Relaties
alle pijlers
Het is over en ik weet het even niet meer
dinsdag 9 februari 2010 om 12:53
Hallo,
Ik ben dus Sanctus (bijna 25), lees al tijdje mee, laatst account aangemaakt en wil nu dan toch eens mijn verhaal doen.
Heb al een tijd dat het niet lekker gaat op mijn werk, waar ik een opleiding naast doe waarvoor ik nu ook verlenging heb gehad van een jaar omdat het allemaal niet gaat.
Ook vroeger thuis veel meegemaakt.
Sinds een jaar is mijn relatie uit (4 jaar), woonden samen, waar ik ook een flinke klap van heb gehad maar na een tijd wel kon relativeren dat het zo beter was.
Hij is nog steeds mijn beste vriend gelukkig.
In die tijd (toen het uitging) een hele lieve leuke jongen die ik al een tijd kon beter leren kennen en na steeds de boot afgehouden te hebben uiteindelijk afgesproken.
Vanaf dag 1 helemaal verliefd en gek op elkaar en dit is eigenlijk tot het moment dat het uitging (na een halfjaar) altijd zo geweest.
Het ging uit omdat ik te vaak lelijk en geïrriteerd tegen hem deed en hij de ruzies niet kon verdragen.
Dit is nog niet zo lang geleden.
Nu ben ik laatst bij de huisarts geweest en die heeft mij doorverwezen naar een psycholoog i.v.m. depressie.
Mijn probleem is nu dat ik hierdoor nog meer moeite heb om mijn ex los te laten, omdat waarschijnlijk het meeste van mijn negatieve gedrag naar hem toe door de depressie veroorzaakt werd.
Ik ben er nu dus alleen maar mee bezig dat ik eerder aan de bel had moeten trekken en dat het dan anders niet uit gegaan was.
Heb hem gevraagd of we nog een kans hebben wanneer ik weer mezelf ben, reactie van hem natuurlijk dat hij mij geen valse hoop wil geven en dat ik beter met mezelf bezig kan zijn dan met hem.
Ben hier juist zo mee bezig omdat we het verder zo super hadden en wil echt niet al het negatieve op de depressie afschuiven maar moet ik het er dan echt gewoon bij laten?
Ik weet dat ik eerst aan mezelf moet werken maar ik vind het gewoon moeilijk te accepteren dat hierdoor een hele fijne relatie over is gegaan.
Ik weet niet of ik dit beter bij psyche had kunnen plaatsen maar omdat het over mijn ex gaat maar hier gedaan.
Ik hoop dat het verder een beetje logisch klinkt ik weet het ook allemaal even niet meer.
Groetjes,
Sanctus
Ik ben dus Sanctus (bijna 25), lees al tijdje mee, laatst account aangemaakt en wil nu dan toch eens mijn verhaal doen.
Heb al een tijd dat het niet lekker gaat op mijn werk, waar ik een opleiding naast doe waarvoor ik nu ook verlenging heb gehad van een jaar omdat het allemaal niet gaat.
Ook vroeger thuis veel meegemaakt.
Sinds een jaar is mijn relatie uit (4 jaar), woonden samen, waar ik ook een flinke klap van heb gehad maar na een tijd wel kon relativeren dat het zo beter was.
Hij is nog steeds mijn beste vriend gelukkig.
In die tijd (toen het uitging) een hele lieve leuke jongen die ik al een tijd kon beter leren kennen en na steeds de boot afgehouden te hebben uiteindelijk afgesproken.
Vanaf dag 1 helemaal verliefd en gek op elkaar en dit is eigenlijk tot het moment dat het uitging (na een halfjaar) altijd zo geweest.
Het ging uit omdat ik te vaak lelijk en geïrriteerd tegen hem deed en hij de ruzies niet kon verdragen.
Dit is nog niet zo lang geleden.
Nu ben ik laatst bij de huisarts geweest en die heeft mij doorverwezen naar een psycholoog i.v.m. depressie.
Mijn probleem is nu dat ik hierdoor nog meer moeite heb om mijn ex los te laten, omdat waarschijnlijk het meeste van mijn negatieve gedrag naar hem toe door de depressie veroorzaakt werd.
Ik ben er nu dus alleen maar mee bezig dat ik eerder aan de bel had moeten trekken en dat het dan anders niet uit gegaan was.
Heb hem gevraagd of we nog een kans hebben wanneer ik weer mezelf ben, reactie van hem natuurlijk dat hij mij geen valse hoop wil geven en dat ik beter met mezelf bezig kan zijn dan met hem.
Ben hier juist zo mee bezig omdat we het verder zo super hadden en wil echt niet al het negatieve op de depressie afschuiven maar moet ik het er dan echt gewoon bij laten?
Ik weet dat ik eerst aan mezelf moet werken maar ik vind het gewoon moeilijk te accepteren dat hierdoor een hele fijne relatie over is gegaan.
Ik weet niet of ik dit beter bij psyche had kunnen plaatsen maar omdat het over mijn ex gaat maar hier gedaan.
Ik hoop dat het verder een beetje logisch klinkt ik weet het ook allemaal even niet meer.
