Psyche
alle pijlers
ook zoveel gehuild na EMDR?
zaterdag 7 augustus 2010 om 22:27
Ik ben sinds kort bezig met EMDR therapie.
Gisteren heb ik weer een sessie gehad en nu heb ik vanavond toch een huilbui gehad. Echt niet normaal!
Ik was zo ontzettend verdrietig en voelde mezelf zo ellendig en dit kwam er allemaal in een enorme grote huilbui uit.
Maar als je me zou vragen waarom ik nou zo verdrietig was, dan kan ik daar eigenlijk niet echt een antwoord op geven. Het voelde gewoon als veel pijn.
Voor degene die ook EMDR hebben gedaan; herkennen jullie dit?
(ik heb van mijn therapeut wel begrepen dat je allerlei verschijnselen kunt krijgen na de therapie, maar ik ben dan toch benieuwd hoe anderen dit ervaren hebben)
Overigens; na een zeer lange douche voel ik me een stuk fijner en meer ontspannen.
Gisteren heb ik weer een sessie gehad en nu heb ik vanavond toch een huilbui gehad. Echt niet normaal!
Ik was zo ontzettend verdrietig en voelde mezelf zo ellendig en dit kwam er allemaal in een enorme grote huilbui uit.
Maar als je me zou vragen waarom ik nou zo verdrietig was, dan kan ik daar eigenlijk niet echt een antwoord op geven. Het voelde gewoon als veel pijn.
Voor degene die ook EMDR hebben gedaan; herkennen jullie dit?
(ik heb van mijn therapeut wel begrepen dat je allerlei verschijnselen kunt krijgen na de therapie, maar ik ben dan toch benieuwd hoe anderen dit ervaren hebben)
Overigens; na een zeer lange douche voel ik me een stuk fijner en meer ontspannen.
maandag 9 augustus 2010 om 01:55
quote:Star10 schreef op 09 augustus 2010 @ 00:10:
ben de hele dag van huis geweest.... vandaar nu pas weer fijd om te reageren....
Op de één of andere manier is het wel fijn om te lezen van mensen dat ze het herkennen. Vooral de somberheid en het vele huilen. Dat heb ik dus ook. (zie giga huilbui van gisteren)
Vreemd genoeg was het vanmorgen en vanmiddag ook nog wel, maar in de loop van de dag werd het iets minder.
Ik merk wel dat ik het heel moeilijk vind om op die zware momenten het vertrouwen te hebben dat het allemaal goed is of in ieder geval goed komt. Het voelt dan zo allesoverheersend vervelend!! Dat vind ik het lastigste.....
Hoe merkten jullie dat het wèl hielp? Of is het daar nu gewoon nog te vroeg voor?1 of 2 nachtjes slapen kan ook nog erg helpen in hoe je er tegenaan kijkt!
ben de hele dag van huis geweest.... vandaar nu pas weer fijd om te reageren....
Op de één of andere manier is het wel fijn om te lezen van mensen dat ze het herkennen. Vooral de somberheid en het vele huilen. Dat heb ik dus ook. (zie giga huilbui van gisteren)
Vreemd genoeg was het vanmorgen en vanmiddag ook nog wel, maar in de loop van de dag werd het iets minder.
Ik merk wel dat ik het heel moeilijk vind om op die zware momenten het vertrouwen te hebben dat het allemaal goed is of in ieder geval goed komt. Het voelt dan zo allesoverheersend vervelend!! Dat vind ik het lastigste.....
Hoe merkten jullie dat het wèl hielp? Of is het daar nu gewoon nog te vroeg voor?1 of 2 nachtjes slapen kan ook nog erg helpen in hoe je er tegenaan kijkt!
maandag 9 augustus 2010 om 11:21
@rary, dat heb ik normaal gesproken ook. Je hebt allemaal wel eens dat je je niet zo super voelt en helemaal vast zit in een bepaalde gedachtenstroom en als je dan gaat slapen en je wordt de volgende dag wakker dan ziet alles er anders uit en snap je soms gewoon niet zo goed meer waarom je nou zo aan het malen was de avond ervoor.
