Moeite met ouder worden

18-10-2010 18:51 103 berichten
Alle reacties Link kopieren
Heel irritant. Ik ben nu net 33, ik voel me ook nog jong maar ik heb vaak moeite met het idee dat het allemaal zo snel gaat. De tijd bedoel ik. Voordat je het weet is er weer een jaar voorbij. Je wordt ouder, jeugd en alle leuke dingen die daarbij horen zijn weg.

Ook mijn ouders worden oud, nog even en ze zijn bejaard. Dat kan me beangstigen.

Ik kijk ook wel eens in de spiegel en dan denk ik; hoe lang zal ik er nog zo uitzien (zonder rimpel e.d.) Het is niet dat ik erg ijdel ben maar van mij mag het leven gewoon wel wat langer duren allemaal..

herkent iemand dit of zou iedereen dit wel een beetje hebben?
Alle reacties Link kopieren
quote:tinydancer schreef op 18 oktober 2010 @ 22:04:

Juf achterbak , wat slik je dan aan medicijnen ?

AD kan wel voor gewichtstoename zorgen.



En je eetpatroon is dat de laatste tijd veranderd ?

Ik weet wel dat als je ouder wordt de stofwisseling trager kan worden, maar 20 kilo is best veel.Ik slikte AD, maar daar ben ik mee gestopt.
Iedere leeftijd heeft zijn charmes.Mijn leven zal er zeker niet

minder leuk op worden alleen maar omdat ik ouder

wordt.Zolang ik gezond blijf,gelukkig ben en er goed eruit blijf zien (daarmee bedoel ik niet dat ik op mijn 50e op 18 wil lijken,ha,ha,ha)dan ben ik tevreden en zie ik er niet tegenop.En waarom zou ik niet meer uitgaan als ik ouder wordt.Natuurlijk naarmate je ouder wordt wordt jij je wat meer bewusst van bepaalde dingen etc...En mijn ouders en schoonouders zijn ook geen 40 meer en zien er nog steeds goed eruit.



Bij mijn schoonvader hebben ze nou alvleesklierkanker vastgesteld en hij wordt binnenkort geopereerd.Ik hoop dus echt dat hij nog wat jaren heeft om gezond oud te worden.Ik vind dit al heftig zat.Er is immers altijd het risico dat dit niet zo is.En vandaag is het precies 20 jaar geleden dat mijn broer

zijn ongeluk had en al 20 jaar met zijn handicap leeft.Ik wens

hem nog zoveel mogelijk jaren.Als mijn broer en schoonvader nog

wat jaren mogen blijven,op een nette manier ouder worden,geloof

me dan dat ik ervoor teken,absoluut!



Wil nu ook niet teveel gaan klagen en dit topic vervuilen.Ik kan me ook voorstellen dat sommigen tegen ouderworden opzien.Ik vind het ook ergens wel jammer dat het soms zo negatief neer wordt gezet.Onlangs zei een kennis dat dat op je 30e je leven ophoudt.Bij mij zeker niet!Ik hou van het leven,ook met zijn up's en

down's.
quote:Juf_achterbak schreef op 19 oktober 2010 @ 21:43:

[...]





Ik slikte AD, maar daar ben ik mee gestopt.Dat is inderdaad vervelend.Hoe gaat nu trouwens met je?
Alle reacties Link kopieren
quote:Geraldine schreef op 20 oktober 2010 @ 12:02:

[...]





Dat is inderdaad vervelend.Hoe gaat nu trouwens met je?Niet zo goed, maar lief dat je het vraagt. Maar dat heeft met verschillende factoren te maken. Ik ben wel bezig voor hulp, maar wil niet mijn hele leven aan de AD. Ik zit op het moment in een negatieve spiraal, vandaar dat ik ook veel moeite heb met mijn leeftijd.
quote:Juf_achterbak schreef op 20 oktober 2010 @ 23:22:

[...]





Niet zo goed, maar lief dat je het vraagt. Maar dat heeft met verschillende factoren te maken. Ik ben wel bezig voor hulp, maar wil niet mijn hele leven aan de AD. Ik zit op het moment in een negatieve spiraal, vandaar dat ik ook veel moeite heb met mijn leeftijd.



Lieve Juf,ik begrijp wat je voelt.Blijf gewoon van je afschrijven.



