Thuis
alle pijlers
Hond en katten samen?
donderdag 9 september 2010 om 22:36
Sinds 2 weken hebben wij een Zwitserse witte herder van 3 jaar in huis. Verschrikkelijk lief beest en in die 2 weken zijn we al erg aan hem gehecht geraakt. Voorwaarde voor "adoptie" van een volwassen hond, was o.a. dat hij met onze 3 katten overweg zou kunnen. Onze hond was katten gewend bij zijn vorige baas, dus dat zou geen problemen op moeten leveren volgens de mensen van de herplaatsing.
Nou, die problemen zijn er wél: de katten kunnen de hond niet uitstaan. Twee van de katten zijn doodsbang en komen de bovenverdiepingen niet meer af, 1 van de katten is van de duvel niet bang en besteedt zijn tijd aan het blazen en uithalen naar de hond. Resultaat: hond gaat blaffen, kat wordt nog pissiger en blaast en gromt nog wat harder, hond blaft nog maar eens wat harder etc.
De hond doet de katten niets. Als er een kat de trap afkomt, dan pakt de hond zijn bal en wil spelen met de kat. Maar de katten moeten helemaal niets van onze hond hebben. Dat hebben wij niet goed ingeschat, en daar balen we goed van.
We willen graag dat katten en hond elkaar dulden. Dikke vrienden hoeven ze niet te worden, maar de katten boven en de hond beneden is niet echt een optie. De katten hebben al eens per ongeluk opgesloten gezeten op een kamer zodat ze niet naar de kattenbak konden (er staan er boven 2) met als gevolg een ondergepiest dekbed, en als er al eens een kat naar beneden komt dan zet ik me al schrap voor het pandemonium dat erop volgt.
Wie heeft er een goede tip? Voorlopig even zo laten zodat ze aan elkaar gewend raken? Katten in een kattenbench en de hond aan de lijn en ze op die manier met elkaar laten kennismaken (een tip die ik op een hondensite las)? Andere tips?
Nou, die problemen zijn er wél: de katten kunnen de hond niet uitstaan. Twee van de katten zijn doodsbang en komen de bovenverdiepingen niet meer af, 1 van de katten is van de duvel niet bang en besteedt zijn tijd aan het blazen en uithalen naar de hond. Resultaat: hond gaat blaffen, kat wordt nog pissiger en blaast en gromt nog wat harder, hond blaft nog maar eens wat harder etc.
De hond doet de katten niets. Als er een kat de trap afkomt, dan pakt de hond zijn bal en wil spelen met de kat. Maar de katten moeten helemaal niets van onze hond hebben. Dat hebben wij niet goed ingeschat, en daar balen we goed van.
We willen graag dat katten en hond elkaar dulden. Dikke vrienden hoeven ze niet te worden, maar de katten boven en de hond beneden is niet echt een optie. De katten hebben al eens per ongeluk opgesloten gezeten op een kamer zodat ze niet naar de kattenbak konden (er staan er boven 2) met als gevolg een ondergepiest dekbed, en als er al eens een kat naar beneden komt dan zet ik me al schrap voor het pandemonium dat erop volgt.
Wie heeft er een goede tip? Voorlopig even zo laten zodat ze aan elkaar gewend raken? Katten in een kattenbench en de hond aan de lijn en ze op die manier met elkaar laten kennismaken (een tip die ik op een hondensite las)? Andere tips?
vrijdag 10 september 2010 om 00:21
De kat niet weghalen als die uithaalt! De reden dat katten als ze vechten dat nooit lang aan een stuk doen, maar met tussenpauzes waarin ze elkaar vernietigend aanstaren, is dat ze tijdens die staarwedstrijden de ander de kans geven zich waardig terug te trekken.
Een kat die je weghaalt heeft die keus niet, het gevecht is niet beslist, er is geen winnaar. Op die manier zal de kat het gevecht aan blíjven gaan.
Overigens vechten katten maar zelden door tot er bloed vloeit. Plukken haar die door de lucht vliegen, ja dat wel. Maar als er al bloed vloeit is dat vaak echt een ongeluk, een misrekening in het uitslaan van een klauw oid.
Een kat die je weghaalt heeft die keus niet, het gevecht is niet beslist, er is geen winnaar. Op die manier zal de kat het gevecht aan blíjven gaan.