Maar dit is anders hoor.... vandaar ook mijn post.
Ik voel me echt in een soort rollercoaster zitten. En het nare vervelende gevoel is dan echt allesoverheersend!
Maar dit is anders hoor.... vandaar ook mijn post.
Ik voel me echt in een soort rollercoaster zitten. En het nare vervelende gevoel is dan echt allesoverheersend!
dinsdag 10 augustus 2010 om 00:03
Het nare allesoverheersende gevoel waar ik over schreef is wel minder geworden. Mijn therapeut heeft wel aangegeven dat je mn de eerste 3 dagen veel last kunt hebben. Last in de zin van slecht slapen, veel dromen, rot voelen enz. Dat komt omdat de vervelende ervaring weer geactiveerd is, op de voorgrond is geplaatst. Ten minste; zo legde zij het me uit.
Ik ben vandaag veel in de natuur geweest (was godzijdank weer eens lekker weer!!!) en dat lijkt mijn overgeprikkelde hoofd wel weer wat meer tot rust te hebben gebracht. Ook zijn de 3 dagen nu voorbij. Dus waar het nou precies aan ligt.
Ik hou het in de gaten..... Hoe ik me de komende dagen ga voelen....
Ik ben vandaag veel in de natuur geweest (was godzijdank weer eens lekker weer!!!) en dat lijkt mijn overgeprikkelde hoofd wel weer wat meer tot rust te hebben gebracht. Ook zijn de 3 dagen nu voorbij. Dus waar het nou precies aan ligt.
Ik hou het in de gaten..... Hoe ik me de komende dagen ga voelen....
dinsdag 10 augustus 2010 om 00:06
@courage; op wat voor manier heeft de therapeut de aanpak dan veranderd?
En heeft dat geholpen?
Of zou het inderdaad meer zijn dat die vervelende gevoelens er inderdaad gewoon uit moeten?
En dat het bij de verwerking hoort? Zo heb ik het nl wel een beetje begrepen. Maar ja; iedere therapie is natuurlijk anders.
En heeft dat geholpen?
Of zou het inderdaad meer zijn dat die vervelende gevoelens er inderdaad gewoon uit moeten?
En dat het bij de verwerking hoort? Zo heb ik het nl wel een beetje begrepen. Maar ja; iedere therapie is natuurlijk anders.
dinsdag 10 augustus 2010 om 08:34
quote:Star10 schreef op 10 augustus 2010 @ 00:03:
Het nare allesoverheersende gevoel waar ik over schreef is wel minder geworden. Mijn therapeut heeft wel aangegeven dat je mn de eerste 3 dagen veel last kunt hebben. Last in de zin van slecht slapen, veel dromen, rot voelen enz. Dat komt omdat de vervelende ervaring weer geactiveerd is, op de voorgrond is geplaatst. Ten minste; zo legde zij het me uit.
Dat is juist niet de bedoeling. Als je bedenkt dat tijdens de sessie al de beperkende gedachten naar de achtergrond worden gebracht, dan is het dus neit de bedoeling dat je met een rotgevoel naar huis gaat. Ik heb nog nooit een client met een rotgevoel, angst of verdriet de deur uit gestuurd. Ik geloof ook dat ik daar als behandelaar geen genoegen mee zou nemen.
Ik ben vandaag veel in de natuur geweest (was godzijdank weer eens lekker weer!!!) en dat lijkt mijn overgeprikkelde hoofd wel weer wat meer tot rust te hebben gebracht. Ook zijn de 3 dagen nu voorbij. Dus waar het nou precies aan ligt.
Ik hou het in de gaten..... Hoe ik me de komende dagen ga voelen....
Het nare allesoverheersende gevoel waar ik over schreef is wel minder geworden. Mijn therapeut heeft wel aangegeven dat je mn de eerste 3 dagen veel last kunt hebben. Last in de zin van slecht slapen, veel dromen, rot voelen enz. Dat komt omdat de vervelende ervaring weer geactiveerd is, op de voorgrond is geplaatst. Ten minste; zo legde zij het me uit.