Groetjes,
Sanctus
dinsdag 9 februari 2010 om 13:19
Hallo Sanctus. Jeetje wat een verhaal. Dat is niet mis. Maar ergens ben ik het eens met je ex-vriend. Hoe moeilijk 't ook is. Ga met jezelf aan de slag! Probeer een leer te trekken uit wat je hebt meegemaakt, zodat je dit soort situaties in de toekomst kunt voorkomen. Ik denk dat er ook wel een deel schuldgevoel zal zijn, waardoor je je ex niet los kunt laten. Heel begrijpelijk dat je het allemaal even niet meer weet. Misschien moet je alles even in stappen doen; begin bij jezelf. Zorg eerst dat jezelf weer lekker in je vel komt te zitten, dan kijk je ook heel anders tegen de dingen aan. Mocht je 't dan toch nog eens willen proberen met je ex, ziet hij ook de andere jij (misschien wat geloofwaardiger).
dinsdag 9 februari 2010 om 13:43
quote:CMLgirly schreef op 09 februari 2010 @ 13:19:
Hallo Sanctus. Jeetje wat een verhaal. Dat is niet mis. Maar ergens ben ik het eens met je ex-vriend. Hoe moeilijk 't ook is. Ga met jezelf aan de slag! Probeer een leer te trekken uit wat je hebt meegemaakt, zodat je dit soort situaties in de toekomst kunt voorkomen. Ik denk dat er ook wel een deel schuldgevoel zal zijn, waardoor je je ex niet los kunt laten. Heel begrijpelijk dat je het allemaal even niet meer weet. Misschien moet je alles even in stappen doen; begin bij jezelf. Zorg eerst dat jezelf weer lekker in je vel komt te zitten, dan kijk je ook heel anders tegen de dingen aan. Mocht je 't dan toch nog eens willen proberen met je ex, ziet hij ook de andere jij (misschien wat geloofwaardiger).
Bedankt voor je reactie
Ergens weet ik het wel maar het is gewoon moeilijk te accepteren voor me.
Ik begrijp ook wel dat hij niet zegt van ooooh het lag daar aan nou dan kan je er niks aan doen en proberen we het gewoon weer
Ik hoop gewoon op meer begrip van zijn kant.
Het probleem is ook dat tot nu toe ik steeds degene ben die contact zoekt, hij heeft daar geen problemen mee maar ik zou het fijn vinden als hij ook eens zou vragen hoe het gaat.
Hij heeft het er ook nog wel moeilijk mee dus is ook wel weer te begrijpen.
Ik ben teveel met hem bezig nog ja maar kan gewoon de verleiding (?) af en toe niet weerstaan om toch even te smsen of hem aan te spreken op msn.
Hallo Sanctus. Jeetje wat een verhaal. Dat is niet mis. Maar ergens ben ik het eens met je ex-vriend. Hoe moeilijk 't ook is. Ga met jezelf aan de slag! Probeer een leer te trekken uit wat je hebt meegemaakt, zodat je dit soort situaties in de toekomst kunt voorkomen. Ik denk dat er ook wel een deel schuldgevoel zal zijn, waardoor je je ex niet los kunt laten. Heel begrijpelijk dat je het allemaal even niet meer weet. Misschien moet je alles even in stappen doen; begin bij jezelf. Zorg eerst dat jezelf weer lekker in je vel komt te zitten, dan kijk je ook heel anders tegen de dingen aan. Mocht je 't dan toch nog eens willen proberen met je ex, ziet hij ook de andere jij (misschien wat geloofwaardiger).
Bedankt voor je reactie
Ergens weet ik het wel maar het is gewoon moeilijk te accepteren voor me.
Ik begrijp ook wel dat hij niet zegt van ooooh het lag daar aan nou dan kan je er niks aan doen en proberen we het gewoon weer
Ik hoop gewoon op meer begrip van zijn kant.
Het probleem is ook dat tot nu toe ik steeds degene ben die contact zoekt, hij heeft daar geen problemen mee maar ik zou het fijn vinden als hij ook eens zou vragen hoe het gaat.
Hij heeft het er ook nog wel moeilijk mee dus is ook wel weer te begrijpen.
Ik ben teveel met hem bezig nog ja maar kan gewoon de verleiding (?) af en toe niet weerstaan om toch even te smsen of hem aan te spreken op msn.
dinsdag 9 februari 2010 om 15:58
Lekker aan jezelf werken (goed bezig trouwens) en de rest laten. Geen contact met hem zoeken en als hij dan contact met jou zoekt dan gewoon gezellig reageren op hem. Op die manier ziet hij ook een ontwikkeling in jou en hou je het verder bij jezelf. Wat er dan verder gebeurt dat gebeurt en zou ik niet gaan sturen. Geduld is een schone zaak;-)
dinsdag 9 februari 2010 om 17:02
quote:xxinixx schreef op 09 februari 2010 @ 15:58:
Lekker aan jezelf werken (goed bezig trouwens) en de rest laten. Geen contact met hem zoeken en als hij dan contact met jou zoekt dan gewoon gezellig reageren op hem. Op die manier ziet hij ook een ontwikkeling in jou en hou je het verder bij jezelf. Wat er dan verder gebeurt dat gebeurt en zou ik niet gaan sturen. Geduld is een schone zaak;-)
Ik doe mijn best
Je hebt gelijk, dat ga ik vanaf nu inderdaad proberen.
Moet mezelf voorop stellen dat is het belangrijkst.