Overigens vechten katten maar zelden door tot er bloed vloeit. Plukken haar die door de lucht vliegen, ja dat wel. Maar als er al bloed vloeit is dat vaak echt een ongeluk, een misrekening in het uitslaan van een klauw oid.
vrijdag 10 september 2010 om 00:36
Een kat zal niet tot in de eeuwigheid en amen blijven aanvallen. Een kat die dat wel blijft doen heeft vaak geen eigen leefruimte waar hij zich terug kan trekken. Maar als de kat zich bijvoorbeeld boven terug kan trekken en de hond daar niet komt, zal het aanvallen uiteindelijk overgaan in acceptatie van de hond òf zich min of meer definitief terugtrekken.
Het aanvallen is echt een kwestie van vaststellen wie de ander is, of die weg te jagen is en zo nee of die te vertrouwen is. Als de hond geen fysieke agressie vertoont, komt het vaak heus wel goed. Na een tijdje leert de kat wel dat speelsigheid geen agressie is van de hond. En voor je het weet zie je de hond voorbij de kat banjeren, slaat de kat lui een klauw zonder nagels uit richting achterpoot, en is het stoeien geblazen.
Een kat die naar een baby uithaalt vind ik een ander verhaal. Een hond kan zich wel verdedigen over het algemeen, een baby niet.
Het aanvallen is echt een kwestie van vaststellen wie de ander is, of die weg te jagen is en zo nee of die te vertrouwen is. Als de hond geen fysieke agressie vertoont, komt het vaak heus wel goed. Na een tijdje leert de kat wel dat speelsigheid geen agressie is van de hond. En voor je het weet zie je de hond voorbij de kat banjeren, slaat de kat lui een klauw zonder nagels uit richting achterpoot, en is het stoeien geblazen.
Een kat die naar een baby uithaalt vind ik een ander verhaal. Een hond kan zich wel verdedigen over het algemeen, een baby niet.
vrijdag 10 september 2010 om 00:50
quote:Dana schreef op 10 september 2010 @ 00:45:
Ik heb als baas de taak om mijn hond te beschermen tegen aanvallen, van wie of wat dan ook.Ik zeg ook helemaal niet dat je dat niet moet doen. Ik vertel alleen hoe het vanuit de kat werkt. Als je weet hoe het werkt kun je daar misschien je voordeel mee doen. Als je niet weet waar bepaald gedrag vandaan komt, wordt het al helemaal lastig er iets aan te doen toch?quote: Als ik daar niet in slaag, dan is het volstrekt natuurlijk gedrag van de hond om zichzelf te verdedigen. En zoals jij ook zegt: dat kan een hond ook. Jammer genoeg voor de kat is door ons als mensen niet altijd te voorspellen hoe hard de hond vindt dat hij de kat moet corrigeren, als hij zich gedwongen ziet om zelf het initiatief te nemen aangezien zijn baas het af laat weten als roedelleider....
Vandaar dat ik het zou willen voorkomen.
Dat snap ik wel. En ik heb ook wel eens ingegrepen als ik dacht dat het mis zou lopen. Maar ik heb het van situatie tot situatie bekeken, omdat ik ook wist dat iedere keer ingrijpen de periode van aanvallen door de kat waarschijnlijk alleen maar langer zou maken.
Ik heb als baas de taak om mijn hond te beschermen tegen aanvallen, van wie of wat dan ook.Ik zeg ook helemaal niet dat je dat niet moet doen. Ik vertel alleen hoe het vanuit de kat werkt. Als je weet hoe het werkt kun je daar misschien je voordeel mee doen. Als je niet weet waar bepaald gedrag vandaan komt, wordt het al helemaal lastig er iets aan te doen toch?quote: Als ik daar niet in slaag, dan is het volstrekt natuurlijk gedrag van de hond om zichzelf te verdedigen. En zoals jij ook zegt: dat kan een hond ook. Jammer genoeg voor de kat is door ons als mensen niet altijd te voorspellen hoe hard de hond vindt dat hij de kat moet corrigeren, als hij zich gedwongen ziet om zelf het initiatief te nemen aangezien zijn baas het af laat weten als roedelleider....
Vandaar dat ik het zou willen voorkomen.
