschrijft. Ik vond het ook wel een soort honger, maar geen trek om te eten.
De standaard kijkoperatie stelt inderdaad niet veel voor. Bij mij werd het helaas een klassieke operatie. Dan ben je wat langer in het ziekenhuis en duurt het langer om te genezen, maar dat komt vrij weinig voor.
Succes!
dinsdag 1 december 2009 om 10:36
Da's mooi balen ... geen galsteen te zien op de echo . Ze heeft ze nog gezocht, maar kon er toch echt geeneen vinden. De klachten heb ik toch echt, nog steeds, onverminderd. Vooral dat moe-zijn breekt me nu op, voel me echt een oud vrouwtje! Eet nog steeds bijna niets, en heb ook nog steeds die constante pijn in mijn rug en steken in mijn buik (inderdaad: op plek waar ze vanochtend zocht naar galstenen). Wel zei ze nog dat gruis niet te zien is op een echo.
Zucht, ik weet het niet meer. Volgende week naar de chriurg, ik zal nu wel de medische molen ingaan. En dat terwijl ik had gehoopt dat ze gewoon steentjes konden zien zitten .....
Zucht, ik weet het niet meer. Volgende week naar de chriurg, ik zal nu wel de medische molen ingaan. En dat terwijl ik had gehoopt dat ze gewoon steentjes konden zien zitten .....
dinsdag 1 december 2009 om 20:04
dinsdag 8 december 2009 om 21:23
Ik ben vandaag bij de chirurg geweest. Hij beaamde dat de klachten idd wijzen op de galblaas, maar op de echo was niets bijzonders te zien . Hij heeft me nu doorverwezen naar de MDL-arts, om een maagzweer of maagvliesontsteking uit te sluiten. Heb op voorhand medicijnen gekregen om het zuur te neutraliseren. Het schijnt dat ze daar ook de alvleesklier kunnen bekijken. Brr, wil er niet aan denken wat voor onderzoek dat is .
Ik heb net even op Internet rondgekeken, maar ik herken meer in de symptomen van galstenen dan in de symptomen van de maag! Wel balen, als de MDL arts niets kan vinden mag ik terug naar de chirurg en dan wordt besproken of de galblaas er misschien wel uit gaat.
Vind het helemaal niets, blijf afvallen, slecht eten, ben ontzettend moe en ook heb ik af en toe nog weer een aanval (nee, ik ga niet nog een keer proberen patat te eten )
Ik baal er dus flink van en wil gewoon van die pijn, moeheid en ellende af!!!
Ik heb net even op Internet rondgekeken, maar ik herken meer in de symptomen van galstenen dan in de symptomen van de maag! Wel balen, als de MDL arts niets kan vinden mag ik terug naar de chirurg en dan wordt besproken of de galblaas er misschien wel uit gaat.
Vind het helemaal niets, blijf afvallen, slecht eten, ben ontzettend moe en ook heb ik af en toe nog weer een aanval (nee, ik ga niet nog een keer proberen patat te eten )
Ik baal er dus flink van en wil gewoon van die pijn, moeheid en ellende af!!!
zondag 3 januari 2010 om 23:10
Hoi allemaal,
Heb net vol aandacht dit topic doorgelezen.
In de nacht van Eerste Kerstdag op Tweede Kerstdag heb ik een gigantische pijnaanval gehad, van ongeveer half twee 's nachts tot zes uur 's ochtends. Het voelde in eerste instantie alsof ik een band vlak onder mijn borsten om mijn buik had zitten die te strak aangetrokken werd. Daarnaast had ik last van misselijkheid, pijn tussen mijn schouderbladen (met name aan de rechterkant) en rusteloosheid. Zitten, liggen, lopen, niets bracht verlichting.
Daarnaast al een paar weken last van koude rillingen, vermoeidheid en gebrek aan eetlust. Sinds 12 december ben ik daardoor al 7 kilo afgevallen.
Nadat door drie verschillende collega's gezegd was dat dit toch wel klonk als galstenen heb ik uiteindelijk contact opgenomen met de huisarts, kon de volgende dag al komen. Huisarts denkt ook aan galstenen. Nu mag ik morgen naar het ziekenhuis voor bovenbuikecho en bloedonderzoek. Maak me er veel te druk om, heb absoluut geen zin in een operatie.....
Heb net vol aandacht dit topic doorgelezen.
