Niet meer verliefd?
vrijdag 23 april 2010 om 12:51
Hoi, ik heb nu bijna 2 jaar een relatie. Was nog erg jong toen ik er 1 kreeg. Nu besefte ik mij laatst in één keer dat ik niet meer verliefd was (in de zin van; geen vlinders meer in de buik, niet meer wow denken elke keer wanneer ik hem zag etc. etc.). Ik wil er gewoon het beste van maken, dat wil ik ook echt wel. Alleen besefte ik mij toen ook; dat ik niet meer uitgesproken voel dat ik van hem houd, terwijl ik het WEL weet. Nu ben ik eigenlijk best een piekeraar.. Dus zo ging ik steeds meer over dingen nadenken, is hij nog wel zo leuk? Etc. etc. Ik was een moment bang dat ik hem niet meer als mijn vriendje zag, omdat ik het allemaal niet meer zo speciaal en geweldig vond, terwijl ik het wel heel erg leuk heb met hem en naar mijn zin heb met hem. Als vrienden leven zie ik ook niet zitten.. Ik weet eigenlijk dus heel erg goed wel dat ik hem hem verder wil (dan maar niet meer zo speciaal / geweldig etc.), vroeg of laat wordt het toch wel gewoontjes. Ik ken hem door en door.. Wat vinden jullie hiervan? Graag eerlijk antwoord.
Ps. we hebben wel een goede relatie! Alleen het is net alsof ik anders tegen aan hem kijk, dat ik hem niet meer zó geweldig als eerst vond, net zoals het afspreken.
Ps. we hebben wel een goede relatie! Alleen het is net alsof ik anders tegen aan hem kijk, dat ik hem niet meer zó geweldig als eerst vond, net zoals het afspreken.
vrijdag 23 april 2010 om 12:56
vrijdag 23 april 2010 om 14:01
Bij mijn relatie zijn de vlinders ook wel een beetje verdwenen. Het is verdiept naar een houden van. Denk ook wel eens is dit het dan? En als ik me dan voorstel een leven zonder hem grijpt me dat zo naar de keel dat ik niet anders kan zeggen dan JA dit is het dit is hem. Soms heb ik het gevoel dat ik hem achter het behang kan plakken en dan is er aan de andere kant het gevoel dat ik zoveel van hem hou dat ik er tranen van in mijn ogen kan krijgen.
Een vriend van me zei ooit dat je in elke relatie dit gevoel kan krijgen het gaat erom wat doe jij ermee. Zet je het door en maak je er een partnerschap van of laat je het zitten en ga je weer op jacht naar vlinders die niet al te lang duren en dan weer op jacht.
Trouwens soms kan je vlinders ook weer creëren door samen iets te delen wat alleen van jullie is. Wat mijn vriend en ik doen is soms een kaartje of een briefje in de tas doen, een lief sms'je, een leuk romantisch etentje, een leuke wandeling. Je moet je relatie zelf vormgeven. Het is waar wat ze zeggen een relatie is echt werken.
Een vriend van me zei ooit dat je in elke relatie dit gevoel kan krijgen het gaat erom wat doe jij ermee. Zet je het door en maak je er een partnerschap van of laat je het zitten en ga je weer op jacht naar vlinders die niet al te lang duren en dan weer op jacht.
Trouwens soms kan je vlinders ook weer creëren door samen iets te delen wat alleen van jullie is. Wat mijn vriend en ik doen is soms een kaartje of een briefje in de tas doen, een lief sms'je, een leuk romantisch etentje, een leuke wandeling. Je moet je relatie zelf vormgeven. Het is waar wat ze zeggen een relatie is echt werken.