Dat snap ik wel. En ik heb ook wel eens ingegrepen als ik dacht dat het mis zou lopen. Maar ik heb het van situatie tot situatie bekeken, omdat ik ook wist dat iedere keer ingrijpen de periode van aanvallen door de kat waarschijnlijk alleen maar langer zou maken.
vrijdag 10 september 2010 om 00:50
vrijdag 10 september 2010 om 06:20
Ik heb 3 katten,waarvan er 2 nooit beneden komen(Vind het niet zielig dat ze niet beneden komen,ze hebben boven 3 kamer en een grote overloop vol krabpalen en speelgoed) Reden,een teckel die continu ligt te loeren onder aan de trap of ze niet met een kat kan spelen.......
Katten zijn als de dood voor haar,maar 1 kat heeft er schijt aan,die maait een keer met haar armen om haar heen,en teckel is pleitte...
Heb ook nog een grote hond,daar zijn de katten niet bang van..............
Katten zijn als de dood voor haar,maar 1 kat heeft er schijt aan,die maait een keer met haar armen om haar heen,en teckel is pleitte...
Heb ook nog een grote hond,daar zijn de katten niet bang van..............
vrijdag 10 september 2010 om 07:36
Sis, het komt echt goed
De hond is zoals anderen al zeiden een indringer, en zodra het nieuwe er af is zullen de katjes waarschijnlijk hem alleen nog maar een storend element vinden, en naar hem blazen, kwestie van tijd en uitzingen
De bench is idd een goed idee, en de hond van mijn schoonmama wil graag in zijn bench, als er bijvoorbeeld kleine kinderen daar op visite zijn, gaat hij er zelf inliggen, niet omdat het moet maar omdat het zijn veilige ruimte is en het verboden toegang is voor iedereen behalve de hond en baasje
De hond is zoals anderen al zeiden een indringer, en zodra het nieuwe er af is zullen de katjes waarschijnlijk hem alleen nog maar een storend element vinden, en naar hem blazen, kwestie van tijd en uitzingen
De bench is idd een goed idee, en de hond van mijn schoonmama wil graag in zijn bench, als er bijvoorbeeld kleine kinderen daar op visite zijn, gaat hij er zelf inliggen, niet omdat het moet maar omdat het zijn veilige ruimte is en het verboden toegang is voor iedereen behalve de hond en baasje
vrijdag 10 september 2010 om 07:44
Wij hebben sinds een jaar een labrador en we hadden al twee katten.
De eerste maanden hebben de katten boven geleefd en heb ik de kattenbak op zolder op de overloop geplaatst omdat ik idd over pis en stront vond (oa in de badkuip en over de wcbril leuk zindelijke katten )
De kattenbak staat trouwens nog steeds op de overloop op zolder want onze labrador vind kattenstront erg lekker
Het heeft maanden geduurd en iedere keer als de katten naar beneden durfde te komen stond er een hond ze op te wachten, dat ben ik gaan corrigeren, dus iedere keer terug naar de plaats en blijven, de katten wilde dan naar buiten bijv. of naar de etensbak (die ook al verplaatst is voor de hond) dus de hond werdt gecorrigeerd, de katten niet, het was al hun huis en de hond moet zich aanpassen aan de katten.
Nu na een jaar is dat gelukt, een kat slaapt zelfs samen met de hond, spelen met elkaar en likken elkaar schoon, de andere kat mot de hond nog steeds niet, maar tolereerd de hond mits deze niet te dicht bij komt, dan krijgt de hond een uithaal, logisch.
De hond weet inmiddels haar plaats, mede dank zij ons, dus je moet je hond echt corrigeren als hij naar de katten gaat en de katten geven aan dit niet te willen, stuur de hond maar naar zijn plaats en geef hem aldaar dan een koekje of iets zodat hij zijn plaats met iets lekkers gaat associeren.
Ik weet niet of dit de juiste aanpak is maar dat heeft voor ons gewerkt, de hond weet zijn plaats in huis en de katten zijn de baas en zo hoort het want zij waren er eerst (en een hon dis veel gemakkelijker te corrigeren met een kat, dat speelt ook zeer zeker mee)
De eerste maanden hebben de katten boven geleefd en heb ik de kattenbak op zolder op de overloop geplaatst omdat ik idd over pis en stront vond (oa in de badkuip en over de wcbril leuk zindelijke katten )
De kattenbak staat trouwens nog steeds op de overloop op zolder want onze labrador vind kattenstront erg lekker
Het heeft maanden geduurd en iedere keer als de katten naar beneden durfde te komen stond er een hond ze op te wachten, dat ben ik gaan corrigeren, dus iedere keer terug naar de plaats en blijven, de katten wilde dan naar buiten bijv. of naar de etensbak (die ook al verplaatst is voor de hond) dus de hond werdt gecorrigeerd, de katten niet, het was al hun huis en de hond moet zich aanpassen aan de katten.
