Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang... deel 3
woensdag 3 maart 2010 om 13:04
zondag 7 maart 2010 om 01:46
zondag 7 maart 2010 om 03:32
Soms moet je wel ken dan suf van pil om te slapen. Anders maal mijn kop om duizenden vragen. Waar ik het antwoord toch niet op krijg. Het hoe en waarom. Dan voel ik soms de warmte en denk berusting maar. Waarom leven soms zo raar is. En de reden dan. Dan voel ik de warmte van stemmen ik lees. Omdat liefde rond ons is. Als het moeilijk is als warmte rond je hart koestert. Mijn moeder gaat echt slecht mee. Morgen gaat ik naar haar toe. Robo kon maar naar jou. Kon ik maar gewon luisteren en verdriet onrust mee nemen. Zou ik doen weet je. Dan zou je net je zeg gegund zijn aangeraakt worden soor lichtwezens zo ik deze noem. En zou deze ondragelijkheid hoopvol iets rust geven. Zit aan de wijn en hoop ook slaap kan mijn ralen. En dromen nu niet meer zijn ze maken mijn verdrietig nu weet je. Maar goed ben klaar wakker nu. Liefs anita iedereen
zondag 7 maart 2010 om 03:37
Het sneeuw in mijn hart.
Ik wil de ijs gaat.
De lente in mijn lijf ontstaat.
Het loslaten ik gaat haast haten.
Ik moet wel moet dooi komen.
We moeten gestreeld worden.
Door zonlicht bloesems komen.
Geuren en kleuren.
Een reden zijn voor door te gaan.
Door alles we moeten ervaren.
Maar boos ben ik.
En wet niet welke schuld moet geven.
Winters weer in mijn hart.
Maar moet ik toch lente dan zomer kans
Ik wil de ijs gaat.
De lente in mijn lijf ontstaat.
Het loslaten ik gaat haast haten.
Ik moet wel moet dooi komen.
We moeten gestreeld worden.
Door zonlicht bloesems komen.
Geuren en kleuren.
Een reden zijn voor door te gaan.
Door alles we moeten ervaren.
Maar boos ben ik.
En wet niet welke schuld moet geven.
Winters weer in mijn hart.
Maar moet ik toch lente dan zomer kans
zondag 7 maart 2010 om 08:46
Môgge Robo.
Hopelijk ben je vandaag niet zo duf als gisteren.
Heb je nog plannen voor vandaag of is dat door de sneeuw onmogelijk? Jeetje zeg 40 cm en misschien al meer als het nog door heeft gesneeuwd. Dat is niet mis. De Volkskrant heeft een enquette gehouden en 75 % is de winter meer dan zat. Nu daar had ik geen enquette voor nodig. En ik denk zomaar dat het wel 99% moet zijn.
Hopelijk ben je vandaag niet zo duf als gisteren.
Heb je nog plannen voor vandaag of is dat door de sneeuw onmogelijk? Jeetje zeg 40 cm en misschien al meer als het nog door heeft gesneeuwd. Dat is niet mis. De Volkskrant heeft een enquette gehouden en 75 % is de winter meer dan zat. Nu daar had ik geen enquette voor nodig. En ik denk zomaar dat het wel 99% moet zijn.
zondag 7 maart 2010 om 09:24
Nou ja lieve Bo, dan is de lente bij jullie nog ver te zoeken. Bah zeg, dat is koud. Hier schijnt de zon wel lekker en als je binnen zit lijkt het heel wat. Maar het was gisteren bitter koud hier met een gure oostenwind. Ik hoop echt dat het niet lang meer duurt.
De crocussen en narcissen steken hier in de tuin wel al overal hun kopjes bovenuit. Dus het zal met die zon best wel een kleurenpracht worden.
De crocussen en narcissen steken hier in de tuin wel al overal hun kopjes bovenuit. Dus het zal met die zon best wel een kleurenpracht worden.
zondag 7 maart 2010 om 09:45
Hier was het water van de konijnen ook helemaal bevroren. Als ik door het raam naar buiten kijk lijkt het zo mooi met een strak blauwe lucht. Maar koud!
75% die de winter beu is vind ik nog laag! Ik spreek niemand die het nog leuk vind.
Hoop dat je vandaag wat minder suffig bent. Hoe gaat het met Tommy?
Ingmagh jij vertrekt toch vandaag? Goeie reis en veel plezier!
Ik heb vandaag een familie brunch vanuit vriend zijn kant. Leuk want ik heb (na bijna 11 jaar!) nog steeds niet iedereen gezien.
75% die de winter beu is vind ik nog laag! Ik spreek niemand die het nog leuk vind.
Hoop dat je vandaag wat minder suffig bent. Hoe gaat het met Tommy?
Ingmagh jij vertrekt toch vandaag? Goeie reis en veel plezier!
Ik heb vandaag een familie brunch vanuit vriend zijn kant. Leuk want ik heb (na bijna 11 jaar!) nog steeds niet iedereen gezien.
zondag 7 maart 2010 om 10:22
Hoi lieve meiden!
Voor het eerst sinds afgelopen woensdag heb ik tot 9 uur geslapen. Elke morgen als er ook maar iets begint te dagen schrik ik me de t*#@g en ben dan klaarwakker en ga liggen malen, jullie vast ook? Roboke wat moet het dan voor jou zijn lieverd, heb je nog wel een pil geslikt gisteravond? Vanmorgen had ik me bedacht dat gelovig zijn toch ook zo zijn voordelen heeft, dan kun je tenminste nog bidden om een wonder. Maar ja ik ben niet gelovig en kan het ook niet worden, dus ben ik bang. Wel denk ik dat er iets moet zijn waar je geest heen gaat als je sterft, heb jij daar een idee over Bo? Mijn man zegt altijd: als het afgelopen is ben je gewoon weg, dat vind ik zo erg, heiligschennis gewoon! Het kan volgens mij ook niet waar zijn, want ik voel mijn vaders aanwezigheid al 15 jaar.
Voor het eerst sinds afgelopen woensdag heb ik tot 9 uur geslapen. Elke morgen als er ook maar iets begint te dagen schrik ik me de t*#@g en ben dan klaarwakker en ga liggen malen, jullie vast ook? Roboke wat moet het dan voor jou zijn lieverd, heb je nog wel een pil geslikt gisteravond? Vanmorgen had ik me bedacht dat gelovig zijn toch ook zo zijn voordelen heeft, dan kun je tenminste nog bidden om een wonder. Maar ja ik ben niet gelovig en kan het ook niet worden, dus ben ik bang. Wel denk ik dat er iets moet zijn waar je geest heen gaat als je sterft, heb jij daar een idee over Bo? Mijn man zegt altijd: als het afgelopen is ben je gewoon weg, dat vind ik zo erg, heiligschennis gewoon! Het kan volgens mij ook niet waar zijn, want ik voel mijn vaders aanwezigheid al 15 jaar.
zondag 7 maart 2010 om 10:32
Ook hier de stralende zon.
Ben net uit bed, moest vannacht dus de muren behoeden voor instorten vanwege de snurkende man, die trouwens opgewekt broodjes voor me aan het maken is nu.
Zelfs de Grote Dikke Berenpoes, die altijd bij me slaapt, ging het gesnurk een zee te hoog, die lag lekker op een hocker beneden.
Hoe ziet jouw dag er vandaag uit Bo?
Ben net uit bed, moest vannacht dus de muren behoeden voor instorten vanwege de snurkende man, die trouwens opgewekt broodjes voor me aan het maken is nu.
Zelfs de Grote Dikke Berenpoes, die altijd bij me slaapt, ging het gesnurk een zee te hoog, die lag lekker op een hocker beneden.
Hoe ziet jouw dag er vandaag uit Bo?
zondag 7 maart 2010 om 10:44
Gelovig zijn heeft zeker voordelen om gelovig te zijn Gelukkeling. Daar ben ik het mee eens.
Het lijkt mij een enorme steun als je het moeilijk hebt om zeg maar een stuk verantwoordelijkheid ergens anders neer te leggen (het is 't lot) en weten dat er meer is dan alleen dit leven, als in een hemel bijvoorbeeld.
Wat naar dat je lag te woelen meid. Ik kan het me goed indenken maar heel naar voor je.
Dikke, dikke knuffel......
Het lijkt mij een enorme steun als je het moeilijk hebt om zeg maar een stuk verantwoordelijkheid ergens anders neer te leggen (het is 't lot) en weten dat er meer is dan alleen dit leven, als in een hemel bijvoorbeeld.
Wat naar dat je lag te woelen meid. Ik kan het me goed indenken maar heel naar voor je.
Dikke, dikke knuffel......
zondag 7 maart 2010 om 11:33
Goedemorgen Robo! Jammer dat je zo weinig geslapen hebt. Hoe kom je de nacht dan door, ga je niet erg liggen piekeren of verdrietig zijn? Ga je iets doen als het niet lukt om te slapen?
Geloof... (echt een zondagmorgenthema ). Ik geloof zelf niet echt in een god - of beter gezegd, ik weet niet of er één is. Maar ik geloof wel heel erg in mensen. Ik denk dat mensen een enorme innerlijke krachtbron hebben die deel uitmaakt van de energie van de kosmos, het universum, de natuur, hoe je het noemen wilt.
Ik denk dat elk mens uit die kracht kan putten en dat die kracht zowel in jezelf zit als in de mensen en dingen om je heen. De natuur kan je kracht geven, je hamstertjes, een mooie zonsopgang, de kraakheldere winterlucht, een sneeuwklokje dat de lente aankondigt. Maar ook je geliefden, vrienden en zelfs mensen die je nooit hebt ontmoet. Dit topic is daar een mooi voorbeeld van, althans ik hoop dat jij dat zo ervaart, Robo.
Ik kan me voorstellen dat geloof in een almachtige god een steun kan zijn in moeilijke tijden, maar het wordt ook zwaar op de proef gesteld. Ik denk dat niemand zulke dingen meemaakt zonder zichzelf moeilijke vragen te stellen, vragen waar niemand een antwoord op weet. Want als God er is om je te steunen, waarom staat hij (zij?) dan zulk nodeloos lijden toe?
Uiteindelijk moet je, denk ik, toch zelf de antwoorden verzinnen, of je nu wel of niet gelooft. En zelf zin geven aan wat het leven je serveert. Dat vind ik ergens wel een fijne gedachte. Dan heb je dus toch invloed op de dingen die je overkomen door te kiezen hoe je ermee om wilt gaan, hoe je ze plaatst en wat ze voor jou betekenen.
Ik geloof ook sterk dat je met die keuze ook het verloop van je leven sterk kan beïnvloeden. Ook van een ziekte. Ook in hoe je omgaat met een ziekte kun je gezonde en ongezonde keuzes maken.
Ik ben een beetje filosofisch op de zondagmorgen Ik ga weer eens verder met de bezem door mijn huis en geest te halen op deze ijskoude, zonnige ochtend!
Ik wens je een mooie dag, Robo!
Geloof... (echt een zondagmorgenthema ). Ik geloof zelf niet echt in een god - of beter gezegd, ik weet niet of er één is. Maar ik geloof wel heel erg in mensen. Ik denk dat mensen een enorme innerlijke krachtbron hebben die deel uitmaakt van de energie van de kosmos, het universum, de natuur, hoe je het noemen wilt.
Ik denk dat elk mens uit die kracht kan putten en dat die kracht zowel in jezelf zit als in de mensen en dingen om je heen. De natuur kan je kracht geven, je hamstertjes, een mooie zonsopgang, de kraakheldere winterlucht, een sneeuwklokje dat de lente aankondigt. Maar ook je geliefden, vrienden en zelfs mensen die je nooit hebt ontmoet. Dit topic is daar een mooi voorbeeld van, althans ik hoop dat jij dat zo ervaart, Robo.
Ik kan me voorstellen dat geloof in een almachtige god een steun kan zijn in moeilijke tijden, maar het wordt ook zwaar op de proef gesteld. Ik denk dat niemand zulke dingen meemaakt zonder zichzelf moeilijke vragen te stellen, vragen waar niemand een antwoord op weet. Want als God er is om je te steunen, waarom staat hij (zij?) dan zulk nodeloos lijden toe?
Uiteindelijk moet je, denk ik, toch zelf de antwoorden verzinnen, of je nu wel of niet gelooft. En zelf zin geven aan wat het leven je serveert. Dat vind ik ergens wel een fijne gedachte. Dan heb je dus toch invloed op de dingen die je overkomen door te kiezen hoe je ermee om wilt gaan, hoe je ze plaatst en wat ze voor jou betekenen.
Ik geloof ook sterk dat je met die keuze ook het verloop van je leven sterk kan beïnvloeden. Ook van een ziekte. Ook in hoe je omgaat met een ziekte kun je gezonde en ongezonde keuzes maken.
Ik ben een beetje filosofisch op de zondagmorgen Ik ga weer eens verder met de bezem door mijn huis en geest te halen op deze ijskoude, zonnige ochtend!
Ik wens je een mooie dag, Robo!
Ga in therapie!
zondag 7 maart 2010 om 12:00
Geloof... je hebt zoveel soorten geloof, nog naast het religieuze soort.
Geloof in jezelf, in de mensheid, in het goede in iedereen, in de liefde, in dat het uiteindelijk goed komt.
Daarboven staat het grote geloof, tenminste voor mij; het kader waarin alle kleinere dingen passen.
Ik geloof niet in een God in de hemel, niet in de bijbel en niet in een opperwezen, maar ik geloof wel degelijk iets.
Namelijk dat alles is zoals het is en dat dat goed is; dat het uiteindelijk niet uitmaakt, je pijn en je zorgen, want precies zoals het nu is, nu hier, is het al alles wat het ooit zal worden.
Ik geloof ook dat we zelf allemaal goddelijk zijn, de wereld om ons heen ook, dat alles wat bestaat de uiting is van datgene dat groter is dan wij.
Vanuit ons beperkte perspectief is er pijn en vedriet, is er gezelligheid en schoonheid. Maar dat is allemaal tijdelijk, dat is niet het goddelijke. Het goddelijke is dat wat overblijft als al het tijdelijke wegvalt en daarmee is het tijdelijke eigenlijk een illusie. Een mooie illusie, een fijne, zware, pijnlijke, grappige en schitterende illusie, maar: een illusie.
En ik denk dat als ik doodga ik het eeuwige goddelijke weer kan beleven zonder de schellen van de wereld om ons heen over mijn ogen te hebben. Zoals ik ook nu in mijn illusie soms een glimp opvang van dat wat er achter, onder en in deze wereld besloten ligt.
'IK' zal niet meer bestaan als ik dood ben, maar is er ooit echt een 'ik' geweest?
Ik ben niet mijn emoties, niet mijn gedachten, niet mijn lichaam, niet mijn daden. Ik ben dat alles maar meer dan dat alles. En dat wat meer is dan dat, dat is wat echt is en blijft.
Dat is wat ik geloof.
Maar misschien is dat te vaag voor een zondagochtend hoor
Geloof in jezelf, in de mensheid, in het goede in iedereen, in de liefde, in dat het uiteindelijk goed komt.
Daarboven staat het grote geloof, tenminste voor mij; het kader waarin alle kleinere dingen passen.
Ik geloof niet in een God in de hemel, niet in de bijbel en niet in een opperwezen, maar ik geloof wel degelijk iets.
Namelijk dat alles is zoals het is en dat dat goed is; dat het uiteindelijk niet uitmaakt, je pijn en je zorgen, want precies zoals het nu is, nu hier, is het al alles wat het ooit zal worden.
Ik geloof ook dat we zelf allemaal goddelijk zijn, de wereld om ons heen ook, dat alles wat bestaat de uiting is van datgene dat groter is dan wij.
Vanuit ons beperkte perspectief is er pijn en vedriet, is er gezelligheid en schoonheid. Maar dat is allemaal tijdelijk, dat is niet het goddelijke. Het goddelijke is dat wat overblijft als al het tijdelijke wegvalt en daarmee is het tijdelijke eigenlijk een illusie. Een mooie illusie, een fijne, zware, pijnlijke, grappige en schitterende illusie, maar: een illusie.
En ik denk dat als ik doodga ik het eeuwige goddelijke weer kan beleven zonder de schellen van de wereld om ons heen over mijn ogen te hebben. Zoals ik ook nu in mijn illusie soms een glimp opvang van dat wat er achter, onder en in deze wereld besloten ligt.
'IK' zal niet meer bestaan als ik dood ben, maar is er ooit echt een 'ik' geweest?
Ik ben niet mijn emoties, niet mijn gedachten, niet mijn lichaam, niet mijn daden. Ik ben dat alles maar meer dan dat alles. En dat wat meer is dan dat, dat is wat echt is en blijft.
Dat is wat ik geloof.
Maar misschien is dat te vaag voor een zondagochtend hoor
zondag 7 maart 2010 om 12:57
Wat mooi gezegd Robo, omdat je een wetenschappelijke basis hebt was ik er heel benieuwd naar. Dubio jij ook hulde!, ik zou het zo mooi niet kunnen zeggen.
Dat alles in een groter perspectief gezien moet worden daar ben ik van overtuigd. Ik heb wel eens het idee, misschien gek, maar heel plausibel volgens mij. Dat het hele universum een piepklein deeltje is van de cellen van iets enorms, noem het energieveld of reus, alles kan. Op een van die celkernen lopen wij mensen rond.
Ook eigenlijk wel bijzonder vind ik, dat als hier op dit forum een mens zijn zwakheid toont, zoals ik net met het vertellen dat ik bang ben en wakker lig, dat weer als gevolg heeft, dat anderen hun innerlijke kracht kunnen aanboren, overdenken en opschrijven en er zo ook hopelijk uit kunnen putten.
Dat alles in een groter perspectief gezien moet worden daar ben ik van overtuigd. Ik heb wel eens het idee, misschien gek, maar heel plausibel volgens mij. Dat het hele universum een piepklein deeltje is van de cellen van iets enorms, noem het energieveld of reus, alles kan. Op een van die celkernen lopen wij mensen rond.
Ook eigenlijk wel bijzonder vind ik, dat als hier op dit forum een mens zijn zwakheid toont, zoals ik net met het vertellen dat ik bang ben en wakker lig, dat weer als gevolg heeft, dat anderen hun innerlijke kracht kunnen aanboren, overdenken en opschrijven en er zo ook hopelijk uit kunnen putten.
zondag 7 maart 2010 om 12:58
Ja, ik kan me nogal vinden in het non-dualisme uit de Advaita Vedanta, dus in de Hindoeistische richting.
Ben sinds een jaar heel erg bezig met de Advaita, alsof ik eindelijk op een filosofie ben gestuit die precies zegt wat ik altijd zo voelde en dacht.
Ik geloof niet zozeer in verlichting hoor, juist omdat ik denk dat je ook nu, terwijl je koffie zit te drinken of onder de douche staat, verlicht kunt zijn als je je even één voelt met alles en het dualisme (de scheiding tussen "jou" en "de wereld") even verdwijnt.
