Relaties
alle pijlers
Afhankelijke vriend
zaterdag 13 februari 2010 om 17:48
Sinds een paar maandjes woon ik samen met een goede vriend. ik huurde een kamer en hij een 2kamer appartement en we bedachten dat het veel goedkoper was om zijn appartement te delen, en veel gezelliger ook nog. We begonnen als friends with some.. benefits. Ik heb vanaf het begin gezegd dat ik geen toekomstbeloften wil doen mede omdat ik net uit een lange relatie kom en omdat ik niet echt verliefd op hem ben. Ik heb ook nog stuff goin' on met iemand anders. Dat weet hij ook al vanaf het begin en dat was al zo voor dit. Hij reageerde daar heel rationeel op en ik ken hem ook niet anders als dat, dus ik dacht dat het wel los zou lopen. En in het begin deed het dat ook wel.
We maakten wel eens grapjes over toekomst en misschien zelfs een baby maar nooit op een hele serieuze manier. Als je samenleeft en in 1 bed slaapt geeft dat wel een stelletjesachtig samenleef idee maar goed, ik ben er altijd duidelijk over geweest dat ik niet uit was op een relatie of een huisje boompje beestje ding. Hij ook niet, zei hij toen. Maar, hij doet steeds meer alsof we al een fullblown relatie hebben. In theorie vind ie het ok, en weet ie alles wel en is hij het ook wel met me eens, maar gevoelsmatig lijkt hij toch heel anders te reageren. Ik blijf af en toe herhalen dat ik geen toekomstbeloften doe, dat ik niet weet hoe lang ik hier blijf wonen etc. etc. Het is moeilijk er wat over te zeggen tegen hem, omdat als we erover praten hij het wel met mee eens is, dat rationeel misschien ook wel is. Maar gevoelsmatig duidelijk niet.
Als ik naar mijn vriend ga (die natuurlijk ook weet van de situatie) reageert ie wat emotioneel, geraakt. Hij zegt niets. Maar keert in zichzelf, is zichtbaar aangedaan, hoe zeg je dat? En als ik erover wil praten, vermijd hij het onderwerp. Gister begon ik er weer over en zei ik iets van jamaar, jij bent toch ook niet echt verliefd op mij? Dan zegt ie 'hoezo?' en gaat hij er niet op in. Hij maakt regelmatig opmerkingen waar uit blijkt dat hij ervanuitgaat dat ik voor altijd blijf.
Natuurlijk heb ik het wel overwogen om een relatie met hem aan te gaan. Maar als ik eerlijk ben naar mezelf, vind ik hem gewoon geen relatiemateriaal zeg maar. Hij blowt, is erg chaotisch, lijkt niet echt doelen te hebben in zijn leven en hij is erg depri en pessimistisch, soms ronduit hopeloos. De hele dynamiek begint een beetje vervelend aan te voelen. Plakkerig, afhankelijk. Ik denk dat hij er toch veel meer van denkt/hoopt dan ik kan of wil bieden. Tegelijkertijd is stoppen met blowen voor hem niet eens echt bespreekbaar bijvoorbeeld. Mjah, ik vind sowieso dat ik niet aan een relatie moet beginnen als ik zoveel niet ok vind aan iemand. Je moet niet een relatie instappen met iemand die je niet leuk genoeg vind met als insteek ik verbeter hem wel, lijkt me. Hij heeft erg veel bevestiging nodig en ik vind dat hij een beetje om de waarheid heen probeert te leven, niet dat ie die niet krijgt, maar hij negeert m nogal... Ik geef wel om hem, hou in a way ook wel van hem, maar zie een toekomst met hem als enige partner niet echt zitten, en zou ik meerdere partners hebben wat hij op zich acceptabel vind (hij mag dat ook, ik zou erg opgelucht zijn als hij een vriendin kreeg, zelfs) zou hij het waarschijnlijk niet trekken dat hij gewoon nooit de partner zou worden waar ik het meeste voor voel, hij is niet echt in emotioneel in staat tot een open relatiestructuur, denk ik. Oppervlakkig misschien, maar daaronder niet.
