Seks
alle pijlers
Minnaar deel 12
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:27
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
vrijdag 17 september 2010 om 22:46
Nee zeker goed. Hij is heel koppig (handig als je jaren collega's bent, dan ken je elkaar toch vaak wel een beetje) maar wist ook dat ik 1. niet ging smsen na die actie 2. met een rotgevoel zou blijven zitten.
Lucht is geklaard.
Gisteren heel lang gepraat over wat er deze winter gaat gebeuren (ik ga op reis, hij heeft andere heftige periode, die niet geheel toevallig samen vallen). allebei bang daarvoor...
Lucht is geklaard.
Gisteren heel lang gepraat over wat er deze winter gaat gebeuren (ik ga op reis, hij heeft andere heftige periode, die niet geheel toevallig samen vallen). allebei bang daarvoor...
)
vrijdag 17 september 2010 om 22:52
nog laatste hersenspinsel... Als nr 1 en ik wel eens ruzie hadden of ik me niet lekker voelde kon ik er vaak de vinger niet opleggen, niet uitleggen wat er nou was, waarom ik zo reageerde / verdrietig was etc.. En bij minnaar rolt het er gewoon uit, voordat ik me er zelf bewust van ben, vertel ik t m al. Geen idee of dat een goed of slecht teken is, maar ik ben zo anders bij hem, zo kwetsbaar
zaterdag 18 september 2010 om 04:34
Spannend hier allemaal!
Stew, bij jou gelukkig allemaal weer rust dus, houden zo
MissT, toevallig, ja echt echt waar! Dacht ik er vandaag nog aan! Ben heel benieuwd hoe het verder zal gaan, hou je ons op de hoogte?
Lisannez, hoe gaat ie nu meis?
Koka, jij ook weer gerustgesteld gelukkig.
Crea, kan ook weer rustig slapen, toch?
Ik vergeet wat, iets, iemand? Excuse me....
Bkstr, jou vergeet ik nooit natuurlijk
Hier, moeilijk, echt lastige dag gehad. Laatst zei ik dat het egoïstisch voelde om Date helemaal in de steek te laten maar dat ik ook niet goed wist hoe dan wel met hem om te gaan en dat ik hem niet te veel in mijn leven wil, omdat ik tot rust wil komen, en dat ook heel hard nodig heb. Maar hier gebeurt momenteel zoveel met iedereen, dus de adviezen waar ik op hoopte zijn uitgebleven (no hard feelings!)
Sinds ik Date toch nog heb komen laten praten merk ik dat ik het erg moeilijk heb. Dat was woensdagavond. Eerst stuur ik een mail dat ik echt rust nodig heb, binnen no-time staat hij op de stoep, 's avonds zegt hij het echt uit te kunnen leggen en dat heeft hij gedaan. Nu... elke dag contact en ik vind het veel te moeilijk. Want ik ben nog wel boos en merkte vandaag dat ik het gevoel erbij kreeg dat ik er (weer) niet toe deed. Zoals eerder, zo vaak, als ik hem nodig had en hij niet thuis gaf. Toen deed ik er ook niet toe, op die momenten, ik zou niet weten hoe ik dat anders moet zien. En nu, ik geef aan dat ik niet wil maar toch meteen komen en steeds weer contact.
Hij heeft een verjaardagskadootje voor me, duurt nog twee maanden maar goed, en is de eerste keer dat hij een verjaardagskadootje voor me heeft. Hij heeft verteld wat het is, het komt later. Waarom? Om garantie te hebben om iig tot die tijd contact te hebben? Ja fuck, ik ben niet om te kopen.
Hij hoopt stiekem nog op het weekendje weg volgende week, hij hoopt stiekem nog (en dat vult hij niet in) En vandaag moest ik gaan werken en alles ging mis. Mijn auto sloeg af, mijn parkeerkaartje verloor ik, mijn sleutels liet ik vallen, niet te stoppen koppijn, binnen 5 minuten ruzie met twee collega's, en tot drie keer toe bijna janken op het werk. Fuck, dit is niet goed voor me. Ik wil hem wel, maar ik wil hem niet. Date is pijn, uiteindelijk, of alweer snel, elke keer weer.