Betreffend mijn laatste posting:Mijn schoonvader heeft trouwens geluk gehad.Het is geen tumeur,maar een ontsteking.Hij hoef nu ook niet geopereerd te worden.We zijn erg blij en opgelucht.
Alle reacties Link kopieren
Alsof er geen leuke dingen zijn als je ouder bent? Dat heb je voor het grootste deel toch echt zelf in de hand vind ik. (Maar wie ben ik om te oordelen, ben pas begin 20)
Alle reacties Link kopieren
Heb het ook hoor. Ben nu 35 en single en wil mss nog kinderen. Maar eerst een leuke vent... Waar zijn die..

Wat ik echt niet leuk vind is dat ik mevrouw wordt genoemd.
Alle reacties Link kopieren
Leef bij het moment. Geniet overal van. Blijf je overal over verbazen. Vergeet alles wat je weet, en sta overal voor open.



Ik kan intens genieten van een mooie bloem, heerlijk eten, een zonsopgang, mijn man, van alles eigenlijk. Hoe klein of groot ook.



Ouder worden is niet erg, niet oud worden is veel erger.



Ik ben nu 51, heb een heerlijk leven, zie er geweldig uit (en dat ligt allemaal in gewone uiterlijke verzorging, gezond eten en bewegen). Heb al 15 jaar een eigen bedrijf, en waarschijnlijk ga ik per 1 januari beginnen in een internationale functie met veel reizen e.d. op een vlak, dat ik altijd fantastisch heb gevonden. Weer heel wat anders. Geweldig.
Alle reacties Link kopieren
quote:Geraldine schreef op 21 oktober 2010 @ 18:36:

[...]





Lieve Juf,ik begrijp wat je voelt.Blijf gewoon van je afschrijven.



Betreffend mijn laatste posting:Mijn schoonvader heeft trouwens geluk gehad.Het is geen tumeur,maar een ontsteking.Hij hoef nu ook niet geopereerd te worden.We zijn erg blij en opgelucht.



Dank je wel terug.



Oh gelukkig, dat is goed nieuws voor je schoonvader. Dat jullie nog lang van elkaar mogen genieten.



Voor de rest kan ik beter mijn mond houden, ik maak met iedereen ruzie. Zeg de verkeerde dingen, maak de verkeerde opmerkingen. Ik heb een zeer 'afwijkende' mening en die wordt niet op prijs gesteld. Toch vreemd dat ik daar het laatste half jaar last van heb (gestopt met AD). Dacht mezelf weer terug te vinden, maar misschien ben ik wel helemaal geen leuk mens en kan ik beter maar weer aan de AD om mezelf vlak te houden.



Ik heb er best moeite mee, heb ik daarom geen vriend/man? Of zou het toch helpen als ik een kilo of 15 afval?

Waarom kan ik me niet gewoon gelukkig voelen...
quote:Ruza schreef op 21 oktober 2010 @ 18:39:

Alsof er geen leuke dingen zijn als je ouder bent? Dat heb je voor het grootste deel toch echt zelf in de hand vind ik. (Maar wie ben ik om te oordelen, ben pas begin 20)

Vind ik ook hoor. De dingen die ik leuk vind zijn ook nog mogelijk als ik 70 ben (mits gezondheid en financien meewerken uiteraard)

Enige echte probleem vind ik dat oudere dierbaren zullen wegvallen. Wellicht heb ik dan uberhaupt geen zin meer om nog door te leven.
Ik ben van mening dat je het hele leven dingen kunt leren en

jezelf opnieuw kunt ontwikkelen,experimenteren,etc...Ik doe nu 2-3 keer per week vrijwilligerswerk in een verpleeg-tehuis,ga binnenkort daar wat cursussen volgen en doe daar samen met andere vrijwilligers en activiteitenbegeleidsters leuke dingen met oudere mensen,met jongeren,gebrekkige mensen,revaliderenden.Ik verbaas me hoe goed sommigen er bijzijn ondanks hun hoge leeftijd.Gisteren tijdens het rolstoeldansen was er een oudere vrouw zonder benen.Maar wat heb ik een respect voor haar,zo vrolijk en mee te zwingen en te dansen ondanks haar beperking.En de meeste mensen zijn daar ook altijd vrolijk,uiteraard hebben sommigen natuurlijk ook tegenslagen gehad en valt het niet altijd mee.Maar er zijn

daar ook de vrijwilligers voor om een luisternd oor te bieden.Veel mensen willen soms ook gewoon hun ei kwijt.



