Psyche
alle pijlers
lang geleden... deel 5
zaterdag 3 april 2010 om 18:52
Vervolg van "lang geleden verkracht niet behandelt maar wel last ervan hebben" deel 4.
Inmiddels zijn er een aantal wel degelijk bezig met een behandeling( in allerlei vormen) en andere die niet daarvoor kiezen.
Lang geleden... deel 4
Inmiddels zijn er een aantal wel degelijk bezig met een behandeling( in allerlei vormen) en andere die niet daarvoor kiezen.
Lang geleden... deel 4
anoniem_30197 wijzigde dit bericht op 03-04-2010 20:14
Reden: link geplaatst
Reden: link geplaatst
% gewijzigd
donderdag 3 juni 2010 om 13:52
Vandaag voel ik me goed, gewoon. Heb lekker gewerkt met de ukkies en daarna heb ik een terrasje gepakt voor een ijsje en een tosti. Goed en voldoende eten is moeilijk op dit moment omdat ik veel misselijk ben. Heeft met de emdr te maken. Maar de intensiteit van de herinnering is al wel van een 10 naar een 5 afgezakt. Dat heb ik al bereikt! Zonder misselijkheid zelfs al een 3.
Zus was zo lief om te bellen gister en dat waardeer ik zeer. Zeker omdat ze dan ook dingen over zichzelf vertelt, die ze anders niet zo snel vertelt. Vier jaar terug, bij de eerste serie emdr deed ze dat ook. Tof van haar.
Iry, wat moet dat moeilijk zijn om te bevatten. Het is niet te snappen hoe je vriend heeft gehandeld. Zelf probeer ik ook graag erachter te komen waarom mensen dingen doen, geeft me een gevoel van controle. Dat ben je nu helemaal kwijt. Naast de verscheurdheid van het je verlaten voelen moet dat ook heel moeilijk zijn. Wat maakbaar leek voor de kinderen valt nu ook in duigen.
Weet je al wat van de herstellingsoord waar je heen wilt?
En dank je voor de hug. Jij ook alle sterkte toegewenst. Gewoon hier schelden als je wilt, of verdrietig zijn. Ik probeerde gister je topic te vinden maar ik zag dat je had verzocht het weg te halen. Waarom, als ik vragen mag? Ik had het een aantal dagen niet meegelezen, ben benieuwd wat ik gemist heb. Of ging het over dat je zo teveel priveinfo gaf voor de toekomstige tegenpartij?
Lynn, jij ook bedankt voor je reaktie. Heb gisteravond nog gezongen met mijn koortje en dat ging redelijk. Af en toe nog steken rond mijn hartstreek, die ik anders nooit heb. Dus nog wel wat naweeen gehad. Maandag mag ik weer.
Appel, het is wat mij betreft geen lange weg meer hoor, maar een paar sessies. Ik heb het grootste deel van het misbruik al met emdr verwerkt een jaar of 4 geleden. Heel veel dingen die als triggers werkten zijn dat al jaren niet meer. Maar het lijfelijk me herinneren, dat moest nog en kwam 2 keer per jaar heel heftig terug. Met sporten heb ik er ook last van, dus daar wilde ik van af. Voor mij de laatste loodjes voor het gewone leven kan beginnen.
Zus was zo lief om te bellen gister en dat waardeer ik zeer. Zeker omdat ze dan ook dingen over zichzelf vertelt, die ze anders niet zo snel vertelt. Vier jaar terug, bij de eerste serie emdr deed ze dat ook. Tof van haar.
Iry, wat moet dat moeilijk zijn om te bevatten. Het is niet te snappen hoe je vriend heeft gehandeld. Zelf probeer ik ook graag erachter te komen waarom mensen dingen doen, geeft me een gevoel van controle. Dat ben je nu helemaal kwijt. Naast de verscheurdheid van het je verlaten voelen moet dat ook heel moeilijk zijn. Wat maakbaar leek voor de kinderen valt nu ook in duigen.
Weet je al wat van de herstellingsoord waar je heen wilt?
En dank je voor de hug. Jij ook alle sterkte toegewenst. Gewoon hier schelden als je wilt, of verdrietig zijn. Ik probeerde gister je topic te vinden maar ik zag dat je had verzocht het weg te halen. Waarom, als ik vragen mag? Ik had het een aantal dagen niet meegelezen, ben benieuwd wat ik gemist heb. Of ging het over dat je zo teveel priveinfo gaf voor de toekomstige tegenpartij?