Vandaag ook 2 vriendinnen op de hoogte gesteld, was wel moeilijk, maar lucht ook wel op. (ben niet zo'n prater)
Lekker aan jezelf werken (goed bezig trouwens) en de rest laten. Geen contact met hem zoeken en als hij dan contact met jou zoekt dan gewoon gezellig reageren op hem. Op die manier ziet hij ook een ontwikkeling in jou en hou je het verder bij jezelf. Wat er dan verder gebeurt dat gebeurt en zou ik niet gaan sturen. Geduld is een schone zaak;-)
Ik doe mijn best
Je hebt gelijk, dat ga ik vanaf nu inderdaad proberen.
Moet mezelf voorop stellen dat is het belangrijkst.
Vandaag ook 2 vriendinnen op de hoogte gesteld, was wel moeilijk, maar lucht ook wel op. (ben niet zo'n prater)
dinsdag 9 februari 2010 om 17:25
Had je zo'n diagnose verwacht? (depressie)
Het kan best zijn dat je door die depressie anders op hem gereageerd hebt dan je normaal zou doen. Had je zelf ook door dat je niet zo aardig was op een gegeven moment?
Ik heb ervaring met depressies. Het is belangrijk dat je weet wat oorzaken of aanleidingen zijn geweest. (Voor een deel weet je dat al, volgens mij). Dan kun je volgende keer de depressie misschien voor zijn.
Eens met wat anderen zeggen: Niet achter hem aan gaan lopen nu, richt je aandacht op jezelf.
Het kan best zijn dat je door die depressie anders op hem gereageerd hebt dan je normaal zou doen. Had je zelf ook door dat je niet zo aardig was op een gegeven moment?
Ik heb ervaring met depressies. Het is belangrijk dat je weet wat oorzaken of aanleidingen zijn geweest. (Voor een deel weet je dat al, volgens mij). Dan kun je volgende keer de depressie misschien voor zijn.
Eens met wat anderen zeggen: Niet achter hem aan gaan lopen nu, richt je aandacht op jezelf.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 9 februari 2010 om 18:43
quote:Sanctus schreef op 09 februari 2010 @ 17:02:
[...]
Vandaag ook 2 vriendinnen op de hoogte gesteld, was wel moeilijk, maar lucht ook wel op. (ben niet zo'n prater)Goed gedaan, je kunt die steun wel gebruiken en goed dat je hier je verhaal neerzet. Als je niet zo'n prater bent, dan is van je af schrijven erg goed!
[...]
Vandaag ook 2 vriendinnen op de hoogte gesteld, was wel moeilijk, maar lucht ook wel op. (ben niet zo'n prater)Goed gedaan, je kunt die steun wel gebruiken en goed dat je hier je verhaal neerzet. Als je niet zo'n prater bent, dan is van je af schrijven erg goed!
dinsdag 9 februari 2010 om 20:29
quote:Moonlight82 schreef op 09 februari 2010 @ 17:25:
Had je zo'n diagnose verwacht? (depressie)
Het kan best zijn dat je door die depressie anders op hem gereageerd hebt dan je normaal zou doen. Had je zelf ook door dat je niet zo aardig was op een gegeven moment?
Ik heb ervaring met depressies. Het is belangrijk dat je weet wat oorzaken of aanleidingen zijn geweest. (Voor een deel weet je dat al, volgens mij). Dan kun je volgende keer de depressie misschien voor zijn.
Eens met wat anderen zeggen: Niet achter hem aan gaan lopen nu, richt je aandacht op jezelf.
Ik heb er al jaren last van maar eigenlijk nu het pas zo erg geworden (geïrriteerd zijn, niet eten, slecht slapen, echt helemaal nergens meer zin in, etc.) is werd mij duidelijk dat het inderdaad weleens een depressie kon zijn.
Heb hiernaast ook nog een angststoornis waardoor ik niet veel dingen durf te ondernemen dus dat heeft het ook wel aangesterkt
Mijn ex (die van 4 jaar) 'accepteerde' mijn af en toe niet zo lieve gedrag, maar toen was het beduidend minder erg.
Kreeg het wel meer door toen mijn laatste ex begon te 'zeuren' (want zo zag ik het in het begin) dat het niet normaal was.
Voor een deel weet ik wel waar het vandaan komt maar heb geen idee hoe ik het voor ga kunnen zijn, hopelijk komt dat wel goed bij de psych.
quote:xxinixx schreef op 09 februari 2010 @ 18:43:
[...]
Goed gedaan, je kunt die steun wel gebruiken en goed dat je hier je verhaal neerzet. Als je niet zo'n prater bent, dan is van je af schrijven erg goed!Precies wat ik dacht ja kan ik toch mijn verhaal kwijt en hoef ik me toch wat minder te schamen ofzo.
Had je zo'n diagnose verwacht? (depressie)
Het kan best zijn dat je door die depressie anders op hem gereageerd hebt dan je normaal zou doen. Had je zelf ook door dat je niet zo aardig was op een gegeven moment?
Ik heb ervaring met depressies. Het is belangrijk dat je weet wat oorzaken of aanleidingen zijn geweest. (Voor een deel weet je dat al, volgens mij). Dan kun je volgende keer de depressie misschien voor zijn.
Eens met wat anderen zeggen: Niet achter hem aan gaan lopen nu, richt je aandacht op jezelf.
Ik heb er al jaren last van maar eigenlijk nu het pas zo erg geworden (geïrriteerd zijn, niet eten, slecht slapen, echt helemaal nergens meer zin in, etc.) is werd mij duidelijk dat het inderdaad weleens een depressie kon zijn.
