Relaties
alle pijlers
Raar??
vrijdag 19 maart 2010 om 16:42
Lieve viva forummers,
Ik ga jullie even in het kort het een en ander vertellen.
Ik heb 3,5 jaar een relatie gehad en de eerste 2 jaar waren super. Heel snel bij hem ingetrokken (no go #1) dit was allemaal heel erg leuk, en uiteindelijk mijzelf een beetje uit het oog verloren.. (no go #2)
Uiteindelijk werkte mijn ex 80 uur per week omdat hij geen idee had waar al het geld heen ging, en waarom we zo weinig over hielden aan het eind van de maand. Ik had hem aan het begin van onze relatie verteld dat ik schulden heb, en dat ik deze aan het afbetalen was. Alleen had ik niet verteld dat er nog 1 bijgekomen was (althans ik moest gaan beginnen met terugbetalen van mijn lening). En dit had ik hem niet verteld omdat ik het zelf wilde bekostigen en ik dat ook relatief makkelijk kon doen. Het kwam er alleen soms wel op neer dat hij wat vaker voor boodschappen kosten opdraaide e.d. Hij werkte zich een slag in de rondte voor mij, voor ons, en ik ben heel erg egoistisch geweest. Maar ik zorgde wel altijd dat er eten klaar stond dat het huis aan kant was en dat hij zich daar allemaal niet druk over hoefde te maken.
Uiteindelijk heeft dit een half jaar gespeeld en hij zei dat ie me vergaf, terwijl ik me enigszins verwaarloosd heb gevoeld in dat half jaar. Het was net alsof ik niet meer bestond, hij had geen zin in seks, hij wilde niets van me weten en dat allemaal omdat ie een soort dwangmatig aan het programmeren was. Hij ging me in het openbaar vernederen, uitmaken voor de meest vreselijke dingen. Op een gegeven moment maakte we om alles ruzie.
Vorig jaar zomer is er een omslag geweest, hij had me vergeven en deed weer normaal tegen me. Tijdens een gezellige avond uit knapte er ineens iets. Ik vroeg of we nog moesten pinnen en hij haalt midden in de stad op een druk plein naar mij uit. vervolgens greep hij mij bij mijn keel, toen heb ik hem van me af kunnen duwen en ben weggegaan, maar mijn telefoon was leeg en ik had de huissleutel vergeten, inmiddels was ik op het station aangekomen. Waar ik hem weer tegenkwam, ik vroeg aan hem wat er in hemelsnaam aan de hand was en waarom hij zo achterlijk deed, ik vroeg of hij drugs had gebruikt oid, En toen stormde hij op me af en sloeg me meerdere malen op mijn hoofd. ik heb me los gewurmd en mijn tas laten vallen. Mensen spoedde mij te hulp of ze met me mee moesten lopen en dergelijke.
Ik heb een half uur gewacht met naar huis gaan en hoopte dat hij mij rustig mijn spullen zou laten pakken. Thuisgekomen heeft hij 3 kwartier lang op mij in staan/zitten slaan, mij van een stoel afgeduwd tegen een kast aan, me nog een keer onderuit geschoffeld. Ik kon hem fysiek niet aan, en hoopte dat schreeuwen de buren zou alarmeren En hij bleef maar schreeuwen over mijn schulden e.d. en hij bleef zeggen dat ik zijn woorden moest herhalen. Ik deed wat hij zei maar het was niet genoeg, Hij liep naar het toilet en toen vroeg ik of hij eindelijk klaar was, en toen riep hij als je nu een mes wil pakken moet je snel zijn, want anders is het te laat. En op dat moment werd er aangebeld godzijdank! En ineens veranderde de blik in zijn ogen. Ik vertelde de politie wat er gebeurt was. Ze sloegen hem in de boeien, hij zei alleen nog " is dit wat je probeerde te bereiken, heb je nu je zin" Ik heb die nacht geen oog meer dicht gedaan bang dat ze hem weer vrij zouden laten. De volgende dag naar het politiebureau gegaan. Hier mijn verklaring afgelegd, naar de huisarts gegaan voor een rapport. Vervolgens op de automatisch piloot mijn spullen in gepakt, mijn moeder gebeld, een nieuwe woonruimte bemachtigd. Later hoorde ik van hem dat hij heel veel van die nacht kwijt is en dat hij naar een specifieke therapie toe moest. Hier constateerde ze verwaarloosde ADHD. Een paar maanden later ben ik weer een korte periode met hem omgegaan, maar ondanks alles kon ik hem niet vergeven, en hij blijft de schuld in mijn schoenen schuiven dat ik het veroorzaakt heb dat hij zo door het lint is gegaan.
Uiteindelijk was mijn gedachtegang dat hij blij mocht zijn dat ik hem nog een kans gaf, en dat ik hem geen verklaring schuldig was. Ik ben vreemd gegaan en bij hem weggegaan. Ik kon niet leven met het feit dat het wellicht nog een keer gebeurt, en dat ik me dan weer zo klein en nietig zou voelen, Ik weet dat ik hem heel veel pijn gedaan heb door hem te bedriegen met een ander. Maar dat is niet expres gegaan, Ik ontmoette een verschrikkelijk lieve charmante man, hadden de hele avond alleen maar aandacht voor elkaar gehad, en ja bij het afscheid was er een zoen. Hij heeft bij mij geslapen, maar er is niets gebeurt. Overigens lag dat niet aan mij.. hij was zo netjes maar mij kon het niets meer schelen. Inmiddels ga ik een week of 6/7 met die jongen om, en is het serieuzer dan ik had verwacht of had gewild eigenlijk. Ik geniet ontzettend en ik weet dat ik naar mijn hart geluisterd heb.
En ik voel me totaal niet schuldig tegenover mijn ex. Mijn ex noemt mij een sociopaat, een ijskoningin dat ik zo makkelijk er overheen ben gestapt. Maar ik was denk ik al langere tijd bezig met afscheid nemen van mijn ex, niet eerlijk tegenover hem.. Ben ik nou zo raar??
Ik ga jullie even in het kort het een en ander vertellen.
Ik heb 3,5 jaar een relatie gehad en de eerste 2 jaar waren super. Heel snel bij hem ingetrokken (no go #1) dit was allemaal heel erg leuk, en uiteindelijk mijzelf een beetje uit het oog verloren.. (no go #2)
Uiteindelijk werkte mijn ex 80 uur per week omdat hij geen idee had waar al het geld heen ging, en waarom we zo weinig over hielden aan het eind van de maand. Ik had hem aan het begin van onze relatie verteld dat ik schulden heb, en dat ik deze aan het afbetalen was. Alleen had ik niet verteld dat er nog 1 bijgekomen was (althans ik moest gaan beginnen met terugbetalen van mijn lening). En dit had ik hem niet verteld omdat ik het zelf wilde bekostigen en ik dat ook relatief makkelijk kon doen. Het kwam er alleen soms wel op neer dat hij wat vaker voor boodschappen kosten opdraaide e.d. Hij werkte zich een slag in de rondte voor mij, voor ons, en ik ben heel erg egoistisch geweest. Maar ik zorgde wel altijd dat er eten klaar stond dat het huis aan kant was en dat hij zich daar allemaal niet druk over hoefde te maken.
Uiteindelijk heeft dit een half jaar gespeeld en hij zei dat ie me vergaf, terwijl ik me enigszins verwaarloosd heb gevoeld in dat half jaar. Het was net alsof ik niet meer bestond, hij had geen zin in seks, hij wilde niets van me weten en dat allemaal omdat ie een soort dwangmatig aan het programmeren was. Hij ging me in het openbaar vernederen, uitmaken voor de meest vreselijke dingen. Op een gegeven moment maakte we om alles ruzie.
Vorig jaar zomer is er een omslag geweest, hij had me vergeven en deed weer normaal tegen me. Tijdens een gezellige avond uit knapte er ineens iets. Ik vroeg of we nog moesten pinnen en hij haalt midden in de stad op een druk plein naar mij uit. vervolgens greep hij mij bij mijn keel, toen heb ik hem van me af kunnen duwen en ben weggegaan, maar mijn telefoon was leeg en ik had de huissleutel vergeten, inmiddels was ik op het station aangekomen. Waar ik hem weer tegenkwam, ik vroeg aan hem wat er in hemelsnaam aan de hand was en waarom hij zo achterlijk deed, ik vroeg of hij drugs had gebruikt oid, En toen stormde hij op me af en sloeg me meerdere malen op mijn hoofd. ik heb me los gewurmd en mijn tas laten vallen. Mensen spoedde mij te hulp of ze met me mee moesten lopen en dergelijke.
