Thuis
alle pijlers
kat uit asiel of kat uit nestje?
woensdag 19 mei 2010 om 11:03
Ik wil graag binnenkort een kat in huis halen.
Nu kan ik via een vriendin een kat uit een nestje krijgen, maar zelf zat ik er aan te denken om een 'oudere' (1-2 jaar) kat uit het asiel te halen. Ik had namelijk hier op 't forum al gelezen dat dat handiger is als je niet zoveel thuis bent.
Het leuke van een kat uit een nestje is dat je het katje dan ziet opgroeien en dat het zich vanaf het begin kan aanpassen aan je huis.
Voordeel van een asielkat is dat die al 'ervaring' heeft, zindelijk is en meestal ook al gecastreerd/gesteriliseerd. Bovendien vind ik het ook goed om een kat zo een tweede kans te kunnen geven op een liefdevol huis.
Ik zou graag een kater willen en die gaan, als ze nog niet gecastreerd zijn, sproeien en dat wil ik natuurlijk niet...met een kat uit het asiel zou je daar dus geen last meer van hebben. Klopt die redenatie?
Dus, wat te doen?
Nu kan ik via een vriendin een kat uit een nestje krijgen, maar zelf zat ik er aan te denken om een 'oudere' (1-2 jaar) kat uit het asiel te halen. Ik had namelijk hier op 't forum al gelezen dat dat handiger is als je niet zoveel thuis bent.
Het leuke van een kat uit een nestje is dat je het katje dan ziet opgroeien en dat het zich vanaf het begin kan aanpassen aan je huis.
Voordeel van een asielkat is dat die al 'ervaring' heeft, zindelijk is en meestal ook al gecastreerd/gesteriliseerd. Bovendien vind ik het ook goed om een kat zo een tweede kans te kunnen geven op een liefdevol huis.
Ik zou graag een kater willen en die gaan, als ze nog niet gecastreerd zijn, sproeien en dat wil ik natuurlijk niet...met een kat uit het asiel zou je daar dus geen last meer van hebben. Klopt die redenatie?
Dus, wat te doen?
woensdag 19 mei 2010 om 21:37
Niet alleen katers sproeien hoor ook poesen om hun territorium af te zetten.
Wij hebben gekozen voor 2 kittens uit een nestje van vrienden. Heerlijke beestjes!! Je moet het er denk ik ook mee treffen. Maar als je ze van jongs af aan neemt kan je ze nog veel leren.
Daarnaast zou ik er twee nemen, dan kunnen ze lekker met zijn tweeën spelen en gaan je banken etc. er minder aan!
Daarnaast kittens pas met 12 weken van de moeder weg halen, vaak gaan kittens veel te vroeg weg!
Onze kittens waren trouwens gelijk zindelijk!
Succes met je keuze!
Wij hebben gekozen voor 2 kittens uit een nestje van vrienden. Heerlijke beestjes!! Je moet het er denk ik ook mee treffen. Maar als je ze van jongs af aan neemt kan je ze nog veel leren.
Daarnaast zou ik er twee nemen, dan kunnen ze lekker met zijn tweeën spelen en gaan je banken etc. er minder aan!
Daarnaast kittens pas met 12 weken van de moeder weg halen, vaak gaan kittens veel te vroeg weg!
Onze kittens waren trouwens gelijk zindelijk!
Succes met je keuze!
woensdag 19 mei 2010 om 22:37
als mensen nu ECHT van katten hielden, zorgden ze ervoor dat er niet NOG meer katten bij kwamen. Dan kwam het asiel een keertje leger.
Al die arme kansloze katten, vooral de bejaarde die niemand wil. Het zijn stumperds. Zij hebben toch ook recht op een tehuis?:
Ik zou daarom al niet voor een kitten gaan maar voor een kat uit het asiel. Liefst 2 zodat ze veel aan elkaar hebben als je er niet bent. Want hoe solitair katten ook zijn, in hun eentje vinden ze het wel vaak saai.
Al die arme kansloze katten, vooral de bejaarde die niemand wil. Het zijn stumperds. Zij hebben toch ook recht op een tehuis?:
Ik zou daarom al niet voor een kitten gaan maar voor een kat uit het asiel. Liefst 2 zodat ze veel aan elkaar hebben als je er niet bent. Want hoe solitair katten ook zijn, in hun eentje vinden ze het wel vaak saai.
maandag 31 mei 2010 om 17:16
De asiels zitten vol met geweldig leuke, lieve katten;) Natuurlijk komen er ook regelmatig katten in het asiel terecht die worden afgestaan omdat ze sproeien of in huis plassen. Ik heb zelf jarenlang in een asiel gewerkt en hier werd altijd heel eerlijk vertelt over het karakter van de kat en mocht de kater of poes niet zindelijk zijn of sproeien dan werd dit erbij vertelt. Als de kat binnen de kortste keren weer terug wordt gebracht omdat het niet klikt of omdat er iets anders aan de hand is dan schiet het asiel daar natuurlijk ook niets mee op;) Je kunt je kat dus met een gerust hart uit het asiel halen:) misschien kun je even kijken op www.dierenasiels.com Bijna alle asiel uit Nederland en Belgie hebben hier hun aanbod opstaan. Je kunt via een zoekfunctie heel gemakkelijk vinden wat je zoekt. Succes!
maandag 31 mei 2010 om 21:06
Ik zou zelf niet zo gauw kiezen voor een asielkat.
Onze vorige kat was een adoptiegevalletje, en uiteindelijk was dat een schat van een beest, maar dat heeft wel heel veel bloed, zweet en tranen gekost.
Dat een asielkat "af" is en dus makkelijk is niet helemaal waar. Een asielkat heeft al een verleden, dingen meegemaakt, vaak lang niet allemaal leuk en het is ook goed mogelijk dat de kat dat ergens een knauw van gehad heeft.
Ik heb nu zelf een kitten van ruim een half jaar, die ik vanaf tien weken in huis heb, en ik merk dat je gewoon een heel andere band hebt met zo'n beestje dan ik met mijn adoptiekat had.
Gewoon omdat jij dat katje opgevoed hebt, en je zo goed als zijn hele leven samen gedeeld hebt. Dat klinkt heel zweverig, maar dat valt wel weer mee.
Toen onze kitten bij ons thuis kwam, klein als ie was, bombardeerde hij ons die eerste avond tot zijn roedel en sindsdien wijkt ie niet meer van mijn of vriends zijde. Met de adoptiekat lag dat gewoon anders. Die heeft er heel veel stress van gehad om bij ons te komen wonen, heeft heeeeel erg aan ons en de nieuwe situatie moeten wennen en het is absoluut niet zo geweest dat je die kat in huis neemt en dat het dan leuk en geweldig en "klaar" is.
Een asielkat heeft gewoon een verleden, en katten zijn geen dieren die zich heel makkelijk aanpassen, dus houd er gewoon rekening mee als je een oudere asielkat neemt.
Natuurlijk is het heel fijn om een asielkat een beter leven te geven, en daar ben ik ook echt voorstander van, maar uit eigenbelang zeg ik; lekker een kitten, daar heb je een veel fijnere band mee uiteindelijk en ik vind dat echt gemakkelijker.
Onze vorige kat was een adoptiegevalletje, en uiteindelijk was dat een schat van een beest, maar dat heeft wel heel veel bloed, zweet en tranen gekost.
Dat een asielkat "af" is en dus makkelijk is niet helemaal waar. Een asielkat heeft al een verleden, dingen meegemaakt, vaak lang niet allemaal leuk en het is ook goed mogelijk dat de kat dat ergens een knauw van gehad heeft.
Ik heb nu zelf een kitten van ruim een half jaar, die ik vanaf tien weken in huis heb, en ik merk dat je gewoon een heel andere band hebt met zo'n beestje dan ik met mijn adoptiekat had.
Gewoon omdat jij dat katje opgevoed hebt, en je zo goed als zijn hele leven samen gedeeld hebt. Dat klinkt heel zweverig, maar dat valt wel weer mee.
Toen onze kitten bij ons thuis kwam, klein als ie was, bombardeerde hij ons die eerste avond tot zijn roedel en sindsdien wijkt ie niet meer van mijn of vriends zijde. Met de adoptiekat lag dat gewoon anders. Die heeft er heel veel stress van gehad om bij ons te komen wonen, heeft heeeeel erg aan ons en de nieuwe situatie moeten wennen en het is absoluut niet zo geweest dat je die kat in huis neemt en dat het dan leuk en geweldig en "klaar" is.
Een asielkat heeft gewoon een verleden, en katten zijn geen dieren die zich heel makkelijk aanpassen, dus houd er gewoon rekening mee als je een oudere asielkat neemt.
Natuurlijk is het heel fijn om een asielkat een beter leven te geven, en daar ben ik ook echt voorstander van, maar uit eigenbelang zeg ik; lekker een kitten, daar heb je een veel fijnere band mee uiteindelijk en ik vind dat echt gemakkelijker.
668, the neighbour of the Beast
maandag 31 mei 2010 om 22:21
quote:Marels schreef op 31 mei 2010 @ 21:06:
Ik zou zelf niet zo gauw kiezen voor een asielkat.
Onze vorige kat was een adoptiegevalletje, en uiteindelijk was dat een schat van een beest, maar dat heeft wel heel veel bloed, zweet en tranen gekost.
Dat een asielkat "af" is en dus makkelijk is niet helemaal waar. Een asielkat heeft al een verleden, dingen meegemaakt, vaak lang niet allemaal leuk en het is ook goed mogelijk dat de kat dat ergens een knauw van gehad heeft.
dat geldt ook voor een kitten die je krijgt met een paar weken. Juist die eerste weken zijn cruciaal voor de ontwikkeling van de kat.
Ik heb nu zelf een kitten van ruim een half jaar, die ik vanaf tien weken in huis heb, en ik merk dat je gewoon een heel andere band hebt met zo'n beestje dan ik met mijn adoptiekat had.
Gewoon omdat jij dat katje opgevoed hebt, en je zo goed als zijn hele leven samen gedeeld hebt. Dat klinkt heel zweverig, maar dat valt wel weer mee.
Je kan een kat niet opvoeden, dat doet de kat's moeder namelijk daarom mag je kittens ook niet eerder dan 12 weken uit het nest halen
Toen onze kitten bij ons thuis kwam, klein als ie was, bombardeerde hij ons die eerste avond tot zijn roedel en sindsdien wijkt ie niet meer van mijn of vriends zijde. Met de adoptiekat lag dat gewoon anders. Die heeft er heel veel stress van gehad om bij ons te komen wonen, heeft heeeeel erg aan ons en de nieuwe situatie moeten wennen en het is absoluut niet zo geweest dat je die kat in huis neemt en dat het dan leuk en geweldig en "klaar" is.
Nee maar dat heeft niks te maken met asiel of niet, dat heeft te maken met de kat zelf. Daarom is het juist raadzaam om naar een asiel te gaan, die kennen immers het karakter van de kat en zullen je daar eerlijk in voorlichten. Eigenaren van een nest hebben maar 1 doel: zo snel mogelijk de boel uit huis plaatsen, want reken maar dat het veel werk is, zo'n club kittens
Een asielkat heeft gewoon een verleden, en katten zijn geen dieren die zich heel makkelijk aanpassen, dus houd er gewoon rekening mee als je een oudere asielkat neemt.
Natuurlijk is het heel fijn om een asielkat een beter leven te geven, en daar ben ik ook echt voorstander van, maar uit eigenbelang zeg ik; lekker een kitten, daar heb je een veel fijnere band mee uiteindelijk en ik vind dat echt gemakkelijker.Echt onzin. Daarbij zitten vooral nu ook de asiels weer overvol met kittens, en ik ben benieuwd hoe jou opgevoede kat zich in de pubertijd gaat gedragen
Ik zou zelf niet zo gauw kiezen voor een asielkat.
Onze vorige kat was een adoptiegevalletje, en uiteindelijk was dat een schat van een beest, maar dat heeft wel heel veel bloed, zweet en tranen gekost.
Dat een asielkat "af" is en dus makkelijk is niet helemaal waar. Een asielkat heeft al een verleden, dingen meegemaakt, vaak lang niet allemaal leuk en het is ook goed mogelijk dat de kat dat ergens een knauw van gehad heeft.
dat geldt ook voor een kitten die je krijgt met een paar weken. Juist die eerste weken zijn cruciaal voor de ontwikkeling van de kat.
Ik heb nu zelf een kitten van ruim een half jaar, die ik vanaf tien weken in huis heb, en ik merk dat je gewoon een heel andere band hebt met zo'n beestje dan ik met mijn adoptiekat had.
Gewoon omdat jij dat katje opgevoed hebt, en je zo goed als zijn hele leven samen gedeeld hebt. Dat klinkt heel zweverig, maar dat valt wel weer mee.
Je kan een kat niet opvoeden, dat doet de kat's moeder namelijk daarom mag je kittens ook niet eerder dan 12 weken uit het nest halen
Toen onze kitten bij ons thuis kwam, klein als ie was, bombardeerde hij ons die eerste avond tot zijn roedel en sindsdien wijkt ie niet meer van mijn of vriends zijde. Met de adoptiekat lag dat gewoon anders. Die heeft er heel veel stress van gehad om bij ons te komen wonen, heeft heeeeel erg aan ons en de nieuwe situatie moeten wennen en het is absoluut niet zo geweest dat je die kat in huis neemt en dat het dan leuk en geweldig en "klaar" is.
Nee maar dat heeft niks te maken met asiel of niet, dat heeft te maken met de kat zelf. Daarom is het juist raadzaam om naar een asiel te gaan, die kennen immers het karakter van de kat en zullen je daar eerlijk in voorlichten. Eigenaren van een nest hebben maar 1 doel: zo snel mogelijk de boel uit huis plaatsen, want reken maar dat het veel werk is, zo'n club kittens
Een asielkat heeft gewoon een verleden, en katten zijn geen dieren die zich heel makkelijk aanpassen, dus houd er gewoon rekening mee als je een oudere asielkat neemt.
Natuurlijk is het heel fijn om een asielkat een beter leven te geven, en daar ben ik ook echt voorstander van, maar uit eigenbelang zeg ik; lekker een kitten, daar heb je een veel fijnere band mee uiteindelijk en ik vind dat echt gemakkelijker.Echt onzin. Daarbij zitten vooral nu ook de asiels weer overvol met kittens, en ik ben benieuwd hoe jou opgevoede kat zich in de pubertijd gaat gedragen
dinsdag 1 juni 2010 om 18:03
dinsdag 1 juni 2010 om 19:53
quote:iones schreef op 01 juni 2010 @ 18:03:
Eigenlijk is het een vooroordeel dat een asielkat "een verleden heeft".
Net als bij honden. Er wordt beweerd dat daar allemaal probleem honden zitten. MAar dat is niet zo.
De baasjes, die veroorzaakten het probleem. Niet de hond of de kat. De arme dieren die daar zitten hadden probleemmensen.
Tuurlijk heeft een asieldier een verleden.... Maar waarom zou dat verleden niet goed kunnen zijn? Mijn kat komt niet uit het asiel, maar heb ik op 4 jarige leeftijd overgenomen van een bekende van een vriendin die haar huis uitmoest. Hij heeft daar altijd een prima leven gehad en heeft zeker geen trauma. Behalve dan dat hij de laatste paar maanden tig keer verhuisd is.
En ik mag aannemen dat een kat die in het asiel komt doordat het baasje overleden is, ook niet wegens gedragsproblemen in het asiel terechtgekomen is.... Van zo'n diertje is heel veel gehouden.
Mijn ouders hebben jaren geleden een hond van 9 jaar uit het asiel gehaald, luisterde perfect, hartstikke lief en we hebben ons jaren afgevraagd hoe die daar gekomen is. Na een tijd kwamen we de vorige eigenaar tegen. Het verhaal, zij hadden drie kinderen die gek waren op honden, maar twee waren allergisch. Ze woonden op een boerderij, en de hond woonde in principe in de stal, kwam nooit binnen. Maar kreeg veel aandacht, was altijd buiten en er werd veel met hem gedaan. Dat bleek ook wel uit zijn luistertalent.
Op een gegeven moment moesten ze echter verhuizen naar een 'gewoon' huis en de hond kon niet mee, wegens allergie van de kinderen. Tsja, het is een verleden... Maar dan wel een hele goede!!
Eigenlijk is het een vooroordeel dat een asielkat "een verleden heeft".
Net als bij honden. Er wordt beweerd dat daar allemaal probleem honden zitten. MAar dat is niet zo.
De baasjes, die veroorzaakten het probleem. Niet de hond of de kat. De arme dieren die daar zitten hadden probleemmensen.
Tuurlijk heeft een asieldier een verleden.... Maar waarom zou dat verleden niet goed kunnen zijn? Mijn kat komt niet uit het asiel, maar heb ik op 4 jarige leeftijd overgenomen van een bekende van een vriendin die haar huis uitmoest. Hij heeft daar altijd een prima leven gehad en heeft zeker geen trauma. Behalve dan dat hij de laatste paar maanden tig keer verhuisd is.
En ik mag aannemen dat een kat die in het asiel komt doordat het baasje overleden is, ook niet wegens gedragsproblemen in het asiel terechtgekomen is.... Van zo'n diertje is heel veel gehouden.
Mijn ouders hebben jaren geleden een hond van 9 jaar uit het asiel gehaald, luisterde perfect, hartstikke lief en we hebben ons jaren afgevraagd hoe die daar gekomen is. Na een tijd kwamen we de vorige eigenaar tegen. Het verhaal, zij hadden drie kinderen die gek waren op honden, maar twee waren allergisch. Ze woonden op een boerderij, en de hond woonde in principe in de stal, kwam nooit binnen. Maar kreeg veel aandacht, was altijd buiten en er werd veel met hem gedaan. Dat bleek ook wel uit zijn luistertalent.
Op een gegeven moment moesten ze echter verhuizen naar een 'gewoon' huis en de hond kon niet mee, wegens allergie van de kinderen. Tsja, het is een verleden... Maar dan wel een hele goede!!
woensdag 2 juni 2010 om 13:30
Als alle asielkatten een verleden zouden hebben als mishandelde kat, dan zou adopteren bijna onmogelijk zijn. *mits de kat er vals door is geworden*
Er zijn ook katten die gedumpt zijn omdat het baasje is overleden, echtscheiding, noem maar op.
Een kitten uit een nest nemen lijkt leuk omdat je zo'n klein ding groot ziet worden. Maar het kan ook heel veel werk zijn om je kitten van alles te moeten leren. Komt nog bij: castratie, terwijl de meeste asielkatten al ex-kater of ex-poes zijn.
Ik heb zelf ooit hele drukke kittens gehad die ik moest afleren om de boel te slopen en te vechten. Ik moest ze echt stimuleren om zoveel mogelijk te spelen.
(ze wilden niet de tuin in dus buiten spelen zat er ook niet in)
Toen ze wat ouder werden en eenmaal aan castratie toe waren, werden ze stukken rustiger, maar de beginperiode kostte echt veel tijd en energie.
En dan ben ik niet snel vermoeid, maar om die kittens nou steeds af te moeten leiden van slopen en vechten vond ik ook niet echt leuk. (Vechten was door blijven gaan zonder remmingen)
Zelf heb ik liever geen kittens meer.
Er zijn ook katten die gedumpt zijn omdat het baasje is overleden, echtscheiding, noem maar op.
Een kitten uit een nest nemen lijkt leuk omdat je zo'n klein ding groot ziet worden. Maar het kan ook heel veel werk zijn om je kitten van alles te moeten leren. Komt nog bij: castratie, terwijl de meeste asielkatten al ex-kater of ex-poes zijn.
Ik heb zelf ooit hele drukke kittens gehad die ik moest afleren om de boel te slopen en te vechten. Ik moest ze echt stimuleren om zoveel mogelijk te spelen.
(ze wilden niet de tuin in dus buiten spelen zat er ook niet in)
Toen ze wat ouder werden en eenmaal aan castratie toe waren, werden ze stukken rustiger, maar de beginperiode kostte echt veel tijd en energie.
En dan ben ik niet snel vermoeid, maar om die kittens nou steeds af te moeten leiden van slopen en vechten vond ik ook niet echt leuk. (Vechten was door blijven gaan zonder remmingen)
Zelf heb ik liever geen kittens meer.
Viva naar de knoppen.
woensdag 2 juni 2010 om 15:54
Oh, nee, dat zeg ik absoluut niet dat ze allemaal getraumatiseerd zijn, maar het is toch zeker zo dat een kat niet voor zijn lol in een asiel is gaan zitten. Het is op zijn minst al een vervelende ervaring geweest dat ie daar terecht is gekomen.
En Meds, jij mag er anders over denken, maar feit blijft wel dat een kitten nog veel "opener" is dan een volwassen asielkat.
En kitten wat jij meekrijgt uit het nestje is inderdaad opgevoed door moederpoes, maar het karakter is nog veel minder gevormd dan bij een volwassen kat die je uit het asiel haalt.
Ik vind dat een groot voordeel van een kitten. Ik kon hem aanwennen dat in de auto mee niet eng is, dat een tuigje niet eng is, dat hij buiten aan een tuigje loopt. Allemaal dingen waar mijn vorige kat duidelijk meer moeite mee had, puur omdat hij dat niet van kleins af aan gewend was.
Een kat heeft een karakter, tuurlijk, maar hoe dat karakter zich vormt dat hangt wel degelijk af van hoe jij met de kat omgaat, wat er wel en niet in zijn omgeving aanwezig is en dergelijke.
En persoonlijk vind ik het dan fijner om een kitten te hebben dat nog wat meer "vormbaar" is, dan een volwassen kat.
Enne, Arthemis; ik vond dat ook wel ontzettend leuk hoor, een klein katje groot zien worden. Daar heb ik gráág het werk voor over, al moet ik zeggen dat die van ons vrij makkelijk was en nog is.
Kan nog komen natuurlijk, dat draken, maar vooralsnog heb ik niet te klagen. Maar zelfs al gaat hij moeilijker doen, dan nog geloof ik dat ik dat er gráág voor over heb om een band met zo'n katje op te bouwen zoals ik nu met deze heb, en dat had ik gewoon niet met die "oude" kat, omdat die gewoon niet zo goed was met veranderingen (ik vermoed door zn leeftijd) en die dus heeeel lang aan mij heeft moeten wennen.
En Meds, jij mag er anders over denken, maar feit blijft wel dat een kitten nog veel "opener" is dan een volwassen asielkat.
En kitten wat jij meekrijgt uit het nestje is inderdaad opgevoed door moederpoes, maar het karakter is nog veel minder gevormd dan bij een volwassen kat die je uit het asiel haalt.
Ik vind dat een groot voordeel van een kitten. Ik kon hem aanwennen dat in de auto mee niet eng is, dat een tuigje niet eng is, dat hij buiten aan een tuigje loopt. Allemaal dingen waar mijn vorige kat duidelijk meer moeite mee had, puur omdat hij dat niet van kleins af aan gewend was.
Een kat heeft een karakter, tuurlijk, maar hoe dat karakter zich vormt dat hangt wel degelijk af van hoe jij met de kat omgaat, wat er wel en niet in zijn omgeving aanwezig is en dergelijke.
En persoonlijk vind ik het dan fijner om een kitten te hebben dat nog wat meer "vormbaar" is, dan een volwassen kat.
Enne, Arthemis; ik vond dat ook wel ontzettend leuk hoor, een klein katje groot zien worden. Daar heb ik gráág het werk voor over, al moet ik zeggen dat die van ons vrij makkelijk was en nog is.
Kan nog komen natuurlijk, dat draken, maar vooralsnog heb ik niet te klagen. Maar zelfs al gaat hij moeilijker doen, dan nog geloof ik dat ik dat er gráág voor over heb om een band met zo'n katje op te bouwen zoals ik nu met deze heb, en dat had ik gewoon niet met die "oude" kat, omdat die gewoon niet zo goed was met veranderingen (ik vermoed door zn leeftijd) en die dus heeeel lang aan mij heeft moeten wennen.
668, the neighbour of the Beast
woensdag 2 juni 2010 om 21:07
quote:Marels schreef op 02 juni 2010 @ 15:54:
Enne, Arthemis; ik vond dat ook wel ontzettend leuk hoor, een klein katje groot zien worden. Daar heb ik gráág het werk voor over, al moet ik zeggen dat die van ons vrij makkelijk was en nog is.
Kan nog komen natuurlijk, dat draken, maar vooralsnog heb ik niet te klagen. Maar zelfs al gaat hij moeilijker doen, dan nog geloof ik dat ik dat er gráág voor over heb om een band met zo'n katje op te bouwen zoals ik nu met deze heb, en dat had ik gewoon niet met die "oude" kat, omdat die gewoon niet zo goed was met veranderingen (ik vermoed door zn leeftijd) en die dus heeeel lang aan mij heeft moeten wennen.
Je weet dus nooit hoe katten zich qua karakter afwikkelen tijdens hun puberteit ( ), ik weet dat er net zo veel kittens zijn die rustig van karakter zijn als vreselijk drukke katjes.
Misschien zou ik het alleen doen als ik slechts één kitten zou nemen en niet twee uit één nest, die de hele dag door aan het vechten zijn. Het duurde echt tot de castratie voor het over was met het hyper-gedrag van de kleuters.
Enne, Arthemis; ik vond dat ook wel ontzettend leuk hoor, een klein katje groot zien worden. Daar heb ik gráág het werk voor over, al moet ik zeggen dat die van ons vrij makkelijk was en nog is.
Kan nog komen natuurlijk, dat draken, maar vooralsnog heb ik niet te klagen. Maar zelfs al gaat hij moeilijker doen, dan nog geloof ik dat ik dat er gráág voor over heb om een band met zo'n katje op te bouwen zoals ik nu met deze heb, en dat had ik gewoon niet met die "oude" kat, omdat die gewoon niet zo goed was met veranderingen (ik vermoed door zn leeftijd) en die dus heeeel lang aan mij heeft moeten wennen.
Je weet dus nooit hoe katten zich qua karakter afwikkelen tijdens hun puberteit ( ), ik weet dat er net zo veel kittens zijn die rustig van karakter zijn als vreselijk drukke katjes.
Misschien zou ik het alleen doen als ik slechts één kitten zou nemen en niet twee uit één nest, die de hele dag door aan het vechten zijn. Het duurde echt tot de castratie voor het over was met het hyper-gedrag van de kleuters.
Viva naar de knoppen.
woensdag 2 juni 2010 om 21:16
quote:Marels schreef op 02 juni 2010 @ 15:54:
Ik vind dat een groot voordeel van een kitten. Ik kon hem aanwennen dat in de auto mee niet eng is, dat een tuigje niet eng is, dat hij buiten aan een tuigje loopt. Allemaal dingen waar mijn vorige kat duidelijk meer moeite mee had, puur omdat hij dat niet van kleins af aan gewend was.
Een kat heeft een karakter, tuurlijk, maar hoe dat karakter zich vormt dat hangt wel degelijk af van hoe jij met de kat omgaat, wat er wel en niet in zijn omgeving aanwezig is en dergelijke.
En persoonlijk vind ik het dan fijner om een kitten te hebben dat nog wat meer "vormbaar" is, dan een volwassen kat.
Enne, Arthemis; ik vond dat ook wel ontzettend leuk hoor, een klein katje groot zien worden. Daar heb ik gráág het werk voor over, al moet ik zeggen dat die van ons vrij makkelijk was en nog is.
Kan nog komen natuurlijk, dat draken, maar vooralsnog heb ik niet te klagen. Maar zelfs al gaat hij moeilijker doen, dan nog geloof ik dat ik dat er gráág voor over heb om een band met zo'n katje op te bouwen zoals ik nu met deze heb, en dat had ik gewoon niet met die "oude" kat, omdat die gewoon niet zo goed was met veranderingen (ik vermoed door zn leeftijd) en die dus heeeel lang aan mij heeft moeten wennen.
Mensen zijn altijd bezig met wat ZIJ vinden, wat ZIJ leuk vinden en wat ZIJ verlangen.
maar zelden met wat dieren vinden, wat hun behoeftes zijn.
Als je van dieren houdt, dan doe je er gewoon moeite voor. En je houdt ook rekening met wat ZIJ nodig hebben.
Niet persoonlijk hoor.
Zelf ben ik een hondenmens. En puppies zijn prachtig leuk. maar ik heb ervaren wat je kunt bereiken met een hond die allang puppietijd is ontgroeid, die van niets terecht kwam in een situatie waarin goed voedsel geboden werd, veiligheid, vriendschap.
Ik ga voor die asielhond.
Ik vind dat een groot voordeel van een kitten. Ik kon hem aanwennen dat in de auto mee niet eng is, dat een tuigje niet eng is, dat hij buiten aan een tuigje loopt. Allemaal dingen waar mijn vorige kat duidelijk meer moeite mee had, puur omdat hij dat niet van kleins af aan gewend was.
Een kat heeft een karakter, tuurlijk, maar hoe dat karakter zich vormt dat hangt wel degelijk af van hoe jij met de kat omgaat, wat er wel en niet in zijn omgeving aanwezig is en dergelijke.
En persoonlijk vind ik het dan fijner om een kitten te hebben dat nog wat meer "vormbaar" is, dan een volwassen kat.
Enne, Arthemis; ik vond dat ook wel ontzettend leuk hoor, een klein katje groot zien worden. Daar heb ik gráág het werk voor over, al moet ik zeggen dat die van ons vrij makkelijk was en nog is.
Kan nog komen natuurlijk, dat draken, maar vooralsnog heb ik niet te klagen. Maar zelfs al gaat hij moeilijker doen, dan nog geloof ik dat ik dat er gráág voor over heb om een band met zo'n katje op te bouwen zoals ik nu met deze heb, en dat had ik gewoon niet met die "oude" kat, omdat die gewoon niet zo goed was met veranderingen (ik vermoed door zn leeftijd) en die dus heeeel lang aan mij heeft moeten wennen.
Mensen zijn altijd bezig met wat ZIJ vinden, wat ZIJ leuk vinden en wat ZIJ verlangen.
maar zelden met wat dieren vinden, wat hun behoeftes zijn.
Als je van dieren houdt, dan doe je er gewoon moeite voor. En je houdt ook rekening met wat ZIJ nodig hebben.
Niet persoonlijk hoor.
Zelf ben ik een hondenmens. En puppies zijn prachtig leuk. maar ik heb ervaren wat je kunt bereiken met een hond die allang puppietijd is ontgroeid, die van niets terecht kwam in een situatie waarin goed voedsel geboden werd, veiligheid, vriendschap.
Ik ga voor die asielhond.
woensdag 2 juni 2010 om 21:34
quote:iones schreef op 02 juni 2010 @ 21:16:
[...]
Mensen zijn altijd bezig met wat ZIJ vinden, wat ZIJ leuk vinden en wat ZIJ verlangen.
maar zelden met wat dieren vinden, wat hun behoeftes zijn.
Als je van dieren houdt, dan doe je er gewoon moeite voor. En je houdt ook rekening met wat ZIJ nodig hebben.
.
Lees eerst eens zonder slechts het onderwerp te markeren, niemand zegt hier dat we niet alle mogelijke moeite voor onze katten doen.
Ik heb alles voor de katten over, ik zeg alleen dat ik zelf waarschijnlijk geen tweede keer kittens zal nemen.
En als mensen niet weloverwogen achter hun eigen keuze staan, dan is de kans juist groter dan dieren in het asiel belanden.
Ik begrijp dat je het goed bedoelt, maar de keuze van het nemen van een huisdier kun je dan ook wel gelijk egoïstisch noemen.
Mensen nemen nu eenmaal huisdieren voor hun plezier.
[...]
Mensen zijn altijd bezig met wat ZIJ vinden, wat ZIJ leuk vinden en wat ZIJ verlangen.
maar zelden met wat dieren vinden, wat hun behoeftes zijn.
Als je van dieren houdt, dan doe je er gewoon moeite voor. En je houdt ook rekening met wat ZIJ nodig hebben.
.
Lees eerst eens zonder slechts het onderwerp te markeren, niemand zegt hier dat we niet alle mogelijke moeite voor onze katten doen.
Ik heb alles voor de katten over, ik zeg alleen dat ik zelf waarschijnlijk geen tweede keer kittens zal nemen.
En als mensen niet weloverwogen achter hun eigen keuze staan, dan is de kans juist groter dan dieren in het asiel belanden.
Ik begrijp dat je het goed bedoelt, maar de keuze van het nemen van een huisdier kun je dan ook wel gelijk egoïstisch noemen.
Mensen nemen nu eenmaal huisdieren voor hun plezier.
Viva naar de knoppen.
donderdag 3 juni 2010 om 15:27
quote:iones schreef op 03 juni 2010 @ 15:19:
Yep, mensen doen dingen die ze doen voor hun plezier. MAar als de dingen geen dingen zijn, maar levende wezens, zullen ze toch echt rekening moeten houden met de wensen van die ander.Tuurlijk. Dat staat voor mij allang vast. Helaas kan ik dat niet over alle dierenbezitters zeggen, maar ik denk dat dit topic juist bedoeld is om het beste voor de kat te kunnen overwegen.
Yep, mensen doen dingen die ze doen voor hun plezier. MAar als de dingen geen dingen zijn, maar levende wezens, zullen ze toch echt rekening moeten houden met de wensen van die ander.Tuurlijk. Dat staat voor mij allang vast. Helaas kan ik dat niet over alle dierenbezitters zeggen, maar ik denk dat dit topic juist bedoeld is om het beste voor de kat te kunnen overwegen.
Viva naar de knoppen.
vrijdag 4 juni 2010 om 00:21
quote:Marels schreef op 02 juni 2010 @ 15:54:
Oh, nee, dat zeg ik absoluut niet dat ze allemaal getraumatiseerd zijn, maar het is toch zeker zo dat een kat niet voor zijn lol in een asiel is gaan zitten. Het is op zijn minst al een vervelende ervaring geweest dat ie daar terecht is gekomen.
En Meds, jij mag er anders over denken, maar feit blijft wel dat een kitten nog veel "opener" is dan een volwassen asielkat.
Maar dat is onzin, je weet nog helemaal niet hoe het kitten zich zal ontwikkelen.
En kitten wat jij meekrijgt uit het nestje is inderdaad opgevoed door moederpoes, maar het karakter is nog veel minder gevormd dan bij een volwassen kat die je uit het asiel haalt.
Ik denk dat je erover heen leest maar je kan in de asiels ook volop kittens krijgen met moederpoes er nog bij. Dus als je perse een kitten wil omdat je denk dat je die nog kan vormen is het asiel een hele logische plek.
Ik vind dat een groot voordeel van een kitten. Ik kon hem aanwennen dat in de auto mee niet eng is, dat een tuigje niet eng is, dat hij buiten aan een tuigje loopt. Allemaal dingen waar mijn vorige kat duidelijk meer moeite mee had, puur omdat hij dat niet van kleins af aan gewend was.
Een kat heeft een karakter, tuurlijk, maar hoe dat karakter zich vormt dat hangt wel degelijk af van hoe jij met de kat omgaat, wat er wel en niet in zijn omgeving aanwezig is en dergelijke.
Dat wordt vooral bepaald door de eerste 12 weken van zijn leven
En persoonlijk vind ik het dan fijner om een kitten te hebben dat nog wat meer "vormbaar" is, dan een volwassen kat.
Enne, Arthemis; ik vond dat ook wel ontzettend leuk hoor, een klein katje groot zien worden. Daar heb ik gráág het werk voor over, al moet ik zeggen dat die van ons vrij makkelijk was en nog is.
Kan nog komen natuurlijk, dat draken, maar vooralsnog heb ik niet te klagen. Maar zelfs al gaat hij moeilijker doen, dan nog geloof ik dat ik dat er gráág voor over heb om een band met zo'n katje op te bouwen zoals ik nu met deze heb, en dat had ik gewoon niet met die "oude" kat, omdat die gewoon niet zo goed was met veranderingen (ik vermoed door zn leeftijd) en die dus heeeel lang aan mij heeft moeten wennen.
Oh, nee, dat zeg ik absoluut niet dat ze allemaal getraumatiseerd zijn, maar het is toch zeker zo dat een kat niet voor zijn lol in een asiel is gaan zitten. Het is op zijn minst al een vervelende ervaring geweest dat ie daar terecht is gekomen.
En Meds, jij mag er anders over denken, maar feit blijft wel dat een kitten nog veel "opener" is dan een volwassen asielkat.
Maar dat is onzin, je weet nog helemaal niet hoe het kitten zich zal ontwikkelen.
En kitten wat jij meekrijgt uit het nestje is inderdaad opgevoed door moederpoes, maar het karakter is nog veel minder gevormd dan bij een volwassen kat die je uit het asiel haalt.
Ik denk dat je erover heen leest maar je kan in de asiels ook volop kittens krijgen met moederpoes er nog bij. Dus als je perse een kitten wil omdat je denk dat je die nog kan vormen is het asiel een hele logische plek.
Ik vind dat een groot voordeel van een kitten. Ik kon hem aanwennen dat in de auto mee niet eng is, dat een tuigje niet eng is, dat hij buiten aan een tuigje loopt. Allemaal dingen waar mijn vorige kat duidelijk meer moeite mee had, puur omdat hij dat niet van kleins af aan gewend was.
Een kat heeft een karakter, tuurlijk, maar hoe dat karakter zich vormt dat hangt wel degelijk af van hoe jij met de kat omgaat, wat er wel en niet in zijn omgeving aanwezig is en dergelijke.
Dat wordt vooral bepaald door de eerste 12 weken van zijn leven
En persoonlijk vind ik het dan fijner om een kitten te hebben dat nog wat meer "vormbaar" is, dan een volwassen kat.
Enne, Arthemis; ik vond dat ook wel ontzettend leuk hoor, een klein katje groot zien worden. Daar heb ik gráág het werk voor over, al moet ik zeggen dat die van ons vrij makkelijk was en nog is.
