Psyche
alle pijlers
ADD / ADHD.....
dinsdag 8 mei 2007 om 09:16
Weet niet of dit de goede pijler is....
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
dinsdag 20 november 2007 om 17:00
Neehee, ik ga geen ritalin slikken. Djezus, alsof ik dat zelf ook nog niet had bedacht. Hallo, je mag er geen alcohol bij drinken! Lijkt me reden genoeg!
En hou je hierbuiten, dit is het ienieklieniemini deeltje van het forum waar jij niks te zoeken hebt! Tsss. En heb ik van jou nog geld tegoed? Hoezo, waarom? Ik wil het wel hoor...
Je hebt wel een lief mannetje als die zo bezorgd is!
En hou je hierbuiten, dit is het ienieklieniemini deeltje van het forum waar jij niks te zoeken hebt! Tsss. En heb ik van jou nog geld tegoed? Hoezo, waarom? Ik wil het wel hoor...
Je hebt wel een lief mannetje als die zo bezorgd is!
dinsdag 20 november 2007 om 17:10
Ah Mirlo, nu begrijp ik het e.e.a. over je familie. Ik dacht: Huh? Yasmijn dood? Maar dat is dus je pleegmoeder.
Ik zit er ook weer aan te denken om toch maar te beginnen aan de medicatie. Alcohol drink ik toch alleen maar bij hoge uitzondering. Er is alleen een MAAR, weet niet of ik het al over mijn kinderwens heb gehad, maar die is behoorlijk aanwezig de laatste tijd. En als ik dan nu aan de medicatie begin en jan 2008 ga proberen om kinderen te krijgen, dan moet ik er al weer mee stoppen!
Therapie, ja, daar snap ik het nut niet van. Zit je net lekker in het gesprek, kijkt hij op de klok en zit je tijd er weer op. En dan heb je over twee weken weer een gesprek.... dat gaat me dus weer iets te langzaam. Heb nu tot eind januari geen gesprekken meer. Hij is nu op vakantie, en dan ga ik op huwelijksreis.
Structuur in mijn baan?! Ha! Secretaresse= iemand die structuur juist aanbrengt. Daarom is het ook zo grappig....en tegelijkertijd maakt het mij zo verdrietig. Net of de grote L(oser) op mijn voorhoofd geschreven staat. Ik zie iedereen om mij heen alles wel voor elkaar hebben. En die impulsiviteit is ook zo leuk, maar ~het draait me nog een keer de nek om. Hoevaak ik daar niet door in lastige situaties terecht ben gekomen!
Kent iemand die brain therapie? Ik weet even niet meer hoe het heet. Maar dan krijg je allemaal draadjes aan je hoofd bevestigd en moet je één of ander computerprogramma volgen.
Mirlo, dat opgefokte herken ik hoor. Alleen bij mij raast het van binnen. Zo onrustig dan. En zo snel geirriteerd. Grrrrr.
Ik zit er ook weer aan te denken om toch maar te beginnen aan de medicatie. Alcohol drink ik toch alleen maar bij hoge uitzondering. Er is alleen een MAAR, weet niet of ik het al over mijn kinderwens heb gehad, maar die is behoorlijk aanwezig de laatste tijd. En als ik dan nu aan de medicatie begin en jan 2008 ga proberen om kinderen te krijgen, dan moet ik er al weer mee stoppen!
Therapie, ja, daar snap ik het nut niet van. Zit je net lekker in het gesprek, kijkt hij op de klok en zit je tijd er weer op. En dan heb je over twee weken weer een gesprek.... dat gaat me dus weer iets te langzaam. Heb nu tot eind januari geen gesprekken meer. Hij is nu op vakantie, en dan ga ik op huwelijksreis.
Structuur in mijn baan?! Ha! Secretaresse= iemand die structuur juist aanbrengt. Daarom is het ook zo grappig....en tegelijkertijd maakt het mij zo verdrietig. Net of de grote L(oser) op mijn voorhoofd geschreven staat. Ik zie iedereen om mij heen alles wel voor elkaar hebben. En die impulsiviteit is ook zo leuk, maar ~het draait me nog een keer de nek om. Hoevaak ik daar niet door in lastige situaties terecht ben gekomen!
Kent iemand die brain therapie? Ik weet even niet meer hoe het heet. Maar dan krijg je allemaal draadjes aan je hoofd bevestigd en moet je één of ander computerprogramma volgen.
Mirlo, dat opgefokte herken ik hoor. Alleen bij mij raast het van binnen. Zo onrustig dan. En zo snel geirriteerd. Grrrrr.
dinsdag 20 november 2007 om 17:14
dinsdag 20 november 2007 om 17:19
[quote][message=717751,noline]lolotte schreef op 19 november 2007 @ 22:37 Voor de rest kan ik mijn tijd redelijk zelf indelen, wat dan ook geheid uit de hand loopt als ik niet oplet. Ben nu dus druk bezig te leren plannen en hoe ik kan zorgen dat ik overbelast raak. In het begin natuurlijk grandioos op mijn gezicht gegaan, tijd veel te kort ingeschat. Nu plan ik ruimer, krijg dingen af en voel me daar veel beter onder.
Nou, ik kan mijn eigen tijd indelen en daar zit 'm dus het probleem in... ik kan dus rustig 2 uur per dag internetten. Ik moet wel zeggen dat dit in periodes gaat, kan de vinger er nu nog niet op leggen wanneer wel en wanneer niet.
Had jouw baan dan toch te weinig structuur waar je je aan vast kon houden? Wat verwachtte je van de medicatie, dat alles direct of dan toch snel allemaal normaal ging? Misschien te hoge verwachtingen gehad en nog niet genoeg opgebouwd? Wil je eigenlijk geen medicatie?
heb je nu wel iets waar je die structuur kunt aanleren?
Ja, hij leert me mijn agenda te gebruiken. Ik moet hier alles in opschrijven. Ik had verwacht dat ik zodra ik de medicatie in zou nemen, meteen verbetering zou merken! Die hallelujah verhalen las ik ook hier op het forum. Grote teleurstelling dus toen bleek dat het niet zo was. Kreeg toen een verhoogde dosering, 1,5 tablet per keer. Daar merkte ik ook niet veel van eerlijk gezegd. En toen had ik er genoeg van. Maar misschien moet ik even volhouden...