Lynn, jij ook bedankt voor je reaktie. Heb gisteravond nog gezongen met mijn koortje en dat ging redelijk. Af en toe nog steken rond mijn hartstreek, die ik anders nooit heb. Dus nog wel wat naweeen gehad. Maandag mag ik weer.
Appel, het is wat mij betreft geen lange weg meer hoor, maar een paar sessies. Ik heb het grootste deel van het misbruik al met emdr verwerkt een jaar of 4 geleden. Heel veel dingen die als triggers werkten zijn dat al jaren niet meer. Maar het lijfelijk me herinneren, dat moest nog en kwam 2 keer per jaar heel heftig terug. Met sporten heb ik er ook last van, dus daar wilde ik van af. Voor mij de laatste loodjes voor het gewone leven kan beginnen.
donderdag 3 juni 2010 om 23:59
Lieve vrouwen, ik wil jullie allemaal maar weer eens een dikke knuffel geven.
Hanke, wat bijzonder is het dat je het effect van de EMDR vandaag al hebt kunnen merken. Lijkt me zo gek dat je zo'n verandering kunt voelen in zo'n korte tijd. Niet in de zin van dat ik denk dat het niet zou kunnen maar gewoon oprecht dat het me gek lijkt om me over oude gevoelens ineens anders te voelen.
Heb het ook wel meegemaakt in therapie maar dat werkt natuurlijk anders, geleidelijker. Hoop dat je je laatste loodjes achter je kunt laten.
Iry, ook ik zocht je en las dat je je topic hebt laten sluiten. Ik heb de laatste pagina's niet gelezen denk ik. Het is zo dubbel als ik je lees. Ik voel me soms haast persoonlijk aangesproken, hoe anders de zaken ook liggen. Ik voel zo met je mee maar ook ik laat iemand achter die zich voelt als jij. Terecht of niet, het gevoel is hetzelfde.
Lieve vrouw ik wens je de kracht om jezelf bij elkaar te houden, kleine stap voor kleine stap vooruit te blijven lopen, te blijven ademen en goed voor jezelf te zorgen.
Hanke, wat bijzonder is het dat je het effect van de EMDR vandaag al hebt kunnen merken. Lijkt me zo gek dat je zo'n verandering kunt voelen in zo'n korte tijd. Niet in de zin van dat ik denk dat het niet zou kunnen maar gewoon oprecht dat het me gek lijkt om me over oude gevoelens ineens anders te voelen.
Heb het ook wel meegemaakt in therapie maar dat werkt natuurlijk anders, geleidelijker. Hoop dat je je laatste loodjes achter je kunt laten.
Iry, ook ik zocht je en las dat je je topic hebt laten sluiten. Ik heb de laatste pagina's niet gelezen denk ik. Het is zo dubbel als ik je lees. Ik voel me soms haast persoonlijk aangesproken, hoe anders de zaken ook liggen. Ik voel zo met je mee maar ook ik laat iemand achter die zich voelt als jij. Terecht of niet, het gevoel is hetzelfde.
Lieve vrouw ik wens je de kracht om jezelf bij elkaar te houden, kleine stap voor kleine stap vooruit te blijven lopen, te blijven ademen en goed voor jezelf te zorgen.
vrijdag 4 juni 2010 om 02:05
Ik weet natuurlijk niet hoe jullie situatie is Philo.
Maar eerder ben ik zelf ook eens diegene geweest die de streep eronder zette, en zeker was die situatie totaal niet vergelijkbaar met deze.
Ik denk zomaar dat jij je niet aangesproken moet voelen, want echt geloof mij, wat vriend doet, deed, en handelt en wat er werkelijk aan de hand is, is gewoon te bizar. Daar kan je gerust een paar psychologen op los laten.
Maar niet hier uit te leggen, te persoonlijk.
Anyway, bizar of niet, ik heb het er mee te doen.
Ik heb het topic weg laten halen omdat ik mij teveel mee liet slepen om persoonlijke info te schrijven en wilde wat meer afstand van mijn emotie's doen, vandaar.
Vanavond bij vrienden geweest, en terug naar huis bedacht ik mij, wat ongelooflijk fijn al die lieve mensen, en wat blijk ik er ineens veel te hebben.
Ik voel mij erg alleen in huis.
Maar eerder ben ik zelf ook eens diegene geweest die de streep eronder zette, en zeker was die situatie totaal niet vergelijkbaar met deze.