Heb hiernaast ook nog een angststoornis waardoor ik niet veel dingen durf te ondernemen dus dat heeft het ook wel aangesterkt
Mijn ex (die van 4 jaar) 'accepteerde' mijn af en toe niet zo lieve gedrag, maar toen was het beduidend minder erg.
Kreeg het wel meer door toen mijn laatste ex begon te 'zeuren' (want zo zag ik het in het begin) dat het niet normaal was.
Voor een deel weet ik wel waar het vandaan komt maar heb geen idee hoe ik het voor ga kunnen zijn, hopelijk komt dat wel goed bij de psych.
quote:xxinixx schreef op 09 februari 2010 @ 18:43:
[...]
Goed gedaan, je kunt die steun wel gebruiken en goed dat je hier je verhaal neerzet. Als je niet zo'n prater bent, dan is van je af schrijven erg goed!Precies wat ik dacht ja kan ik toch mijn verhaal kwijt en hoef ik me toch wat minder te schamen ofzo.
dinsdag 9 februari 2010 om 22:32
woensdag 10 februari 2010 om 00:26
Ik heb altijd in gedachte dat je eerst voor jezelf moet kunnen zorgen en gelukkig moet zijn om geluk te kunnen delen.
Dus bij deze pas op de plaats en mogelijk worden de oorzaken door een psych niet opgelost maar leer je er wel mee omgaan en ze een plaats te geven.
Bij deze in ieder geval een , die zal je wel kunnen gebruiken.
Dus bij deze pas op de plaats en mogelijk worden de oorzaken door een psych niet opgelost maar leer je er wel mee omgaan en ze een plaats te geven.
Bij deze in ieder geval een , die zal je wel kunnen gebruiken.
woensdag 10 februari 2010 om 08:45
quote:wolkje8 schreef op 09 februari 2010 @ 22:32:
Misschien was het ook wel zeuren van hem, je kan hier op allerlei manieren op reageren, en waren die ruzies dan zoo erg dat hij het niet meer trok?, of kan hij sowiso niet veel hebben? Het zegt natuurlijk ook iets over hem, aangezien je nu alles bij jezelf legt...
Ergens vind ik wel dat hij niet veel kan hebben, hij was ook iets jonger en heeft nog niet zoveel ervaring met vrouwen.
Op een gegeven moment ging hij voor mijn gevoel zelfs op de kleinste dingen letten.
Maar dat praat natuurlijk niet mijn gedrag goed.
Een vriendin zei, hij kan dus niet met je omgaan als het even wat minder gaat. Een relatie bestaat toch uit goede en slechte tijden?
Dat ben ik dan wel weer met haar eens.
Misschien was het ook wel zeuren van hem, je kan hier op allerlei manieren op reageren, en waren die ruzies dan zoo erg dat hij het niet meer trok?, of kan hij sowiso niet veel hebben? Het zegt natuurlijk ook iets over hem, aangezien je nu alles bij jezelf legt...
Ergens vind ik wel dat hij niet veel kan hebben, hij was ook iets jonger en heeft nog niet zoveel ervaring met vrouwen.
Op een gegeven moment ging hij voor mijn gevoel zelfs op de kleinste dingen letten.
Maar dat praat natuurlijk niet mijn gedrag goed.
Een vriendin zei, hij kan dus niet met je omgaan als het even wat minder gaat. Een relatie bestaat toch uit goede en slechte tijden?
Dat ben ik dan wel weer met haar eens.
woensdag 10 februari 2010 om 08:49
quote:colaennnietsanders schreef op 10 februari 2010 @ 00:26:
Ik heb altijd in gedachte dat je eerst voor jezelf moet kunnen zorgen en gelukkig moet zijn om geluk te kunnen delen.
Dus bij deze pas op de plaats en mogelijk worden de oorzaken door een psych niet opgelost maar leer je er wel mee omgaan en ze een plaats te geven.
Bij deze in ieder geval een , die zal je wel kunnen gebruiken.
Dat is zo, wil me ook beter voelen en daar wat aan doen want ben het echt zat zo.
Bedankt
Ik heb altijd in gedachte dat je eerst voor jezelf moet kunnen zorgen en gelukkig moet zijn om geluk te kunnen delen.
Dus bij deze pas op de plaats en mogelijk worden de oorzaken door een psych niet opgelost maar leer je er wel mee omgaan en ze een plaats te geven.
Bij deze in ieder geval een , die zal je wel kunnen gebruiken.
Dat is zo, wil me ook beter voelen en daar wat aan doen want ben het echt zat zo.
Bedankt
woensdag 10 februari 2010 om 09:26
Gisteravond stuurde hij trouwens een sms uit zichzelf met de vraag hoe het ging, wat heen en weer gesmst maar heb het vrij oppervlakkig gehouden
En nu net begon hij weer op msn te praten.
Besluit ik hem een beetje links te laten liggen begint hij contact te zoeken en dacht dat ik het fijn zou vinden en ergens vind ik dat ook wel maar toch ook weer niet.. Ik weet het eigenlijk niet.
En nu net begon hij weer op msn te praten.