Nou, ik kan mijn eigen tijd indelen en daar zit 'm dus het probleem in... ik kan dus rustig 2 uur per dag internetten. Ik moet wel zeggen dat dit in periodes gaat, kan de vinger er nu nog niet op leggen wanneer wel en wanneer niet.
Had jouw baan dan toch te weinig structuur waar je je aan vast kon houden? Wat verwachtte je van de medicatie, dat alles direct of dan toch snel allemaal normaal ging? Misschien te hoge verwachtingen gehad en nog niet genoeg opgebouwd? Wil je eigenlijk geen medicatie?
heb je nu wel iets waar je die structuur kunt aanleren?
Ja, hij leert me mijn agenda te gebruiken. Ik moet hier alles in opschrijven. Ik had verwacht dat ik zodra ik de medicatie in zou nemen, meteen verbetering zou merken! Die hallelujah verhalen las ik ook hier op het forum. Grote teleurstelling dus toen bleek dat het niet zo was. Kreeg toen een verhoogde dosering, 1,5 tablet per keer. Daar merkte ik ook niet veel van eerlijk gezegd. En toen had ik er genoeg van. Maar misschien moet ik even volhouden...
dinsdag 20 november 2007 om 17:24
Ja, dat dacht ik ook!
Mijn vriend heeft dus ook ADHD, en ik vind hem erg leuk als ie hyperfocust.
Verder hypert ie gewoon wel eens, (eigenlijk best vaak) maar met de chaos in zijn hoofd valt het wel mee, denk dat ie een lichtere vorm heeft.
Of bestaat dat niet? Ik weet er nog eigenlijk te weinig vanaf. Wel zie ik ineens overeenkomsten tussen Mirlo en vriend (sinds ik hem heb dan )
Mijn vriend heeft dus ook ADHD, en ik vind hem erg leuk als ie hyperfocust.
Verder hypert ie gewoon wel eens, (eigenlijk best vaak) maar met de chaos in zijn hoofd valt het wel mee, denk dat ie een lichtere vorm heeft.
Of bestaat dat niet? Ik weet er nog eigenlijk te weinig vanaf. Wel zie ik ineens overeenkomsten tussen Mirlo en vriend (sinds ik hem heb dan )
De realiteit haalt de werkelijkheid in
woensdag 21 november 2007 om 06:34
Dat hyperfocus is echt vet ideaal. En het zorgt voor heel grappig resultaat. Mijn medestudenten zijn zwaar jaloers op mij. Ik ga namelijk amper naar college (want dan val ik slaap); studeer vervolgens vlak voor de tentamens zo'n 12 uur per dag en bij het tentamen (van drie uur) ben ik meestal binnen een uur weg. Dan word ik vol verbazing aangekeken, en vervolgens zijn ze een beetje pissig omdat ik wel een voldoende haal en zij niet. Ik heb dan zoiets van: get a life of your own! Maar toch nog wel een beetje grappig. 
Ik heb ook wel een probleem met tijd indelen. Ik krijg het namelijk nooit voor elkaar om alle stof te lezen voor een tentamen, want toch nog iets te weinig tijd. En verslagen raffel ik ook een beetje af.
Volgende week vrijdag heb ik vier deadlines voor school en mijn kwijtschelding moet worden ingeleverd. Gelukkig zijn drie verslagen met een groepje, dus dat gaat meestal iets beter. Maar goed, ik moet vrijdagochtend niet vergeten om die kwijtschelding te regelen en aan dat vierde verslag te werken. Moet ik echt doen! Anders gaat het (weer!) mis....
Ik heb van de zomer ook gewerkt als secretaresse (inval). Gelukkig konden mijn collega's wel om mij lachen. Mijn baas vroeg in het begin wel: "Je komt af en toe heel chaotisch over en dan weer heel gestructureerd". Dat was niet erg, maar het viel haar wel op. Ik heb het haar uitgelegd, en toen viel alles op zijn plaats. Ze heeft zelf in de neurologie gewerkt (ja, Yasmams, onder J. L. a N) en ze kende het wel. Het mooiste was nog toen ik bepaalde dingen moest maken, en ik had gewed met mijn collega's dat ik het binnen een dag af zou krijgen. Ik zal die koppen nooit vergeten. Ik werkte in een afgrijselijk tempo, de hele dag door inclusief de pauze's. Maar ik kreeg het wel af! (waardoor er een heel grote zak drop op 't werk kwam!).
Maar gewoon werken als secretaresse lijkt me verschrikkelijk. Volgens mij is dat echt slopend als je je AD(H)D niet onder controle hebt...
Ik heb ook wel een probleem met tijd indelen. Ik krijg het namelijk nooit voor elkaar om alle stof te lezen voor een tentamen, want toch nog iets te weinig tijd. En verslagen raffel ik ook een beetje af.
Volgende week vrijdag heb ik vier deadlines voor school en mijn kwijtschelding moet worden ingeleverd. Gelukkig zijn drie verslagen met een groepje, dus dat gaat meestal iets beter. Maar goed, ik moet vrijdagochtend niet vergeten om die kwijtschelding te regelen en aan dat vierde verslag te werken. Moet ik echt doen! Anders gaat het (weer!) mis....
Ik heb van de zomer ook gewerkt als secretaresse (inval). Gelukkig konden mijn collega's wel om mij lachen. Mijn baas vroeg in het begin wel: "Je komt af en toe heel chaotisch over en dan weer heel gestructureerd". Dat was niet erg, maar het viel haar wel op. Ik heb het haar uitgelegd, en toen viel alles op zijn plaats. Ze heeft zelf in de neurologie gewerkt (ja, Yasmams, onder J. L. a N) en ze kende het wel. Het mooiste was nog toen ik bepaalde dingen moest maken, en ik had gewed met mijn collega's dat ik het binnen een dag af zou krijgen. Ik zal die koppen nooit vergeten. Ik werkte in een afgrijselijk tempo, de hele dag door inclusief de pauze's. Maar ik kreeg het wel af! (waardoor er een heel grote zak drop op 't werk kwam!).