Ik denk zomaar dat jij je niet aangesproken moet voelen, want echt geloof mij, wat vriend doet, deed, en handelt en wat er werkelijk aan de hand is, is gewoon te bizar. Daar kan je gerust een paar psychologen op los laten.
Maar niet hier uit te leggen, te persoonlijk.
Anyway, bizar of niet, ik heb het er mee te doen.
Ik heb het topic weg laten halen omdat ik mij teveel mee liet slepen om persoonlijke info te schrijven en wilde wat meer afstand van mijn emotie's doen, vandaar.
Vanavond bij vrienden geweest, en terug naar huis bedacht ik mij, wat ongelooflijk fijn al die lieve mensen, en wat blijk ik er ineens veel te hebben.
Ik voel mij erg alleen in huis.
vrijdag 4 juni 2010 om 10:20
Hallo allemaal
Het lukt niet om ook maar iets te schrijven. Gisteren ook al zitten schrijven en deleten, schrijven en deleten. Therapie roept zoveel op en het is zo persoonlijk, zo van dat kleine kind toen, dat ik het zelfs nauwelijks met EM durf te delen. (Maar wel doe uiteindelijk.)
Ik miste je topic ook al, Iry. Mis je het van je af kunnen schrijven? Je kunt altijd nog op hyves terecht als je wilt. Fijn dat je zoveel steun om je heen hebt.
En Hanke, wat fijn dat het zo meteen voelbaar is met de EMDR. Bij mij gingen die cijfers alleen maar omhoog, ik ben er na een paar sessies mee gestopt, ook omdat ik me niet op mijn gemak voelde met die therapeute.
Voor iedereen een vandaag.
Heb een goede dag!
Het lukt niet om ook maar iets te schrijven. Gisteren ook al zitten schrijven en deleten, schrijven en deleten. Therapie roept zoveel op en het is zo persoonlijk, zo van dat kleine kind toen, dat ik het zelfs nauwelijks met EM durf te delen. (Maar wel doe uiteindelijk.)
Ik miste je topic ook al, Iry. Mis je het van je af kunnen schrijven? Je kunt altijd nog op hyves terecht als je wilt. Fijn dat je zoveel steun om je heen hebt.
En Hanke, wat fijn dat het zo meteen voelbaar is met de EMDR. Bij mij gingen die cijfers alleen maar omhoog, ik ben er na een paar sessies mee gestopt, ook omdat ik me niet op mijn gemak voelde met die therapeute.
Voor iedereen een vandaag.
Heb een goede dag!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 5 juni 2010 om 12:22
Ja ik ik mis het van mij afschrijven.
Mag ik het hier even doen?
Ik voel mij namelijk heel erg alleen al heb ik lieven mensen om mij heen.
Ik heb zoveel gedachtes en gevoelens die maar rondrazen till its madness in my mind.
Hoe in vredesnaam kan dit dezelfde man zijn waar ik 10 jaar van heb gehouden, die ik 10 jaar op een voetstuk had staan omdat hij zo goed was voor mijn kinderen.
Wanneer is de verhouding veranderd?
Ik krijg het maar niet geaccepteerd, dat ik feitelijk gewoon keihard voorgelogen ben ,en daarmee bedrogen.
Dat het leven waar ik op bouwde en vertrouwde niet waar was.
Van de 1 op de andere dag is alles anders, waar je in geloofde, wat je liefhad en hoe je toekomst voor je lag.
Het leek echt zo vreselijk echt allemaal dat dit echt zo waanzin lijkt, alleen....dit is echt en het andere bleek waanzin te zijn.
Die knop omzetten in mijn hoofd vraagt echt het onmogelijke.
En al wat al is, het ondraaglijke verdriet, kind nummer 1 die al echt de weg kwijt is nu.
De rest, daar maak ik mij vreselijke zorgen om.
En hij.....zit opgelucht op het terras, zo hoor ik.
Ver weg van alle ellende.
Hoort van alle kanten de afkeuring uit zijn omgeving, maar zegt enkel, dat weet ik, die schuld neem ik op mij, en daar is alles mee gezegd.
Hij pakt nog een biertje.
Mag ik het hier even doen?
Ik voel mij namelijk heel erg alleen al heb ik lieven mensen om mij heen.
Ik heb zoveel gedachtes en gevoelens die maar rondrazen till its madness in my mind.
Hoe in vredesnaam kan dit dezelfde man zijn waar ik 10 jaar van heb gehouden, die ik 10 jaar op een voetstuk had staan omdat hij zo goed was voor mijn kinderen.
Wanneer is de verhouding veranderd?
Ik krijg het maar niet geaccepteerd, dat ik feitelijk gewoon keihard voorgelogen ben ,en daarmee bedrogen.
Dat het leven waar ik op bouwde en vertrouwde niet waar was.
Van de 1 op de andere dag is alles anders, waar je in geloofde, wat je liefhad en hoe je toekomst voor je lag.
Het leek echt zo vreselijk echt allemaal dat dit echt zo waanzin lijkt, alleen....dit is echt en het andere bleek waanzin te zijn.
Die knop omzetten in mijn hoofd vraagt echt het onmogelijke.
En al wat al is, het ondraaglijke verdriet, kind nummer 1 die al echt de weg kwijt is nu.
De rest, daar maak ik mij vreselijke zorgen om.
En hij.....zit opgelucht op het terras, zo hoor ik.
Ver weg van alle ellende.
Hoort van alle kanten de afkeuring uit zijn omgeving, maar zegt enkel, dat weet ik, die schuld neem ik op mij, en daar is alles mee gezegd.
Hij pakt nog een biertje.
zaterdag 5 juni 2010 om 12:34
Ik weet niet hoe ik hier verder mee moet Ev.
Ik wil het leven terug wat ik had, maar is dat terug verlangen naar een leugen?
Hoe reeel is dat?
Maar deze enorme verandering, ik kan het niet loslaten.
Ik wil er gewoon niet aan,het is allemaal zo bizar dat het niet waar kan worden in mijn hoofd.
En daarmee verder gaan is zo moeilijk.
Ik wil het leven terug wat ik had, maar is dat terug verlangen naar een leugen?
Hoe reeel is dat?
Maar deze enorme verandering, ik kan het niet loslaten.
Ik wil er gewoon niet aan,het is allemaal zo bizar dat het niet waar kan worden in mijn hoofd.
En daarmee verder gaan is zo moeilijk.
zaterdag 5 juni 2010 om 12:36
Als ik je post lees (en eerder in je eigen topic), valt mij op dat het 'schijnleven' het het meest kwaad maakt. Dat het niet was wat het leek. Dat hij deed alsof alles goed was, terwijl hij dat al maanden (?) niet meer zo voelde.
Oh, ik kan me zo goed voorstellen dat je dat niet geaccepteerd krijgt in je hoofd, omdat het zó alle grond onder je voeten vandaan haalt. Dat waar je dacht op te kunnen vertrouwen, bleek niet waar te zijn.
Een béétje vergelijkbaar met mijn situatie; ik dacht dat de omgangsregeling eindelijk goed begon te werken, totdat hij doodleuk de kinderen gewoon niet meer terugbracht. Ook zo'n messteek in je rug. Dacht hem te kunnen vertrouwen, maar nee. Helemaal fout gezien. En ook was alles van de ene op de andere dag anders.
Alsof je niet op je eigen inzicht kunt vertrouwen; zoiets?
Toch, hoe je het ook wendt of keert, waar en wanneer die knop bij hem is omgegaan, in feite doet dat er niet toe.
Er ligt nu een situatie waar je mee dient te dealen. Het waarom, daar kun je eindeloos over blijven piekeren en malen. Zaak is hoe jij je veranderde leven nu vormgeeft.
En ik weet zeker dat dat jou gaat lukken, mét al die emoties die zwalken van links naar rechts, wat er doodgewoon bijhoort (en wat fijn dat je zoveel lieve mensen om je heen hebt). Ik heb in jouw eigen topic zinnen van je gelezen die mij deden opveren, van ja! Ik heb daar een keer gereageerd en je gequoot, misschien weet je het nog, misschien ook niet, maar ik geloof in jou, wat dat betreft! Daar gaat nog een heel verrassende Iry naar voren komen, misschien nog wel de grootste verrassing voor jou zelf.
Oh, ik kan me zo goed voorstellen dat je dat niet geaccepteerd krijgt in je hoofd, omdat het zó alle grond onder je voeten vandaan haalt. Dat waar je dacht op te kunnen vertrouwen, bleek niet waar te zijn.
Een béétje vergelijkbaar met mijn situatie; ik dacht dat de omgangsregeling eindelijk goed begon te werken, totdat hij doodleuk de kinderen gewoon niet meer terugbracht. Ook zo'n messteek in je rug. Dacht hem te kunnen vertrouwen, maar nee. Helemaal fout gezien. En ook was alles van de ene op de andere dag anders.
Alsof je niet op je eigen inzicht kunt vertrouwen; zoiets?
Toch, hoe je het ook wendt of keert, waar en wanneer die knop bij hem is omgegaan, in feite doet dat er niet toe.
Er ligt nu een situatie waar je mee dient te dealen. Het waarom, daar kun je eindeloos over blijven piekeren en malen. Zaak is hoe jij je veranderde leven nu vormgeeft.
En ik weet zeker dat dat jou gaat lukken, mét al die emoties die zwalken van links naar rechts, wat er doodgewoon bijhoort (en wat fijn dat je zoveel lieve mensen om je heen hebt). Ik heb in jouw eigen topic zinnen van je gelezen die mij deden opveren, van ja! Ik heb daar een keer gereageerd en je gequoot, misschien weet je het nog, misschien ook niet, maar ik geloof in jou, wat dat betreft! Daar gaat nog een heel verrassende Iry naar voren komen, misschien nog wel de grootste verrassing voor jou zelf.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 5 juni 2010 om 12:39
Heel begrijpelijk dat je terugverlangt naar het leven wat je had, maar dat is niet realistisch. Het is nog een schok, het is nog maar zo kort geleden! Je gaat nu gewoon door een rottijd heen, en je wil er nog niet aan. Natuurlijk niet. Je ziet je kinderen en je ziet hun pijn. En dat wil je niet, als moeder.
Die schok moet zakken. De stofwolken gaan optrekken. En ik ben heel benieuwd hoe jij dan jezelf ziet. Ik zie jou rechtop staan, met alle kracht, om te vechten voor jou zelf en (voor zover mogelijk) voor je kinderen - maar ook zij zullen grotendeels zélf moeten dealen met deze veranderde situatie, er zal nog wel meer komen in hun leven waar jij als moeder helemaal geen invloed op hebt. Het enige wat je kunt is er voor ze zijn, voor de rest moeten ze dat toch zelf 'een plek geven' (jeukterm, maar toch).
Die schok moet zakken. De stofwolken gaan optrekken. En ik ben heel benieuwd hoe jij dan jezelf ziet. Ik zie jou rechtop staan, met alle kracht, om te vechten voor jou zelf en (voor zover mogelijk) voor je kinderen - maar ook zij zullen grotendeels zélf moeten dealen met deze veranderde situatie, er zal nog wel meer komen in hun leven waar jij als moeder helemaal geen invloed op hebt. Het enige wat je kunt is er voor ze zijn, voor de rest moeten ze dat toch zelf 'een plek geven' (jeukterm, maar toch).
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 5 juni 2010 om 13:41
Dank je voor je uitgebreide en lieve reactie Ev.
Het is idd een messteek in mijn rug.
Zoals een quote uit een liedje.
"how could you take me for granted all these years.
Telling me, no it won't happen again.
But everytime i turn around and you stab me in the back"
Iemand heeft mij wederom als speelbal gebruikt.
Mijn emotie's zijn niet belangrijk, maar enkel die van hem.
Mijn eigenwaarde is wederom gedeukt want ik ben niet belangrijk genoeg.
Ik kan gebruikt,voorgelogen en wegggegooid worden.
Ik heb wederom geen (mede) controle gehad en nu volledig niet meer want iemand dwingt mij het anders te moeten doen.
Mijn kinderen krijgen verdriet en moeilijke tijden, en ja ik kan ze bijstaan, maar het hoorde hen niet aangedaan te worden.
En iemand is daar opgelucht door?
Ik moet zeggen, er komen ook hele nare gevoelens door naar boven.
Een soort , nu komt iemand er niet mee weg met mij pijn doen!
Het is idd een messteek in mijn rug.
Zoals een quote uit een liedje.
"how could you take me for granted all these years.
Telling me, no it won't happen again.
But everytime i turn around and you stab me in the back"
Iemand heeft mij wederom als speelbal gebruikt.
Mijn emotie's zijn niet belangrijk, maar enkel die van hem.
Mijn eigenwaarde is wederom gedeukt want ik ben niet belangrijk genoeg.
Ik kan gebruikt,voorgelogen en wegggegooid worden.
Ik heb wederom geen (mede) controle gehad en nu volledig niet meer want iemand dwingt mij het anders te moeten doen.
Mijn kinderen krijgen verdriet en moeilijke tijden, en ja ik kan ze bijstaan, maar het hoorde hen niet aangedaan te worden.
En iemand is daar opgelucht door?
Ik moet zeggen, er komen ook hele nare gevoelens door naar boven.
Een soort , nu komt iemand er niet mee weg met mij pijn doen!
zaterdag 5 juni 2010 om 20:10
Idd Ev.
Nog meer info wijst er nog sterker op dat er iets speelt...met de vrouwlijke partner van goede vrienden van ons, die een paar dagen voordat ik het hoorde haar man ook leuk nieuws ging vertellen.
Djeez zeg.. what's happening.
Het is nog niet zeker, maar het is ze allemaal zeer ongunstig gestemd om te blijven ontkennen.
Nog meer info wijst er nog sterker op dat er iets speelt...met de vrouwlijke partner van goede vrienden van ons, die een paar dagen voordat ik het hoorde haar man ook leuk nieuws ging vertellen.
Djeez zeg.. what's happening.
Het is nog niet zeker, maar het is ze allemaal zeer ongunstig gestemd om te blijven ontkennen.
zaterdag 5 juni 2010 om 21:06
Nee totaal niet verwacht.
Maar nadat ik ineens uit het niets dit nieuws kreeg en elders dus ook en ik later bedacht dat er daar meer contact was de laatste tijd spookte er wel wat door mijn hoofd.
Maar echt nooit verwacht, ik vertrouwde hen altijd volledig.
Maar goed, misschien ook nog steeds terecht, maar veel hoop heb ik daar niet meer op.
Maar nadat ik ineens uit het niets dit nieuws kreeg en elders dus ook en ik later bedacht dat er daar meer contact was de laatste tijd spookte er wel wat door mijn hoofd.
Maar echt nooit verwacht, ik vertrouwde hen altijd volledig.
Maar goed, misschien ook nog steeds terecht, maar veel hoop heb ik daar niet meer op.
zaterdag 5 juni 2010 om 23:26
zondag 6 juni 2010 om 06:52
Wat ben ik vol van vertrouwen en naief zeg.
Vandaar dat bizarre gedrag, helemaal nooit iets gezegd dat er iets was met onze relatie.
Lief doen tot het laatste moment.
En nu out of the bleu haalt hij mijn ziek zijn maar weer van stal?
Nah... mijnheer had dus ergens anders last van.
Heeft zich inlaten palmen.
En dan zeker geen energie meer stoppen in je relatie,.
Kinderen?,ben je gek, niet belangrijk.
Vandaar dat bizarre gedrag, helemaal nooit iets gezegd dat er iets was met onze relatie.
Lief doen tot het laatste moment.
En nu out of the bleu haalt hij mijn ziek zijn maar weer van stal?
Nah... mijnheer had dus ergens anders last van.
Heeft zich inlaten palmen.
En dan zeker geen energie meer stoppen in je relatie,.
Kinderen?,ben je gek, niet belangrijk.
zondag 6 juni 2010 om 10:32
Lieve Iry, dat kun je jezelf niet kwalijk nemen; jij stond gewoon eerlijk en vol overgave in jullie relatie en hij misschien in het begin ook wel, maar later niet meer.
En om zichzelf goed te praten gebruikt hij nu de laagste argumenten die hij maar kan bedenken, je ziekte. Waarom niet gewoon eerlijk?
Ik vind het des te meer ontzettend rot voor je.
En om zichzelf goed te praten gebruikt hij nu de laagste argumenten die hij maar kan bedenken, je ziekte. Waarom niet gewoon eerlijk?
Ik vind het des te meer ontzettend rot voor je.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 6 juni 2010 om 10:35
Goed van je, Sponge! Lijkt me zo heerlijk, in de duinen rijden. Ik heb nog steeds mooie herinneringen aan heel lang geleden, toen ik dat samen met een vriend ooit heb gedaan. We moesten er een heel eind voor rijden, maar het was geweldig. Galopperen door de branding was nog wel het meest sensationele! Ondanks alle spanning doe je het toch maar mooi!
Hoe zou het met Wurm zijn? Weet iemand nog haar uitgerekende datum eigenlijK? Ik denk zomaar dat het inmiddels al zover is. Spannend! Ben zo benieuwd!
Hoe zou het met Wurm zijn? Weet iemand nog haar uitgerekende datum eigenlijK? Ik denk zomaar dat het inmiddels al zover is. Spannend! Ben zo benieuwd!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