Heeft iemand ooit in een vergelijkbare situatie gezeten? Tips? Het is lastig, want keihard zijn durf ik haast niet, hij is zo depri dat ik bang ben dat ie zichzelf wat aan zou kunnen doen als ik zonder hem emotioneel voor te bereiden hier weg ga. En ik wil ook niet dan maar een relatie aangaan uit omdat het zo lullig voor hem is. Ergens vind ik het ook oneerlijk van hem om dat te verwachten want hij wil er ook niet echt wat voor doen of laten maar lijkt wel te denken dat ie ergens recht op heeft ofzo... (Totdat je het vraagt, maar gedrag en wat ie zegt lopen hier nogal uiteen).
We hebben al meerdere gesprekken hierover gehad. Maar na zeggen dat het wel goed zit, doet ie weer net zo. En sindsdien vermijd ie het onderwerp zeer hardnekkig.
We maakten wel eens grapjes over toekomst en misschien zelfs een baby maar nooit op een hele serieuze manier. Als je samenleeft en in 1 bed slaapt geeft dat wel een stelletjesachtig samenleef idee maar goed, ik ben er altijd duidelijk over geweest dat ik niet uit was op een relatie of een huisje boompje beestje ding. Hij ook niet, zei hij toen. Maar, hij doet steeds meer alsof we al een fullblown relatie hebben. In theorie vind ie het ok, en weet ie alles wel en is hij het ook wel met me eens, maar gevoelsmatig lijkt hij toch heel anders te reageren. Ik blijf af en toe herhalen dat ik geen toekomstbeloften doe, dat ik niet weet hoe lang ik hier blijf wonen etc. etc. Het is moeilijk er wat over te zeggen tegen hem, omdat als we erover praten hij het wel met mee eens is, dat rationeel misschien ook wel is. Maar gevoelsmatig duidelijk niet.
Als ik naar mijn vriend ga (die natuurlijk ook weet van de situatie) reageert ie wat emotioneel, geraakt. Hij zegt niets. Maar keert in zichzelf, is zichtbaar aangedaan, hoe zeg je dat? En als ik erover wil praten, vermijd hij het onderwerp. Gister begon ik er weer over en zei ik iets van jamaar, jij bent toch ook niet echt verliefd op mij? Dan zegt ie 'hoezo?' en gaat hij er niet op in. Hij maakt regelmatig opmerkingen waar uit blijkt dat hij ervanuitgaat dat ik voor altijd blijf.
Natuurlijk heb ik het wel overwogen om een relatie met hem aan te gaan. Maar als ik eerlijk ben naar mezelf, vind ik hem gewoon geen relatiemateriaal zeg maar. Hij blowt, is erg chaotisch, lijkt niet echt doelen te hebben in zijn leven en hij is erg depri en pessimistisch, soms ronduit hopeloos. De hele dynamiek begint een beetje vervelend aan te voelen. Plakkerig, afhankelijk. Ik denk dat hij er toch veel meer van denkt/hoopt dan ik kan of wil bieden. Tegelijkertijd is stoppen met blowen voor hem niet eens echt bespreekbaar bijvoorbeeld. Mjah, ik vind sowieso dat ik niet aan een relatie moet beginnen als ik zoveel niet ok vind aan iemand. Je moet niet een relatie instappen met iemand die je niet leuk genoeg vind met als insteek ik verbeter hem wel, lijkt me. Hij heeft erg veel bevestiging nodig en ik vind dat hij een beetje om de waarheid heen probeert te leven, niet dat ie die niet krijgt, maar hij negeert m nogal... Ik geef wel om hem, hou in a way ook wel van hem, maar zie een toekomst met hem als enige partner niet echt zitten, en zou ik meerdere partners hebben wat hij op zich acceptabel vind (hij mag dat ook, ik zou erg opgelucht zijn als hij een vriendin kreeg, zelfs) zou hij het waarschijnlijk niet trekken dat hij gewoon nooit de partner zou worden waar ik het meeste voor voel, hij is niet echt in emotioneel in staat tot een open relatiestructuur, denk ik. Oppervlakkig misschien, maar daaronder niet.