Maar gewoon werken als secretaresse lijkt me verschrikkelijk. Volgens mij is dat echt slopend als je je AD(H)D niet onder controle hebt...
woensdag 21 november 2007 om 09:58
Sow, gisteren was vreemd!!! Hele extreme moodswing(s)
In een paar minuten tijd:
Ik was moe en verdrietig, had net de tranen in de ogen staan.
Om vervolgens ineens te moeten lachen (geen idee waarom)
En ineens weer verdrietig (inclusief tranen)
En daarna weer lachen...
Daarna nog een beetje verdrietig, om ineens heel boos en geirriteerd te worden.
Was echt zo vreemd! Hele snelle wisseling tussen moeten huilen (inclusief rotgevoel) en moeten lachen (terwijl ik eigenlijk helemaal niet wilde lachen).
En manlief zat maar de hele tijd: Niet huilen, we hebben juist lol, we moeten lachen!!!
Hij snapte er niets van en dacht dat ik op commando kon huilen. Maar dat was dus niet zo... Ging gewoon vanzelf.
En nee, ik zat niet aan de verdovende middelen.
In een paar minuten tijd:
Ik was moe en verdrietig, had net de tranen in de ogen staan.
Om vervolgens ineens te moeten lachen (geen idee waarom)
En ineens weer verdrietig (inclusief tranen)
En daarna weer lachen...
Daarna nog een beetje verdrietig, om ineens heel boos en geirriteerd te worden.
Was echt zo vreemd! Hele snelle wisseling tussen moeten huilen (inclusief rotgevoel) en moeten lachen (terwijl ik eigenlijk helemaal niet wilde lachen).
En manlief zat maar de hele tijd: Niet huilen, we hebben juist lol, we moeten lachen!!!
Hij snapte er niets van en dacht dat ik op commando kon huilen. Maar dat was dus niet zo... Ging gewoon vanzelf.
En nee, ik zat niet aan de verdovende middelen.
woensdag 21 november 2007 om 14:17
Biebeltje, ik kan me herinneren dat ik ook zo'n periode had toen ik net bij PsyQ binnenkwam zeg maar en toen ik de diagnose net had. Op de een of andere manier was het bij mij iets van spanning en een soort rouwgevoel. Blij zijn dat er wat gaat gebeuren en je dus kunt gaan uitvinden wat er scheelt. En tegelijkertijd wel uit willen schreeuwen, boos, bang, verdrietig dat je normaal wilt zijn en bezig bent de bevestiging te halen dat je dat dús niet bent. Een hele rare mengeling van emoties die je inderdaad ineens kunnen overspoelen.
Allemaal verdomd vervelend, maar ook wel heel logisch. Je bent met een fikse verandering in en aanpak van je leven begonnen. Volgens mij heb ik daar toen ook wel hier over gesproken. Was zo'n gekke/nare ervaring.
Ik móet er helaas vandoor. Moet nog aan mijn huishouden, maar eerst brood en taart halen.
Ben vandaag weer ouder geworden.
Allemaal verdomd vervelend, maar ook wel heel logisch. Je bent met een fikse verandering in en aanpak van je leven begonnen. Volgens mij heb ik daar toen ook wel hier over gesproken. Was zo'n gekke/nare ervaring.
Ik móet er helaas vandoor. Moet nog aan mijn huishouden, maar eerst brood en taart halen.
Ben vandaag weer ouder geworden.
woensdag 21 november 2007 om 15:50
Serieus? Ik ook! Ik heb nog wel een stuk taart staan hier op het werk.
Ik ben nu dus 1 keer bij PsyQ geweest... Diagnose laat nog even op zich wachten... Ach ja... Ik heb net een nieuw boek (waar ik al eeuwen op zit te wachten, nu is het dan eindelijk in de verkoop gekomen. Laatste deel van een serie van 11 boeken dus ik kan mezelf prima bezighouden (escapism, vluchten in een andere werkelijkheid. Heerlijk, maar niet echt constructief.)
Ik ben nu dus 1 keer bij PsyQ geweest... Diagnose laat nog even op zich wachten... Ach ja... Ik heb net een nieuw boek (waar ik al eeuwen op zit te wachten, nu is het dan eindelijk in de verkoop gekomen. Laatste deel van een serie van 11 boeken dus ik kan mezelf prima bezighouden (escapism, vluchten in een andere werkelijkheid. Heerlijk, maar niet echt constructief.)
donderdag 22 november 2007 om 22:39
PsyQ zit alleen in het Westen toch?
Tss, ik weet echt ff niet meer wat ik moet doen. Ik werd gisteren door een prof waar ik veel les van heb (en die het ook weet, maar dat is een ander lang verhaal) na de les even aangesproken. Hij vroeg hoe ik in hemelsnaam mijn VWO had gehaald.. Vond ik zelf ook wel een goede vraag.
Maar goed, die man gaat mij nu dus tijdens de les (dus ook tijdens colleges met 100 man) aanspreken als ik ongeïnteresseerd overkom. Hij zei dat dat waarschijnlijk wel gedrag was dat ik in al mijn jaren heb aangeleerd, en dat ik dat ook onbewust doe. Maar dat komt natuurlijk niet zo goed over (kan ik ook snappen) en hij gaat me er ook op aanspreken dus. Bovendien heb ik over een aantal weken een presentatie en hij zei letterlijk dat hij benieuwd was hoe ik dat ging doen (omdat ik dus niet zo vaak naar college ga). Verder heb ik de studentendecaan die wil dat ik een mindmapping-cursus ga doen (weet al wat het is, maar ik wil teveel dingetjes op het plaatje zetten.. kan detail en hoofdzaak moeilijk onderscheiden), die wil dat ik een time-management cursus (waar haal ik de tijd vandaan?) ga doen en die wil dat ik naar de studentenpsycholoog (no way dat er op de universiteit een psychisch dossier van mij komt te liggen).
Het komt er in ieder geval op neer dat de universiteit zijn bedenkingen heeft bij mij.. Tenminste, dat gevoel krijg ik een beetje. Terwijl ik op zich best wel goede cijfers haal, maar ik toon de inzet niet. Nu maakt dat nu niet uit, maar wat als ik straks een baan krijg en allerlei congressen moet bezoeken en al die shit.. Krijg er nu al kriebels van.
Ik weet even niet meer wat ik moet gaan doen. Mijn huisarts weet niks van de diagnose volgens mij.. Dat is alleen bekend bij die eerder genoemde instelling dacht ik (mag ik toch hopen!). Maar ik begin zwaar te denken dat ik toch iets moet gaan doen. En dan moet ik weer naar de psych, en dan trekken ze daar weer de conclusie dat er sprake is van pathologische rouw omtrent mijn zus en dan moet dat weer helemaal opgerakeld worden, omdat ik bepaalde dingen heb weggestopt (en sommige shit is best wel traumatisch voor een 12-jarige) en dan moet dat weer verwerkt worden. En dat kost dan weer zo veel (levens)energie, en dat slaat dan weer op mijn studie, en dat kan niet, want ik krijg niet zo lang geld meer van de IBG.
Amai, ik weet ff niet meer wat ik moet doen. Klotesituatie.
Tss, ik weet echt ff niet meer wat ik moet doen. Ik werd gisteren door een prof waar ik veel les van heb (en die het ook weet, maar dat is een ander lang verhaal) na de les even aangesproken. Hij vroeg hoe ik in hemelsnaam mijn VWO had gehaald.. Vond ik zelf ook wel een goede vraag.
Maar goed, die man gaat mij nu dus tijdens de les (dus ook tijdens colleges met 100 man) aanspreken als ik ongeïnteresseerd overkom. Hij zei dat dat waarschijnlijk wel gedrag was dat ik in al mijn jaren heb aangeleerd, en dat ik dat ook onbewust doe. Maar dat komt natuurlijk niet zo goed over (kan ik ook snappen) en hij gaat me er ook op aanspreken dus. Bovendien heb ik over een aantal weken een presentatie en hij zei letterlijk dat hij benieuwd was hoe ik dat ging doen (omdat ik dus niet zo vaak naar college ga). Verder heb ik de studentendecaan die wil dat ik een mindmapping-cursus ga doen (weet al wat het is, maar ik wil teveel dingetjes op het plaatje zetten.. kan detail en hoofdzaak moeilijk onderscheiden), die wil dat ik een time-management cursus (waar haal ik de tijd vandaan?) ga doen en die wil dat ik naar de studentenpsycholoog (no way dat er op de universiteit een psychisch dossier van mij komt te liggen).
Het komt er in ieder geval op neer dat de universiteit zijn bedenkingen heeft bij mij.. Tenminste, dat gevoel krijg ik een beetje. Terwijl ik op zich best wel goede cijfers haal, maar ik toon de inzet niet. Nu maakt dat nu niet uit, maar wat als ik straks een baan krijg en allerlei congressen moet bezoeken en al die shit.. Krijg er nu al kriebels van.
Ik weet even niet meer wat ik moet gaan doen. Mijn huisarts weet niks van de diagnose volgens mij.. Dat is alleen bekend bij die eerder genoemde instelling dacht ik (mag ik toch hopen!). Maar ik begin zwaar te denken dat ik toch iets moet gaan doen. En dan moet ik weer naar de psych, en dan trekken ze daar weer de conclusie dat er sprake is van pathologische rouw omtrent mijn zus en dan moet dat weer helemaal opgerakeld worden, omdat ik bepaalde dingen heb weggestopt (en sommige shit is best wel traumatisch voor een 12-jarige) en dan moet dat weer verwerkt worden. En dat kost dan weer zo veel (levens)energie, en dat slaat dan weer op mijn studie, en dat kan niet, want ik krijg niet zo lang geld meer van de IBG.
Amai, ik weet ff niet meer wat ik moet doen. Klotesituatie.
vrijdag 23 november 2007 om 00:42
Hoi Mirlo,
Ik ben direct maar even gaan kijken waar PsyQ allemaal zit; Amsterdam, Breda, DenHaag, Eindhoven, Groningen, Haarlem, Rotterdam, Spijkenisse, Zoetermeer. Meer kan ik er helaas niet van maken. Toen dacht ik aan Parnassia, maar dat is al een stuk minder verspreid. Het Riagg is wel meer verspreid over het land te vinden.
Dit is even een heel praktische reactie. Inhoudelijk wil ik morgen wel op je reageren, maar dat wordt helaas dan wel eind van de middag/begin van de avond. Toch alvast één ding: je kunt/mag/moet zelf aangeven wat je van therapie verwacht en wat je wilt behandelen. Als jij dus, logischer kan niet, de problemen waar je nu tegenaan loopt wilt aanpakken dan zal daar naar geluisterd moeten worden.
Ik ben doodmoe, heb twee dagen meer dan fulltime gewerkt, dus duik nu echt mijn bed in.
Ik ben direct maar even gaan kijken waar PsyQ allemaal zit; Amsterdam, Breda, DenHaag, Eindhoven, Groningen, Haarlem, Rotterdam, Spijkenisse, Zoetermeer. Meer kan ik er helaas niet van maken. Toen dacht ik aan Parnassia, maar dat is al een stuk minder verspreid. Het Riagg is wel meer verspreid over het land te vinden.
Dit is even een heel praktische reactie. Inhoudelijk wil ik morgen wel op je reageren, maar dat wordt helaas dan wel eind van de middag/begin van de avond. Toch alvast één ding: je kunt/mag/moet zelf aangeven wat je van therapie verwacht en wat je wilt behandelen. Als jij dus, logischer kan niet, de problemen waar je nu tegenaan loopt wilt aanpakken dan zal daar naar geluisterd moeten worden.
Ik ben doodmoe, heb twee dagen meer dan fulltime gewerkt, dus duik nu echt mijn bed in.
zaterdag 24 november 2007 om 00:33
Het Riagg... Ai, dat vind ik nogal een grote stap. Ik dacht eerder aan een vrijgevestigd iemand. Maar dan denk ik eigenlijk ook meteen dat er hier niet zo heel veel meer over is (die ik dan nog niet heb geprobeerd). Ik bel maandag eerst die instelling wel even op waar ze het hebben gediagnosticeerd.. Maar die hadden het ook al over al die andere dingen of een causale relatie ofzo. Rationeel kan ik er i.i.g. geen touw aan vastknopen, lastig..
zondag 25 november 2007 om 13:25
Hier ook maar even een berichtje van deze kant.
