Seks
alle pijlers
Minnaar deel 10
woensdag 21 april 2010 om 22:19
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze[url=Vind jij een SV ook zo vervelend?] Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze[url=Vind jij een SV ook zo vervelend?] Vind jij een SV ook zo vervelend?
vrijdag 14 mei 2010 om 23:09
yeah baby, enorrum gepraat vd week echt gepraat hoor, 3u lang in een cafeetje, maar daarna het gesprek elders voortgezet...
goede, lekkere, fijne bijna logische keuze at the time, maar de combinatie vd diverse factoren (o.a. Diverse ontboezemingen (letterlijk maar vooral figuurlijk) naar elkaar, maar ook situatie thuis enz) maakt dat ik er nu weer een beetje door in de war raak...
heb overigens OOK nog hardgelopen
goede, lekkere, fijne bijna logische keuze at the time, maar de combinatie vd diverse factoren (o.a. Diverse ontboezemingen (letterlijk maar vooral figuurlijk) naar elkaar, maar ook situatie thuis enz) maakt dat ik er nu weer een beetje door in de war raak...
heb overigens OOK nog hardgelopen
zaterdag 15 mei 2010 om 08:00
quote:bkstr schreef op 14 mei 2010 @ 22:50:
[...]
Oh, was dat t Ninah?
nou die rust is toch enigszins verstoord, merk ik vandaag. Sc back into the game doet me meer dan ik wil toegeven. nr1 die ik een nieuwe kans wil geven, stond ik ook helemaal achter, maar nu speelt dit weer erg door mijn hoofd. HOe kan het dat ik toch weer met sc in bed beland een goed gesprek voer terwijl ik er thuis nog voor wil gaan? Wat zegt dat over mijn intenties, over mijn gevoel voor nr1, over mijn gevoel voor sc? pfffff...
Bkstr, ik móet even streng zijn; als jij je relatie met nr1 een nieuwe kans wil geven, zal je sc toch echt aan de kant moeten zetten. Anders zijn jouw intenties iig niet zuiver. Dan is het voor jouw nr1 trekken aan een dood paard. Ik denk dat óf jij voelt teveel voor sc, of je vóelt te weinig voor nr1 waardoor je ontvankelijk bent voor aandacht van andere mannen. De enige die dat weet ben jij, en de enige die wel of niet de knoop door kan hakken ben jij.Succes!
En eigenlijk geldt dat ook voor Ninah. Je verwijt jouw man langs elkaar heen te leven. De opmerking van jou dat je er minder last van hebt thuis door sv/sc en dat dan uitstraalt is daar het bewijs van. Dat is toch helemaal niet raar, maar eerder logisch omdat jij dan ook met jezelf bezig bent? Denk je niet dat dat zijn weerslag heeft?
Zo, en nu ga ik naar een voetbaltoernooi
[...]
Oh, was dat t Ninah?
nou die rust is toch enigszins verstoord, merk ik vandaag. Sc back into the game doet me meer dan ik wil toegeven. nr1 die ik een nieuwe kans wil geven, stond ik ook helemaal achter, maar nu speelt dit weer erg door mijn hoofd. HOe kan het dat ik toch weer met sc in bed beland een goed gesprek voer terwijl ik er thuis nog voor wil gaan? Wat zegt dat over mijn intenties, over mijn gevoel voor nr1, over mijn gevoel voor sc? pfffff...
Bkstr, ik móet even streng zijn; als jij je relatie met nr1 een nieuwe kans wil geven, zal je sc toch echt aan de kant moeten zetten. Anders zijn jouw intenties iig niet zuiver. Dan is het voor jouw nr1 trekken aan een dood paard. Ik denk dat óf jij voelt teveel voor sc, of je vóelt te weinig voor nr1 waardoor je ontvankelijk bent voor aandacht van andere mannen. De enige die dat weet ben jij, en de enige die wel of niet de knoop door kan hakken ben jij.Succes!
En eigenlijk geldt dat ook voor Ninah. Je verwijt jouw man langs elkaar heen te leven. De opmerking van jou dat je er minder last van hebt thuis door sv/sc en dat dan uitstraalt is daar het bewijs van. Dat is toch helemaal niet raar, maar eerder logisch omdat jij dan ook met jezelf bezig bent? Denk je niet dat dat zijn weerslag heeft?
Zo, en nu ga ik naar een voetbaltoernooi
zaterdag 15 mei 2010 om 10:48
Stew: je hebt helemaal gelijk! Ik heb hier vannacht, zelfs in mijn slaap, nog enorm over nagedacht. Ik heb het idee dat het het laatste is: te weinig voelen voor nr1. Ik heb voor mezelf een deadline gezet wanneer ik de knoop door moet hakken; zowel voor mezelf als voor nr1 wel zo eerlijk. Inderdaad ga ik er nu niet vol overgave voor, dat klopt. Door sc zet ik ook mijn eigen ding voor ons gezamelijk belang (Ninah; jij eigenlijk ook wel een beetje toch?), en dat is niet eerlijk.
Daarbij komt dat het gesprek met sc veel in me los heeft gemaakt. HIj vertelde me dat hij, wanneer hij een leuke vrouw tegenkwam, hij zich ergens bezwaard voelt daar werk van te maken, omdat hij met mij in zijn hoofd zit. Hier ben ik over na gaan denken, en merkte dat ik het ook niet leuk zou vinden als hij dat wel zou doen. Wat zegt dat over mijn gevoelens t.o.v hem? Ik heb al die tijd geprobeerd mijn gevoel in de luwte te houden, maar door dat gesprek is er een gaatje in het muurtje gekomen, en ben ik me gaan realiseren dat ik sc wellicht leuker vind dan ik wil toegeven. Ik geef niet toe aan het gevoel, maar hoe zou dat zijn als ik geen relatie zou hebben?
