Dilemma. Kat van de buren.

21-06-2010 16:12 110 berichten
Alle reacties Link kopieren
Klein dilemma. De kat van mijn buren komt al tijden bij mij over de vloer. Ik heb zelf een kat van 5, de kat van mijn buren is 13. Buurkat eet en slaapt vaak hier. Komt op schoot en ligt op de bank. Het is een 'pleegkat'.



Met mijn buren heb ik een goed contact, zij weten dat hij vaak hier zit en vinden het prima, mits ik er geen last van heb. Duidelijke afspraken dus.



Nu is buurkat ineens sterk vermagerd. Hij loop slechter en zijn vacht is dof. Er kleeft soms wat poep aan z'n staart. Volgens mij is hij ziek. De buren willen niet met hem naar de dierenarts, want hij eet goed. Ik zou graag zien dat ze wel naar de dierenarts gaan met hem, want ik denk dat het helemaal niet zo goed met hem gaat. Ik ben dus in staat om op mijn kosten (Ik betaal nu ook al voer etc, boeit me trouwens totaal niet), naar mijn dierenarts te gaan met dat beest. Maar dat kan ik dus niet maken. Bovendien is mijn arts niet op de hoogte van zijn geschiedenis.



De kat eet nog wel, maar minimaal. Hij komt de trap slecht op, hij valt soms ineens om omdat hij door de achterpoten zakt. Ik heb het dus al aangegeven bij de buren, maar zij zien het probleem niet zo.

Ze zijn niet vaak thuis en als ze er zijn, is de kat vaak bij mij. Ik ben vaker thuis en mijn kat is echt een soort vriend van buurkat. Die vermaken zich opperbest. Mijn kat wast buurkat nu zo af en toe. Buurkat lijkt het zelf slecht bij te kunnen houden.

Wat zouden jullie in dit geval doen?
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
Zien de meesten hier dit echt als de kat van een ander waar je dus niet voor hoeft te zorgen of net als ik voor een dier dat lijdt en geholpen moet worden?



Als het echt heel duur wordt kun je altijd nog kijken wat je doet of een regeling met de DA treffen.
Misschien off topic, maar ik begrijp er dus geen snars van dat mensen niet zien dat hun kat iets mankeert. Je ziet het toch als een dier zich anders gedraagt dan normaal? Ik merk het als mijn dieren pijn hebben of koortsig zijn. Dat betekent nog niet dat ik voor ieder klein dingetje naar de DA ga, maar dan hou ik mijn beesten wel extra in de gaten. En vertrouw ik het echt niet, dan gaan we wel heen. Dat is toch ook wat je aan je dier verschuldigd bent als baasje?



Zien die buren niet dat hun kat ziek is, zijn ze er onverschillig voor? Ik snap dat niet.
Alle reacties Link kopieren
Iris, ik ga ook niet 'prutsen'. Ik doe nog helemaal niks. Ik zou bereid zijn om een consult te betalen om te kijken wat er aan de hand is. Verder wil ik me er eigenlijk ook niet mee bemoeien, maar ik kan niet anders. Ik wil eigenlijk de buren overtuigen om over te gaan tot actie. Ik wacht het gesprek even af en ik hou jullie op de hoogte. Beloofd. Bedankt voor de reacties tot nu toe.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
quote:Starshine schreef op 21 juni 2010 @ 16:44:

Maar is het echt heel gek dat ik TO aanraadt van te voren serieus te bedenken hoeveel zij er voor over wil hebben?

En als ik toch aannames doe: stel kat blijkt behoorlijk ziek en de buren zeggen: "doe maar inslapen, TO trek de portemonnee even."

Wil jij dat ook betalen TO?



Ik vind het echt niet gek om van te voren een aantal scenarios door te lopen, zodat je nu al weet waar je staat.

Nee, dat vind ik niet zo gek Starshine. Stel dat de kat last heeft van zijn nieren. Daar komen een hoop medicijnen en aparte dieetvoeding achter weg. Het is de vraag of de buren of TO dat willen en kunnen betalen.



Er kan bij ernstige ziekte in ieder geval wel voorkomen worden dat de kat onnodig lijdt. Euthanasie bij katten is alleszins betaalbaar.
Alle reacties Link kopieren
quote:iris1969 schreef op 21 juni 2010 @ 16:41:

Uit jouw beschrijving en uit mijn jarenlange professionele ervaring met katten haal ik dat het echt wel wat meer is dan wormen, dus ga zelf niet prutsen met wormenkuurtjes, maar stap met deze kat anoniem naar een DA. Je buren hoeven dit verder niet te weten als je dat eng vindt.