En ik krijg het gevoel dat ik een stomme doos ben omdat ik weer over mijn grenzen laat gaan. Zou hij denken: 'Ik heb het uitgelegd dus nu mag ik gewoon elke dag contact en het komt wel weer goed'
Ja fuck, zo werkt het dus niet....
Ik vind het kut.
Stew, bij jou gelukkig allemaal weer rust dus, houden zo
MissT, toevallig, ja echt echt waar! Dacht ik er vandaag nog aan! Ben heel benieuwd hoe het verder zal gaan, hou je ons op de hoogte?
Lisannez, hoe gaat ie nu meis?
Koka, jij ook weer gerustgesteld gelukkig.
Crea, kan ook weer rustig slapen, toch?
Ik vergeet wat, iets, iemand? Excuse me....
Bkstr, jou vergeet ik nooit natuurlijk
Hier, moeilijk, echt lastige dag gehad. Laatst zei ik dat het egoïstisch voelde om Date helemaal in de steek te laten maar dat ik ook niet goed wist hoe dan wel met hem om te gaan en dat ik hem niet te veel in mijn leven wil, omdat ik tot rust wil komen, en dat ook heel hard nodig heb. Maar hier gebeurt momenteel zoveel met iedereen, dus de adviezen waar ik op hoopte zijn uitgebleven (no hard feelings!)
Sinds ik Date toch nog heb komen laten praten merk ik dat ik het erg moeilijk heb. Dat was woensdagavond. Eerst stuur ik een mail dat ik echt rust nodig heb, binnen no-time staat hij op de stoep, 's avonds zegt hij het echt uit te kunnen leggen en dat heeft hij gedaan. Nu... elke dag contact en ik vind het veel te moeilijk. Want ik ben nog wel boos en merkte vandaag dat ik het gevoel erbij kreeg dat ik er (weer) niet toe deed. Zoals eerder, zo vaak, als ik hem nodig had en hij niet thuis gaf. Toen deed ik er ook niet toe, op die momenten, ik zou niet weten hoe ik dat anders moet zien. En nu, ik geef aan dat ik niet wil maar toch meteen komen en steeds weer contact.
Hij heeft een verjaardagskadootje voor me, duurt nog twee maanden maar goed, en is de eerste keer dat hij een verjaardagskadootje voor me heeft. Hij heeft verteld wat het is, het komt later. Waarom? Om garantie te hebben om iig tot die tijd contact te hebben? Ja fuck, ik ben niet om te kopen.
Hij hoopt stiekem nog op het weekendje weg volgende week, hij hoopt stiekem nog (en dat vult hij niet in) En vandaag moest ik gaan werken en alles ging mis. Mijn auto sloeg af, mijn parkeerkaartje verloor ik, mijn sleutels liet ik vallen, niet te stoppen koppijn, binnen 5 minuten ruzie met twee collega's, en tot drie keer toe bijna janken op het werk. Fuck, dit is niet goed voor me. Ik wil hem wel, maar ik wil hem niet. Date is pijn, uiteindelijk, of alweer snel, elke keer weer.
En ik krijg het gevoel dat ik een stomme doos ben omdat ik weer over mijn grenzen laat gaan. Zou hij denken: 'Ik heb het uitgelegd dus nu mag ik gewoon elke dag contact en het komt wel weer goed'
Ja fuck, zo werkt het dus niet....