Stew: hoe saai zou jouw leven zijn zonder de wekelijks terugkerende voetbaltoernooitjes
Daarbij komt dat het gesprek met sc veel in me los heeft gemaakt. HIj vertelde me dat hij, wanneer hij een leuke vrouw tegenkwam, hij zich ergens bezwaard voelt daar werk van te maken, omdat hij met mij in zijn hoofd zit. Hier ben ik over na gaan denken, en merkte dat ik het ook niet leuk zou vinden als hij dat wel zou doen. Wat zegt dat over mijn gevoelens t.o.v hem? Ik heb al die tijd geprobeerd mijn gevoel in de luwte te houden, maar door dat gesprek is er een gaatje in het muurtje gekomen, en ben ik me gaan realiseren dat ik sc wellicht leuker vind dan ik wil toegeven. Ik geef niet toe aan het gevoel, maar hoe zou dat zijn als ik geen relatie zou hebben?
Stew: hoe saai zou jouw leven zijn zonder de wekelijks terugkerende voetbaltoernooitjes
zaterdag 15 mei 2010 om 10:56
Stew: er is nog een 3e optie naast meer gevoelens voor nr 1 of dat je te weinig voelt en daardoor openstaat voor andere mannen. (Het hoeft niet eens zo zwart-wit te zijn, alleen nemen we dat laatste vaak maar aan)..
En 3e reden is: te weinig (leuke) aandacht aan elkaar. Dan ga je zelf ook maar je eigen dingen doen. Dat is niet alleen in langere relaties, merk het ook bij vrienden met nieuwe liefdes (en gewend aan eigen leven en werk/gezin e.d).
Te weinig tijd en aandacht voor elkaar maken (of 1 vd 2) wordt ook als afwijzing ervaren ("ik ben kennelijk niet zo belangrijk voor jou"). Denk je eerst in termen als "ruimte laten, vrijlaten", je gaat op een gegeven moment bij neerleggen, je vindt het wel prima (tijdelijk), zelf dus ook afstand nemen en "maar zelf invullen".
En ook qua gevoel afstand nemen.
Als dat langere tijd duurt komt daar ook ergernis bij en voor je het weet groeit het te ver uit elkaar. Hoe langer/verder dit is, hoe moeilijker weer terug te vinden. Daar ontstaat dus ook een gat van "langs elkaar heen leven". Alleen nog verbonden voelen op de automatische piloot.
@Ninah: maar is daar dan niks van te zeggen, tegen nr 1? Af te dwingen? Aan de bel te trekken? Ik snap dat dat jou nu ook wel goed uitkomt, zekere vrijheid geeft..maar denk je niet dat gekund had? Dat hij bereid was geweest er iets aan te doen, nr 1? Niet dat het dan zeker is dat het gevoel ook terugkomt..
En 3e reden is: te weinig (leuke) aandacht aan elkaar. Dan ga je zelf ook maar je eigen dingen doen. Dat is niet alleen in langere relaties, merk het ook bij vrienden met nieuwe liefdes (en gewend aan eigen leven en werk/gezin e.d).
Te weinig tijd en aandacht voor elkaar maken (of 1 vd 2) wordt ook als afwijzing ervaren ("ik ben kennelijk niet zo belangrijk voor jou"). Denk je eerst in termen als "ruimte laten, vrijlaten", je gaat op een gegeven moment bij neerleggen, je vindt het wel prima (tijdelijk), zelf dus ook afstand nemen en "maar zelf invullen".
En ook qua gevoel afstand nemen.
Als dat langere tijd duurt komt daar ook ergernis bij en voor je het weet groeit het te ver uit elkaar. Hoe langer/verder dit is, hoe moeilijker weer terug te vinden. Daar ontstaat dus ook een gat van "langs elkaar heen leven". Alleen nog verbonden voelen op de automatische piloot.
@Ninah: maar is daar dan niks van te zeggen, tegen nr 1? Af te dwingen? Aan de bel te trekken? Ik snap dat dat jou nu ook wel goed uitkomt, zekere vrijheid geeft..maar denk je niet dat gekund had? Dat hij bereid was geweest er iets aan te doen, nr 1? Niet dat het dan zeker is dat het gevoel ook terugkomt..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 15 mei 2010 om 11:00
Het proces dat je beschrijft klopt Suzy; zo werkt het. Maar nr1 en ik hebben met elkaar heel heftige gesprekken gevoerd de laatste tijd, en besloten ondanks het gelopen proces, er nog 1x helemaal voor te gaan samen. Waarbij hij harder zal moeten werken dan ik, omdat ik daarin al 'op' ben, juist door wat er de afgelopen tijd is gebeurd. En dan toch beland ik met sc in bed... (overigens voelt het woord minnaar ook beter dan sc inmiddels)
Is het dan dat een bepaalde aantrekkingskracht moeilijk te stoppen is, zoals eerder al is geschreven? Of is het zwakte van mijn kant, zo voelt het soms iig wel. Of is het inderdaad dat ik te weinig meer voel voor nr1 om hierin exclusief te kunnen blijven? Of voel ik teveel voor minnaar, maar ben ik me daar nog niet bewust (genoeg) van?
Is het dan dat een bepaalde aantrekkingskracht moeilijk te stoppen is, zoals eerder al is geschreven? Of is het zwakte van mijn kant, zo voelt het soms iig wel. Of is het inderdaad dat ik te weinig meer voel voor nr1 om hierin exclusief te kunnen blijven? Of voel ik teveel voor minnaar, maar ben ik me daar nog niet bewust (genoeg) van?
zaterdag 15 mei 2010 om 11:14
@Bkster: dat verliefde en sprankelende komt nooit meer terug. Als we dat onder liefde gaan verstaan (verliefd), of juist aan afmeten "ik voel het niet meer", dan is dat denk ik niet "eerlijk". Liefde is per definitie saaier (de natuur heeft dat ook zo geregeld, anders functioneer je niet). In de beste relaties zal dat denk ik vroeg of laat zo zijn.