Wat is hier nu belangrijker? Het leven van een dier of de gekrengde gevoelens van je buren.



Ik zou het wel weten en heb ook dergelijke acties in het verleden ondernomen, zonder daar ooit spijt van te hebben gehad.Ik zou dat niet doen. Je neemt de verantwoordelijkheid dan over en dat kan je in een moiliijke positie brengen. Wat nu als de dierenarts een dure behandeling nodig vindt? Dan ben jij degene die op dat moment moet zeggen: Nee dank je, dat kan ik niet betalen. Of jij bent degene die dan toch de kosten op je zal moeten nemen. Je manoeuvreert je zelf in een onmogelijke positie als het niet met één pilletje of prikje opgelost kan worden en daar ziet dit wel naar uit!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
quote:kiki schreef op 21 juni 2010 @ 16:43:

[...]





Ik ben het wel met Sarah eens.. Het is hún kat! En hoewel ik me goed kan voorstellen dat je naar de dierenarts wilt, zou ik eerst blijven aandringen/aangeven bij de buren dat je écht moeite hebt om de buurkat zo te zien en dat je sterk aandringt op een bezoek aan de dierenarts. Stel dat hij iets heeft wat wellicht je eigen kat ook kan krijgen (en dit bedoel ik niet lullig. wellicht helpt dit argument de buren overstag te krijgen)



Ja officieel is het hun kat, maar ze vinden het maar wat prima dat kat constant bij buurvrouw is. Ook eet de kat dus bij buurvrouw, dus hoe kunnen de officiele eigenaars nu beoordelen of kat nog goed eet, als ze kat al weinig zien.

Ik vind dat je goed gehandeld hebt om de DA te bellen. Wat ga je doen als je de buren niet kan overtuigen om naar de DA te gaan? Want volgens mij zijn ze erg stellig in hun mening.
Alle reacties Link kopieren
quote:iris1969 schreef op 21 juni 2010 @ 16:45:

Zien de meesten hier dit echt als de kat van een ander waar je dus niet voor hoeft te zorgen of net als ik voor een dier dat lijdt en geholpen moet worden?



Als het echt heel duur wordt kun je altijd nog kijken wat je doet of een regeling met de DA treffen.



Nee, ik niet! Ik zou het al half beschouwen als mijn eigen kat als die zoveel bij mij over de vloer kwam en ook al eten bij me kreeg.



Ik zeg; gewoon naar de DA!
@ Poez, Sarah en anderen die niet ingrijpen zonder toestemming van de buren: laten jullie die kat dan desnoods onder je ogen doodgaan als zij niets willen doen? Zo ja, gaat zoiets dan niet enorm knagen?



@ TO: ik ben blij om te lezen dat je niet gaat "prutsen", maar ik bedoelde alleen te zeggen dat wij met zijn allen niet weten wat dit dier mankeert en dat hij hiervoor toch echt naar de DA moet gaan.



Hopelijk gaan je buren accoord met een bezoek aan de dierenarts, maar ik heb zo mijn twijfels....
Alle reacties Link kopieren
quote:iris1969 schreef op 21 juni 2010 @ 16:45:

Zien de meesten hier dit echt als de kat van een ander waar je dus niet voor hoeft te zorgen of net als ik voor een dier dat lijdt en geholpen moet worden?





Oh nee, ab-so-luut niet!

Maar tegen de wil van de eigenaren (wat een niet goed gekozen woord is) van de kat ingaan vind ik net een stapje te ver.



Even een kleine aanvulling: persoonlijk zou ik blijven aandringen bij de buren om met de kat naar de dierenarts te gaan
anoniem_4010 wijzigde dit bericht op 21-06-2010 16:56
Reden: aanvulling
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Nog eventjes 1 reactie van mij. Ik weet dat je uberhaupt van plan ben om te gaan overleggen met je buren maar het volgende zou kunnen gebeuren: Toen mijn oude kat binnen een week bizar viel afviel ben ik naar de dierenarts gegaan en bleek ze een enorme tumor te hebben De dierenarts vond het niet verantwoord om haar naar huis te laten gaan en ze moest direct inslapen. Mijn kinderen en man waren thuis en niet eens in de gelegenheid om afscheid te nemen maar ik kreeg haar niet meer mee.

Zo'n scenario is ook mogelijk als je met deze kat naar de dierenarts gaat. En dat is dan niet uit te leggen aan je buren.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dit zo erg: een dier is afhankelijk van mensen! Zijn baasjes horen voor hem te zorgen, daar hoort een dierenarts ook bij. En dat TO twijfelt omdat ze de band met de buren niet onder druk wil zetten, dat begrijp ik, maar die kat is wel van haar afhankelijk...



