Geld & Recht
alle pijlers
Ik heb een dilemma
woensdag 25 augustus 2010 om 00:42
Sinds 1986 woon ik in Nederland, ben nu op een paar dagen na 30 dus dat is al best een hele tijd.
Echter heb ik een Poolse achtergrond en ik merk dat ik steeds meer hier ook begin naar toe te trekken (heb er niet gewoond trouwens ben in de DDR geboren en later naar Nederland gekomen maar mijn moeder is Poolse).
Iedere keer als ik terugkom ben ik uit mijn doen, heb ik gigantische heimwee, ik mis mijn familie (heb hier voor de rest ook niemand behalve mijn dochter van 7), het land, taal, eten , eigenlijk alles wel. Iedere vakantie wordt daar gespendeerd.
Het begint ook steeds erger te worden. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, ben in 6 dagen 3 kilo afgevallen en zit iedere dag wel een aantal keren te grienen. Weet niet zo goed waar het vandaan komt maar ik realiseer me steeds meer dat ik me daar meer thuis voel dan hier. Stiekem overweeg ik om erheen te gaan wonen.
Mijn moeder heeft een eigen bedrijf en 2 huizen, ze zou wat blij zijn als een van haar kinderen bij haar zou willen werken en wonen.
Maar kan ik dit mijn dochter aandoen? Ze vind het op vakanties natuurlijk geweldig, we kunnen ook dingen doen die we hier niet kunnen, zwemmen in meertjes, visjes vangen in bergriviertjes van dat soort dingen, tv missen we bijvoorbeeld dan ook helemaal niet.
Ze heeft wel hier haar school en is hier ook opgegroeid. Bovendien heb ik ook nog een ex om rekening mee te houden, denk niet dat die onder de indruk zal zijn van het idee dat ze daarheen zou verhuizen. Gevoelsmatig en rationeel lig ik hiermee best in de knoop. Als ik alleen was geweest wist ik het wel, maar dat ben ik niet en ik zou mijn dochter niet ongelukkig maken door mijn toedoen...
Pfff wat moet ik nu hiermee?
Echter heb ik een Poolse achtergrond en ik merk dat ik steeds meer hier ook begin naar toe te trekken (heb er niet gewoond trouwens ben in de DDR geboren en later naar Nederland gekomen maar mijn moeder is Poolse).
Iedere keer als ik terugkom ben ik uit mijn doen, heb ik gigantische heimwee, ik mis mijn familie (heb hier voor de rest ook niemand behalve mijn dochter van 7), het land, taal, eten , eigenlijk alles wel. Iedere vakantie wordt daar gespendeerd.
Het begint ook steeds erger te worden. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, ben in 6 dagen 3 kilo afgevallen en zit iedere dag wel een aantal keren te grienen. Weet niet zo goed waar het vandaan komt maar ik realiseer me steeds meer dat ik me daar meer thuis voel dan hier. Stiekem overweeg ik om erheen te gaan wonen.
Mijn moeder heeft een eigen bedrijf en 2 huizen, ze zou wat blij zijn als een van haar kinderen bij haar zou willen werken en wonen.
Maar kan ik dit mijn dochter aandoen? Ze vind het op vakanties natuurlijk geweldig, we kunnen ook dingen doen die we hier niet kunnen, zwemmen in meertjes, visjes vangen in bergriviertjes van dat soort dingen, tv missen we bijvoorbeeld dan ook helemaal niet.
Ze heeft wel hier haar school en is hier ook opgegroeid. Bovendien heb ik ook nog een ex om rekening mee te houden, denk niet dat die onder de indruk zal zijn van het idee dat ze daarheen zou verhuizen. Gevoelsmatig en rationeel lig ik hiermee best in de knoop. Als ik alleen was geweest wist ik het wel, maar dat ben ik niet en ik zou mijn dochter niet ongelukkig maken door mijn toedoen...
Pfff wat moet ik nu hiermee?
woensdag 25 augustus 2010 om 01:43
quote:iris1969 schreef op 25 augustus 2010 @ 01:38:
@ Floor: Waarschijnlijk ken jij kinderen die niet snel gewend waren en ken ik kinderen die wel snel gewend waren.
Ieder kind is daar anders in, maar ik denk dus dat ieder kind uiteindelijk wel went als de omstandigheden maar goed zijn.Kinderen zijn niet flexibel, kinderen zijn loyaal! Ouders vinden het prettig om te denken dat kinderen flexibel zijn. Voor hun eigen gemoedsrust.
@ Floor: Waarschijnlijk ken jij kinderen die niet snel gewend waren en ken ik kinderen die wel snel gewend waren.
Ieder kind is daar anders in, maar ik denk dus dat ieder kind uiteindelijk wel went als de omstandigheden maar goed zijn.Kinderen zijn niet flexibel, kinderen zijn loyaal! Ouders vinden het prettig om te denken dat kinderen flexibel zijn. Voor hun eigen gemoedsrust.
woensdag 25 augustus 2010 om 01:44
woensdag 25 augustus 2010 om 01:44
quote:iris1969 schreef op 25 augustus 2010 @ 01:42:
@ TO: denk je dat dit onderwerp bespreekbaar is met je ex-man, zodat er een prettige oplossing kan komen? Wie weet staat hij wel open voor een goede constructie.Ja dat zal ik wel doen ja, ik weet wat het gaat worden maar vragen kan natuurlijk altijd.
@ TO: denk je dat dit onderwerp bespreekbaar is met je ex-man, zodat er een prettige oplossing kan komen? Wie weet staat hij wel open voor een goede constructie.Ja dat zal ik wel doen ja, ik weet wat het gaat worden maar vragen kan natuurlijk altijd.
woensdag 25 augustus 2010 om 01:47
woensdag 25 augustus 2010 om 01:49
quote:iris1969 schreef op 25 augustus 2010 @ 01:43:
[...]
Maar dan worden de gevoelens van de moeder weer geheel terzijde geschoven. Een compromis lijkt me het beste voor alle partijen.Het belang van de kinderen lijkt me het beste voor alle partijen. En daar kunnen ouders zich aan aanpassen.
[...]
Maar dan worden de gevoelens van de moeder weer geheel terzijde geschoven. Een compromis lijkt me het beste voor alle partijen.Het belang van de kinderen lijkt me het beste voor alle partijen. En daar kunnen ouders zich aan aanpassen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 25 augustus 2010 om 01:49
woensdag 25 augustus 2010 om 01:51
quote:iris1969 schreef op 25 augustus 2010 @ 01:46:
Waarom zal hij "nee" zeggen dan? Hij staat nu ook niet erg te springen om haar te zien zeg je zelf.Nou mijn ex komt zelf uit een moslimcultuur en ik heb in veel gevallen als het aankomt om bijvoorbeeld dingen te kiezen ook nog es te maken met "de familie". Als hij bijvoorbeeld het ergens mee eens is maar een oudere oom gaat ertegen in dan is het wel al eens voorgekomen dat ik een telefoontje krijg dat het hele feest alsnog niet doorgaat.
Waarom zal hij "nee" zeggen dan? Hij staat nu ook niet erg te springen om haar te zien zeg je zelf.Nou mijn ex komt zelf uit een moslimcultuur en ik heb in veel gevallen als het aankomt om bijvoorbeeld dingen te kiezen ook nog es te maken met "de familie". Als hij bijvoorbeeld het ergens mee eens is maar een oudere oom gaat ertegen in dan is het wel al eens voorgekomen dat ik een telefoontje krijg dat het hele feest alsnog niet doorgaat.
woensdag 25 augustus 2010 om 01:51
quote:FlorisFlorijn schreef op 25 augustus 2010 @ 01:49:
[...]
Niet Arima! Verhuizen naar Polen is geen optie. De enige die daar misschien enigszins gelukkig van gaat worden (en ook dat is twijfelachtig) ben jij.Als de vader "nee" zegt houdt het inderdaad op, maar anders is het in mijn ogen wel degelijk een optie. Haar dochtertje heeft het er immers ook erg naar haar zin.
[...]
Niet Arima! Verhuizen naar Polen is geen optie. De enige die daar misschien enigszins gelukkig van gaat worden (en ook dat is twijfelachtig) ben jij.Als de vader "nee" zegt houdt het inderdaad op, maar anders is het in mijn ogen wel degelijk een optie. Haar dochtertje heeft het er immers ook erg naar haar zin.
woensdag 25 augustus 2010 om 01:51
woensdag 25 augustus 2010 om 01:52
quote:AriMa schreef op 25 augustus 2010 @ 01:51:
[...]
Nou mijn ex komt zelf uit een moslimcultuur en ik heb in veel gevallen als het aankomt om bijvoorbeeld dingen te kiezen ook nog es te maken met "de familie". Als hij bijvoorbeeld het ergens mee eens is maar een oudere oom gaat ertegen in dan is het wel al eens voorgekomen dat ik een telefoontje krijg dat het hele feest alsnog niet doorgaat.Aha, dat bemoeilijkt de zaak inderdaad enorm.
[...]
Nou mijn ex komt zelf uit een moslimcultuur en ik heb in veel gevallen als het aankomt om bijvoorbeeld dingen te kiezen ook nog es te maken met "de familie". Als hij bijvoorbeeld het ergens mee eens is maar een oudere oom gaat ertegen in dan is het wel al eens voorgekomen dat ik een telefoontje krijg dat het hele feest alsnog niet doorgaat.Aha, dat bemoeilijkt de zaak inderdaad enorm.
woensdag 25 augustus 2010 om 02:00
quote:AriMa schreef op 25 augustus 2010 @ 01:51:
[...]
Nou mijn ex komt zelf uit een moslimcultuur en ik heb in veel gevallen als het aankomt om bijvoorbeeld dingen te kiezen ook nog es te maken met "de familie". Als hij bijvoorbeeld het ergens mee eens is maar een oudere oom gaat ertegen in dan is het wel al eens voorgekomen dat ik een telefoontje krijg dat het hele feest alsnog niet doorgaat.Jullie kind is een kind uit twee culturen. Je heb daar voor gekozen, je wist dat de vader uit een moslimcultuur kwam. Daar heb je dan ook nu mee te dealen. Je kunt nu niet zeggen: Mijn kind is pools! Je kind is ook moslim.
[...]
Nou mijn ex komt zelf uit een moslimcultuur en ik heb in veel gevallen als het aankomt om bijvoorbeeld dingen te kiezen ook nog es te maken met "de familie". Als hij bijvoorbeeld het ergens mee eens is maar een oudere oom gaat ertegen in dan is het wel al eens voorgekomen dat ik een telefoontje krijg dat het hele feest alsnog niet doorgaat.Jullie kind is een kind uit twee culturen. Je heb daar voor gekozen, je wist dat de vader uit een moslimcultuur kwam. Daar heb je dan ook nu mee te dealen. Je kunt nu niet zeggen: Mijn kind is pools! Je kind is ook moslim.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 25 augustus 2010 om 02:01
quote:FlorisFlorijn schreef op 25 augustus 2010 @ 01:56:
[...]
Ja. Ook daar is de familiedruk erg hoog, ook al wordt het in een iets ander vat gegoten.
In wat voor 'n vat wordt dat dan volgens jou gegoten? Niet stom bedoeld maar ik vraag me af wat voor n beeld je daarvan hebt.
In mijn omgeving is zie ik wel voorbeelden dat familiedruk inderdaad aanwezig is (ook bij Nederlandse gezinnen trouwens maar dat terzijde). Heb er zelf gelukkig geen last van gehad, zal niet ontkennen dat mij ook weleens gevraagd is wanneer ik ging trouwen, word natuurlijk ook alweer een oude doos met mijn 30 jaar maar druk of preken in die trant zijn mij gelukkig verschoond gebleven. Waarschijnlijk heb ik geluk gehad met een vrij liberale familie en dat is een gedachtegoed dat ik ook aan mijn dochter wil meegeven.
[...]
Ja. Ook daar is de familiedruk erg hoog, ook al wordt het in een iets ander vat gegoten.
In wat voor 'n vat wordt dat dan volgens jou gegoten? Niet stom bedoeld maar ik vraag me af wat voor n beeld je daarvan hebt.
In mijn omgeving is zie ik wel voorbeelden dat familiedruk inderdaad aanwezig is (ook bij Nederlandse gezinnen trouwens maar dat terzijde). Heb er zelf gelukkig geen last van gehad, zal niet ontkennen dat mij ook weleens gevraagd is wanneer ik ging trouwen, word natuurlijk ook alweer een oude doos met mijn 30 jaar maar druk of preken in die trant zijn mij gelukkig verschoond gebleven. Waarschijnlijk heb ik geluk gehad met een vrij liberale familie en dat is een gedachtegoed dat ik ook aan mijn dochter wil meegeven.