Heeft iemand ooit in een vergelijkbare situatie gezeten? Tips? Het is lastig, want keihard zijn durf ik haast niet, hij is zo depri dat ik bang ben dat ie zichzelf wat aan zou kunnen doen als ik zonder hem emotioneel voor te bereiden hier weg ga. En ik wil ook niet dan maar een relatie aangaan uit omdat het zo lullig voor hem is. Ergens vind ik het ook oneerlijk van hem om dat te verwachten want hij wil er ook niet echt wat voor doen of laten maar lijkt wel te denken dat ie ergens recht op heeft ofzo... (Totdat je het vraagt, maar gedrag en wat ie zegt lopen hier nogal uiteen).
We hebben al meerdere gesprekken hierover gehad. Maar na zeggen dat het wel goed zit, doet ie weer net zo. En sindsdien vermijd ie het onderwerp zeer hardnekkig.
zaterdag 13 februari 2010 om 19:01
quote:yoyo2 schreef op 13 februari 2010 @ 18:59:
[...]
Het gaat niet eens over je verwachtingen duidelijker uit te spreken, maar vooral in daden laten zien wat je wilt.
Dus niet in één bed slapen, over baby's praten etc...Nee ik slaap ook al een tijdje op de bank en dat babygesprek was in de periode dat hij nog niet zo deed en zelf grapjes maakte over stelletjes enzo. Maar dat had ik eigenlijk al gezegd.
[...]
Het gaat niet eens over je verwachtingen duidelijker uit te spreken, maar vooral in daden laten zien wat je wilt.
Dus niet in één bed slapen, over baby's praten etc...Nee ik slaap ook al een tijdje op de bank en dat babygesprek was in de periode dat hij nog niet zo deed en zelf grapjes maakte over stelletjes enzo. Maar dat had ik eigenlijk al gezegd.
zaterdag 13 februari 2010 om 19:01
quote:Noblesse_Oblige schreef op 13 februari 2010 @ 18:54:
Hmm. Ik weet niet waarom het over komt dat ik egocentrisch doe hier. De seks hoefde van mij niet zo nodig. Dat wist hij overigens ook
Heel gek maar als ik denk.....mwahhh met jou hoef ik eigenlijk niet te seksen doe ik dat eigenlijk ook niet
Ouderwets hè
Waarom dan toch neuken als het wat jou betreft toch al niet zo hoefde?
Als aardigheidje naar je roomy toe?
Hmm. Ik weet niet waarom het over komt dat ik egocentrisch doe hier. De seks hoefde van mij niet zo nodig. Dat wist hij overigens ook
Heel gek maar als ik denk.....mwahhh met jou hoef ik eigenlijk niet te seksen doe ik dat eigenlijk ook niet
Ouderwets hè
Waarom dan toch neuken als het wat jou betreft toch al niet zo hoefde?
Als aardigheidje naar je roomy toe?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 13 februari 2010 om 19:03
Er zijn binnen de definitie van polyamorie veel verschillende relatievormen mogelijk, maar ze hebben gemeenschappelijk dat deze gebaseerd zijn op liefde, openheid, eerlijkheid en respect.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Polyamorie
Hmm...
http://nl.wikipedia.org/wiki/Polyamorie
Hmm...
zaterdag 13 februari 2010 om 19:05
quote:Summerdance schreef op 13 februari 2010 @ 19:01:
[...]
Heel gek maar als ik denk.....mwahhh met jou hoef ik eigenlijk niet te seksen doe ik dat eigenlijk ook niet
Ouderwets hè
Waarom dan toch neuken als het wat jou betreft toch al niet zo hoefde?
Als aardigheidje naar je roomy toe?Dzjies Zomerdans, dat is zó 2009...
[...]
Heel gek maar als ik denk.....mwahhh met jou hoef ik eigenlijk niet te seksen doe ik dat eigenlijk ook niet
Ouderwets hè
Waarom dan toch neuken als het wat jou betreft toch al niet zo hoefde?