En zeker als je wel weer van alles voelt in je lijf en mind voor iemand, dan voelt dat ook levendig en sprankelend enz. Dat wil iedereen van tijd tot tijd wel weer voelen, hoe speciaal is dat niet eigenlijk en hoe lang geleden vaak..?!
Denk dat het vroeger normaal was, wat saaier, "zeker van elkaar", rust, genieten van familylife..maar nu niet meer geaccepteerd wordt. Willen we nu dat geluk steeds voelen of minstens af en toe. In elk geval die zorgzaamheid voor elkaar en seks. Dat laatste was vroeger al niet zo aan de orde, maar zolang die zorgzaamheid er was en je redelijk zeker van elkaar (hechting) was het een goed huwelijk.
Saaier kan ook sleur worden en disconnectie, (zie boven), allebei je eigen uitdagingen, alleen nog vanzelfsprekende aan/afwezigheid, langs elkaar heen.broer-zus.. en de kinderen/ huis nog de enige connectie, soort huisgenoten. En die hechting in de zin van "op elkaar kunnen rekenen bij tegenslag" dat is ook al zwaar onderuit gehaald in dit tijdperk, daar kan je iig niet meer vanuit gaan.
Denk dat het dus veel uitmaakt als je redelijk "zeker" van elkaar bent (zoals Nick bijv) en wederzijds zorgzaam naar elkaar blijft.. en dat ook regelmatig voelt en uitspreekt naar elkaar..en vervolgens alleen op het gebied van seks lust voelt/hebt met een ander, dat het dan kan werken..
Als thuis die zorgzaamheid onder druk staat (niet naar elkaar omkijken, langs elkaar leven, geen moeite meer voor elkaar over hebt, elkaar niet echt zien staan) en je ook niet meer op jezelf vertrouwt qua hechting (twijfelt of jij wel bij nr 1 zal blijven), dan staat er veel meer op losse schroeven..
En zeker als je wel weer van alles voelt in je lijf en mind voor iemand, dan voelt dat ook levendig en sprankelend enz. Dat wil iedereen van tijd tot tijd wel weer voelen, hoe speciaal is dat niet eigenlijk en hoe lang geleden vaak..?!
Denk dat het vroeger normaal was, wat saaier, "zeker van elkaar", rust, genieten van familylife..maar nu niet meer geaccepteerd wordt. Willen we nu dat geluk steeds voelen of minstens af en toe. In elk geval die zorgzaamheid voor elkaar en seks. Dat laatste was vroeger al niet zo aan de orde, maar zolang die zorgzaamheid er was en je redelijk zeker van elkaar (hechting) was het een goed huwelijk.
Saaier kan ook sleur worden en disconnectie, (zie boven), allebei je eigen uitdagingen, alleen nog vanzelfsprekende aan/afwezigheid, langs elkaar heen.broer-zus.. en de kinderen/ huis nog de enige connectie, soort huisgenoten. En die hechting in de zin van "op elkaar kunnen rekenen bij tegenslag" dat is ook al zwaar onderuit gehaald in dit tijdperk, daar kan je iig niet meer vanuit gaan.
Denk dat het dus veel uitmaakt als je redelijk "zeker" van elkaar bent (zoals Nick bijv) en wederzijds zorgzaam naar elkaar blijft.. en dat ook regelmatig voelt en uitspreekt naar elkaar..en vervolgens alleen op het gebied van seks lust voelt/hebt met een ander, dat het dan kan werken..
Als thuis die zorgzaamheid onder druk staat (niet naar elkaar omkijken, langs elkaar leven, geen moeite meer voor elkaar over hebt, elkaar niet echt zien staan) en je ook niet meer op jezelf vertrouwt qua hechting (twijfelt of jij wel bij nr 1 zal blijven), dan staat er veel meer op losse schroeven..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 15 mei 2010 om 11:24
@Bkster 11.00 u:
Denk dat wij die gelegenheid ook gegeven hebben, ons eigen aandeel in dat proces. Soms heeft de 1 het harder laten "verslonzen" afweten dan de ander. Maar ergens heb je dat ook laten gebeuren, omdat je je daar niet van bewust was en ook niet van het gevaar van uit elkaar groeien..
Nee, het is geen zwakte, denk ik. Misschien was je ook jarenlang verwaarloosd in je bijzonder voelen voor nr 1 en dan ontstaat dat gat gewoon.
Dat hij er harder aan moet werken omdat jij uiteindelijk iemand tegenkwam die die aandacht en flitsender gevoelens (seks) wel bood, wil nog niet zeggen dat het bij jou meer "op" is..
Dat uitgangspunt zie ik vaker bij diegenen die iemand hebben getroffen (of zijn getroffen door iemand ):
"ik ben kennelijk okee, want ik word leuk gevonden zoals ik nu ben door een ander". Lijkt soms wel stoelendans. Degene die "saaie" partner is geworden thuis, is weer nieuw en sprankelend voor een ander. En jouw saaie partner thuis kan ook voor een nieuwe lover geweldig zijn. Je laat dan ook je beste kanten zien aan diegene (sv) en bent thuis heel anders.
Dus ik ben het niet helemaal eens met het uitgangspunt: ga jij er maar wat aan doen, dan zie ik wel of ik het nog wil proberen met jou.. Zo stralend als naar sv/sc zal je niet zijn tegen nr 1. Die wisselwerking is er niet (meer).. En bovendien heeft hij misschien andere "wensen" van een partner dan sv. En daar moet jij dan je best weer voor doen.
Het moet echt volledig van 2 personen uitgaan, "het" weer terug te vinden, want allebei heb je het laten varen tov elkaar.. JIj zal ook dat gevoel bij nr 1 weer moeten triggeren..
Denk dat wij die gelegenheid ook gegeven hebben, ons eigen aandeel in dat proces. Soms heeft de 1 het harder laten "verslonzen" afweten dan de ander. Maar ergens heb je dat ook laten gebeuren, omdat je je daar niet van bewust was en ook niet van het gevaar van uit elkaar groeien..
