
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
dinsdag 4 september 2007 om 23:37
dinsdag 4 september 2007 om 23:42
Hallo meiden,
Heb onlangs het hele topic van Thirza doorgelezen en ben via daar hier terecht gekomen.
Hele mooie openingspost Mamzelle en zo herkenbaar voor mij. Ik hoop dat ik mij bij jullie kan aansluiten. Ik ben nooit getrouwd geweest met een man zoals beschreven, heb 1x samengewoond, dat dan weer wel.
Al waren die andere relatie's dan van kortere duur, het lijkt alsof ik uiteindelijk altijd dezelfde vriend heb gehad, ook al was het een ander, qua gedrag was hij precies hetzelfde.
Ik heb een tijdje op minnaressen meegeschreven, maar daar word je ook niet echt vrolijk van. Wat je daar soms aan agressie van mensen over je heen krijgt is echt heel naar. Het viel mij op dat jullie hier daar geen last van hebben, boze buitenstaanders dus bedoel ik. Wel viel het mij op dat jullie zo respectvol met elkaar omgaan.
Goed, een lang verhaal, weet eigenlijk zelf niet zo goed waar ik moet beginnen, heb al zoveel gelezen wat zoveel herkenning opriep, dus ik laat het hier eerst maar even bij.
Heb onlangs het hele topic van Thirza doorgelezen en ben via daar hier terecht gekomen.
Hele mooie openingspost Mamzelle en zo herkenbaar voor mij. Ik hoop dat ik mij bij jullie kan aansluiten. Ik ben nooit getrouwd geweest met een man zoals beschreven, heb 1x samengewoond, dat dan weer wel.
Al waren die andere relatie's dan van kortere duur, het lijkt alsof ik uiteindelijk altijd dezelfde vriend heb gehad, ook al was het een ander, qua gedrag was hij precies hetzelfde.
Ik heb een tijdje op minnaressen meegeschreven, maar daar word je ook niet echt vrolijk van. Wat je daar soms aan agressie van mensen over je heen krijgt is echt heel naar. Het viel mij op dat jullie hier daar geen last van hebben, boze buitenstaanders dus bedoel ik. Wel viel het mij op dat jullie zo respectvol met elkaar omgaan.
Goed, een lang verhaal, weet eigenlijk zelf niet zo goed waar ik moet beginnen, heb al zoveel gelezen wat zoveel herkenning opriep, dus ik laat het hier eerst maar even bij.
woensdag 5 september 2007 om 09:27
Mamz en Iseo, jullie hebben meel
Lemmy, jij wilde toch ook graag het vakantieverhaal? volgens mij heb ik geen email van je, we hyven wel even oke?
Dubio, je krijgt hem ook hoor!
Nicolle, ik wil dat artikel inscannen maar dat vergeet ik steeds, ik stuur het je wel toe, ook jij hebt meel
Raffaella, welkom en voel je vrij om mee te schrijven.
Lemmy, jij wilde toch ook graag het vakantieverhaal? volgens mij heb ik geen email van je, we hyven wel even oke?
Dubio, je krijgt hem ook hoor!
Nicolle, ik wil dat artikel inscannen maar dat vergeet ik steeds, ik stuur het je wel toe, ook jij hebt meel
Raffaella, welkom en voel je vrij om mee te schrijven.
woensdag 5 september 2007 om 09:57
Goedemorgen meiden!
Vandaag ging weer alles niet okee, maar toen belde ik mijn hulplijn en we hebben besloten dat het eigenlijk juist toch goed gaat en ik er alleen gewoon even in moet komen. Dus.
Vandaag een dagje voor mijzelf, moet ook nodig nieuwe schoenen dus ik denk dat ik maar eens gebruik ga maken van mijn OV en zo op pad ga.
Zon, heerlijk je verhaal te lezen, Ik schrijf je later terug
Ha Lemmy
Vandaag ging weer alles niet okee, maar toen belde ik mijn hulplijn en we hebben besloten dat het eigenlijk juist toch goed gaat en ik er alleen gewoon even in moet komen. Dus.
Vandaag een dagje voor mijzelf, moet ook nodig nieuwe schoenen dus ik denk dat ik maar eens gebruik ga maken van mijn OV en zo op pad ga.
Zon, heerlijk je verhaal te lezen, Ik schrijf je later terug
Ha Lemmy
woensdag 5 september 2007 om 10:10
woensdag 5 september 2007 om 10:24
Ja, misschien is dat dan ook beter, als je die introductiedagen dan toch echt niet ziet zitten geeft het je denk ik ook wel rust als je het besluit hebt genomen gewoon niet te gaan he?
Moet je zoiets nog regelen op je school trouwens, of ben je gewoon vrij om wel of niet te gaan?
(leuk! winkelen! zou best echt meewillen hoor!
Moet je zoiets nog regelen op je school trouwens, of ben je gewoon vrij om wel of niet te gaan?
(leuk! winkelen! zou best echt meewillen hoor!
woensdag 5 september 2007 om 10:26
Open schrijven, Iseo, kan natuurlijk altijd via de mail. Je kunt een groepje maken van de geadresseerden en dan gewoon één mailtje sturen. Die feedback krijg je dan net zo goed als hier langs het forum.
Is het een idee om eens langs de huisarts te gaan en daar aan te geven dat je angst je werkelijk belemmert om dat te gaan doen wat je eigenlijk graag wilt? Het zal voor hem geen vreemde vraag zijn, maar misschien heeft hij wel een antwoord wat bijvoorbeeld ik als nooit-zo-angstig je niet kan geven.
En zoals in dat gesprekje: stel je voor dat je je helemaal kwetsbaar opstelt. Je vertelt die persoon dat je zo nerveus bent dat je zijn vraag vergeten bent, en of 'ie die alstjeblieft wil herhalen. Ontwijkt die persoon je vervolgens, dan is het geen goed mens voor je. Beantwoordt hij je vraag, dan kun je weer verder.
Steeds vallen en opstaan. Het is niet leuk, het is heel erg niet leuk, maar bij goede mensen mag het.
Ik heb vanochtend een nieuw tweetal toegewezen gekregen bij het begeleid lezen op school. Twee 'hoodboys', oude klasgenootjes van mijn zoon. Groter, stoerder. Ik ben er zo nerveus over. Zal dat wel goedgaan, zullen ze me misschien achter mijn rug uitlachen. Kinderen verdorie, moet ik me zo druk maken om kinderen?
Om je aan te geven dat sociale angst misschien vaker voorkomt dan je verwacht.
Is het een idee om eens langs de huisarts te gaan en daar aan te geven dat je angst je werkelijk belemmert om dat te gaan doen wat je eigenlijk graag wilt? Het zal voor hem geen vreemde vraag zijn, maar misschien heeft hij wel een antwoord wat bijvoorbeeld ik als nooit-zo-angstig je niet kan geven.
En zoals in dat gesprekje: stel je voor dat je je helemaal kwetsbaar opstelt. Je vertelt die persoon dat je zo nerveus bent dat je zijn vraag vergeten bent, en of 'ie die alstjeblieft wil herhalen. Ontwijkt die persoon je vervolgens, dan is het geen goed mens voor je. Beantwoordt hij je vraag, dan kun je weer verder.
Steeds vallen en opstaan. Het is niet leuk, het is heel erg niet leuk, maar bij goede mensen mag het.
Ik heb vanochtend een nieuw tweetal toegewezen gekregen bij het begeleid lezen op school. Twee 'hoodboys', oude klasgenootjes van mijn zoon. Groter, stoerder. Ik ben er zo nerveus over. Zal dat wel goedgaan, zullen ze me misschien achter mijn rug uitlachen. Kinderen verdorie, moet ik me zo druk maken om kinderen?
Om je aan te geven dat sociale angst misschien vaker voorkomt dan je verwacht.
woensdag 5 september 2007 om 10:34
Mamz, dat is een goed idee. Ik zou graag meer willen vertellen over die dingen die nu spelen, als jullie dat goed vinden om een gezamenlijk mailtje af en toe te krijgen.
En de huisarts, daar moet ik toch binnenkort heen voor iets, dan ga ik dit ook proberen aan te kaarten. Gelukkig ook snel die andere afspraak.
Verder vind ik je voorbeeld heel goed, zelf zou ik het helemaal niet raar vinden en meteen mijn vraag herhalen. Dus eigenlijk moet je ook leren vragen van een ander wat je zelf gerust zou doen, bedoel je dat?
Succes met de lees-activiteiten.
En de huisarts, daar moet ik toch binnenkort heen voor iets, dan ga ik dit ook proberen aan te kaarten. Gelukkig ook snel die andere afspraak.
Verder vind ik je voorbeeld heel goed, zelf zou ik het helemaal niet raar vinden en meteen mijn vraag herhalen. Dus eigenlijk moet je ook leren vragen van een ander wat je zelf gerust zou doen, bedoel je dat?
Succes met de lees-activiteiten.
woensdag 5 september 2007 om 10:47
Vooral niet te kritisch zijn op jezelf. Vragen wat je nodig hebt zonder je af te vragen of dat wel of niet gepast is.
Eigenlijk zouden we wat dat betreft best nog wat hebben kunnen leren van onze exen. Dat stukje wat jou nu in de weg zit -zelfanalyse- daar hadden zij helemaal geen last van, dat was er niet. En toch sprongen we braaf op als er iets gevraagd werd. Waarom zou je dat jezelf niet gunnen?
Het leesuurtje is al voorbij hoor. De gastjes zien er wel stoer uit, maar voor zover mij bekend zijn ze niet ongemanierd of zo. Mijn ellende zit dus puur in mezelf.
Shop ze.
Eigenlijk zouden we wat dat betreft best nog wat hebben kunnen leren van onze exen. Dat stukje wat jou nu in de weg zit -zelfanalyse- daar hadden zij helemaal geen last van, dat was er niet. En toch sprongen we braaf op als er iets gevraagd werd. Waarom zou je dat jezelf niet gunnen?
Het leesuurtje is al voorbij hoor. De gastjes zien er wel stoer uit, maar voor zover mij bekend zijn ze niet ongemanierd of zo. Mijn ellende zit dus puur in mezelf.
Shop ze.