Als aardigheidje naar je roomy toe?Dzjies Zomerdans, dat is zó 2009...
zaterdag 13 februari 2010 om 19:05
zaterdag 13 februari 2010 om 19:08
Yep. De liefde was er, niet in gewenste vorm weliswaar, maar ik geef wel om hem. Open ben ik vanaf het begin en daarvoor al geweest. Eerlijk ook. Respect heb ik volgens mij door afstand te nemen omdat hij meer voelt. Maar ik kan het fout hebben. Wat hem betreft is het pas goed als ik een relatie met hem begin. In dat geval kan ik het dus nooit goed doen, want ik begin geen relatie met hem. Daarom wil ik een plekje voor mezelf gaan zoeken. Ik heb hem eerlijk verteld wat ik wel en niet voor hem voel, niet achteraf, maar daarvoor al. Hij reageerde daar cool op. Totaal niet alsof hij het anders had gewild. Hij vond vrije seks wel een leuk idee. Dat hij later verliefd werd heb ik niet zien aankomen en hij volgens mij ook niet.
zaterdag 13 februari 2010 om 19:08
quote:Wander schreef op 13 februari 2010 @ 19:05:
[...]
Dzjies Zomerdans, dat is zó 2009...
Ik weet het joh, komt ook nooit meer goed met mij vrees ik
Maar dan nog....hoe kom je tot neuken als je het niet zo ziet zitten...met een klodder spuug of zo?
Hier blijft het echt kurkje droog hoor als ik niet geil wordt van mijn mede bed ganger
[...]
Dzjies Zomerdans, dat is zó 2009...
Ik weet het joh, komt ook nooit meer goed met mij vrees ik
Maar dan nog....hoe kom je tot neuken als je het niet zo ziet zitten...met een klodder spuug of zo?
Hier blijft het echt kurkje droog hoor als ik niet geil wordt van mijn mede bed ganger
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 13 februari 2010 om 19:09
quote:yoyo2 schreef op 13 februari 2010 @ 19:05:
Noblesse, zoals de meesten onder ons dat polyamoureuse gedoe niet begrijpen, zo begrijp jij niet dat jouw huisgenoot (en een aantal hier op het forum) op een hele andere manier in een relatie staan. Monogame mensen zullen jouw manier van doen op een hele andere manier opvatten.Dat begrijp ik. Maar hij is geen monogaam mens. Althans, dat was hij niet op het moment dat we dit aangingen. Hij had toen ook meerdere sexcontacten. Het is pas NU nu ik hier al woon, en achteraf, dat hij toch een monogame relatie wil. Als ik van te voren wist dat hij dat wilde, was ik hier nooit komen wonen.
Noblesse, zoals de meesten onder ons dat polyamoureuse gedoe niet begrijpen, zo begrijp jij niet dat jouw huisgenoot (en een aantal hier op het forum) op een hele andere manier in een relatie staan. Monogame mensen zullen jouw manier van doen op een hele andere manier opvatten.Dat begrijp ik. Maar hij is geen monogaam mens. Althans, dat was hij niet op het moment dat we dit aangingen. Hij had toen ook meerdere sexcontacten. Het is pas NU nu ik hier al woon, en achteraf, dat hij toch een monogame relatie wil. Als ik van te voren wist dat hij dat wilde, was ik hier nooit komen wonen.
zaterdag 13 februari 2010 om 19:15
quote:Summerdance schreef op 13 februari 2010 @ 19:08:
[...]
Ik weet het joh, komt ook nooit meer goed met mij vrees ik
Maar dan nog....hoe kom je tot neuken als je het niet zo ziet zitten...met een klodder spuug of zo?
Hier blijft het echt kurkje droog hoor als ik niet geil wordt van mijn mede bed ganger Hij is niet lelijk ofzo.. Ik kan best seks met hem hebben, en dat leuk vinden, en hij had in het begin dezelfde insteek, maar die is veranderd. Hij heeft letterlijk tegen mij gezegd dat hij ook geen toekomstbeloften wilde doen (toen) en dat hij er hetzelfde in stond als ik.