Besluit ik hem een beetje links te laten liggen begint hij contact te zoeken en dacht dat ik het fijn zou vinden en ergens vind ik dat ook wel maar toch ook weer niet.. Ik weet het eigenlijk niet.
woensdag 10 februari 2010 om 10:23
hoi Sanctus, ik lees ook even mee, kan me voorstellen hoe moeilijk het is nu hij weer contact zoekt. Het is zo lekker dubbel he!! mijn relatie is nu 5 weken over en hij wil vriendschap maar heeft intussen als een dikke week niets laten horen (sowieso was ik altijd de initiatiefnemer om weer een sms te sturen maar dat vertik ik nu) daar baal ik van, alsof ik dan ineens niets meer beteken maar als hij wel reageert en lief zou doen, zou ik ook wel uit balans raken, net als jij.. dus wat is beter? ik denk hoe moeilijk ook dat het toch beter is om niets meer te horen, je moet het eerst een plekje kunnen geven en er voor jezelf zijn, richt die aandacht maar lekker op jezelf en vraag hem anders om voorlopig even geen contact te zoeken tot je jezelf weer teruggevonden hebt.. anders blijf je misschien hangen in die teleurstelling.. knuf! sanne
woensdag 10 februari 2010 om 22:15
Hoi Sanne,
Lastig he heb je nog steeds niets van hem gehoord?
En hoe hou je dat vol? Ik voel me af en toe net een overjarige puber.
Ik ging vanmorgen van msn om nog even te slapen, toen smste hij 's middags weer en dat heeft eigenlijk tot vanavond aangehouden.
Ik heb net wel gezegd dat als er iets is hij kan smsen maar dat ik het wel even genoeg vind voor vandaag.
Kreeg een hele korte reactie terug, (hij was beledigd) wat zijn mannen toch onbegrijpbaar
Zou bijna willen vragen waarom hij ineens zo kortaf doet maar ik laat het lekker
Helemaal geen contact zoeken gaat me denk ik niet lukken, dat wil ik eigenlijk ook niet, maar wil het wel binnen de perken houden.
Wat ik trouwens ook niet begrijp, hij zegt me eergisteren dat hij het niet erg vind als ik sms als ik maar niet overdrijf en vandaag smst hij me al heel de dag
Lastig he heb je nog steeds niets van hem gehoord?
En hoe hou je dat vol? Ik voel me af en toe net een overjarige puber.
Ik ging vanmorgen van msn om nog even te slapen, toen smste hij 's middags weer en dat heeft eigenlijk tot vanavond aangehouden.
Ik heb net wel gezegd dat als er iets is hij kan smsen maar dat ik het wel even genoeg vind voor vandaag.
Kreeg een hele korte reactie terug, (hij was beledigd) wat zijn mannen toch onbegrijpbaar
Zou bijna willen vragen waarom hij ineens zo kortaf doet maar ik laat het lekker
Helemaal geen contact zoeken gaat me denk ik niet lukken, dat wil ik eigenlijk ook niet, maar wil het wel binnen de perken houden.
Wat ik trouwens ook niet begrijp, hij zegt me eergisteren dat hij het niet erg vind als ik sms als ik maar niet overdrijf en vandaag smst hij me al heel de dag
woensdag 10 februari 2010 om 22:41
yep nog steeds niets gehoord.. hoe ik dat volhoud? pff soms helemaal niet, zoals vandaag maar dan praat ik met mensen die me naast staan en dan weet ik het weer, het heeft geen zin om contact te zoeken het is over. Als hij nog een beetje om me had gegeven had hij wel contact gezocht.. het gaat met ups en downs.. tot het slijt.. weet je jouw vriend mist je nu gewoon ook en dan is het de vraag of hij jou oprecht mist, of iemand.. natuurlijk hoop ik het eerste. Heel goed van je dat je zelf hebt aangegeven dat het genoeg was voor vandaag! je komt voor jezelf op, top! Over die ruzies (wel of niet uit depressie) bij ons waren er ook ruzies die hoog op liepen ik heb ook heel lang aan mezelf getwijfeld of het niet aan mij lag (ik kon dan best een draak zijn) maar weet je wat je eerder ook al zei als een relatie echt goed zit dan vang je dat op van elkaar en dan zal het sowieso ook minder voorkomen. Ik zat in een lastige situatie, man met kind uit vorig huwelijk, dat gaf me soms zo'n benauwd gevoel en dan knalde het maar mn ex kon dat niet opvangen, kon zelf geen ruzie maken. Weet je dan is ene mix gewoon niet goed. het werkt of het werkt niet, zo simpel is het..
je weet niet hoe het gaat lopen, wie weet ziet je vriend wel in wat hij mist en wil hij je terug.. dat zie je dan wel weer, eerst voor jezelf kiezen en jezelf terugvinden das belangrijk!
je weet niet hoe het gaat lopen, wie weet ziet je vriend wel in wat hij mist en wil hij je terug.. dat zie je dan wel weer, eerst voor jezelf kiezen en jezelf terugvinden das belangrijk!
donderdag 11 februari 2010 om 09:24
Dat is zo, toch is het gewoon kut.
Je ziet volgens mij wel zelf in dat het niet werkte tussen jullie?
Of toch eigenlijk niet?
En mis jij hem echt of iemand?
Ik kan het (nog) niet accepteren, weet bijna zeker dat we het super zouden hebben samen als ik weer mezelf ben.
Al vind ik ook dat we dat al hadden maar misschien kan ik dat nu niet reëel bekijken.
Gisteravond laat smste hij dat hij eigenlijk niet had willen reageren omdat hij zich kut voelde dat ik aangaf dat het genoeg gesms was voor die dag, maar dat hij dus toch nog even welterusten wilde smsen.
Ben zo stom geweest hem toen te bellen dat hij zich niet kut moest voelen en blabla echt te stom.