Dat is juist niet de bedoeling. Als je bedenkt dat tijdens de sessie al de beperkende gedachten naar de achtergrond worden gebracht, dan is het dus neit de bedoeling dat je met een rotgevoel naar huis gaat. Ik heb nog nooit een client met een rotgevoel, angst of verdriet de deur uit gestuurd. Ik geloof ook dat ik daar als behandelaar geen genoegen mee zou nemen.
Ik ben vandaag veel in de natuur geweest (was godzijdank weer eens lekker weer!!!) en dat lijkt mijn overgeprikkelde hoofd wel weer wat meer tot rust te hebben gebracht. Ook zijn de 3 dagen nu voorbij. Dus waar het nou precies aan ligt.
Ik hou het in de gaten..... Hoe ik me de komende dagen ga voelen....
dinsdag 10 augustus 2010 om 08:50
quote:whopper schreef op 10 augustus 2010 @ 08:34:
[...]
Ze heeft me ook niet met een rotgevoel de deur uit gestuurd. Ik voelde me na de sessie juist best goed. Had veel vertrouwen, voelde me krachtig en heb me de rest van de dag goed gevoeld (was alleen wel erg moe)
Het gebeurde de dag erna. Ik werd wakker met een onrustig gevoel wat dus steeds groter werd en dus 's avonds in een enorme huilbui eruit kwam.
Ik lees ook op internet dat dat wel vaker gebeurd (ook hier op het forum dus) en dat je je de dagen erna inderdaad uit balans voelt.
Maar zo zou het dus niet moeten zijn??
[...]
Ze heeft me ook niet met een rotgevoel de deur uit gestuurd. Ik voelde me na de sessie juist best goed. Had veel vertrouwen, voelde me krachtig en heb me de rest van de dag goed gevoeld (was alleen wel erg moe)
Het gebeurde de dag erna. Ik werd wakker met een onrustig gevoel wat dus steeds groter werd en dus 's avonds in een enorme huilbui eruit kwam.
Ik lees ook op internet dat dat wel vaker gebeurd (ook hier op het forum dus) en dat je je de dagen erna inderdaad uit balans voelt.
Maar zo zou het dus niet moeten zijn??
dinsdag 10 augustus 2010 om 09:00
Oh okee, dat is een ander verhaal. Dan snap ik het.
Tja, of dat ' zo zou moeten zijn'.....
Weet je; iedereen reageert anders. Ik laat in ieder geval nooit een client langs de plinten naar buiten gaan. Daar zorg ik voor. Ik weet vaak niet precies wat er zich daarna afspeelt. Soms hoor ik dat de volgende sessie maar meestal is het verhaal over het algemeen goed en is de client opgelucht. Zo sterk als jij hett vertelt heb ik het nog niet meegemaakt. Dat wil niet zeggen dat het niet 'normaal' is. Wat ik persoonlijk zou doen als een client mij belt met een dergelijk verhaal 3 dagen na een sessie is de client nog diezelfde dag langs laten komen en het 'oplappen'. Daar zijn nl ook talloze technieken voor en die werken super. En die zijn in een half uurtje klaar.
Ik vraag me alleen af of jouw therapeut alleen werkt met de negatieve emotie (en die naar de achtergrond brengen) of dat er ook een positieve emotie naar voren wordt gebracht en of die positieve emotie ook geankerd wordt. Als dat zo is kun je nl alttijd gebruik maken van je anker als je je zo rot voelt....
Tja, of dat ' zo zou moeten zijn'.....