Ben sinds een jaar heel erg bezig met de Advaita, alsof ik eindelijk op een filosofie ben gestuit die precies zegt wat ik altijd zo voelde en dacht.
Ik geloof niet zozeer in verlichting hoor, juist omdat ik denk dat je ook nu, terwijl je koffie zit te drinken of onder de douche staat, verlicht kunt zijn als je je even één voelt met alles en het dualisme (de scheiding tussen "jou" en "de wereld") even verdwijnt.
zondag 7 maart 2010 om 13:28
Verlichting klinkt voor mij als erg hard werken Bovendien is die slechts voor enkele gelukkigen weggelegd, en daar geloof ik nu weer niet zo in. Ik denk inderdaad dat het (potentieel) in ieder mens zit om zich op momenten één te voelen met [de oppermacht/god/natuur/kosmos/de wereld/...]. Je moet alle ballast en franje die dat in de weg staan loslaten, en dat is juist zo moeilijk ... Alleen al de wens om dat te bereiken is een obstakel Het moet je misschien 'overkomen'? Hoewel je door op een zekere manier in het leven te staan, met de wereld om je heen en met jezelf om te gaan en je op spiritueel vlak te ontwikkelen, er wel richting aan kunt geven, denk ik. En ik vind het een mooie gedachte dat al die ballast vanzelf wegvalt als je dood bent. Dat je dan weer tot de kern komt zonder dat het moeite kost.
Heb je wat meer informatie over de Advaita Vedanta, Robo, of wil je er iets meer over vertellen? Ik kan me in het boeddhisme ook niet helemaal vinden, misschien sluit dit ook meer aan bij wat ik denk en geloof.
Bovendien is die slechts voor enkele gelukkigen weggelegd, en daar geloof ik nu weer niet zo in. Ik denk inderdaad dat het (potentieel) in ieder mens zit om zich op momenten één te voelen met [de oppermacht/god/natuur/kosmos/de wereld/...]. Je moet alle ballast en franje die dat in de weg staan loslaten, en dat is juist zo moeilijk ... Alleen al de wens om dat te bereiken is een obstakel Het moet je misschien 'overkomen'? Hoewel je door op een zekere manier in het leven te staan, met de wereld om je heen en met jezelf om te gaan en je op spiritueel vlak te ontwikkelen, er wel richting aan kunt geven, denk ik. En ik vind het een mooie gedachte dat al die ballast vanzelf wegvalt als je dood bent. Dat je dan weer tot de kern komt zonder dat het moeite kost.Heb je wat meer informatie over de Advaita Vedanta, Robo, of wil je er iets meer over vertellen? Ik kan me in het boeddhisme ook niet helemaal vinden, misschien sluit dit ook meer aan bij wat ik denk en geloof.
Ga in therapie!
zondag 7 maart 2010 om 13:48
Ik ben niet van de school dat verlichting een pad is dat je moet afleggen; voor mij is het een staat van zijn. En die staat van zijn is er ook nu, daar hoef je niets voor te doen.
Als je meer wilt weten over Advaita Vedanta is er in het NL niet zo heel veel. Wel kan ik je van harte het boek "Kennendheid" aanraden, van Alexander Smit. Een heel lief, grappig, hak-op-de-tak boek waarin door alles heen de filosofie van Advaita haarscherp wordt uitgelegd.
Als je het Engels geen punt vindt kun je The Yoga of Truth lezen, van Peter Marchand; dat is een bijzonder goede introductie in de Advaita.
Als je meer wilt weten over Advaita Vedanta is er in het NL niet zo heel veel. Wel kan ik je van harte het boek "Kennendheid" aanraden, van Alexander Smit. Een heel lief, grappig, hak-op-de-tak boek waarin door alles heen de filosofie van Advaita haarscherp wordt uitgelegd.
Als je het Engels geen punt vindt kun je The Yoga of Truth lezen, van Peter Marchand; dat is een bijzonder goede introductie in de Advaita.