Ik vind het kut.
zaterdag 18 september 2010 om 08:28
toytje, je geeft t antwoord zelf eigenlijk al. 'iedere dag contact en het voelt niet goed'. Natuurlijk ben jij geen stomme grenzeloze doos; je hebt je grens aangegeven omdat dat zo voelde, nu is de tijd daar om uit te gaan vinden hoe daar dan mee om te gaan. 2 stappen vooruit, 1tje terug. Al doende leert men (blablabla). Maar t werkt wel zo, kan ik je uit ervaring zeggen. Je stopt ergens mee omdat je gevoel icm je kop zegt: dit kan niet meer. Maar hoe het eruit ziet 'na de boodschap' kan niemand je vertellen toch? Dat ga je ervaren, net zoals je nu aan t doen bent. Dus niks stoms, raars of fout aan jou: gewoon super sterk en puur! Voelen en ervaren wat wel en niet bij je past en wat wel of niet goed voor je is.
zaterdag 18 september 2010 om 08:31
ja MT: wat is er ge-oepst? Ben nieuwsgierig!
Iedereen verder goede nacht gehad, met de stormende waterglazen gewoon op t nachtkastje?
Vannacht gedroomd over nr1; nderschrift nog niet zo passend geweest als vndg
beestjes vanochtend allemaal op de slaapkamer gelaten en bed ligt nu vol, met mij ergens ertussen. Fijn, maar plaatje voelt (nog) niet compleet... Ik mis m zo.
Iedereen verder goede nacht gehad, met de stormende waterglazen gewoon op t nachtkastje?
Vannacht gedroomd over nr1; nderschrift nog niet zo passend geweest als vndg
beestjes vanochtend allemaal op de slaapkamer gelaten en bed ligt nu vol, met mij ergens ertussen. Fijn, maar plaatje voelt (nog) niet compleet... Ik mis m zo.
zaterdag 18 september 2010 om 09:28
Goedemorgen allemaal!
Toy, ben het met Bkstr eens, jij zegt zelf dat het niet goed voelt. Maar ik kan me ook zo enorm goed voorstellen dat voelen en doen twee verschillende dingen zijn. Je had zo een ander plaatje van hem (jullie) in je hoofd, en daar moet je nu afscheid van nemen, en weet je, dat gaat toch echt duren totdat het klaar is. Ik zou je zo graag advies willen geven wat helpt, wat echt helpt, maar dat kan ik niet. Jij voelt wat je voelt, en jij moet daar doorheen. Ik moet dan altijd aan het nummer van Acda en de Munnik denken, Heel veel lieve mensen
Hier komt weer zo’n advies, let op
Vraag aan niemand ooit advies
Ze zullen het kleuren met de geur van eigen falen
Vraag nooit wat zou jij doen dan?
Want wat doet het er nou toe
Echt, geloof me, er valt bij ‘wat zou jij dan.....’
Niets te halen'
Dat is dus mijn advies.
(dat, en dat ik nu moet opschieten met een dochter die zwemles heeft.....).
Bkstr, heftig zeg, dat je zegt dat je onderschrift nu wel heel erg van toepassing is. Dat haat ik ook altijd zo, die eerste seconde van wakker worden, dat je weet dat er iets heel ergs is, maar dat je nog niet weet wat, en dat je het dan de volgende seconde opeens weer weet.... Ook voor jou heel veel sterkte! Ik ben nog steeds trots op je.
En mijn 'oeps', oh well, ik ben overstag gegaan voor psv, die zoals het er nu uitziet weer de status psv heeft. We keken elkaar in de ogen en het was geloof ik al gedaan. Heel slecht, maar ik leg nog wel uit waarom, moet nu weg!
Toy, ben het met Bkstr eens, jij zegt zelf dat het niet goed voelt. Maar ik kan me ook zo enorm goed voorstellen dat voelen en doen twee verschillende dingen zijn. Je had zo een ander plaatje van hem (jullie) in je hoofd, en daar moet je nu afscheid van nemen, en weet je, dat gaat toch echt duren totdat het klaar is. Ik zou je zo graag advies willen geven wat helpt, wat echt helpt, maar dat kan ik niet. Jij voelt wat je voelt, en jij moet daar doorheen. Ik moet dan altijd aan het nummer van Acda en de Munnik denken, Heel veel lieve mensen
Hier komt weer zo’n advies, let op
Vraag aan niemand ooit advies
Ze zullen het kleuren met de geur van eigen falen
Vraag nooit wat zou jij doen dan?