Ik heb een half uur gewacht met naar huis gaan en hoopte dat hij mij rustig mijn spullen zou laten pakken. Thuisgekomen heeft hij 3 kwartier lang op mij in staan/zitten slaan, mij van een stoel afgeduwd tegen een kast aan, me nog een keer onderuit geschoffeld. Ik kon hem fysiek niet aan, en hoopte dat schreeuwen de buren zou alarmeren En hij bleef maar schreeuwen over mijn schulden e.d. en hij bleef zeggen dat ik zijn woorden moest herhalen. Ik deed wat hij zei maar het was niet genoeg, Hij liep naar het toilet en toen vroeg ik of hij eindelijk klaar was, en toen riep hij als je nu een mes wil pakken moet je snel zijn, want anders is het te laat. En op dat moment werd er aangebeld godzijdank! En ineens veranderde de blik in zijn ogen. Ik vertelde de politie wat er gebeurt was. Ze sloegen hem in de boeien, hij zei alleen nog " is dit wat je probeerde te bereiken, heb je nu je zin" Ik heb die nacht geen oog meer dicht gedaan bang dat ze hem weer vrij zouden laten. De volgende dag naar het politiebureau gegaan. Hier mijn verklaring afgelegd, naar de huisarts gegaan voor een rapport. Vervolgens op de automatisch piloot mijn spullen in gepakt, mijn moeder gebeld, een nieuwe woonruimte bemachtigd. Later hoorde ik van hem dat hij heel veel van die nacht kwijt is en dat hij naar een specifieke therapie toe moest. Hier constateerde ze verwaarloosde ADHD. Een paar maanden later ben ik weer een korte periode met hem omgegaan, maar ondanks alles kon ik hem niet vergeven, en hij blijft de schuld in mijn schoenen schuiven dat ik het veroorzaakt heb dat hij zo door het lint is gegaan.
Uiteindelijk was mijn gedachtegang dat hij blij mocht zijn dat ik hem nog een kans gaf, en dat ik hem geen verklaring schuldig was. Ik ben vreemd gegaan en bij hem weggegaan. Ik kon niet leven met het feit dat het wellicht nog een keer gebeurt, en dat ik me dan weer zo klein en nietig zou voelen, Ik weet dat ik hem heel veel pijn gedaan heb door hem te bedriegen met een ander. Maar dat is niet expres gegaan, Ik ontmoette een verschrikkelijk lieve charmante man, hadden de hele avond alleen maar aandacht voor elkaar gehad, en ja bij het afscheid was er een zoen. Hij heeft bij mij geslapen, maar er is niets gebeurt. Overigens lag dat niet aan mij.. hij was zo netjes maar mij kon het niets meer schelen. Inmiddels ga ik een week of 6/7 met die jongen om, en is het serieuzer dan ik had verwacht of had gewild eigenlijk. Ik geniet ontzettend en ik weet dat ik naar mijn hart geluisterd heb.
En ik voel me totaal niet schuldig tegenover mijn ex. Mijn ex noemt mij een sociopaat, een ijskoningin dat ik zo makkelijk er overheen ben gestapt. Maar ik was denk ik al langere tijd bezig met afscheid nemen van mijn ex, niet eerlijk tegenover hem.. Ben ik nou zo raar??
vrijdag 19 maart 2010 om 17:04
Ik heb hem maandelijks een bedrag aan hem overgemaakt. Het grootste gedeelte van de schuld heb ik zelf betaald zoals ik ook wilde en zoals ook mijn intentie altijd geweest is. Ik ben niet bewust bezig geweest met leeg te trekken ofzo.quote:Jala5 schreef op 19 maart 2010 @ 17:00:
Mishandeling is altijd erg, natuurlijk kan je onder deze omstandigheden niet terug naar je ex. Het is fijn voor je dat je een nieuwe vriend (in wording) hebt, maar je moet je ex, wel nog een hoop geld terug betalen als ik dit zo lees.
Want als je dat niet doet, heb je het geld gewoon gestolen.
Mishandeling is altijd erg, natuurlijk kan je onder deze omstandigheden niet terug naar je ex. Het is fijn voor je dat je een nieuwe vriend (in wording) hebt, maar je moet je ex, wel nog een hoop geld terug betalen als ik dit zo lees.
Want als je dat niet doet, heb je het geld gewoon gestolen.
vrijdag 19 maart 2010 om 17:04
quote:Tigerrrr schreef op 19 maart 2010 @ 16:42:
Uiteindelijk werkte mijn ex 80 uur per week omdat hij geen idee had waar al het geld heen ging, en waarom we zo weinig over hielden aan het eind van de maand. Ik had hem aan het begin van onze relatie verteld dat ik schulden heb, en dat ik deze aan het afbetalen was. Alleen had ik niet verteld dat er nog 1 bijgekomen wasquote:Tigerrrr schreef op 19 maart 2010 @ 16:42:
Hij werkte zich een slag in de rondte voor mij, voor ons, en ik ben heel erg egoistisch geweest. Maar ik zorgde wel altijd dat er eten klaar stond
Hij werkte dus 80 uur in de week, begreep niet waar het geld aan opging en waarom er weinig overbleef.
Ging jij over het geld dat hij verdiende?
Later in het verhaal sloegen bij hem alle stoppen door op het moment dat jij over 'pinnen' begint.
Zelf leg je geen verband, hij zou een verwaardloosde ADHD hebben?
Je wilt weten of je raar bent.
Waarom?
Als je weet dat je niet raar bent hoef je dat toch niet anoniem te vragen op een forum?
Volgens mij was er veel meer aan de hand.
Uiteindelijk werkte mijn ex 80 uur per week omdat hij geen idee had waar al het geld heen ging, en waarom we zo weinig over hielden aan het eind van de maand. Ik had hem aan het begin van onze relatie verteld dat ik schulden heb, en dat ik deze aan het afbetalen was. Alleen had ik niet verteld dat er nog 1 bijgekomen wasquote:Tigerrrr schreef op 19 maart 2010 @ 16:42:
Hij werkte zich een slag in de rondte voor mij, voor ons, en ik ben heel erg egoistisch geweest. Maar ik zorgde wel altijd dat er eten klaar stond
Hij werkte dus 80 uur in de week, begreep niet waar het geld aan opging en waarom er weinig overbleef.
Ging jij over het geld dat hij verdiende?
Later in het verhaal sloegen bij hem alle stoppen door op het moment dat jij over 'pinnen' begint.
Zelf leg je geen verband, hij zou een verwaardloosde ADHD hebben?
Je wilt weten of je raar bent.
Waarom?
Als je weet dat je niet raar bent hoef je dat toch niet anoniem te vragen op een forum?
Volgens mij was er veel meer aan de hand.
vrijdag 19 maart 2010 om 17:04
quote:Tigerrrr schreef op 19 maart 2010 @ 16:59:
Ik heb mijn schuld zo goed als ingelost door maandelijks bijna alles in te leveren.
[...]
En omdat gedurende een half jaar iemand een dubbele baan draaide waar dat aan besteed werd. Das lekker aflossen? In ruil daarvoor ging hij jou afrossen. (Ik voel een rijm opkomen)
Fijn dat het nu beter gaat, hoewel ik geloof dat het niet onverstandig is wat aan jezelf te gaan doen.
Ik heb mijn schuld zo goed als ingelost door maandelijks bijna alles in te leveren.
[...]
En omdat gedurende een half jaar iemand een dubbele baan draaide waar dat aan besteed werd. Das lekker aflossen? In ruil daarvoor ging hij jou afrossen. (Ik voel een rijm opkomen)
Fijn dat het nu beter gaat, hoewel ik geloof dat het niet onverstandig is wat aan jezelf te gaan doen.
vrijdag 19 maart 2010 om 17:05
quote:Tigerrrr schreef op 19 maart 2010 @ 17:02:
Grote schulden waren het niet. Het ging in totaal om een bedrag van 6000 euro. Wat ik in 2 jaar tijd zo goed als afgelost heb. Ik heb een maand terug het contact met mijn ex verbroken. Ander telefoonnummer ander adres.
[...]
"En ik voel me totaal niet schuldig tegenover mijn ex. Mijn ex noemt mij een sociopaat, een ijskoningin dat ik zo makkelijk er overheen ben gestapt."
Jouw ex heeft deze uitspraak dus al een maand geleden gedaan?
Grappig trouwens dat je vindt dat je geen grote schulden had. Kennelijk waren ze toch zodanig hoog dat je erover hebt willen liegen en dat je de schulden alleen kon afbetalen door op kosten van je ex te leven.
Grote schulden waren het niet. Het ging in totaal om een bedrag van 6000 euro. Wat ik in 2 jaar tijd zo goed als afgelost heb. Ik heb een maand terug het contact met mijn ex verbroken. Ander telefoonnummer ander adres.
[...]
"En ik voel me totaal niet schuldig tegenover mijn ex. Mijn ex noemt mij een sociopaat, een ijskoningin dat ik zo makkelijk er overheen ben gestapt."
Jouw ex heeft deze uitspraak dus al een maand geleden gedaan?
Grappig trouwens dat je vindt dat je geen grote schulden had. Kennelijk waren ze toch zodanig hoog dat je erover hebt willen liegen en dat je de schulden alleen kon afbetalen door op kosten van je ex te leven.
vrijdag 19 maart 2010 om 17:06
Ok nu overtrek je het dus, Ik betaalde gewoon mijn deel van de lasten aan het huis en dergelijken de helft dus,quote:wuiles schreef op 19 maart 2010 @ 17:05:
[...]
"En ik voel me totaal niet schuldig tegenover mijn ex. Mijn ex noemt mij een sociopaat, een ijskoningin dat ik zo makkelijk er overheen ben gestapt."
Jouw ex heeft deze uitspraak dus al een maand geleden gedaan?
Grappig trouwens dat je vindt dat je geen grote schulden had. Kennelijk waren ze toch zodanig hoog dat je erover hebt willen liegen en dat je de schulden alleen kon afbetalen door op kosten van je ex te leven.
[...]
"En ik voel me totaal niet schuldig tegenover mijn ex. Mijn ex noemt mij een sociopaat, een ijskoningin dat ik zo makkelijk er overheen ben gestapt."
Jouw ex heeft deze uitspraak dus al een maand geleden gedaan?
Grappig trouwens dat je vindt dat je geen grote schulden had. Kennelijk waren ze toch zodanig hoog dat je erover hebt willen liegen en dat je de schulden alleen kon afbetalen door op kosten van je ex te leven.
vrijdag 19 maart 2010 om 17:08
quote:wuiles schreef op 19 maart 2010 @ 17:05:
[...]
"En ik voel me totaal niet schuldig tegenover mijn ex. Mijn ex noemt mij een sociopaat, een ijskoningin dat ik zo makkelijk er overheen ben gestapt."
Een half jaar dubbel fulltime werken en nog steeds niet afgelost met een bodemloze put zal betekenen dat er beperkt is afgelost en driftig op losgeleefd wat ze eerder deed met geld van een lening, vermoed ik zo.
Jouw ex heeft deze uitspraak dus al een maand geleden gedaan?
Grappig trouwens dat je vindt dat je geen grote schulden had. Kennelijk waren ze toch zodanig hoog dat je erover hebt willen liegen en dat je de schulden alleen kon afbetalen door op kosten van je ex te leven.
[...]
"En ik voel me totaal niet schuldig tegenover mijn ex. Mijn ex noemt mij een sociopaat, een ijskoningin dat ik zo makkelijk er overheen ben gestapt."
Een half jaar dubbel fulltime werken en nog steeds niet afgelost met een bodemloze put zal betekenen dat er beperkt is afgelost en driftig op losgeleefd wat ze eerder deed met geld van een lening, vermoed ik zo.
Jouw ex heeft deze uitspraak dus al een maand geleden gedaan?
Grappig trouwens dat je vindt dat je geen grote schulden had. Kennelijk waren ze toch zodanig hoog dat je erover hebt willen liegen en dat je de schulden alleen kon afbetalen door op kosten van je ex te leven.
vrijdag 19 maart 2010 om 17:10
quote:Tigerrrr schreef op 19 maart 2010 @ 17:06:
Ok nu overtrek je het dus, Ik betaalde gewoon mijn deel van de lasten aan het huis en dergelijken de helft dus,
[...]
Jouw rekensom klopt niet.
Als jij je eigen schulden en de helft van de gezamenlijke lasten betaalde en hij de andere helft, waar bleef dan dat extra inkomen dat hij genereerde met veertig uur overwerk per week? Jij suggereert in de OP dat dit opging aan jouw schulden.
Ok nu overtrek je het dus, Ik betaalde gewoon mijn deel van de lasten aan het huis en dergelijken de helft dus,
[...]
Jouw rekensom klopt niet.
Als jij je eigen schulden en de helft van de gezamenlijke lasten betaalde en hij de andere helft, waar bleef dan dat extra inkomen dat hij genereerde met veertig uur overwerk per week? Jij suggereert in de OP dat dit opging aan jouw schulden.
vrijdag 19 maart 2010 om 17:10
vrijdag 19 maart 2010 om 18:03
vrijdag 19 maart 2010 om 20:02
Wat bedoel je in je OP met dwangmatig programeren wat je ex zou hebben gedaan?
En ja, vind het toch een "raar" verhaal.
6000 euro vind ik geen kleine schuld.
Hij weet niet waar het geld heen gaat.
Je bent egoístisch geweest ?
Zoek je hier een bevestiging dat je er goed aan gedaan hebt om weg te gaan??
Wil trouwens de mishandeling niet goed praten maar alles is jou verhaal.
En ja, vind het toch een "raar" verhaal.
6000 euro vind ik geen kleine schuld.
Hij weet niet waar het geld heen gaat.
Je bent egoístisch geweest ?
Zoek je hier een bevestiging dat je er goed aan gedaan hebt om weg te gaan??
Wil trouwens de mishandeling niet goed praten maar alles is jou verhaal.
zaterdag 20 maart 2010 om 10:39
