Psyche
alle pijlers
Goede dag, slechte dag
donderdag 24 september 2009 om 13:13
Omdat ik in Stap voor Stap alleen maar positief mag wil schrijven, open ik dit topic. Soms heb ik goede dagen, vaak heb ik kutdagen. En dat moet ik kwijt. En dat wil ik hier kwijt. En zo zijn er vast nog meer mede forummers. Iedereen is welkom! Lees wat je wil lezen!
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
anoniem_77625 wijzigde dit bericht op 04-11-2009 13:32
Reden: OP aangepast
Reden: OP aangepast
% gewijzigd
zaterdag 2 oktober 2010 om 13:08
Ste_ dikke knuffel! Vergeet niet hoeveel er in 1 jaar kan gebeuren, laat staan hoe mooi je leven over 5 jaar eruit kan zien.
Je mag dan misschien nu even in een dip zitten. Wie weet ben je op en top gelukkig over 5 jaar. Het leven bestaat uit fasen en dit is waar je nu doorheen moet.... Denk aan jezelf en ga voor jezelf!
Je mag dan misschien nu even in een dip zitten. Wie weet ben je op en top gelukkig over 5 jaar. Het leven bestaat uit fasen en dit is waar je nu doorheen moet.... Denk aan jezelf en ga voor jezelf!
zaterdag 2 oktober 2010 om 18:02
Violetje ook even hier: goed zo mop, fijn he! Duurt altijd ff maar zoals ik al zei: 'komt wel goed schatje' hihi Ga genieten!
Ste en Magdalan, goffer.. Ik herken jullie gevoel. Het is vreselijk om zo diep te zitten maar Xion heeft gelijk, je moet er door om verder te kunnen. Magdalan, vraag een andere psych!
En meiden, er bestaat zoiets als de crisisdientst. Die kun je altijd bellen en dan luisteren ze en geven ze advies. Nr ken ik niet maar is vast te googlen.
Al 11 dagen gestopt met roken!!
Ste en Magdalan, goffer.. Ik herken jullie gevoel. Het is vreselijk om zo diep te zitten maar Xion heeft gelijk, je moet er door om verder te kunnen. Magdalan, vraag een andere psych!
En meiden, er bestaat zoiets als de crisisdientst. Die kun je altijd bellen en dan luisteren ze en geven ze advies. Nr ken ik niet maar is vast te googlen.
Al 11 dagen gestopt met roken!!
maandag 4 oktober 2010 om 09:36
Hoi!
violetje, wat fijn dat het de goede kant op gaat!
Choco, goed bezig!!
Ste, magdalan:
Ste, wel goed dat je het toch ook nog leuk kan hebben! Snap wel dat je problemen er natuurlijk nog zijn, maar fijn dat er ook nog ruimte is voor iets leuks!
Hier gaat het wel goed, wel erg druk. Ik merk dat ik de laatste tijd wat minder kluizenaar ben en dat is wel een goed teken.
violetje, wat fijn dat het de goede kant op gaat!
Choco, goed bezig!!
Ste, magdalan:
Ste, wel goed dat je het toch ook nog leuk kan hebben! Snap wel dat je problemen er natuurlijk nog zijn, maar fijn dat er ook nog ruimte is voor iets leuks!
Hier gaat het wel goed, wel erg druk. Ik merk dat ik de laatste tijd wat minder kluizenaar ben en dat is wel een goed teken.
dinsdag 5 oktober 2010 om 18:51
Violetje:
Wat jammer van je werk.. Maar ik vind je wel goed klinken!
Je hebt moeilijke periodes, maar toch zie ik je ook keer op keer uiteindelijk weer lichtpuntjes ontdekken. En plannen maken is ook een goed teken!
Wie weet kan je misschien ergens beginnen met bep. lessen geven bij een vereniging? (bijv. dus sport/dans?) Heb er niet echt verstand van, maar volgens mij zijn er ook best cursussen e.d. om instructrice te worden in een bep. sport/dans.
voor iedereen die het nodig heeft!
bankje, hoe gaat het met jou?
Wat jammer van je werk.. Maar ik vind je wel goed klinken!
Je hebt moeilijke periodes, maar toch zie ik je ook keer op keer uiteindelijk weer lichtpuntjes ontdekken. En plannen maken is ook een goed teken!