Want wat doet het er nou toe
Echt, geloof me, er valt bij ‘wat zou jij dan.....’
Niets te halen'
Dat is dus mijn advies.
(dat, en dat ik nu moet opschieten met een dochter die zwemles heeft.....).
Bkstr, heftig zeg, dat je zegt dat je onderschrift nu wel heel erg van toepassing is. Dat haat ik ook altijd zo, die eerste seconde van wakker worden, dat je weet dat er iets heel ergs is, maar dat je nog niet weet wat, en dat je het dan de volgende seconde opeens weer weet.... Ook voor jou heel veel sterkte! Ik ben nog steeds trots op je.
En mijn 'oeps', oh well, ik ben overstag gegaan voor psv, die zoals het er nu uitziet weer de status psv heeft. We keken elkaar in de ogen en het was geloof ik al gedaan. Heel slecht, maar ik leg nog wel uit waarom, moet nu weg!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
zaterdag 18 september 2010 om 09:32
Toy, ik kan me indenken dat je hem nog niet helemaal los kun laten. Bkstr omschreef het al mooi. Je stopt ergens mee maar hoe het er daarna uitziet weet niemand.
Misschien is een vast contactmoment iets? Eén keer per week ofzo?
bkstr, fijn dat je je beestjes bij je hebt.
Ik ben heel verdrietig. Mijn verstand weet het leuk te vertellen maar qua gevoel vind ik het niet meevallen.
Misschien is een vast contactmoment iets? Eén keer per week ofzo?
bkstr, fijn dat je je beestjes bij je hebt.
Ik ben heel verdrietig. Mijn verstand weet het leuk te vertellen maar qua gevoel vind ik het niet meevallen.
zaterdag 18 september 2010 om 10:37
Goedemorgen allemaal
Allereerst iedereen heel veel sterkte, ik zou graag op iedereen persoonlijk reageren, maar eerlijk gezegd staat mijn eigen hoofd daar nu niet naar: het loopt over met mijn eigen problemen. Ik kom er nog op terug en ik leef wel echt met jullie mee!
Lisannez, ik kan me echt in jouw situatie verplaatsen, gezien waar ik zelf nu ook (alweer) in zit. Verdriet om minnaar en dat niet volledig uit kunnen leggen aan nr. 1, omdat ik het zelf niet begrijp. En bij mij zit ook de angst dat als we verder zouden gaan, er iemand anders in zijn vizier komt. Hij geeft zelf aan daarvoor open te willen staan, wat natuurlijk begrijpelijk is. Maar ik denk niet dat ik dat kan handelen
Het lijkt erop dat het nu echt over is tussen ons, al mijn mooie inzichten ten spijt: Hij wil dit niet meer. En ik wil al het verdriet niet meer, dus ik moet nu sterk zijn en afstand nemen.
Verdomme, zit ik hier wéér te janken! Had mezelf zo voorgenomen om dat niet te doen... En verdomde John Mayer!
Allereerst iedereen heel veel sterkte, ik zou graag op iedereen persoonlijk reageren, maar eerlijk gezegd staat mijn eigen hoofd daar nu niet naar: het loopt over met mijn eigen problemen. Ik kom er nog op terug en ik leef wel echt met jullie mee!
Lisannez, ik kan me echt in jouw situatie verplaatsen, gezien waar ik zelf nu ook (alweer) in zit. Verdriet om minnaar en dat niet volledig uit kunnen leggen aan nr. 1, omdat ik het zelf niet begrijp. En bij mij zit ook de angst dat als we verder zouden gaan, er iemand anders in zijn vizier komt. Hij geeft zelf aan daarvoor open te willen staan, wat natuurlijk begrijpelijk is. Maar ik denk niet dat ik dat kan handelen
Het lijkt erop dat het nu echt over is tussen ons, al mijn mooie inzichten ten spijt: Hij wil dit niet meer. En ik wil al het verdriet niet meer, dus ik moet nu sterk zijn en afstand nemen.
