Werk & Studie
alle pijlers
niet enthousiast genoeg?
vrijdag 7 mei 2010 om 13:31
Ik heb een probleem waar ik nu al meerdere keren tegen aan gelopen ben, maar ik niet weet wat ik er tegen kan doen.
Ik ben van mijzelf een rustig persoon, hou ook van rustig. Daardoor wek ik bij anderen de indruk dat ik mijn werk niet leuk vind, geen interesse heb.
Terwijl dat dus niet zo is. Ik vind mijn werk zeker wel leuk. Ik ben alleen niet het type dat continu met iedereen kletst, daar wordt ik zelfs doodmoe van.
Maar het wordt wél van mij verwacht. Ook collega's die dan tegen mij niets zeggen maar wel verwachten dat ik uit mijzelf ga vragen hoe hun weekend was, hoe het
met de kids is etc. Het is nu niet zo dat ik de hele dag mn mond hou. Ik toon zeker wel interesse naar anderen en als er een discussie is die mij aanspreekt ga ik er in mee.
(als het bijv over kids gaat, dan hou ik mij op de achtergrond.) Ik ben dus al bij verschillende banen er op aangesproken dat ze het idee hebben dat ik het niet naar mijn zin heb. Wat kan ik
doen om te laten zien dat ik wél enthousiast ben in mn werk?
Ik ben van mijzelf een rustig persoon, hou ook van rustig. Daardoor wek ik bij anderen de indruk dat ik mijn werk niet leuk vind, geen interesse heb.
Terwijl dat dus niet zo is. Ik vind mijn werk zeker wel leuk. Ik ben alleen niet het type dat continu met iedereen kletst, daar wordt ik zelfs doodmoe van.
Maar het wordt wél van mij verwacht. Ook collega's die dan tegen mij niets zeggen maar wel verwachten dat ik uit mijzelf ga vragen hoe hun weekend was, hoe het
met de kids is etc. Het is nu niet zo dat ik de hele dag mn mond hou. Ik toon zeker wel interesse naar anderen en als er een discussie is die mij aanspreekt ga ik er in mee.
(als het bijv over kids gaat, dan hou ik mij op de achtergrond.) Ik ben dus al bij verschillende banen er op aangesproken dat ze het idee hebben dat ik het niet naar mijn zin heb. Wat kan ik
doen om te laten zien dat ik wél enthousiast ben in mn werk?
vrijdag 7 mei 2010 om 16:00
vrijdag 7 mei 2010 om 16:02
Ik heb tijdens die baan waar ik het net over had op een gegeven moment elke week een gesprek gehad met iemand van het werk (teamleider van een ander team die goed in dit soort dingen was) en heb veel van dat soort situaties aangekaart waarbij zij me dan tips en truuks gaf hoe ik het ook aan had kunnen pakken en me vooral veel bevestigde zodat ik minder onzeker was. Ik denk dat het bij jou ook een beetje zo werkt: het zit er allemaal wel in en je ideen en gedachtes zitten vaak gewoon helemaal goed, alleen het komt er nog niet uit. Misschien kun je dit tegen je baas vertellen dat je zelf ook last van je onzekerheid hebt op deze manier en dat je echt gek op je werk bent en graag je baan wilt houden, vraag hem op hulp, wie weet kan er ook zoiets bij jou op het werk geregeld worden.
vrijdag 7 mei 2010 om 16:02
quote:Ddi schreef op 07 mei 2010 @ 15:57:
[...]
Ik begrijp nog steeds niet waarom je jezelf zo anders voordoet dan je bent, word je daar niet ongelukkig en hartstikke moe van?
Het niet-anders voordoen kan haar ontslag/ geen verlenging opleveren.
Sommige dingen vallen "gewoon " onder sociaal en /of collegiaal. En dat kan best wel eens per bedrijf verschillen, maar ze heeft het al vaker gehoord dus anderen hebben er wél een probleem mee. Dan is de keuze toch wel snel gemaakt lijkt mij; of meerdere mensen hebben een probleem met TO of TO is " zo lekker zichzelf " en de hele wereld past zich maar aan.
[...]
Ik begrijp nog steeds niet waarom je jezelf zo anders voordoet dan je bent, word je daar niet ongelukkig en hartstikke moe van?
Het niet-anders voordoen kan haar ontslag/ geen verlenging opleveren.