Nee, het is geen zwakte, denk ik. Misschien was je ook jarenlang verwaarloosd in je bijzonder voelen voor nr 1 en dan ontstaat dat gat gewoon.
Dat hij er harder aan moet werken omdat jij uiteindelijk iemand tegenkwam die die aandacht en flitsender gevoelens (seks) wel bood, wil nog niet zeggen dat het bij jou meer "op" is..
Dat uitgangspunt zie ik vaker bij diegenen die iemand hebben getroffen (of zijn getroffen door iemand ):
"ik ben kennelijk okee, want ik word leuk gevonden zoals ik nu ben door een ander". Lijkt soms wel stoelendans. Degene die "saaie" partner is geworden thuis, is weer nieuw en sprankelend voor een ander. En jouw saaie partner thuis kan ook voor een nieuwe lover geweldig zijn. Je laat dan ook je beste kanten zien aan diegene (sv) en bent thuis heel anders.
Dus ik ben het niet helemaal eens met het uitgangspunt: ga jij er maar wat aan doen, dan zie ik wel of ik het nog wil proberen met jou.. Zo stralend als naar sv/sc zal je niet zijn tegen nr 1. Die wisselwerking is er niet (meer).. En bovendien heeft hij misschien andere "wensen" van een partner dan sv. En daar moet jij dan je best weer voor doen.
Het moet echt volledig van 2 personen uitgaan, "het" weer terug te vinden, want allebei heb je het laten varen tov elkaar.. JIj zal ook dat gevoel bij nr 1 weer moeten triggeren..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 15 mei 2010 om 12:35
rooss: ja zeker heb ik overwogen te stoppen met sc: het is zelfs een tijdje ook echt zo geweest. We hebben een periode van een aantal maanden weinig tot geen contact gehad, eigenlijk geen contact buiten het werk om.
Suzy: ik vind dat je interpreteert, het is niet zo dat nr1 harder moet werken omdat ik iemand anders tegen ben gekomen. Vind ik veel te kort door de bocht, en ook absoluut niet waar! Het uitgangspunt wat jij benoemt vind ik dan ook echt niet op mij slaan. Het is totaal niet zo dat ik nr1 saai vind, er is veel en veel meer aan de hand tussen ons. Ook ben ik het er niet mee eens dat ik mijn beste kant elders laat zien, wederom een gevolgtrekking die ik veel te kort door de bocht vind, en volgens mij ook niet gebaseerd op de posts die ik hier gezet heb.
Suzy: ik vind dat je interpreteert, het is niet zo dat nr1 harder moet werken omdat ik iemand anders tegen ben gekomen. Vind ik veel te kort door de bocht, en ook absoluut niet waar! Het uitgangspunt wat jij benoemt vind ik dan ook echt niet op mij slaan. Het is totaal niet zo dat ik nr1 saai vind, er is veel en veel meer aan de hand tussen ons. Ook ben ik het er niet mee eens dat ik mijn beste kant elders laat zien, wederom een gevolgtrekking die ik veel te kort door de bocht vind, en volgens mij ook niet gebaseerd op de posts die ik hier gezet heb.
zaterdag 15 mei 2010 om 12:44
Suzy nee er valt niet met man over te praten. Ken je dat programma Mijn man heeft een hobby? Nou zo moet je het ongeveer zien ....
Vooral in de zomer zijn op de vakantie na alle weekenden (of za of zo of allebei) zo'n beetje geboekt, door hem.
Af en toe doe ik mee maar vaak ook niet, ben me met zijn hobby bezig gaan houden om feeling te houden.
Is begonnen met elkaar ruimte geven en uitgegroeid tot dit.
Van de winter uitgebreid over gesproken, hij doet zn best op zijn manier maar nu de zomer weer begint merk ik ...
Ach soit, voor nu voel ik me prettig en dat hou ik heel graag even zo.
Vooral in de zomer zijn op de vakantie na alle weekenden (of za of zo of allebei) zo'n beetje geboekt, door hem.
Af en toe doe ik mee maar vaak ook niet, ben me met zijn hobby bezig gaan houden om feeling te houden.
Is begonnen met elkaar ruimte geven en uitgegroeid tot dit.
Van de winter uitgebreid over gesproken, hij doet zn best op zijn manier maar nu de zomer weer begint merk ik ...
Ach soit, voor nu voel ik me prettig en dat hou ik heel graag even zo.
zaterdag 15 mei 2010 om 13:18
Sorry, Bkster, zo kwam het idd onbedoeld over. Te kort door de bocht geschreven idd.Niet mijn bedoeling! Ff teveel vanuit eigen situatie (van toen) en mensen om mij heen (familiescheidingen, vrienden) gezien, waar een 3e in het spel was. Je hebt gelijk, dat is vooringenomen. Wou er meer voor waarschuwen dan jou daarvan betichten..
Ik bedoelde: de wisselwerking/het gevoel kan van beide kanten ver weg zijn, ook al heb jij al een sv en hij niet (dacht ik?)..
Dat de een nog (schijnbaar tevreden) voortkabbelde zegt nog niet dat die ook echt tevreden is hoe het gaat in de relatie. Of meer of minder "op" is. In die zin bedoel ik dat beiden evenveel open moeten staan om er iets van te maken en evenveel "hun best" daarin moeten doen.
En dat wordt gewoon een stuk moeilijker als je al vergelijkingsmateriaal hebt, iemand waar dat stralende gevoel (of heftiger voelbare al dan niet seksuele gevoelens) al wel aanwezig is. Dus misschien ben je daardoor ook minder tevreden als je relatie met nr 1 nog op zijn best hersteld zou worden.. want ik denk dat ditzelfde gevoel/spanning (als sv/sc) gewoon niet meer kan terugkomen. Daarvoor ken je elkaar misschien te goed en is alles te vertrouwd.
