Relaties
alle pijlers
moeilijk vertrouwen door iets van 16 jaar terug??
maandag 8 februari 2010 om 09:38
Gisteravond lag ik in bed (heb weer bonje met mn vriend, heb het uitgemaakt omdat ik hem al enige tijd heel afstandelijk vind naar mij toe, en omdat hij een aantal keer mij opzettelijk jaloers heeft proberen te maken, hij vindt dat zogenaamd leuk) en ik lag te overdenken waarom ik zo drastisch ben altijd en niet gewoon op een normale manier (volwassen) kan aangeven dat ik het niet leuk vind wat hij doet en het verder daarbij laten. (ik heb het wel aangegeven in eerste instantie wat ik ervan vond, maar het blijft aan me knagen en ik neem het dan mee in een volgende uithaal naar hem toe). Waarom moet ik er uiteindelijk een heel drama van maken met direct uitmaken?
Mijn vriend gaf als reactie op mijn zoveelste uitmaken: "ben jij vroeger zo vaak bedrogen ofzo dat je mij niet vertrouwt?". Ik antwoordde met nee, want mijn ex heeft me nooit bedrogen. Maar toen ging er gisteravond in bed ineens een lampje branden. Mijn zus heeft me vroeger wel 'bedrogen', met de jongen waar ik enorm verliefd op was (ik had verder niks met hem, hij wou mij niet). Ik kwam daar pas later achter, toen het tussen hun twee ook niets meer was, ze hebben niet echt lang iets gehad. Maar in de tijd dat ik hem zo leuk vond, praatte ik natuurlijk steeds met mijn zus erover dat ik ermee zat dat hij me niet zag zitten, en wat de reden dan zou zijn dat hij me niet leuk vond blabla. Jullie kennen het wel, het bekende 18 jarigen geklets. Ondertussen zat zij dus gewoon met hem te rotzooien.
Is dit dan misschien de reden dat ik in een relatie niet de gehele tijd rustig kan vertrouwen dat het ok zit tussen ons? Dat ik om de zoveel tijd heftig reageer om iets wat niks betekent en dan meteen denk dat ie niks meer om me geeft, waardoor ik mijn spullen pak en vertrek?
Ik heb er trouwens nooit meer bij stilgestaan en het allang achter me gelaten, maar door die vraag van mijn vriend kwam het ineens in me op. Dat kan toch niet zo een zware impact op me hebben gehad dat ik daar nu nog zwaar last van heb in huidige relaties?
Mijn vriend gaf als reactie op mijn zoveelste uitmaken: "ben jij vroeger zo vaak bedrogen ofzo dat je mij niet vertrouwt?". Ik antwoordde met nee, want mijn ex heeft me nooit bedrogen. Maar toen ging er gisteravond in bed ineens een lampje branden. Mijn zus heeft me vroeger wel 'bedrogen', met de jongen waar ik enorm verliefd op was (ik had verder niks met hem, hij wou mij niet). Ik kwam daar pas later achter, toen het tussen hun twee ook niets meer was, ze hebben niet echt lang iets gehad. Maar in de tijd dat ik hem zo leuk vond, praatte ik natuurlijk steeds met mijn zus erover dat ik ermee zat dat hij me niet zag zitten, en wat de reden dan zou zijn dat hij me niet leuk vond blabla. Jullie kennen het wel, het bekende 18 jarigen geklets. Ondertussen zat zij dus gewoon met hem te rotzooien.
Is dit dan misschien de reden dat ik in een relatie niet de gehele tijd rustig kan vertrouwen dat het ok zit tussen ons? Dat ik om de zoveel tijd heftig reageer om iets wat niks betekent en dan meteen denk dat ie niks meer om me geeft, waardoor ik mijn spullen pak en vertrek?