In de nacht van Eerste Kerstdag op Tweede Kerstdag heb ik een gigantische pijnaanval gehad, van ongeveer half twee 's nachts tot zes uur 's ochtends. Het voelde in eerste instantie alsof ik een band vlak onder mijn borsten om mijn buik had zitten die te strak aangetrokken werd. Daarnaast had ik last van misselijkheid, pijn tussen mijn schouderbladen (met name aan de rechterkant) en rusteloosheid. Zitten, liggen, lopen, niets bracht verlichting.
Daarnaast al een paar weken last van koude rillingen, vermoeidheid en gebrek aan eetlust. Sinds 12 december ben ik daardoor al 7 kilo afgevallen.
Nadat door drie verschillende collega's gezegd was dat dit toch wel klonk als galstenen heb ik uiteindelijk contact opgenomen met de huisarts, kon de volgende dag al komen. Huisarts denkt ook aan galstenen. Nu mag ik morgen naar het ziekenhuis voor bovenbuikecho en bloedonderzoek. Maak me er veel te druk om, heb absoluut geen zin in een operatie.....
donderdag 7 januari 2010 om 21:32
Oh, deze omschrijving komt mij zo bekend voor Mit...pff ik kan het gevoel zo weer terughalen!
Ik heb een maand of 4 geleden ook zo'n heftige gehad, werd wakker en dacht echt dat ik minstens een hartinfarct had of zo...huisartsenpost gebeld (die vroeg of ik soms bekend was met hyperventilatie...euh, NEE!) en uiteindelijk moest ik naar de post komen. Ook dubbelgevouwen rondgelopen in die wachtkamer en toen de arts mij zag zei ze het meteen. Ik had alleen ook een beetje last van kortademigheid dus heeft ze voor de zekerheid nog even de chirurg gebeld. Wel galstenen dus. Toen heerlijke spuit diclofenac in mn arm en ging het langzaam over. De echo die later volgde liet een flinke steen zien en een groepje kleine steentjes verderop. Balen! Achteraf blijkt dat ik al 2x eerder een koliek heb gehad, toen ik de onderwerpen die ik geplaatst heb hier op viva es teruglas, heb er dus al vanaf 2007 last van :-S
Sinds die heftige aanval heb ik wel opvallend vaak last van een soort zeurende pijn aan de rechterkant, maar ook weleens links. Ga morgen weer es naar de huisarts om te vragen hoe en wat, want sinds de diagnose 'grote stenen' nooit meer wat van hem gehoord...vervelende krengen zijn het!
Ik heb een maand of 4 geleden ook zo'n heftige gehad, werd wakker en dacht echt dat ik minstens een hartinfarct had of zo...huisartsenpost gebeld (die vroeg of ik soms bekend was met hyperventilatie...euh, NEE!) en uiteindelijk moest ik naar de post komen. Ook dubbelgevouwen rondgelopen in die wachtkamer en toen de arts mij zag zei ze het meteen. Ik had alleen ook een beetje last van kortademigheid dus heeft ze voor de zekerheid nog even de chirurg gebeld. Wel galstenen dus. Toen heerlijke spuit diclofenac in mn arm en ging het langzaam over. De echo die later volgde liet een flinke steen zien en een groepje kleine steentjes verderop. Balen! Achteraf blijkt dat ik al 2x eerder een koliek heb gehad, toen ik de onderwerpen die ik geplaatst heb hier op viva es teruglas, heb er dus al vanaf 2007 last van :-S
Sinds die heftige aanval heb ik wel opvallend vaak last van een soort zeurende pijn aan de rechterkant, maar ook weleens links. Ga morgen weer es naar de huisarts om te vragen hoe en wat, want sinds de diagnose 'grote stenen' nooit meer wat van hem gehoord...vervelende krengen zijn het!
dinsdag 2 februari 2010 om 16:06
We zijn inmiddels een paar maanden verder, en ik begin wanhopig te worden . In december heb ik een maagonderzoek gehad, waar niets uit is gekomen. De MDL-arts heeft vervolgens medicijnen voorgeschreven voor PDS (was al bekend dat ik dat heb), zou ook moeten werken voor de pijn in de bovenbuik en rug ... dus niet. Kreeg alleen acute obstipatie, dus heb de pillen weer laten staan.
Gelukkig eet ik weer wat beter, ben ik niet elke dag meer zo misselijk en ook niet iedere dag zo vreselijk moe (maar het is niet over en met vlagen is het wel erg).
Zat vandaag weer bij de chirurg, hij gaf aan het ook niet te weten . Alles wijst op de gal, maar niets toont het aan (echo goed, scan goed). Wil de galblaas dus niet verwijderen, ondanks dat ik nog weer 2 aanvallen gehad heb en iedere dag met steken rond de galblaas en in mijn rug loop. Kreeg ik doodleuk nog naar mijn hoofd geslingerd dat hij het niet begrijpt dat ik geen pijnstillers slik .... . Nee, ik heb ooit geleerd dat teveel pijnstillers niet goed is!
Nu moet ik dus een maand lang dagelijks 5 paracetamol nemen, bij een aanval ibuprofen, en als dat ook niet helpt wil hij me doorsturen naar de pijnpoli?!
Zucht, 7 kilo lichter, veel pijn, vaak misselijk, slechte eetlust, veel boeren, kan niet tegen bepaald eten .... iedereen roept "da's de gal" (incl. de artsen), maar omdat er niets aangetoond kan worden is het dus niets ......
Gelukkig eet ik weer wat beter, ben ik niet elke dag meer zo misselijk en ook niet iedere dag zo vreselijk moe (maar het is niet over en met vlagen is het wel erg).
Zat vandaag weer bij de chirurg, hij gaf aan het ook niet te weten . Alles wijst op de gal, maar niets toont het aan (echo goed, scan goed). Wil de galblaas dus niet verwijderen, ondanks dat ik nog weer 2 aanvallen gehad heb en iedere dag met steken rond de galblaas en in mijn rug loop. Kreeg ik doodleuk nog naar mijn hoofd geslingerd dat hij het niet begrijpt dat ik geen pijnstillers slik .... . Nee, ik heb ooit geleerd dat teveel pijnstillers niet goed is!
Nu moet ik dus een maand lang dagelijks 5 paracetamol nemen, bij een aanval ibuprofen, en als dat ook niet helpt wil hij me doorsturen naar de pijnpoli?!
Zucht, 7 kilo lichter, veel pijn, vaak misselijk, slechte eetlust, veel boeren, kan niet tegen bepaald eten .... iedereen roept "da's de gal" (incl. de artsen), maar omdat er niets aangetoond kan worden is het dus niets ......
dinsdag 2 februari 2010 om 22:54
Jeetje Lilaes, wat ontzettend rottig voor je. Kun je niet voor een second opinion gaan? Ik herken dit maar al te goed. Zowel mijn vriend als ik hebben geen galblaas meer (erg toevallig) en bij mij was het wel heel duidelijk maar bij mijn vriend absoluut niet. Hij had dezelfde klachten als jij en heeft ook een kuur gekregen tegen een maagzweer. Na heeeel lang aandringen is op een gegeven moment tóch besloten de galblaas te verwijderen en hoewel er op de echo dus niets bijzonders te zien was, bleek zijn galblaas al helemaal versteend te zijn....Na de operatie waren al zijn klachten in een keer over.
Misschien kun je een MRI-scan aanvragen? Dat is een dure grap voor het ziekenhuis maar als je galstenen hebt, dan zien ze ze daar absoluut op. Laat je niet afpoeieren, die pijn die jij hebt moet toch ergens vandaan komen!
Misschien kun je een MRI-scan aanvragen? Dat is een dure grap voor het ziekenhuis maar als je galstenen hebt, dan zien ze ze daar absoluut op. Laat je niet afpoeieren, die pijn die jij hebt moet toch ergens vandaan komen!
maandag 12 april 2010 om 13:16
Lilaes, hoe stel je het????
Ook ik heb galstenen, en ben er al sinds medio oktober 2009 niet lekker van. Het begon met misselijkheid, braken en buikpijn. In het midden van de buik en rechts, later kreeg ik pijn aan de ribben aan de rechterkant, zowel aan de voor als aan de achterzijde. Het zou gaan om een Spastische colon.
In november kreeg ik een echo waarop niets te zien leek.
Ik viel enorm veel af en kon op den duur zelfs niet meer ontlasten. Ik opperde tweemaal dat ik dacht dat ik galstenen zou hebben omdat ik inmiddels al een paar heftige pijn aanvallen had, zo erg dat ik niet meer kon praten van de pijn en helemaal geen adem meer kreeg. Rondlopen ging nog, maar zitten en liggen niet.
Ook moet ik ervan braken. Maar het konden geen galstenen zijn omdat op de echo niets te zien was. Ik werd doorverwezen naar een internist waarvan ik weer een cho moest ... ja dus: galstenen, duidelijk te zien. Vorige keer over het oog gezien!
Ondertussen ben ik 23,4 kilo afgevallen zonder honger omdat veel me tegen staat en ik enorm verstopt zit waarvoor ik drankjes moet slikken waar ik echt geen trek van krijg.
