Psyche
alle pijlers
En nu zit ik er echt zwaar doorheen
vrijdag 24 september 2010 om 20:18
Zoals velen weten is mijn relatie net beëindigd. En nu zit ik alleen op mijn appartement, geen vrienden meer, geen familie, echt helemaal alleen.
En ik ben het zo zat, mijn hele leven een aaneenschakeling van ellende en drama. Ik ben het zo zat, alleen ellende en toestanden en daar ben ik dan 41 jaar voor geworden. Ik ben zo kwaad op mijn ex, ik ben zo alleen, ik voel me zo genaaid door het leven. Zit nu zwaar te hyperventileren, met dingen te gooien uit kwaadheid en ellende.
Ik weet het echt niet meer. Ik weet ik moet door, ik heb twee kinderen, maar ik weet echt niet meer hoe.
En ik ben het zo zat, mijn hele leven een aaneenschakeling van ellende en drama. Ik ben het zo zat, alleen ellende en toestanden en daar ben ik dan 41 jaar voor geworden. Ik ben zo kwaad op mijn ex, ik ben zo alleen, ik voel me zo genaaid door het leven. Zit nu zwaar te hyperventileren, met dingen te gooien uit kwaadheid en ellende.
Ik weet het echt niet meer. Ik weet ik moet door, ik heb twee kinderen, maar ik weet echt niet meer hoe.
vrijdag 24 september 2010 om 20:44
Lieverds, ik waardeer jullie woorden, echt. Maar in mijn leven is het altijd zo geweest, 1 stap vooruit, 3 stappen terug. Ik ga het allemaal niet opnoemen, want ik wil geen dramaqueen zijn. Of misschien benoem ik het nog. Ik weet het niet, ik weet op het moment helemaal niets meer. Ik wil mijn kinderen spreken, maar ik weet dat ik hen niet moet belasten. Ik wil mijn oudste horen, maar verslaafd en dakloos dus ik weet niet of hij al binnen is. Misschien komt het er nu allemaal uit, omdat ik deze week oudste weer gezien heb. Ik weet het niet. Ik heb jongste de keus gelaten om bij mij te wonen of bij zijn stiefvader. Hij heeft gekozen voor zijn stiefvader (ik heb dat ook wel gestimuleerd omdat hij dan een betere toekomst heeft) en gezegd dat hij zich niet schuldig moet voelen. Maar ik mis hem zo. Hij komt iedere dag even langs, maar juist als hij er is mis ik hem het meest.
Sorry, ik ben het echt even kwijt.....
Sorry, ik ben het echt even kwijt.....
vrijdag 24 september 2010 om 20:50
@ Prada...
Trek die prada's van je aan...en kom hierheen meissie...
ik kan je gemis niet wegnemen...
ik kan je niet geven wat je verloren hebt onderweg in je leven...
ik kan je enkel...de mogelijkheid geven om jezelf te mogen en kunnen zijn, om te schreeuwen...huilen...gillen...stil te zijn, als je dat wilt.
Kom meis, trek die stoute prada's van je aan...
Trek die prada's van je aan...en kom hierheen meissie...
ik kan je gemis niet wegnemen...
ik kan je niet geven wat je verloren hebt onderweg in je leven...
ik kan je enkel...de mogelijkheid geven om jezelf te mogen en kunnen zijn, om te schreeuwen...huilen...gillen...stil te zijn, als je dat wilt.
Kom meis, trek die stoute prada's van je aan...
vrijdag 24 september 2010 om 20:53
Juul, ik heb een psycholoog en ik krijg reiki. Even voor de Engels, dit is geen zelfmoord aankondiging, ik heb de verantwoording over twee kinderen. Maar ik heb een lade vol medicijnen (jaja, Belgie) en ze lonken me, ze roepen me, ze lachen me uit. Ik doe het niet hoor, mijn verantwoordelijkheids gevoel is te groot. Mijn kinderen hun vader is al overleden dus dat kan ik ze niet aandoen. zo helder ben ik dan wel, maar de rust in mijn hoofd heb ik zo nodig. Dus echt ik doe geen poging of iets dergelijks, dus a.u.b. mijn topic niet verwijderen,
vrijdag 24 september 2010 om 20:58
Ja leuk he? hoe medicijnen "tot leven komen"...heel herkenbaar...
Wat betreft je Psych.....
Kun je daar hetgeen wat je kwijt wilt ook daadwerkelijk kwijt, of kom je niet met voldoening vandaan?
Reiki heeft mij ook erg geholpen in die periode...geen vriendin of iemand in de buurt die dat nu even kan toepassen op je?
Wat betreft je Psych.....
Kun je daar hetgeen wat je kwijt wilt ook daadwerkelijk kwijt, of kom je niet met voldoening vandaan?
Reiki heeft mij ook erg geholpen in die periode...geen vriendin of iemand in de buurt die dat nu even kan toepassen op je?
vrijdag 24 september 2010 om 20:59
Prada...........haal in ieder geval ADEM! 5 tellen door je neus in, blaas in 5 tellen door licht geopende lippen uit.
Dat klinkt nu misschien even heel raar, maar ik bedoel dat echt letterlijk.
Wanneer je je ademhaling met je op de loop gaat, blijf je je zowieso al k*t voelen.
Daarmee wil ik niet zeggen dat je je niet k*t mag voelen en dat gaat onderdrukken op deze manier, maar als je zowat zit te hyperventileren kun je helemaal niet meer helder denken en niet meer zuiver voelen. Dan komt dat allebei onder een dichte mist te liggen.
Heel veel sterkte!!
Dat klinkt nu misschien even heel raar, maar ik bedoel dat echt letterlijk.
Wanneer je je ademhaling met je op de loop gaat, blijf je je zowieso al k*t voelen.
Daarmee wil ik niet zeggen dat je je niet k*t mag voelen en dat gaat onderdrukken op deze manier, maar als je zowat zit te hyperventileren kun je helemaal niet meer helder denken en niet meer zuiver voelen. Dan komt dat allebei onder een dichte mist te liggen.
Heel veel sterkte!!
vrijdag 24 september 2010 om 21:05
Och, voor nu. Rust , rust en nog eens rust. Allebei mijn kinderen naast me. Een leuke meid met twee leuke kinderen. En ik zoek, die leuke kinderen - ondanks drugsverslaving - ze zijn er. We zijn een drie eenheid, maar alles los gefadderd. Vertrouwen in de toekomst. Dat is wat ik doe. Ik doe de dingen die ik moet doen, werken, me huis bijhouden, me verzorgen, mijn kinderen lief hebben. En ineens, zomaar, vanavond ben ik het kwijt. Ik zou wel willen schreeuwen, help mij.
vrijdag 24 september 2010 om 21:06
Och Prada, lieverd...
Wat kan het leven toch zuur zijn he.
Ik heb zijdelings wat van je meegekregen en het zeker geen kattepis wat je in je leven al voor je kiezen hebt gekregen.
En nu maakte je een dappere stap en maakt het de wond des te dieper.
Nou ja, hij was waarschijnlijk al diep maar er wil maar geen kortje opkomen.
Ik zit op het moment ook in een situatie waar ik weer helemaal opnieuw moet beginnen, teleurgesteld in mijn leven, in mijzelf vooral omdat ik maar niet het tij gekeerd krijg.
Vol flinke deuken en weinig vertrouwen nog maar in relatie's.
Vooral omdat de laatste een grote leugen was die mij alleen maar leegzoog om zelf de man te worden.
Dat is hij nu, en ik ben op de 1 of andere manier de underdog geworden.
Het is diepe pijn, je geloofde in liefde en kreeg stront.
Ik leef enorm met je mee, ik weet niet wat ik je aan kan reiken al zou ik met liefde datgene voor je doen wat maar een klein lichtpuntje zou geven.
Maar ik ben daar te klein voor en je wanhoop is te groot.
Heb je wel genoeg aan wat je nu aan hulp krijgt?
Misschien heel rigoreus maar is een opname in een psychisch herstellingsoord geen idee?