Het is voornamelijk zijn levensstijl waar ik me niet in kan vinden, het blowen en af en toe speed en het chaotische doelloze. Verder is het een leuke man, is hij aardig en gezellig, zeker niet dom, grappig. Maar een leuke man maakt nog geen levenspartner. Ik heb het gevoel dat hij zich een beetje vastklampt aan het idee omdat hij depri is (wat een andere oorzaak heeft, overlijden in zijn familie).
[...]
Ik weet het joh, komt ook nooit meer goed met mij vrees ik
Maar dan nog....hoe kom je tot neuken als je het niet zo ziet zitten...met een klodder spuug of zo?
Hier blijft het echt kurkje droog hoor als ik niet geil wordt van mijn mede bed ganger Hij is niet lelijk ofzo.. Ik kan best seks met hem hebben, en dat leuk vinden, en hij had in het begin dezelfde insteek, maar die is veranderd. Hij heeft letterlijk tegen mij gezegd dat hij ook geen toekomstbeloften wilde doen (toen) en dat hij er hetzelfde in stond als ik.
Het is voornamelijk zijn levensstijl waar ik me niet in kan vinden, het blowen en af en toe speed en het chaotische doelloze. Verder is het een leuke man, is hij aardig en gezellig, zeker niet dom, grappig. Maar een leuke man maakt nog geen levenspartner. Ik heb het gevoel dat hij zich een beetje vastklampt aan het idee omdat hij depri is (wat een andere oorzaak heeft, overlijden in zijn familie).
zaterdag 13 februari 2010 om 19:15
Laat het 'ja, maar hij wist toch dat ik zo was!' maar eens gaan en focus op de stand van zaken before you. Hij is duidelijk van gedachten veranderd. Hij vindt het blijkbaar niet zo tof meer. Hij is verliefd geworden en verliefde mensen doen wel eens rare dingen. En ze veranderen ook wel eens van gedachte. Tja, shit happens.
Volgens mij know je al what to do: verhuizen. Dit gaat niet mooi en lief meer aflopen, hiervoor heeft dit bij hem al te lang doorgesluimerd (totdat jij het eindelijk besefte). Gewoon zeggen dat je om hem geeft, maar niet op een (poly-)amoureuze manier, pak je biezen en ga verder met je leven. Problem solved. Ja, hij zal zich even rot voelen, maar wil je tot het einde der tijd zijn handje vast blijven houden? Zal hij alleen maar hoop door blijven koesteren. Totdat hij jou ontmoette, heeft hij zichzelf ook in leven kunnen houden, dus het zal vast wel meevallen met zijn gemoedstoestand als je vertrekt. En anders moet je zijn vrienden maar een heads up geven dat ze op hem moeten letten.
Zoals dr. Phil zou zeggen: This (non-)relationship needs a hero. En volgens mij moet jij dat maar zijn.
Volgens mij know je al what to do: verhuizen. Dit gaat niet mooi en lief meer aflopen, hiervoor heeft dit bij hem al te lang doorgesluimerd (totdat jij het eindelijk besefte). Gewoon zeggen dat je om hem geeft, maar niet op een (poly-)amoureuze manier, pak je biezen en ga verder met je leven. Problem solved. Ja, hij zal zich even rot voelen, maar wil je tot het einde der tijd zijn handje vast blijven houden? Zal hij alleen maar hoop door blijven koesteren. Totdat hij jou ontmoette, heeft hij zichzelf ook in leven kunnen houden, dus het zal vast wel meevallen met zijn gemoedstoestand als je vertrekt. En anders moet je zijn vrienden maar een heads up geven dat ze op hem moeten letten.
Zoals dr. Phil zou zeggen: This (non-)relationship needs a hero. En volgens mij moet jij dat maar zijn.