Volgende week pre-operatieve onderzoeken en dan volgt operatie binnen enkele weken.
Hoop dat ik niet alsnog dat darmonderzoek moet omdat de internist er niet op gerust is dat ik zoveel afval. Dat zou niet alleen mogen door galstenen.
Groeten van mij
Ook ik heb galstenen, en ben er al sinds medio oktober 2009 niet lekker van. Het begon met misselijkheid, braken en buikpijn. In het midden van de buik en rechts, later kreeg ik pijn aan de ribben aan de rechterkant, zowel aan de voor als aan de achterzijde. Het zou gaan om een Spastische colon.
In november kreeg ik een echo waarop niets te zien leek.
Ik viel enorm veel af en kon op den duur zelfs niet meer ontlasten. Ik opperde tweemaal dat ik dacht dat ik galstenen zou hebben omdat ik inmiddels al een paar heftige pijn aanvallen had, zo erg dat ik niet meer kon praten van de pijn en helemaal geen adem meer kreeg. Rondlopen ging nog, maar zitten en liggen niet.
Ook moet ik ervan braken. Maar het konden geen galstenen zijn omdat op de echo niets te zien was. Ik werd doorverwezen naar een internist waarvan ik weer een cho moest ... ja dus: galstenen, duidelijk te zien. Vorige keer over het oog gezien!
Ondertussen ben ik 23,4 kilo afgevallen zonder honger omdat veel me tegen staat en ik enorm verstopt zit waarvoor ik drankjes moet slikken waar ik echt geen trek van krijg.
Volgende week pre-operatieve onderzoeken en dan volgt operatie binnen enkele weken.
Hoop dat ik niet alsnog dat darmonderzoek moet omdat de internist er niet op gerust is dat ik zoveel afval. Dat zou niet alleen mogen door galstenen.
Groeten van mij
zondag 25 april 2010 om 11:17
Mijn galblaas is zo''n 12 jaar geleden verwijderd. Mijn klachten waren voornamelijk maagpijn ( en steken in mijn rug) en altijd moe. D aar ben ik tig keer mee naar de dokter geweest. Die begonnen na de geboorte van mijn jongste. Maar omdat ik werkte, studeerde en twee jonge kinderen had dacht ik dat de klachten te maken hadden met stress. Als ik een aanval had dan wist ik niet waar ik het zoeken moest van de pijn. Het enige wat verlichting gaf was mijn vinger in mijn keel steken en zorgen dat mijn maag leeg was.Maar de dokter heeft nooit iets kunnen vinden. deze situatie heeft zo''n 5 jaar geduurd.
Onmiddelijk na het afronden van mijn studie kreeg ik nierbekkenontsteking ( was een verwaarloosde blaasontsteking, heel stom natuurlijk, maar mijn focus lag volledig op afstuderen en alles moest daarvoor wijken). Na de nierbekken onsteking bleef ik klachten houden, vreselijk moe en me gewoon niet lekker voelen. De dokter heeft me toen voor een echo naar het ziekenhuis gestuurd om te kijken of er nierstenen zaten.Tijdens dat onderzoek werden de galstenen ontdekt.Binnen een week werd de galblaas via een kijkoperatie verwijderd. Na de operatie moest ik veel gal braken. Maar toen dat er eenmaal uit was voelde ik me gelijk beter. De grijze kleur die ik al jaren had verdween, ik kreeg energie( echt binnen een paar uur na de operatie) en ik voelde me een ander mens.
De operatie zelf stelt niets voor, littekens zie je nauwelijks en ik mocht dezelfde dag al naar huis. Ik ben zo blij dat die galstenen uiteindelijk ontdekt zijn en dat er iets aan gedaan kon worden.
Onmiddelijk na het afronden van mijn studie kreeg ik nierbekkenontsteking ( was een verwaarloosde blaasontsteking, heel stom natuurlijk, maar mijn focus lag volledig op afstuderen en alles moest daarvoor wijken). Na de nierbekken onsteking bleef ik klachten houden, vreselijk moe en me gewoon niet lekker voelen. De dokter heeft me toen voor een echo naar het ziekenhuis gestuurd om te kijken of er nierstenen zaten.Tijdens dat onderzoek werden de galstenen ontdekt.Binnen een week werd de galblaas via een kijkoperatie verwijderd. Na de operatie moest ik veel gal braken. Maar toen dat er eenmaal uit was voelde ik me gelijk beter. De grijze kleur die ik al jaren had verdween, ik kreeg energie( echt binnen een paar uur na de operatie) en ik voelde me een ander mens.