Er is weer van alles gebeurd dus vandaar dat ik even gewacht had met schrijven.
Ik ben afgelopen vrijdag gestopt met de Ritalin.
Het ging geestelijk heel goed,maar lichamelijk niet zo best.
Donderdag middag kreeg ik last van me spieren.
Een heel zwaar gevoel,net of ik er niet was.
Vrijdag ochtend ging het nog wel,maar toen ik naar me werk wilde fietsen ging dat niet.
Het is norrmaal 5 minuten fietsen,maar ik had het idee dat ik er een uur over deed.
Als ik me armen omgoog wilde doen,klapte het zo weer naar beneden.
De zwaarte kracht won het.
Ook ging ik bijna van me stokkie op me werk,dus ben ik naar huis gebracht want fietsen kon echt niet.
Ik de arts weer gebeld om te vragen hoe of wat,want ja als dit een bijwerking is,vind ik dit niet prettig.
Ik moest er meteen stoppen met de Ritalin want dit was niet goed.
Je hebt wel wat bijwerkingen maar dit klopt niet.
Ook omdat ik dacht van me stokkie te gaan.
Nu moet ik haar maandag weer bellen om te vertellen hoe en wat,en dan kijken wat we verder gaan doen.
Dat ik wat nodig heb is zeker,want ik merk het verschil echt wel.
En gelukkig zijn me spieren weer normaal,want dat was echt wel eng.
Maar goed maandag dus meer nieuws.
Gr Sus
Er is weer van alles gebeurd dus vandaar dat ik even gewacht had met schrijven.
Ik ben afgelopen vrijdag gestopt met de Ritalin.
Het ging geestelijk heel goed,maar lichamelijk niet zo best.
Donderdag middag kreeg ik last van me spieren.
Een heel zwaar gevoel,net of ik er niet was.
Vrijdag ochtend ging het nog wel,maar toen ik naar me werk wilde fietsen ging dat niet.
Het is norrmaal 5 minuten fietsen,maar ik had het idee dat ik er een uur over deed.
Als ik me armen omgoog wilde doen,klapte het zo weer naar beneden.
De zwaarte kracht won het.
Ook ging ik bijna van me stokkie op me werk,dus ben ik naar huis gebracht want fietsen kon echt niet.
Ik de arts weer gebeld om te vragen hoe of wat,want ja als dit een bijwerking is,vind ik dit niet prettig.
Ik moest er meteen stoppen met de Ritalin want dit was niet goed.
Je hebt wel wat bijwerkingen maar dit klopt niet.
Ook omdat ik dacht van me stokkie te gaan.
Nu moet ik haar maandag weer bellen om te vertellen hoe en wat,en dan kijken wat we verder gaan doen.
Dat ik wat nodig heb is zeker,want ik merk het verschil echt wel.
En gelukkig zijn me spieren weer normaal,want dat was echt wel eng.
Maar goed maandag dus meer nieuws.
Gr Sus
zondag 25 november 2007 om 21:15
Mirlo, ik begrijp dat je moeite hebt met gegraaf in je verleden. Je ondervind problemen in je heden en dáár wil je hulp voor. Maar dat kan/mag/moet je aangeven in je zorgvraag. Helemaal niets tegenkomen uit je verleden zal natuurlijk niet gebeuren, je hebt nu eenmaal net als iedereen een verleden. Maar gegraaf hóeft niet.
Je hebt in principe de diagnose al. Daar wil je mee aan de slag en dat moet kunnen.
Ik denk, weet dat niet zeker, dat zoiets als het Riagg juist meer gelegenheid heeft om praktische hulp als de groepen zoals ik die volg te bieden. Maar daar zul je zelf even naar moeten informeren.
Zoiets zal waarschijnljik niet of moeilijker te verkrijgen zijn bij een vrijgevestigde psycholoog. En voordeel van een Riagg is natuurlijk ook wel dat als het niet klikt of je er samen niet uitkomt dat je AD(H)D belangrijker is om aan te werken dan je verleden je makkelijker kunt switchen dan vrijgevestigd.
Die groepen die ik je aanraad zijn gewoon praktische cursusjes die je kunnen helpen om bijvoorbeeld je planning aan te pakken. Met tips om het vol te houden. Zelf vind ik het lotgenoten contact binnen de groepen ook wel prettig. Zelfs als je helemaal niks met iemand in de groep hebt kan er ineens iets door hem/haar gezegd worden dat je wel kunt gebruiken. Je hoeft je niet bloot te geven, alleen luisteren kan ook al zinvol zijn.
Je moet wel gaan om iets te willen opsteken, zonder die instelling heeft het weinig zin en verdoe je alsnog je tijd.
Hopelijk zie je mijn reacties niet als overhalen, dat is zeker niet de bedoeling.
Ik zie alleen een jonge Mirlo, die ontzettend veel potentie heeft en die de kans loopt de mist in te gaan door gewoon lullig genoeg te weinig structuur, inzicht en overzicht te hebben door AD(H)D en dat hóeft helemaal niet. Er is wat aan te doen zodat je het makkelijker krijgt en dus leuker.
Je hebt in principe de diagnose al. Daar wil je mee aan de slag en dat moet kunnen.
Ik denk, weet dat niet zeker, dat zoiets als het Riagg juist meer gelegenheid heeft om praktische hulp als de groepen zoals ik die volg te bieden. Maar daar zul je zelf even naar moeten informeren.
Zoiets zal waarschijnljik niet of moeilijker te verkrijgen zijn bij een vrijgevestigde psycholoog. En voordeel van een Riagg is natuurlijk ook wel dat als het niet klikt of je er samen niet uitkomt dat je AD(H)D belangrijker is om aan te werken dan je verleden je makkelijker kunt switchen dan vrijgevestigd.
Die groepen die ik je aanraad zijn gewoon praktische cursusjes die je kunnen helpen om bijvoorbeeld je planning aan te pakken. Met tips om het vol te houden. Zelf vind ik het lotgenoten contact binnen de groepen ook wel prettig. Zelfs als je helemaal niks met iemand in de groep hebt kan er ineens iets door hem/haar gezegd worden dat je wel kunt gebruiken. Je hoeft je niet bloot te geven, alleen luisteren kan ook al zinvol zijn.
Je moet wel gaan om iets te willen opsteken, zonder die instelling heeft het weinig zin en verdoe je alsnog je tijd.
Hopelijk zie je mijn reacties niet als overhalen, dat is zeker niet de bedoeling.
Ik zie alleen een jonge Mirlo, die ontzettend veel potentie heeft en die de kans loopt de mist in te gaan door gewoon lullig genoeg te weinig structuur, inzicht en overzicht te hebben door AD(H)D en dat hóeft helemaal niet. Er is wat aan te doen zodat je het makkelijker krijgt en dus leuker.
zondag 25 november 2007 om 21:27
Jeetje, Suske, dat klinkt behoorlijk heftig.
Dergelijke bijwerkingen van Ritalin had ik nog nooit gehoord. Gelukkig maar dat je je nu lichamelijk weer beter voelt.
Zelf heb ik weleens het gevoel dat mijn armen en benen, nou ja bijna mijn hele lichaam zwaar is. Maar dat kan ik heel logisch verklaren. Ik ben dan de dagen ervoor behoorlijk over mijn grenzen gegaan en dat moet ik dan bezuren.
Ik word als het ware teruggefloten om even een stap terug te doen.
Maar wat jij beschrijft klinkt toch wel heel wat erger.
Is dit bekend als bijwerking? Hopenlijk is er toch iets anders waar je baat bij hebt en hoef je niet zonder medicatie aan te modderen.
Sterkte!
Dergelijke bijwerkingen van Ritalin had ik nog nooit gehoord. Gelukkig maar dat je je nu lichamelijk weer beter voelt.
Zelf heb ik weleens het gevoel dat mijn armen en benen, nou ja bijna mijn hele lichaam zwaar is. Maar dat kan ik heel logisch verklaren. Ik ben dan de dagen ervoor behoorlijk over mijn grenzen gegaan en dat moet ik dan bezuren.
Ik word als het ware teruggefloten om even een stap terug te doen.
Maar wat jij beschrijft klinkt toch wel heel wat erger.
Is dit bekend als bijwerking? Hopenlijk is er toch iets anders waar je baat bij hebt en hoef je niet zonder medicatie aan te modderen.
Sterkte!
maandag 26 november 2007 om 10:30
hallo so die bijwerkingen klinken heftig Suske, dat is niet fijn. Ik merk als bijwerking van concerta, op de positieve effecten na, dat ik snel een vies smaakje in mijn mond krijg en meer aan het drinken ben volgens mij.
Ik heb contact opgenomen met PsyQ om te informeren over groepen voor volwassenen met ADHD, maar jeetje ik werd van de een naar de ander doorverbonden en heb nu al verschillende malen op een gevraagd tijdstip teruggebeld en de desbetreffende persoon is er steeds net niet. Pfff. toch ben ik wel benieuwd naar die contact/lotgenoten groepen, hoe anderen omgaan met je houden aan je planning ondanks opstart problemen e.d.en voor een beetje herkenning. Ik heb nu 1x in de anderhalve maand een gesprek bij een particuliere psycholoog (aangesloten bij het ADHD netwerk) en dat bevalt me goed, ze heeft ook wel wat gegraafd in het verleden om zo te zeggen, maar Mirlo niet zo maar, eigenlijk heel praktisch nav klachten nu. En niet alles is even leuk, maar toch ook wel eye openers had ze. Het meest blij ben ik, na de medicatie, dat ik nu ook dingen durf los te laten en wanneer iets misgaat ik er op vertrouw dat ik de touwtjes weer aan kan trekken en het ook wel eens mis mag gaan. Beetje raar uitgelegd misschien, maar goed. Ik herken zo op het eerste gezicht wel dingen Mirlo, bijv. op het laatste moment goed alles kunnen studeren, maar gezien de hoeveelheid stof niet altijd op tijd of goed genoeg iets afleveren dan je eigenlijk zou kunnen. En ook dat je, ondanks de ADHD, toch zo ver gekomen bent, want het kost nu eenmaal meer energie dan zonder ADHD.
Chatten jullie wel eens via impuls? Ik vind dat niet zo;n praktische site.
Ik heb contact opgenomen met PsyQ om te informeren over groepen voor volwassenen met ADHD, maar jeetje ik werd van de een naar de ander doorverbonden en heb nu al verschillende malen op een gevraagd tijdstip teruggebeld en de desbetreffende persoon is er steeds net niet. Pfff. toch ben ik wel benieuwd naar die contact/lotgenoten groepen, hoe anderen omgaan met je houden aan je planning ondanks opstart problemen e.d.en voor een beetje herkenning. Ik heb nu 1x in de anderhalve maand een gesprek bij een particuliere psycholoog (aangesloten bij het ADHD netwerk) en dat bevalt me goed, ze heeft ook wel wat gegraafd in het verleden om zo te zeggen, maar Mirlo niet zo maar, eigenlijk heel praktisch nav klachten nu. En niet alles is even leuk, maar toch ook wel eye openers had ze. Het meest blij ben ik, na de medicatie, dat ik nu ook dingen durf los te laten en wanneer iets misgaat ik er op vertrouw dat ik de touwtjes weer aan kan trekken en het ook wel eens mis mag gaan. Beetje raar uitgelegd misschien, maar goed. Ik herken zo op het eerste gezicht wel dingen Mirlo, bijv. op het laatste moment goed alles kunnen studeren, maar gezien de hoeveelheid stof niet altijd op tijd of goed genoeg iets afleveren dan je eigenlijk zou kunnen. En ook dat je, ondanks de ADHD, toch zo ver gekomen bent, want het kost nu eenmaal meer energie dan zonder ADHD.
Chatten jullie wel eens via impuls? Ik vind dat niet zo;n praktische site.
maandag 26 november 2007 om 14:50
Vandaag met dochter naar de intake geweest. De casemanager/coach, kent mij en de gezinssituatie al vanwege de broertjes. Dat praat toch wel lekker makkelijk vind ik. Dochter heeft alles goed verwoord, haar belangrijkste klachten op tafel gelegd en ik heb me op die punten wat meer afzijdig gehouden.
Hij ziet de noodzaak van een ADHDtest zeker wel zitten gezien haar problemen, waarvan de structuur met leren momenteel de boventoon voert. Ze is slim genoeg, maar vergeet te leren, dingen zijn leuker, kan zich niet concentreren nou ja zo kun je doorgaan. Voor de proefwerkweek die nu begonnen is heeft ze gister nog even een boek opgehaald dat al lang klaar lag bij de winkel. Hoezo uitstellen tot het laatste moment?
Van de casemanager moet ze nu eerst een lesprogramma voor zichzelf gaan maken, rooster met te leren stof én de tijden dat zij er echt aan moet gaan zitten. Ik zal haar daar wel mee moeten helpen, want zelf heeft zij nu echt het inzicht niet hoe ze dat moet gaan aanpakken.
Verder wil hij zo snel mogelijk haar door naar de psych en aan de medicatie. Liefst wil hij de medicatie starten in de kerstvakantie. Want ze is al eens gedoubleerd en ook hij denkt dat als zij terug zal moeten ze helemaal niet meer tot leren gestimuleerd kan worden. Dat voor een meid met een goed stel hersens en de wens om dokter o.i.d. te worden is natuurlijk jammer.
Ze zijn bij de Jutters gelukkig wel redelijk snel. Vanochtend geweest en net al telefoon om nog gegevens te vragen om een nieuwe afspraak te kunnen gaan plannen.
Jongste gaat volgende week beginnen met testen.
Pfff, genen zijn leuke dingen maar soms geven ze net even iets teveel eigenschappen door.
Yas, bedankt dat je het met me eensch bent.
Alleen hoop ik maar dat ons eensch zijn Mirlo niet tegen de haren in strijkt.
Hij ziet de noodzaak van een ADHDtest zeker wel zitten gezien haar problemen, waarvan de structuur met leren momenteel de boventoon voert. Ze is slim genoeg, maar vergeet te leren, dingen zijn leuker, kan zich niet concentreren nou ja zo kun je doorgaan. Voor de proefwerkweek die nu begonnen is heeft ze gister nog even een boek opgehaald dat al lang klaar lag bij de winkel. Hoezo uitstellen tot het laatste moment?
Van de casemanager moet ze nu eerst een lesprogramma voor zichzelf gaan maken, rooster met te leren stof én de tijden dat zij er echt aan moet gaan zitten. Ik zal haar daar wel mee moeten helpen, want zelf heeft zij nu echt het inzicht niet hoe ze dat moet gaan aanpakken.
Verder wil hij zo snel mogelijk haar door naar de psych en aan de medicatie. Liefst wil hij de medicatie starten in de kerstvakantie. Want ze is al eens gedoubleerd en ook hij denkt dat als zij terug zal moeten ze helemaal niet meer tot leren gestimuleerd kan worden. Dat voor een meid met een goed stel hersens en de wens om dokter o.i.d. te worden is natuurlijk jammer.
Ze zijn bij de Jutters gelukkig wel redelijk snel. Vanochtend geweest en net al telefoon om nog gegevens te vragen om een nieuwe afspraak te kunnen gaan plannen.
Jongste gaat volgende week beginnen met testen.
Pfff, genen zijn leuke dingen maar soms geven ze net even iets teveel eigenschappen door.
Yas, bedankt dat je het met me eensch bent.
Alleen hoop ik maar dat ons eensch zijn Mirlo niet tegen de haren in strijkt.
maandag 26 november 2007 om 15:28
Ik kom later terug. Ik ga sowieso volgende week als het wat rustiger mijn huisarts wel ff bellen (die zelf heel terughoudend is met dit soort dingen), maar ik leg het hem wel uit. Mijn huisarts is cool, dus die regelt vast wel wat.
Nu ga ik weer verder met de studie.... Ik denk dat deze week helemaal in het teken staat van.
Nu ga ik weer verder met de studie.... Ik denk dat deze week helemaal in het teken staat van.
maandag 26 november 2007 om 18:11
Goed, Ritalin is not a first option. Ik heb genoeg uppers gebruikt in mijn leven, en ik denk dat het niet goed is om er nog een nieuwe aan toe te voegen.
Groepstherapie, coaching, dat soort dingen. Zou kunnen. Ik denk dat het wel verstandig is als ik dan gewoon eerst in individuele gesprekken mijn leven op orde krijg, want zo'n groep lijkt me een ontzettende inspanning en vreet volgens mij ontzettend veel energie. Gewoon wat strategiën om mijn leven te plannen. Mocht ik dan nog steeds het gevoel hebben ernstig onder mijn kunnen te functioneren, dan heel eventueel misschien medicatie. Puur omdat ik het gevoel dat ik ernstig onder mijn kunnen functioneer, en dat gewoon zonde is. Ik kan nooit een pleidooi afsteken over het een of het ander, zonder er dingen bij te halen die niet relevant zijn of zonder er een onsamenhangend verhaal van te maken. Over het algemeen ben ik echt waardeloos op school, maar het is dan wel steeds weer vreemd dat ik mijn tentamens in drie kwartier (i.p.v. drie uur) afraffel en gemiddeld een zeven sta. Dat terwijl ik eigenlijk nooit naar college ga (hoorcollege, werkcollege, boeit me allemaal niks) en nooit de gehele stof kan bestuderen (gezien de tijd). Dan denk ik eigenlijk dat ik nog wel hogere cijfers kan halen, als ik maar de structuur heb. Ik wil nu wel studeren, ik doe het ook wel, maar het is zo onsamenhangend en zo inefficiënt dat het eigenlijk nutteloos is. Ik wacht wel tot de tentamens weer dichterbij komen.
Maar ik vraag me af wat voor verschillende therapiën er allemaal zijn?
Lolotte, ik hoop voor je dat er binnenkort meer duidelijkheid is. En die genen van je, ach, je zal toch ook wel prachtige dingen hebben doorgegeven? Mijn moeder zei altijd tegen mij als ik boos was op mijn vader, of als ik bang was dat ik net als hem zou worden. "Kaboutertje, je hebt alleen maar de goede dingen van je papa, en dat zijn er ook een heleboel. Niet alleen naar de slechte dingen kijken, de goede dingen zijn prachtig. Die zijn ook de reden dat jij nu ons kleine kaboutertje mag zijn". Bovendien heb je een zooitje kinderen die heel creatief zijn (schijnt zo te zijn toch? Met AD(H)D?).
Suske, ieh, die bijwerkingen! Gatverredamme, ik weet dat de bijwerkingen heftig kunnen zijn, maar dit. Goed dat je gestopt bent!
Als ik het zou gaan slikken, hoop ik dat ik gewichtsverlies en verminderde eetlust als bijwerkingen heb, en verder niet. Ben dan alleen bang dat ik die pillen ook met Yasmijn moet delen.
Groepstherapie, coaching, dat soort dingen. Zou kunnen. Ik denk dat het wel verstandig is als ik dan gewoon eerst in individuele gesprekken mijn leven op orde krijg, want zo'n groep lijkt me een ontzettende inspanning en vreet volgens mij ontzettend veel energie. Gewoon wat strategiën om mijn leven te plannen. Mocht ik dan nog steeds het gevoel hebben ernstig onder mijn kunnen te functioneren, dan heel eventueel misschien medicatie. Puur omdat ik het gevoel dat ik ernstig onder mijn kunnen functioneer, en dat gewoon zonde is. Ik kan nooit een pleidooi afsteken over het een of het ander, zonder er dingen bij te halen die niet relevant zijn of zonder er een onsamenhangend verhaal van te maken. Over het algemeen ben ik echt waardeloos op school, maar het is dan wel steeds weer vreemd dat ik mijn tentamens in drie kwartier (i.p.v. drie uur) afraffel en gemiddeld een zeven sta. Dat terwijl ik eigenlijk nooit naar college ga (hoorcollege, werkcollege, boeit me allemaal niks) en nooit de gehele stof kan bestuderen (gezien de tijd). Dan denk ik eigenlijk dat ik nog wel hogere cijfers kan halen, als ik maar de structuur heb. Ik wil nu wel studeren, ik doe het ook wel, maar het is zo onsamenhangend en zo inefficiënt dat het eigenlijk nutteloos is. Ik wacht wel tot de tentamens weer dichterbij komen.
Maar ik vraag me af wat voor verschillende therapiën er allemaal zijn?
Lolotte, ik hoop voor je dat er binnenkort meer duidelijkheid is. En die genen van je, ach, je zal toch ook wel prachtige dingen hebben doorgegeven? Mijn moeder zei altijd tegen mij als ik boos was op mijn vader, of als ik bang was dat ik net als hem zou worden. "Kaboutertje, je hebt alleen maar de goede dingen van je papa, en dat zijn er ook een heleboel. Niet alleen naar de slechte dingen kijken, de goede dingen zijn prachtig. Die zijn ook de reden dat jij nu ons kleine kaboutertje mag zijn". Bovendien heb je een zooitje kinderen die heel creatief zijn (schijnt zo te zijn toch? Met AD(H)D?).
Suske, ieh, die bijwerkingen! Gatverredamme, ik weet dat de bijwerkingen heftig kunnen zijn, maar dit. Goed dat je gestopt bent!
Als ik het zou gaan slikken, hoop ik dat ik gewichtsverlies en verminderde eetlust als bijwerkingen heb, en verder niet. Ben dan alleen bang dat ik die pillen ook met Yasmijn moet delen.
maandag 26 november 2007 om 20:28
Hoi!
Lees al een poosje met jullie mee, maar nog niet gereageerd omdat ik nog geen diagnose had, maar die is er nu.. ADD. Dus ben ik al een half weekend op internet aan het surfen om allerlei info erover te verzamelen (of eigenlijk weet je het wel, maar zoek je nog meer herkenning ofzo). En 7 januari moet ik naar de psychiater om medicatie te gaan bespreken. En pwwwffff... zit me nu helemaal gek te maken of ik maar vast een zorgverzekeraar moet zoeken die de eigen bijdrage van concerta vergoed.. Terwijl ritalin misschien gewoon gaat werken bij mij. Maar nu ik het verhaal van suske lees.. schrikt me toch wel af. Voornamelijk omdat ik ooit antidepressiva heb geslikt en daar ook van die enge bijwerkingen van heb gehad (gelukkig ging dat na 2 weken over) en gewoon bang ben dat dat bij ritalin ook gaat gebeuren..
Maar ja.. wat kan ik me verheugen op een hoofd wat meer geordend gaat zijn! En meer rust heeft en och.. concentratie.. dat zou fijn zijn!
De 'diagnose' was trouwens wel raar (of is dat bij meer mensen zo gegaan?): doorverwijzing huisarts, 1 intake bij riagg met psycholoog, 2 weken later adviesgesprek en daarin gaf de psycholoog aan: zeer sterk vermoeden add wat bevestigd kan worden door slikken medicijnen, als de medicijnen werken dan heb je 100& zeker add..
Lees al een poosje met jullie mee, maar nog niet gereageerd omdat ik nog geen diagnose had, maar die is er nu.. ADD. Dus ben ik al een half weekend op internet aan het surfen om allerlei info erover te verzamelen (of eigenlijk weet je het wel, maar zoek je nog meer herkenning ofzo). En 7 januari moet ik naar de psychiater om medicatie te gaan bespreken. En pwwwffff... zit me nu helemaal gek te maken of ik maar vast een zorgverzekeraar moet zoeken die de eigen bijdrage van concerta vergoed.. Terwijl ritalin misschien gewoon gaat werken bij mij. Maar nu ik het verhaal van suske lees.. schrikt me toch wel af. Voornamelijk omdat ik ooit antidepressiva heb geslikt en daar ook van die enge bijwerkingen van heb gehad (gelukkig ging dat na 2 weken over) en gewoon bang ben dat dat bij ritalin ook gaat gebeuren..
Maar ja.. wat kan ik me verheugen op een hoofd wat meer geordend gaat zijn! En meer rust heeft en och.. concentratie.. dat zou fijn zijn!
De 'diagnose' was trouwens wel raar (of is dat bij meer mensen zo gegaan?): doorverwijzing huisarts, 1 intake bij riagg met psycholoog, 2 weken later adviesgesprek en daarin gaf de psycholoog aan: zeer sterk vermoeden add wat bevestigd kan worden door slikken medicijnen, als de medicijnen werken dan heb je 100& zeker add..