Een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest
zaterdag 13 februari 2010 om 19:18
quote:Purty schreef op 13 februari 2010 @ 19:15:
Laat het 'ja, maar hij wist toch dat ik zo was!' maar eens gaan en focus op de stand van zaken before you. Hij is duidelijk van gedachten veranderd. Hij vindt het blijkbaar niet zo tof meer. Hij is verliefd geworden en verliefde mensen doen wel eens rare dingen. En ze veranderen ook wel eens van gedachte. Tja, shit happens.
Volgens mij know je al what to do: verhuizen. Dit gaat niet mooi en lief meer aflopen, hiervoor heeft dit bij hem al te lang doorgesluimerd (totdat jij het eindelijk besefte). Gewoon zeggen dat je om hem geeft, maar niet op een (poly-)amoureuze manier, pak je biezen en ga verder met je leven. Problem solved. Ja, hij zal zich even rot voelen, maar wil je tot het einde der tijd zijn handje vast blijven houden? Zal hij alleen maar hoop door blijven koesteren. Totdat hij jou ontmoette, heeft hij zichzelf ook in leven kunnen houden, dus het zal vast niet zo'n vaart lopen. En anders moet je zijn vrienden maar een heads up geven dat ze op hem moeten letten.
Zoals dr. Phil zou zeggen: This (non-)relationship needs a hero. En volgens mij moet jij dat maar zijn.Erg goede post, thanks..
Laat het 'ja, maar hij wist toch dat ik zo was!' maar eens gaan en focus op de stand van zaken before you. Hij is duidelijk van gedachten veranderd. Hij vindt het blijkbaar niet zo tof meer. Hij is verliefd geworden en verliefde mensen doen wel eens rare dingen. En ze veranderen ook wel eens van gedachte. Tja, shit happens.
Volgens mij know je al what to do: verhuizen. Dit gaat niet mooi en lief meer aflopen, hiervoor heeft dit bij hem al te lang doorgesluimerd (totdat jij het eindelijk besefte). Gewoon zeggen dat je om hem geeft, maar niet op een (poly-)amoureuze manier, pak je biezen en ga verder met je leven. Problem solved. Ja, hij zal zich even rot voelen, maar wil je tot het einde der tijd zijn handje vast blijven houden? Zal hij alleen maar hoop door blijven koesteren. Totdat hij jou ontmoette, heeft hij zichzelf ook in leven kunnen houden, dus het zal vast niet zo'n vaart lopen. En anders moet je zijn vrienden maar een heads up geven dat ze op hem moeten letten.
Zoals dr. Phil zou zeggen: This (non-)relationship needs a hero. En volgens mij moet jij dat maar zijn.Erg goede post, thanks..
zaterdag 13 februari 2010 om 19:21
quote:Noblesse_Oblige schreef op 13 februari 2010 @ 19:09:
[...]
Dat begrijp ik. Maar hij is geen monogaam mens. Althans, dat was hij niet op het moment dat we dit aangingen. Hij had toen ook meerdere sexcontacten. Het is pas NU nu ik hier al woon, en achteraf, dat hij toch een monogame relatie wil. Als ik van te voren wist dat hij dat wilde, was ik hier nooit komen wonen.Dat iemand eerst een beetje rondneukt voordat iemand een vaste relatie wil is niet zo ongewoon en maakt niet dat iemand geen monogaam mens is.
[...]
Dat begrijp ik. Maar hij is geen monogaam mens. Althans, dat was hij niet op het moment dat we dit aangingen. Hij had toen ook meerdere sexcontacten. Het is pas NU nu ik hier al woon, en achteraf, dat hij toch een monogame relatie wil. Als ik van te voren wist dat hij dat wilde, was ik hier nooit komen wonen.Dat iemand eerst een beetje rondneukt voordat iemand een vaste relatie wil is niet zo ongewoon en maakt niet dat iemand geen monogaam mens is.
zaterdag 13 februari 2010 om 19:24
zaterdag 13 februari 2010 om 19:24
Verhuizen is hier de enige oplossing lijkt me.