Nu na een jaar is dat gelukt, een kat slaapt zelfs samen met de hond, spelen met elkaar en likken elkaar schoon, de andere kat mot de hond nog steeds niet, maar tolereerd de hond mits deze niet te dicht bij komt, dan krijgt de hond een uithaal, logisch.
De hond weet inmiddels haar plaats, mede dank zij ons, dus je moet je hond echt corrigeren als hij naar de katten gaat en de katten geven aan dit niet te willen, stuur de hond maar naar zijn plaats en geef hem aldaar dan een koekje of iets zodat hij zijn plaats met iets lekkers gaat associeren.
Ik weet niet of dit de juiste aanpak is maar dat heeft voor ons gewerkt, de hond weet zijn plaats in huis en de katten zijn de baas en zo hoort het want zij waren er eerst (en een hon dis veel gemakkelijker te corrigeren met een kat, dat speelt ook zeer zeker mee)
vrijdag 10 september 2010 om 07:47
Mocht het nodig zijn om je katten te kalmeren vanwege de grote stress die ze ervaren, kijk dan ook eens of een Feliway stekker of spray, kalmerende brokjes van Royal Canin Calm en kalmerende pilletjes (via de DA, maar niet zo zwaar) iets voor ze zijn. Een kuur Clomicalm zou ook nog een oplossing kunnen zijn, maar dat is een echt medicijn en daar zou ik niet direct mee beginnen.
vrijdag 10 september 2010 om 12:39
Je hond houdt zich navenant goed maar het is beter dat hij niet tegen de katten gaat blaffen want dat heeft vrees ik te veel impact op de katten.
zolang hij niet blaft en de katten verder negeert, geloof ik echt dat het goed zal komen bij jullie thuis. Maar katten hebben gewoon soms ontzettend veel tijd nodig. Geef ze die gewoon en laat het ze ZELF uit zoeken. Ze moeten er naar toe groeien, ze moeten wennen en ze voelen zelf wel aan wanneer ze ergens klaar voor zijn. Heb geduld, je kunt geen ijzer met handen breken.
en de hond opsluiten omwille van de katten lijkt me geen goed idee. Je straft de hond dan en die kan dat gaan asocieren met de katten. Bovendien kun je alleen iets leren te ondergaan of wennen, ALDOENDE. En niet door situaties uit de weg te gaan. Ik weet dat jouw katten de situatie uit de weg gaan maar ze zullen hun grens wel steeds blijven opzoeken en die zachtjes aan verleggen.
Soms gaat het gewoon vanzelf. Ik heb honden en katten gekend die elkaar onderling niet gewend waren maar dat ging feilloos. Ik weet zeker dat de kittens die ik nu in opvang heb, en die aan honden gewend zijn, zouden kunnen samenleven met mijn honden Peppie en Sokkie die geen katten gewend zijn. Sterker nog, het zouden maatjes kunnen worden. Maar met Bobbes komt het nooit goed. DAt is een kattenhater en die zal ze doodbijten als ze de kans krijgt.
zolang hij niet blaft en de katten verder negeert, geloof ik echt dat het goed zal komen bij jullie thuis. Maar katten hebben gewoon soms ontzettend veel tijd nodig. Geef ze die gewoon en laat het ze ZELF uit zoeken. Ze moeten er naar toe groeien, ze moeten wennen en ze voelen zelf wel aan wanneer ze ergens klaar voor zijn. Heb geduld, je kunt geen ijzer met handen breken.
en de hond opsluiten omwille van de katten lijkt me geen goed idee. Je straft de hond dan en die kan dat gaan asocieren met de katten. Bovendien kun je alleen iets leren te ondergaan of wennen, ALDOENDE. En niet door situaties uit de weg te gaan. Ik weet dat jouw katten de situatie uit de weg gaan maar ze zullen hun grens wel steeds blijven opzoeken en die zachtjes aan verleggen.
