Relaties
alle pijlers
Praten
donderdag 25 maart 2010 om 11:25
Wil hier even mijn verhaal kwijt omdat ik denk dat de mening van anderen goed is in deze situatie, en omdat ik zelf ook niet goed meer weet wat ik nu moet doen.
Ik heb nu bijna een maand met mn vriend, ken hem al langer, waren eerst goede vrienden.
Het loopt al een tijdje niet lekker, omdat hij niet lekker in z'n vel zit, zit aan anti-depressiva en heeft veel aan zijn hoofd. Hij zei een week geleden ook dat hij twijfelde. Nu weet ik ook dat als je in de 3e week van een relatie al twijfelt het niet goed zit, omdat de eerste weken en zelfs eerste maanden goed en leuk horen te zijn.
Gisteravond had hij contact met mijn zusje(ze hebben elkaar op hyves en msn) dat hij niet goed wist wat hij wilde. Mn zusje antwoordde; ben je ziek of bedoel je wat anders? Hij; ik weet niet of ik nog verder met je zus wil. En een heel verhaal dat hij niks meer voor me voelde op relatie niveau maar wel op vriendschappelijk niveau. Heb hem al eerder verteld dat ik vind dat hij dat soort dingen tussen hem en mij moet houden en vooral niet tegen mijn zusje van 15 hoort te vertellen.
Ik wist niet dat hij 'niks' meer voor me voelde. Wel dat hij twijfelde, maar ben daarvoor maandagavond naar hem toegegaan en wilde daarover praten met hem. Waar hij over twijfelde, hoe dat kwam, wat ik eraan kon doen om die twijfel weg te nemen enz.
Hij smste me gisteravond met dat hij niet wilde dat ik het zo te horen kreeg en dat hij het alleen tegen mijn zusje zei om te vragen wat hij moest doen om het mij te vertellen.
Ik heb dit vorig jaar ook met een jongen meegemaakt, en het kwam gisteravond allemaal omhoog. Was helemaal overstuur omdat hij blijkbaar wel dingen tegen mijn zusje verteld maar niet tegen mij.
Hij zei dat ik altijd bij hem terecht kan als er wat is en dat hij me als goede vriendin wil houden.
Maar dat kan ik niet. Ik kan geen vrienden blijven met iemand waar ik nog zoveel voor voel. Heb hem een tijdelijke break voorgesteld, zodat hij aan zichzelf kan werken. Heeft een drukke baan, zit met zichzelf in de knoop en heeft gezeur met een rechtzaak. Als hij wat tijd nodig heeft, zonder mij, om zich te concentreren op die dingen, dan geef ik hem die tijd.
Ga vanavond naar hem toe om het uit te praten voor zover dat kan. Ik wil deze jongen niet opgeven. Ben nog nooit zo verliefd geweest.
Heb het sterke vermoeden dat het hem allemaal te veel is geworden, alles bij elkaar, en dat hij daarom mij aan de kant zet. Want kan me niet voorstellen dat die gevoelens na al 3 weken weg zijn!
Ga vanavond dus naar hem toe, om te kijken of het nog een kans heeft. Wil praten, als hij aan zichzelf wil werken en dit nog een kans wil geven hoe we dat aan moeten pakken. Afspraken maken, en aan dingen werken. Ik ben daartoe bereid, nu hij nog.
Mijn vraag is, wat kan ik het beste doen en is het slim wat ik vanavond wil doen?
Ik heb nu bijna een maand met mn vriend, ken hem al langer, waren eerst goede vrienden.
Het loopt al een tijdje niet lekker, omdat hij niet lekker in z'n vel zit, zit aan anti-depressiva en heeft veel aan zijn hoofd. Hij zei een week geleden ook dat hij twijfelde. Nu weet ik ook dat als je in de 3e week van een relatie al twijfelt het niet goed zit, omdat de eerste weken en zelfs eerste maanden goed en leuk horen te zijn.
Gisteravond had hij contact met mijn zusje(ze hebben elkaar op hyves en msn) dat hij niet goed wist wat hij wilde. Mn zusje antwoordde; ben je ziek of bedoel je wat anders? Hij; ik weet niet of ik nog verder met je zus wil. En een heel verhaal dat hij niks meer voor me voelde op relatie niveau maar wel op vriendschappelijk niveau. Heb hem al eerder verteld dat ik vind dat hij dat soort dingen tussen hem en mij moet houden en vooral niet tegen mijn zusje van 15 hoort te vertellen.
Ik wist niet dat hij 'niks' meer voor me voelde. Wel dat hij twijfelde, maar ben daarvoor maandagavond naar hem toegegaan en wilde daarover praten met hem. Waar hij over twijfelde, hoe dat kwam, wat ik eraan kon doen om die twijfel weg te nemen enz.
Hij smste me gisteravond met dat hij niet wilde dat ik het zo te horen kreeg en dat hij het alleen tegen mijn zusje zei om te vragen wat hij moest doen om het mij te vertellen.
Ik heb dit vorig jaar ook met een jongen meegemaakt, en het kwam gisteravond allemaal omhoog. Was helemaal overstuur omdat hij blijkbaar wel dingen tegen mijn zusje verteld maar niet tegen mij.
Hij zei dat ik altijd bij hem terecht kan als er wat is en dat hij me als goede vriendin wil houden.
Maar dat kan ik niet. Ik kan geen vrienden blijven met iemand waar ik nog zoveel voor voel. Heb hem een tijdelijke break voorgesteld, zodat hij aan zichzelf kan werken. Heeft een drukke baan, zit met zichzelf in de knoop en heeft gezeur met een rechtzaak. Als hij wat tijd nodig heeft, zonder mij, om zich te concentreren op die dingen, dan geef ik hem die tijd.