Wat ik niet begrijp, is hoe je tot de beslissing komt om het bed (letterlijk) te delen. In een tweekamerappartement zijn 2 kamers. Dan is er toch één kamer voor elk?
Ik crash ook wel eens in bed bij vrienden, er liggen ook regelmatig mensen naast mij te slapen, allemaal geen probleem.
Maar toen ik samen ging wonen met een goede vriend in zijn tweekamerappartement, had hij de 'woonkamer' en ik de 'slaapkamer'. Badkamer en keuken delen, prima. Gezelligheid, avondjes samen delen, prima. Maar het bed delen op een dagelijkse basis met iemand waar je geen relatie mee hebt en/of wilt, schept nou eenmaal verwarring. Het is bij mij zelfs nooit in me opgekomen om de verdeling woonkamer-slaapkamer aan te houden, ook niet met hoogslaper, twee bedden, noem maar op!
Terug naar de oplossing: Ook al slapen jullie niet meer samen, dit is/wordt onnodig moeilijker gemaakt als je niet verhuist mi.
Wat ik niet begrijp, is hoe je tot de beslissing komt om het bed (letterlijk) te delen. In een tweekamerappartement zijn 2 kamers. Dan is er toch één kamer voor elk?
Ik crash ook wel eens in bed bij vrienden, er liggen ook regelmatig mensen naast mij te slapen, allemaal geen probleem.
Maar toen ik samen ging wonen met een goede vriend in zijn tweekamerappartement, had hij de 'woonkamer' en ik de 'slaapkamer'. Badkamer en keuken delen, prima. Gezelligheid, avondjes samen delen, prima. Maar het bed delen op een dagelijkse basis met iemand waar je geen relatie mee hebt en/of wilt, schept nou eenmaal verwarring. Het is bij mij zelfs nooit in me opgekomen om de verdeling woonkamer-slaapkamer aan te houden, ook niet met hoogslaper, twee bedden, noem maar op!
Terug naar de oplossing: Ook al slapen jullie niet meer samen, dit is/wordt onnodig moeilijker gemaakt als je niet verhuist mi.
zaterdag 13 februari 2010 om 20:09
Pfoeh, wat maken mensen het zich soms moeilijk zeg. Door een relatie op allemaal alternatieve en onafgebakende manieren in te vullen.
TO, vind je dit zelf niet vermoeiend? Juist doordat je zo van het "openminded" bent, maak je er een heel ingewikkelde toestand van, omdat ieder die een relatie met jou aangaat daar zijn eigen invulling aangeeft en jij vervolgens verbaasd bent dat niemand eigenlijk doet zoals jij het graag zou willen.
Je kunt het ook té vrijblijvend maken allemaal.
TO, vind je dit zelf niet vermoeiend? Juist doordat je zo van het "openminded" bent, maak je er een heel ingewikkelde toestand van, omdat ieder die een relatie met jou aangaat daar zijn eigen invulling aangeeft en jij vervolgens verbaasd bent dat niemand eigenlijk doet zoals jij het graag zou willen.
Je kunt het ook té vrijblijvend maken allemaal.
zondag 14 februari 2010 om 00:25
quote:Nastik schreef op 13 februari 2010 @ 20:09:
TO, vind je dit zelf niet vermoeiend? Juist doordat je zo van het "openminded" bent, maak je er een heel ingewikkelde toestand van, omdat ieder die een relatie met jou aangaat daar zijn eigen invulling aangeeft en jij vervolgens verbaasd bent dat niemand eigenlijk doet zoals jij het graag zou willen.
Je kunt het ook té vrijblijvend maken allemaal.Heel goed!
TO, vind je dit zelf niet vermoeiend? Juist doordat je zo van het "openminded" bent, maak je er een heel ingewikkelde toestand van, omdat ieder die een relatie met jou aangaat daar zijn eigen invulling aangeeft en jij vervolgens verbaasd bent dat niemand eigenlijk doet zoals jij het graag zou willen.
Je kunt het ook té vrijblijvend maken allemaal.Heel goed!
zondag 14 februari 2010 om 10:04
