
En nu zit ik er echt zwaar doorheen

vrijdag 24 september 2010 om 20:18
Zoals velen weten is mijn relatie net beëindigd. En nu zit ik alleen op mijn appartement, geen vrienden meer, geen familie, echt helemaal alleen.
En ik ben het zo zat, mijn hele leven een aaneenschakeling van ellende en drama. Ik ben het zo zat, alleen ellende en toestanden en daar ben ik dan 41 jaar voor geworden. Ik ben zo kwaad op mijn ex, ik ben zo alleen, ik voel me zo genaaid door het leven. Zit nu zwaar te hyperventileren, met dingen te gooien uit kwaadheid en ellende.
Ik weet het echt niet meer. Ik weet ik moet door, ik heb twee kinderen, maar ik weet echt niet meer hoe.
En ik ben het zo zat, mijn hele leven een aaneenschakeling van ellende en drama. Ik ben het zo zat, alleen ellende en toestanden en daar ben ik dan 41 jaar voor geworden. Ik ben zo kwaad op mijn ex, ik ben zo alleen, ik voel me zo genaaid door het leven. Zit nu zwaar te hyperventileren, met dingen te gooien uit kwaadheid en ellende.
Ik weet het echt niet meer. Ik weet ik moet door, ik heb twee kinderen, maar ik weet echt niet meer hoe.

vrijdag 24 september 2010 om 20:20
Wat erg voor je.
Ik herken het wel een beetje, hoewel ik een stuk jonger ben en met wat andere dingen zit weet ik hoe het leven je soms naar de strot kan grijpen.
Het enige wat ik je kan adviseren is om niet in dit gevoel te blijven hangen, hoe moeilijk dat ook is, maar echt even iets anders te doen, al is het maar iets stoms huishoudelijks.
Ik herken het wel een beetje, hoewel ik een stuk jonger ben en met wat andere dingen zit weet ik hoe het leven je soms naar de strot kan grijpen.
Het enige wat ik je kan adviseren is om niet in dit gevoel te blijven hangen, hoe moeilijk dat ook is, maar echt even iets anders te doen, al is het maar iets stoms huishoudelijks.

vrijdag 24 september 2010 om 20:23
jeetje... vind het echt kut voor je!
Weet ook eigenlijk niet echt hoe ik hierop reageren. Ik dacht ik reageer op je topic om te laten weten dat er mensen voor je zijn die naar je luisteren.
Misschien wil je dit niet horen.... het kan ongelooflijk lang duren om hier overheen te komen, maar echt! er komt een dag waarop je trots bent op jezelf dat je dit hebt overwonnen.
Verwen jezelf met leuke dingen, doe een lekkere beauty behandeling, ga naar de kapper, whatever..gewoon om jezelf weer een beetje beter te voelen.
Het zal nu echt ongelooflijk kut zijn... ik leef met je mee!
Dikke knuff x
Weet ook eigenlijk niet echt hoe ik hierop reageren. Ik dacht ik reageer op je topic om te laten weten dat er mensen voor je zijn die naar je luisteren.
Misschien wil je dit niet horen.... het kan ongelooflijk lang duren om hier overheen te komen, maar echt! er komt een dag waarop je trots bent op jezelf dat je dit hebt overwonnen.
Verwen jezelf met leuke dingen, doe een lekkere beauty behandeling, ga naar de kapper, whatever..gewoon om jezelf weer een beetje beter te voelen.
Het zal nu echt ongelooflijk kut zijn... ik leef met je mee!
Dikke knuff x

vrijdag 24 september 2010 om 20:26

vrijdag 24 september 2010 om 20:27
Huil maar, gil maar, doe dat allemaal. Voor nu.
Maar morgen moet je wel weer verder. En met huilen en gillen alleen kom je niet ver (en je kinderen ook niet...)
Maak een plan. Een plan om het beter te maken. Hoeft niet gelijk een masterplan te zijn. Kleine doelen stellen, haalbare doelen.
Bouw jezelf weer langzaam op, maak er iets moois van.
Maar morgen moet je wel weer verder. En met huilen en gillen alleen kom je niet ver (en je kinderen ook niet...)
Maak een plan. Een plan om het beter te maken. Hoeft niet gelijk een masterplan te zijn. Kleine doelen stellen, haalbare doelen.
Bouw jezelf weer langzaam op, maak er iets moois van.

vrijdag 24 september 2010 om 20:28
Misschien is het ook niet verkeerd om alles flink er uit te knallen.
Is er niemand waar je een kop koffie mee kan drinken en het gespreksonderwerp is van je af janken en schelden?
Afleiding zoeken en leuke dingen doen zijn ook goede adviezen, maar ik kan me zo voorstellen dat die ellende er eerst uit moet!
Ik heb je andere topic soms wat gevolgd en je hebt lange tijd onder hoge spanning geleefd, nu knalt het erin!
Heb je enig idee wat je nu nodig hebt?
Is er niemand waar je een kop koffie mee kan drinken en het gespreksonderwerp is van je af janken en schelden?
Afleiding zoeken en leuke dingen doen zijn ook goede adviezen, maar ik kan me zo voorstellen dat die ellende er eerst uit moet!
Ik heb je andere topic soms wat gevolgd en je hebt lange tijd onder hoge spanning geleefd, nu knalt het erin!
Heb je enig idee wat je nu nodig hebt?
vrijdag 24 september 2010 om 20:29
vrijdag 24 september 2010 om 20:29
quote:Guinevieve schreef op 24 september 2010 @ 20:27:
Huil maar, gil maar, doe dat allemaal. Voor nu.
Maar morgen moet je wel weer verder. En met huilen en gillen alleen kom je niet ver (en je kinderen ook niet...)
Maak een plan. Een plan om het beter te maken. Hoeft niet gelijk een masterplan te zijn. Kleine doelen stellen, haalbare doelen.
Bouw jezelf weer langzaam op, maak er iets moois van.Inderdaad, stapje voor stapje
Huil maar, gil maar, doe dat allemaal. Voor nu.
Maar morgen moet je wel weer verder. En met huilen en gillen alleen kom je niet ver (en je kinderen ook niet...)
Maak een plan. Een plan om het beter te maken. Hoeft niet gelijk een masterplan te zijn. Kleine doelen stellen, haalbare doelen.
Bouw jezelf weer langzaam op, maak er iets moois van.Inderdaad, stapje voor stapje
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 24 september 2010 om 20:30
Hey Prada,
Life suck's...it really doe's! But not alway's, just for now.
Een K*T leven gehad als kind, als puber...en later ook weer.
Twee jaar geleden zat ik in jouw schuitje, gescheiden, kids, letterlijk home alone...geen stuiver om uit te geven, en nog kon ik een trap nakrijgen.
Hoe je door moet? ik heb geen idee meissie...net als jij ben ik ook gaan gooien...schreeuwen...gillen...
Niet dat het de ellende oplost maar het kan wel even lucht geven.
Ik heb mezelf op de auto piloot gegooid en gedaan wat ik moest doen, maar ook alleen dat.
Pak pen en papier en schrijf daar tot in het kleinste detail in een briefvorm al je boosheid, frustratie, angst, verdriet op, gericht aan allen die het toekomt...
Pak nogmaals pen en papier en schrijf daar in liefde op naar de personen die het toekomt, waarom je ze lief vind, waarom het leven soms lacht...
Verbrand de "kwade" brief...terwijl je een wijntje drinkt...en lees de liefdesbrief...
Nee het leven zal niet in ene veranderen en verbeteren, maar het helpt je anders naar zaken te kijken.
Liefs en een dikke knuffel...die kun je wel gebruiken denk ik zo.
Life suck's...it really doe's! But not alway's, just for now.
Een K*T leven gehad als kind, als puber...en later ook weer.
Twee jaar geleden zat ik in jouw schuitje, gescheiden, kids, letterlijk home alone...geen stuiver om uit te geven, en nog kon ik een trap nakrijgen.
Hoe je door moet? ik heb geen idee meissie...net als jij ben ik ook gaan gooien...schreeuwen...gillen...
Niet dat het de ellende oplost maar het kan wel even lucht geven.
Ik heb mezelf op de auto piloot gegooid en gedaan wat ik moest doen, maar ook alleen dat.
Pak pen en papier en schrijf daar tot in het kleinste detail in een briefvorm al je boosheid, frustratie, angst, verdriet op, gericht aan allen die het toekomt...
Pak nogmaals pen en papier en schrijf daar in liefde op naar de personen die het toekomt, waarom je ze lief vind, waarom het leven soms lacht...
Verbrand de "kwade" brief...terwijl je een wijntje drinkt...en lees de liefdesbrief...
Nee het leven zal niet in ene veranderen en verbeteren, maar het helpt je anders naar zaken te kijken.
Liefs en een dikke knuffel...die kun je wel gebruiken denk ik zo.
vrijdag 24 september 2010 om 20:30
Misschien is dit weer een grote stap in je verwerking? Je uit je, dat is heel goed. En je voelt, dat is ook heel goed. Dieper dan dit kun je niet zakken, the only way is up. En dat is nu natuurlijk totaal geen troost, maar na verloop van tijd gaat het vast ineens weer een beetje beter. Dan gebeurt er weer iets leuks en denk je: hee, zou het dan toch weer goed komen?
Veel sterkte
Veel sterkte
vrijdag 24 september 2010 om 20:31
Ja WEER! ik herken het zo, hier het zelfde, weer overnieuw beginnen, het voelt zo zwaar en dat is het ook gewoon.
Weer door al die gevoelens heen terwijl je zo moe bent van de pijn en je verschrikkelijk eenzaam voelt. En wel door moeten omwille van de kinderen.
Wilde even laten weten dat je niet alleen bent en niet de enige bent met deze gevoelens.
Knuffel
Weer door al die gevoelens heen terwijl je zo moe bent van de pijn en je verschrikkelijk eenzaam voelt. En wel door moeten omwille van de kinderen.
Wilde even laten weten dat je niet alleen bent en niet de enige bent met deze gevoelens.
Knuffel