Sommige dingen vallen "gewoon " onder sociaal en /of collegiaal. En dat kan best wel eens per bedrijf verschillen, maar ze heeft het al vaker gehoord dus anderen hebben er wél een probleem mee. Dan is de keuze toch wel snel gemaakt lijkt mij; of meerdere mensen hebben een probleem met TO of TO is " zo lekker zichzelf " en de hele wereld past zich maar aan.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 7 mei 2010 om 16:03
Limara, dat heb ik wel een beetje hetzelfde als jou. In kleine groepjes voel ik mij meer op mijn gemak. Qua leeftijd maakt het opzich niet uit, hangt van het gedrag af. Iemand van 40 kan ik ook heel leuk mee kletsen als diegene
een beetje met zn tijd mee gaat. Als iemand zich gedraagt als een moeke en overal over klaagt kan ik daar minder goed mee opschieten. Maar dat kan iemand van 20 zijn. Dat kan iemand van 50 zijn.
een beetje met zn tijd mee gaat. Als iemand zich gedraagt als een moeke en overal over klaagt kan ik daar minder goed mee opschieten. Maar dat kan iemand van 20 zijn. Dat kan iemand van 50 zijn.
vrijdag 7 mei 2010 om 16:05
quote:Heyjij schreef op 07 mei 2010 @ 16:00:
Als ik iets nieuws heb geleerd dan wordt er niet gevraagd: en? Dat moet ik dan uit mijzelf doen.
- je hebt het me geweldig uitgelegd, hoor .
- goh vonden jullie ook in het begin dat .....
-zo leuk om weer een ander stukje te beheersen
-ik krijg steeds een beter beeld bij het totaal nu ik beetje bij beetje meer taken krijg
Als ik iets nieuws heb geleerd dan wordt er niet gevraagd: en? Dat moet ik dan uit mijzelf doen.
- je hebt het me geweldig uitgelegd, hoor .
- goh vonden jullie ook in het begin dat .....
-zo leuk om weer een ander stukje te beheersen
-ik krijg steeds een beter beeld bij het totaal nu ik beetje bij beetje meer taken krijg
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 7 mei 2010 om 16:09
quote:blijfgewoonbianca schreef op 07 mei 2010 @ 16:02:
[...]
Het niet-anders voordoen kan haar ontslag/ geen verlenging opleveren.
Sommige dingen vallen "gewoon " onder sociaal en /of collegiaal. En dat kan best wel eens per bedrijf verschillen, maar ze heeft het al vaker gehoord dus anderen hebben er wél een probleem mee. Dan is de keuze toch wel snel gemaakt lijkt mij; of meerdere mensen hebben een probleem met TO of TO is " zo lekker zichzelf " en de hele wereld past zich maar aan.
Ik begrijp wat je bedoelt. Voor mij zou het niet werken. Ik doe werk waar ik 100% mezelf in kan zijn. Als ik me zoals TO zou voelen op mijn werk zou ik dood ongelukkig zijn en ander werk zoeken waar ik me wel lekker in voel, contractverlenging of niet. Of ik zou hulp gaan zoeken om een positiever zelfbeeld te krijgen, want ik krijg de indruk dat dit iets zo diepgewortelds is dat ze eerst goed aan zichzelf moet gaan werken (maar ik ben geen psycholoog natuurlijk ) voordat ze überhaupt ergens lekker in haar vel kan zitten.
[...]
Het niet-anders voordoen kan haar ontslag/ geen verlenging opleveren.
Sommige dingen vallen "gewoon " onder sociaal en /of collegiaal. En dat kan best wel eens per bedrijf verschillen, maar ze heeft het al vaker gehoord dus anderen hebben er wél een probleem mee. Dan is de keuze toch wel snel gemaakt lijkt mij; of meerdere mensen hebben een probleem met TO of TO is " zo lekker zichzelf " en de hele wereld past zich maar aan.
Ik begrijp wat je bedoelt. Voor mij zou het niet werken. Ik doe werk waar ik 100% mezelf in kan zijn. Als ik me zoals TO zou voelen op mijn werk zou ik dood ongelukkig zijn en ander werk zoeken waar ik me wel lekker in voel, contractverlenging of niet. Of ik zou hulp gaan zoeken om een positiever zelfbeeld te krijgen, want ik krijg de indruk dat dit iets zo diepgewortelds is dat ze eerst goed aan zichzelf moet gaan werken (maar ik ben geen psycholoog natuurlijk ) voordat ze überhaupt ergens lekker in haar vel kan zitten.
vrijdag 7 mei 2010 om 16:22
Ik zou ook doodongelukkig worden bij acteren en forceren.
Wat Ddi zegt daar zit wel wat in.... als het echt een probleem is dat steeds terugkeerd zou je hulp kunnen zoeken.
Is het alleen bij deze baan en deze collega's, dan zou ik me afvragen in hoeverre ik me aan zou willen passen..... en of het echt wel alleen aan jou ligt.
Er zijn wel wat sociale ''truukjes'' wat al is genoemd, zoals zelf veel vragen stellen en interesse tonen. Of afkijken hoe andere mensen met elkaar omgaan. Kan ook helpen misschien.
Wat Ddi zegt daar zit wel wat in.... als het echt een probleem is dat steeds terugkeerd zou je hulp kunnen zoeken.
Is het alleen bij deze baan en deze collega's, dan zou ik me afvragen in hoeverre ik me aan zou willen passen..... en of het echt wel alleen aan jou ligt.
Er zijn wel wat sociale ''truukjes'' wat al is genoemd, zoals zelf veel vragen stellen en interesse tonen. Of afkijken hoe andere mensen met elkaar omgaan. Kan ook helpen misschien.
vrijdag 7 mei 2010 om 16:34
het zal vast wel ook aan mij liggen, ik weet dat ik een rustig persoon ben. Merk over het algemeen dat drukke personen die altijd kwebbelen meer voor elkaar krijgen, en meer geliefd zijn.
Bij mijn vorige baan zat ik in een team met 8 personen. Ging op zich goed, alleen zaten er 2 collega's bij (vriendinnen) die mij niet enthousiast genoeg vonden en dat ik te weinig over mijn prive vertelde.
Ik kon niet goed met hun overweg, omdat ze zo roddelden en bij iedereen in hun prive-leven graafden. Dat zorgde er voor dat ik niet veel met hun praatte en weinig over mijn prive-leven vertelde. Dit zorgde er weer voor
dat ze mij niet enthousiast genoeg vonden en bij de rest van het team het probeerde uit te lokken door te vragen hoe hun dan met mij werkte en proberen te vinden of andere collega's wat over mij konden vertellen. Ik kreeg steeds te horen van deze 2 collega's wat ik niet goed deed, nooit wat ik wél goed deed. Daar heb ik best wel een knauw van gehad, en ben om die reden ook weg gegaan.
Nu zit ik sinds 8 maanden hier en word ik dus 'op het matje' geroepen dat het overkomt alsof ik het niet naar mijn zin heb, niet enthousiast genoeg ben. Daar word ik enorm onzeker van. Ik wil het graag goed doen, wil ook eens horen dat ik het goed doe.
Bij mijn vorige baan zat ik in een team met 8 personen. Ging op zich goed, alleen zaten er 2 collega's bij (vriendinnen) die mij niet enthousiast genoeg vonden en dat ik te weinig over mijn prive vertelde.
Ik kon niet goed met hun overweg, omdat ze zo roddelden en bij iedereen in hun prive-leven graafden. Dat zorgde er voor dat ik niet veel met hun praatte en weinig over mijn prive-leven vertelde. Dit zorgde er weer voor
dat ze mij niet enthousiast genoeg vonden en bij de rest van het team het probeerde uit te lokken door te vragen hoe hun dan met mij werkte en proberen te vinden of andere collega's wat over mij konden vertellen. Ik kreeg steeds te horen van deze 2 collega's wat ik niet goed deed, nooit wat ik wél goed deed. Daar heb ik best wel een knauw van gehad, en ben om die reden ook weg gegaan.
Nu zit ik sinds 8 maanden hier en word ik dus 'op het matje' geroepen dat het overkomt alsof ik het niet naar mijn zin heb, niet enthousiast genoeg ben. Daar word ik enorm onzeker van. Ik wil het graag goed doen, wil ook eens horen dat ik het goed doe.
vrijdag 7 mei 2010 om 16:37
vrijdag 7 mei 2010 om 16:55
Kan me voorstellen dat je daar onzeker van word. Maar zonder die 2 collega's was er eigenlijk geen probleem? Kon je wel goed met de rest overweg?
En die baan daarvoor ging ook goed, schijnbaar ligt het niet alleen aan jou!
Alleen ga je dat al gauw denken door kliekjes en samenspannen op het werk (zo zie ik het teminste).
Ik heb met veel plezier een bijbaan gehad waarin ik ''onopvallend aanwezig'' was. Zo is het letterlijk gezegd. Ik had wel contact met collega's, maar ik had niet het hoogste woord in pauzes.