TO, wat ik zou doen: kat meenemen naar dierenarts, verhaal uitleggen en vragen wat de mogelijkheden zijn. Kat zal onderzocht worden, en er worden voor dit consult kosten in rekening gebracht. Dierenarts kan jou vertellen wat hij eventueel nog meer verwacht, welke ondertzoeken of behandelingen verwacht zouden kunnen worden en wat de kosten daarvan zijn.

Ik zou de kosten voor dit consult op me nemen, en vanavond bij de buren langs gaan. Hen het verhaal uitleggen, ook vertellen dat je kosten gemaakt hebt. Willen ze ze vergoeden, prima. Willen ze dit niet: ook goed. Buren kunnen beslissen of ze verder willen onderzoeken/behandelen ja of nee. Dit is dan aan hun, tenzij jij besluit dat je dit voor je rekening zou willen nemen.

Je hebt dan in elk geval gedaan wat je kon doen (en eigenlijk ook al meer dan je zou moeten doen, maar nogmaals: dieren zijn van ons afhankelijk. Echt super wat je voor deze kat al overhebt!).
Alle reacties Link kopieren
quote:iris1969 schreef op 21 juni 2010 @ 16:45:

Zien de meesten hier dit echt als de kat van een ander waar je dus niet voor hoeft te zorgen of net als ik voor een dier dat lijdt en geholpen moet worden?



Als het echt heel duur wordt kun je altijd nog kijken wat je doet of een regeling met de DA treffen.



Klinkt heel nobel, maar ja, ik zou dit zien al de kan van een ander. Deze mensen hebben gekozen voor de kat, zij zijn degenen die de kosten zouden moeten hebben. Kookwekkertje gaf al aan dat zij hoge kosten niet kan betalen, hier zou dat net zo zijn. Betreft het mijn eigen kat, dan is het mijn verantwoordelijkheid. Maar voor het huisdier van een ander, ga ik mij en mijn gezin niet in de financiële problemen steken. De rekening kunnen flink oplopen bij een dierenarts. Ik kan en wil gewoon niet voor elk zielig dier opkomen. Nu is de scheidingslijn tussen wel of niet eigen hier vrij dun, dus ik zou een poging wagen als ik kookwekkertje was. Aleen...

Stel dat er idd iets is met de kat. De eigenaar wil nu al niet naar de DA, grote kans dat ze er ook voor kiezen om bijv. niet aan dagelijkse medicijnen te beginnen. En dan? Je kunt wel stiekem dat eerste consult gaan doen, maar daarmee nemen de eigenaren nog niet automatisch de daaropvolgende maatregelen in acht.
...
quote:Ikbenanoniem schreef op 21 juni 2010 @ 16:48:

[...]



Nee, dat vind ik niet zo gek Starshine. Stel dat de kat last heeft van zijn nieren. Daar komen een hoop medicijnen en aparte dieetvoeding achter weg. Het is de vraag of de buren of TO dat willen en kunnen betalen.



Er kan bij ernstige ziekte in ieder geval wel voorkomen worden dat de kat onnodig lijdt. Euthanasie bij katten is alleszins betaalbaar.



Fijn , want sommigen vinden dat wel raar.

Ik weet dat euthanasie niet heel duur is, maar dan is het de vraag hoe TO daar ethisch in staat.

Stel behandeling is duur en onzeker en de buren willen euthanasie. Ga je dan toch zelf de behandeling betalen of ga je mee in de wens van de buren?



Als ik het zwart-wit zou zien, zou ik zeggen: tuurlijk naar de da en ik betaal alles. De werkelijkheid is dat ik die (fictieve) paar honderd euro hard nodig heb om mijn gezin te voeden (o.a.). Dus dan zeg ik, sorry kat, gezin gaat voor.
Alle reacties Link kopieren
Kookwekkertje, ik vind dat je het goed aanpakt! Ik hoop heel erg dat je buren de ernst van de situatie inzien als je uitlegt wat de dierenartsenpraktijk heeft gezegd. Ik lees mee, hou ons op de hoogte!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook niet blij zijn als er iemand zomaar met mijn kat naar de dierenarts zou gaan..

Maar ik bekommer me dan ook om mijn kat, en als er iets mis is, ga ik zelf langs de dierenarts.. ik zou blij zijn als in dit geval iemand op mijn vingers tikte..

