Dus je zegt dat....

Op het forum en irl zie/hoor ik vaak dat in discussies mensen andermans woorden niet alleen verkeerd uitleggen, maar die verkeerde uitleg ook nog eens als feit trachten te verkopen. "Dus jij zegt dat.." waarna iets volgt dat helegaar niet gezegd is. Bizar vind ik dat, waarom doen mensen dat? Niet alleen wordt de ander woorden in de mond gelegd, maar diegene moet zich ook nog eens gaan verdedigen tegen een onjuiste conclusie die dan al als feit is verkocht. En die foutieve conclusie is 99% van de tijd negatief.



Volgens mij zouden discussies een stuk prettiger verlopen als die "Dus" zinnen eruit gelaten zouden worden. Vráág of iemand dat bedoelt, ga het niet meteen als feit verkopen. En neen, een dus zin met een vraagteken erachter is geen vraag, maar een vermomde dus zin.



Klein (heel simpel) voorbeeld:



-Ik internetdate liever niet, je weet nooit wie je treft

-DUS je denkt dat datingsites vol met gekken zitten?



Waarmee de eerste spreker meteen beschuldigd wordt van een bepaalde stelling die diegene niet gemaakt heeft. Hoe vaak de eerste spreker zegt dat dat niet is wat hij/zij zegt...die conclusie blijft in de discussie hangen. Ik zie het bijvoorbeeld op dit forum met stijgende verbazing gebeuren....



Dus.



*gaat op eerste "dus" grapjes wachten*

Nou dat ligt er maar aan. Impliceert iemand dat, of wordt het zo opgevat?

Heb ik dat niet eerder geschreven dan, Nijn?

Dus je hebt niet gelezen?

Ja, maar mijn conclusie klopte in dit geval