Ik denk persoonlijk dat spanning en vertrouwdheid elkaar op langere duur uitsluiten. Je kan wel weer iets aan veranderingen en spanning terugkrijgen, maar nooit het nieuwe van een nieuw iemand, waar je alles nog moet leren kennen van elkaar, veel passie hebt, veel te vertellen en nog geen vervelende spanningen deelt (van een dagelijks leven, kosten en dagelijkse kleine ergernissen). Dus als dat de meetlat zou worden voor een goede relatie, is dat een onbegonnen verwachting, denk ik persoonlijk.
Maw: de definitie van een optimaal goede relatie met nr 1 kan weleens voor allebei de partners (nrs 1) anders liggen.
Ik bedoelde: de wisselwerking/het gevoel kan van beide kanten ver weg zijn, ook al heb jij al een sv en hij niet (dacht ik?)..
Dat de een nog (schijnbaar tevreden) voortkabbelde zegt nog niet dat die ook echt tevreden is hoe het gaat in de relatie. Of meer of minder "op" is. In die zin bedoel ik dat beiden evenveel open moeten staan om er iets van te maken en evenveel "hun best" daarin moeten doen.
En dat wordt gewoon een stuk moeilijker als je al vergelijkingsmateriaal hebt, iemand waar dat stralende gevoel (of heftiger voelbare al dan niet seksuele gevoelens) al wel aanwezig is. Dus misschien ben je daardoor ook minder tevreden als je relatie met nr 1 nog op zijn best hersteld zou worden.. want ik denk dat ditzelfde gevoel/spanning (als sv/sc) gewoon niet meer kan terugkomen. Daarvoor ken je elkaar misschien te goed en is alles te vertrouwd.
Ik denk persoonlijk dat spanning en vertrouwdheid elkaar op langere duur uitsluiten. Je kan wel weer iets aan veranderingen en spanning terugkrijgen, maar nooit het nieuwe van een nieuw iemand, waar je alles nog moet leren kennen van elkaar, veel passie hebt, veel te vertellen en nog geen vervelende spanningen deelt (van een dagelijks leven, kosten en dagelijkse kleine ergernissen). Dus als dat de meetlat zou worden voor een goede relatie, is dat een onbegonnen verwachting, denk ik persoonlijk.
Maw: de definitie van een optimaal goede relatie met nr 1 kan weleens voor allebei de partners (nrs 1) anders liggen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 15 mei 2010 om 13:24
appologies accepted
de situatie tussen nr1 en mij is feitelijk vergelijkbaar met die van Ninah: jaren en jaren leefden we naast elkaar ipv met elkaar. Ook dat is een wisselwerking van beiden geweest hoor; zowel nr1 als ik hebben dat beiden toegestaan. Echter vorig jaar is echt een k*tjaar geweest met heel veel problemen binnen de familie en naaste kennissenkring, waardoor we allebei in een persoonlijk proces terecht zijn gekomen. Jammer genoeg hebben we dat niet samen kunnen doen, maar allebei alleen. Ik ben me bewust geworden van waar m.i. de schoen wringt, en ben daar sinds nov / dec vorig jaar aan gaan werken. Heb geprobeerd nr1 daar steeds bij te betrekken, en het een gezamenlijk probleem gepoogd te maken, om er vervolgens gezamenlijk aan te kunnen werken. Dat heeft tot vorige week tot absoluut niets geleid, en heeft het eigenlijk alleen maar erger gemaakt, de verwijdering.
Sinds vorige week lijkt nr1 eindelijk te voelen wat ik bedoel, en wat er loos is. Hij had serieus niet in de gaten hoe zwaar het voor me is geweest. Mijn gevoel is helaas in die periode minder en minder geworden, en ik werd er moedeloos en machteloos door. Zo hard werken, en het tegengestelde resultaat bereiken...
Idd, dat gevoel wordt nooit meer zo spannend, maar daar gaat het eigenlijk helemaal niet om. Feit dat er spanning elders te vinden is, speelt wel mee, maar zie ik eerder als een gevolg dan een oorzaak..
de situatie tussen nr1 en mij is feitelijk vergelijkbaar met die van Ninah: jaren en jaren leefden we naast elkaar ipv met elkaar. Ook dat is een wisselwerking van beiden geweest hoor; zowel nr1 als ik hebben dat beiden toegestaan. Echter vorig jaar is echt een k*tjaar geweest met heel veel problemen binnen de familie en naaste kennissenkring, waardoor we allebei in een persoonlijk proces terecht zijn gekomen. Jammer genoeg hebben we dat niet samen kunnen doen, maar allebei alleen. Ik ben me bewust geworden van waar m.i. de schoen wringt, en ben daar sinds nov / dec vorig jaar aan gaan werken. Heb geprobeerd nr1 daar steeds bij te betrekken, en het een gezamenlijk probleem gepoogd te maken, om er vervolgens gezamenlijk aan te kunnen werken. Dat heeft tot vorige week tot absoluut niets geleid, en heeft het eigenlijk alleen maar erger gemaakt, de verwijdering.
Sinds vorige week lijkt nr1 eindelijk te voelen wat ik bedoel, en wat er loos is. Hij had serieus niet in de gaten hoe zwaar het voor me is geweest. Mijn gevoel is helaas in die periode minder en minder geworden, en ik werd er moedeloos en machteloos door. Zo hard werken, en het tegengestelde resultaat bereiken...
Idd, dat gevoel wordt nooit meer zo spannend, maar daar gaat het eigenlijk helemaal niet om. Feit dat er spanning elders te vinden is, speelt wel mee, maar zie ik eerder als een gevolg dan een oorzaak..
zaterdag 15 mei 2010 om 13:48
@Bkster: Even voor jou:
(Toelichting mijn eigen achtergrond, die ik in mijn post liet meewegen: In mijn eigen situatie was het zo dat het bij mij al een paar jaar eerder zwaar verminderd was (mijn gevoel voor hem), oa door te weinig aandacht en alleen nog maar bezig met zijn zaak en rijk worden en zijn mensen/hobby's en vrienden.. en ergens de kruimeltjes voor gezin en mij.