Na de diagnose valt er te kijken of het het geld waard is. (al hoewel ik zelf heel ver zou gaan voor mn kitties..)

Het is niet zomaar een kat van de straat, maar een pleegkat, die heel vaak over de vloer komt..



Anyway, heel goed van je TO! Echt fantastisch dat je dit doet!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou als ik jou was vragen of je de kat mag adopteren.

Je betaalt nu toch al het voer, de kat is meestal bij jou thuis, zij zijn nooit thuis, en uit hun acties blijkt dat ze niet echt geven om de kat...

Kortom, gewoon vragen of je de kat mag adopteren 'omdat je 'm zo lief vindt' (niet zeggen dat zij 'm niet goed verzorgen) en vervolgens ermee naar jouw eigen dierenarts gaan.
Alle reacties Link kopieren
Mijn buren zijn best redelijke mensen. Ze willen een kleedje van me vergoeden, waar buurkat op heeft zitten kakken. Dat kleedje heb ik weg moeten doen, was helemaal verziekt. Ze willen ook een ander kattenluikje betalen zodat alleen mijn kat naar binnen kan, als ik dat zou willen. Dit was naar aanleiding van het binnen poepen van buurkat. Dat heeft hij even gedaan. Ik ben toen ook gaan vragen aan ze of er iets aan de hand was met buurkat.

Ik denk dat ze het in dit geval gewoon niet zien. Ze zien hun kat niet vaak. Werken alle twee. Zijn vaak 's ochtends al vroeg weg en 's avonds laat thuis. Meestal zit buurkat dan bij mij, of ligt in de tuin te slapen.

Ik ga in ieder geval met ze praten. Dat is een begin.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
quote:Poezewoes schreef op 21 juni 2010 @ 16:50:

[...]





Ik zou dat niet doen. Je neemt de verantwoordelijkheid dan over en dat kan je in een moiliijke positie brengen. Wat nu als de dierenarts een dure behandeling nodig vindt? Dan ben jij degene die op dat moment moet zeggen: Nee dank je, dat kan ik niet betalen. Of jij bent degene die dan toch de kosten op je zal moeten nemen. Je manoeuvreert je zelf in een onmogelijke positie als het niet met één pilletje of prikje opgelost kan worden en daar ziet dit wel naar uit!



Nee hoor, de dierenarts zal je de opties vooleggen en je kunt dan zelf bedenken of je wilt betalen voor de behandeling van deze pleegkat of dat dit te duur is. En wellicht is de DA zelfs wel behulpzaam als je de situatie voorlegt. Ze zijn echt niet van steen.



Het verschil is gewoon dat je weet wat het dier mankeert en dat je iets doet in plaats van willoos toezien hoe een dier lijdt omdat de buren te laks zijn.
quote:vlammetje schreef op 21 juni 2010 @ 16:53:

[...]





Klinkt heel nobel, maar ja, ik zou dit zien al de kan van een ander. Deze mensen hebben gekozen voor de kat, zij zijn degenen die de kosten zouden moeten hebben. Kookwekkertje gaf al aan dat zij hoge kosten niet kan betalen, hier zou dat net zo zijn. Betreft het mijn eigen kat, dan is het mijn verantwoordelijkheid. Maar voor het huisdier van een ander, ga ik mij en mijn gezin niet in de financiële problemen steken. De rekening kunnen flink oplopen bij een dierenarts. Ik kan en wil gewoon niet voor elk zielig dier opkomen. Nu is de scheidingslijn tussen wel of niet eigen hier vrij dun, dus ik zou een poging wagen als ik kookwekkertje was. Aleen...

Stel dat er idd iets is met de kat. De eigenaar wil nu al niet naar de DA, grote kans dat ze er ook voor kiezen om bijv. niet aan dagelijkse medicijnen te beginnen. En dan? Je kunt wel stiekem dat eerste consult gaan doen, maar daarmee nemen de eigenaren nog niet automatisch de daaropvolgende maatregelen in acht.Ik vrees dat ik toch echt gekke Henkie ben en dit soort dingen wel doet. Vandaar dat ik nu zoveel katten heb .
quote:iris1969 schreef op 21 juni 2010 @ 16:51:

@ Poez, Sarah en anderen die niet ingrijpen zonder toestemming van de buren: laten jullie die kat dan desnoods onder je ogen doodgaan als zij niets willen doen? Zo ja, gaat zoiets dan niet enorm knagen?