Soms gaat het gewoon vanzelf. Ik heb honden en katten gekend die elkaar onderling niet gewend waren maar dat ging feilloos. Ik weet zeker dat de kittens die ik nu in opvang heb, en die aan honden gewend zijn, zouden kunnen samenleven met mijn honden Peppie en Sokkie die geen katten gewend zijn. Sterker nog, het zouden maatjes kunnen worden. Maar met Bobbes komt het nooit goed. DAt is een kattenhater en die zal ze doodbijten als ze de kans krijgt.
vrijdag 10 september 2010 om 17:35
Dana: nee, ik sta zeker niet angstig op tafel, ik zal het je nog sterker vertellen: ik ben stapelgek op die hond. Ik mis 'm zelfs nu ik weer aan het werk ben, I kid you not.
Ik vind het moeilijk om te beslissen wat ik nou moet doen. Voor die bench voel ik niet zo vreselijk veel, niet alleen omdat die ongeveer formaat container zou moeten hebben voor mijn shetland pony
, maar ook omdat ik het niet fijn vind de hond op te sluiten terwijl-ie eigenlijk niks doet. Dat-ie blaft tegen de katten: dat wil ik inderdaad niet. Daar ga ik aan werken, met command0 "plaats en blijf" (daar luistert-ie inderdaad goed naar) en belonen etc.; goeie tip Zusenzoo.
Ik geef het gewoon maar heeeeeel veel tijd en heb heeeeeel veel geduld. Iris: de jongste kat is echtechtecht bang. Voor haar zijn die kalmerende spullen misschien wel een heel goed idee, ga ik even achteraan.
Iones: eens: ik vind ook dat de hond -op het blaffen na- zich best goed houdt. Je kunt zien dat hij wil spelen, niet jagen en uiteraard reageert-ie als er naar 'm geblazen wordt. Ik ben niet bang voor de veiligheid van de katten, wel dat ze er langzamerhand niks meer aan vinden bij ons.
Ik vind het moeilijk om te beslissen wat ik nou moet doen. Voor die bench voel ik niet zo vreselijk veel, niet alleen omdat die ongeveer formaat container zou moeten hebben voor mijn shetland pony
, maar ook omdat ik het niet fijn vind de hond op te sluiten terwijl-ie eigenlijk niks doet. Dat-ie blaft tegen de katten: dat wil ik inderdaad niet. Daar ga ik aan werken, met command0 "plaats en blijf" (daar luistert-ie inderdaad goed naar) en belonen etc.; goeie tip Zusenzoo. Ik geef het gewoon maar heeeeeel veel tijd en heb heeeeeel veel geduld. Iris: de jongste kat is echtechtecht bang. Voor haar zijn die kalmerende spullen misschien wel een heel goed idee, ga ik even achteraan.
Iones: eens: ik vind ook dat de hond -op het blaffen na- zich best goed houdt. Je kunt zien dat hij wil spelen, niet jagen en uiteraard reageert-ie als er naar 'm geblazen wordt. Ik ben niet bang voor de veiligheid van de katten, wel dat ze er langzamerhand niks meer aan vinden bij ons
.
zaterdag 11 september 2010 om 12:21
quote:Dana schreef op 10 september 2010 @ 23:47:
Wist je trouwens dat wetenschappers het stofje geïdentificeerd hebben dat vrijkomt in de hersenen van hondenbaasjes als ze vertederd naar hun hond kijken? Dat stond vorig jaar in de krant. Het bleek precies hetzelfde stofje te zijn als wat vrijkomt bij ouders als ze vertederd raken door hun baby. Precies het stofje dat door wetenschappers cruciaal wordt genoemd voor het ontstaan van 'moedergevoelens'. Honden zijn dus in staat om moedergevoelens op te wekken bij hun baas. Geen wonder dat je 'm nu al kunt missen als je op je werk bent.
Dit vind ik erg herkenbaar en heel interessant. Heb je misschien iets waar ik dit terug kan vinden op internet of zo?
Wist je trouwens dat wetenschappers het stofje geïdentificeerd hebben dat vrijkomt in de hersenen van hondenbaasjes als ze vertederd naar hun hond kijken? Dat stond vorig jaar in de krant. Het bleek precies hetzelfde stofje te zijn als wat vrijkomt bij ouders als ze vertederd raken door hun baby. Precies het stofje dat door wetenschappers cruciaal wordt genoemd voor het ontstaan van 'moedergevoelens'. Honden zijn dus in staat om moedergevoelens op te wekken bij hun baas. Geen wonder dat je 'm nu al kunt missen als je op je werk bent.