vrijdag 23 april 2010 om 14:30
Toen ik met hem kreeg was ik bijna 16, nog 15 dus. Het gevoel dat het speciaal is vaagt allemaal wat weg naar mijn idee. Ook zijn mijn gevoelens voor hem gaan liggen. Maar nu is het wel zo, dat wij heel nuchter in alles zijn. Hij zegt zelf ook mij niet meer zo geweldig te vinden als eerst, maar dit is eigenlijk ook logisch. Want als je verliefd bent, vind je alles aan diegene geweldig (tenminste, dit heb ik zo waargenomen). Ik weet ook wel dat ik niet zou weten met wie ik verder zou moeten gaan en het is zo'n lieve / leuke jongen. Die vlinders hoeven van mij perse ook niet. Ik vind ook wel dat je nuchter in een relatie moet staan en dat een relatie (zo is dit voor mij) vooral uit vriendschap is gebaseerd. Alleen zoek je wel intimiteit op. Ik heb een poosje gedacht, ik vind het knuffelen en dergelijke ook niet meer heel erg speciaal, WEL vind ik dit erg fijn om met hem te doen. Ik heb het idee dat ik het wat meer op de automatische piloot moet gaan zetten... Dingen veranderen nou eenmaal, ook je gevoelens, het wordt nou eenmaal normaal. Ik weet wel dat ik van hem hou, heel erg veel zelfs. Momenteel ben ik 17 jaar.
vrijdag 23 april 2010 om 14:41
Tja het nieuw gaat er vanaf. Bij het onbekende kan je nog dromen (en worden teleurgesteld), maar als je iets of iemand "hebt" en op je gemak kan bekijken wat je gevangen hebt, dan verdwijnt de verliefdheid. Het feit dat uit de verliefdheid een goede relatie is gekomen is best bijzonder omdat verliefdheid eigenlijk een vorm van dromen is. Als je criterium is dat je altijd verliefd moet blijven; het komt niet vaak voor. En of zo'n relatie waarbij je voortdurend verliefd blijft, leuk is? Het impliceert dat je eigenlijk nooit zeker bent van iemand, dat je dagelijks heel erg je best moet doen, dat die persoon voortdurend verrassend is. Het lijkt mij verschrikkelijk vermoeiend.
vrijdag 23 april 2010 om 14:45
Dat lijkt mij ook wel erg vermoeiend ja... Ik weet ook wel dat het helemaal goed zit. Maar omdat het allemaal wat minder met me deed (gaf me geen kriebels meer etc.), maakte het me toch erg bang. Nu is mijn vriend ook heel erg nuchter in de relatie. Hij zegt ook; ik ben ook niet meer gek van jou (in de zin van verliefdheid), maar ik ben wel gek op jou. Meer dan dat hoeft ook niet. Je hoeft er geen vlinders meer van te krijgen, want die vagen toch wel weg. Ik heb het er wel eens met mijn moeder over gehad. Mijn moeder heeft ook altijd erg nuchter tegen de relatie met mijn vader aan gekeken. Zij zegt mij ook altijd; wat wil je nu dan? Je bent hartstikke blij met je vriend en je wil het doorzetten omdat je het tenslotte leuk met elkaar hebt. Weet wel... Als je het uitmaakt en je wordt opnieuw verliefd, dat je dan misschien hetzelfde weer krijgt? Dus het is net wat jullie zeggen. Wil je opnieuw de spanning opzoeken of wil je het doorzetten omdat je het toch wel heel erg leuk met elkaar hebt. En dat heb ik:-)
zaterdag 24 april 2010 om 09:39
Het valt mij gewoon iets op, dat ik alles niet meer zo geweldig vind als in het begin, maar hij zegt zelf ook dat dit normaal is, dat dit erbij hoort. En daar heeft hij ook gelijk in. Toen ik helemaal hotel de botel van hem was had ik heel erg de behoefte om vaak te zeggen hoeveel ik van hem hou etc. Nu heb ik zoiets van, je hoeft het me niet meer zo vaak te zeggen, dat vind ik onnodig. Bovendien vind ik het ook niet meer zo geweldig als eerst toen ik verliefd op hem was. Dan ga ik weer nadenken; is dit niet ernstig etc.? Ik wil zo graag bij hem blijven ook al is alles niet meer zo bijzonder.. Ik denk dat ik gewoon moet proberen om op andere gedachten te komen en vooral niet te veel na te denken want juis dát kan de relatie beïnvloeden volgens mij. En trouwens; hoe weet je nu of dit de liefde van je leven is?