Verdomme, zit ik hier wéér te janken! Had mezelf zo voorgenomen om dat niet te doen... En verdomde John Mayer!
zaterdag 18 september 2010 om 11:00
MT: je omschrijft het precies zoals het is: wakker worden, je onbestemd voelen en na een paar seconde je realiseren waarom.. Dat t écht zo is, je t niet gedroomd hebt maar je weer een dag moet doorkomen met dit gevoel op de achter- (of voor-)grond.
Lisannez: sterkte meid, dit gevoel zal jou ook niet vreemd zijn momenteel.. En ook boompje haat-liefde met John Mayer: ook voor jou sterkte. Ben alleen ff kwijt hoe t nu precies zit met jou: nr1 die oke is met minnaar, jij twijfelde over definiering tussen jou en minnaar maar meen dat jouw laatste conclusie toch was dat je je niet zo druk moest maken. Watskebeurt?
Toy: frequentie is vlgs mij niks zinnigs over te zeggen. Kijk hoe je je voelt en stel daarop steeds bij? Vriendin van me is net gescheiden en kan naar haar gevoel haar exnr1 echt ff niet zien, ik voel me prettig bij wekelijks contact op dit moment.. Is echt per persoon anders denk ik. Wat ik wel voor je kan betekenen: afleiding, invulling of gewoon een simpele filmmiddag met veel chips en dipsaus! You know where to find me he!
Ow MT: u go girl, met die psv van je! Heerlijk!
Stew: al op het voetbalveld geweest?
Where the f*ck is Haddock??
Lisannez: sterkte meid, dit gevoel zal jou ook niet vreemd zijn momenteel.. En ook boompje haat-liefde met John Mayer: ook voor jou sterkte. Ben alleen ff kwijt hoe t nu precies zit met jou: nr1 die oke is met minnaar, jij twijfelde over definiering tussen jou en minnaar maar meen dat jouw laatste conclusie toch was dat je je niet zo druk moest maken. Watskebeurt?
Toy: frequentie is vlgs mij niks zinnigs over te zeggen. Kijk hoe je je voelt en stel daarop steeds bij? Vriendin van me is net gescheiden en kan naar haar gevoel haar exnr1 echt ff niet zien, ik voel me prettig bij wekelijks contact op dit moment.. Is echt per persoon anders denk ik. Wat ik wel voor je kan betekenen: afleiding, invulling of gewoon een simpele filmmiddag met veel chips en dipsaus! You know where to find me he!
Ow MT: u go girl, met die psv van je! Heerlijk!
Stew: al op het voetbalveld geweest?
Where the f*ck is Haddock??
zaterdag 18 september 2010 om 11:09
boompje, ik zit jouw posts nog eens te lezen, en krijg het idee dat je gewoon hartstikke knal-verliefd bent op je minnaar. Zou dat kunnen? De gevoelens die t allemaal met zich meebrengt doen zoveel met je, dat t mss teveel is voor enkel sv-contact?
Doet niets af aan de pijn of t verdriet, maar mss wel aan het idee dat t beter is om te stoppen: als dit doorgaat komt wellicht je nr1 in gevaar?
Doet niets af aan de pijn of t verdriet, maar mss wel aan het idee dat t beter is om te stoppen: als dit doorgaat komt wellicht je nr1 in gevaar?
zaterdag 18 september 2010 om 11:12
@MissT: spannende ontwikkelingen bij jou weer. Saai is het nooit bij jou, geloof ik?!
En tuurlijk heb je gelijk met die tekst, + niemand kan echt in jouw schoenen staan en vertellen hoe het moet.
@Bkster: je houdt van alle mooie kanten van die man en dat is niet makkelijk los te laten. Het uitmaken was eigenlijk een zelfbescherming: als je die steun niet (meer) verwacht, kan je er ook niet meer in teleurgesteld worden. Nu moet je het helemaal zonder die steun doen (in je uppie) en mis je die liefde en dagelijkse fijne kanten erbij. Dat is een extra moeilijke opgave.