Eeh ja, daar komt het wel op neer, als je het zo stelt. Ik vind het hún zaak, hun kat, hun kosten, hun verantwoordelijkheid. Dat zij die verantwoordelijkheid niet nemen, nee ik zie geen reden om mij daar schuldig over te gaan voelen. Nogmaals; zielig voor de kat is het wel, maar ik zou me niet geroepen voelen om me er mee te bemoeien.



Daarnaast; wat ik al zei; zij kiezen er misschien voor het nog even aan te zien. En dat is hun goed recht.
Alle reacties Link kopieren
quote:iris1969 schreef op 21 juni 2010 @ 16:51:

@ Poez, Sarah en anderen die niet ingrijpen zonder toestemming van de buren: laten jullie die kat dan desnoods onder je ogen doodgaan als zij niets willen doen? Zo ja, gaat zoiets dan niet enorm knagen?



Nee, ik zou aandringen bij de buren om de verantwoordelijkheid voor hun kat te nemen. Willen ze dat niet dan zou het nog wel eens kunnen dat ik zou proberen de kat van de buren over te nemen omdat hij toch al min of meer bij mijn huishouden hoort. Maar ik kan het betalen om willens en wetens een zieke kat in huis te nemen. To volgens mij niet.



Het lijkt me in ieder geval niet correct om to nu een schuldgevoel aan te gaan praten als zij niet de verantwoordelijkheid over andermans beesten wil of kan overnemen. Ze doet wat ze kan, maar daar zitten wel grenzen aan. Als ik zou hebben gedaan wat binnen mijn macht ligt, dan zou dat niet gaan knagen nee.



Laten we hopen dat de buren zelf gewoon aktie nemen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Moeilijke situatie zeg!!



Sommige mensen zijn nou eenmaal wat harder met dieren en doen niet aan medische behandelingen.

Je ziet het vaak bij boeren, die gaan nooit met een kat of een zielig eendje naar een dierenarts.



Wel verlossen zij dieren uit hun lijden en dit doen ze meestal dan ook zelf op een manier wat wij niet zouden kunnen.



Ik vind best wel dat je naar de dierenarts kan gaan, maar om erachter te komen wat deze kat heeft alleen al kan ook al zo'n 500 euro gaan kosten. Het binnenkomen kost alleen al geld en dan moet er nog bloed en/of urine onderzocht worden, foto's gemaakt, misschien een nachtje daar blijven...

Dus ik denk niet dat dat een optie is, je kan alleen maar aan de buren vragen of ze hun kat een spuitje willen laten geven als het te erg word.
Alle reacties Link kopieren
quote:iris1969 schreef op 21 juni 2010 @ 16:51:

@ Poez, Sarah en anderen die niet ingrijpen zonder toestemming van de buren: laten jullie die kat dan desnoods onder je ogen doodgaan als zij niets willen doen? Zo ja, gaat zoiets dan niet enorm knagen?

Als ik er echt van overtuigd was dat er iets met die kat was, dan ging ik naar dat eerste consult. Komt daar uit dat er daadwerkelijk wat is en willen buren niet meewerken, zou ik aangeven melding te maken bij de dierenbescherming. Je kunt niet verantwoordelijk zijn voor al het leed, en ik vind echt dat TO al heel gode stappen onderneemt. Maar hoe je het ook wendt of keert: de kat is van een ander, en dat zorgt voor grenzen.
...
quote:kookwekkertje01 schreef op 21 juni 2010 @ 16:54:

Mijn buren zijn best redelijke mensen.Bedenk je dan ook, dat je je buren-relatie wellicht op scherp zet, door dingen achter hun rug om te doen.
quote:Starshine schreef op 21 juni 2010 @ 16:53:

[...]





Fijn , want sommigen vinden dat wel raar.

Ik weet dat euthanasie niet heel duur is, maar dan is het de vraag hoe TO daar ethisch in staat.

Stel behandeling is duur en onzeker en de buren willen euthanasie. Ga je dan toch zelf de behandeling betalen of ga je mee in de wens van de buren?



Ik denk dat als de DA constateert dat de kat erg ziek is en weinig overlevingskans heeft, dat ik mij dan prima zou kunnen neerleggen bij euthanasie. Erg verdrietig, maar ik weet dan in ieder geval dat de kat niet onnodig lijdt.

In het geval van mijn eigen kat zou ik alles uit de kast laten trekken om hem de beste overlevingskans te geven (binnen redelijke marges uiteraard). Ik denk niet dat ik dit voor een adoptiekat zou doen. Dan zou ik sneller berusten in de optie euthanasie.



Hoe TO daar in staat kan ze alleen zelf maar afwegen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven