Relaties
alle pijlers
Kind alleen bij ex-partner
maandag 1 maart 2010 om 16:29
Hallo allemaal,
Ik lees al een tijdje mee op het forum en heb er al veel aan gehad.
Nu zit ik met een probleem dat ik graag aan jullie wil voorleggen...
Na een hele tijd van wantrouwen, ellende en gedoe kwam vandaag de klap. Er stond een deurwaarder aan de deur. Omdat ik altijd tegen mijn vriend had gezegd dat het over zou zijn als dat zou gebeuren, is het nu zover... Ik heb mijn vriend geprobeerd te helpen, veel voor hem gedaan en hem een tweede kans gegeven. Nu is het dus weer mis.
Eerlijk gezegd is het voor mij niet zo heel erg, omdat ik er al een tijd rekening mee hield dat het op zou houden. Ik vertrouwde hem niet en sloot mijzelf uit voorzorg al een beetje voor hem af.
Wij gaan dus uit elkaar. Nu hebben we ook een kindje van anderhalf. Ik vind het zo erg voor mijn kind!
Waar ik heel erg mee zit, is dat mijn kindje straks naar hem toe zal gaan, zonder dat ik daar bij ben. Hebben jullie hier ervaring mee?
Ik maak me zorgen, omdat hij nu ook al niet echt voor ons kindje zorgt. Hij is heel erg lief en speelt veel enzo, maar gezond eten geven of in bad doen, het komt gewoon niet in hem op!
Ik ben altijd degene die hier aan moet denken. Als hij een avond alleen is met de kleine dan eten ze patat o.i.d. We eten dus alleen maar gezond als ik thuis ben (gelukkig heel vaak).
Nu ben ik een beetje bang wat er dan gaat gebeuren als ons kind bijvoorbeeld een weekend bij hem is. Krijg ik dan een vitamineloos, ongewassen kind terug??! Hoe kan ik ervoor zorgen dat ons kindje ook bij hem in goede handen is?
Ik wil niet dat het contact tussen hen verbroken wordt, ons kindje is dol op papa.
Ik hoop dat jullie goede tips voor me hebben... Alvast bedankt!
Ik lees al een tijdje mee op het forum en heb er al veel aan gehad.
Nu zit ik met een probleem dat ik graag aan jullie wil voorleggen...
Na een hele tijd van wantrouwen, ellende en gedoe kwam vandaag de klap. Er stond een deurwaarder aan de deur. Omdat ik altijd tegen mijn vriend had gezegd dat het over zou zijn als dat zou gebeuren, is het nu zover... Ik heb mijn vriend geprobeerd te helpen, veel voor hem gedaan en hem een tweede kans gegeven. Nu is het dus weer mis.
Eerlijk gezegd is het voor mij niet zo heel erg, omdat ik er al een tijd rekening mee hield dat het op zou houden. Ik vertrouwde hem niet en sloot mijzelf uit voorzorg al een beetje voor hem af.
Wij gaan dus uit elkaar. Nu hebben we ook een kindje van anderhalf. Ik vind het zo erg voor mijn kind!
Waar ik heel erg mee zit, is dat mijn kindje straks naar hem toe zal gaan, zonder dat ik daar bij ben. Hebben jullie hier ervaring mee?
Ik maak me zorgen, omdat hij nu ook al niet echt voor ons kindje zorgt. Hij is heel erg lief en speelt veel enzo, maar gezond eten geven of in bad doen, het komt gewoon niet in hem op!
Ik ben altijd degene die hier aan moet denken. Als hij een avond alleen is met de kleine dan eten ze patat o.i.d. We eten dus alleen maar gezond als ik thuis ben (gelukkig heel vaak).
Nu ben ik een beetje bang wat er dan gaat gebeuren als ons kind bijvoorbeeld een weekend bij hem is. Krijg ik dan een vitamineloos, ongewassen kind terug??! Hoe kan ik ervoor zorgen dat ons kindje ook bij hem in goede handen is?
Ik wil niet dat het contact tussen hen verbroken wordt, ons kindje is dol op papa.
Ik hoop dat jullie goede tips voor me hebben... Alvast bedankt!
maandag 1 maart 2010 om 17:03
Jaja, jullie hebben gelijk. Ik heb natuurlijk het liefst dat mijn vriend net zo voor ons kind zorgt als ik (niet dat ik perfect ben ofzo, hoor).
Wat betreft het stappen overslaan, we hebben het al regelmatig over uit elkaar gaan gehad, zijn zelfs al eens paar dagen uit elkaar geweest. Geloof me, ik heb ook al heel wat nagedacht over kinderopvang e.d.
Wat betreft het stappen overslaan, we hebben het al regelmatig over uit elkaar gaan gehad, zijn zelfs al eens paar dagen uit elkaar geweest. Geloof me, ik heb ook al heel wat nagedacht over kinderopvang e.d.
maandag 1 maart 2010 om 17:03
quote:Helenita2 schreef op 01 maart 2010 @ 16:59:Ik kan me voorstellen dat als je echt met grote trammelant uit elkaar gaat, dat je dan ook niet wil dat je (a.s.) ex jullie kind(eren) nog ziet. Pak je dan je kind(eren) op en moet de ex maar zien dat hij via de rechter een omgangsregeling krijgt?
Als je getrouwd bent moet je een ouderschapsplan maken om te kunnen scheiden. En ook als je niet getrouwd bent heeft de vader nog steeds recht op omgang met zijn kind.
Als je vindt dat je goede redenen hebt om de omgang te verbieden met de vader, dán moet je dat maar via de rechter zien te regelen. En daar moet je goede redenen voor hebben. Vooraf bang zijn dat je kind te weinig vitaminen binnenkrijgt is niet genoeg.
Als je getrouwd bent moet je een ouderschapsplan maken om te kunnen scheiden. En ook als je niet getrouwd bent heeft de vader nog steeds recht op omgang met zijn kind.
Als je vindt dat je goede redenen hebt om de omgang te verbieden met de vader, dán moet je dat maar via de rechter zien te regelen. En daar moet je goede redenen voor hebben. Vooraf bang zijn dat je kind te weinig vitaminen binnenkrijgt is niet genoeg.
maandag 1 maart 2010 om 17:05
maandag 1 maart 2010 om 17:06
Pfoe, het wordt wel een steeds ingewikkelder en moeilijker probleem. Juridisch heb ik namelijk geen idee hoe alles zit, maar zoals je in je TO nog over de vader van je kind schrijft, wil je hem volgens mij de omgang niet echt onthouden.
Als jullie al over een breuk gepraat hebben, hoe denkt hij dan over de omgang met zijn kind? Denk je dat hij überhaupt zijn kind meer dan één of twee nachtjes per week wil zien? Hoe is het contact met je schoonouders?
Als jullie al over een breuk gepraat hebben, hoe denkt hij dan over de omgang met zijn kind? Denk je dat hij überhaupt zijn kind meer dan één of twee nachtjes per week wil zien? Hoe is het contact met je schoonouders?
maandag 1 maart 2010 om 17:06
quote:dangeensuus schreef op 01 maart 2010 @ 17:03:
Dan lijkt het me nu het belangrijkst dat je alle dingen gaat regelen die je moet regelen en dat is niet bepalen hoe jouw ex ( papa van zoonlief) voor zijn kind gaat zorgen. Daar heb jij geen zeggenschap over.Nou ja, als moeder voel ik mij toch echt verantwoordelijk voor mijn kind en wil niet dat er iets gebeurt.
Dan lijkt het me nu het belangrijkst dat je alle dingen gaat regelen die je moet regelen en dat is niet bepalen hoe jouw ex ( papa van zoonlief) voor zijn kind gaat zorgen. Daar heb jij geen zeggenschap over.Nou ja, als moeder voel ik mij toch echt verantwoordelijk voor mijn kind en wil niet dat er iets gebeurt.
maandag 1 maart 2010 om 17:08
quote:Sadheart schreef op 01 maart 2010 @ 17:06:
[...]
Nou ja, als moeder voel ik mij toch echt verantwoordelijk voor mijn kind en wil niet dat er iets gebeurt.Botweg gezegd...daar ga jij niet over. Jij bent verantwoordelijk voor je kindje, en hij ook. Jullie gaan uit elkaar, dan zul je moeten accepteren dat je ex man de verantwoordelijkheid neemt wanneer zijn zoon bij hem is. Lullig maar zo is het wel.
[...]
Nou ja, als moeder voel ik mij toch echt verantwoordelijk voor mijn kind en wil niet dat er iets gebeurt.Botweg gezegd...daar ga jij niet over. Jij bent verantwoordelijk voor je kindje, en hij ook. Jullie gaan uit elkaar, dan zul je moeten accepteren dat je ex man de verantwoordelijkheid neemt wanneer zijn zoon bij hem is. Lullig maar zo is het wel.
maandag 1 maart 2010 om 17:09
quote:dangeensuus schreef op 01 maart 2010 @ 17:00:
Neele, je hebt het recht niet om het kind weg te houden bij zijn vader. Zelfs als er sprake is van mishandeling zul je dit moeten aantonen in een rechtzaak alvorens er een verbod komt voor de vader om zijn kind te zien.
Als ik het niet zou vertrouwen zou dat dikke pech voor de wet (en later dan waarschijnlijk dikke pech voor mij) zijn.
Ze zouden mijn kind met geweld uit mijn huis moeten laten halen.
NOOIT zou ik haar meegeven als ik het niet vertrouwde.....
Neele, je hebt het recht niet om het kind weg te houden bij zijn vader. Zelfs als er sprake is van mishandeling zul je dit moeten aantonen in een rechtzaak alvorens er een verbod komt voor de vader om zijn kind te zien.
Als ik het niet zou vertrouwen zou dat dikke pech voor de wet (en later dan waarschijnlijk dikke pech voor mij) zijn.
Ze zouden mijn kind met geweld uit mijn huis moeten laten halen.
NOOIT zou ik haar meegeven als ik het niet vertrouwde.....
maandag 1 maart 2010 om 17:10
quote:Sadheart schreef op 01 maart 2010 @ 17:06:
[...]
Nou ja, als moeder voel ik mij toch echt verantwoordelijk voor mijn kind en wil niet dat er iets gebeurt.
Hij is de vader. Hij is ook verantwoordelijk voor jullie kind.
Je zult moeten accepteren dat hij dingen anders doet dan jij. Het is niet voor niets zometeen je ex. Als jullie op een lijn zaten ging je niet uit elkaar.
Als de veiligheid van je kind echt in gevaar is, dan heb je reden om in te grijpen. Anders niet. "Minder gezond" of "niet helemaal zoals ik het wil" zul je moeten slikken.
Het is je ex. Je wilt niet voor niets bij hem weg. Maar hij blijft wel vader van je kind. Hij heeft net zoveel rechten als jij, als het om keuzes voor jullie kind gaat.
[...]
Nou ja, als moeder voel ik mij toch echt verantwoordelijk voor mijn kind en wil niet dat er iets gebeurt.
Hij is de vader. Hij is ook verantwoordelijk voor jullie kind.
Je zult moeten accepteren dat hij dingen anders doet dan jij. Het is niet voor niets zometeen je ex. Als jullie op een lijn zaten ging je niet uit elkaar.
Als de veiligheid van je kind echt in gevaar is, dan heb je reden om in te grijpen. Anders niet. "Minder gezond" of "niet helemaal zoals ik het wil" zul je moeten slikken.
Het is je ex. Je wilt niet voor niets bij hem weg. Maar hij blijft wel vader van je kind. Hij heeft net zoveel rechten als jij, als het om keuzes voor jullie kind gaat.
maandag 1 maart 2010 om 17:12
quote:Sadheart schreef op 01 maart 2010 @ 17:09:
@dangeensuus:
Sja, dat zal uiteindelijk de uitkomst wel zijn natuurlijk. Toch lijkt het me moeilijk.Dat is het ook meid. Ik bel nog elke dag met mijn kindjes als ze bij hun vader zijn om te vragen hoe het met ze gaat. In het begin belde ik vaders zelf, totdat hij aangaf dat hij dit als controleren ervaarde. Kan ik me ook goed voorstellen want het was in principe ook controleren wat ik deed. Nu bel ik gewoon met de kinderen zelf en vraag ze hoe het met ze is. Gewoon omdat ik ze mis, en niet meer ter controle van wat hun pa allemaal wel en niet met ze doet ( acht jaar na de scheiding)
@dangeensuus:
Sja, dat zal uiteindelijk de uitkomst wel zijn natuurlijk. Toch lijkt het me moeilijk.Dat is het ook meid. Ik bel nog elke dag met mijn kindjes als ze bij hun vader zijn om te vragen hoe het met ze gaat. In het begin belde ik vaders zelf, totdat hij aangaf dat hij dit als controleren ervaarde. Kan ik me ook goed voorstellen want het was in principe ook controleren wat ik deed. Nu bel ik gewoon met de kinderen zelf en vraag ze hoe het met ze is. Gewoon omdat ik ze mis, en niet meer ter controle van wat hun pa allemaal wel en niet met ze doet ( acht jaar na de scheiding)
maandag 1 maart 2010 om 17:14
quote:Snormel schreef op 01 maart 2010 @ 17:03:
[...]
Als je getrouwd bent moet je een ouderschapsplan maken om te kunnen scheiden. En ook als je niet getrouwd bent heeft de vader nog steeds recht op omgang met zijn kind.
Als je vindt dat je goede redenen hebt om de omgang te verbieden met de vader, dán moet je dat maar via de rechter zien te regelen. En daar moet je goede redenen voor hebben. Vooraf bang zijn dat je kind te weinig vitaminen binnenkrijgt is niet genoeg.
Dat is de officiele weg ja, maar je hoort geregeld dat ex partners (meestal de vader) eindeloos in de weer zijn om hun recht ook daadwerkelijk te halen.
En als je niet getrouwd bent (en SH is niet getrouwd toch?), dan ligt het er waarschijnlijk maar aan hoe je de erkenning ed hebt geregeld?
Ik pleit er niet voor om kinderen de omgang met 1 van de ouders te ontzeggen hoor, niet als daar geen heel zwaar wegende redenen voor zijn. Maar ik kan me, zonder jouw verhaal in detail te kennen, je zorgen wel heel goed voorstellen SH. Ik hoop dat jullie tot goede afspraken kunnen komen als de breuk echt onvermijdelijk is.
[...]
Als je getrouwd bent moet je een ouderschapsplan maken om te kunnen scheiden. En ook als je niet getrouwd bent heeft de vader nog steeds recht op omgang met zijn kind.
Als je vindt dat je goede redenen hebt om de omgang te verbieden met de vader, dán moet je dat maar via de rechter zien te regelen. En daar moet je goede redenen voor hebben. Vooraf bang zijn dat je kind te weinig vitaminen binnenkrijgt is niet genoeg.
Dat is de officiele weg ja, maar je hoort geregeld dat ex partners (meestal de vader) eindeloos in de weer zijn om hun recht ook daadwerkelijk te halen.
En als je niet getrouwd bent (en SH is niet getrouwd toch?), dan ligt het er waarschijnlijk maar aan hoe je de erkenning ed hebt geregeld?
Ik pleit er niet voor om kinderen de omgang met 1 van de ouders te ontzeggen hoor, niet als daar geen heel zwaar wegende redenen voor zijn. Maar ik kan me, zonder jouw verhaal in detail te kennen, je zorgen wel heel goed voorstellen SH. Ik hoop dat jullie tot goede afspraken kunnen komen als de breuk echt onvermijdelijk is.
maandag 1 maart 2010 om 17:15
Ik zou idd aan het kortste eind trekken. Maar wel onder zwaar protest. Er zou dus eerst een rechter aan te pas komen voordat mijn kind onder dwang mee zou gaan.
Ik weet prima hoe de wet in elkaar zit maar mijn gevoelens voor mijn kind gaan boven de wet.
In mijn geval zou dit allemaal niet spelen maar ik bedoel bij wijze van.
Een vriendin van me had het met haar dochter.
Die kwam dan thuis na een weekend en had alleen patat gegeten, was niet gewassen en had tot 2 uur snachts in de rokerige woonkamer van een vriend van papa gezeten tot papa haar mee naar huis nam.
S'ochtends had ze uren aan papa moeten trekken want hij wilde niet opstaan.
Na een paar van dit soort weekenden heeft mijn vriendin haar ex gebeld en gezegd dat hij idd maar met een rechter moest komen maar dat zijn dochter no way meer kwam logeren.
Die lamlul was zelfs te sloom om een rechter in te schakelen en dochter komt daar nu twee dagen overdag.
Ik weet prima hoe de wet in elkaar zit maar mijn gevoelens voor mijn kind gaan boven de wet.
In mijn geval zou dit allemaal niet spelen maar ik bedoel bij wijze van.
Een vriendin van me had het met haar dochter.
Die kwam dan thuis na een weekend en had alleen patat gegeten, was niet gewassen en had tot 2 uur snachts in de rokerige woonkamer van een vriend van papa gezeten tot papa haar mee naar huis nam.
S'ochtends had ze uren aan papa moeten trekken want hij wilde niet opstaan.
Na een paar van dit soort weekenden heeft mijn vriendin haar ex gebeld en gezegd dat hij idd maar met een rechter moest komen maar dat zijn dochter no way meer kwam logeren.
Die lamlul was zelfs te sloom om een rechter in te schakelen en dochter komt daar nu twee dagen overdag.
maandag 1 maart 2010 om 17:15
@dangeensuus:
OK, fijn dat je uit eigen ervaring spreekt.
Natuurlijk heeft ons kind recht op ons allebei, en dat wil ik ook niet ontkennen. Ik wil er juist alles aan doen om het contact met ons beiden zo goed mogelijk te houden.
Ons kind is nu nog een beetje jong om te telefoneren, maar inderdaad, zou ik dan mijn ex kunnen bellen.
OK, fijn dat je uit eigen ervaring spreekt.
Natuurlijk heeft ons kind recht op ons allebei, en dat wil ik ook niet ontkennen. Ik wil er juist alles aan doen om het contact met ons beiden zo goed mogelijk te houden.
Ons kind is nu nog een beetje jong om te telefoneren, maar inderdaad, zou ik dan mijn ex kunnen bellen.
maandag 1 maart 2010 om 17:17
quote:dangeensuus schreef op 01 maart 2010 @ 17:13:
En dan wil ik nog even toevoegen dat het in deze niet eens zozeer om jullie rechten gaat maar om de rechten van jullie zoontje. Hij heeft recht op zijn bezorgde moeder en zijn patatvoerende vader. Jullie hebben de plicht naar hem toe om hierin te voorzien.Mijn vader was prima voor me en zijn vrouw ook maar ik had er echt geen trauma aan over gehouden als ik daar niet ieder weekend had gelogeerd maar een dag in het weekend en woensdag middag heen was gegaan......
En dan wil ik nog even toevoegen dat het in deze niet eens zozeer om jullie rechten gaat maar om de rechten van jullie zoontje. Hij heeft recht op zijn bezorgde moeder en zijn patatvoerende vader. Jullie hebben de plicht naar hem toe om hierin te voorzien.Mijn vader was prima voor me en zijn vrouw ook maar ik had er echt geen trauma aan over gehouden als ik daar niet ieder weekend had gelogeerd maar een dag in het weekend en woensdag middag heen was gegaan......
maandag 1 maart 2010 om 17:17
Misschien moet je even een mind switch maken (en misschien pas nádat je andere praktische zaken geregeld hebt) en toch gewoon met je (ex)vriend om de tafel gaan zitten en hem vragen 'hoe ga je dit doen? Hoe ga je dat doen?'. En dan jezelf HEEEEEL goed inpeperen dat hij het NIET hoeft te doen zoals jij (herhaal: hij hoeft het NIET te doen zoals jij) maar dat je hem op die manier misschien kunt helpen een voor hem werk- en leefbare situatie/omgangsregeling met zijn kind te realiseren. Dat is toch wat jij ook het liefst wilt.
En jezelf toch ook nog wat realistischer afvragen wat er nou allemaal niet goed kan gaan als jij er niet bij bent (als je nie tbang bent voor de veiligheid van je kindje) en hoe erg dat is. En misschien kun je daar zelfs iets voor bedenken, als je ex geen geld heeft om eten te kopen, dat jij eten meegeeft ofzo.
En voor ik nu iedereen over me heenkrijg: ik snap heus ook wel dat dat niet ideaal is enzovoort, maar ik probeer even wat meer oplossingsgericht te denken.
[mantra voor SH: "mijn kind wordt niet ziek van een dag niet gewassen worden - mijn kind wordt niet ziek van een dag niet gewassen worden....]
En jezelf toch ook nog wat realistischer afvragen wat er nou allemaal niet goed kan gaan als jij er niet bij bent (als je nie tbang bent voor de veiligheid van je kindje) en hoe erg dat is. En misschien kun je daar zelfs iets voor bedenken, als je ex geen geld heeft om eten te kopen, dat jij eten meegeeft ofzo.
En voor ik nu iedereen over me heenkrijg: ik snap heus ook wel dat dat niet ideaal is enzovoort, maar ik probeer even wat meer oplossingsgericht te denken.
[mantra voor SH: "mijn kind wordt niet ziek van een dag niet gewassen worden - mijn kind wordt niet ziek van een dag niet gewassen worden....]