En toch: zolang jullie dit soort fijne momenten kunnen koesteren samen, is die liefde niet weg, alleen maar niet vanzelfsprekend in je buurt.. ik weet niet of dat makkelijker is of moeilijker: je ziet dan wel elke keer wat je ook mist.
@Toy: tja, meid, geen idee wat het beste is.. Dit "er niet voor jou zijn" zal niet alleen spelen als jij het echt ff hard nodig hebt, maar op dagelijkse/wekelijkse basis? Mocht er idd sprake zijn van eoa stoornis, dan is dat misschien voor hem aanleiding/excuus daar alles op te kunnen gooien + dat hij daar dus niks aan kan doen, idd nu eenmaal zo is. Wat is de kans dat ie daar iets mee kan en gaat doen (info en therapie enz)?
En wat betekent dit voor zijn praktische achterstanden zaken? Denkt hij dat, nu dit vermoeden eruit is, de problemen daarmee zijn afgedaan? Zijn gedrag verklaard en gerechtvaardigd is, dus nu kunnen we door?
Is het hem duidelijk dat het nu uit is?
Afgelopen tijd overschaduwde zijn gedrag (elke keer na een tijdje leuk weer die klap) zijn fijne kanten en het beeld wat je van hem had. Hoe is dat nu? Zie je het fijne en mooie ook nog of is het 80% schaduw?
Wil je een omgang waarbij je alleen de fijne kant kan behouden en hij zich aan afspraken houdt, tijdig afzegt als dat niet lukt, zijn mobiel opneemt (niet wegloopt), een manier vinden (oppervlakkiger) waar je wel op kan rekenen met hem?
wat verwacht hij, waar praat hij over, is het hiermee afgedaan en vrolijk verder of pakt hij nu alle aandacht naar zich toe met zijn onvermogens. Maw: hoe stelt hij zich op, waar gaan de gesprekken over als hij dagelijks contact wil opeens?
En ben jij bang dat als het weer close en comfortabel is voor hem, jij "toegeeft en hem bevestigt" en er bent voor hem, hij weer afstand gaat nemen en slordig met jouw behoeftes om zal gaan?
Denk jij dat dit (afgelopen) patroon van aantrekken en afstoten blijft? Wat kan en gaat ie daaraan doen? Of dat je keer op keer meer gefrustreerd zal zijn dan blij met hem? Dat aan hem onlosmakelijk een patroon hangt, waarin jij heen en weer geslingerd zal blijven? Dat een blijvende omgang onrust geeft, altijd ergens op je hoede dat hij weggaat als het te moeilijk wordt?
Zoek je een modus dat het uit is, maar je hem toch kan blijven zien of dat jullie wel een stel zijn, maar alleen bepaalde dingen delen en niet alles? Wat heb jij voor ogen, wat wil jij, waar kan jij evt (minimaal) mee leven?
En tuurlijk heb je gelijk met die tekst, + niemand kan echt in jouw schoenen staan en vertellen hoe het moet.
@Bkster: je houdt van alle mooie kanten van die man en dat is niet makkelijk los te laten. Het uitmaken was eigenlijk een zelfbescherming: als je die steun niet (meer) verwacht, kan je er ook niet meer in teleurgesteld worden. Nu moet je het helemaal zonder die steun doen (in je uppie) en mis je die liefde en dagelijkse fijne kanten erbij. Dat is een extra moeilijke opgave.
En toch: zolang jullie dit soort fijne momenten kunnen koesteren samen, is die liefde niet weg, alleen maar niet vanzelfsprekend in je buurt.. ik weet niet of dat makkelijker is of moeilijker: je ziet dan wel elke keer wat je ook mist.
@Toy: tja, meid, geen idee wat het beste is.. Dit "er niet voor jou zijn" zal niet alleen spelen als jij het echt ff hard nodig hebt, maar op dagelijkse/wekelijkse basis? Mocht er idd sprake zijn van eoa stoornis, dan is dat misschien voor hem aanleiding/excuus daar alles op te kunnen gooien + dat hij daar dus niks aan kan doen, idd nu eenmaal zo is. Wat is de kans dat ie daar iets mee kan en gaat doen (info en therapie enz)?
En wat betekent dit voor zijn praktische achterstanden zaken? Denkt hij dat, nu dit vermoeden eruit is, de problemen daarmee zijn afgedaan? Zijn gedrag verklaard en gerechtvaardigd is, dus nu kunnen we door?
Is het hem duidelijk dat het nu uit is?
Afgelopen tijd overschaduwde zijn gedrag (elke keer na een tijdje leuk weer die klap) zijn fijne kanten en het beeld wat je van hem had. Hoe is dat nu? Zie je het fijne en mooie ook nog of is het 80% schaduw?
Wil je een omgang waarbij je alleen de fijne kant kan behouden en hij zich aan afspraken houdt, tijdig afzegt als dat niet lukt, zijn mobiel opneemt (niet wegloopt), een manier vinden (oppervlakkiger) waar je wel op kan rekenen met hem?
wat verwacht hij, waar praat hij over, is het hiermee afgedaan en vrolijk verder of pakt hij nu alle aandacht naar zich toe met zijn onvermogens. Maw: hoe stelt hij zich op, waar gaan de gesprekken over als hij dagelijks contact wil opeens?
En ben jij bang dat als het weer close en comfortabel is voor hem, jij "toegeeft en hem bevestigt" en er bent voor hem, hij weer afstand gaat nemen en slordig met jouw behoeftes om zal gaan?
Denk jij dat dit (afgelopen) patroon van aantrekken en afstoten blijft? Wat kan en gaat ie daaraan doen? Of dat je keer op keer meer gefrustreerd zal zijn dan blij met hem? Dat aan hem onlosmakelijk een patroon hangt, waarin jij heen en weer geslingerd zal blijven? Dat een blijvende omgang onrust geeft, altijd ergens op je hoede dat hij weggaat als het te moeilijk wordt?
Zoek je een modus dat het uit is, maar je hem toch kan blijven zien of dat jullie wel een stel zijn, maar alleen bepaalde dingen delen en niet alles? Wat heb jij voor ogen, wat wil jij, waar kan jij evt (minimaal) mee leven?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 18 september 2010 om 11:16
Bedankt Bomtoma, bkstr...
Het klopt dat ik teveel gevoelens heb, alleen het klinkt misschien raar: Ik heb heel veel gevoelens maar tegelijkertijd echt niet genoeg om nr. 1 daarvoor in de steek te willen laten. Dat maakt het voor mij zo moeilijk: ik zie echt geen uitweg hierin. Als ik het gevoel zou hebben dat ik liever met hem door zou gaan dan met nr. 1 zou het een 'oplossing' hebben. Ik realiseer me dat het nu over komt alsof dat makkelijk is, maar ik weet dat dat niet zo is (heb ooit al eens in een dergelijke situatie gezeten). Dit is gewoon zo f*cking eindeloos dat ik gewoon WEET dat het moet stoppen, omdat er geen happy end aan zit te komen.
Het klopt dat ik teveel gevoelens heb, alleen het klinkt misschien raar: Ik heb heel veel gevoelens maar tegelijkertijd echt niet genoeg om nr. 1 daarvoor in de steek te willen laten. Dat maakt het voor mij zo moeilijk: ik zie echt geen uitweg hierin. Als ik het gevoel zou hebben dat ik liever met hem door zou gaan dan met nr. 1 zou het een 'oplossing' hebben. Ik realiseer me dat het nu over komt alsof dat makkelijk is, maar ik weet dat dat niet zo is (heb ooit al eens in een dergelijke situatie gezeten). Dit is gewoon zo f*cking eindeloos dat ik gewoon WEET dat het moet stoppen, omdat er geen happy end aan zit te komen.
zaterdag 18 september 2010 om 11:22
@Lisannez: je had dat niet verwacht dat dat verdriet er zou zijn en je kan het niet duiden, waar je eigenlijk verdrietig over bent? Waar denk je aan op die verdrietige momenten? Is het het plots en onverwachts afscheid nemen van hem en je verlangens, die aan hem gerelateerd zijn?