Ik moet inderdaad voor mezelf kiezen en daar ben ik ook mee bezig maar helemaal lukken wil het nog niet.
Je ziet volgens mij wel zelf in dat het niet werkte tussen jullie?
Of toch eigenlijk niet?
En mis jij hem echt of iemand?
Ik kan het (nog) niet accepteren, weet bijna zeker dat we het super zouden hebben samen als ik weer mezelf ben.
Al vind ik ook dat we dat al hadden maar misschien kan ik dat nu niet reëel bekijken.
Gisteravond laat smste hij dat hij eigenlijk niet had willen reageren omdat hij zich kut voelde dat ik aangaf dat het genoeg gesms was voor die dag, maar dat hij dus toch nog even welterusten wilde smsen.
Ben zo stom geweest hem toen te bellen dat hij zich niet kut moest voelen en blabla echt te stom.
Ik moet inderdaad voor mezelf kiezen en daar ben ik ook mee bezig maar helemaal lukken wil het nog niet.
donderdag 11 februari 2010 om 09:40
Hey goeiemorgen! nieuwe dag nieuwe kansen Sanctus! 
Je moet niet te streng zijn voor jezelf wees maar wat liever.. dus je hebt hem gister gebeld.. so what! heeft het je goed gedaan? ik vind het logisch hoor, uit je posts begrijp ik dat je hem liefst terug zou willen en het is ook helemaal niet zeker dat het niet gaat gebeuren waar je wel voor moet oppassen en jezelf voor moet beschermen is dat je "ex" je niet alleen gaat sms-en en bellen wanneer hij zich rot voelt want dan krijg je straks dubbel de kous op je kop. Als je het kunt zou je moeten proberen, wat afstandelijker te reageren (dat maakt aantrekkelijk) en laat hem maar even goed doorkrijgen wat hij mist.. begrijp je? als hij iets lijkt kwijt te raken komt hij misschien tot inkeer, dat kun je nog proberen en ik weet het is moeilijk maar kom op denk aan jezelf..
Ja ik vind het lastig om voor mezelf te bepalen of ik "iemand" mis of echt mijn ex.. ik weet ook dat het niet werkte en was ook niet echt gelukkig meer in de relatie maar ik had er nog voor willen vechten maar ja of mij dat gelukkig had gemaakt?.. ja als ik het zo tik denk ik dus dat ik het alleen zijn moeilijk vindt. En ik hield ook van hem en dat schakel je niet zomaar uit. Dat gemis moet slijten. Weet je elke dag geeft je meer inzicht en wijsheid en schrijven doet voor mij ook een hoop dan zie ik wel hoe de vork in de steel zit. Ik denk dat ik het gewoon heel jammer vind dat ik niets meer hoor, je deelt lief en leed en dan ineens kapt hij alles af..gaat hij verder met zn leven, liefst hoor je natuurlijk dat hij het ook moeilijk heeft. Ach nogmaals elke dag is er weer een en voor jou, als het goedkomt, dan komt dat vanzelf dan komen jullie weer tot elkaar maar voor nu moet je proberen hem die ruimte te geven, laat hem maar zien wat hij door zijn vingers laat glippen!!
Je moet niet te streng zijn voor jezelf wees maar wat liever.. dus je hebt hem gister gebeld.. so what! heeft het je goed gedaan? ik vind het logisch hoor, uit je posts begrijp ik dat je hem liefst terug zou willen en het is ook helemaal niet zeker dat het niet gaat gebeuren waar je wel voor moet oppassen en jezelf voor moet beschermen is dat je "ex" je niet alleen gaat sms-en en bellen wanneer hij zich rot voelt want dan krijg je straks dubbel de kous op je kop. Als je het kunt zou je moeten proberen, wat afstandelijker te reageren (dat maakt aantrekkelijk) en laat hem maar even goed doorkrijgen wat hij mist.. begrijp je? als hij iets lijkt kwijt te raken komt hij misschien tot inkeer, dat kun je nog proberen en ik weet het is moeilijk maar kom op denk aan jezelf..
Ja ik vind het lastig om voor mezelf te bepalen of ik "iemand" mis of echt mijn ex.. ik weet ook dat het niet werkte en was ook niet echt gelukkig meer in de relatie maar ik had er nog voor willen vechten maar ja of mij dat gelukkig had gemaakt?.. ja als ik het zo tik denk ik dus dat ik het alleen zijn moeilijk vindt. En ik hield ook van hem en dat schakel je niet zomaar uit. Dat gemis moet slijten. Weet je elke dag geeft je meer inzicht en wijsheid en schrijven doet voor mij ook een hoop dan zie ik wel hoe de vork in de steel zit. Ik denk dat ik het gewoon heel jammer vind dat ik niets meer hoor, je deelt lief en leed en dan ineens kapt hij alles af..gaat hij verder met zn leven, liefst hoor je natuurlijk dat hij het ook moeilijk heeft. Ach nogmaals elke dag is er weer een en voor jou, als het goedkomt, dan komt dat vanzelf dan komen jullie weer tot elkaar maar voor nu moet je proberen hem die ruimte te geven, laat hem maar zien wat hij door zijn vingers laat glippen!!
donderdag 11 februari 2010 om 11:36
Hai
Koste weer veel moeite om uit bed te komen (elke nacht wel paar keer wakker) en uitslapen lukt ook niet meer
Ik vond het wel even fijn maar achteraf baalde ik toch een beetje.
