Psyche
alle pijlers
help,ik verdrink
maandag 11 oktober 2010 om 00:53
quote:LunaSter schreef op 11 oktober 2010 @ 00:52:
Kan je het ergens in kwijt?
Dat klinkt heel cliche, maar het is wel fijn om iets te hebben waarmee je het kan uiten.In mn hondje, samen lopen,dan hoef ik niet te praten, en dat helpt,soms
Kan je het ergens in kwijt?
Dat klinkt heel cliche, maar het is wel fijn om iets te hebben waarmee je het kan uiten.In mn hondje, samen lopen,dan hoef ik niet te praten, en dat helpt,soms
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
maandag 11 oktober 2010 om 00:55
Als die klik er niet is werkt het soms alleen maar averechts en dan ga je tegen de gesprekken op zien, hopelijk kun je bij iemand anders terecht. Ik ben toen naar mijn huisarts gegaan en die had er alle begrip voor en heeft toen echt heel bewust een psycholoog gekozen die goed bij mij paste.
Die boosheid moet er ook uit. Weet je ook waarom/waarop je boos bent? Het feit dat het jou is overkomen? Dat iedereen gewoon maar doorleeft? Wat moet het moeilijk voor je zijn!
Ik moet er ook induiken nu, wens je heel veel sterkte bij alles, blijf vooral hier schrijven en wees voorzichtig met jezelf!
Die boosheid moet er ook uit. Weet je ook waarom/waarop je boos bent? Het feit dat het jou is overkomen? Dat iedereen gewoon maar doorleeft? Wat moet het moeilijk voor je zijn!
Ik moet er ook induiken nu, wens je heel veel sterkte bij alles, blijf vooral hier schrijven en wees voorzichtig met jezelf!
maandag 11 oktober 2010 om 01:00
dank je wel eef,
ik ben boos ,omdat gvd mijn ouders allebei binnen anderhalve maand zijn overleden, mijn mam pas 60 was en mijn pap net 57.
omdat het gewoon niet eerlijk is,kanker zo n klote ziekte is,ik ze nog zo hard nodig heb,en ik ze zo mis, zo erg ,dat het pijn doet.
en ja, de wereld gaat gewoon door,net of er niks aan de hand is,maar mijn wereld die is niet meer hetzelfde, ik ben niet meer hetzelfde,en ik wil best mee draaien met de wereld,maar het lukt me niet,omdat ik niet meer compleet ben.
ik ben boos ,omdat gvd mijn ouders allebei binnen anderhalve maand zijn overleden, mijn mam pas 60 was en mijn pap net 57.
omdat het gewoon niet eerlijk is,kanker zo n klote ziekte is,ik ze nog zo hard nodig heb,en ik ze zo mis, zo erg ,dat het pijn doet.
en ja, de wereld gaat gewoon door,net of er niks aan de hand is,maar mijn wereld die is niet meer hetzelfde, ik ben niet meer hetzelfde,en ik wil best mee draaien met de wereld,maar het lukt me niet,omdat ik niet meer compleet ben.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
maandag 11 oktober 2010 om 01:05
Geef jezelf wat tijd diaantje. Je hebt een ongelofelijk verlies te verwerken.
Het is zo logisch dat je stuk gaat van verdriet en pijn. Laat het toe, maar blijf wel voor jezelf zorgen.
En alcohol helpt even, maar als je straks én het verlies van je ouders moet verwerken én er een alcoholprobleem bij hebt, ben je verder van huis.
Het is zo logisch dat je stuk gaat van verdriet en pijn. Laat het toe, maar blijf wel voor jezelf zorgen.
En alcohol helpt even, maar als je straks én het verlies van je ouders moet verwerken én er een alcoholprobleem bij hebt, ben je verder van huis.
maandag 11 oktober 2010 om 01:09
Diaantje, wat verschrikkelijk wat jou is overkomen Boos mag je wel zijn ja, het is ontzettend oneerlijk dat je allebei je ouders hebt verloren, en dan nog wel zo kort na elkaar. Was het onverwacht? Heb je broers of zussen, hoe is het contact met hen?
Ik weet wat drankmisbruik kan doen, en toch... ik kan me zo goed voorstellen dat je in deze situatie naar de fles grijpt. Het is gewoon te veel, meer dan een mens aankan. De pijn is niet te verdragen en drank werkt als een verdovingsmiddel. Helaas werkt het steeds weer uit en komt de pijn in volle hevigheid terug. Waardoor je weer wilt drinken, enzovoorts.
Zo kom je in een vicieuze cirkel terecht waarin de pijn toch steeds weer terugkomt. Daarbij komen nog allerlei andere negatieve gevoelens, zoals schaamte, schuldgevoel en kwaadheid op jezelf. Het gaat lijken alsof je zelf bijdraagt aan je eigen verdriet en ongeluk, omdat drank het erger maakt. Drank wordt tegelijkertijd je beste vriend en je ergste vijand. Je vrienden en familie zullen steeds minder bij je in de buurt kunnen komen, omdat drank altijd voorgaat. Dat is de trieste waarheid van drankgebruik. Uiteindelijk kom je, met de fles, helemaal alleen te staan.
Nu heb je dat gevoel misschien ook, maar je hebt wel lieve mensen om je heen. Koester die mensen alsjeblieft, neem ze in vertrouwen. Ze zullen het begrijpen en je willen helpen. Als je te ver heen bent en echt verslaafd bent, wordt dat heel erg moeilijk. En dan is het ook maar de vraag of ze nog willen helpen, want mensen die drinken kunnen anderen heel goed van zich af duwen.
Je kunt je huisarts rustig om een andere psycholoog vragen. Het is belangrijk dat je je op je gemak voelt bij de psycholoog en dat er een klik is. Het wil niet zeggen dat dit geen goede is, alleen niet de juiste voor jou. Laat je hierdoor niet van goede hulp afhouden en vraag of je een verwijzing voor iemand anders kunt krijgen.
Veel sterkte.
Ik weet wat drankmisbruik kan doen, en toch... ik kan me zo goed voorstellen dat je in deze situatie naar de fles grijpt. Het is gewoon te veel, meer dan een mens aankan. De pijn is niet te verdragen en drank werkt als een verdovingsmiddel. Helaas werkt het steeds weer uit en komt de pijn in volle hevigheid terug. Waardoor je weer wilt drinken, enzovoorts.
Zo kom je in een vicieuze cirkel terecht waarin de pijn toch steeds weer terugkomt. Daarbij komen nog allerlei andere negatieve gevoelens, zoals schaamte, schuldgevoel en kwaadheid op jezelf. Het gaat lijken alsof je zelf bijdraagt aan je eigen verdriet en ongeluk, omdat drank het erger maakt. Drank wordt tegelijkertijd je beste vriend en je ergste vijand. Je vrienden en familie zullen steeds minder bij je in de buurt kunnen komen, omdat drank altijd voorgaat. Dat is de trieste waarheid van drankgebruik. Uiteindelijk kom je, met de fles, helemaal alleen te staan.
Nu heb je dat gevoel misschien ook, maar je hebt wel lieve mensen om je heen. Koester die mensen alsjeblieft, neem ze in vertrouwen. Ze zullen het begrijpen en je willen helpen. Als je te ver heen bent en echt verslaafd bent, wordt dat heel erg moeilijk. En dan is het ook maar de vraag of ze nog willen helpen, want mensen die drinken kunnen anderen heel goed van zich af duwen.
Je kunt je huisarts rustig om een andere psycholoog vragen. Het is belangrijk dat je je op je gemak voelt bij de psycholoog en dat er een klik is. Het wil niet zeggen dat dit geen goede is, alleen niet de juiste voor jou. Laat je hierdoor niet van goede hulp afhouden en vraag of je een verwijzing voor iemand anders kunt krijgen.
Veel sterkte.
Ga in therapie!
maandag 11 oktober 2010 om 01:09
maandag 11 oktober 2010 om 01:12
maandag 11 oktober 2010 om 13:35
Hoi Dubiootje,
Het was weer een vreemde nacht,veel wakker geweest.
En zoals het al maanden gaat,word ik niet uitgeslapen wakker.
Ik heb straks een afspraak met de HA,ik wil een oplossing hebben/zoeken.
Het kan zo niet meer verder gaan,ik maak mezelf kapot.
Ik wil weer functioneren,weer kunnen lachen,en gewoon weer de vrouw/moeder zijn voor mijn gezin.
Het was weer een vreemde nacht,veel wakker geweest.
En zoals het al maanden gaat,word ik niet uitgeslapen wakker.
Ik heb straks een afspraak met de HA,ik wil een oplossing hebben/zoeken.
Het kan zo niet meer verder gaan,ik maak mezelf kapot.
Ik wil weer functioneren,weer kunnen lachen,en gewoon weer de vrouw/moeder zijn voor mijn gezin.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
maandag 11 oktober 2010 om 15:01
Diaantje, misschien moet je je eerst laten verwijzen naar tactus (verslavingszorg). Wanneer je je verslaving onder controle hebt, kan je pas werken aan het verdriet, rouw en evt depressie.
Bij Tactus hoeft het geen intensieve behandeling te zijn hoor, dat kan reuze meevallen!
Het feit dat je erkent dat het teveel is is al een hele grote stap!
Sterkte
Bij Tactus hoeft het geen intensieve behandeling te zijn hoor, dat kan reuze meevallen!
Het feit dat je erkent dat het teveel is is al een hele grote stap!
Sterkte
maandag 11 oktober 2010 om 15:11
Gesprek was positief bij de HA.
Ik heb een verwijsbrief voor tactus meegekregen,die ligt voor me,en ik schaam me er zo voor dat ik het zover heb laten komen.
Maar ik ga er werk van maken,morgen ga ik ze bellen voor een afspraak,ik wil geholpen worden,ik wil verder met mijn leven,
Ik ga ervoor!
Ik heb een verwijsbrief voor tactus meegekregen,die ligt voor me,en ik schaam me er zo voor dat ik het zover heb laten komen.
Maar ik ga er werk van maken,morgen ga ik ze bellen voor een afspraak,ik wil geholpen worden,ik wil verder met mijn leven,
Ik ga ervoor!
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
maandag 11 oktober 2010 om 15:55
Wat goed van je Diaantje! Je klinkt al een stuk strijdvaardiger en positiever dan gisteravond. Fijn dat het gesprek met de huisarts goed is verlopen!
Je hebt helemaal niets om je voor te schamen. Je hebt iets heel ingrijpends meegemaakt en vluchtte in drank, maar nu zie je in dat dat een probleem is en neem je actie. Daar mag je juist trots op zijn! Je wilt niet weten hoeveel mensen er, op de hoogste niveaus, aan drank verslaafd zijn en er helemaal niets aan doen, die niet eens toegeven dat ze een probleem hebben. Het zijn er veel meer dan je denkt.
Ik vind het heel goed om te horen dat je verder wilt met je leven, maar besef wel dat je die knop niet in één keer om kan zetten. Het verwerken van dit verlies heeft (veel) tijd nodig. Hou er dus rekening mee dat je nog moeilijke momenten zal krijgen. Die horen allemaal bij dit proces.
Je hebt helemaal niets om je voor te schamen. Je hebt iets heel ingrijpends meegemaakt en vluchtte in drank, maar nu zie je in dat dat een probleem is en neem je actie. Daar mag je juist trots op zijn! Je wilt niet weten hoeveel mensen er, op de hoogste niveaus, aan drank verslaafd zijn en er helemaal niets aan doen, die niet eens toegeven dat ze een probleem hebben. Het zijn er veel meer dan je denkt.
Ik vind het heel goed om te horen dat je verder wilt met je leven, maar besef wel dat je die knop niet in één keer om kan zetten. Het verwerken van dit verlies heeft (veel) tijd nodig. Hou er dus rekening mee dat je nog moeilijke momenten zal krijgen. Die horen allemaal bij dit proces.