Wie weet kan je misschien ergens beginnen met bep. lessen geven bij een vereniging? (bijv. dus sport/dans?) Heb er niet echt verstand van, maar volgens mij zijn er ook best cursussen e.d. om instructrice te worden in een bep. sport/dans.
voor iedereen die het nodig heeft!
bankje, hoe gaat het met jou?
woensdag 6 oktober 2010 om 17:58
Hey Choco, hartstikke goed dat je al 16 dagen niet hebt gerookt!!
Het lukt je zeker om het vol te houden, ook al zit je nu iets minder goed in je vel. En je hebt allang bewezen dat je sterk genoeg bent om je problemen aan te pakken
Voor de huidige schrijfsters hier: ik heb in het begin van dit topic vaak hier geschreven, en soms kom ik nog even kijken
Veel sterkte en succes allemaal!
Het lukt je zeker om het vol te houden, ook al zit je nu iets minder goed in je vel. En je hebt allang bewezen dat je sterk genoeg bent om je problemen aan te pakken
Voor de huidige schrijfsters hier: ik heb in het begin van dit topic vaak hier geschreven, en soms kom ik nog even kijken
Veel sterkte en succes allemaal!
donderdag 7 oktober 2010 om 14:38
Ik ben onwijs verdrietig. Het nieuws van Anthonie maakt me blij maar ik ben ook boos.
Pfff ik voel ff teveel!
Ik was gisteren ook zo ver dat ik het (wéér ) niet zag zitten. Ik heb daarom een 'help me gil' gegeven. Ik weet dat ik er kom, dat ook deze depressie weer over gaat. Maar ik snap Anthonie dus heel goed. Wanneer ben je uitgevochten? In mijn hoofd ben ik continu aan het vechten. Vechten vechten vechten om te overleven. Want blijkbaar is er iets dat wil dat ik in leven blijf. Want ik ben zelfs zo'n mislukkeling dat zelfmoord me niet gelukt is. Dus dat moet een teken zijn, er is iets waar ik voor moet leven. En nu is er idd iets (iemand, mijn man in dit geval) waar ik voor moet leven. Maar het is zo zwaar! Wanneer mag ik genieten? En niet voor even maar voor langere tijd! Ik vecht en vecht om uiteindelijk te kunnen genieten maar als ik dan mag genieten komt er iets dat me weer keihard onderuit haalt zodat ik weer opnieuw mag beginnen met vechten.
En gisteren heeft Anthonie besloten er een einde aan te maken en ik heb besloten weer door te gaan vechten. Al is besloten waarschijnlijk niet het goede woord.
Ik weet niet wat ik hiermee wil maar het moest eruit. Ik vind het zo ontzettend zwaar het leven. Maar ik blijf doorgaan. Ik moet wel. Vraag me niet waarom.
Pfff ik voel ff teveel!
Ik was gisteren ook zo ver dat ik het (wéér ) niet zag zitten. Ik heb daarom een 'help me gil' gegeven. Ik weet dat ik er kom, dat ook deze depressie weer over gaat. Maar ik snap Anthonie dus heel goed. Wanneer ben je uitgevochten? In mijn hoofd ben ik continu aan het vechten. Vechten vechten vechten om te overleven. Want blijkbaar is er iets dat wil dat ik in leven blijf. Want ik ben zelfs zo'n mislukkeling dat zelfmoord me niet gelukt is. Dus dat moet een teken zijn, er is iets waar ik voor moet leven. En nu is er idd iets (iemand, mijn man in dit geval) waar ik voor moet leven. Maar het is zo zwaar! Wanneer mag ik genieten? En niet voor even maar voor langere tijd! Ik vecht en vecht om uiteindelijk te kunnen genieten maar als ik dan mag genieten komt er iets dat me weer keihard onderuit haalt zodat ik weer opnieuw mag beginnen met vechten.
En gisteren heeft Anthonie besloten er een einde aan te maken en ik heb besloten weer door te gaan vechten. Al is besloten waarschijnlijk niet het goede woord.
Ik weet niet wat ik hiermee wil maar het moest eruit. Ik vind het zo ontzettend zwaar het leven. Maar ik blijf doorgaan. Ik moet wel. Vraag me niet waarom.
donderdag 7 oktober 2010 om 14:42
En is dat dan wel goed vraag ik me af? Leven voor mijn man? Wat als hij wegvalt?
Want ik leef nu al ruim een jaar niet voor mezelf maar voor hem. Hij zorgt ervoor dat ik blijf vechten. En daar ben ik dankbaar voor want hij is ook het enige dat me in leven houd. En dat is het rare. Is hij niet beter af met een ander? Je kan mij niet vertellen dat het te gek is om met mij te leven. Ja maar het is 'houden van' zegt ie. Houden van of afhankelijk zijn?
Want ik leef nu al ruim een jaar niet voor mezelf maar voor hem. Hij zorgt ervoor dat ik blijf vechten. En daar ben ik dankbaar voor want hij is ook het enige dat me in leven houd. En dat is het rare. Is hij niet beter af met een ander? Je kan mij niet vertellen dat het te gek is om met mij te leven. Ja maar het is 'houden van' zegt ie. Houden van of afhankelijk zijn?
donderdag 7 oktober 2010 om 14:57
Choco, je gaat door een dal zo te lezen. Dat wist ik wel, maar na je bruiloft klonk je zo positief, dat ik hoopte dat dat zou aanhouden.
Is de hulp die je nu krijgt, voldoende? Is het gepaste hulp of zou iets anders beter bij je passen?
Vind je op het forum nog steun? (er is zoveel veranderd, zoveel mensen weg, ik hoop dat je nog wel een leuke schrijfgroep hebt.
En je bent niet de enige die het moeilijk heeft natuurlijk, ik noem geen naam maar er is iemand die nu alle energie voor zichzelf nodig heeft... een lieverd...)
Tjee ik hoop gewoon zo dat je met stapjes vooruit kunt gaan. Ik gun het je zo.
Dat van Anthonie grijpt mij ook aan. Omdat ik weet hoe hij gedacht kan hebben. Omdat het bij mij nooit echt zover gekomen is maar de gedachten er wel waren. Omdat ik het zonde vind dat er niet nét iets gebeurde waardoor hij van zijn actie afgehouden kon worden.
En tegelijk het idee: ik ben er nog. Ik moet er wat van maken (hoewel dat de laatste tijd best goed gaat)
Sorry voor de andere mensen dat ik alleen af en toe binnen kom vallen en niet voor iedereen aandacht heb. Ik heb hier veel geschreven maar zit nu minder achter het forum en kom hier nauwelijks meer.
Maar iedereen sterkte uiteraard.
Is de hulp die je nu krijgt, voldoende? Is het gepaste hulp of zou iets anders beter bij je passen?
Vind je op het forum nog steun? (er is zoveel veranderd, zoveel mensen weg, ik hoop dat je nog wel een leuke schrijfgroep hebt.
En je bent niet de enige die het moeilijk heeft natuurlijk, ik noem geen naam maar er is iemand die nu alle energie voor zichzelf nodig heeft... een lieverd...)
Tjee ik hoop gewoon zo dat je met stapjes vooruit kunt gaan. Ik gun het je zo.
Dat van Anthonie grijpt mij ook aan. Omdat ik weet hoe hij gedacht kan hebben. Omdat het bij mij nooit echt zover gekomen is maar de gedachten er wel waren. Omdat ik het zonde vind dat er niet nét iets gebeurde waardoor hij van zijn actie afgehouden kon worden.
En tegelijk het idee: ik ben er nog. Ik moet er wat van maken (hoewel dat de laatste tijd best goed gaat)
Sorry voor de andere mensen dat ik alleen af en toe binnen kom vallen en niet voor iedereen aandacht heb. Ik heb hier veel geschreven maar zit nu minder achter het forum en kom hier nauwelijks meer.
Maar iedereen sterkte uiteraard.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 7 oktober 2010 om 15:07
Ha Moon,
Ik ben behoorlijk teruggevallen. Omdat het na de bruiloft zo goed ging, heb ik teveel hooi op mn vork genomen. Stoppen met roken, stoppen met AD (waardoor ik dus nu weer in het zwarte zit waarschijnlijk), beginnen met zwemmen, met yoga, beginnen met vrijwilligerswerk of een betaalde baan, nou ja, ga zo maar ff door..
En dat is wat ik zo eng vind. Ik ken mn grenzen niet. Ik denk dat ik superwoman ben want anderen doen toch ook veel dingen tegelijk?
En mij lukt dat dus niet dus faal ik dus word ik weer teruggeworpen. En begint alles weer opnieuw.. Dat ben ik zat. Maar dat mag ik ook denken want ik zit weer te diep.
En nee heb niet meer zoveel aan het forum omdat ik denk dat mensen het wel zat zijn. Het ging zo goed dus hou dat vast. Helaas, zo werkt het niet maar toch zie ik dat weer als falen.
Nou ja, ik ga wat doen. Want idd ik ben er nog en moet er wat van maken. Bleegh..
Ik ben behoorlijk teruggevallen. Omdat het na de bruiloft zo goed ging, heb ik teveel hooi op mn vork genomen. Stoppen met roken, stoppen met AD (waardoor ik dus nu weer in het zwarte zit waarschijnlijk), beginnen met zwemmen, met yoga, beginnen met vrijwilligerswerk of een betaalde baan, nou ja, ga zo maar ff door..
En dat is wat ik zo eng vind. Ik ken mn grenzen niet. Ik denk dat ik superwoman ben want anderen doen toch ook veel dingen tegelijk?
En mij lukt dat dus niet dus faal ik dus word ik weer teruggeworpen. En begint alles weer opnieuw.. Dat ben ik zat. Maar dat mag ik ook denken want ik zit weer te diep.
En nee heb niet meer zoveel aan het forum omdat ik denk dat mensen het wel zat zijn. Het ging zo goed dus hou dat vast. Helaas, zo werkt het niet maar toch zie ik dat weer als falen.
Nou ja, ik ga wat doen. Want idd ik ben er nog en moet er wat van maken. Bleegh..
donderdag 7 oktober 2010 om 16:31
Nou ik ben je niet zat hoor, ook niet als het kut gaat.
Ik zag wel dat jullie halve groepje 'verhuisd' is en dat lijkt me wel een gemis. Hoop dat er nog een leuke groep over is.
Wat je zegt over alles tegelijk beginnen herken ik heel erg. Bij mij is het al vaak gebeurd dat ik aan meerdere dingen tegelijk begon en dan na een tijdje ging het toch kut en stopte ik ook weer met dingen. (of ik maakte het wel af, een cursus ofzo, maar ging niet door met deel 2)
Heb je hulp bij het 'plannen'? Bij mij heeft het echt tijd gekost voor ik door had welke dingen allemaal energie kosten of prikkels geven.
Yoga? Dat is toch rustgevend? Hoe kan je daar nou moe van worden?
Zwemmen? Dat is toch simpel? wie wordt daar nou moe van?
Maar juist erheen gaan, omkleden, al die mensen, praatje maken met die mensen, dan meedoen, weer omkleden, weer naar huis.... dat is best vermoeiend.
En zo kan ik nog tig voorbeelden bedenken.
Ik zie nu beter in dat sommige dingen vermoeiend kunnen zijn en kan het iets beter plannen allemaal, dat helpt wel.
Heb ik een drukke zaterdag, dan probeer ik de zondag niets te plannen.
Heb ik weekend 1 een druk weekend, dan probeer ik weekend 2 vrij te houden. Etc.
Het is soms lastig uitleggen aan anderen maar het lukt steeds beter.
En dat falen voelt misschien als iets waar je zelf iets aan had kunnen doen.... maar het is ook je ziekte. Het hoort er kennelijk bij dat dingen af en toe niet lukken. Dat is wel heel kut maar je hebt je best gedaan dus daar ligt het niet aan.
Ik zag wel dat jullie halve groepje 'verhuisd' is en dat lijkt me wel een gemis. Hoop dat er nog een leuke groep over is.
Wat je zegt over alles tegelijk beginnen herken ik heel erg. Bij mij is het al vaak gebeurd dat ik aan meerdere dingen tegelijk begon en dan na een tijdje ging het toch kut en stopte ik ook weer met dingen. (of ik maakte het wel af, een cursus ofzo, maar ging niet door met deel 2)
Heb je hulp bij het 'plannen'? Bij mij heeft het echt tijd gekost voor ik door had welke dingen allemaal energie kosten of prikkels geven.
Yoga? Dat is toch rustgevend? Hoe kan je daar nou moe van worden?
Zwemmen? Dat is toch simpel? wie wordt daar nou moe van?
Maar juist erheen gaan, omkleden, al die mensen, praatje maken met die mensen, dan meedoen, weer omkleden, weer naar huis.... dat is best vermoeiend.
En zo kan ik nog tig voorbeelden bedenken.
Ik zie nu beter in dat sommige dingen vermoeiend kunnen zijn en kan het iets beter plannen allemaal, dat helpt wel.
Heb ik een drukke zaterdag, dan probeer ik de zondag niets te plannen.
Heb ik weekend 1 een druk weekend, dan probeer ik weekend 2 vrij te houden. Etc.
Het is soms lastig uitleggen aan anderen maar het lukt steeds beter.
En dat falen voelt misschien als iets waar je zelf iets aan had kunnen doen.... maar het is ook je ziekte. Het hoort er kennelijk bij dat dingen af en toe niet lukken. Dat is wel heel kut maar je hebt je best gedaan dus daar ligt het niet aan.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