Ik begrijp inderdaad wat je bedoelt, daarom zoek ik nu ook veel minder contact.
Ja dat had ik met mijn ex (die van 4 jaar) ook, je kan wel blijven vechten maar eens houdt het op, denk inderdaad niet dat je er gelukkiger van had geworden.
Het alleen zijn is ook moeilijk, een arm van een vriendin is toch anders dan de arm van een geliefde.
Maar je hoort echt niks meer van hem, hyves, msn etc doen jullie/jij niet aan?
Ik zou het dan niet kunnen laten daar steeds te kijken.
(zoals ik al eerder zei, voel of ben soms net een overjarige puber)
Koste weer veel moeite om uit bed te komen (elke nacht wel paar keer wakker) en uitslapen lukt ook niet meer
Ik vond het wel even fijn maar achteraf baalde ik toch een beetje.
Ik begrijp inderdaad wat je bedoelt, daarom zoek ik nu ook veel minder contact.
Ja dat had ik met mijn ex (die van 4 jaar) ook, je kan wel blijven vechten maar eens houdt het op, denk inderdaad niet dat je er gelukkiger van had geworden.
Het alleen zijn is ook moeilijk, een arm van een vriendin is toch anders dan de arm van een geliefde.
Maar je hoort echt niks meer van hem, hyves, msn etc doen jullie/jij niet aan?
Ik zou het dan niet kunnen laten daar steeds te kijken.
(zoals ik al eerder zei, voel of ben soms net een overjarige puber)
donderdag 11 februari 2010 om 11:54
Ok, dus de depressieve klachten had je al langer.
Word je wel goed begeleid door je psycholoog?
Er is best veel te leren over hoe het komt etc dat je depressief bent, en wat je eraan kunt doen. Maar dat kost wel tijd.
Word je wel goed begeleid door je psycholoog?
Er is best veel te leren over hoe het komt etc dat je depressief bent, en wat je eraan kunt doen. Maar dat kost wel tijd.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 11 februari 2010 om 12:02
quote:Sanctus schreef op 11 februari 2010 @ 11:36:
Hai
Koste weer veel moeite om uit bed te komen (elke nacht wel paar keer wakker) en uitslapen lukt ook niet meer
Ik vond het wel even fijn maar achteraf baalde ik toch een beetje.
Ik begrijp inderdaad wat je bedoelt, daarom zoek ik nu ook veel minder contact.
Ja dat had ik met mijn ex (die van 4 jaar) ook, je kan wel blijven vechten maar eens houdt het op, denk inderdaad niet dat je er gelukkiger van had geworden.
Het alleen zijn is ook moeilijk, een arm van een vriendin is toch anders dan de arm van een geliefde.
Maar je hoort echt niks meer van hem, hyves, msn etc doen jullie/jij niet aan?
Ik zou het dan niet kunnen laten daar steeds te kijken.
(zoals ik al eerder zei, voel of ben soms net een overjarige puber)
Dat met dat minder goed kunnen (uit)slapen gaat over hoor, geef het even de tijd..
Ik hoor echt nul, heb hem (bewust) van mijn hyves gehaald en zijn profiel is helemaal beschermd. MSN doet hij niet aan hij staat wel in mijn lijst dus leest wel als ik iets in www zet. En dat is allemaal maar goed ook want ik ben net als jij, ik check dan ook alles!! heb wel zn email inlog.. maar dat is zn zakelijke mail dus daar lees ik niet heel veel spannends soms wel en dat doet dan zeer dus ik verbied het mezelf om te kijken.. en dat gaat voorlopig goed!
ach en ja die arm van die geliefde komt ook wel weer.. daar blijf ik positief in.. eerst maar mijn eigen arm accepteren in de zin van houden van mezelf, dat heb ik de laatste tijd te weinig gedaan..
hoef je niet te werken vandaag?
Hai
Koste weer veel moeite om uit bed te komen (elke nacht wel paar keer wakker) en uitslapen lukt ook niet meer
Ik vond het wel even fijn maar achteraf baalde ik toch een beetje.
Ik begrijp inderdaad wat je bedoelt, daarom zoek ik nu ook veel minder contact.
Ja dat had ik met mijn ex (die van 4 jaar) ook, je kan wel blijven vechten maar eens houdt het op, denk inderdaad niet dat je er gelukkiger van had geworden.
Het alleen zijn is ook moeilijk, een arm van een vriendin is toch anders dan de arm van een geliefde.
Maar je hoort echt niks meer van hem, hyves, msn etc doen jullie/jij niet aan?
Ik zou het dan niet kunnen laten daar steeds te kijken.
(zoals ik al eerder zei, voel of ben soms net een overjarige puber)
Dat met dat minder goed kunnen (uit)slapen gaat over hoor, geef het even de tijd..
Ik hoor echt nul, heb hem (bewust) van mijn hyves gehaald en zijn profiel is helemaal beschermd. MSN doet hij niet aan hij staat wel in mijn lijst dus leest wel als ik iets in www zet. En dat is allemaal maar goed ook want ik ben net als jij, ik check dan ook alles!! heb wel zn email inlog.. maar dat is zn zakelijke mail dus daar lees ik niet heel veel spannends soms wel en dat doet dan zeer dus ik verbied het mezelf om te kijken.. en dat gaat voorlopig goed!
ach en ja die arm van die geliefde komt ook wel weer.. daar blijf ik positief in.. eerst maar mijn eigen arm accepteren in de zin van houden van mezelf, dat heb ik de laatste tijd te weinig gedaan..
hoef je niet te werken vandaag?
donderdag 11 februari 2010 om 21:36
quote:Moonlight82 schreef op 11 februari 2010 @ 11:54:
Ok, dus de depressieve klachten had je al langer.