De herinnering aan mooie momenten (van het begin) en "dat komt nooit meer"? Het intense wat je nu voorlopig niet zal beleven? Teleurstelling in de verwachting dat je hem weldra in de armen mocht sluiten en hij opeens niet meer beschikbaar is daarvoor? Alles wat je met nr 1 doorstaan en overwonnen hebt en nu stopt het van zijn kant?
Het is denk ik altijd verdrietig als je iemand moet laten gaan, voor wie je iets speciaals voelt. Hoop en verwachting op leuks, wat niet doorgaat. Dat heeft ff tijd nodig, maar is en blijft de keerzijde van iets voelen voor iemand. Laat het er gewoon zijn, verdriet en/ om teleurstelling en gemis. Kan je nog wel met sv praten/mailen? Misschien is een afscheid in real niet zo'n gek idee, ter afsluiting. Staat hij daarvoor open?
Erg fijn dat je man dit begrijpt en je niet hoeft te lopen onderdrukken toneelspelen thuis.
De herinnering aan mooie momenten (van het begin) en "dat komt nooit meer"? Het intense wat je nu voorlopig niet zal beleven? Teleurstelling in de verwachting dat je hem weldra in de armen mocht sluiten en hij opeens niet meer beschikbaar is daarvoor? Alles wat je met nr 1 doorstaan en overwonnen hebt en nu stopt het van zijn kant?
Het is denk ik altijd verdrietig als je iemand moet laten gaan, voor wie je iets speciaals voelt. Hoop en verwachting op leuks, wat niet doorgaat. Dat heeft ff tijd nodig, maar is en blijft de keerzijde van iets voelen voor iemand. Laat het er gewoon zijn, verdriet en/ om teleurstelling en gemis. Kan je nog wel met sv praten/mailen? Misschien is een afscheid in real niet zo'n gek idee, ter afsluiting. Staat hij daarvoor open?
Erg fijn dat je man dit begrijpt en je niet hoeft te lopen onderdrukken toneelspelen thuis.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 18 september 2010 om 11:24
En ja, ik had nieuwe inzichten, ik wilde gaan proberen om echt wat regels op te stellen voor duidelijke communicatie. Om gewoon een fijn contact te hebben samen, zonder alle drama's. Gewoon van elkaar weten dat we er voor elkaar zijn als dat nodig is en verder genieten van de momenten samen. We zouden nog afspreken om over de situatie te praten en wat we eraan gaan doen. Alleen weet hij zich ook geen raad meer met de situatie en heeft hij te kennen gegeven dat er geen opties voor hem zijn, anders dan als vrienden met elkaar omgaan zonder de seks. Ik ben daartoe gewoon niet meer in staat na alle gevoelens van de afgelopen tijd, dan zou ik mezelf alleen maar gaan pijnigen. Vriendschap moet geen verdriet opleveren vind ik en bovendien moet het dan voor mij ook gewoon echt een afgesloten hoofdstuk zijn. En zelfs al is het dat, dan zou ik altijd bang zijn dat het boek weer geopend wordt.
Nu wil hij alsnog afspreken om te praten, maar ik heb laten weten dat ik dat niet wil. Ik ga niet ergens in het openbaar lopen janken om iets wat toch niet te repareren valt. Ik geloof alleen dat hij nog niet van plan is om op te geven om mij over te halen tot praten. Maar waar moeten we nog over praten als onze ideeën van wat mogelijk is niet overeen komen? Weer een eindeloos gesprek zonder bevredigende conclusie?
Nu wil hij alsnog afspreken om te praten, maar ik heb laten weten dat ik dat niet wil. Ik ga niet ergens in het openbaar lopen janken om iets wat toch niet te repareren valt. Ik geloof alleen dat hij nog niet van plan is om op te geven om mij over te halen tot praten. Maar waar moeten we nog over praten als onze ideeën van wat mogelijk is niet overeen komen? Weer een eindeloos gesprek zonder bevredigende conclusie?