Verder heeft iedere leeftijd zijn charmes.En voor mij is leeftijd een getal.Nu weet ik niet hoe anderen erover denken.Voor de wet

ben je zo-en-zo oud,dat is gewoon zo.Maar hoe ik me voel dat

bepaal ik zelf.



En gezien het feit dat de diagnose van mijn schoonvader fout

was ben ik erg blij dat hij ouder wordt en mijn broer die al 20

jaar na dit ongeval met zijn beperkingen leeft.Hoop voor hun,voor mezelf,mijn dierbaren en vrienden nog zoveel mogelijk

jaren erbij.



Ik hoop dat ik niet te mutserig klink.Is mijn bedoeling niet.En

natuurlijk wil ik er goed eruit blijven zien en me jong blijven voelen,ben best ijdel,maar mijn gezondheid is ook belangrijk.
quote:Juf_achterbak schreef op 22 oktober 2010 @ 01:06:

[...]





Dank je wel terug.



Oh gelukkig, dat is goed nieuws voor je schoonvader. Dat jullie nog lang van elkaar mogen genieten.



Voor de rest kan ik beter mijn mond houden, ik maak met iedereen ruzie. Zeg de verkeerde dingen, maak de verkeerde opmerkingen. Ik heb een zeer 'afwijkende' mening en die wordt niet op prijs gesteld. Toch vreemd dat ik daar het laatste half jaar last van heb (gestopt met AD). Dacht mezelf weer terug te vinden, maar misschien ben ik wel helemaal geen leuk mens en kan ik beter maar weer aan de AD om mezelf vlak te houden.



Ik heb er best moeite mee, heb ik daarom geen vriend/man? Of zou het toch helpen als ik een kilo of 15 afval?

Waarom kan ik me niet gewoon gelukkig voelen...



Ja,ik ben zeker blij dat het een foute diagnose was.Dagenlang

hebben we in angst geleeft en dit nieuws heeft ons de stuipen op

het lijf gejaagd.



In hoe verre zeg je dan foute dingen?En iedereen heeft natuurlijk

recht op een eigen mening.En op mij kom je wel over als een leuk

mens.
Alle reacties Link kopieren
(Heb de reacties niet gelezen maar wil toch reagerenI



k ben eind de vijftig, en heb het niet.

Voor mij is mijn leven rond mijn vijfenveertigste alleen maar leuker geworden :

- na een heel slecht huwelijk, heb ik nu een heel gelukkig huwelijk

- ik heb nu veel meer vrije tijd omdat mijn kinderen het huis uit zijn en ik heb nu veel leuke hobby's, waar ik vroeger geen tijd voor had

- ik geniet ontzettend van mijn kleinkinderen (wel de lusten, nauwelijks de lasten... )

- ik heb het financieel veel beter

- ik voel me zelfzekerder

- ik ben in betere gezondheid dan toen ik twintig was (veel fitter, geen hoofdpijn of andere kwaaltjes meer...)

- ik ben sinds kort eindelijk niet meer ongesteld, heerlijk!

- ik kan het me nu permitteren om wat minder te werken en ben nu overigens veel beter in mijn werk dan vroeger



Bovendien had ik niet echt een leuke jeugd, die mis ik dus helemaaaaal niet.

Rimpels vind ik helemaal niet erg, mijn man vindt me nog altijd heel aantrekkelijk en ik hem.. En dat is het enige wat voor mij belangrijk is.

Kortom, ik geniet ontzettend van deze levensfase.
Alle reacties Link kopieren
ssssssssssst Ik ben 28 en verkeer nog in de ontkenningsfase.
Reiger,leuke bijdrage!Ik heb je stukje met veel belangstelling

gelezen.



Natuurlijk heb ik het nu ook naar mijn zin.
Alle reacties Link kopieren
quote:Geraldine schreef op 22 oktober 2010 @ 15:23:

Reiger,leuke bijdrage!Ik heb je stukje met veel belangstelling

gelezen.



Natuurlijk heb ik het nu ook naar mijn zin.



Ik denk ook niet dat het de leeftijd is, het zijn de dingen die je in je leven doet en de mensen waar je mee om gaat, die je ontmoet. Het is natuurlijk heerlijk als je mensen helpt en ze zijn je dankbaar. Ik heb ook een tijd in de thuiszorg gewerkt en vaak zijn mensen je heel erg dankbaar. Maar helaas niet iedereen, ik was in die tijd wat naief en daardoor hebben veel mensen misbruik van mijn 'goedheid' gemaakt.



De dingen die ik heb meegemaakt hebben mij harder gemaakt. Ik pik niet alles meer (denk ik), maar als ik ergens tegenin ga en ik krijg veel weerstand van de andere kant. Dan ga ik weer zitten twijfelen. Ik ben hier heel erg mee aan het experimenteren, maar het pakt vaak verkeerd uit.



Ik merk het op mijn werk, als ik een andere mening heb, dan vallen er zo 10 man over mij heen. En probeer je dan maar eens staande te houden. Ik ben niet zo sterk, verbaal, mijn hoofd blokkeert. Later denk ik dan, ik had dit of dat moeten zeggen.....
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me niet voorstellen dat het alleen maar leuker kan worden. Jawel, meer inzichten, meer levenservaring, sterker in jezelf, dat wel.

Maar verder? Aftakeling, ziekte, rollator, geholpen moeten worden - brrr, dat zijn allemaal gruwelijke schrikbeelden voor mij. Niks om je op te verheugen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Juf_Achterbak,jammer dat mensen niet willen accepteren dat

iemand een andere mening heeft.ik ben iemand die juist de

mening van anderen accepteert.Trouwens,ik heb natuurlijk ook

mijn grensen uiteraard.Laat zeker niet misbruik van mijn goedheid maken.Als ik het te ver vind gaan dan zeg ik dat ook.

Vroeger liet ik vaak over me heen lopen maar heb ook een paar

bepaalde levenslessen gehad,soms ook erg heftig.



Elmervrouw,we kunnen op iedere leeftijd iets krijgen en het is

niet altijd eerlijk.Maar ik geniet ook van alles mooie wat het

leven te bieden heeft,ongeacht de leeftijd.Mijn broer is wel

supergebrekkig.Hij had op zijn 6e een zwembadongeval en zit

nu in een rolstoel.Maar hij lacht veel en is gelukkig.Dat is voor

mij ook belangrijk.Verder snap ik wel wat je bedoelt.En kan me

voorstellen dat dit soort dingen je anstig maken.
Alle reacties Link kopieren
Wat bij mij ook een schrikbeeld is, dat als je oud en bejaard bent je dan in het verkeerde verzorgingstehuis kom te zitten.

Die waar je niet elke dag kan douchen, of dat je de hele dag in een vieze luier moet zitten. Dat je niet meer zelf naar buiten kan. Ik heb geen kinderen, dus die kunnen ook niet helpen.

Daar ben ik bang voor, ik denk dat ik dan zou kiezen om het leven te laten, mooi geweest zo.



Geraldine, ik vind het zo sterk van je broer, dat hij ondanks zijn beperkingen zo'n houding heeft. Ja, dan schaam ik me wel eens, wat zit ik nou te zeuren. Ik moet een schop onder mijn kont en dat geef ik mezelf regelmatig. Dan neem ik weer een aanloop................ Donder ik weer tussen wal en schip.



In de slachtofferrol gaan zitten, noemen ze dat. Gewoon jezelf oprapen en weer doorgaan. Niet zeuren niet jammeren..........

Hoe doen sommige mensen dat, hoe kunnen sommige mensen na veel tegenslag toch positief blijven?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 27 en kan soms echt schrikken van mijn leeftijd, jeetje ik wordt echt oud!



Ik wilde altijd voor mn 30ste kinderen en dat betekend dat ik binnenkort dan wel "aan de slag " moet.

Iedereen om me heen krijgen kinderen.

Een vriendin van mij is een jaar jonger en heeft al drie kinderen..



Echt stom maar kan me echt soms opgejaagd voelen...

Klinkt wat negatief..wil echt heel graag kinderen maar heb steeds het gevoel van o ja dat komt nog wel...
Alle reacties Link kopieren
ja, herkenbaar....ik sta er niet dagelijks bij stil hoor. Maar in febr. word ik 58...dat klinkt zo oud!



