Relaties
alle pijlers
vader ontspoord
maandag 22 maart 2010 om 17:11
Uit schaamte voor dit verhaal, heb ik een nieuwe nick aangemaakt.
Mijn vader is sinds hij werkeloos en verlaten is door zijn ex, een andere weg ingeslagen. Hij dealt in drugs en hij fungeert als een pooier. Sorry, ik bedoel dat niet minderwaardig, maar doet dat werk en het is ook zijn manier van hoe hij praat over die vrouwen waar hij geld mee verdient. Hij steelt, liegt en bedriegt. Omdat hij mijn kinderen betrok bij zijn bezigheden, heb ik het contact verbroken. Hij vertelt hele rare verhalen over mij tegen de familie en zij weten dus niet wat hij doet. De familie negeert mij omdat ik mijn kwetsbare vader die het zo moeilijk heeft heb verstoten. Ik heb er veel moeite mee dat mijn eigen vader zulke dingen doet en zo manipuleert. Soms denk ik dat hij echt geestesziek is en voel ik me schuldig. Mijn kinderen missen hem ook, omdat ze voor de rest geen opa hebben en hij dure spullen voor ze kocht.
Ik wil het contact niet herstellen, ik word kotsmisselijk van die vent, maar ik vind dat je contact met je ouders behoort te houden.
Gelukkig snapt mijn moeder mijn gevoel en weet wel hoe het zit. Zij is namelijk jaren geleden gescheiden van hem, maar de laatste tijd is hij extreem geworden. Voor heen waren er wel ''dingen'', maar was het hanteerbaar voor mij als dochter en nu niet meer.
Mijn vader is sinds hij werkeloos en verlaten is door zijn ex, een andere weg ingeslagen. Hij dealt in drugs en hij fungeert als een pooier. Sorry, ik bedoel dat niet minderwaardig, maar doet dat werk en het is ook zijn manier van hoe hij praat over die vrouwen waar hij geld mee verdient. Hij steelt, liegt en bedriegt. Omdat hij mijn kinderen betrok bij zijn bezigheden, heb ik het contact verbroken. Hij vertelt hele rare verhalen over mij tegen de familie en zij weten dus niet wat hij doet. De familie negeert mij omdat ik mijn kwetsbare vader die het zo moeilijk heeft heb verstoten. Ik heb er veel moeite mee dat mijn eigen vader zulke dingen doet en zo manipuleert. Soms denk ik dat hij echt geestesziek is en voel ik me schuldig. Mijn kinderen missen hem ook, omdat ze voor de rest geen opa hebben en hij dure spullen voor ze kocht.
Ik wil het contact niet herstellen, ik word kotsmisselijk van die vent, maar ik vind dat je contact met je ouders behoort te houden.
Gelukkig snapt mijn moeder mijn gevoel en weet wel hoe het zit. Zij is namelijk jaren geleden gescheiden van hem, maar de laatste tijd is hij extreem geworden. Voor heen waren er wel ''dingen'', maar was het hanteerbaar voor mij als dochter en nu niet meer.
maandag 22 maart 2010 om 17:16
Heb jij er vrede mee dat je geen contact meer hebt, dan is er niets aan de hand. Ik vind dat je groot gelijk hebt dat je deze meneer zoals hij zich nu gedraagt niet wilt toelaten in je leven.
Ik vind het heel sneu voor je maar denk dat je de juiste keuze hebt gemaakt, en als de rest van de familie daar niet mee kan leven is dat hun probleem.
Ik vind het heel sneu voor je maar denk dat je de juiste keuze hebt gemaakt, en als de rest van de familie daar niet mee kan leven is dat hun probleem.
maandag 22 maart 2010 om 17:24
quote:Sarah Scott schreef op 22 maart 2010 @ 17:19:
[...]
Welnee! Niet ten koste van jezelf of je kinderen.
Eens. Kan me voorstellen dat het voor je kinderen (ondanks de dure kado's) ook geen gezonde situatie is. In hun bijzijn kan hij op de zelfde minderwaardige manier over vrouwen praten als tegen jou. En willen je kinderen kado's van hun opa als ze zouden weten dat hij steelt, liegt en bedriegt?
Jij bent degene die dit beslist. Ik vind het een dappere keuze.
[...]
Welnee! Niet ten koste van jezelf of je kinderen.
Eens. Kan me voorstellen dat het voor je kinderen (ondanks de dure kado's) ook geen gezonde situatie is. In hun bijzijn kan hij op de zelfde minderwaardige manier over vrouwen praten als tegen jou. En willen je kinderen kado's van hun opa als ze zouden weten dat hij steelt, liegt en bedriegt?
Jij bent degene die dit beslist. Ik vind het een dappere keuze.
maandag 22 maart 2010 om 17:27
Ja, dit moet heel heftig voor je zijn. En zeker omdat ie tegenover de familie zijn verhaaltje vertelt, je kinderen er bij betrekt.
Maar jij bent niet degene die zich schuldig moet voelen, je weet ook wel dat hij dat zou moeten doen. Dat doet ie dus niet en dit zegt genoeg over zijn geweten. Jij moet jezelf niet gek maken door dat schuldgevoel, jij dwingt hem niet tot wat ie doet. Wat je kinderen betreft, ik weet niet hoe oud ze zijn en als ze nog heel jong zijn, zou je er een of ander "leugentje om bestwil" tegenaan gooien. Opa is een tijdje op vakantie of zo. Maar als hij ze bij zijn zaakjes betrekt, zullen ze wel ouder zijn en misschien kun je hen op hun niveau iets uitleggen van waar opa mee bezig is. Bovendien vind ik dat je als moeder je kinderen niet in zijn situatie moet brengen. Dan stel je je kinderen bloot aan weet ik wat voor toestanden en dat wil je niet.
Voor jou is er geen keuze: laat hem links liggen totdat hij (misschien ooit) tot inzicht komt. Zijn leven is niet jouw verantwoordelijkheid, die van je kinderen wel.
En waarom zou je met je ouders contact moeten houden? In veel situaties doe je jezelf tekort en tegelijkertijd houd je de situatie dan ook in stand en kan hij gewoon doorgaan. Mijn ervaring met mensen in het drugscircuit is dat juist als ze alles verliezen het besef kan komen van waar ze mee bezig zijn. Dat is vaak nodig om te veranderen.
Mijn advies: laat hem, zorg dat je je schuldgevoel kwijtraakt en laat je kinderen niet meer naar hem toe gaan.
Succes!
Maar jij bent niet degene die zich schuldig moet voelen, je weet ook wel dat hij dat zou moeten doen. Dat doet ie dus niet en dit zegt genoeg over zijn geweten. Jij moet jezelf niet gek maken door dat schuldgevoel, jij dwingt hem niet tot wat ie doet. Wat je kinderen betreft, ik weet niet hoe oud ze zijn en als ze nog heel jong zijn, zou je er een of ander "leugentje om bestwil" tegenaan gooien. Opa is een tijdje op vakantie of zo. Maar als hij ze bij zijn zaakjes betrekt, zullen ze wel ouder zijn en misschien kun je hen op hun niveau iets uitleggen van waar opa mee bezig is. Bovendien vind ik dat je als moeder je kinderen niet in zijn situatie moet brengen. Dan stel je je kinderen bloot aan weet ik wat voor toestanden en dat wil je niet.
Voor jou is er geen keuze: laat hem links liggen totdat hij (misschien ooit) tot inzicht komt. Zijn leven is niet jouw verantwoordelijkheid, die van je kinderen wel.
En waarom zou je met je ouders contact moeten houden? In veel situaties doe je jezelf tekort en tegelijkertijd houd je de situatie dan ook in stand en kan hij gewoon doorgaan. Mijn ervaring met mensen in het drugscircuit is dat juist als ze alles verliezen het besef kan komen van waar ze mee bezig zijn. Dat is vaak nodig om te veranderen.
Mijn advies: laat hem, zorg dat je je schuldgevoel kwijtraakt en laat je kinderen niet meer naar hem toe gaan.
Succes!
maandag 22 maart 2010 om 17:45
Het lijkt mij toch dat iemand die jouw kinderen betrekt bij zijn criminele activiteiten zijn credits wel aardig verspeeld heeft.
En hoe pijnlijk ook voor jou en je kinderen, wel zijn verantwoordelijkheid en niet die van jou.
Voor mij persoonlijk zouden dat soort criminele activiteiten overigens voldoende zijn om het contact te verbreken. Ook als de kinderen daar geen last van zouden hebben.
Veel sterkte!
En hoe pijnlijk ook voor jou en je kinderen, wel zijn verantwoordelijkheid en niet die van jou.
Voor mij persoonlijk zouden dat soort criminele activiteiten overigens voldoende zijn om het contact te verbreken. Ook als de kinderen daar geen last van zouden hebben.
Veel sterkte!
maandag 22 maart 2010 om 17:45
Wat een reacties! Had ik niet gedacht, ik voel me zo schuldig en een ''slechte dochter''. Het laat me niet los en ik denk dat het allemaal wel meevalt. Wat hij ook doet, is mijn kinderen suggestieve verhalen over mij en mijn man vertellen en dat ze bij hem mogen komen wonen als ze het niet uithouden thuis. Ze moeten dit echter wel geheimhouden en hij wordt boos als ik hem ermee confronteer. Naderhand heeft hij met 1 van mijn kinderen gesproken en vertelt dat hij diepteleurgesteld in hem was dat hij dat tegen mij had verteld. Ze moeten dus echt geheimen bewaren voor ons van hem. Ik denk ook dat ik niet alles weet.
Ik kan het niet bevatten dat mijn vader zo is, het kan niet waar zijn.
Ik kan het niet bevatten dat mijn vader zo is, het kan niet waar zijn.
maandag 22 maart 2010 om 17:52
quote:rodekool schreef op 22 maart 2010 @ 17:45:
ik voel me zo schuldig en een ''slechte dochter''.
Hé! Hou daar eens even heel snel mee op!
Schuldig voelen? Waarom dan? Omdat je je kindjes een opa onthoudt? Niet doen. Beter geen opa dan een criminele opa.
Slechte dochter? Wat te denken van een slechte vader? Die van jou ja! En wat jezelf betreft; jij bent geen slechte dochter, jij bent een goede moeder, je beschermt je kinderen namelijk tegen een figuur die beter niet in hun leven kan zijn. Een goede moeder! Onthouden he?
ik voel me zo schuldig en een ''slechte dochter''.
Hé! Hou daar eens even heel snel mee op!
Schuldig voelen? Waarom dan? Omdat je je kindjes een opa onthoudt? Niet doen. Beter geen opa dan een criminele opa.
Slechte dochter? Wat te denken van een slechte vader? Die van jou ja! En wat jezelf betreft; jij bent geen slechte dochter, jij bent een goede moeder, je beschermt je kinderen namelijk tegen een figuur die beter niet in hun leven kan zijn. Een goede moeder! Onthouden he?
maandag 22 maart 2010 om 19:37
quote:Sarah Scott schreef op 22 maart 2010 @ 17:52:
[...]
Hé! Hou daar eens even heel snel mee op!
Schuldig voelen? Waarom dan? Omdat je je kindjes een opa onthoudt? Niet doen. Beter geen opa dan een criminele opa.
Slechte dochter? Wat te denken van een slechte vader? Die van jou ja! En wat jezelf betreft; jij bent geen slechte dochter, jij bent een goede moeder, je beschermt je kinderen namelijk tegen een figuur die beter niet in hun leven kan zijn. Een goede moeder! Onthouden he?
Hier sluit ik me helemaal bij aan.
(Wat ben je toch een lieverd Saar!)
[...]
Hé! Hou daar eens even heel snel mee op!
Schuldig voelen? Waarom dan? Omdat je je kindjes een opa onthoudt? Niet doen. Beter geen opa dan een criminele opa.
Slechte dochter? Wat te denken van een slechte vader? Die van jou ja! En wat jezelf betreft; jij bent geen slechte dochter, jij bent een goede moeder, je beschermt je kinderen namelijk tegen een figuur die beter niet in hun leven kan zijn. Een goede moeder! Onthouden he?
Hier sluit ik me helemaal bij aan.
(Wat ben je toch een lieverd Saar!)
The time is now
maandag 22 maart 2010 om 19:37
maandag 22 maart 2010 om 19:43
maandag 22 maart 2010 om 20:03
quote:Banba schreef op 22 maart 2010 @ 19:43:
Rodekool: is het een idee om (buiten je kinderen om) nog eens te proberen met je vader te praten, je gevoel te uiten? Of staat hij daar helemaal niet voor open?
Was hij voordat hij 'afgleed' wel een goede vader en opa?
Denk je dat hij (professionele) hulp zou aanvaarden?
De laatste keer dat ik hem heb gesproken en heb geconfronteerd zei hij dat ik het verkeerd zag en dat het niet waar is allemaal. Dat ik overgevoelig ben en hem vals beschuldig van dingen. Hij zei ook dat hij het werk niet meer deed, maar via via hoorde ik dat hij het wel deed. Dus hij liegt erover en wordt boos op mij dat ik hem niet vertrouw.
Hij is altijd wel een ''stoker'' geweest, maar ik nam dat met een grote korrel zout. Hij is jarenlang in therapie geweest met mijn moeder. Het resultaat is een scheiding.
Rodekool: is het een idee om (buiten je kinderen om) nog eens te proberen met je vader te praten, je gevoel te uiten? Of staat hij daar helemaal niet voor open?
Was hij voordat hij 'afgleed' wel een goede vader en opa?
Denk je dat hij (professionele) hulp zou aanvaarden?
De laatste keer dat ik hem heb gesproken en heb geconfronteerd zei hij dat ik het verkeerd zag en dat het niet waar is allemaal. Dat ik overgevoelig ben en hem vals beschuldig van dingen. Hij zei ook dat hij het werk niet meer deed, maar via via hoorde ik dat hij het wel deed. Dus hij liegt erover en wordt boos op mij dat ik hem niet vertrouw.
Hij is altijd wel een ''stoker'' geweest, maar ik nam dat met een grote korrel zout. Hij is jarenlang in therapie geweest met mijn moeder. Het resultaat is een scheiding.
maandag 22 maart 2010 om 20:03
quote:Banba schreef op 22 maart 2010 @ 19:43:
Rodekool: is het een idee om (buiten je kinderen om) nog eens te proberen met je vader te praten, je gevoel te uiten? Of staat hij daar helemaal niet voor open?
Was hij voordat hij 'afgleed' wel een goede vader en opa?
Denk je dat hij (professionele) hulp zou aanvaarden?
De laatste keer dat ik hem heb gesproken en heb geconfronteerd zei hij dat ik het verkeerd zag en dat het niet waar is allemaal. Dat ik overgevoelig ben en hem vals beschuldig van dingen. Hij zei ook dat hij het werk niet meer deed, maar via via hoorde ik dat hij het wel deed. Dus hij liegt erover en wordt boos op mij dat ik hem niet vertrouw.
Hij is altijd wel een ''stoker'' geweest, maar ik nam dat met een grote korrel zout. Hij is jarenlang in therapie geweest met mijn moeder. Het resultaat is een scheiding.
Rodekool: is het een idee om (buiten je kinderen om) nog eens te proberen met je vader te praten, je gevoel te uiten? Of staat hij daar helemaal niet voor open?
Was hij voordat hij 'afgleed' wel een goede vader en opa?
Denk je dat hij (professionele) hulp zou aanvaarden?
De laatste keer dat ik hem heb gesproken en heb geconfronteerd zei hij dat ik het verkeerd zag en dat het niet waar is allemaal. Dat ik overgevoelig ben en hem vals beschuldig van dingen. Hij zei ook dat hij het werk niet meer deed, maar via via hoorde ik dat hij het wel deed. Dus hij liegt erover en wordt boos op mij dat ik hem niet vertrouw.
Hij is altijd wel een ''stoker'' geweest, maar ik nam dat met een grote korrel zout. Hij is jarenlang in therapie geweest met mijn moeder. Het resultaat is een scheiding.
maandag 22 maart 2010 om 23:19
Ik vind ook dat je een goede keuze hebt gemaakt. Overigens zou ik mijn kant van het verhaal zeker wel tegen andere familieleden vertellen als ze vragen waarom je geen contact meer met je vader hebt. Hij is een volwassen man en is verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Als zijn gedrag ertoe leidt dat het contact met zijn dochter en kleinkinderen wordt verbroken, zou er een belletje bij hem moeten gaan rinkelen,
Hij zou zich schuldig moeten voelen, niet jij!
Hij zou zich schuldig moeten voelen, niet jij!
dinsdag 23 maart 2010 om 14:39
Beste rodekool,
Dat je vader jouw kinderen hiervoor gebruikt is echt te gek voor woorden. Hoe oud zijn je kindjes eigenlijk? Snappen ze wat er aan de hand is? Een kind moet opgroeien in een veilige omgeving. Jij hebt een hele moeilijke goede keuze gemaakt. De volwassenen zijn het voorbeeld voor de kinderen en kopieeren dat gedrag. Jouw vader brengt ze op deze manier geen respect voor vrouwen bij.
Heel veel sterkte en ik hoop dat je familie ooit weer bijdraaid.
Dat je vader jouw kinderen hiervoor gebruikt is echt te gek voor woorden. Hoe oud zijn je kindjes eigenlijk? Snappen ze wat er aan de hand is? Een kind moet opgroeien in een veilige omgeving. Jij hebt een hele moeilijke goede keuze gemaakt. De volwassenen zijn het voorbeeld voor de kinderen en kopieeren dat gedrag. Jouw vader brengt ze op deze manier geen respect voor vrouwen bij.
Heel veel sterkte en ik hoop dat je familie ooit weer bijdraaid.