Ik heb er trouwens nooit meer bij stilgestaan en het allang achter me gelaten, maar door die vraag van mijn vriend kwam het ineens in me op. Dat kan toch niet zo een zware impact op me hebben gehad dat ik daar nu nog zwaar last van heb in huidige relaties?
maandag 8 februari 2010 om 09:46
maandag 8 februari 2010 om 09:49
maandag 8 februari 2010 om 09:50
Het is natuurlijk een stuk comfortabeler om een externe oorzaak te kunnen aanwijzen als verklaring voor onhandig gedrag, dan zelf de verantwoordelijkheid te moeten nemen voor je eigen gedrag. Bovendien maken de meeste mensen van alles mee op dit gebied en worden die niet ook allemaal jaloers en wantrouwend.
maandag 8 februari 2010 om 09:51
maandag 8 februari 2010 om 09:52
ik snap dat jullie enorm blijven haken bij zijn stomme geintjes, maar ik heb dit ook voor deze man gehad, in mijn vorige relatie, en die man deed dat niet.
dat er dingen spelen waar ik me over opwind, dat is duidelijk, alleen gaat het mij om de drastische manier waarop ik zo reageer. daar zoek ik een antwoord op, omdat ik mezelf dan elke keer zo laat kennen. ik wil niet door het lint gaan elke keer.
dat er dingen spelen waar ik me over opwind, dat is duidelijk, alleen gaat het mij om de drastische manier waarop ik zo reageer. daar zoek ik een antwoord op, omdat ik mezelf dan elke keer zo laat kennen. ik wil niet door het lint gaan elke keer.
maandag 8 februari 2010 om 09:59
quote:Noa_73 schreef op 08 februari 2010 @ 09:52:
alleen gaat het mij om de drastische manier waarop ik zo reageer. daar zoek ik een antwoord op, omdat ik mezelf dan elke keer zo laat kennen. ik wil niet door het lint gaan elke keer.
Gewoon omdat het je enorm irriteert! (en een stukje karakter waarschijnlijk)
En niet omdat je zus er een keer met jouw droomvriendje vandoor is gegaan. Wat een onzin... zoek de fout bij jullie zelf.
alleen gaat het mij om de drastische manier waarop ik zo reageer. daar zoek ik een antwoord op, omdat ik mezelf dan elke keer zo laat kennen. ik wil niet door het lint gaan elke keer.
Gewoon omdat het je enorm irriteert! (en een stukje karakter waarschijnlijk)
En niet omdat je zus er een keer met jouw droomvriendje vandoor is gegaan. Wat een onzin... zoek de fout bij jullie zelf.
maandag 8 februari 2010 om 10:02
met door het lint gaan bedoel ik fel zeggen wat ik voel en denk, en dan gooi ik er ook alles uit zoals het in me zit, totaal irreeel en helemaal mijn eigen dwaasheid op dat moment. Ga hem dan een soort van beschuldigen. Dat hij niet genoeg om me geeft, dat er een ander is die zijn aandacht opeist (ik heb weleens bij een sms aan mij gewantrouwd dat hij die eigenlijk naar een ander had moeten versturen maar per ongeluk aan mij verzonden had).
hij maakte me een keer jaloers door een link naar een foto te sturen van een opgedirkte meid. Hij zei dat zij hem een mail had gestuurd. Wat dus niet zo was. Of hij krabbelde misschien terug toen hij mijn reactie zag, ik ging helemaal over de rooie (normaal kan ik er wel tegen want ik vertrouw hem, maar dit viel op de een of andere manier helemaal verkeerd). Hij krijgt zo nu en dan weleens mails via facebook. Waar hij verder niets mee doet. Hij vertelt het me wel allemaal. Deze kon ik niet hebben. Jullie gaan nu vast helemaal over hem heen vallen (ik viel namelijk juist ook daarom over hem heen) want hij zei bij deze meid er ook nog even bij dat hij dr wel mooi vond.
hij maakte me een keer jaloers door een link naar een foto te sturen van een opgedirkte meid. Hij zei dat zij hem een mail had gestuurd. Wat dus niet zo was. Of hij krabbelde misschien terug toen hij mijn reactie zag, ik ging helemaal over de rooie (normaal kan ik er wel tegen want ik vertrouw hem, maar dit viel op de een of andere manier helemaal verkeerd). Hij krijgt zo nu en dan weleens mails via facebook. Waar hij verder niets mee doet. Hij vertelt het me wel allemaal. Deze kon ik niet hebben. Jullie gaan nu vast helemaal over hem heen vallen (ik viel namelijk juist ook daarom over hem heen) want hij zei bij deze meid er ook nog even bij dat hij dr wel mooi vond.
maandag 8 februari 2010 om 10:04
quote:koko67 schreef op 08 februari 2010 @ 10:02:
Misschien ben je wel een beetje een drama-queen.
Hij irriteert jou, jij maakt het, na een boel geschreeuw, uit.
Hij moet dan sorry zeggen en jij neemt hem weer in genade aan, op weg naar de volgende bonje.
Zo ongeveer?
ja zoiets behalve dat ik niet echt een drama-queen ben, over het algemeen ben ik heel rustig tot dat het me echt teveel wordt en dan ontplof ik, alsof ik niet kan doseren. er zijn altijd echt wel zaken aan de hand als ik iets niet trek.
dat ben ik dus zat, weet ook niet of ik dit keer wel in genade aanneem, laat staan of hij wel aangenomen wil worden.
Misschien ben je wel een beetje een drama-queen.
Hij irriteert jou, jij maakt het, na een boel geschreeuw, uit.
Hij moet dan sorry zeggen en jij neemt hem weer in genade aan, op weg naar de volgende bonje.
Zo ongeveer?
ja zoiets behalve dat ik niet echt een drama-queen ben, over het algemeen ben ik heel rustig tot dat het me echt teveel wordt en dan ontplof ik, alsof ik niet kan doseren. er zijn altijd echt wel zaken aan de hand als ik iets niet trek.
dat ben ik dus zat, weet ook niet of ik dit keer wel in genade aanneem, laat staan of hij wel aangenomen wil worden.
maandag 8 februari 2010 om 10:13
ik vraag dit juist omdat ik (ook via dit forum) weet dat je in een relatie elkaar de ruimte moet geven. Dat doe ik ook, laat hem lekker zijn eigen gang gaan, claim hem niet, en dat gaat lange tijd goed. Maar dan geef ik hem de ruimte, en dan gaat het aan mezelf zitten knagen of ik niet een dwaas ben om hem zoveel ruimte te geven, want dan gaat ie vast wat doen. Uiteindelijk ben ik degene die ruimte geeft. En als die state of mind iets te lang aanduurt moet ik wel een fel standpunt innemen lijkt het. En als er zich dan iets aandient pak ik dat meteen aan om te gebruiken.
Ik heb t gevoel alsof ik geen balans kan vinden in ruimte geven en claimen. Het is altijd aan de ene grens of de andere. Teveel en te weinig.
Ik heb t gevoel alsof ik geen balans kan vinden in ruimte geven en claimen. Het is altijd aan de ene grens of de andere. Teveel en te weinig.
maandag 8 februari 2010 om 10:20
krijg de indruk dat jij niet genoeg om jezelf geeft, en daardoor er van overtuigd bent dat je vriend ook niet genoeg om je geeft en dan constant op zoek bent naar "bewijs".
dat gecombineerd met een vriend die er kennelijk genoegn in schept om jou op de kast te krijgendoor dingen te doen waarvan hij weet dat ze jou nog onzekerder maken, maakt dat je in een neerwaartse spriaal zit.
Mijn vriend kn gewoon tegen mij zeggen dat ie een andere vrouw mooi vind, omdat we allebei weten dat uiterlijk niet het belangrijkste is, en omdat ie met mij is en wil zijn, en zeggen dat ie een vrouw mopoi vind voor ons hetzelfde is als zeggen dat je een schilderij of een liedje mooi vindt.
Ik kan een rotbui hebben, hij kan een rotbui hebben, maar we doen nooit iest om de ander bewust uit te dagen, en als een van de twee de ander afstandelijk vindt, dan vragen we elkaar wat er aan de hand is, en gaan we niet gelijk conclusies treken en spelletjes spelen om weer aandacht te krijgen.
Het zou best kunnen dat je zus daar een rol is heeft ( Vind je haar leuker, beter mooier, knapper , succesvoller dan jijzelf bent? baal je ervan dat die jongen haar wel leuk vond maar jou neit en heb je daaruit de conclusie getrokken dat jij gewoon "niet zo leuk"bent?) Ik zou het niet zien als bedrog, zo'n akkefietje toen je tiener was, mar ik zou me wel afvragen waarom jij die "geintjes"van je vriend accepteert, waarom je vind dat je "er tegen moet kunnen "dat iemand die zegt van je te houden je opzettelijk pijn doet ( want dat hoort echt echt niet in een relatie thuis, elkaar opzettelijk kwetsen) en waarom je zo bang bent dat je vriend iemand anders l;euker zou vinden dan jij. als ie denkt beter te krigen, dan is daar toch het gat van de deur, want dan kun jij ook beter krijgen.
dat gecombineerd met een vriend die er kennelijk genoegn in schept om jou op de kast te krijgendoor dingen te doen waarvan hij weet dat ze jou nog onzekerder maken, maakt dat je in een neerwaartse spriaal zit.
Mijn vriend kn gewoon tegen mij zeggen dat ie een andere vrouw mooi vind, omdat we allebei weten dat uiterlijk niet het belangrijkste is, en omdat ie met mij is en wil zijn, en zeggen dat ie een vrouw mopoi vind voor ons hetzelfde is als zeggen dat je een schilderij of een liedje mooi vindt.
Ik kan een rotbui hebben, hij kan een rotbui hebben, maar we doen nooit iest om de ander bewust uit te dagen, en als een van de twee de ander afstandelijk vindt, dan vragen we elkaar wat er aan de hand is, en gaan we niet gelijk conclusies treken en spelletjes spelen om weer aandacht te krijgen.
Het zou best kunnen dat je zus daar een rol is heeft ( Vind je haar leuker, beter mooier, knapper , succesvoller dan jijzelf bent? baal je ervan dat die jongen haar wel leuk vond maar jou neit en heb je daaruit de conclusie getrokken dat jij gewoon "niet zo leuk"bent?) Ik zou het niet zien als bedrog, zo'n akkefietje toen je tiener was, mar ik zou me wel afvragen waarom jij die "geintjes"van je vriend accepteert, waarom je vind dat je "er tegen moet kunnen "dat iemand die zegt van je te houden je opzettelijk pijn doet ( want dat hoort echt echt niet in een relatie thuis, elkaar opzettelijk kwetsen) en waarom je zo bang bent dat je vriend iemand anders l;euker zou vinden dan jij. als ie denkt beter te krigen, dan is daar toch het gat van de deur, want dan kun jij ook beter krijgen.
maandag 8 februari 2010 om 10:21
quote:Noa_73 schreef op 08 februari 2010 @ 10:08:
nou ja das niet helemaal waar dat ik heel rustig ben, ik ben wel heel snel geiiriteerd als ik uit zijn gedrag kan halen dat mijn vriend niet genoeg om me geeft.
en ik zoek dus overal wat achter om dat eruit te kunnen halen.Drama queen dus. Jullie halen kennelijk niet het beste in elkaar naar boven. Trek daar je conclusies uit. En als jij niet op een constructieve manier je ongenoegen kunt uiten, ga dan eens praten met een deskundige die jou kan leren om op een andere manier je problemen op te lossen. Dan kun je in een volgende relatie daar je voordeel mee doen.
nou ja das niet helemaal waar dat ik heel rustig ben, ik ben wel heel snel geiiriteerd als ik uit zijn gedrag kan halen dat mijn vriend niet genoeg om me geeft.
en ik zoek dus overal wat achter om dat eruit te kunnen halen.Drama queen dus. Jullie halen kennelijk niet het beste in elkaar naar boven. Trek daar je conclusies uit. En als jij niet op een constructieve manier je ongenoegen kunt uiten, ga dan eens praten met een deskundige die jou kan leren om op een andere manier je problemen op te lossen. Dan kun je in een volgende relatie daar je voordeel mee doen.
