Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang... deel 3
woensdag 3 maart 2010 om 13:04
donderdag 29 april 2010 om 11:59
Thanks lieve Elmervrouw 
En alle anderen ook natuurlijk.
Het gaat weer iets beter vandaag, het besef raakt weer wat op de achtergrond.
Dat moet ook wel, want je kunt gewoon niet leven met constant dat gevoel dat het binnenkort over kan zijn. Dat gaat gewoon niet.
Mijn arm verbetert totaal niet dus heb ik voor vanmiddag een afspraak bij de huisarts. (nou ja, vanavond eigenlijk: er was pas plek om 18.30).
Verder ga ik zo lekker de zomerkleren uitzoeken; gewoon positief blijven en net doen alsof het een gewone zomer is.
En alle anderen ook natuurlijk.Het gaat weer iets beter vandaag, het besef raakt weer wat op de achtergrond.
Dat moet ook wel, want je kunt gewoon niet leven met constant dat gevoel dat het binnenkort over kan zijn. Dat gaat gewoon niet.
Mijn arm verbetert totaal niet dus heb ik voor vanmiddag een afspraak bij de huisarts. (nou ja, vanavond eigenlijk: er was pas plek om 18.30).
Verder ga ik zo lekker de zomerkleren uitzoeken; gewoon positief blijven en net doen alsof het een gewone zomer is.
donderdag 29 april 2010 om 12:11
Ja... het is ook maar goed dat je dat niet altijd in zijn volle omvang hoeft te voelen, en dat het soms weer op de achtergrond raakt. Dat is echt zelfbescherming, en dat is ook nodig. Net zo nodig als dat het ook gewoon gezegd mag worden, al dat rotgevoel, gewoon zoals het óók IS!
Niet altijd dat positieve gepraat, niet de troostwoorden; gewoon eerlijkheid, gewoon eerlijk en rauw gevoel. Het zijn golfbewegingen. Het beweegt, het leeft, en het gaat weer voorbij, en er komt weer wat anders, en soms zie je de vogels en de bloesem weer en soms ook helemaal niet; en dat is er allemaal. En dat mag je allemaal de ruimte geven. Ach, heb ik het tegelijkertijd niet ook tegen mezelf?
Lieve Robo, nu zit ik in het goede scherm en kan ik er ook nog iets bij zetten.
Niet altijd dat positieve gepraat, niet de troostwoorden; gewoon eerlijkheid, gewoon eerlijk en rauw gevoel. Het zijn golfbewegingen. Het beweegt, het leeft, en het gaat weer voorbij, en er komt weer wat anders, en soms zie je de vogels en de bloesem weer en soms ook helemaal niet; en dat is er allemaal. En dat mag je allemaal de ruimte geven. Ach, heb ik het tegelijkertijd niet ook tegen mezelf?
Lieve Robo, nu zit ik in het goede scherm en kan ik er ook nog iets bij zetten.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 29 april 2010 om 16:33
Je brengt mij wel op een idee, Zoebie. Ik ga morgen op Koninginnedag op een kleedje zitten met zo'n bol. Allemaal mooie voorspellingen doen voor de mensen hier in het dorp.
Hoewel... op een kleedje. Ik kan net zo goed in onze voortuin gaan zitten. Norman had maandag allemaal grofvuil (waaronder een koelkast) in de tuin gezet en dat zou dinsdagochtend opgehaald worden. Bel ik gisteren naar dat bedrijf waarom het niet opgehaald is. Omdat het niet op de stoep stond. Ja maar, wij hebben geen stoep voor de deur. Da's dan vette pech. Dus ik kan morgen misschien beter uit mijn tuin gaan zitten verkopen.
Toen ik door Amerika reisde met Amtrak, zag ik overal koelkasten en oude auto's in tuinen liggen. Daar is het kennelijk normaal, maar hier worden we er nog steeds op aangekeken. Het zal volgende week wel in het plaatselijke sufferdje staan. "A-sociaal gezin uit Amerika heeft zijn intrek genomen in ons dorp".
Overigens zat ik net aan de telefoon en kwam Norzoon sneaky met zijn vriendjes naar beneden. Die had z'n halve kamer leeggeruimd om morgen te verkopen. Het ligt inmiddels op tafel. Dat moet eerst even door de ballotage bij zijn moeder...
Hoewel... op een kleedje. Ik kan net zo goed in onze voortuin gaan zitten. Norman had maandag allemaal grofvuil (waaronder een koelkast) in de tuin gezet en dat zou dinsdagochtend opgehaald worden. Bel ik gisteren naar dat bedrijf waarom het niet opgehaald is. Omdat het niet op de stoep stond. Ja maar, wij hebben geen stoep voor de deur. Da's dan vette pech. Dus ik kan morgen misschien beter uit mijn tuin gaan zitten verkopen.