Dit vind ik erg herkenbaar en heel interessant. Heb je misschien iets waar ik dit terug kan vinden op internet of zo?
zaterdag 11 september 2010 om 13:34
Dana: wat grappig; ik ga eens googlen op dat artikel want kan me er nog wel iets bij voorstellen ook. Mijn collega's hebben me al uitgelachen omdat ik een foto van mijn hond op mijn mobiel heb staan .
Gisterenavond ging het verrassend goed! De brutaalste kat kwam naar beneden en ging op een eetkamerstoel liggen grommen, hond kwam te dichtbij en kreeg een haal, kat verplaatste naar de trap en hond ging niet blaffen. Wél bleef hij de kat in de gaten houden, ging er nog maar weer eens met een bal heen (weer grommen en blazen), blafte waarop wij 'm corrigeerden en daarna blafte hij niet meer. De hele avond. Dat ging dus best goed!
De andere 2 katten durven nog steeds niet naar beneden te komen, maar een wenperiode met de brutaalste kat en een hond die leert de kat met rust te laten en niet meer te blaffen, vind ik al een heel aardig resultaat.
Iones: als dat een jaar duurt, dan is dat maar zo, dat geduld hebben we wel. We willen zowel katten als hond niet kwijt, dus dan moet het maar zo. Als er vrede in huis is zonder grommen (kat) en blaffen (hond), dan is dit heel goed uit te houden zo!
.Gisterenavond ging het verrassend goed! De brutaalste kat kwam naar beneden en ging op een eetkamerstoel liggen grommen, hond kwam te dichtbij en kreeg een haal, kat verplaatste naar de trap en hond ging niet blaffen. Wél bleef hij de kat in de gaten houden, ging er nog maar weer eens met een bal heen (weer grommen en blazen), blafte waarop wij 'm corrigeerden en daarna blafte hij niet meer. De hele avond. Dat ging dus best goed!
De andere 2 katten durven nog steeds niet naar beneden te komen, maar een wenperiode met de brutaalste kat en een hond die leert de kat met rust te laten en niet meer te blaffen, vind ik al een heel aardig resultaat.
Iones: als dat een jaar duurt, dan is dat maar zo, dat geduld hebben we wel. We willen zowel katten als hond niet kwijt, dus dan moet het maar zo. Als er vrede in huis is zonder grommen (kat) en blaffen (hond), dan is dit heel goed uit te houden zo!
zondag 12 september 2010 om 15:51
quote:Dana schreef op 11 september 2010 @ 13:04:
[...]
Poeh, als ik het me goed herinner stond het ongeveer een jaar geleden in de wetenschapsbijlage van NRC. Ik heb nu niet veel tijd, maar zal binnenkort eens kijken of ik er iets van terug kan vinden in het digitaal archief.heb je wat terminologie die er in gebruikt werd, zodat ik zelf eens kan zoeken?
[...]
Poeh, als ik het me goed herinner stond het ongeveer een jaar geleden in de wetenschapsbijlage van NRC. Ik heb nu niet veel tijd, maar zal binnenkort eens kijken of ik er iets van terug kan vinden in het digitaal archief.heb je wat terminologie die er in gebruikt werd, zodat ik zelf eens kan zoeken?
maandag 13 september 2010 om 11:48
quote:Dana schreef op 12 september 2010 @ 22:35:
Wat niet wegneemt dat ik puur uit niet-wetenschappelijke, eigen observaties bij mezelf en een aantal andere hondengekken wel degelijk meen te kunnen concluderen dat de band tussen honden en hun baasjes ongelooflijk sterk kan zijn en idd wel sterke trekken van moederliefde kan aannemen.
Precies! Dat ervaar ik dus bij mezelf ook.
En er komt ook heel veel van terug: hoe meer ik mijn honden geef, hoe meer ze teruggeven. Mensen zeggen wel eens dat een hond overal kan wennen. En voor veel honden zal dat ook wel gelden, omdat de relatie met baasje iets minder hecht en intens is. Maar die van mij kunnen dat niet, geen een hond kon dat.
En dat is ergens wel een probleem: afgelopen januari zijn we 8 dagen op vakantie geweest en heb ik mensen in huis gehaald om voor de dieren te zorgen. Zo konden de honden tenminste in hun vertrouwde omgeving blijven. MAar ze waren desondanks vreselijk van slag en poepten en plasten alles onder.