vrijdag 24 september 2010 om 20:32
vrijdag 24 september 2010 om 20:33
quote:prada schreef op 24 september 2010 @ 20:32:
Jullie zijn lief, maar het komt even niet binnen. Wat ik voor nu nodig heb is rust, alsjeblieft rust in mijn hoofd. En vertrouwen, maar ik ben het echt allemaal kwijt.Het komt goed ooit, stel jezelf voor precies op dit tijdstip volgend jaar dan denk je weer heel anders echt.
Jullie zijn lief, maar het komt even niet binnen. Wat ik voor nu nodig heb is rust, alsjeblieft rust in mijn hoofd. En vertrouwen, maar ik ben het echt allemaal kwijt.Het komt goed ooit, stel jezelf voor precies op dit tijdstip volgend jaar dan denk je weer heel anders echt.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 24 september 2010 om 20:33

vrijdag 24 september 2010 om 20:34
Wat goed, dat je schreeuwt en huilt. Dan komt het er tenminste uit.
Een scheiding is nooit leuk. Maar bedenk je dat met die man ook een hoop ellende uit je leven vertrekt, om daar weer ruimte te laten voor mooiere dingen. Daar heb je nu even helemaal niets aan, maar probeer dat als een houvast te zien om deze tijd door te komen.
En het is echt waar wat ze zeggen, als je weet hoe kut het leven kan zijn dan ga je de fijne dingen meer waarderen. Hierna wordt het alleen maar mooier. Echt...

vrijdag 24 september 2010 om 20:35
[quote]LadyLoveBug schreef op 24 september 2010 @ 20:33:
***mijn mening....afleiding en leuke dingen doen, is het probleem alleen vooruit schuiven, je komt het vroeg of later toch weer tegen...verwerking en uitting is denk ik voor nu belangrijker***
quote]
Mee eens hoor! Maar.... dat hoeft en kan niet allemaal in 1 keer, dus tussendoor kan het bruikbaar zijn
***mijn mening....afleiding en leuke dingen doen, is het probleem alleen vooruit schuiven, je komt het vroeg of later toch weer tegen...verwerking en uitting is denk ik voor nu belangrijker***
quote]
Mee eens hoor! Maar.... dat hoeft en kan niet allemaal in 1 keer, dus tussendoor kan het bruikbaar zijn


vrijdag 24 september 2010 om 20:40
@juliaana...
bedoelde het ook niet kwaad, maar wilde graag laten weten dat het niet de bedoeling is om de ellende een hoop glitters te geven...glitters waaien namelijk snel weg bij een beetje wind...en dan komt de ellende alleen maar harder aan.
@Prada...
Woon je in het oosten?...heb een hele fijne bank om op te zitten...veel tissues...een schouder, een oor...kom maar hoor!
Oooh en koffie, thee, koekjes...wijn ed is er ook.
bedoelde het ook niet kwaad, maar wilde graag laten weten dat het niet de bedoeling is om de ellende een hoop glitters te geven...glitters waaien namelijk snel weg bij een beetje wind...en dan komt de ellende alleen maar harder aan.
@Prada...
Woon je in het oosten?...heb een hele fijne bank om op te zitten...veel tissues...een schouder, een oor...kom maar hoor!
Oooh en koffie, thee, koekjes...wijn ed is er ook.