Ga vanavond naar hem toe om het uit te praten voor zover dat kan. Ik wil deze jongen niet opgeven. Ben nog nooit zo verliefd geweest.
Heb het sterke vermoeden dat het hem allemaal te veel is geworden, alles bij elkaar, en dat hij daarom mij aan de kant zet. Want kan me niet voorstellen dat die gevoelens na al 3 weken weg zijn!
Ga vanavond dus naar hem toe, om te kijken of het nog een kans heeft. Wil praten, als hij aan zichzelf wil werken en dit nog een kans wil geven hoe we dat aan moeten pakken. Afspraken maken, en aan dingen werken. Ik ben daartoe bereid, nu hij nog.
Mijn vraag is, wat kan ik het beste doen en is het slim wat ik vanavond wil doen?
donderdag 25 maart 2010 om 11:57
quote:Miss_20 schreef op 25 maart 2010 @ 11:54:
@ dangeensuus; hebben gezoend, seks gehad, en ik heb na een week gevraagd aan hem; hoe zit het tussen ons nu? Toen was zijn antwoord; jij bent nu mijn meisje. Dacht dat dat toch wel reden was om aan te nemen dat we relatie hebben.Eerlijk gezegd he, denk ik dat je vriend het wel leuk vond om het bed met je te delen en wellicht geroepen heeft wat jij graag wilde horen. Niet netjes en eerlijk van hem. Ik zou er mee kappen als ik jou was.
@ dangeensuus; hebben gezoend, seks gehad, en ik heb na een week gevraagd aan hem; hoe zit het tussen ons nu? Toen was zijn antwoord; jij bent nu mijn meisje. Dacht dat dat toch wel reden was om aan te nemen dat we relatie hebben.Eerlijk gezegd he, denk ik dat je vriend het wel leuk vond om het bed met je te delen en wellicht geroepen heeft wat jij graag wilde horen. Niet netjes en eerlijk van hem. Ik zou er mee kappen als ik jou was.
donderdag 25 maart 2010 om 12:03
Dit klinkt niet goed. Ik denk dat je beter je energie kan steken in een volgende relatie. Dit is tot mislukken gedoemd. Je bent gek op deze jongen, maar hij is het niet op jou. Dat blijkt nu al naar een paar weken.
Ook al is het erg jammer voor je zijn, dit gaat niets worden.
En liever nu duidelijkheid dan na een langere tijd. Sterkte.
Ook al is het erg jammer voor je zijn, dit gaat niets worden.
En liever nu duidelijkheid dan na een langere tijd. Sterkte.
donderdag 25 maart 2010 om 12:27
quote:Miss_20 schreef op 25 maart 2010 @ 11:54:
@ dangeensuus; hebben gezoend, seks gehad, en ik heb na een week gevraagd aan hem; hoe zit het tussen ons nu? Toen was zijn antwoord; jij bent nu mijn meisje. Dacht dat dat toch wel reden was om aan te nemen dat we relatie hebben.
Begrijp dat het klote is en niet fijn om te horen. Maar waarom neem je wel voor "waar" aan als hij je "zijn meisje" noemt. Maar als hij zegt dat hij twijfelt, eigenlijk geen relatie met je te willen dan geloof je het niet.
Denk dat accepteren, wonden likken en verder met je leven een goed advies is. Hoe vervelend ook. Als het na een week of wat al voor geen meter gaat en hij wil eigenlijk niet dan heeft het geen zin hier nog over te praten, en te gaan werken.
@ dangeensuus; hebben gezoend, seks gehad, en ik heb na een week gevraagd aan hem; hoe zit het tussen ons nu? Toen was zijn antwoord; jij bent nu mijn meisje. Dacht dat dat toch wel reden was om aan te nemen dat we relatie hebben.
Begrijp dat het klote is en niet fijn om te horen. Maar waarom neem je wel voor "waar" aan als hij je "zijn meisje" noemt. Maar als hij zegt dat hij twijfelt, eigenlijk geen relatie met je te willen dan geloof je het niet.
Denk dat accepteren, wonden likken en verder met je leven een goed advies is. Hoe vervelend ook. Als het na een week of wat al voor geen meter gaat en hij wil eigenlijk niet dan heeft het geen zin hier nog over te praten, en te gaan werken.
donderdag 25 maart 2010 om 12:44
donderdag 25 maart 2010 om 15:22
"Ik wil deze jongen niet opgeven. Ben nog nooit zo verliefd geweest.
Heb het sterke vermoeden dat het hem allemaal te veel is geworden, alles bij elkaar, en dat hij daarom mij aan de kant zet. Want kan me niet voorstellen dat die gevoelens na al 3 weken weg zijn!"
@TO
Heel vervelend voor je! Het enige wat je volgens mij kan doen is wat hij zegt serieus nemen en verder gaan met je eigen leven. Als er andere redenen zijn waarom hij dit doet (geef het een kleine kans), zal hij als hij daar klaar voor is wel weer zijn stinkende best doen om je terug te winnen. Daarop hopen of wachten heeft weinig zin.
Heb het sterke vermoeden dat het hem allemaal te veel is geworden, alles bij elkaar, en dat hij daarom mij aan de kant zet. Want kan me niet voorstellen dat die gevoelens na al 3 weken weg zijn!"
@TO
Heel vervelend voor je! Het enige wat je volgens mij kan doen is wat hij zegt serieus nemen en verder gaan met je eigen leven. Als er andere redenen zijn waarom hij dit doet (geef het een kleine kans), zal hij als hij daar klaar voor is wel weer zijn stinkende best doen om je terug te winnen. Daarop hopen of wachten heeft weinig zin.