De operatie zelf stelt niets voor, littekens zie je nauwelijks en ik mocht dezelfde dag al naar huis. Ik ben zo blij dat die galstenen uiteindelijk ontdekt zijn en dat er iets aan gedaan kon worden.
donderdag 29 april 2010 om 22:47
Ik heb ook een galsteen. Heb hem zelf ook gezien op de echo, een dikke van 1,5 cm lang. Mijn klachten waren steeds misselijk, pijn in mijn rechterzij vooral 's nachts en pijn bovenin mijn rug. De echo heb ik in november 2009 gehad. Er is niets ontstoken dus het is niet urgent dat ie er uit gaat maar de HA lijkt het wel een goed idee want opspelen gaat ie zeker een keer volgens hem.
Ik zie erg op tegen een operatie daarom ben ik gaan zoeken op internet. Ik heb de methode van Hulda Clark gevolgd om galstenen te verwijderen. Heb het nu 3 maal gedaan en ben er zeker al 60 kwijt van tussen de 0,5 en 1,5 cm. Je ziet ze gewoon in de wcpot liggen, de groene cholesterol knollen. Ik vraag me af of die ene uit mijn galblaas, die al iets verkalkt was en daardoor op de echo te zien, of die ook weg is.
Gal wordt aangemaakt in je lever. De galblaas is een opvangzakje. Er komen in je gal soms cholesterol klonten, deze kunnen de galwegen verstoppen of je galblaas afsluiten. Dat is pijnlijk. Ook kunnen deze klonten verkalken. Zelfs als je geen galblaas meer hebt kun je nog galstenen hebben.
Na de kuur voelde ik me veel beter maar na een paar weken kwam de pijn weer terug. Het schijnt dat je heel wat van die kuren moet doen voordat je ze allemaal kwijt bent. Ik blijf dit proberen. Zolang ik geen ontstoken galblaas heb gaat ie er bij mij niet uit.
Ik zie erg op tegen een operatie daarom ben ik gaan zoeken op internet. Ik heb de methode van Hulda Clark gevolgd om galstenen te verwijderen. Heb het nu 3 maal gedaan en ben er zeker al 60 kwijt van tussen de 0,5 en 1,5 cm. Je ziet ze gewoon in de wcpot liggen, de groene cholesterol knollen. Ik vraag me af of die ene uit mijn galblaas, die al iets verkalkt was en daardoor op de echo te zien, of die ook weg is.
Gal wordt aangemaakt in je lever. De galblaas is een opvangzakje. Er komen in je gal soms cholesterol klonten, deze kunnen de galwegen verstoppen of je galblaas afsluiten. Dat is pijnlijk. Ook kunnen deze klonten verkalken. Zelfs als je geen galblaas meer hebt kun je nog galstenen hebben.
Na de kuur voelde ik me veel beter maar na een paar weken kwam de pijn weer terug. Het schijnt dat je heel wat van die kuren moet doen voordat je ze allemaal kwijt bent. Ik blijf dit proberen. Zolang ik geen ontstoken galblaas heb gaat ie er bij mij niet uit.
Wat je vindt mag je houden
vrijdag 30 april 2010 om 16:47
Ik ben de galblaas ook kwijt, wat een opluchting.. Die pijn die ik er aan had.. Verschrikkelijk!
Ik was net bevallen van mijn eerste.
Daarna kwam die pijn, ik lag letterlijk te zweten van de pijn en ben ook 2 maal flauw gevallen,mijn lichaam kon de pijn niet meer aan.
Een onderzoek via de mond gehad, om een steen uit de galwegen te verwijderen. Ik weet even niet meer hoe zon onderzoek heet.
Daarna de operatie.. Een heerlijkheid!
Daarna kon ik alles nog eten, vond alles ook nog lekker!
Ik merk wel dat je nog steeds niet al te veel vette dingen moet eten want dan krijg je alsnog die steken in je zij.. niet zo heftig natuurlijk.
Ik was net bevallen van mijn eerste.
Daarna kwam die pijn, ik lag letterlijk te zweten van de pijn en ben ook 2 maal flauw gevallen,mijn lichaam kon de pijn niet meer aan.
Een onderzoek via de mond gehad, om een steen uit de galwegen te verwijderen. Ik weet even niet meer hoe zon onderzoek heet.
Daarna de operatie.. Een heerlijkheid!
Daarna kon ik alles nog eten, vond alles ook nog lekker!
Ik merk wel dat je nog steeds niet al te veel vette dingen moet eten want dan krijg je alsnog die steken in je zij.. niet zo heftig natuurlijk.