Ga in therapie!
maandag 11 oktober 2010 om 19:17
Dank jullie voor jullie lieve woorden, ze zeggen het is maar internet,maar ze doen me erg veel!
suuz,die boosheid dat klopt wel,ik moet daar een manier in vinden om het los te laten/mee om te gaan.
Ik ga met mijn psycholoog bespreken wat de volgende stap moet zijn,therapy of wat dan ook,ik wil weer worden zoals ik was,een goedlachse vrouw die midden in het leven stond.
Al word het leven nooit meer zoals het was,maar ik wil door kunnen,vooruit gaan.
suuz,die boosheid dat klopt wel,ik moet daar een manier in vinden om het los te laten/mee om te gaan.
Ik ga met mijn psycholoog bespreken wat de volgende stap moet zijn,therapy of wat dan ook,ik wil weer worden zoals ik was,een goedlachse vrouw die midden in het leven stond.
Al word het leven nooit meer zoals het was,maar ik wil door kunnen,vooruit gaan.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
maandag 11 oktober 2010 om 22:36
Diaantje, ik ken je niet, maar ik wil je wel een geven. Ik vind je dapper en je hoeft je nergens voor te schamen. Ik hoop dat je medeleven kunt hebben met jezelf, zoals hier in dit topic mensen met je meeleven. Gun jezelf een rouwperiode (en hoe lang die mag/moet duren staat nergens!). Jij wordt echt echt echt weer de oude.
maandag 11 oktober 2010 om 22:36
He wat rot dat je je zo voelt Diaantje. Niet raar natuurlijk, na zo'n heftig jaar.
Slik je de AD al? AD en alcohol is geen goede combinatie. Ik kan me voorstellen dat het in combinatie juist averechts werkt.
Verder ben ik zelf ook wel van de drank als het even kut gaat. Je kut voelen met verdoving is altijd nog beter te harden dan je kut voelen zonder verdoving.
Afgelopen zomer kreeg ik AD waar ik niet (veel) bij mocht drinken en toen heb ik de knop omgezet. Heb eerst het slikken van de AD nog even uitgesteld (vind nieuwe pillen altijd beetje eng) en in die dagen nog flink gedronken. Op een gegeven moment de laatste fles leeg gemaakt en de dag erna begonnen met de AD. Heb sindsdien geen alcohol meer gehad (bijna 3 maanden nu)
Maar ik was eigenlijk depressief 'om niks' en dat is heel anders dan jouw situatie.
Heb je met je arts besproken dat je veel drinkt? Misschien kun je hulp krijgen die (ook) gericht is op alcoholproblemen.
(Ik weet niet of ik alles goed verwoord wat ik wil zeggen. Ik bedoel niets aanvallend... ik begrijp het juist best goed)
Slik je de AD al? AD en alcohol is geen goede combinatie. Ik kan me voorstellen dat het in combinatie juist averechts werkt.
Verder ben ik zelf ook wel van de drank als het even kut gaat. Je kut voelen met verdoving is altijd nog beter te harden dan je kut voelen zonder verdoving.
Afgelopen zomer kreeg ik AD waar ik niet (veel) bij mocht drinken en toen heb ik de knop omgezet. Heb eerst het slikken van de AD nog even uitgesteld (vind nieuwe pillen altijd beetje eng) en in die dagen nog flink gedronken. Op een gegeven moment de laatste fles leeg gemaakt en de dag erna begonnen met de AD. Heb sindsdien geen alcohol meer gehad (bijna 3 maanden nu)
Maar ik was eigenlijk depressief 'om niks' en dat is heel anders dan jouw situatie.
Heb je met je arts besproken dat je veel drinkt? Misschien kun je hulp krijgen die (ook) gericht is op alcoholproblemen.
(Ik weet niet of ik alles goed verwoord wat ik wil zeggen. Ik bedoel niets aanvallend... ik begrijp het juist best goed)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 11 oktober 2010 om 22:38
Misschien kun je trouwens iets anders rustgevends krijgen. Want ik kan me goed voorstellen dat het verdriet dat je nu hebt gewoon te groot is voor een mens. Dat je het niet allemaal tegelijk kunt bevatten en verwerken.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