Weet je; iedereen reageert anders. Ik laat in ieder geval nooit een client langs de plinten naar buiten gaan. Daar zorg ik voor. Ik weet vaak niet precies wat er zich daarna afspeelt. Soms hoor ik dat de volgende sessie maar meestal is het verhaal over het algemeen goed en is de client opgelucht. Zo sterk als jij hett vertelt heb ik het nog niet meegemaakt. Dat wil niet zeggen dat het niet 'normaal' is. Wat ik persoonlijk zou doen als een client mij belt met een dergelijk verhaal 3 dagen na een sessie is de client nog diezelfde dag langs laten komen en het 'oplappen'. Daar zijn nl ook talloze technieken voor en die werken super. En die zijn in een half uurtje klaar.
Ik vraag me alleen af of jouw therapeut alleen werkt met de negatieve emotie (en die naar de achtergrond brengen) of dat er ook een positieve emotie naar voren wordt gebracht en of die positieve emotie ook geankerd wordt. Als dat zo is kun je nl alttijd gebruik maken van je anker als je je zo rot voelt....
dinsdag 10 augustus 2010 om 09:38
Ey
Ik ken jou verhaal precies van die huilbuien..ik heb vorige week dinsdag emdr gehad en vandaag weer.....
Ik heb nu 6 weken achter elkaar en na 3 x gaan we het evalueren, of het wat doet.
Ik was de dag erna heel boos op alles en iedereen en vervolgens huilbuien.
Ik moet wel zeggen dat ik het moeilijk vindt om mij te concentreren. de piepjes, ik ga mee tellen, de regen buiten hoor ik goed.... ( heeft miss ook wel beetje te maken met mijn adhd)
Groetjes Merel
Ik ken jou verhaal precies van die huilbuien..ik heb vorige week dinsdag emdr gehad en vandaag weer.....
Ik heb nu 6 weken achter elkaar en na 3 x gaan we het evalueren, of het wat doet.
Ik was de dag erna heel boos op alles en iedereen en vervolgens huilbuien.
Ik moet wel zeggen dat ik het moeilijk vindt om mij te concentreren. de piepjes, ik ga mee tellen, de regen buiten hoor ik goed.... ( heeft miss ook wel beetje te maken met mijn adhd)
Groetjes Merel
dinsdag 10 augustus 2010 om 09:40
Merel, dan is de methode met de piepjes misschien gewoon niet de goede voor jou. Ik gebruik oogbewegingen en zie dus direkt of een client afgeleid is. Als de ogen mee gaan, dan kan het niet anders dan dat je geconcentreerd bent. Dwalen de ogen af; dan begin ik opnieuw.
Misschien moet je je therapeut eens vragen om een andere techniek zodat jullie kunnen vergelijken?
Misschien moet je je therapeut eens vragen om een andere techniek zodat jullie kunnen vergelijken?
dinsdag 10 augustus 2010 om 11:28
@ whopper, kun je eens iets meer vertellen over dat anker?
Mijn therapeut werkt met 2 scores. 1 is voor de spanning die de situatie oproept (van 1 tot 10) en de 2e is voor de overtuiging die erbij hoort (van 1 tot 7)
En die overtuiging is wel positief! Want meestal begint die op 2 ofzo en klimt deze gedurende de sessie wel omhoog.
Ik krijg alleen geen anker mee....
O ja... en ik was ook nog wel benieuwd naar die "oplap"-technieken...
Mijn therapeut werkt met 2 scores. 1 is voor de spanning die de situatie oproept (van 1 tot 10) en de 2e is voor de overtuiging die erbij hoort (van 1 tot 7)
En die overtuiging is wel positief! Want meestal begint die op 2 ofzo en klimt deze gedurende de sessie wel omhoog.
Ik krijg alleen geen anker mee....
O ja... en ik was ook nog wel benieuwd naar die "oplap"-technieken...
anoniem_86709 wijzigde dit bericht op 10-08-2010 11:30
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
dinsdag 10 augustus 2010 om 13:58
Dat van die twee scores dat is inderdaad wat ik bedoelde. Ik twijfel er ook niet aan dat jouw therapeut iets niet goed zou doen hoor, absoluut niet, maar er zijn gewoon verschillende technieken en verschillende manieren van werken.
Dat anker noem ik ook wel de 'vluchtstrook'.
Het is een plek waar je psychisch naar toe kunt gaan waar je je altijd veilig en vertrouwd voelt. Die plek en dat gevoel zou jouw therapeut onder invloed van een soort trance (klinkt hocuspocus maar het is slechts een fysieke staat waarnaar je gaat waarin je hersengolven langzamer zijn en je brein ontvankelijker is) kunnen versterken en dat gevoel wordt dan geankerd met een plek op je lichaam. (bijvoorbeeld je rechter knie)
Dus als je je dan heel angstig voelt dan leg je zelf je hand op je rechter knie en dan roept je brein dat enorm veilige en vertrouwde gevoel als vanzelf op. Even in het kort.
En die oplaptechnieken zoals ik ze nu even oneerbiedig noem zijn talloos. Het is maar net welke techniek zich leent voor welke situatie en welke persoon. Dat vind ik zo even moeilijk kort uit te leggen, maar zeker is dat jouw therapeut je kan leren ook jezelf 'op te lappen' als je er even helemaal doorheen zit.
Dat anker noem ik ook wel de 'vluchtstrook'.
Het is een plek waar je psychisch naar toe kunt gaan waar je je altijd veilig en vertrouwd voelt. Die plek en dat gevoel zou jouw therapeut onder invloed van een soort trance (klinkt hocuspocus maar het is slechts een fysieke staat waarnaar je gaat waarin je hersengolven langzamer zijn en je brein ontvankelijker is) kunnen versterken en dat gevoel wordt dan geankerd met een plek op je lichaam. (bijvoorbeeld je rechter knie)
Dus als je je dan heel angstig voelt dan leg je zelf je hand op je rechter knie en dan roept je brein dat enorm veilige en vertrouwde gevoel als vanzelf op. Even in het kort.
En die oplaptechnieken zoals ik ze nu even oneerbiedig noem zijn talloos. Het is maar net welke techniek zich leent voor welke situatie en welke persoon. Dat vind ik zo even moeilijk kort uit te leggen, maar zeker is dat jouw therapeut je kan leren ook jezelf 'op te lappen' als je er even helemaal doorheen zit.
dinsdag 10 augustus 2010 om 19:32
quote:whopper schreef op 10 augustus 2010 @ 13:58:
En die oplaptechnieken zoals ik ze nu even oneerbiedig noem zijn talloos. Het is maar net welke techniek zich leent voor welke situatie en welke persoon. Dat vind ik zo even moeilijk kort uit te leggen, maar zeker is dat jouw therapeut je kan leren ook jezelf 'op te lappen' als je er even helemaal doorheen zit.
Ik heb het idee dat ik afgelopen zaterdag in mijn huilbui op zich mezelf wel heb weten op te lappen. Ik ben onder de douche gegaan. Dat is waar ik op dat moment het meest naar verlangde en wat me ook een hoop goed heeft gedaan! Ben er toen echt rustiger van geworden.
Dat anker daar is het in een eerdere therapie wel eens over gegaan, maar dat leek toch niet zo te werken bij me.... M'n therapeut noemde dat het ook echt een kwestie van oefenen is, en dat deed ik niet. (kon mezelf er niet toe zetten)
En die oplaptechnieken zoals ik ze nu even oneerbiedig noem zijn talloos. Het is maar net welke techniek zich leent voor welke situatie en welke persoon. Dat vind ik zo even moeilijk kort uit te leggen, maar zeker is dat jouw therapeut je kan leren ook jezelf 'op te lappen' als je er even helemaal doorheen zit.
Ik heb het idee dat ik afgelopen zaterdag in mijn huilbui op zich mezelf wel heb weten op te lappen. Ik ben onder de douche gegaan. Dat is waar ik op dat moment het meest naar verlangde en wat me ook een hoop goed heeft gedaan! Ben er toen echt rustiger van geworden.
Dat anker daar is het in een eerdere therapie wel eens over gegaan, maar dat leek toch niet zo te werken bij me.... M'n therapeut noemde dat het ook echt een kwestie van oefenen is, en dat deed ik niet. (kon mezelf er niet toe zetten)
dinsdag 10 augustus 2010 om 19:55
quote:Star10 schreef op 10 augustus 2010 @ 19:32:
[...]
Ik heb het idee dat ik afgelopen zaterdag in mijn huilbui op zich mezelf wel heb weten op te lappen. Ik ben onder de douche gegaan. Dat is waar ik op dat moment het meest naar verlangde en wat me ook een hoop goed heeft gedaan! Ben er toen echt rustiger van geworden.
Dat anker daar is het in een eerdere therapie wel eens over gegaan, maar dat leek toch niet zo te werken bij me.... M'n therapeut noemde dat het ook echt een kwestie van oefenen is, en dat deed ik niet. (kon mezelf er niet toe zetten)Maar Star, dat is echt je 'vluchtstrook' in de therapie. Het is een van de makkelijkste dingen die je zelf snel kunt toepassen als je je rot voelt na welke vorm van therapie dan ook. Ik zou aan je therapeut vragen er wat meer aandacht aan te besteden want het kan je heel veel helpen als je jezelf kunt redden als de therapeut even niet in de buurt is....
[...]
Ik heb het idee dat ik afgelopen zaterdag in mijn huilbui op zich mezelf wel heb weten op te lappen. Ik ben onder de douche gegaan. Dat is waar ik op dat moment het meest naar verlangde en wat me ook een hoop goed heeft gedaan! Ben er toen echt rustiger van geworden.
Dat anker daar is het in een eerdere therapie wel eens over gegaan, maar dat leek toch niet zo te werken bij me.... M'n therapeut noemde dat het ook echt een kwestie van oefenen is, en dat deed ik niet. (kon mezelf er niet toe zetten)Maar Star, dat is echt je 'vluchtstrook' in de therapie. Het is een van de makkelijkste dingen die je zelf snel kunt toepassen als je je rot voelt na welke vorm van therapie dan ook. Ik zou aan je therapeut vragen er wat meer aandacht aan te besteden want het kan je heel veel helpen als je jezelf kunt redden als de therapeut even niet in de buurt is....
woensdag 11 augustus 2010 om 09:17
quote:whopper schreef op 11 augustus 2010 @ 08:23:
Hoezo dom? Het is de taak van je therapeut je daarmee om te leren gaan....
klopt. maar zij gaf aan dat er bij mij zo'n sterke overtuiging tussen staat dat het lastig is (vandaar de EMDR)
ik heb er weerstand voor en daardoor lukt het niet en daardoor doe ik het niet.
Zij geeft ook aan dat het iets is wat je moet trainen door het regelmatig te oefenen.... het is een trucje wat je onder de knie moet krijgen (zo noemde zij het.... ipv anker, maar komt volgens mij op hetzelfde neer)
Hoezo dom? Het is de taak van je therapeut je daarmee om te leren gaan....
klopt. maar zij gaf aan dat er bij mij zo'n sterke overtuiging tussen staat dat het lastig is (vandaar de EMDR)
ik heb er weerstand voor en daardoor lukt het niet en daardoor doe ik het niet.
Zij geeft ook aan dat het iets is wat je moet trainen door het regelmatig te oefenen.... het is een trucje wat je onder de knie moet krijgen (zo noemde zij het.... ipv anker, maar komt volgens mij op hetzelfde neer)
woensdag 11 augustus 2010 om 09:36
Doet zij alleen EMDR of ook nog iets anders? Er zijn nl technieken zat om belemmerende overtuigingen (zo noemen we het) weg te nemen. Maar ik twijfel er niet aan dat jouw therapeute de juiste weg kiest, en bij de een gaat het nu eenmaal makkelijker dan bij de ander. Het enige is dat ik echt aktief aan de slag zou gaan met dat anker als ik jou was. Het kan je een hoop brengen.
woensdag 11 augustus 2010 om 09:38