Maar ik deed mijn werk goed (veelal zelfstandig werken) dus het was geen probleem voor de baas.
Werk je veel zelfstandig of moet je samenwerken? Dat lijkt me dan wel weer een verschil voor de baas.
En die baan daarvoor ging ook goed, schijnbaar ligt het niet alleen aan jou!
Alleen ga je dat al gauw denken door kliekjes en samenspannen op het werk (zo zie ik het teminste).
Ik heb met veel plezier een bijbaan gehad waarin ik ''onopvallend aanwezig'' was. Zo is het letterlijk gezegd. Ik had wel contact met collega's, maar ik had niet het hoogste woord in pauzes.
Maar ik deed mijn werk goed (veelal zelfstandig werken) dus het was geen probleem voor de baas.
Werk je veel zelfstandig of moet je samenwerken? Dat lijkt me dan wel weer een verschil voor de baas.
vrijdag 7 mei 2010 om 18:03
quote:moekie76 schreef op 07 mei 2010 @ 15:57:
Moonlight/ Heyjij: maar er is nogal een verschil tussen vertellen hoe je weekend was en vertellen hoe je weekend was.
Zeg je: Oh fijn hoor, nog even bij mn ouders op bezoek geweest, en zondag lekker uit eten. het weekend vloog om.
Of: goed hoor, nog even bij mn ouders geweest want mn moeder had het zo moeilijk met de ziekte van mijn neefje dus ik heb daar best lang gezeten en zondag uit eten geweest met zes meiden om de 30e verjaardag van mijn vriendin te vieren. Voel je het verschil?
Ja ik zie het verschil wel.
Bij mijn vorige werk waren de anderen nogal amicaal met elkaar. We deden op maandag een 'rondje weekend' en ik vertelde dan idd wel wat, luisterde ook naar de rest. Maar waar collega wel vertelde over scharrel x en ex y en weet ik veel, hield ik zulke dingen graag voor mezelf.
Dus als ik een date had gehad, vertelde ik alleen dat ik 'met een vriend uit eten' was geweest.
Mijn collega's kregen idd niet veel hoogte van mijn liefdesleven, terwijl ik dat wel van hen had. De sfeer was voor mij soms té amicaal daar.
Zij vertelden liever wel precies met wie ze bijv op die verjaardag waren geweest en waar ze het over gehad hadden en allerlei anekdotes, blablablabla. Ik had niet zoveel behoefte om hen te vertellen over allerlei mensen die ze niet kennen en wat die dan gezegd hebben, etc etc. Kan dat vaak ook niet zo grappig brengen en daarnaast vind ik nog steeds dat het ze niks aan gaat.
Het leverde geen problemen op hoor. Maar als ik ergens zou werken waar men echt verwacht dat je alles met collega's deelt, zou dat voor mij niet prettig zijn.
Moonlight/ Heyjij: maar er is nogal een verschil tussen vertellen hoe je weekend was en vertellen hoe je weekend was.
Zeg je: Oh fijn hoor, nog even bij mn ouders op bezoek geweest, en zondag lekker uit eten. het weekend vloog om.
Of: goed hoor, nog even bij mn ouders geweest want mn moeder had het zo moeilijk met de ziekte van mijn neefje dus ik heb daar best lang gezeten en zondag uit eten geweest met zes meiden om de 30e verjaardag van mijn vriendin te vieren. Voel je het verschil?
Ja ik zie het verschil wel.
Bij mijn vorige werk waren de anderen nogal amicaal met elkaar. We deden op maandag een 'rondje weekend' en ik vertelde dan idd wel wat, luisterde ook naar de rest. Maar waar collega wel vertelde over scharrel x en ex y en weet ik veel, hield ik zulke dingen graag voor mezelf.
Dus als ik een date had gehad, vertelde ik alleen dat ik 'met een vriend uit eten' was geweest.
Mijn collega's kregen idd niet veel hoogte van mijn liefdesleven, terwijl ik dat wel van hen had. De sfeer was voor mij soms té amicaal daar.
Zij vertelden liever wel precies met wie ze bijv op die verjaardag waren geweest en waar ze het over gehad hadden en allerlei anekdotes, blablablabla. Ik had niet zoveel behoefte om hen te vertellen over allerlei mensen die ze niet kennen en wat die dan gezegd hebben, etc etc. Kan dat vaak ook niet zo grappig brengen en daarnaast vind ik nog steeds dat het ze niks aan gaat.