Word je wel goed begeleid door je psycholoog?
Er is best veel te leren over hoe het komt etc dat je depressief bent, en wat je eraan kunt doen. Maar dat kost wel tijd.
Dat is het probleem, de kortste wachtlijst is op dit moment nog 4 weken
Heb er vandaag weer 2 gebeld dus hopelijk bellen ze morgen terug.
(blijf bellen tot ik er snel 1 heb)
Wel vandaag bij mijn teamleider aangegeven contact op te nemen met bedrijfsarts (op aanraden van huisarts) daar heb ik volgende week een afspraak.
Ok, dus de depressieve klachten had je al langer.
Word je wel goed begeleid door je psycholoog?
Er is best veel te leren over hoe het komt etc dat je depressief bent, en wat je eraan kunt doen. Maar dat kost wel tijd.
Dat is het probleem, de kortste wachtlijst is op dit moment nog 4 weken
Heb er vandaag weer 2 gebeld dus hopelijk bellen ze morgen terug.
(blijf bellen tot ik er snel 1 heb)
Wel vandaag bij mijn teamleider aangegeven contact op te nemen met bedrijfsarts (op aanraden van huisarts) daar heb ik volgende week een afspraak.
donderdag 11 februari 2010 om 21:44
quote:Sann76 schreef op 11 februari 2010 @ 12:02:
[...]
Dat met dat minder goed kunnen (uit)slapen gaat over hoor, geef het even de tijd..
Ik hoor echt nul, heb hem (bewust) van mijn hyves gehaald en zijn profiel is helemaal beschermd. MSN doet hij niet aan hij staat wel in mijn lijst dus leest wel als ik iets in www zet. En dat is allemaal maar goed ook want ik ben net als jij, ik check dan ook alles!! heb wel zn email inlog.. maar dat is zn zakelijke mail dus daar lees ik niet heel veel spannends soms wel en dat doet dan zeer dus ik verbied het mezelf om te kijken.. en dat gaat voorlopig goed!
ach en ja die arm van die geliefde komt ook wel weer.. daar blijf ik positief in.. eerst maar mijn eigen arm accepteren in de zin van houden van mezelf, dat heb ik de laatste tijd te weinig gedaan..
hoef je niet te werken vandaag?
Je hebt zijn wachtwoord bedoel je? Van email?
Pff erg als ik ben zou ik elke dag kijken dat weet ik nu al.
Hij had een tijd terug zijn wachtwoord verteld maar toen ik uit nieuwsgierigheid een tijdje erna ging kijken had hij hem alweer aangepast
Houden van jezelf is inderdaad het belangrijkst moet ik ook aan gaan werken
Vind mezelf niet heel onbelangrijk hoor, maar anderen gaan toch altijd voor mij bij, nu is het tijd voor mij.
Ik moest werken ja, had eerst nog vergadering dus was een lange dag, het breekt me echt op en heb me de laatste tijd al een paar keer ziek gemeld.
Vanmorgen ook weer een uur zitten huilen omdat ik moest werken, dan krijg ik echt het gevoel dat ik gek ben ofzo.
Wil nog even volhouden tot ik bij de bedrijfsarts geweest ben en dan misschien een paar uurtjes minder werken voor even hoop ik.
Plaatje is een engel
[...]
Dat met dat minder goed kunnen (uit)slapen gaat over hoor, geef het even de tijd..
Ik hoor echt nul, heb hem (bewust) van mijn hyves gehaald en zijn profiel is helemaal beschermd. MSN doet hij niet aan hij staat wel in mijn lijst dus leest wel als ik iets in www zet. En dat is allemaal maar goed ook want ik ben net als jij, ik check dan ook alles!! heb wel zn email inlog.. maar dat is zn zakelijke mail dus daar lees ik niet heel veel spannends soms wel en dat doet dan zeer dus ik verbied het mezelf om te kijken.. en dat gaat voorlopig goed!
ach en ja die arm van die geliefde komt ook wel weer.. daar blijf ik positief in.. eerst maar mijn eigen arm accepteren in de zin van houden van mezelf, dat heb ik de laatste tijd te weinig gedaan..
hoef je niet te werken vandaag?
Je hebt zijn wachtwoord bedoel je? Van email?
Pff erg als ik ben zou ik elke dag kijken dat weet ik nu al.
Hij had een tijd terug zijn wachtwoord verteld maar toen ik uit nieuwsgierigheid een tijdje erna ging kijken had hij hem alweer aangepast
Houden van jezelf is inderdaad het belangrijkst moet ik ook aan gaan werken
Vind mezelf niet heel onbelangrijk hoor, maar anderen gaan toch altijd voor mij bij, nu is het tijd voor mij.
Ik moest werken ja, had eerst nog vergadering dus was een lange dag, het breekt me echt op en heb me de laatste tijd al een paar keer ziek gemeld.
Vanmorgen ook weer een uur zitten huilen omdat ik moest werken, dan krijg ik echt het gevoel dat ik gek ben ofzo.
Wil nog even volhouden tot ik bij de bedrijfsarts geweest ben en dan misschien een paar uurtjes minder werken voor even hoop ik.
Plaatje is een engel