Toen we weer thuis waren hield dit onmiddellijk op.
Ik heb trouwens wel dit gevonden:
http://www.bestemaatjes.n ... tenschappelijk-onderzoek/
Wat niet wegneemt dat ik puur uit niet-wetenschappelijke, eigen observaties bij mezelf en een aantal andere hondengekken wel degelijk meen te kunnen concluderen dat de band tussen honden en hun baasjes ongelooflijk sterk kan zijn en idd wel sterke trekken van moederliefde kan aannemen.
Precies! Dat ervaar ik dus bij mezelf ook.
En er komt ook heel veel van terug: hoe meer ik mijn honden geef, hoe meer ze teruggeven. Mensen zeggen wel eens dat een hond overal kan wennen. En voor veel honden zal dat ook wel gelden, omdat de relatie met baasje iets minder hecht en intens is. Maar die van mij kunnen dat niet, geen een hond kon dat.
En dat is ergens wel een probleem: afgelopen januari zijn we 8 dagen op vakantie geweest en heb ik mensen in huis gehaald om voor de dieren te zorgen. Zo konden de honden tenminste in hun vertrouwde omgeving blijven. MAar ze waren desondanks vreselijk van slag en poepten en plasten alles onder.
Toen we weer thuis waren hield dit onmiddellijk op.
Ik heb trouwens wel dit gevonden:
http://www.bestemaatjes.n ... tenschappelijk-onderzoek/
maandag 13 september 2010 om 11:54
Gevonden!!!!
http://www.nu.nl/wetensch ... -emoties-op-als-kind.html
Stukje er uit gelicht:
Hogere waarde
De hondenbezitters die veel oogcontact maakten met hun viervoeter produceerden tijdens de speelsessie 20 procent meer oxytocine dan normaal. En zelfs de proefpersonen die hun hond maar af en toe aankeken, hadden na afloop een iets hogere waarde van het hormoon in hun lichaam.
Volgens de wetenschappers verklaart de aanmaak van oxytocine waarom mensen na een speelsessie met een hond vaak in een betere stemming komen en zich minder depressief of eenzaam voelen.
http://www.nu.nl/wetensch ... -emoties-op-als-kind.html
Stukje er uit gelicht:
Hogere waarde
De hondenbezitters die veel oogcontact maakten met hun viervoeter produceerden tijdens de speelsessie 20 procent meer oxytocine dan normaal. En zelfs de proefpersonen die hun hond maar af en toe aankeken, hadden na afloop een iets hogere waarde van het hormoon in hun lichaam.
Volgens de wetenschappers verklaart de aanmaak van oxytocine waarom mensen na een speelsessie met een hond vaak in een betere stemming komen en zich minder depressief of eenzaam voelen.
dinsdag 14 september 2010 om 01:49
quote:iones schreef op 13 september 2010 @ 11:54:
Gevonden!!!!
http://www.nu.nl/wetensch ... -emoties-op-als-kind.html
Stukje er uit gelicht:
Hogere waarde
De hondenbezitters die veel oogcontact maakten met hun viervoeter produceerden tijdens de speelsessie 20 procent meer oxytocine dan normaal. En zelfs de proefpersonen die hun hond maar af en toe aankeken, hadden na afloop een iets hogere waarde van het hormoon in hun lichaam.
Volgens de wetenschappers verklaart de aanmaak van oxytocine waarom mensen na een speelsessie met een hond vaak in een betere stemming komen en zich minder depressief of eenzaam voelen.
Ja! Dat stuk is precies wat ik bedoelde!
Gevonden!!!!
http://www.nu.nl/wetensch ... -emoties-op-als-kind.html
Stukje er uit gelicht:
Hogere waarde
De hondenbezitters die veel oogcontact maakten met hun viervoeter produceerden tijdens de speelsessie 20 procent meer oxytocine dan normaal. En zelfs de proefpersonen die hun hond maar af en toe aankeken, hadden na afloop een iets hogere waarde van het hormoon in hun lichaam.
Volgens de wetenschappers verklaart de aanmaak van oxytocine waarom mensen na een speelsessie met een hond vaak in een betere stemming komen en zich minder depressief of eenzaam voelen.
Ja! Dat stuk is precies wat ik bedoelde!
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
