Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
woensdag 5 september 2007 om 09:21
Thea, misschien moet je tegen hem zeggen wat je ons hier verteld, dat hij dubbele boodschappen door geeft. Aan de ene kant beschuldigd hij jou ervan dat je je gedraagd als de jaloerse echtgenote omdat hij niet op je had gewacht met lunchen (zoals jullie al tijden gewoon waren) maar aan de andere kant wil hij contact blijven houden en praten over hele persoonlijke dingen. Op deze manier kan ik me voorstellen dat je niet weet waar je aan toe bent en het is ook niet eerlijk ten opzichte van jou.
woensdag 5 september 2007 om 10:59
Flamenco, ik zal inderdaad om duidelijkheid moeten vragen. Nu net weer zo iets. Hij zegt tegen mij "ik zou in de pauze wel buiten de deur willen lunchen. Ik heb hoofdpijn en wil er even uit" Normaal gesproken Normaal gesproken zou ik dan zeggen "leuk, doen we". Maar nu weet ik gewoon niet wat ik daar mee moet.
Ik heb 2 paracetemolletjes naar hem toe gegooid.
Ik durf geen email meer te sturen omdat ik het gevoel hem dat alles wat ik stuur door zijn vrouw gelezen en geanalyseerd gaat worden. Geweldig, NOT!!
Ik heb 2 paracetemolletjes naar hem toe gegooid.
Ik durf geen email meer te sturen omdat ik het gevoel hem dat alles wat ik stuur door zijn vrouw gelezen en geanalyseerd gaat worden. Geweldig, NOT!!
woensdag 5 september 2007 om 11:53
@Thea, wat een rotsituatie dit. Dat van die paracetamolletjes vind ik dan wel weer een goeie actie van je 
@Teka: ik weet niet of er nog afspraakjes gaan komen. We willen het beide erg graag en binnenkort doet zich wel een mogelijkheid voor maar hij durft het (nog) niet aan. En dat kan ik me wel voorstellen. Als het weer misgaat is het voor hem over en uit, en dat wil ik niet op mijn geweten hebben ook.
@Knipoogje: hoe is het nu met je?? Hebben jullie al besloten wat je met die date gaat doen?
Vanmorgen hebben we een hoop sms-jes heen en weer gestuurd. Was weer als vanouds. En Thea, je zegt het goed; een nr2 zorgt voor een emotionele achtbaan. Want een paar van die sms-jes gooien bij mij weer een heleboel overhoop.
@Teka: ik weet niet of er nog afspraakjes gaan komen. We willen het beide erg graag en binnenkort doet zich wel een mogelijkheid voor maar hij durft het (nog) niet aan. En dat kan ik me wel voorstellen. Als het weer misgaat is het voor hem over en uit, en dat wil ik niet op mijn geweten hebben ook.
@Knipoogje: hoe is het nu met je?? Hebben jullie al besloten wat je met die date gaat doen?
Vanmorgen hebben we een hoop sms-jes heen en weer gestuurd. Was weer als vanouds. En Thea, je zegt het goed; een nr2 zorgt voor een emotionele achtbaan. Want een paar van die sms-jes gooien bij mij weer een heleboel overhoop.
woensdag 5 september 2007 om 13:06
Thea83 het lijkt wel of die nummer 2 van jou, mij is hahahaha.
even wat uitleg.
Vorige week toen mijn nummer 2 nog mijn collega was(heeft inmiddels ander werk)hadden we ook afgesproken, dat we via mail en sms contact zouden houden.Toen heb ik gezegd oke ik stuur wel mails maar krijg ik niks terug dan stop ik er mee.Hou niet van een richtingsverkeer.maandag wat gestuurd gisteren wat gestuurd,en vandaag een sms tot nu toe niks terug.
Ik weet het niet meer.Aan de een kant denk ik hij heeft gewoon geen tijd,en aan de andere kant denk ik bekijk jij het eens even lekker.
Ik dacht toch echt dat we nu eindelijk eens duidelijkheid hadden.Maar ja
In ieder geval voor de rest hier veel sterkte en wijsheid .
Het gevoel van begeert te worden is zo fijn,anders was ik er al lang mee gestopt.En zo als ik hier aleens gelezen heb.Het is net een verslaving
even wat uitleg.
Vorige week toen mijn nummer 2 nog mijn collega was(heeft inmiddels ander werk)hadden we ook afgesproken, dat we via mail en sms contact zouden houden.Toen heb ik gezegd oke ik stuur wel mails maar krijg ik niks terug dan stop ik er mee.Hou niet van een richtingsverkeer.maandag wat gestuurd gisteren wat gestuurd,en vandaag een sms tot nu toe niks terug.
Ik weet het niet meer.Aan de een kant denk ik hij heeft gewoon geen tijd,en aan de andere kant denk ik bekijk jij het eens even lekker.
Ik dacht toch echt dat we nu eindelijk eens duidelijkheid hadden.Maar ja
In ieder geval voor de rest hier veel sterkte en wijsheid .
Het gevoel van begeert te worden is zo fijn,anders was ik er al lang mee gestopt.En zo als ik hier aleens gelezen heb.Het is net een verslaving
woensdag 5 september 2007 om 15:00
Knipoogje, Wat erg dat jullie je nu zo voelen. Je gaf al aan dat je wist dat er onherhoepelijk een moeilijkere fase zou komen, toch hoop je dan dat het wel mee zal vallen en dat je er samen een oplossing voor kunt vinden... Ik hoop echt dat jullie je ontmoeting zullen hebben. Alleen dan kun je even alles op een rijtje zetten en een weg voor de toekomst uitstippelen. Dikke knuffel voor jou!
X Lois
X Lois
woensdag 5 september 2007 om 16:26
hallo allemaal,
Thea, vervelend dat je geen duidelijkheid krijgt... sterkte!
Flamenco, je vroeg of ik spijt had om weg te gaan en om alleen te zijn nu... je vraag heeft me de hele dag door mijn hoofd gespeeld. Spijt heb ik, omdat ik mijn nr1 zoveel verdriet heb gedaan, hem als donderslag bij heldere hemel vertellen dat ik niet meer met hem verder kon, spijt omdat ik niet meer bij hem ben? soms wel, soms niet.. op momenten dat je je realiseert dat je wel erg alleen bent, niet qua zaken afhandelen en regelen, dat gaat prima. Maar het alleen zijn in die zin dat familie en veel kennissen het hebben laten afweten nu, je laten vallen, dat spijt me af en toe, ook al heb ik geen moeite met alleen zijn. Het zet je wel wel aan het denken in hoeverre dat wat over hen zegt of over mij. Spijt, echt spijt omdat ik nr1 heb verlaten... nee, ik geloof het niet, mss ook niet omdat hij mij nooit echt heeft los willen laten, altijd is blijven 'vechten' op zijn manier, dat deze manier een averechts effect heeft gehad heeft veel wrok bij mij gezet, ben vaak kwaad op hem geweest, heeft mss ook een echt gevoel van spijt de kop in gedrukt. Hoor ik in jou vraag nu meer dan er staat?
Jaikke, je hebt gelijk, hij is nu aan zet, je hebt genoeg gedaan en duidelijk gemaakt wat je van hem verwacht. Wss heeft hij echt geen tijd op dit moment, ook al is een sms snel verzonden.... Je zegt het voelt als een verslaving.. klopt als een bus
Knipoogje, sterkte!!!
Lois, vanavond zie je hem weer? Ik hoop echt dat je sterk genoeg bent en wel gaat! En mocht het idd lukken hem van zijn apropos te brengen... wow dat zou toch te gek zijn hé! Probeer gewoon je zelf te zijn, laat niet merken wat dit met je doet, of zeg hem nog 1x heel duidelijk dat je zijn vriendschap niet wil missen op een gepast moment. Mss dat je aan kunt geven dat er een aantal gelegenheden aankomen waar jij ook met plezier naar toe wil en daar niet als 'vreemden' tegenover elkaar wilt staan, dus een aantal dingen recht wil zetten. En mss komt daar idd uit dat hij ook geen (platonische) relatie meer wil, maar.... mss ook niet. Is het gewoon te moeilijk voor hem toe te geven.
Sterkte vanavond!!
X t
Thea, vervelend dat je geen duidelijkheid krijgt... sterkte!
Flamenco, je vroeg of ik spijt had om weg te gaan en om alleen te zijn nu... je vraag heeft me de hele dag door mijn hoofd gespeeld. Spijt heb ik, omdat ik mijn nr1 zoveel verdriet heb gedaan, hem als donderslag bij heldere hemel vertellen dat ik niet meer met hem verder kon, spijt omdat ik niet meer bij hem ben? soms wel, soms niet.. op momenten dat je je realiseert dat je wel erg alleen bent, niet qua zaken afhandelen en regelen, dat gaat prima. Maar het alleen zijn in die zin dat familie en veel kennissen het hebben laten afweten nu, je laten vallen, dat spijt me af en toe, ook al heb ik geen moeite met alleen zijn. Het zet je wel wel aan het denken in hoeverre dat wat over hen zegt of over mij. Spijt, echt spijt omdat ik nr1 heb verlaten... nee, ik geloof het niet, mss ook niet omdat hij mij nooit echt heeft los willen laten, altijd is blijven 'vechten' op zijn manier, dat deze manier een averechts effect heeft gehad heeft veel wrok bij mij gezet, ben vaak kwaad op hem geweest, heeft mss ook een echt gevoel van spijt de kop in gedrukt. Hoor ik in jou vraag nu meer dan er staat?
Jaikke, je hebt gelijk, hij is nu aan zet, je hebt genoeg gedaan en duidelijk gemaakt wat je van hem verwacht. Wss heeft hij echt geen tijd op dit moment, ook al is een sms snel verzonden.... Je zegt het voelt als een verslaving.. klopt als een bus
Knipoogje, sterkte!!!
Lois, vanavond zie je hem weer? Ik hoop echt dat je sterk genoeg bent en wel gaat! En mocht het idd lukken hem van zijn apropos te brengen... wow dat zou toch te gek zijn hé! Probeer gewoon je zelf te zijn, laat niet merken wat dit met je doet, of zeg hem nog 1x heel duidelijk dat je zijn vriendschap niet wil missen op een gepast moment. Mss dat je aan kunt geven dat er een aantal gelegenheden aankomen waar jij ook met plezier naar toe wil en daar niet als 'vreemden' tegenover elkaar wilt staan, dus een aantal dingen recht wil zetten. En mss komt daar idd uit dat hij ook geen (platonische) relatie meer wil, maar.... mss ook niet. Is het gewoon te moeilijk voor hem toe te geven.
Sterkte vanavond!!
X t
woensdag 5 september 2007 om 18:11
Dank je TeKa! Mijn maag draait om als ik aan vanavond denk.Ik mòet ook nog iets aan hem geven en daar nog iets bij vertellen, blèh... Miss is er een moment waarop ik hem duidelijk kan maken, dat ik onze vriendschap niet wil missen. En idd ook nog iets kan openbreken zodat ik niet het hele weekend met een k** gevoel zit. Ik weet niet wat vanavond gaat brengen. Wss niets.....
Als ik leuk en aardig ben, geeft hem dat dan niet het idee dat het een goed besluit is geweest? ("Ze heeft er zo te zien weinig moeite mee")
Nou, begin rond een uur of acht maar met duimen........Pfffffff!!!!