Waar jij alleen centraal staat om er bovenop te komen, en je even een flinke duw in je rug kan krijgen.
En vooral...tot rust komen.
Wat kan het leven toch zuur zijn he.
Ik heb zijdelings wat van je meegekregen en het zeker geen kattepis wat je in je leven al voor je kiezen hebt gekregen.
En nu maakte je een dappere stap en maakt het de wond des te dieper.
Nou ja, hij was waarschijnlijk al diep maar er wil maar geen kortje opkomen.
Ik zit op het moment ook in een situatie waar ik weer helemaal opnieuw moet beginnen, teleurgesteld in mijn leven, in mijzelf vooral omdat ik maar niet het tij gekeerd krijg.
Vol flinke deuken en weinig vertrouwen nog maar in relatie's.
Vooral omdat de laatste een grote leugen was die mij alleen maar leegzoog om zelf de man te worden.
Dat is hij nu, en ik ben op de 1 of andere manier de underdog geworden.
Het is diepe pijn, je geloofde in liefde en kreeg stront.
Ik leef enorm met je mee, ik weet niet wat ik je aan kan reiken al zou ik met liefde datgene voor je doen wat maar een klein lichtpuntje zou geven.
Maar ik ben daar te klein voor en je wanhoop is te groot.
Heb je wel genoeg aan wat je nu aan hulp krijgt?
Misschien heel rigoreus maar is een opname in een psychisch herstellingsoord geen idee?
Waar jij alleen centraal staat om er bovenop te komen, en je even een flinke duw in je rug kan krijgen.
En vooral...tot rust komen.
vrijdag 24 september 2010 om 21:08
vrijdag 24 september 2010 om 21:12
vrijdag 24 september 2010 om 21:13
Iry, schat, je bent echt een lieverd. Ik ben in mijn relatie al twee keer opgenomen geweest. Zo vernederend was hij, zo kleinerend. Nu is een opname geen optie, ik moet zorgen dat er brood op de plank komt. Ik wil ook geen opname meer, ik ben er klaar mee. De psych toendertijd zeiden ook, wegwezen daar.En nu ben ik weg en zit ik op mijn bodem. Ik denk dat mijn geloof in liefde te groot was en nu lig ik op mijn bek. Letterlijk./../
vrijdag 24 september 2010 om 21:16
@ prada...
je hoeft jezelf niet in te houden...
als jij mij hard in de armen knijpt roep ik nl net als jij AUW!
Ook ik ruik niet naar roosjes als ik op het toilet zit(al gelooft de hele wereld van wel)
Ik ben net als jij...een mens, een schepsel van vlees en bloed, iemand die heel hard kan zijn tegen de outside uit zelf bescherming...maar het is stiekum geen zelfbescherming meis...het is zelf beschadiging, want uiteindelijk verlies je meer met schone schijn, dan met kruimels op de grond.
je hoeft jezelf niet in te houden...
als jij mij hard in de armen knijpt roep ik nl net als jij AUW!
Ook ik ruik niet naar roosjes als ik op het toilet zit(al gelooft de hele wereld van wel)
Ik ben net als jij...een mens, een schepsel van vlees en bloed, iemand die heel hard kan zijn tegen de outside uit zelf bescherming...maar het is stiekum geen zelfbescherming meis...het is zelf beschadiging, want uiteindelijk verlies je meer met schone schijn, dan met kruimels op de grond.
vrijdag 24 september 2010 om 21:17
Schaap, ik denk het ook dat mijn lichaam het nu aankan. Dat dat de reden is dat ik er nu zo doorheen zit. Zo lang binnen gehouden.
Maar waarom ineens zo diep.
Lady, nee ik hoef mijn kinderen niet fysiek om me heen. Maar mijn oudste en trouwens ook mijn jongste worden nu zo verscheurd. En dat doet me zo'n pijn.
Maar waarom ineens zo diep.
Lady, nee ik hoef mijn kinderen niet fysiek om me heen. Maar mijn oudste en trouwens ook mijn jongste worden nu zo verscheurd. En dat doet me zo'n pijn.
vrijdag 24 september 2010 om 21:30