Kan nog komen natuurlijk, dat draken, maar vooralsnog heb ik niet te klagen. Maar zelfs al gaat hij moeilijker doen, dan nog geloof ik dat ik dat er gráág voor over heb om een band met zo'n katje op te bouwen zoals ik nu met deze heb, en dat had ik gewoon niet met die "oude" kat, omdat die gewoon niet zo goed was met veranderingen (ik vermoed door zn leeftijd) en die dus heeeel lang aan mij heeft moeten wennen.
vrijdag 4 juni 2010 om 13:56
Tja, de katten die ik nu heb, heb ik overgenomen van anderen. Ze zijn al iets ouder. Ze zijn zo rustig dat ik me nauwelijks voor kan stellen dat ze ooit drakerig zijn geweest als pubers.
Maar misschien hebben ze altijd wel een rustig temperament gehad.
Ik kan ook bijna alles met ze doen zonder een haal te krijgen. Op een enkele beet na als ze iets juíst prettig vinden, maar dat hoort erbij.
Maar misschien hebben ze altijd wel een rustig temperament gehad.
Ik kan ook bijna alles met ze doen zonder een haal te krijgen. Op een enkele beet na als ze iets juíst prettig vinden, maar dat hoort erbij.
Viva naar de knoppen.
woensdag 9 juni 2010 om 18:25
In principe denk ik inderdaad dat het beter is om een asielkat te nemen. Toen ik zelf echter op zoek was naar een nieuwe kat en eens mijn licht ging opsteken bij het asiel, bleek dat er wel bijzonder veel dieren bijzaten met allerlei klachten (die daar dan ook speciaal duur niervoer voor moeten hebben bv) of gedragsproblemen. Daar moet je dus wel goed op letten en erover nadenken of je tijd/aandacht genoeg hebt om zo'n kat te laten wennen en te laten aanpassen aan jouw omgeving. Natuurlijk kun je ook niet van tevoren weten hoe een kitten zich ontwikkelt, trouwens.
Ik heb uiteindelijk zelf 2 kittens genomen (omdat ik dat stiekem toch leuker vond en veel thuis was dus ik had alle tijd om ze te socialiseren), waren wel ook 2 hele zielige ondervoede verwaarloosde dus daardoor had ik niet zoveel gewetenswroeging over alle zielige oudjes die ik had laten zitten, haha.
Ik heb uiteindelijk zelf 2 kittens genomen (omdat ik dat stiekem toch leuker vond en veel thuis was dus ik had alle tijd om ze te socialiseren), waren wel ook 2 hele zielige ondervoede verwaarloosde dus daardoor had ik niet zoveel gewetenswroeging over alle zielige oudjes die ik had laten zitten, haha.
donderdag 10 juni 2010 om 09:13
quote:Marels schreef op 02 juni 2010 @ 15:54:
Oh, nee, dat zeg ik absoluut niet dat ze allemaal getraumatiseerd zijn, maar het is toch zeker zo dat een kat niet voor zijn lol in een asiel is gaan zitten. Het is op zijn minst al een vervelende ervaring geweest dat ie daar terecht is gekomen.
En Meds, jij mag er anders over denken, maar feit blijft wel dat een kitten nog veel "opener" is dan een volwassen asielkat.
En kitten wat jij meekrijgt uit het nestje is inderdaad opgevoed door moederpoes, maar het karakter is nog veel minder gevormd dan bij een volwassen kat die je uit het asiel haalt.
Ik vind dat een groot voordeel van een kitten. Ik kon hem aanwennen dat in de auto mee niet eng is, dat een tuigje niet eng is, dat hij buiten aan een tuigje loopt. Allemaal dingen waar mijn vorige kat duidelijk meer moeite mee had, puur omdat hij dat niet van kleins af aan gewend was.
Een kat heeft een karakter, tuurlijk, maar hoe dat karakter zich vormt dat hangt wel degelijk af van hoe jij met de kat omgaat, wat er wel en niet in zijn omgeving aanwezig is en dergelijke.
En persoonlijk vind ik het dan fijner om een kitten te hebben dat nog wat meer "vormbaar" is, dan een volwassen kat.
Enne, Arthemis; ik vond dat ook wel ontzettend leuk hoor, een klein katje groot zien worden. Daar heb ik gráág het werk voor over, al moet ik zeggen dat die van ons vrij makkelijk was en nog is.
Kan nog komen natuurlijk, dat draken, maar vooralsnog heb ik niet te klagen. Maar zelfs al gaat hij moeilijker doen, dan nog geloof ik dat ik dat er gráág voor over heb om een band met zo'n katje op te bouwen zoals ik nu met deze heb, en dat had ik gewoon niet met die "oude" kat, omdat die gewoon niet zo goed was met veranderingen (ik vermoed door zn leeftijd) en die dus heeeel lang aan mij heeft moeten wennen.
Ik ben het er niet helemaal mee eens dat een kitten opener is dan een asielkat. Toen ik het asiel binnenliep kwamen er veel katten op me af, heel nieuwschierig. Mijn 2 katers hadden meteen interesse en wouden knuffelen en stoeien. Ik weet niks van de geschiedenis van een van mijn katers maar bij het asiel vertelde ze wel zijn karakter, ze zeiden dat hij heel verlegen was en een beetje mensenschuw, maar hij kwam meteen naar ons toe en we wisten meteen dat we hem wouden.
Kijk bij beide kan het misgaan, een asielkat kan niet zijn wat je wou maar een kitten kan ook de mist in gaan met karakter.
Persoonlijk zou ik de volgende keer weer een volwassen kat halen uit het asiel en het liefst weer 2. Die kittens zijn altijd zo weg.
Oh, nee, dat zeg ik absoluut niet dat ze allemaal getraumatiseerd zijn, maar het is toch zeker zo dat een kat niet voor zijn lol in een asiel is gaan zitten. Het is op zijn minst al een vervelende ervaring geweest dat ie daar terecht is gekomen.
En Meds, jij mag er anders over denken, maar feit blijft wel dat een kitten nog veel "opener" is dan een volwassen asielkat.
En kitten wat jij meekrijgt uit het nestje is inderdaad opgevoed door moederpoes, maar het karakter is nog veel minder gevormd dan bij een volwassen kat die je uit het asiel haalt.
Ik vind dat een groot voordeel van een kitten. Ik kon hem aanwennen dat in de auto mee niet eng is, dat een tuigje niet eng is, dat hij buiten aan een tuigje loopt. Allemaal dingen waar mijn vorige kat duidelijk meer moeite mee had, puur omdat hij dat niet van kleins af aan gewend was.
Een kat heeft een karakter, tuurlijk, maar hoe dat karakter zich vormt dat hangt wel degelijk af van hoe jij met de kat omgaat, wat er wel en niet in zijn omgeving aanwezig is en dergelijke.
En persoonlijk vind ik het dan fijner om een kitten te hebben dat nog wat meer "vormbaar" is, dan een volwassen kat.
Enne, Arthemis; ik vond dat ook wel ontzettend leuk hoor, een klein katje groot zien worden. Daar heb ik gráág het werk voor over, al moet ik zeggen dat die van ons vrij makkelijk was en nog is.
Kan nog komen natuurlijk, dat draken, maar vooralsnog heb ik niet te klagen. Maar zelfs al gaat hij moeilijker doen, dan nog geloof ik dat ik dat er gráág voor over heb om een band met zo'n katje op te bouwen zoals ik nu met deze heb, en dat had ik gewoon niet met die "oude" kat, omdat die gewoon niet zo goed was met veranderingen (ik vermoed door zn leeftijd) en die dus heeeel lang aan mij heeft moeten wennen.
Ik ben het er niet helemaal mee eens dat een kitten opener is dan een asielkat. Toen ik het asiel binnenliep kwamen er veel katten op me af, heel nieuwschierig. Mijn 2 katers hadden meteen interesse en wouden knuffelen en stoeien. Ik weet niks van de geschiedenis van een van mijn katers maar bij het asiel vertelde ze wel zijn karakter, ze zeiden dat hij heel verlegen was en een beetje mensenschuw, maar hij kwam meteen naar ons toe en we wisten meteen dat we hem wouden.
Kijk bij beide kan het misgaan, een asielkat kan niet zijn wat je wou maar een kitten kan ook de mist in gaan met karakter.
Persoonlijk zou ik de volgende keer weer een volwassen kat halen uit het asiel en het liefst weer 2. Die kittens zijn altijd zo weg.
vrijdag 11 juni 2010 om 17:40
quote:iones schreef op 19 mei 2010 @ 22:37:
als mensen nu ECHT van katten hielden, zorgden ze ervoor dat er niet NOG meer katten bij kwamen. Dan kwam het asiel een keertje leger.
Al die arme kansloze katten, vooral de bejaarde die niemand wil. Het zijn stumperds. Zij hebben toch ook recht op een tehuis?:
Ik zou daarom al niet voor een kitten gaan maar voor een kat uit het asiel. Liefst 2 zodat ze veel aan elkaar hebben als je er niet bent. Want hoe solitair katten ook zijn, in hun eentje vinden ze het wel vaak saai.Hier ben ik het he-le-maal mee eens!!
als mensen nu ECHT van katten hielden, zorgden ze ervoor dat er niet NOG meer katten bij kwamen. Dan kwam het asiel een keertje leger.
Al die arme kansloze katten, vooral de bejaarde die niemand wil. Het zijn stumperds. Zij hebben toch ook recht op een tehuis?:
Ik zou daarom al niet voor een kitten gaan maar voor een kat uit het asiel. Liefst 2 zodat ze veel aan elkaar hebben als je er niet bent. Want hoe solitair katten ook zijn, in hun eentje vinden ze het wel vaak saai.Hier ben ik het he-le-maal mee eens!!
vrijdag 11 juni 2010 om 17:46
quote:iones schreef op 01 juni 2010 @ 18:03:
Eigenlijk is het een vooroordeel dat een asielkat "een verleden heeft".
Net als bij honden. Er wordt beweerd dat daar allemaal probleem honden zitten. MAar dat is niet zo.
De baasjes, die veroorzaakten het probleem. Niet de hond of de kat. De arme dieren die daar zitten hadden probleemmensen.
En hiermee ook.
In het asiel zitten dieren die verwaarsloosd werden, of bij mensen woonden die uit huis gezet werden door de woningbouw ofzo, of dieren die weg moesten omdat mensen gingen scheiden/bij nader inzien geen tijd hadden/het snoezige er af was/ineens "allergisch" werden (ja ja...), of mensen die in een bejaardentehuis geplaatst werden en met pijn in hun hart hun lieve aanhankelijke trouwe kat naar het asiel moesten brengen....
Dus heeft zo'n dier dan een verleden?
In die zin dat 'ie vóór jou ook bij iemand gewoond heeft ja.
Da's toch niet erg?
(We hebben allemaal een verleden. Je partner heb je toch ook niet linea recta achter mamma's stoofpot vandaan geplukt ?)
Eigenlijk is het een vooroordeel dat een asielkat "een verleden heeft".
Net als bij honden. Er wordt beweerd dat daar allemaal probleem honden zitten. MAar dat is niet zo.
De baasjes, die veroorzaakten het probleem. Niet de hond of de kat. De arme dieren die daar zitten hadden probleemmensen.
En hiermee ook.
In het asiel zitten dieren die verwaarsloosd werden, of bij mensen woonden die uit huis gezet werden door de woningbouw ofzo, of dieren die weg moesten omdat mensen gingen scheiden/bij nader inzien geen tijd hadden/het snoezige er af was/ineens "allergisch" werden (ja ja...), of mensen die in een bejaardentehuis geplaatst werden en met pijn in hun hart hun lieve aanhankelijke trouwe kat naar het asiel moesten brengen....
Dus heeft zo'n dier dan een verleden?
In die zin dat 'ie vóór jou ook bij iemand gewoond heeft ja.
Da's toch niet erg?
(We hebben allemaal een verleden. Je partner heb je toch ook niet linea recta achter mamma's stoofpot vandaan geplukt ?)
zaterdag 12 juni 2010 om 10:47
Ik kwam laatst bij de kattenblikjes een vrouw tegen die `nog één keer´ kittens wilde fokken met haar (rasloze) huiskatten. Gewoon voor haar plezier. Ze had nog niet eens belangstellenden voor een nest.
Ik vind dat niet normaal. Als je een cattery hebt is het een ander verhaal, maar kittens laten komen terwijl er geen vraag naar is, dat is egoïstisch.
Zo belanden kittens in het asiel.
Ik vind dat niet normaal. Als je een cattery hebt is het een ander verhaal, maar kittens laten komen terwijl er geen vraag naar is, dat is egoïstisch.
Zo belanden kittens in het asiel.
Viva naar de knoppen.