Als ik leuk en aardig ben, geeft hem dat dan niet het idee dat het een goed besluit is geweest? ("Ze heeft er zo te zien weinig moeite mee")
Nou, begin rond een uur of acht maar met duimen........Pfffffff!!!!
woensdag 5 september 2007 om 18:17
Teka, bedankt voor je heel eerlijke antwoord. De zin die me het meeste aangrijpt is dat je spijt hebt dat je je nr1 zoveel verdriet hebt aangedaan. In de dingen die je zegt kan ik me heel goed vinden. Met alle gevolgen van het verlaten van nr1 zou ik kunnen leven, het alleen zijn, het verliezen van 'vrienden', het afhandelen van zakelijke dingen. maar het verdriet dat ik nr1 zou doen... dat is het aller moeilijkste en dat is de belangrijkste factor die me er op het moment van weerhoudt hem over nr2 te vertellen. Ik ben een einzelganger. Ik heb al eens verteld dat ik niet meer in Nederland woon. Als ik nr1 zou verlaten, blijven er voor mij niet veel vrienden over want de meeste vrienden die ik hier heb zijn familie en vrienden in de eerste plaats van nr1. Maar daar zou ik mee kunnen leven. Ik zou me redden in elke situatie. Maar nr1 heeft me altijd overal in bijgestaan, heeft me nooit alleen gelaten. Elke keer kom ik hier weer op het zelfde dillema uit en ik begrijp dat niemand mij hier een antwoord op kan geven. Teka, nogmaals bedankt voor je antwoord. Je eerlijkheid tegen over je nr1 vind ik echt heel goed. Je hebt hem wel verdriet gedaan maar je bent eerlijk geweest en dat is beter dan wat ik doe.
Lois, sterkte vanavond.
Muril, wat een heerlijke uitvinding, die smsjes.
Iedereen, in wat voor situatie dan ook, heel veel sterkte.
Lois, sterkte vanavond.
Muril, wat een heerlijke uitvinding, die smsjes.
Iedereen, in wat voor situatie dan ook, heel veel sterkte.
woensdag 5 september 2007 om 18:32
Lois, ik ga zeker voor je duimen vanavond! En ik hoop dat je je sterk kunt houden.
Teka: wat heb je het mooi beschreven, natuurlijk, het is niet mooi maar je verwoordt zo duidelijk wat voor gevolgen dit alles kan hebben en hoe je je daarover voelt.
En Flamenco: De pijn die ik nr 1 hiermee zal doen, weerhoudt ook mij ervan om alles te vertellen. Misschien ooit, als ik ooit over mijn verliefdheid heen zou zijn, zou ik het durven vertellen. Met ons verstand hebben nr2 en ik de keuze gemaakt om niet alles op de kop te zetten, en een relatie te krijgen waarbij we twee gezinnen kapot maken, maar helaas is ons gevoel nog lang niet zover. Dat is me vandaag wel weer duidelijk geworden na onze sms-jes en een mailtje dat ik daarna kreeg. Pff, ik heb het gevoel dat me nog een hoop te wachten staat.
Teka: wat heb je het mooi beschreven, natuurlijk, het is niet mooi maar je verwoordt zo duidelijk wat voor gevolgen dit alles kan hebben en hoe je je daarover voelt.
En Flamenco: De pijn die ik nr 1 hiermee zal doen, weerhoudt ook mij ervan om alles te vertellen. Misschien ooit, als ik ooit over mijn verliefdheid heen zou zijn, zou ik het durven vertellen. Met ons verstand hebben nr2 en ik de keuze gemaakt om niet alles op de kop te zetten, en een relatie te krijgen waarbij we twee gezinnen kapot maken, maar helaas is ons gevoel nog lang niet zover. Dat is me vandaag wel weer duidelijk geworden na onze sms-jes en een mailtje dat ik daarna kreeg. Pff, ik heb het gevoel dat me nog een hoop te wachten staat.
woensdag 5 september 2007 om 19:13
Bedankt dat jullie zo met me meeleven, doet me ontzettend veel! xx
Lois, heel erg veel sterkte! Ik denk aan je. Bedankt voor je lieve woorden!
Muriel, herkenning, mijn nr. 2 en ik hebben ook met elkaar afgesproken om niet alles op zijn kop te zetten en bij ons gezin en onze nrs. 1 te blijven. Daar houden we nog steeds aan vast. Het wordt echt er steeds moeilijker om ons aan deze afspraak te houden.... Geniet van hoe je er nu in zit!!!
Flamenco, ook herkenning, nr. 1 heb je al zo vreselijk veel mee gedeeld. Ook hier, nr. 1 verdient het niet, de manier waarop ik met hem omga (een relatie met een nr. 2) de leugens...
Teka, ik heb zoveel aan je verhalen, je weet het allemaal zo goed te verwoorden, het helpt me.
Jakkie, sterkte! Inderdaad, hij had al lang kunnen reageren, laat hem nu maar een mail of een sms sturen. Het zal moeilijk zijn om toch niet zelf weer iets te sturen....
Thea, wat een toestanden! Inderdaad NOT done. Sterkte!
Ik zal vast vergeten zijn om op iemand te reageren, sorry, sorry! Ik heb mijn hoofd er dan ook niet echt bij.
Vandaag een hele emotionele dag gehad. Ik zal daar straks van me afschrijven hier, het eten is hier klaar. Tot straks!
Sterkte allemaal! en geniet van alle mooie momenten!
x Knipoogje
Lois, heel erg veel sterkte! Ik denk aan je. Bedankt voor je lieve woorden!
Muriel, herkenning, mijn nr. 2 en ik hebben ook met elkaar afgesproken om niet alles op zijn kop te zetten en bij ons gezin en onze nrs. 1 te blijven. Daar houden we nog steeds aan vast. Het wordt echt er steeds moeilijker om ons aan deze afspraak te houden.... Geniet van hoe je er nu in zit!!!
Flamenco, ook herkenning, nr. 1 heb je al zo vreselijk veel mee gedeeld. Ook hier, nr. 1 verdient het niet, de manier waarop ik met hem omga (een relatie met een nr. 2) de leugens...
Teka, ik heb zoveel aan je verhalen, je weet het allemaal zo goed te verwoorden, het helpt me.
Jakkie, sterkte! Inderdaad, hij had al lang kunnen reageren, laat hem nu maar een mail of een sms sturen. Het zal moeilijk zijn om toch niet zelf weer iets te sturen....
Thea, wat een toestanden! Inderdaad NOT done. Sterkte!
Ik zal vast vergeten zijn om op iemand te reageren, sorry, sorry! Ik heb mijn hoofd er dan ook niet echt bij.
Vandaag een hele emotionele dag gehad. Ik zal daar straks van me afschrijven hier, het eten is hier klaar. Tot straks!
Sterkte allemaal! en geniet van alle mooie momenten!
x Knipoogje
woensdag 5 september 2007 om 21:06
Een emotionele dag, eigenlijk dagen.
Nr 2 en ik houden zoveel van elkaar, willen elkaar, maar.....
Ondanks de afstand en het feit dat we elkaar heel weinig ontmoeten, zijn de gevoelens voor elkaar steeds dieper geworden. Eigenlijk hadden we dat wel in de gaten, maar zagen daar het gevaar nog niet van in. We hadden die diepere gevoelens ook een beetje weggestopt, wilden er niet aan. Dan blijkt dat ze zo dicht onder de oppervlakte lagen.... ineens realiseer je je dat, heb je in de gaten hoe diep die gevoelens zijn.
Wat moet je eraan doen? Afstand nemen van elkaar, eraan toegeven, proberen weg te stoppen of helemaal stoppen met elkaar? Nr. 2 en ik weten het niet en hebben het allebei erg moeilijk met onze gevoelens voor nr. 1 en ons geweten.
De relatie met nr. 1 wordt er op deze manier niet beter op, hij merkt er nog niet veel van, maar natuurlijk is hij ook niet gek en zal hem opvallen dat er iets is veranderd bij mij.
Vanmiddag laat heb ik mijn nr. 2 voorgesteld om alleen maar te praten tijdens onze ontmoeting, gebeurd er meer prima, maar de insteek moet even anders zijn. We moeten echt praten met elkaar, alles heel helder krijgen.
Ik wist het, ook bij mij zouden de hele moeilijke momenten komen, en echt meiden, het is ontzettend moeilijk, een storm aan emoties, inderdaad die achtbaan!
Ik heb alle vertrouwen dat mijn nr. 2 en ik eruit zullen komen, we redden het wel.
Nogmaals allemaal ontzettend bedankt voor het meeleven, dat doet me meer dan ik gedacht had.
Sterkte allemaal en geniet van alle mooie momenten!
x Knipoogje
Nr 2 en ik houden zoveel van elkaar, willen elkaar, maar.....
Ondanks de afstand en het feit dat we elkaar heel weinig ontmoeten, zijn de gevoelens voor elkaar steeds dieper geworden. Eigenlijk hadden we dat wel in de gaten, maar zagen daar het gevaar nog niet van in. We hadden die diepere gevoelens ook een beetje weggestopt, wilden er niet aan. Dan blijkt dat ze zo dicht onder de oppervlakte lagen.... ineens realiseer je je dat, heb je in de gaten hoe diep die gevoelens zijn.
Wat moet je eraan doen? Afstand nemen van elkaar, eraan toegeven, proberen weg te stoppen of helemaal stoppen met elkaar? Nr. 2 en ik weten het niet en hebben het allebei erg moeilijk met onze gevoelens voor nr. 1 en ons geweten.
De relatie met nr. 1 wordt er op deze manier niet beter op, hij merkt er nog niet veel van, maar natuurlijk is hij ook niet gek en zal hem opvallen dat er iets is veranderd bij mij.
Vanmiddag laat heb ik mijn nr. 2 voorgesteld om alleen maar te praten tijdens onze ontmoeting, gebeurd er meer prima, maar de insteek moet even anders zijn. We moeten echt praten met elkaar, alles heel helder krijgen.
Ik wist het, ook bij mij zouden de hele moeilijke momenten komen, en echt meiden, het is ontzettend moeilijk, een storm aan emoties, inderdaad die achtbaan!
Ik heb alle vertrouwen dat mijn nr. 2 en ik eruit zullen komen, we redden het wel.
Nogmaals allemaal ontzettend bedankt voor het meeleven, dat doet me meer dan ik gedacht had.
Sterkte allemaal en geniet van alle mooie momenten!
x Knipoogje
woensdag 5 september 2007 om 21:23
Knipoogje, ik herken het zo, wat je nu allemaal schrijft. Je wilt zo graag samen verder, maar het kan niet. Toen wij ons dit realiseerden, dat we het liefst samen verder zouden gaan maar dat niet zouden doen, leek het mij het beste om een tijdje helemaal geen contact te hebben. Maar dit werkte niet en mijn nr2 wilde dit ook helemaal niet. Het is goed jullie gaan praten met elkaar. Je moet dit ook goed helder krijgen naar elkaar toe en afspraken maken.
Ook dit zal heel emotioneel zijn maar je zegt het zelf al: jullie redden het wel.
En wij zullen je hier steunen!
x
Ook dit zal heel emotioneel zijn maar je zegt het zelf al: jullie redden het wel.
En wij zullen je hier steunen!
x
woensdag 5 september 2007 om 21:29
Flamenco, ik kan me niet herinneren gelezen te hebben dat je niet meer in NL woont, ben je voor nr1 naar het buitenland vertrokken?
Idd dit dilemma blijft je achtervolgen, wordt ook gevoed door schuldgevoelens. Voor mij ook met het (nog) niet durven kiezen voor mezelf voor 100%. Ben er deze periode achter gekomen dat ik weliswaar zelfstandig genoeg ben voor een heleboel dingen maar ook niet 'hard' genoeg ben definitief met nr1 te breken, vind dat erg moeilijk, deels ook omdat hij niets liever wil dan een nieuw begin maken en verder wil met mij.... alleen weet ik voor mezelf dat het heel moeilijk zal zijn dit een relatie te maken die maar een klein beetje lijkt op dat wat ik met nr2 had. Omwille van alles wat nr1 en ik met elkaar gedeeld heb, lief en leed, dingen opgebouwd hebben en meer wat we toch echt wel samen deden wilde ik het een kans geven met behulp van therapie... echter heb het idee dat nr1 niet onderkent wat er met me is gebeurd.. hij kan zich daar niet in verplaatsen. En ook al probeer ik me meer op hem te richten, de gevoelens voor nr2 zijn niet echt weg, sluimeren nog steeds..maar sta mezelf niet toe daar aan toe te geven, ook al wil ik soms niets liever.... maar zoals Josephien al eens schreef, ik wil niet alleen de kruimels..
Muril, er staat je mss nog een hoop te wachten.. hou het in je achterhoofd maar geniet wel van dit gevoel...
Knipoogje, het wordt steeds moeilijker voor je zo te lezen, wat begint als een mooi avontuur wordt nu wel erg serieus, wat moet je er mee? Denk serieus na wat de mogelijkheden zijn, maar ook de consequenties. Ik zou wel met nr2 gaan praten maar ervoor zorgen dat ik en plein publique zat, zodat er niets uit de hand kan lopen en het ook bij praten blijft En wees niet zo zeker dat nr1 niets door heeft, achteraf blijkt vaak dat 1 en 1 twee is en dat hij wss toch wel wat gedacht heeft, maar niet wilde vermoeden wat er speelde....
Pfff... sterkte!
Lois.... hoe is het gegaan vanavond?
X t
Idd dit dilemma blijft je achtervolgen, wordt ook gevoed door schuldgevoelens. Voor mij ook met het (nog) niet durven kiezen voor mezelf voor 100%. Ben er deze periode achter gekomen dat ik weliswaar zelfstandig genoeg ben voor een heleboel dingen maar ook niet 'hard' genoeg ben definitief met nr1 te breken, vind dat erg moeilijk, deels ook omdat hij niets liever wil dan een nieuw begin maken en verder wil met mij.... alleen weet ik voor mezelf dat het heel moeilijk zal zijn dit een relatie te maken die maar een klein beetje lijkt op dat wat ik met nr2 had. Omwille van alles wat nr1 en ik met elkaar gedeeld heb, lief en leed, dingen opgebouwd hebben en meer wat we toch echt wel samen deden wilde ik het een kans geven met behulp van therapie... echter heb het idee dat nr1 niet onderkent wat er met me is gebeurd.. hij kan zich daar niet in verplaatsen. En ook al probeer ik me meer op hem te richten, de gevoelens voor nr2 zijn niet echt weg, sluimeren nog steeds..maar sta mezelf niet toe daar aan toe te geven, ook al wil ik soms niets liever.... maar zoals Josephien al eens schreef, ik wil niet alleen de kruimels..
Muril, er staat je mss nog een hoop te wachten.. hou het in je achterhoofd maar geniet wel van dit gevoel...
Knipoogje, het wordt steeds moeilijker voor je zo te lezen, wat begint als een mooi avontuur wordt nu wel erg serieus, wat moet je er mee? Denk serieus na wat de mogelijkheden zijn, maar ook de consequenties. Ik zou wel met nr2 gaan praten maar ervoor zorgen dat ik en plein publique zat, zodat er niets uit de hand kan lopen en het ook bij praten blijft En wees niet zo zeker dat nr1 niets door heeft, achteraf blijkt vaak dat 1 en 1 twee is en dat hij wss toch wel wat gedacht heeft, maar niet wilde vermoeden wat er speelde....
Pfff... sterkte!
Lois.... hoe is het gegaan vanavond?
X t
woensdag 5 september 2007 om 22:56
Lieve allemaal,
Wat een onzekerheid en onrust bij jullie allen. Eigenlijk kan het ook niet, leven met nr. 1 en verlangen naar nr. 2. Alleen is het denk ik wel zo dat we nr. 2 idealiseren. Doordat we het hebben over momenten en een waas van geheimzinnigheid daar omheen kan nr. 1 daar nooit mee concurreren. Als we nr. 2 ontmoeten doen we toch allemaal vreselijk ons best? Om er goed uit te zien, om vrolijk te zijn etc. En nr. 2 doet dat natuurlijk ook allemaal. En tja, je nr. 1 laat scheten, laat z'n sokken slingeren etc. Niet helemaal eerlijk he? Hebben jullie de Duivelsdriehoek allemaal gelezen van Carolien Roodvoets. Wel verhelderend eigenlijk. Even voor jou Teka, als ik dat zo lees heb je vooral schuldgevoelens naar nr. 1, maar lees ik niet echt dat je hem heel graag terug wilt. Geef het wat tijd meid, probeer tot jezelf te komen, mss ook maar minder contact met nr. 1 zodat je meer contact met jezelf kunt krijgen en wat jij echt graag wilt? En ik blijf erbij: als nr. 2 voor je bestemd was geweest, was hij allang bij je geweest. Hard he dat ik dat zo zeg, maar ik ben bang voor je dat dat wel zo is. Je komt er wel meid.
Wat een onzekerheid en onrust bij jullie allen. Eigenlijk kan het ook niet, leven met nr. 1 en verlangen naar nr. 2. Alleen is het denk ik wel zo dat we nr. 2 idealiseren. Doordat we het hebben over momenten en een waas van geheimzinnigheid daar omheen kan nr. 1 daar nooit mee concurreren. Als we nr. 2 ontmoeten doen we toch allemaal vreselijk ons best? Om er goed uit te zien, om vrolijk te zijn etc. En nr. 2 doet dat natuurlijk ook allemaal. En tja, je nr. 1 laat scheten, laat z'n sokken slingeren etc. Niet helemaal eerlijk he? Hebben jullie de Duivelsdriehoek allemaal gelezen van Carolien Roodvoets. Wel verhelderend eigenlijk. Even voor jou Teka, als ik dat zo lees heb je vooral schuldgevoelens naar nr. 1, maar lees ik niet echt dat je hem heel graag terug wilt. Geef het wat tijd meid, probeer tot jezelf te komen, mss ook maar minder contact met nr. 1 zodat je meer contact met jezelf kunt krijgen en wat jij echt graag wilt? En ik blijf erbij: als nr. 2 voor je bestemd was geweest, was hij allang bij je geweest. Hard he dat ik dat zo zeg, maar ik ben bang voor je dat dat wel zo is. Je komt er wel meid.
donderdag 6 september 2007 om 00:02
Hallo Dames.....
Een paar dagen niet hier geweest.... Te druk om overdag te kunnen reageren, en 's avonds te druk met thuis. En mailen en msnen met nr. 2 natuurlijk. Sorry...
Nu even snel doorgelezen, veel geschreven, veel herkenbare problemen: nr. 2 idealiseren, aanwakkerende gevoelens, verslaving, onduidelijkheid, schuldgevoel, afstand proberen te nemen... Ongelooflijk eigenlijk hoe vaak we dezelfde dingen maar blijven schrijven.