Daar heb ik eea van gezegd, maar vond hij maar gezeur en was het antwoord altijd: "straks, als dit en dat voorbij is, gaan wij genieten".. Nou, toen stortte waar hij mee bezig was in, (vorige crisis) en moest hij wel evenveel tijd blijven steken in dat zakelijke (en had ter afleiding van de spanningen zijn ontspanning -hobby's en vrienden nog harder nodig). Toen het weer de goede richting op ging, werd ik ziek, had hij juist behoefte aan leuke dingen en leuke spanning en aandacht en dat genieten werd uiteindelijk dus met zijn sv genieten..
Dus ook al keek ik niet zo om me heen, en schikte me in "dat komt wel weer als dit en dat".. ik trok jaren eerder aan de bel. Vond hem steeds minder leuk, steeds meer ego, steeds minder uitbundig enz. En ik kreeg zelf de kans niet om meer aandacht/tijd aan hem te geven, want hij was er nooit.. Daarbij miste ik ook van alles van hem, en niet pas 's avonds laat of als het hem uitkwam ergens achteraan de reeks.
Uiteindelijk vond hij mij maar saai en huismus (ik moest wel, met zijn uithuizigheid, wie anders was er voor de kinderen?!). Nu zijn de zaken redelijk andersom, ik onderneem veel, haal mijn ontwikkeling in, sociaal leven, stappen, enz en is hij redelijk "ingekakt".
Maw: mensen lopen niet altijd gelijk in die "groeispurt" en zijn spurt belemmerde mij juist om zelf ondernemend te zijn. De relatieve vrijheid die ik nu heb (vrije weekenden en avonden, dat kids bij ex zijn) doen mij ook opbloeien. Het is nu veel gelijkwaardiger: hij meer zorg en ik meer ondernemend. Toen was dat onbespreekbaar. En ik was nooit een zeur, heb het aangekaart en werd niks aan gedaan.
Later moest ik wel aan zijn aanmerkingen werken, niet wetende (maar wel zeer vermoedende) dat hij een vriendin had.. en hij nog steeds niet van plan er zelf nog iets in te steken.Alleen maar eisen aan mij. Want "hij voelde het niet". Maar ik dus ook niet.. en wat ik nodig had deed er niet toe..hij was immers bezig met de keuze: jij of zij.. doe maar je best, dan kan de weegschaal nog naar jou doorslaan. (hij wou dat ik meer van haar had).
En nu zou hij willen dat "zij" meer van mij had.. En vroeg later: waarom doe je die dingen nu dan wel?! (voor zover ik inzag dat er idd eea aan mij te "werken" was heb ik dat gedaan, ja..). Waarom? Omdat ik nu ook de gelegenheid en medewerking had, ook vrije tijd, ook weer beter was, ook weer zin had in meer aandacht aan mijzelf (kleding, inrichting, ontwikkeling, ambitie). En ook omdat ik weer beter was. En voor mijzelf wou, niet in opdracht van een ander, omdat het moest om hem evt misschien wellicht nog te kunnen behagen).
Dat is dus ff de achtergrond. Zag dit later bij anderen ook. Een broer die met die insteek nog wou proberen thuis (die was verliefd en vanaf het begin open geweest thuis.. en toch een jaar of 5 nog "geprobeerd" thuis en uiteindelijk gescheiden). Er is dan ook een vergelijken, of een sv die wakker maakt wat je in je nr 1 mist en daarover gaat nadenken wat dat kan zijn. En toch idd nog oprecht denken: misschien kan het met nr 1 ook nog, als die wat meer invult wat ik in sv gevonden heb.
(of dat nu passionele seks of goede gesprekken is of niet te analyseren is wat het precies is, datgene mis je dan kennelijk bij nr 1).. Grappige of wrange is dat daar zeker een kern van waarheid in zat/zit en dat deel ga je ook (zelf) invullen, tenminste voor zover je vindt dat daar een punt in zit..
Ik zou zelf nu weer een interessantere partner zijn voor ex dan toen. Van een afstand ga je ook bepaalde dingen soms juist weer van elkaar waarderen, die je niet meer zag (het andere overheerste) en daarna ook wel kan gaan missen (die wel okee en fijn waren). En hij weer mist bij sv, die nu zijn vriendin is (maar toen het fijne overheerste, wat hij bij mij miste, snap je het nog?)..
Ergens ben ik ervan overtuigd dat wat je mist (bij elkaar) of hebt laten verwateren, je precies datgene vindt bij een nieuwe vlam. Voor zover er prettige dingen zijn met nr 1 kan je dat soms vinden bij iemand die verder geen "relatiemateriaal" is, zoals sommigen hier.
Linker (of helderder) wordt het als het wel relatiemateriaal is en die sv wel kan bieden wat je thuis ook nog wel deelt aan prettigs.. Als het maar een deel is, met sv/sc, bijv alleen seks, dan blijft het aanvullig en heeft het kans van slagen, als je dat deel kan terugvinden samen))
(Toelichting mijn eigen achtergrond, die ik in mijn post liet meewegen: In mijn eigen situatie was het zo dat het bij mij al een paar jaar eerder zwaar verminderd was (mijn gevoel voor hem), oa door te weinig aandacht en alleen nog maar bezig met zijn zaak en rijk worden en zijn mensen/hobby's en vrienden.. en ergens de kruimeltjes voor gezin en mij.
Daar heb ik eea van gezegd, maar vond hij maar gezeur en was het antwoord altijd: "straks, als dit en dat voorbij is, gaan wij genieten".. Nou, toen stortte waar hij mee bezig was in, (vorige crisis) en moest hij wel evenveel tijd blijven steken in dat zakelijke (en had ter afleiding van de spanningen zijn ontspanning -hobby's en vrienden nog harder nodig). Toen het weer de goede richting op ging, werd ik ziek, had hij juist behoefte aan leuke dingen en leuke spanning en aandacht en dat genieten werd uiteindelijk dus met zijn sv genieten..
