Gezondheid
alle pijlers
12 weken uit de running
woensdag 19 mei 2010 om 08:27
En daar ben ik dus mooi klaar mee!
Heb vorige week mn elleboog gebroken, scheen nogal een complexe breuk te zijn, en moest dus met 2 pennen en een hoop 'ijzerdraad' gezet worden. Afgelopen week was een hel, lag op de bank en daarmee was ook alles gezegd. Zelfs naar het toilet gaan gaf de nodige duizelingen en pijn. Nu een week later gaat het stukje bij beetje beter, gelukkig.
Gister voor controle, en ik moet er rekening me houden dat ik zo nog wel 12 weken onder de pannen ben, zowiezo (sowieso?) 6 weken voor het botherstel, en dan nog 6 weken voor het verdere herstel! Em ik verveel me nu al!
Baal ervan, wil zoveel, maar kan nog net niks! Nu even met links typen, en ik word er verdorie gewoon moe van, grrrr. Wie heeft ook zoiets dergelijks mee gemaakt en kan me even een oppepper geven, die kan ik geloof ik wel even gebruiken.
Heb vorige week mn elleboog gebroken, scheen nogal een complexe breuk te zijn, en moest dus met 2 pennen en een hoop 'ijzerdraad' gezet worden. Afgelopen week was een hel, lag op de bank en daarmee was ook alles gezegd. Zelfs naar het toilet gaan gaf de nodige duizelingen en pijn. Nu een week later gaat het stukje bij beetje beter, gelukkig.
Gister voor controle, en ik moet er rekening me houden dat ik zo nog wel 12 weken onder de pannen ben, zowiezo (sowieso?) 6 weken voor het botherstel, en dan nog 6 weken voor het verdere herstel! Em ik verveel me nu al!
Baal ervan, wil zoveel, maar kan nog net niks! Nu even met links typen, en ik word er verdorie gewoon moe van, grrrr. Wie heeft ook zoiets dergelijks mee gemaakt en kan me even een oppepper geven, die kan ik geloof ik wel even gebruiken.
woensdag 19 mei 2010 om 08:30
Oh meid ik voel met je mee. Ik had een complexe polsbreuk en een baby van 8 maanden.....
Compleet gehandicapt en mijn kind wilde mij niet meer want ik kon hem niet optillen.
Maar het komt goed, ook 12 weken gaan voorbij, en elke dag kun je iets meer. Nu nog moe en duizelig van de narcose waarschijnlijk maar dat gaat ook elke keer een beetje beter. Echt, het komt goed!
Compleet gehandicapt en mijn kind wilde mij niet meer want ik kon hem niet optillen.
Maar het komt goed, ook 12 weken gaan voorbij, en elke dag kun je iets meer. Nu nog moe en duizelig van de narcose waarschijnlijk maar dat gaat ook elke keer een beetje beter. Echt, het komt goed!
woensdag 19 mei 2010 om 08:41
Mijn man brak zijn elleboog 1 week voordat ik uitgerekend was ( en ook bevallen bleek later). Hij is 3 dgn na mijn bevalling geopereerd aan zijn elleboog. T zelfde verhaal als bij jou. Hij heeft zeker 8 wkn niet kunnen werken ivm auto rijden wat absoluut niet ging. De weken daarna heeft hij langzaam opgebouwd en pas na 3,5 maand zat hij weer op zijn oude werkschema.
Succes, ellebogen zijn 1 van de complexte dingen die er zijn vertelde de arts toen. Het is bij mijn man inmiddels anderhalf jaar geleden en nog kan hij geen zware dingen tillen zonder veel pijn aan zijn arm te hebben!
Succes, ellebogen zijn 1 van de complexte dingen die er zijn vertelde de arts toen. Het is bij mijn man inmiddels anderhalf jaar geleden en nog kan hij geen zware dingen tillen zonder veel pijn aan zijn arm te hebben!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
woensdag 19 mei 2010 om 08:43
Ik ben gevallen met de fiets, das nog het knulligst van alles!
Was op weg naar school om dochter te halen, en had er flink de vaart in! (was natuurlijk te lang blijven hangen bij het koffiedrinken) En opeens kwam er iemand op de fiets achter een heg vandaan en tegen de tijd dat ik haar zag zat ik er al bovenop en ben dus eigenlijk gelanceerd En dus recht op mn elleboog geland.