Toen ik door Amerika reisde met Amtrak, zag ik overal koelkasten en oude auto's in tuinen liggen. Daar is het kennelijk normaal, maar hier worden we er nog steeds op aangekeken. Het zal volgende week wel in het plaatselijke sufferdje staan. "A-sociaal gezin uit Amerika heeft zijn intrek genomen in ons dorp".
Overigens zat ik net aan de telefoon en kwam Norzoon sneaky met zijn vriendjes naar beneden. Die had z'n halve kamer leeggeruimd om morgen te verkopen. Het ligt inmiddels op tafel. Dat moet eerst even door de ballotage bij zijn moeder...
donderdag 29 april 2010 om 22:50
Hoi lieve Robo en natuurlijk alle andere dames hier,
Fijn dat je iets van de dokter hebt gekregen, hopelijk helpt het snel je ontstoken ader weer beter te maken. En komt daar je positieve natuurtje weer wat boven drijven? ik hoor het weer een beetje terug in de toon waarop je schrijft !
Wat een temperatuurtje vandaag hier.....echt al zomer! jammer dat het morgen niet zo wordt en het voorlopig ook de laatste echt warme dag lijkt te zijn geweest, aan het weerbericht te zien tenminste. Maar wat we al gehad hebben nemen ze ons niet meer af ! Vandaag weer bij mijn schoondochter gezeten, het is twee stappen vooruit en weer drie stappen terug momenteel, het zal echt zijn tijd nodig hebben, maar we hebben geduld. Het mooie is dat we zo lekker buiten in de tuin zitten met zijn tweetjes, ik had er alleen thuis het geduld niet voor gehad, stilzitten vind ik maar moeilijk.
leuke avatar Elmervrouw, jij bent het wel, maar dan net een beetje anders, ik kan er wel aan wennen hoor.
Mooie bol Zoebie, net echt. Veel plezier morgen op het feest, ik ben ook benieuwd naar de foto's.
Vandaag las ik het volgende gedicht, ik vind het erg mooi.
En wat is leven? - een uurglas loopt om
Een mist die wegtrekt van de ochtendzon
Een drukke, roerige steeds herhaalde droom
Zijn lengte? - de rust of gedachte van een ogenblik
En geluk? Een schuimbelletje op de stroom
Dat bij het oppakken krimpt tot niks
John Clare
Fijn dat je iets van de dokter hebt gekregen, hopelijk helpt het snel je ontstoken ader weer beter te maken. En komt daar je positieve natuurtje weer wat boven drijven? ik hoor het weer een beetje terug in de toon waarop je schrijft !
Wat een temperatuurtje vandaag hier.....echt al zomer! jammer dat het morgen niet zo wordt en het voorlopig ook de laatste echt warme dag lijkt te zijn geweest, aan het weerbericht te zien tenminste. Maar wat we al gehad hebben nemen ze ons niet meer af ! Vandaag weer bij mijn schoondochter gezeten, het is twee stappen vooruit en weer drie stappen terug momenteel, het zal echt zijn tijd nodig hebben, maar we hebben geduld. Het mooie is dat we zo lekker buiten in de tuin zitten met zijn tweetjes, ik had er alleen thuis het geduld niet voor gehad, stilzitten vind ik maar moeilijk.
leuke avatar Elmervrouw, jij bent het wel, maar dan net een beetje anders, ik kan er wel aan wennen hoor.
Mooie bol Zoebie, net echt. Veel plezier morgen op het feest, ik ben ook benieuwd naar de foto's.
Vandaag las ik het volgende gedicht, ik vind het erg mooi.
En wat is leven? - een uurglas loopt om
Een mist die wegtrekt van de ochtendzon
Een drukke, roerige steeds herhaalde droom
Zijn lengte? - de rust of gedachte van een ogenblik
En geluk? Een schuimbelletje op de stroom
Dat bij het oppakken krimpt tot niks
John Clare
vrijdag 30 april 2010 om 03:07
Zo, ik ben weer thuis. 't Is ook laat genoeg. Het feest was echt supergaaf. Iedereen vond het geweldig.
Wel jammer dat de meesten niet in waarzeggerij geloofden.
Maar de bol had succes. (Het is echt een echte Gelukkeling)
Maar de meiden (tuurlijk niet de jongens) vonden het allemaal erg leuk.
waarzegster
Hier de beloofde foto.
Wel jammer dat de meesten niet in waarzeggerij geloofden.
Maar de bol had succes. (Het is echt een echte Gelukkeling)
Maar de meiden (tuurlijk niet de jongens) vonden het allemaal erg leuk.
waarzegster
Hier de beloofde foto.
vrijdag 30 april 2010 om 09:48
Fijn je wat beter voel.
Hoop je fijn kan genieten alle fijne dingen hoe klein groots voor je uitpakken.
Ja dat is wat gisteren wilde zeggen.
Maar soms moet zo nadenken hoe moet dat nu uitleggen.
Want wil je geen wijze kwetsen of gevoel geven je eigen ik niet kan uitte.
Want juist dat uitte is belangrijk.
Tja kom veel los met besef en soms kan het ook juist ruimte geven.
Vaak zat te stil gewoon in gedachte.
En ergens geen gedachte maar hoop op je fijn liefdevolle warme dag heb krijg robo.
Iedereen hier trouwens.
Elmervrouw ook dikke knuffel ja verdriet van rauw.
Dat alle kleur vervaagd maar onze kleuren zijn juist toch iets we zo graag geven. We moge toch niet grijs zijn soms dan maar zwart zeker niet. Onze kleuren zijn de kern van onze liefde zoiets dan toch he. Wilde nog zeggen.
Hoop je fijn kan genieten alle fijne dingen hoe klein groots voor je uitpakken.
Ja dat is wat gisteren wilde zeggen.
Maar soms moet zo nadenken hoe moet dat nu uitleggen.
Want wil je geen wijze kwetsen of gevoel geven je eigen ik niet kan uitte.
Want juist dat uitte is belangrijk.
Tja kom veel los met besef en soms kan het ook juist ruimte geven.
Vaak zat te stil gewoon in gedachte.
En ergens geen gedachte maar hoop op je fijn liefdevolle warme dag heb krijg robo.
Iedereen hier trouwens.
Elmervrouw ook dikke knuffel ja verdriet van rauw.
Dat alle kleur vervaagd maar onze kleuren zijn juist toch iets we zo graag geven. We moge toch niet grijs zijn soms dan maar zwart zeker niet. Onze kleuren zijn de kern van onze liefde zoiets dan toch he. Wilde nog zeggen.
vrijdag 30 april 2010 om 10:53
THE INSTINCT OF HOPE
Is there another world for this frail dust
To warm with life and be itself again?
Something about me daily speaks there must,
And why should instinct nourish hopes in vain?
'Tis nature's prophesy that such will be,
And everything seems struggling to explain
The close sealed volume of its mystery.
Time wandering onward keeps its usual pace
As seeming anxious of eternity,
To meet that calm and find a resting place.
E'en the small violet feels a future power
And waits each year renewing blooms to bring,
And surely man is no inferior flower
To die unworthy of a second spring?
Is there another world for this frail dust
To warm with life and be itself again?
Something about me daily speaks there must,
And why should instinct nourish hopes in vain?
'Tis nature's prophesy that such will be,
And everything seems struggling to explain
The close sealed volume of its mystery.
Time wandering onward keeps its usual pace
As seeming anxious of eternity,
To meet that calm and find a resting place.
E'en the small violet feels a future power
And waits each year renewing blooms to bring,
And surely man is no inferior flower
To die unworthy of a second spring?
vrijdag 30 april 2010 om 11:16
vrijdag 30 april 2010 om 12:29
Ik zit heerlijk op internet het verslag van Koninginnedag te volgen, echt heerlijk
Zoebie, ik vind je foto super! Je was echt helemaal écht, als waarzegster. Mooi hoor! Heb je een leuke dag gehad?
Anita en Gelukkeling: dank jullie wel voor alle lieve teksten en gedichten. Ikga er vandaag nog eens voor zitten.
Phoehee, het regent hier! Dus ik mag van mezelf voor de computer blijven zitten om Beatrix te volgen in Zeeland.
EV, je avatar is mooi!! Ik herken je nog wel hoor
Zoebie, ik vind je foto super! Je was echt helemaal écht, als waarzegster. Mooi hoor! Heb je een leuke dag gehad?
Anita en Gelukkeling: dank jullie wel voor alle lieve teksten en gedichten. Ikga er vandaag nog eens voor zitten.
Phoehee, het regent hier! Dus ik mag van mezelf voor de computer blijven zitten om Beatrix te volgen in Zeeland.
EV, je avatar is mooi!! Ik herken je nog wel hoor
vrijdag 30 april 2010 om 12:41
Mmm Bo de avond was een beetje tegenstrijdig.
Mijn allerbeste vriendin belde 's middags of ik die avond foto's wilde maken van haar afgelopen dinsdag overleden moeder. Voor familie in Australië. Moeder werd gekist en de kist zou dan definitief dichtgaan. Ik kon hier geen nee tegen zeggen. Hoe moeilijk ik het ook vond. dus ik ben rond 8 uur met een knoop in mijn maag naar het huis van haar moeder gereden en foto's gemaakt. Samen staan huilen bij de nog lege kist die vrolijk was versierd met allerlei kleurige handjes van alle achterkleinkinderen.
Toen ik terug kwam op het feest kon ik niet zomaar omschakelen. Dus rustig omgekleed, opgemaakt en alle versierselen in en opgedaan. Toen maar meteen het officiele gedeelte afgewerkt, jubilarissen, afscheidnemende en de nieuwe leiding welkom geheten. Maar ik kwam na twaalven pas echt in mijn rol. Nou ja ik was om drie uur thuis en het feest was een succes. Straks nog even naar vriendin en vanavond naar verjaardag van schoondochter.
Mijn allerbeste vriendin belde 's middags of ik die avond foto's wilde maken van haar afgelopen dinsdag overleden moeder. Voor familie in Australië. Moeder werd gekist en de kist zou dan definitief dichtgaan. Ik kon hier geen nee tegen zeggen. Hoe moeilijk ik het ook vond. dus ik ben rond 8 uur met een knoop in mijn maag naar het huis van haar moeder gereden en foto's gemaakt. Samen staan huilen bij de nog lege kist die vrolijk was versierd met allerlei kleurige handjes van alle achterkleinkinderen.
Toen ik terug kwam op het feest kon ik niet zomaar omschakelen. Dus rustig omgekleed, opgemaakt en alle versierselen in en opgedaan. Toen maar meteen het officiele gedeelte afgewerkt, jubilarissen, afscheidnemende en de nieuwe leiding welkom geheten. Maar ik kwam na twaalven pas echt in mijn rol. Nou ja ik was om drie uur thuis en het feest was een succes. Straks nog even naar vriendin en vanavond naar verjaardag van schoondochter.
vrijdag 30 april 2010 om 13:12
Ja je zag er heel mooi uit Zoebie, het hele sfeertje klopt.
Wat een opgave om foto's van een overledene te maken. Lief dat je het voor hen gedaan hebt, ik heb ook nog foto's van mijn overleden vader, mijn zwager heeft ze gemaakt toen hij opgebaard lag. Ik heb ze nog nooit bekeken en ga dit ook niet meer doen. Ze liggen hier in een la en elke keer dat ik die envelop zie liggen schrik ik weer, ik wil ze echt niet zien.
Lekker hè Bo, dat kneuterige hollandse op koninginnedag! kan me voorstellen dat je dat lekker kijken vindt. Keek jij ook vorig jaar toen die auto op de punt knalde?
fijne dag verder
liefs
Wat een opgave om foto's van een overledene te maken. Lief dat je het voor hen gedaan hebt, ik heb ook nog foto's van mijn overleden vader, mijn zwager heeft ze gemaakt toen hij opgebaard lag. Ik heb ze nog nooit bekeken en ga dit ook niet meer doen. Ze liggen hier in een la en elke keer dat ik die envelop zie liggen schrik ik weer, ik wil ze echt niet zien.
Lekker hè Bo, dat kneuterige hollandse op koninginnedag! kan me voorstellen dat je dat lekker kijken vindt. Keek jij ook vorig jaar toen die auto op de punt knalde?
fijne dag verder
liefs
vrijdag 30 april 2010 om 13:43
Oh robo heb je ook wat oranjes aan? Mijn schoonmoeder is in Zeeland, weet niet of zij nog gaat. Het lijkt mij erg druk.
Ik ga zo naar vriend zijn wedstrijd kijken, is dichtbij. En dan op het terras zitten, er komen ook vrienden en mijn ouders. Meestal wel gezellig maar het weer is niks. Normaal doe ik zelf mee met de wedstrijd!
Zoebie lijkt me moeilijk om die foto's te maken. En dan omschakelen.
Gelukkeling ik snap dat je de foto's niet wilt zien. Wij hebben vorig jaar ook foto's gemaakt van ons embryo'tje maar hoef ik niet te zien. Terwijl ik wel blij ben dat ik ze heb.
Ik ga zo naar vriend zijn wedstrijd kijken, is dichtbij. En dan op het terras zitten, er komen ook vrienden en mijn ouders. Meestal wel gezellig maar het weer is niks. Normaal doe ik zelf mee met de wedstrijd!
Zoebie lijkt me moeilijk om die foto's te maken. En dan omschakelen.
Gelukkeling ik snap dat je de foto's niet wilt zien. Wij hebben vorig jaar ook foto's gemaakt van ons embryo'tje maar hoef ik niet te zien. Terwijl ik wel blij ben dat ik ze heb.