Dus ook al keek ik niet zo om me heen, en schikte me in "dat komt wel weer als dit en dat".. ik trok jaren eerder aan de bel. Vond hem steeds minder leuk, steeds meer ego, steeds minder uitbundig enz. En ik kreeg zelf de kans niet om meer aandacht/tijd aan hem te geven, want hij was er nooit.. Daarbij miste ik ook van alles van hem, en niet pas 's avonds laat of als het hem uitkwam ergens achteraan de reeks.
Uiteindelijk vond hij mij maar saai en huismus (ik moest wel, met zijn uithuizigheid, wie anders was er voor de kinderen?!). Nu zijn de zaken redelijk andersom, ik onderneem veel, haal mijn ontwikkeling in, sociaal leven, stappen, enz en is hij redelijk "ingekakt".
Maw: mensen lopen niet altijd gelijk in die "groeispurt" en zijn spurt belemmerde mij juist om zelf ondernemend te zijn. De relatieve vrijheid die ik nu heb (vrije weekenden en avonden, dat kids bij ex zijn) doen mij ook opbloeien. Het is nu veel gelijkwaardiger: hij meer zorg en ik meer ondernemend. Toen was dat onbespreekbaar. En ik was nooit een zeur, heb het aangekaart en werd niks aan gedaan.
Later moest ik wel aan zijn aanmerkingen werken, niet wetende (maar wel zeer vermoedende) dat hij een vriendin had.. en hij nog steeds niet van plan er zelf nog iets in te steken.Alleen maar eisen aan mij. Want "hij voelde het niet". Maar ik dus ook niet.. en wat ik nodig had deed er niet toe..hij was immers bezig met de keuze: jij of zij.. doe maar je best, dan kan de weegschaal nog naar jou doorslaan. (hij wou dat ik meer van haar had).
En nu zou hij willen dat "zij" meer van mij had.. En vroeg later: waarom doe je die dingen nu dan wel?! (voor zover ik inzag dat er idd eea aan mij te "werken" was heb ik dat gedaan, ja..). Waarom? Omdat ik nu ook de gelegenheid en medewerking had, ook vrije tijd, ook weer beter was, ook weer zin had in meer aandacht aan mijzelf (kleding, inrichting, ontwikkeling, ambitie). En ook omdat ik weer beter was. En voor mijzelf wou, niet in opdracht van een ander, omdat het moest om hem evt misschien wellicht nog te kunnen behagen).
Dat is dus ff de achtergrond. Zag dit later bij anderen ook. Een broer die met die insteek nog wou proberen thuis (die was verliefd en vanaf het begin open geweest thuis.. en toch een jaar of 5 nog "geprobeerd" thuis en uiteindelijk gescheiden). Er is dan ook een vergelijken, of een sv die wakker maakt wat je in je nr 1 mist en daarover gaat nadenken wat dat kan zijn. En toch idd nog oprecht denken: misschien kan het met nr 1 ook nog, als die wat meer invult wat ik in sv gevonden heb.
(of dat nu passionele seks of goede gesprekken is of niet te analyseren is wat het precies is, datgene mis je dan kennelijk bij nr 1).. Grappige of wrange is dat daar zeker een kern van waarheid in zat/zit en dat deel ga je ook (zelf) invullen, tenminste voor zover je vindt dat daar een punt in zit..
Ik zou zelf nu weer een interessantere partner zijn voor ex dan toen. Van een afstand ga je ook bepaalde dingen soms juist weer van elkaar waarderen, die je niet meer zag (het andere overheerste) en daarna ook wel kan gaan missen (die wel okee en fijn waren). En hij weer mist bij sv, die nu zijn vriendin is (maar toen het fijne overheerste, wat hij bij mij miste, snap je het nog?)..
Ergens ben ik ervan overtuigd dat wat je mist (bij elkaar) of hebt laten verwateren, je precies datgene vindt bij een nieuwe vlam. Voor zover er prettige dingen zijn met nr 1 kan je dat soms vinden bij iemand die verder geen "relatiemateriaal" is, zoals sommigen hier.
Linker (of helderder) wordt het als het wel relatiemateriaal is en die sv wel kan bieden wat je thuis ook nog wel deelt aan prettigs.. Als het maar een deel is, met sv/sc, bijv alleen seks, dan blijft het aanvullig en heeft het kans van slagen, als je dat deel kan terugvinden samen))
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 15 mei 2010 om 13:53
Bkster 13.24 uur:
Ja, dat is heel voorstelbaar en begrijpelijk voor mij!
Hier ook paar prive-crisissen aan vooraf gegaan dus. En allebei andere reactie daarop.. ook in de privesfeer, familieoverlijdens en ziekte en zakelijke (grote) spanningen..
Hij realiseerde zich denk ik niet dat ik ook die spanningen heb meebeleefd en ook hard toe was aan leuks.
Ik denk dat je gelijk hebt: hoe meer (in korte tijd) dingen meemaken, hoe meer behoefte aan (leuke) spanning, alleen al als gevolg, als afleiding, aan ff je lekker willen voelen ipv zwaar!
Denk dat je daar zeker een punt hebt!!
Ja, dat is heel voorstelbaar en begrijpelijk voor mij!
Hier ook paar prive-crisissen aan vooraf gegaan dus. En allebei andere reactie daarop.. ook in de privesfeer, familieoverlijdens en ziekte en zakelijke (grote) spanningen..
Hij realiseerde zich denk ik niet dat ik ook die spanningen heb meebeleefd en ook hard toe was aan leuks.
Ik denk dat je gelijk hebt: hoe meer (in korte tijd) dingen meemaken, hoe meer behoefte aan (leuke) spanning, alleen al als gevolg, als afleiding, aan ff je lekker willen voelen ipv zwaar!
Denk dat je daar zeker een punt hebt!!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 15 mei 2010 om 14:42
als ik mijn situatie met die van jou vergelijk, lijkt het erop dat ik in de positie zit waarin jouw man toen zat, voor wat betreft de crisissen. in eerste instantie zijn de gebeurtenissen meer in mijn familie en omgeving gebeurd dan de zijne, maar ik heb me onvoldoende gerealiseerd dat het voor hem ook zwaar was. Echter had ik, en heb ik, behoefte aan iemand die er voor me was, op wat voor manier dan ook, en die was er niet. Door te blijven praten, de blijven vragen en het open te gooien, heb ik geprobeerd hem duidelijk te maken wat ik nodig had, maar het leverde het tegengestelde op (hierin dus weer vergelijkbaar met jouw positie toendertijd). Daardoor is mijn gevoel langzaam maar zeker af gaan zwakken.
vwb groeispurt; dat is een van onze gespreksonderwerpen geweest. Ik heb het idee dat ik de afgelopen 11 jaar dat we samen zijn enorm ontwikkeld ben als mens, als persoon, en nr1 enigszins is blijven hangen. Nr1 erkent en herkent dat. Ook dat hoeft niet erg te zijn, als het gat tussen ons maar niet groter en groter en uiteindelijk té groot wordt. Daarin bevinden we ons nu. En inderdaad, met minnaar kan ik wel over mijn gevoel praten zonder dat hij zich aangevallen voelt, en hij spiegelt me waar nodig, maar daagt me ook uit, zowel intellectueel gezien als seksueel.
En dan nog: hij hoeft niet dag en nacht met me te leven, nr1 wel. Dus vergelijken is per defnitie al niet te doen en ook niet goed. Dat heb ik niet bewust gedaan, bewust niet zelfs de afgelopen tijd, maar nu zijn er wat gaatjes in mijn muurtje gekomen dat ik om mezelf had gebouwd t.o.v. minnaar. de 'what if' kwestie speelt nu met vlagen door mijn hoofd, en dat is eigenlijk niet oke. Vanochtend realiseerde ik me pas echt goed dat dit niet eerlijk is, en dat ik dit ook niet van nr1 mag vragen. Ik stel mezelf een deadline, en dan moet ik eruit zijn... nu maar hopen dat t lukt
vwb groeispurt; dat is een van onze gespreksonderwerpen geweest. Ik heb het idee dat ik de afgelopen 11 jaar dat we samen zijn enorm ontwikkeld ben als mens, als persoon, en nr1 enigszins is blijven hangen. Nr1 erkent en herkent dat. Ook dat hoeft niet erg te zijn, als het gat tussen ons maar niet groter en groter en uiteindelijk té groot wordt. Daarin bevinden we ons nu. En inderdaad, met minnaar kan ik wel over mijn gevoel praten zonder dat hij zich aangevallen voelt, en hij spiegelt me waar nodig, maar daagt me ook uit, zowel intellectueel gezien als seksueel.
En dan nog: hij hoeft niet dag en nacht met me te leven, nr1 wel. Dus vergelijken is per defnitie al niet te doen en ook niet goed. Dat heb ik niet bewust gedaan, bewust niet zelfs de afgelopen tijd, maar nu zijn er wat gaatjes in mijn muurtje gekomen dat ik om mezelf had gebouwd t.o.v. minnaar. de 'what if' kwestie speelt nu met vlagen door mijn hoofd, en dat is eigenlijk niet oke. Vanochtend realiseerde ik me pas echt goed dat dit niet eerlijk is, en dat ik dit ook niet van nr1 mag vragen. Ik stel mezelf een deadline, en dan moet ik eruit zijn... nu maar hopen dat t lukt
zaterdag 15 mei 2010 om 15:06
Wij zitten in een ongeveer vergelijkbare situatie bkstr dat is zo.
Maar het is niet zo gekomen; wij hebben eigenlijk altijd al zo geleefd. Man zat altijd in horeca dus ik ben ook niet anders gewend. Nadat we kinderen kregen was hij ook altijd onregelmatig thuis en het halve weekend was sowieso voor hemzelf. Dat heeft hij altijd bedongen en is altijd zo gebleven. Ik heb me in die tijd gefocussed op mn kinderen en baan en had er genoeg aan. Genoeg aan de tijd die man wel met ons doorbracht.
Maar op enig moment anderhalf jaar geleden is dat omgeslagen. En logisch; kinderen groot, mn baan helemaal zoals ik het prettig vind en veel vrije tijd dus ineens.
Zoals eerder gezegd, gesprekken hierover gehad begin dit jaar maar het verandert gewoon weinig en maakt steeds de sfeer weer drukkend en geforceerd. Ik laat het even zo en leef mn leven.
Maar het is niet zo gekomen; wij hebben eigenlijk altijd al zo geleefd. Man zat altijd in horeca dus ik ben ook niet anders gewend. Nadat we kinderen kregen was hij ook altijd onregelmatig thuis en het halve weekend was sowieso voor hemzelf. Dat heeft hij altijd bedongen en is altijd zo gebleven. Ik heb me in die tijd gefocussed op mn kinderen en baan en had er genoeg aan. Genoeg aan de tijd die man wel met ons doorbracht.
Maar op enig moment anderhalf jaar geleden is dat omgeslagen. En logisch; kinderen groot, mn baan helemaal zoals ik het prettig vind en veel vrije tijd dus ineens.
Zoals eerder gezegd, gesprekken hierover gehad begin dit jaar maar het verandert gewoon weinig en maakt steeds de sfeer weer drukkend en geforceerd. Ik laat het even zo en leef mn leven.
zaterdag 15 mei 2010 om 15:09
ninah: als je op dit moment voelt dat dit het beste voor je werkt, vooral zo houden! Waarschijnlijk komt er vanzelf een tijd dat je weer voelt dat je er wat mee moet, linksom dan wel rechtsom.
Overigens is de vergelijking met mijn en jouw situatie soms gewoon eng: ook hier horeca en geleidelijke groei op die manier.. gets!
Overigens is de vergelijking met mijn en jouw situatie soms gewoon eng: ook hier horeca en geleidelijke groei op die manier.. gets!
zaterdag 15 mei 2010 om 15:17