Het leverde geen problemen op hoor. Maar als ik ergens zou werken waar men echt verwacht dat je alles met collega's deelt, zou dat voor mij niet prettig zijn.
vrijdag 7 mei 2010 om 19:23
Limara, ik kon wel goed met de rest overweg maar merkte wel dat de personen die goed overweg konden met die 2 collega's er wel in mee gingen in hun verhalen. Wel was er 1 collega die
het echt zag als 'wegpesten' en voor mij op kwam. ook al was ze 30 jaar ouder dan mij. Maar dit mocht niet baten.
Ik heb ook zoals jij bijbaantjes gehad waarbij ik mij wat op de achtergrond hield, en daar was ook niets aan de hand.
Mn huidige werk zijn de werkzaamheden zelfstandig, maar je overlegt wel met collega's. En in de pauzes zit je bij elkaar. Smorgens wordt er ook van mij verwacht dat ik eerst een praatje maak ipv direct aan het werk te gaan.
het echt zag als 'wegpesten' en voor mij op kwam. ook al was ze 30 jaar ouder dan mij. Maar dit mocht niet baten.
Ik heb ook zoals jij bijbaantjes gehad waarbij ik mij wat op de achtergrond hield, en daar was ook niets aan de hand.
Mn huidige werk zijn de werkzaamheden zelfstandig, maar je overlegt wel met collega's. En in de pauzes zit je bij elkaar. Smorgens wordt er ook van mij verwacht dat ik eerst een praatje maak ipv direct aan het werk te gaan.
vrijdag 7 mei 2010 om 19:28
Moonlight, zo ging dat ook bij mijn vorige baan hoor. Er werd erg in details verteld tot aan doktersbezoekjes aan toe. Als ik zei dat ik bijv op tijd weg moest omdat ik een afspraak met de huisarts had (en niet eerder weg, maar
weg zodra mn werkdag erop zat) dan werd er ook gevraagd waarvoor ik daar dan heen moest. Terwijl ik in principe het iemand niet eens aan vind gaan dat ik een afspraak met mijn arts heb.
weg zodra mn werkdag erop zat) dan werd er ook gevraagd waarvoor ik daar dan heen moest. Terwijl ik in principe het iemand niet eens aan vind gaan dat ik een afspraak met mijn arts heb.
vrijdag 7 mei 2010 om 19:37
pff... ik zou ook moe worden van die omgangsvormen!
Ik heb het graag gezellig met collega's maar ze hoeven ook weer niet alles van me te weten hoor.
Irritant dat mensen dan meegaan in een soort 'meeloopgedrag' iemand zwartpraten.....
Heeft je baas eigenlijk wel een punt?
Ik bedoel, in een commerciele baan met veel overleg/klantcontact is het handig als je spontaan, vrolijk en spraakzaam bent.
Maar als je (bij wijze van) op een backoffice werkt, zelfstandig, zonder klanten.... wat maakt het dan uit hoe sociaal je doet naar collega's?
Ik heb het graag gezellig met collega's maar ze hoeven ook weer niet alles van me te weten hoor.
Irritant dat mensen dan meegaan in een soort 'meeloopgedrag' iemand zwartpraten.....
Heeft je baas eigenlijk wel een punt?
Ik bedoel, in een commerciele baan met veel overleg/klantcontact is het handig als je spontaan, vrolijk en spraakzaam bent.
Maar als je (bij wijze van) op een backoffice werkt, zelfstandig, zonder klanten.... wat maakt het dan uit hoe sociaal je doet naar collega's?
vrijdag 7 mei 2010 om 19:48
ik heb geen commerciele baan nee. Ik werk zelfstandig, overleg dus met collega's, en in de pauzes zijn we samen. Ik heb wel soms met klanten te maken maar dat gaat eigenlijk heel goed. Ik kan prima communiceren met klanten en zij met mij. Vragen ook vaak naar mij.
Mijn baas heeft een punt wat betreft dat ik een gesloten/onzeker persoon ben en daardoor mij wat op de achtergrond hou. Je ziet qua enthousiasme natuurlijk meer bij een open persoon dan iemand die gesloten is.
Mijn baas heeft een punt wat betreft dat ik een gesloten/onzeker persoon ben en daardoor mij wat op de achtergrond hou. Je ziet qua enthousiasme natuurlijk meer bij een open persoon dan iemand die gesloten is.