En iedereen weet wat er komen gaat, en waarom, ook ik.... En toch gaat het door, ook bij mij.
Morgen zie ik haar weer eventjes, heerlijk, mits het werk het toelaat! Fingers crossed... Al is het maar een uurtje, ik ben langer onderweg dan dat ik haar zie, maar wat maakt het uit!
Sterkte iedereen!
X Stranger
Een paar dagen niet hier geweest.... Te druk om overdag te kunnen reageren, en 's avonds te druk met thuis. En mailen en msnen met nr. 2 natuurlijk. Sorry...
Nu even snel doorgelezen, veel geschreven, veel herkenbare problemen: nr. 2 idealiseren, aanwakkerende gevoelens, verslaving, onduidelijkheid, schuldgevoel, afstand proberen te nemen... Ongelooflijk eigenlijk hoe vaak we dezelfde dingen maar blijven schrijven.
En iedereen weet wat er komen gaat, en waarom, ook ik.... En toch gaat het door, ook bij mij.
Morgen zie ik haar weer eventjes, heerlijk, mits het werk het toelaat! Fingers crossed... Al is het maar een uurtje, ik ben langer onderweg dan dat ik haar zie, maar wat maakt het uit!
Sterkte iedereen!
X Stranger
donderdag 6 september 2007 om 10:09
Hoi allemaal,
het is alweer een tijdje geleden dat ik heb gereageerd, ben namelijk net van vakantie terug. Moet alle voorstaande berichtjes nog even doorlezen, want zo wat is er weer veel geschreven!
Hier gaat het nu verder wel goed. Mijn vakantie met nr.1 was echt heel lekker, hebben er echt van genoten. Bij thuiskomst wel wat sms-jes van nr.2 gekregen maar hier niet op gereageerd (moeilijk....!). Ik zit alleen heel erg met mijn schuldgevoelens in de weg. Zoals ik al eerder had geschreven weet nr.1 wel iets maar niet alles.... en dat wreekt.... Maar ja, vertellen? Is dat een optie? Dan ben ik van mijn schuldgevoel af maar zadel ik hem ermee op, nu het net zo goed gaat tussen ons.... Hoe gaan jullie daar mee om? Ik probeer zoveel mogelijk naar de toekomst te kijken en het verleden te laten rusten, maar ja....
Meiden, allemaal veel sterkte. Geloof dat er nu veel verschillende situaties zijn waar we in zitten, van beginnende 2e liefde tot het afbouwen ervan.
Tot later!
het is alweer een tijdje geleden dat ik heb gereageerd, ben namelijk net van vakantie terug. Moet alle voorstaande berichtjes nog even doorlezen, want zo wat is er weer veel geschreven!
Hier gaat het nu verder wel goed. Mijn vakantie met nr.1 was echt heel lekker, hebben er echt van genoten. Bij thuiskomst wel wat sms-jes van nr.2 gekregen maar hier niet op gereageerd (moeilijk....!). Ik zit alleen heel erg met mijn schuldgevoelens in de weg. Zoals ik al eerder had geschreven weet nr.1 wel iets maar niet alles.... en dat wreekt.... Maar ja, vertellen? Is dat een optie? Dan ben ik van mijn schuldgevoel af maar zadel ik hem ermee op, nu het net zo goed gaat tussen ons.... Hoe gaan jullie daar mee om? Ik probeer zoveel mogelijk naar de toekomst te kijken en het verleden te laten rusten, maar ja....
Meiden, allemaal veel sterkte. Geloof dat er nu veel verschillende situaties zijn waar we in zitten, van beginnende 2e liefde tot het afbouwen ervan.
Tot later!
donderdag 6 september 2007 om 10:22
Snapmezelfnietje (wat een nick je vraagt hoe wij omgaan met die schuldgevoelens, ik ervaar hetzelfde als jij. Het gaat heel erg goed tussen nr1 en mij. Wij zijn een beetje over de tropenjaren heen, wat betreft kleine kinderen, werk en alles. De jaren waarin je weinig aan jezelf en aan elkaar toekomt hebben wij ongeveer wel gehad. Dus juist tussen ons twee gaat het beter dan ooit. En als ik nu vertel dat ik gevoelens heb voor een ander zal dat een hoop kapot maken. En daarom vertel ik het niet, niet nu, misschien ooit wel.
Stranger, inderdaad ongelooflijk hoevaak dezelfde dingen terugkomen. Maar daardoor ook een stuk herkenning en dat kan wel opluchten.
Josephien: je hebt voor een groot deel gelijk, bij nr2 doen we meer ons best. Maar toch zijn er bij ons ook al heel wat momenten geweest dat we onszelf heel kwetsbaar opstelden naar elkaar en waarbij van beide toch ook de minder leuke en goede kanten waren te zien. Dat heeft onze band alleen maar sterker gemaakt.
je vraagt hoe wij omgaan met die schuldgevoelens, ik ervaar hetzelfde als jij. Het gaat heel erg goed tussen nr1 en mij. Wij zijn een beetje over de tropenjaren heen, wat betreft kleine kinderen, werk en alles. De jaren waarin je weinig aan jezelf en aan elkaar toekomt hebben wij ongeveer wel gehad. Dus juist tussen ons twee gaat het beter dan ooit. En als ik nu vertel dat ik gevoelens heb voor een ander zal dat een hoop kapot maken. En daarom vertel ik het niet, niet nu, misschien ooit wel. Stranger, inderdaad ongelooflijk hoevaak dezelfde dingen terugkomen. Maar daardoor ook een stuk herkenning en dat kan wel opluchten.
Josephien: je hebt voor een groot deel gelijk, bij nr2 doen we meer ons best. Maar toch zijn er bij ons ook al heel wat momenten geweest dat we onszelf heel kwetsbaar opstelden naar elkaar en waarbij van beide toch ook de minder leuke en goede kanten waren te zien. Dat heeft onze band alleen maar sterker gemaakt.
donderdag 6 september 2007 om 11:53
Goedenmorgen dames,en heer.
Vandaag dan eindelijk mail gehad.meneer had het te druk(haha ja zal wel)
Meestal als ik op het punt sta op te zeggen bekijk het maar komt hij weer.
Hoezo aantrekken en afstoten.
Maar heb eingelijk wel een vraagje voor jullie allen hier.
Ik heb wel een vaker iets gelezen over schuldgevoel,en geweten.
Nou ik heb hier echt totaal geen last van.Natuurlijk wil ik niet dat me nummer 1 hier achter komt.Maar als ik met me nummer 2 samen ben voel ik me echt niet schuldig naar nummer1.Wel heb ik even de tijd nodig om af te schakelen zeg maar.
Nu ik me niet schuldig voel naar me nummer 1. wat wil dat zeggen.
Ben ik dan echt zo slecht.
Ik hou zeker van me nummer 1.
En nummer 2 vindt ik ook wel leuk(zacht uitgedrukt)
Zijn er hier nog andere die het zelfde hebben.
Moet er wel bij zeggen dat me nummer 1 en ik niet veel lichamelijk contact hebben.
Vandaag dan eindelijk mail gehad.meneer had het te druk(haha ja zal wel)
Meestal als ik op het punt sta op te zeggen bekijk het maar komt hij weer.
Hoezo aantrekken en afstoten.
Maar heb eingelijk wel een vraagje voor jullie allen hier.
Ik heb wel een vaker iets gelezen over schuldgevoel,en geweten.
Nou ik heb hier echt totaal geen last van.Natuurlijk wil ik niet dat me nummer 1 hier achter komt.Maar als ik met me nummer 2 samen ben voel ik me echt niet schuldig naar nummer1.Wel heb ik even de tijd nodig om af te schakelen zeg maar.
Nu ik me niet schuldig voel naar me nummer 1. wat wil dat zeggen.
Ben ik dan echt zo slecht.
Ik hou zeker van me nummer 1.
En nummer 2 vindt ik ook wel leuk(zacht uitgedrukt)
Zijn er hier nog andere die het zelfde hebben.
Moet er wel bij zeggen dat me nummer 1 en ik niet veel lichamelijk contact hebben.
donderdag 6 september 2007 om 12:25
Snapmezelfnietje, ik vertel mijn Nr1 niet over mijn gevoelens over Nr2. Hij weet dat we goede vrienden zijn en veel bespreken. Maar als ik hem zo vertellen dat Nr2 een enorme aantrekkingskracht voel naar Nr2 twee, zal ik Nr1 daar alleen mee kwetsen. Het zou niets oplossen, integendeel zelfs. Momenteel gaat het heel goed tussen Nr1 en mij zelf en dat ga ik niet riskeren. Mijn schuldgevoelens zijn iets waar ik verantwoordelijk voor ben, ik zou het niet eerlijk vinden naar Nr1 toe om hem daar mee te belasten. Voor de duidelijkheid er is niets sexueels voorgevallen tussen Nr2 en mij. Als dat wel zo zou zijn zou ik het misschien wel opbiechten en dat zou heftige gevolgen hebben.
donderdag 6 september 2007 om 12:38
Thea, dat laatste wat je zegt, geldt voor ons ook. Dat zou ik ook niet kunnen verzwijgen naar nr1. Ik ben dus heel blij dat we het zover niet hebben laten komen.
Jaikke: ik had in mijn vorige posting al iets aangegeven over het hebben van schuldgevoel, verder sluit ik mij aan bij de posting van Thea, zo ervaar ik het ook
Jaikke: ik had in mijn vorige posting al iets aangegeven over het hebben van schuldgevoel, verder sluit ik mij aan bij de posting van Thea, zo ervaar ik het ook
donderdag 6 september 2007 om 12:52
Thea83 en Muril; ik heb het dus helaas uiteindelijk wel zover laten komen.... heb daar echt enorm veel spijt van.... Ik heb mijn nr.1 wel wat dingetjes daarover verteld maar dus niet alles... Hij weet wel alles over hoe mijn gevoel is geweest naar nr.2 maar dus niet alle daden (wel een aantal) zeg maar. En ik weet dus niet of ik dat nu nog wel of niet moet doen. Aan de ene kant wil ik eerlijk zijn tegen hem, aan de andere kant maak ik veel kapot (ook al denk ik dat nr1 uiteindelijk wel bij mij blijft of weer bij mij terugkomt). En wat jij zegt, Thea83, dat het schuldgevoel iets is wat mijn probleem is, zit ook weer wat in... En als ik jullie een heel groot advies kan geven (maar dat weten jullie zelf ook al wel); ga niet verder! Laat het bij die gevoelens. Het heeft voor mij ook een hele tijd geduurd voordat we verder ging, beetje bij beetje, maar uiteindelijk doe je dingen waar je later echt heel veel spijt van krijgt.....
donderdag 6 september 2007 om 14:02
Snapmezelfnietje, dat hebben al velen tegen mij gezegd en ik ik kan het nog steeds niet genoeg horen. Mijn gevoelens mogen niet omgezet worden in daden. Gelukkig heb ik eindelijk het gevoel dat mijn gevoel voor hem minder wordt, nog een paar dagen volgende week dat we samen werken en dan wordt het contact echt veel minder. Ik wil dit afsluiten, maar ik ben nog niet zo ver dat ik onze vriendschap kwijt wil. Ik mis mijn maatje deze week en voel me toch wel een beetje down. Hij stelde vanochtend voor dat we morgen wat gaan drinken in de pauze........
Flamenco, ik woon ook niet in Nederland. Ik verwacht niet dat ik me ooit nog in Nederland zal vestigen.
Flamenco, ik woon ook niet in Nederland. Ik verwacht niet dat ik me ooit nog in Nederland zal vestigen.
donderdag 6 september 2007 om 16:07
Thea, sterkte meid! Afsluiten schrijf je, dat zal moeilijk zijn. Gaan voor nr. 1, Ga ervoor!
Snapmezelfnietje, eerlijk willen we allemaal diep in ons hart wel zijn, maar door eerlijk te zijn in onze situatie?, doen we in ieder geval iemand pijn, kwetsen we iemand, in de meeste gevallen onze nr. 1.
Muril, emotioneel is en zal het de komende tijd wel zijn bij mijn nr. 2 en mij. Bedankt voor je woorden.
Jaikke, sterkte! Het lijkt me moeilijk om maar steeds op een teken van leven van je nr. 2 te moeten wachten.
Stranger, ik hoop dat jullie elkaar morgen zullen zien, ik zal duimen! Zo herkenbaar wat je schrijft, het is gewoon zo, twee liefdes..... heerlijk, maar soms...
Josephien, je hebt helemaal gelijk. Nr. 2 wordt geïdealiseerd, en mocht hij een niet zo leuke kant hebben, dan zien we het niet of vergeven het hem. Oneerlijke concurrentie voor nr. 1, ik besef het.
Teka, probeer voor jezelf te kiezen, dat zal best heel moeilijk zijn. Nr. 1 trekt aan je, je bent nog niet helemaal los van nr. 2. Probeer alles voor jezelf op een rijtje te krijgen, heel erg veel sterkte!
Nr. 2 en ik proberen even wat afstand te nemen van alle emoties, hebben het allebei erg moeilijk, willen allebei heel goed nadenken over wat we willen. Ik heb het er erg moeilijk mee dat we elkaar toch niet ontmoeten van de week.
Sterkte allemaal en geniet van alle mooie momenten!
x Knipoogje
Snapmezelfnietje, eerlijk willen we allemaal diep in ons hart wel zijn, maar door eerlijk te zijn in onze situatie?, doen we in ieder geval iemand pijn, kwetsen we iemand, in de meeste gevallen onze nr. 1.
Muril, emotioneel is en zal het de komende tijd wel zijn bij mijn nr. 2 en mij. Bedankt voor je woorden.
Jaikke, sterkte! Het lijkt me moeilijk om maar steeds op een teken van leven van je nr. 2 te moeten wachten.
Stranger, ik hoop dat jullie elkaar morgen zullen zien, ik zal duimen! Zo herkenbaar wat je schrijft, het is gewoon zo, twee liefdes..... heerlijk, maar soms...
Josephien, je hebt helemaal gelijk. Nr. 2 wordt geïdealiseerd, en mocht hij een niet zo leuke kant hebben, dan zien we het niet of vergeven het hem. Oneerlijke concurrentie voor nr. 1, ik besef het.
Teka, probeer voor jezelf te kiezen, dat zal best heel moeilijk zijn. Nr. 1 trekt aan je, je bent nog niet helemaal los van nr. 2. Probeer alles voor jezelf op een rijtje te krijgen, heel erg veel sterkte!
Nr. 2 en ik proberen even wat afstand te nemen van alle emoties, hebben het allebei erg moeilijk, willen allebei heel goed nadenken over wat we willen. Ik heb het er erg moeilijk mee dat we elkaar toch niet ontmoeten van de week.
Sterkte allemaal en geniet van alle mooie momenten!
x Knipoogje
donderdag 6 september 2007 om 16:33
Knipoogje, de ontmoeting gaat dus niet door? Kan me voorstellen dat je dat niet leuk vind. Maar ik hoop dat jullie beide in alle rust kunnen nadenken over hoe nu verder.
Thea, je zegt het mooi: de gevoelens mogen niet omgezet worden in daden. Maar ow, wat is dat moeilijk zeg. En lichamelijk contact is er echt al wel geweest. We zijn al best ver gegaan, maar niet over onze grenzen. En dat wil ik ook niet maar het kost moeite hoor.
Snapmezelfnietje: goed advies, maar zoals ik net al schreef, wel heel moeilijk.
We hebben net even heel kort op MSN gezeten, timing was nogal beroerd bij mij maar we konden toch even kletsen. En het was duidelijk hoeveel we elkaar missen en hoe moeilijk we het er alletwee mee hebben. Het leek allemaal zo duidelijk, een afspraak en daarna afstand nemen. No way dus he, dat het zo werkt, maar dat hoef ik jullie niet uit te leggen.
Thea, je zegt het mooi: de gevoelens mogen niet omgezet worden in daden. Maar ow, wat is dat moeilijk zeg. En lichamelijk contact is er echt al wel geweest. We zijn al best ver gegaan, maar niet over onze grenzen. En dat wil ik ook niet maar het kost moeite hoor.
Snapmezelfnietje: goed advies, maar zoals ik net al schreef, wel heel moeilijk.
We hebben net even heel kort op MSN gezeten, timing was nogal beroerd bij mij maar we konden toch even kletsen. En het was duidelijk hoeveel we elkaar missen en hoe moeilijk we het er alletwee mee hebben. Het leek allemaal zo duidelijk, een afspraak en daarna afstand nemen. No way dus he, dat het zo werkt, maar dat hoef ik jullie niet uit te leggen.
donderdag 6 september 2007 om 16:57
Tja... inderdaad Muril, zo werkt het niet he?
Nog steeds kiezen mijn nr. 2 en ik om bij onze nr. 1 te blijven. We houden allebei veel van onze nr. 1. Maar gevoelens en emoties heb je niet in de hand. De afspraak om bij onze nr. 1 te blijven, blijft staan. Nogmaals, twee liefdes..... het klinkt zo mooi, het voelt zo goed, maar die storm aan emoties.... En toch, als ik weer voor dezelfde keuze zou staan, ik zou weer met mijn nr. 2 in zee gaan. De heerlijke en mooie momenten zou ik echt niet willen missen!
x Knipoogje
Nog steeds kiezen mijn nr. 2 en ik om bij onze nr. 1 te blijven. We houden allebei veel van onze nr. 1. Maar gevoelens en emoties heb je niet in de hand. De afspraak om bij onze nr. 1 te blijven, blijft staan. Nogmaals, twee liefdes..... het klinkt zo mooi, het voelt zo goed, maar die storm aan emoties.... En toch, als ik weer voor dezelfde keuze zou staan, ik zou weer met mijn nr. 2 in zee gaan. De heerlijke en mooie momenten zou ik echt niet willen missen!
x Knipoogje