Idd flink klote dus, heb de action maar leeggekocht aan wijde vestjes en van die jazz pants, kan geen knoop en rits los krijgen, laat staan een boterham smeren
Was op weg naar school om dochter te halen, en had er flink de vaart in! (was natuurlijk te lang blijven hangen bij het koffiedrinken) En opeens kwam er iemand op de fiets achter een heg vandaan en tegen de tijd dat ik haar zag zat ik er al bovenop en ben dus eigenlijk gelanceerd En dus recht op mn elleboog geland.
Idd flink klote dus, heb de action maar leeggekocht aan wijde vestjes en van die jazz pants, kan geen knoop en rits los krijgen, laat staan een boterham smeren
woensdag 19 mei 2010 om 09:16
Dankjulliewel!
Ben inmiddels beplakt met foamstickers, volgens dochter (5) ben ik dan sneller beter, haha.
Zij snapt er trouwens niks van, en das ook frustrerend! Ik heb geen gips, tot gister alleen een pleister, en nu een kous om d zwelling tegen te gaan. En hoe zelfstandig dochter normaal gesproken is qua douchen en aankleden etc, zo moppert ze nu. Ik heb immers alleen maar een pleister, die heeft zij ook wel eens! En toch ligt zij dan ook niet maar een beetje te luieren op de bank! En dan volgt weer het uitleggen, waarna ze het dan voor even wel weer snapt, en me dan heel lief helpt, door bijv mijn potje dagcreme even open te draaien, de schat!
Ben inmiddels beplakt met foamstickers, volgens dochter (5) ben ik dan sneller beter, haha.
Zij snapt er trouwens niks van, en das ook frustrerend! Ik heb geen gips, tot gister alleen een pleister, en nu een kous om d zwelling tegen te gaan. En hoe zelfstandig dochter normaal gesproken is qua douchen en aankleden etc, zo moppert ze nu. Ik heb immers alleen maar een pleister, die heeft zij ook wel eens! En toch ligt zij dan ook niet maar een beetje te luieren op de bank! En dan volgt weer het uitleggen, waarna ze het dan voor even wel weer snapt, en me dan heel lief helpt, door bijv mijn potje dagcreme even open te draaien, de schat!
woensdag 19 mei 2010 om 09:20
quote:mamalief schreef op 19 mei 2010 @ 09:13:
Ah wat klote zeg!
12 weken niet werken, ga je dat redden?
Heb het zelf gelukkig nooit gehad en oppeppers...sjah wat kan ik zeggen?
Kan wel even een heel voorzichtige geven, pas op voor je elleboog.
Sterkte!Ben gastouder, en heb het werk voor de eerste 6 weken stil gelegd. Kan geen luier verschonen zo, of een veter strikken. De ene moeder snapte dit volkomen, de ander dacht dat ik volgende week de 2 oudsten wel weer kon hebben. Haar duidelijk uitgelegd dat ik de eerste 6 weken genoeg had aan mijn eigen kind. Mocht ik me binnen die 6 weken beter voelen dan zou ze het horen, maar heb gezegd dat ze er niet op moest rekenen.
Ah wat klote zeg!
12 weken niet werken, ga je dat redden?
Heb het zelf gelukkig nooit gehad en oppeppers...sjah wat kan ik zeggen?
Kan wel even een heel voorzichtige geven, pas op voor je elleboog.
Sterkte!Ben gastouder, en heb het werk voor de eerste 6 weken stil gelegd. Kan geen luier verschonen zo, of een veter strikken. De ene moeder snapte dit volkomen, de ander dacht dat ik volgende week de 2 oudsten wel weer kon hebben. Haar duidelijk uitgelegd dat ik de eerste 6 weken genoeg had aan mijn eigen kind. Mocht ik me binnen die 6 weken beter voelen dan zou ze het horen, maar heb gezegd dat ze er niet op moest rekenen.
woensdag 19 mei 2010 om 09:22
Elske, hier ook iemand die pech. Door verkeersongeval bij de ene arm een gecompliceerde pols/onderarmbreuk en aan de andere kant een gebroken sleutelbeel. Twee armen in de mitella en dat met een kind van 5 maanden.
Voor de kleine hadden we veel hulp nodig, dus ik was niet alleen thuis en had aanspraak. En de uren dat ik alleen was toch proberen zoveel mogelijk te slapen, tv kijken en boeken lezen.
Oppepper: je wordt steeds handiger met je andere hand. Ik kon met links op een gegeven moment tanden poetsen, strijken, boterhammen smeren (nou heeft rechts ook wel 1 1/5 jaar in het gips gezeten).
Je gaat je de komende weken echt beter voelen. Gebruik deze tijd om lekker uit te rusten, te bellen met vriendinnen, je foto's in te plakken, in de tuin in de zon een kleurtje te krijgen. Je zult zien dat je snel weer gaat opknappen.
Voor de kleine hadden we veel hulp nodig, dus ik was niet alleen thuis en had aanspraak. En de uren dat ik alleen was toch proberen zoveel mogelijk te slapen, tv kijken en boeken lezen.
Oppepper: je wordt steeds handiger met je andere hand. Ik kon met links op een gegeven moment tanden poetsen, strijken, boterhammen smeren (nou heeft rechts ook wel 1 1/5 jaar in het gips gezeten).
Je gaat je de komende weken echt beter voelen. Gebruik deze tijd om lekker uit te rusten, te bellen met vriendinnen, je foto's in te plakken, in de tuin in de zon een kleurtje te krijgen. Je zult zien dat je snel weer gaat opknappen.
woensdag 19 mei 2010 om 09:31
Bij mij is het anderhalf jaar geleden gebeurd, 6 weken gips, maar het is weer helemaal goedgekomen, zonder fysio zelfs.
Ik ben maar 5 dagen thuisgebleven, het was de linkerkant en met de rechterkant heb ik gewoon mijn toetsenbord bediend en het denkwerk, daar heb je geen armen bij nodig
Wel stond ik de eerste 2 weken stijf van de pijnstillers.
Geen zorgen, gaat weer goedkomen.
Ik ben maar 5 dagen thuisgebleven, het was de linkerkant en met de rechterkant heb ik gewoon mijn toetsenbord bediend en het denkwerk, daar heb je geen armen bij nodig
Wel stond ik de eerste 2 weken stijf van de pijnstillers.
Geen zorgen, gaat weer goedkomen.
Geen bijzonderheden
woensdag 19 mei 2010 om 09:34
Wat vervelend voor je!
Voor je dochter is het natuurlijk ook moeilijk in te schatten, want zij kan inderdaad niet aan je zien hoeveel je er last van hebt. Zo'n breuk is echt een aanslag op je hele lichaam, je kunt je echt heel beroerd voelen. Volgens mij wordt dat geleidelijk aan steeds minder, omdat ook je lichaam eraan went.
Nou heb ik niet in een zelfde situatie gezeten, maar ben ik inmiddels wel zo'n 6 weken op krukken met een gebroken voet. Het voordeel is dat je gaat wennen aan je eigen beperkingen en dat je manieren gaat vinden om daaromheen te werken. Dat werkt bij mij in ieder geval zo en hoewel ik nog net zo mobiel ben als een maand geleden, voel ik me vrijer en zelfstandiger. En hoewel ik het lastig vond om 6 weken lang positief en optimistisch te blijven (dat is me ook niet altijd gelukt), zijn de weken redelijk snel voorbij gegaan.
Heb je wel hulp? Heel veel succes in ieder geval...!
Voor je dochter is het natuurlijk ook moeilijk in te schatten, want zij kan inderdaad niet aan je zien hoeveel je er last van hebt. Zo'n breuk is echt een aanslag op je hele lichaam, je kunt je echt heel beroerd voelen. Volgens mij wordt dat geleidelijk aan steeds minder, omdat ook je lichaam eraan went.
Nou heb ik niet in een zelfde situatie gezeten, maar ben ik inmiddels wel zo'n 6 weken op krukken met een gebroken voet. Het voordeel is dat je gaat wennen aan je eigen beperkingen en dat je manieren gaat vinden om daaromheen te werken. Dat werkt bij mij in ieder geval zo en hoewel ik nog net zo mobiel ben als een maand geleden, voel ik me vrijer en zelfstandiger. En hoewel ik het lastig vond om 6 weken lang positief en optimistisch te blijven (dat is me ook niet altijd gelukt), zijn de weken redelijk snel voorbij gegaan.
Heb je wel hulp? Heel veel succes in ieder geval...!
woensdag 19 mei 2010 om 09:43
quote:whopper schreef op 19 mei 2010 @ 08:44:
Biol, bij mij is het 7 jaar geleden en ik kan ook niet alles meer met die arm. Komt nooit meer goed bij mij vrees ik
Dat was ook het antwoord van de arts bij mijn man idd!!!
Het stomme is dat dit soort breuken altijd gebeurt door gekke ongelukjes! Bij mijn man kwam het doordat hij even een lampje wilde verwisselen en besloot om dat maar staande op een doos te doen... dat de doos niet sterk genoeg was, tja.. dat was voor hem niet zo`n probleem... halve zool!
Biol, bij mij is het 7 jaar geleden en ik kan ook niet alles meer met die arm. Komt nooit meer goed bij mij vrees ik
Dat was ook het antwoord van de arts bij mijn man idd!!!
Het stomme is dat dit soort breuken altijd gebeurt door gekke ongelukjes! Bij mijn man kwam het doordat hij even een lampje wilde verwisselen en besloot om dat maar staande op een doos te doen... dat de doos niet sterk genoeg was, tja.. dat was voor hem niet zo`n probleem... halve zool!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
woensdag 19 mei 2010 om 10:14
Ik wist wat je doet Elske daarom vroeg ik het ook, geen ziektewet dus bij mij het eerste wat door mijn hoofd schoot: Holy cow! 12 weken geen inkomen!
Niet dat het het belangrijkste is maar toch...
En niet-snappende vraagouders....sjah breek me daar de bek niet over open.
Zelf de kinderen wel brengen als ze ziek thuis zijn maar oh wee als de gastouder es ziek is, dakkannie!
Nou sterkte en het is wel een goede oefening voor het links typen dus mooi blijven forummen deze weken
Niet dat het het belangrijkste is maar toch...
En niet-snappende vraagouders....sjah breek me daar de bek niet over open.
Zelf de kinderen wel brengen als ze ziek thuis zijn maar oh wee als de gastouder es ziek is, dakkannie!
Nou sterkte en het is wel een goede oefening voor het links typen dus mooi blijven forummen deze weken
woensdag 19 mei 2010 om 10:21
woensdag 19 mei 2010 om 18:32
Elske,
We kunnen elkaar de hand schudden (en ik zal dat voorzichtig doen, want ik maak uit je bericht op dat je rechter elleboog gebroken is) want ik brak eind maart mijn elleboog. Ook twee pennen erin. Maar één dag echt pijn gehad, en daarna niet meer.
De eerste twee weken was ik erg gespannen en had verschillende medicatie (waaronder Lorazepam om meter te kunnen slapen). Dat is nu op. Afgezien van pijn af en toe, voel ik me prima, en heb ik hetzelfde humeur nu, als vóór de ellenboogbreuk.
Ik was erg geduldig en optimistisch. De pijn kwam terug omdat mijn elleboog die eerst gezwollen was, slonk naar normale afmetingen. De pinnen irriteren de huid en kunnen behoorlijk steken. Ik moet nog 2 weken wachten en dan worden er opnieuw foto's gemaakt. Kijken of het goed genezen is. Zo ja, dan volgt er een operatie waarbij de pinnen eruit worden gehaald. Dan ben ik eindelijk van de pinnen verlost en kan de laatste stap genomen worden.
Ik vermaakte me met gamen en forummen met één hand. Nu kan ik wel wat met mijn linkerhand (linker elleboog is gebroken); ik kan ook weer met beide handen typen.
We kunnen elkaar de hand schudden (en ik zal dat voorzichtig doen, want ik maak uit je bericht op dat je rechter elleboog gebroken is) want ik brak eind maart mijn elleboog. Ook twee pennen erin. Maar één dag echt pijn gehad, en daarna niet meer.
De eerste twee weken was ik erg gespannen en had verschillende medicatie (waaronder Lorazepam om meter te kunnen slapen). Dat is nu op. Afgezien van pijn af en toe, voel ik me prima, en heb ik hetzelfde humeur nu, als vóór de ellenboogbreuk.
Ik was erg geduldig en optimistisch. De pijn kwam terug omdat mijn elleboog die eerst gezwollen was, slonk naar normale afmetingen. De pinnen irriteren de huid en kunnen behoorlijk steken. Ik moet nog 2 weken wachten en dan worden er opnieuw foto's gemaakt. Kijken of het goed genezen is. Zo ja, dan volgt er een operatie waarbij de pinnen eruit worden gehaald. Dan ben ik eindelijk van de pinnen verlost en kan de laatste stap genomen worden.
Ik vermaakte me met gamen en forummen met één hand. Nu kan ik wel wat met mijn linkerhand (linker elleboog is gebroken); ik kan ook weer met beide handen typen.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 22 mei 2010 om 08:58
Heb jou topic even gelezen Hans, ik heb hetzelfde gehad, zon plexius blokkade (?) waarbij je als het ware een ruggeprik onder je oksel krijgt. Behoorlijk pijnlijke prik trouwens!
Hier helaas de rechterkant gebroken, moet nu alles met links doen, terwijl ik rechtshandig ben. Tandenpoetsen bijv was dus eerst een ramp
Ben afgelopen vrijdag naar fysio geweest, na een kwartiertje al weer klaar, en dodelijk vermoeid! Maar.. ik kon mijn elleboog al verder strekken dan ik dacht, en mijn vingertoppen raken mijn duim weer! Ook een vuist maken lukt bijna! Stom he, dat het niet alleen de elleboog is, maar dat dus alle spieren en pezen een flinke opdonder hebben gehad.
Wanneer mogen jou pennen eruit Hans? Die van mij over ongeveer een half jaar, en ik heb het idee dat ik ze nu voel ja, erg vervelend, maar goed, dat zal nog wel even zo blijven.
Hier helaas de rechterkant gebroken, moet nu alles met links doen, terwijl ik rechtshandig ben. Tandenpoetsen bijv was dus eerst een ramp
Ben afgelopen vrijdag naar fysio geweest, na een kwartiertje al weer klaar, en dodelijk vermoeid! Maar.. ik kon mijn elleboog al verder strekken dan ik dacht, en mijn vingertoppen raken mijn duim weer! Ook een vuist maken lukt bijna! Stom he, dat het niet alleen de elleboog is, maar dat dus alle spieren en pezen een flinke opdonder hebben gehad.
Wanneer mogen jou pennen eruit Hans? Die van mij over ongeveer een half jaar, en ik heb het idee dat ik ze nu voel ja, erg vervelend, maar goed, dat zal nog wel even zo blijven.
zaterdag 22 mei 2010 om 09:49
quote:Elskefiederelske schreef op 22 mei 2010 @ 08:58:
Heb jou topic even gelezen Hans, ik heb hetzelfde gehad, zon plexius blokkade (?) waarbij je als het ware een ruggeprik onder je oksel krijgt. Behoorlijk pijnlijke prik trouwens!
Die prik was voor mij niet zo pijnlijk. Het geeft een "ijskoud" gevoel. Ik kreeg via infuus een roes en intraveneus Paracetamol. Daarna was ik half bij kennis, half buiten westen. Had tijdens de operatie het gevoel dat ik op een metaalwerkplaats was: gezaag, geboor, etc.
quote:Ben afgelopen vrijdag naar fysio geweest, na een kwartiertje al weer klaar, en dodelijk vermoeid! Maar.. ik kon mijn elleboog al verder strekken dan ik dacht, en mijn vingertoppen raken mijn duim weer! Ook een vuist maken lukt bijna! Stom he, dat het niet alleen de elleboog is, maar dat dus alle spieren en pezen een flinke opdonder hebben gehad.
Bij mij eigenlijk hetzelfde: flink wat schaafwonden, de grootste op de linker elleboog (nu nog een lichtrode plek die steeds minder zichtbaar wordt). Ik heb ook bij het linkerbeen een spier verrekt, gekneusde ribben (vooral merkbaar als je op je rug ligt en vanuit die positie je wilt oprichten tot een zithouding). en een pijnlijke rechterduim (vooral als je aan de buitenzijde aan de zijkant erop drukt). Al deze verschijnselen zijn allemaal verdwenen. Ik had een stijve schouder en pols. Maar ik denk dat dat komt doordat ik mijn linkerarm niet mocht gebruiken. De pols werd langzaam aan weer flexibeler, en de schouder later ook, vooral door fysiotherapeutische oefeningen. Nou heb ik geen beperking meer bij de meeste handelingen: koken, afwassen, afdrogen gaat weer zoals vroeger. Schoonmaken gaat redelijk, maar de vloer dweilen moet ik voorlopig niet gaan doen. Afnemen (aanrecht(kastjes), tafel, vensterbank, koelkast, etc.) gaat allemaal wel. Ik zit op een woonvorm voor mensen met een autistische stoornis, dus ik krijg daarbij hulp van de begeleiding. Ik denk dat ik over een paar weken weer geheel zelfstandig de schoonmaaktaken weer kan doen.
quote:Wanneer mogen jou pennen eruit Hans? Die van mij over ongeveer een half jaar, en ik heb het idee dat ik ze nu voel ja, erg vervelend, maar goed, dat zal nog wel even zo blijven.In eerste instantie over een half jaar. Maar ik heb de chirurg laten weten dat ik er veel last van heb; de laatste paar dagen toch wat minder. Toen stelde hij als voorwaarde dat het helemaal genezen moet zijn. De röntgen-foto op 2 juni zal dat uitwijzen. Als het genezen is volgt er een operatie waarbij de pinnen eruit worden gehaald.
Heb jou topic even gelezen Hans, ik heb hetzelfde gehad, zon plexius blokkade (?) waarbij je als het ware een ruggeprik onder je oksel krijgt. Behoorlijk pijnlijke prik trouwens!
Die prik was voor mij niet zo pijnlijk. Het geeft een "ijskoud" gevoel. Ik kreeg via infuus een roes en intraveneus Paracetamol. Daarna was ik half bij kennis, half buiten westen. Had tijdens de operatie het gevoel dat ik op een metaalwerkplaats was: gezaag, geboor, etc.
quote:Ben afgelopen vrijdag naar fysio geweest, na een kwartiertje al weer klaar, en dodelijk vermoeid! Maar.. ik kon mijn elleboog al verder strekken dan ik dacht, en mijn vingertoppen raken mijn duim weer! Ook een vuist maken lukt bijna! Stom he, dat het niet alleen de elleboog is, maar dat dus alle spieren en pezen een flinke opdonder hebben gehad.
Bij mij eigenlijk hetzelfde: flink wat schaafwonden, de grootste op de linker elleboog (nu nog een lichtrode plek die steeds minder zichtbaar wordt). Ik heb ook bij het linkerbeen een spier verrekt, gekneusde ribben (vooral merkbaar als je op je rug ligt en vanuit die positie je wilt oprichten tot een zithouding). en een pijnlijke rechterduim (vooral als je aan de buitenzijde aan de zijkant erop drukt). Al deze verschijnselen zijn allemaal verdwenen. Ik had een stijve schouder en pols. Maar ik denk dat dat komt doordat ik mijn linkerarm niet mocht gebruiken. De pols werd langzaam aan weer flexibeler, en de schouder later ook, vooral door fysiotherapeutische oefeningen. Nou heb ik geen beperking meer bij de meeste handelingen: koken, afwassen, afdrogen gaat weer zoals vroeger. Schoonmaken gaat redelijk, maar de vloer dweilen moet ik voorlopig niet gaan doen. Afnemen (aanrecht(kastjes), tafel, vensterbank, koelkast, etc.) gaat allemaal wel. Ik zit op een woonvorm voor mensen met een autistische stoornis, dus ik krijg daarbij hulp van de begeleiding. Ik denk dat ik over een paar weken weer geheel zelfstandig de schoonmaaktaken weer kan doen.
quote:Wanneer mogen jou pennen eruit Hans? Die van mij over ongeveer een half jaar, en ik heb het idee dat ik ze nu voel ja, erg vervelend, maar goed, dat zal nog wel even zo blijven.In eerste instantie over een half jaar. Maar ik heb de chirurg laten weten dat ik er veel last van heb; de laatste paar dagen toch wat minder. Toen stelde hij als voorwaarde dat het helemaal genezen moet zijn. De röntgen-foto op 2 juni zal dat uitwijzen. Als het genezen is volgt er een operatie waarbij de pinnen eruit worden gehaald.
World of Warcraft: Legion
woensdag 26 mei 2010 om 12:32
Vandaag al voor de 2e keer fysio gehad, en ze was wreder dan vorige week
Meteen gevraagd waarom ik eigenlijk niet in het gips zit, in mijn omgeving vind iedereen dat absurd namelijk.. Duidelijke uitleg gehad dat het niet een 'recht stuk bot' is wat gebroken is, maar een gewricht, en dat moet zo snel mogelijk weer in beweging, anders heb ik grote kans op blijvend letsel. Maar die kans is nu ook al redelijk groot werd me net verteld, en ik had het her en der al wel gelezen, maar om het zo te horen was even heel kut!
Probeer me intussen toch zoveel mogelijk te redden, heb een trolley aangeschaft zodat ik toch elke dag een boodschapje kan halen!
Meteen gevraagd waarom ik eigenlijk niet in het gips zit, in mijn omgeving vind iedereen dat absurd namelijk.. Duidelijke uitleg gehad dat het niet een 'recht stuk bot' is wat gebroken is, maar een gewricht, en dat moet zo snel mogelijk weer in beweging, anders heb ik grote kans op blijvend letsel. Maar die kans is nu ook al redelijk groot werd me net verteld, en ik had het her en der al wel gelezen, maar om het zo te horen was even heel kut!
Probeer me intussen toch zoveel mogelijk te redden, heb een trolley aangeschaft zodat ik toch elke dag een boodschapje kan halen!
woensdag 26 mei 2010 om 17:58
Daar schrik ik toch wel van. Maar ik kan mijn linker elleboog ook bijna normaal gebruiken. Ik doe er weer bijna alles mee, vergeleken met voor de breuk. Koken, afwassen, afdrogen, afnemen, boodschappen doen, typen, gamen, synthesizer spelen. Alleen niet:
- vloer dweilen;
- fietsen (dat ga ik binnenkort wel weer proberen). Ik ga bij wijze van test een paar straten fietsen. Ik denk dat dat ongeveer 1 km is. Even kijken hoe dat gaat;
- langer dan 2 uur per dag werken. Ik probeer maandag eenmalig 4 uur te werken. Als dat goed gaat, wil ik in elk geval tot 2 juni 4 uur per dag werken.
Ik kan mijn elleboog nog niet helemaal strekken (verder dan 170 graden) en buigen (verder dan 70 graden), maar dat komt nog wel. Andere beperkingen (armen naar links en naar rechts draaien en hand omdraaien) zijn helemaal verdwenen. Stijfheid van schouder en pols is ook helemaal verdwenen.
Ik oefen 3 keer per dag. Geen enkele oefening veroorzaakt pijn.
Ik zou mijn fysiotherapeut weer spreken als ik informatie heb van het ziekenhuis.
- vloer dweilen;
- fietsen (dat ga ik binnenkort wel weer proberen). Ik ga bij wijze van test een paar straten fietsen. Ik denk dat dat ongeveer 1 km is. Even kijken hoe dat gaat;
- langer dan 2 uur per dag werken. Ik probeer maandag eenmalig 4 uur te werken. Als dat goed gaat, wil ik in elk geval tot 2 juni 4 uur per dag werken.
Ik kan mijn elleboog nog niet helemaal strekken (verder dan 170 graden) en buigen (verder dan 70 graden), maar dat komt nog wel. Andere beperkingen (armen naar links en naar rechts draaien en hand omdraaien) zijn helemaal verdwenen. Stijfheid van schouder en pols is ook helemaal verdwenen.
Ik oefen 3 keer per dag. Geen enkele oefening veroorzaakt pijn.
Ik zou mijn fysiotherapeut weer spreken als ik informatie heb van het ziekenhuis.
World of Warcraft: Legion
woensdag 2 juni 2010 om 12:10
Vandaag foto's laten maken en een gesprek gehad met de chirurg.
Het is onvoldoende genezen, dus de pinnen blijven er nog twee maanden inzitten. Ik heb het mijn collega's laten weten. Vanmiddag bel ik mijn ouders, mijn begeleiding en de fysiotherapeut op. 28 juli moet ik weer terugkomen en dan worden er nieuwe foto's gemaakt en volgt er weer een gesprek.
Het is onvoldoende genezen, dus de pinnen blijven er nog twee maanden inzitten. Ik heb het mijn collega's laten weten. Vanmiddag bel ik mijn ouders, mijn begeleiding en de fysiotherapeut op. 28 juli moet ik weer terugkomen en dan worden er nieuwe foto's gemaakt en volgt er weer een gesprek.
World of Warcraft: Legion