Maar ik werk met jongeren (houdt me jong), ik sport 3 x per week (blijf ik fit van), maar tegen die rimpeltjes helpt weinig. Ik lach veel, dus ik zeg gewoon dat het lachrimpels zijn..
quote:Elmervrouw schreef op 23 oktober 2010 @ 10:35:

Ik kan me niet voorstellen dat het alleen maar leuker kan worden. Jawel, meer inzichten, meer levenservaring, sterker in jezelf, dat wel.

Maar verder? Aftakeling, ziekte, rollator, geholpen moeten worden - brrr, dat zijn allemaal gruwelijke schrikbeelden voor mij. Niks om je op te verheugen.



Helemaal mijn gedachten. Ik ben ook bang voor het aftakelingsproces. Als ik niet meer voor mezelf kan zorgen en verzorgen hoeft het voor mij ook niet meer. Vind het heel erg dat ik zo denk voor de mensen die oud zijn en hulpbehoevend. Wil er ook niemand mee kwetsen.

Ik heb ook heel sterk het gevoel dat ik nu van mijn lichaam moet genieten omdat het over 10 jaar het er misschien niet meer zo mooi uitziet en de kwalen de overhand nemen. Denk aan de overgang :(
quote:Nammma schreef op 23 oktober 2010 @ 12:27:

ja, herkenbaar....ik sta er niet dagelijks bij stil hoor. Maar in febr. word ik 58...dat klinkt zo oud!



Maar ik werk met jongeren (houdt me jong), ik sport 3 x per week (blijf ik fit van), maar tegen die rimpeltjes helpt weinig. Ik lach veel, dus ik zeg gewoon dat het lachrimpels zijn.. Namma,juist die lachrimpels laten je er jonger eruitzien dan 2 grote groeven tussen mond en neus.Wat voor werk doe je dan?
quote:Juf_achterbak schreef op 23 oktober 2010 @ 11:52:

Wat bij mij ook een schrikbeeld is, dat als je oud en bejaard bent je dan in het verkeerde verzorgingstehuis kom te zitten.

Die waar je niet elke dag kan douchen, of dat je de hele dag in een vieze luier moet zitten. Dat je niet meer zelf naar buiten kan. Ik heb geen kinderen, dus die kunnen ook niet helpen.

Daar ben ik bang voor, ik denk dat ik dan zou kiezen om het leven te laten, mooi geweest zo.



Geraldine, ik vind het zo sterk van je broer, dat hij ondanks zijn beperkingen zo'n houding heeft. Ja, dan schaam ik me wel eens, wat zit ik nou te zeuren. Ik moet een schop onder mijn kont en dat geef ik mezelf regelmatig. Dan neem ik weer een aanloop................ Donder ik weer tussen wal en schip.



In de slachtofferrol gaan zitten, noemen ze dat. Gewoon jezelf oprapen en weer doorgaan. Niet zeuren niet jammeren..........

Hoe doen sommige mensen dat, hoe kunnen sommige mensen na veel tegenslag toch positief blijven?



Je hoef je niet te schaamen meid.Ik heb al zoveel postingen gelezen van je en begrijp je situatie heel goed.Ik heb ook heus wel

moeilijke tijden gekend.Het was erg heftig toen mijn broer op intensief care lag en wij niet wisten of hij zou overleven.Ja,hij heeft

zijn beperkingen en het is best zwaar af en toe.Maar aan de andere kant is hij erg gelukkig,lacht veel en hij is nu met mijn moeder vanuit Denemarken gekomen om samen met mij mijn

verjaardag te vieren.Ik vier vandaag het leven.



Trouwens,ik vind het alsnog goed van je dat je achter je mening staat.Ik verontschuldig me nog te vaak voor mijn mening en dat is

nog iets wat ik af moet leren.
Alle reacties Link kopieren
Geraldine, ben je jarig vandaag?



Van harte gefeliciteerd! En nog vele fijne, mooie, gezonde en goedlachze jaren.



Bedankt voor je fijne woorden, doet met goed.
anoniem_36363 wijzigde dit bericht op 23-10-2010 16:13
Reden: bedoel jaren natuurlijk!
% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven