Psyche
alle pijlers
Mijn dochter heeft een eetprobleem
woensdag 6 oktober 2010 om 12:16
Mijn dochter (14) heeft een eetprobleem. Ze vind zichzelf te dik, wat niet zo is. Thuis eet ze wel gewoon, niet te veel, maar op school gooit ze haar brood wel weg. Volgens mij spuugt ze niet. Ik ben bang dat ze straks nog anorexia krijgt of zo iets. Heeft iemand daar ervaring mee, hoe kan ik haar helpen. Zij weet niet dat ik het weet.
woensdag 6 oktober 2010 om 12:19
Hoe is haar gewicht? Is ze de laatste tijd veel afgevallen? Van wie weet je dat ze haar eten weggooit? Ik zou gewoon eens een gesprekje met haar aanknopen. Hoe het met haar gaat, dat je is opgevallen dat ze bijv. zoveel is afgevallen de laatste tijd. en van daaruit verder kijken hoe of wat.
Het is een leeftijd waarop veel meisjes zich bewust zijn van hun lijf en maar wat graag hun puppyvet kwijt willen. Er hoeft natuurlijk niet meteen sprake te zijn van anorexia.
Het is een leeftijd waarop veel meisjes zich bewust zijn van hun lijf en maar wat graag hun puppyvet kwijt willen. Er hoeft natuurlijk niet meteen sprake te zijn van anorexia.
woensdag 6 oktober 2010 om 12:24
woensdag 6 oktober 2010 om 12:39
Alle meisjes rond die leeftijd vinden hun uiterlijk enz. belangrijk! Als ze nog gewoon eet, en geen abnormaal gedrag laat zien zou ik me er nog niet teveel zorgen om maken. Ik vind het wel heel goed dat het je opvalt! Hoe weet je eigenlijk dat ze haar brood op school weggooit? Eet ze er niet iets anders voor in de plaats?
Je kunt altijd met haar gaan praten, maar pas dan wel op dat je niet beschuldigend overkomt ('je eet te weinig') want wat ik me kan herinneren komt dat totaal niet over.
Je kunt altijd met haar gaan praten, maar pas dan wel op dat je niet beschuldigend overkomt ('je eet te weinig') want wat ik me kan herinneren komt dat totaal niet over.
woensdag 6 oktober 2010 om 12:50
Misschien kun je benoemen dat het best een rare fase is, dat je heupen gaan groeien enzo en dan vertellen over hoe je dat zelf ervaren hebt.
Dan maak je het onderwerp wat breder en krijg je er (hopelijk) een open gesprek over.
En misschien ook kleren met haar kopen (of haar zelf laten kopen) waar ze zich lekker in voelt. Een te strakke broek zal niet meehelpen wanneer je heupen breder worden, dan denk je al snel dat je te dik bent.
En, een eetprobleem heeft meestal een achterliggend probleem he.
Ik zou het nu vooral breed houden en niet over een eetprobleem gaan praten. Dan maak je het misschien groter dan het is.
Dan maak je het onderwerp wat breder en krijg je er (hopelijk) een open gesprek over.
En misschien ook kleren met haar kopen (of haar zelf laten kopen) waar ze zich lekker in voelt. Een te strakke broek zal niet meehelpen wanneer je heupen breder worden, dan denk je al snel dat je te dik bent.
En, een eetprobleem heeft meestal een achterliggend probleem he.
Ik zou het nu vooral breed houden en niet over een eetprobleem gaan praten. Dan maak je het misschien groter dan het is.
woensdag 6 oktober 2010 om 13:08
Waarom denk je dat ze een eetprobleem heeft? Of heeft ze vooral een probleem met haar zelfbeeld? Hoe ga je je zelf met je lichaam om, ben je er tevreden mee? Wordt er bij jou thuis gedieet, hoe wordt er gegeten en gesnoept? Heeft ze vriendinnen die erg met hun uiterlijk/figuur bezig zijn en diëten?
Ga in therapie!
woensdag 6 oktober 2010 om 13:25
Waarom denk je dat ze een eetprobleem heeft? Ik heb ook, vanaf mijn 14e, ongeveer 2 jaar lang mijn lunch weggegooid, of uberhaupt niet gemaakt. Dit kwam niet omdat ik wilde afvallen, maar ik had gewoon geen trek. Ook was het niet 'hip' om in de pauze je lunch te eten...
Natuurlijk vind ik het goed dat je je dochter in de gaten houdt, maar als ze voor de rest nog geen abnormaal gedrag vertoond zou ik me nog niet zo druk maken.
Natuurlijk vind ik het goed dat je je dochter in de gaten houdt, maar als ze voor de rest nog geen abnormaal gedrag vertoond zou ik me nog niet zo druk maken.
woensdag 6 oktober 2010 om 13:34
quote:Janna_ schreef op 06 oktober 2010 @ 12:50:
Misschien kun je benoemen dat het best een rare fase is, dat je heupen gaan groeien enzo en dan vertellen over hoe je dat zelf ervaren hebt. Dan maak je het onderwerp wat breder en krijg je er (hopelijk) een open gesprek over.
En misschien ook kleren met haar kopen (of haar zelf laten kopen) waar ze zich lekker in voelt. Een te strakke broek zal niet meehelpen wanneer je heupen breder worden, dan denk je al snel dat je te dik bent.
En, een eetprobleem heeft meestal een achterliggend probleem he.
Ik zou het nu vooral breed houden en niet over een eetprobleem gaan praten. Dan maak je het misschien groter dan het is.Sorry, maar dat zou ik echt niet zo brengen. Als ze echt een eetprobleem aan het ontwikkelen is, zou ze dat kunnen opvatten als dat haar moeder haar dik(ker) vindt. Dat lijkt mij dan niet echt handig.
Misschien kun je benoemen dat het best een rare fase is, dat je heupen gaan groeien enzo en dan vertellen over hoe je dat zelf ervaren hebt. Dan maak je het onderwerp wat breder en krijg je er (hopelijk) een open gesprek over.
En misschien ook kleren met haar kopen (of haar zelf laten kopen) waar ze zich lekker in voelt. Een te strakke broek zal niet meehelpen wanneer je heupen breder worden, dan denk je al snel dat je te dik bent.
En, een eetprobleem heeft meestal een achterliggend probleem he.
Ik zou het nu vooral breed houden en niet over een eetprobleem gaan praten. Dan maak je het misschien groter dan het is.Sorry, maar dat zou ik echt niet zo brengen. Als ze echt een eetprobleem aan het ontwikkelen is, zou ze dat kunnen opvatten als dat haar moeder haar dik(ker) vindt. Dat lijkt mij dan niet echt handig.
woensdag 6 oktober 2010 om 14:11
Je moet niet zeggen dat ze dikker is, je moet bespreken dat het een vreemde ervaring kan zijn dat je lichaam veranderd. En daarbij horen oa. schaamhaar krijgen, borsten krijgen en heupen krijgen... En dat daar stemmingswisselingen of huilbuien bij kunnen horen omdat je veel hormonen in je lichaam hebt.. enzo. Dat is ook een normaal gesprek tussen ouders en een dochter van die leeftijd. En dan laat je haar eventueel met iets komen, ipv dat je zelf benoemd dat je denkt dat er iets is.
En het kan idd prima zijn dat ze wel iets anders eet.
En het kan idd prima zijn dat ze wel iets anders eet.
woensdag 6 oktober 2010 om 20:14
Ik zou haar ten eerste gewoon geen brood meer meegeven. Mss heeft ze daar geen trek in, geef dan een verpakt koekje mee en pakjes drinken en laat haar als ze thuis komt iets eten (appel, boterham.)
Het brood gooit ze weg, maar daarom heeft ze geen eet probleem. Er zijn wel meer pubers die er geen brood mee eten, mijn zoon doet dat ook nooit, terwijl hij wel thuis brood eet.
Het brood gooit ze weg, maar daarom heeft ze geen eet probleem. Er zijn wel meer pubers die er geen brood mee eten, mijn zoon doet dat ook nooit, terwijl hij wel thuis brood eet.
donderdag 7 oktober 2010 om 15:59
Ik gooide mijn brood ook standaard weg; want A; niet stoer
en B; ik wilde ook in de ochtend niet eten en als ik de kans kreeg 's avonds ook niet.
Mijn ouders hammerde enorm op verplicht eten (ik werd enorm gecontroleerd) en dat maakte het veel erger. Het werd een machtsstrijd zonder een gesprekken anders dan je MOET eten en je bent gek dat je jezelf dik vind.
Je dochter gewoon vragen waarom ze haar eten weggooid kan best naar mijn idee, maar als ze wel normaal eet thuis zou ik er weinig mee doen (nog; als haar eet gedrag thuis veranderd is het naar mijn idee vroeg genoeg er wat achter te zoeken)
en B; ik wilde ook in de ochtend niet eten en als ik de kans kreeg 's avonds ook niet.
Mijn ouders hammerde enorm op verplicht eten (ik werd enorm gecontroleerd) en dat maakte het veel erger. Het werd een machtsstrijd zonder een gesprekken anders dan je MOET eten en je bent gek dat je jezelf dik vind.
Je dochter gewoon vragen waarom ze haar eten weggooid kan best naar mijn idee, maar als ze wel normaal eet thuis zou ik er weinig mee doen (nog; als haar eet gedrag thuis veranderd is het naar mijn idee vroeg genoeg er wat achter te zoeken)
donderdag 7 oktober 2010 om 21:23
Eet ze thuis nog wel normaal? S'avonds met het avondeten bijv.?
Ik zou inderdaad er niet te snel iets achter zoeken, al is alert zijn ook juist wel goed. Die balans lijkt me ook lastig. Maar als ze thuis nog normaal eet en ook nog gewoon af en toe koekjes en patat enzo, denk ik dat je je echt nog geen zorgen hoeft te maken.
Ik zou inderdaad er niet te snel iets achter zoeken, al is alert zijn ook juist wel goed. Die balans lijkt me ook lastig. Maar als ze thuis nog normaal eet en ook nog gewoon af en toe koekjes en patat enzo, denk ik dat je je echt nog geen zorgen hoeft te maken.
zaterdag 9 oktober 2010 om 01:02
LAs pas in viva? of zo iets een verhaal van een moeder die zich ook zorgen maakte en dat bleek helaas wel terecht. Zij had aan school gevraagd om het onderwerp te bespreken in de les. Mischien is dat een idee?
Misschien maak je terecht zorgen, misschien is ze gewoon aan het puberen, ik hoop voor het laatste, maar voor het geval het toch het eerste is...ljkt me goed om niet je ogen te sluiten.
Misschien maak je terecht zorgen, misschien is ze gewoon aan het puberen, ik hoop voor het laatste, maar voor het geval het toch het eerste is...ljkt me goed om niet je ogen te sluiten.
zondag 10 oktober 2010 om 09:24
quote:gizz schreef op 06 oktober 2010 @ 12:19:
Het is een leeftijd waarop veel meisjes zich bewust zijn van hun lijf en maar wat graag hun puppyvet kwijt willen. Er hoeft natuurlijk niet meteen sprake te zijn van anorexia.
Holy shit! Ik hoop niet dat jij moeder bent van een meisje.............
'puppyvet kwijt willen"?? Come on, het kind is 14!!!! Haar lichaam is onder invloed van hormonen en nog volop in de groei. Puppyvet kwijt willen raken is nu totaal niet im frage, ze heeft JUIST dat puppyvet (als het al puppyvet is) nodig om te groeien!
Nu lijnen kan je totale hormonale huishouden in de soep gooien!
Daarnaast moet je niet eens als moeder willen dat jouw dochter van 14 jaar wil afvallen, tenzij natuurlijk medisch noodzakelijk en dan nog graag ONDER BEGELEIDING van een specialist (huisarts, dietist, oid).
Het is een leeftijd waarop veel meisjes zich bewust zijn van hun lijf en maar wat graag hun puppyvet kwijt willen. Er hoeft natuurlijk niet meteen sprake te zijn van anorexia.
Holy shit! Ik hoop niet dat jij moeder bent van een meisje.............
'puppyvet kwijt willen"?? Come on, het kind is 14!!!! Haar lichaam is onder invloed van hormonen en nog volop in de groei. Puppyvet kwijt willen raken is nu totaal niet im frage, ze heeft JUIST dat puppyvet (als het al puppyvet is) nodig om te groeien!
Nu lijnen kan je totale hormonale huishouden in de soep gooien!
Daarnaast moet je niet eens als moeder willen dat jouw dochter van 14 jaar wil afvallen, tenzij natuurlijk medisch noodzakelijk en dan nog graag ONDER BEGELEIDING van een specialist (huisarts, dietist, oid).
zondag 10 oktober 2010 om 11:24
quote:Schilderspalet schreef op 10 oktober 2010 @ 09:24:
Nu lijnen kan je totale hormonale huishouden in de soep gooien!
Om nog maar te zwijgen van je stofwisseling.
Lijnen is slecht, op welke leeftijd dan ook.
Normaal eten, dat is alles wat je moet doen om gezond te zijn. Niet te veel, niet te weinig.
Ik kan het weten, ik heb jarenlang gelijnd.
Uiteindelijk is nu bijna een kwart van m'n leven verpest door anorexia. Het gaat nu goed met me, maar alle ellende is begonnen met lijnen. Als ik daar op mijn zestiende niet mee was begonnen, wat ik nooit zo ziek geworden, daar ben ik van overtuigd.
Ik háát het zogenaamde 'Sonja Bakkeren' dan ook. Verschillende mensen in mijn omgeving zweren erbij, maar gek genoeg houdt niemand het langer dan een paar maanden vol. Hoe zou dat nou toch komen......
En aan Ingrid100: goed dat je er alert op bent. Het hoeft inderdaad niet het begin van een eetstoornis te zijn, maar het kan wel.
Nu lijnen kan je totale hormonale huishouden in de soep gooien!
Om nog maar te zwijgen van je stofwisseling.
Lijnen is slecht, op welke leeftijd dan ook.
Normaal eten, dat is alles wat je moet doen om gezond te zijn. Niet te veel, niet te weinig.
Ik kan het weten, ik heb jarenlang gelijnd.
Uiteindelijk is nu bijna een kwart van m'n leven verpest door anorexia. Het gaat nu goed met me, maar alle ellende is begonnen met lijnen. Als ik daar op mijn zestiende niet mee was begonnen, wat ik nooit zo ziek geworden, daar ben ik van overtuigd.
Ik háát het zogenaamde 'Sonja Bakkeren' dan ook. Verschillende mensen in mijn omgeving zweren erbij, maar gek genoeg houdt niemand het langer dan een paar maanden vol. Hoe zou dat nou toch komen......
En aan Ingrid100: goed dat je er alert op bent. Het hoeft inderdaad niet het begin van een eetstoornis te zijn, maar het kan wel.
maandag 18 oktober 2010 om 09:41
Hier nog 1 die haar brood standaard weggooide,gewoon weg omdat het niet lekker meer was na 4 uur in een tas gezeten te hebben, dan was het vlinderbroodje vers bij de bakker veeeeeeeeeeel lekkerder.
Heb twee kids 1 van 19 en 1 van 14 allebei gooide ze hun brood weg op school. Nu krijgen ze iets meer geld mee om in de pauze naar de bakker te lopen om vers te halen.
Maar houd het alleen in de gaten, en praat met je kind.
Heb twee kids 1 van 19 en 1 van 14 allebei gooide ze hun brood weg op school. Nu krijgen ze iets meer geld mee om in de pauze naar de bakker te lopen om vers te halen.
Maar houd het alleen in de gaten, en praat met je kind.
dinsdag 19 oktober 2010 om 15:36
Hallo,
Een kind van 14 moet zich helemaal niet druk maken over afvallen. Kind zit nog volop in ontwikkeling. Ik zie ook steeds meer in mijn omgeving dat jonge meisjes hier al mee bezig zijn.
Ik vind het hartstikke goed dat je als moeder hier scherp op bent bij je kind. Brood weggooien was in mijn tijd al standaard dus, zoals andere hier al zeggen, hoeft dit niets te betekenen.
Ik heb zelf jarenlang anorexia gehad en ik heb tips voor je waar je misschien iets aan hebt (ik zou willen dat mijn moeder zo betrokken was geweest):
- Vraag haar advies wat te eten 's avonds (subtiel natuurlijk)
- Je zegt dat ze niet spuugt. Als je hier niet 100% zeker van bent kun je kijken hoe ze reageert na het avondeten. Gaat ze meteen naar boven? of naar het toilet.
- Ga met haar naar de stad om te shoppen. Waar kijkt ze naar? welke maten pakt ze? Als je 'meiden-dingen'met haar doet komt ze misschien los en durft ze meer te vertellen.
- Geef haar vertrouwen, ga niet als een waakhond controleren.
Het hoeft natuurlijk absoluut niet zo te zijn dat je dochter een eetstoornis heeft maar voor je eigen gemoedsrust kun je deze tips gebruiken. Ik hoop dat je hier wat mee kan.
Een kind van 14 moet zich helemaal niet druk maken over afvallen. Kind zit nog volop in ontwikkeling. Ik zie ook steeds meer in mijn omgeving dat jonge meisjes hier al mee bezig zijn.
Ik vind het hartstikke goed dat je als moeder hier scherp op bent bij je kind. Brood weggooien was in mijn tijd al standaard dus, zoals andere hier al zeggen, hoeft dit niets te betekenen.
Ik heb zelf jarenlang anorexia gehad en ik heb tips voor je waar je misschien iets aan hebt (ik zou willen dat mijn moeder zo betrokken was geweest):
- Vraag haar advies wat te eten 's avonds (subtiel natuurlijk)
- Je zegt dat ze niet spuugt. Als je hier niet 100% zeker van bent kun je kijken hoe ze reageert na het avondeten. Gaat ze meteen naar boven? of naar het toilet.
- Ga met haar naar de stad om te shoppen. Waar kijkt ze naar? welke maten pakt ze? Als je 'meiden-dingen'met haar doet komt ze misschien los en durft ze meer te vertellen.
- Geef haar vertrouwen, ga niet als een waakhond controleren.
Het hoeft natuurlijk absoluut niet zo te zijn dat je dochter een eetstoornis heeft maar voor je eigen gemoedsrust kun je deze tips gebruiken. Ik hoop dat je hier wat mee kan.
