Psyche
alle pijlers
Goede dag, slechte dag
donderdag 24 september 2009 om 13:13
Omdat ik in Stap voor Stap alleen maar positief mag wil schrijven, open ik dit topic. Soms heb ik goede dagen, vaak heb ik kutdagen. En dat moet ik kwijt. En dat wil ik hier kwijt. En zo zijn er vast nog meer mede forummers. Iedereen is welkom! Lees wat je wil lezen!
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
anoniem_77625 wijzigde dit bericht op 04-11-2009 13:32
Reden: OP aangepast
Reden: OP aangepast
% gewijzigd
woensdag 13 oktober 2010 om 09:57
He GE dat klinkt niet best. Sterkte.
Hier zijn het goede dagen. Ik ga één avond in de week naar school en dat gaat goed. (Het is 1,5 reizen er naar toe dus best een onderneming)
Ik vind het al bijna normaal dat dat kan, maar realiseerde me gisteravond dat ik er heel dankbaar voor mag zijn dat dat allemaal lukt. Het opletten in de les gaat goed (ik vind het leuk!) en het reizen is ook niet echt een probleem: zelfs op A'dam CS in de spits raak ik niet in paniek. (Okee wel bijna... dat is ook wel echt heel erg druk)
Ik heb dus bijna de neiging dat heel gewoon te vinden 'want iedereen kan dit' en nog meer op mijn programma te zetten, maar ik moet het blijven doseren. Ben ook nog bezig met mijn verhuizing (nou ja bezig... ik doe niet zoveel, doe het heeeel rustig)
Ben overigens wel hyper als ik terug kom van de cursus waarna meestal een korte nacht volgt en een brakke dag. Maar dat sta ik mezelf dan ook toe.
Zit nu ook een nieuwe, leuke, medecursist in het klasje. Haha dat maakt het nog leuker om heen te gaan
voor iedereen
Hier zijn het goede dagen. Ik ga één avond in de week naar school en dat gaat goed. (Het is 1,5 reizen er naar toe dus best een onderneming)
Ik vind het al bijna normaal dat dat kan, maar realiseerde me gisteravond dat ik er heel dankbaar voor mag zijn dat dat allemaal lukt. Het opletten in de les gaat goed (ik vind het leuk!) en het reizen is ook niet echt een probleem: zelfs op A'dam CS in de spits raak ik niet in paniek. (Okee wel bijna... dat is ook wel echt heel erg druk)
Ik heb dus bijna de neiging dat heel gewoon te vinden 'want iedereen kan dit' en nog meer op mijn programma te zetten, maar ik moet het blijven doseren. Ben ook nog bezig met mijn verhuizing (nou ja bezig... ik doe niet zoveel, doe het heeeel rustig)
Ben overigens wel hyper als ik terug kom van de cursus waarna meestal een korte nacht volgt en een brakke dag. Maar dat sta ik mezelf dan ook toe.
Zit nu ook een nieuwe, leuke, medecursist in het klasje. Haha dat maakt het nog leuker om heen te gaan
voor iedereen
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 13 oktober 2010 om 14:08
donderdag 14 oktober 2010 om 19:08
Het ligt bij mij meer aan de omstandigheden. Heb ook wel medicijnen gebruikt, maar bij komt het (nu) niet zozeer van binnenuit, maar omdat m'n leven gewoon op elk gebied zwaar kut is, en ik niet zie hoe ik dat ooit veranderd krijg.
Het is gewoon alsof ik de rest van m;n leven voorgoed verpest heb. Klinkt voor een ander misschien dramatisch, maar het is wel een beetje zo.
Het is gewoon alsof ik de rest van m;n leven voorgoed verpest heb. Klinkt voor een ander misschien dramatisch, maar het is wel een beetje zo.
donderdag 14 oktober 2010 om 20:25
Violetje, goed dat je wel slaapt. Misschien zakt het na een tijdje weer, dat drukke.
Ik voel me door mijn AD soms een beetje opgefokt. Maar omdat ik weet dat het door de AD komt kan ik het ook wel negeren.
En in het begin was ik wel een beetje druk. Omdat ik al die dingen die ik tijden niet gedaan had, weer wilde doen.
Goed om te lezen in ieder geval.
Ste: sterkte.
Ik voel me door mijn AD soms een beetje opgefokt. Maar omdat ik weet dat het door de AD komt kan ik het ook wel negeren.
En in het begin was ik wel een beetje druk. Omdat ik al die dingen die ik tijden niet gedaan had, weer wilde doen.
Goed om te lezen in ieder geval.
Ste: sterkte.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 15 oktober 2010 om 08:59
vrijdag 15 oktober 2010 om 11:44
INderdaad: doseren.
Je moet heel rationeel kijken: wat heb ik allemaal al gedaan vandaag? en dan tegen jezelf zeggen: nu is het genoeg. En dan iets rustigs gaan doen.
(in plaats van nog even twee mensen bellen, of iets opruimen... nee, rustig!)
Ik moet vandaag wat opruimen en schoonmaken. Het is echt vies op sommige plaatsen. Kan alleen maar opknappen dus
Je moet heel rationeel kijken: wat heb ik allemaal al gedaan vandaag? en dan tegen jezelf zeggen: nu is het genoeg. En dan iets rustigs gaan doen.
(in plaats van nog even twee mensen bellen, of iets opruimen... nee, rustig!)
Ik moet vandaag wat opruimen en schoonmaken. Het is echt vies op sommige plaatsen. Kan alleen maar opknappen dus
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 18 oktober 2010 om 19:32
Ik moet even de frustratie van een ander forum van me afschrijven.
Ik snap niet dat ik er nog zit. Het maakt me (even heel overdreven gezegd) gewoon kapot. Het maakt ook niet uit wat je zegt, als mensen jouw nick bij een posting zien staan dan vullen ze zelf al in dat het zeurend/huilie/aanvallend/hysterisch/minachtend bedoeld is. Je kan gewoon niks meer goed doen. En zodra er iemand de pineut is loopt de rest van zo'n forum daar gezellig achteraan. Want het is toch zo leuk om te rellen? En het is maar internet toch?
Niet als het om mensen gaat die je ontmoet hebt, die je tot je vrienden gerekend hebt, mensen die je het ene moment prijzen en complimenteren, maar als het weer een bash-dag is net zo hard meedoen met de rest.
En zo gaat het gewoon overal op internet, die mechanismen. Populariteit kan je zich gewoon keihard tegen je gaan keren. Ik heb het hier ook gezien bij een forumster, ik zal geen namen noemen, maar ik denk dat jullie wel weten wie ik bedoel. En ik begrijp haar zo goed. Je WIL niet weg van dat forum, terwijl het in alles beter voor je zou zijn. Maar je wil ze gewoon niet het gevoel geven dat je eindelijk weggepest bent, dat je ze hun zin gegeven hebt.
Internet is een nare plek voor mensen die gevoelig zijn en het belangrijk vinden wat andere mensen van ze denken. Het is een nare plek voor mensen die dingen persoonlijk nemen en niet goed tegen kritiek kunnen.
Het kan gewoon soms heel m'n dag verpesten. Ik wil het imago wat er over me is ontstaan rechtzetten, ik wil schreeuwen dat ze het verkeerd zien, dat ze alles verkeerd interpreteren, dat het trieste meelopers zijn, dat het zelf sukkels zijn, je wil heel eerlijk je hard luchten, maar dan ben je weer een huilie, je wil er bijdehand over doen, maar dan doen ze tien keer zo bijdehand terug. Zelfs mensen van de 'nieuwe garde' doen eraan mee, omdat je daar zo lekker bij ind de gratie van de 'oude garde' komt. Nee, erg volwassen is dat! Dat is internet, zo werkt het.
Maar je kan gewoon niks. Je kan niks, want ELKE posting is een reden om je weer uit te dagen, te minachten, te pesten, uit te lachen, noem maar op.
Ik ben het zo zat. Het maakt me echt woedend.
Dit moest er even uit.
Ik snap niet dat ik er nog zit. Het maakt me (even heel overdreven gezegd) gewoon kapot. Het maakt ook niet uit wat je zegt, als mensen jouw nick bij een posting zien staan dan vullen ze zelf al in dat het zeurend/huilie/aanvallend/hysterisch/minachtend bedoeld is. Je kan gewoon niks meer goed doen. En zodra er iemand de pineut is loopt de rest van zo'n forum daar gezellig achteraan. Want het is toch zo leuk om te rellen? En het is maar internet toch?
Niet als het om mensen gaat die je ontmoet hebt, die je tot je vrienden gerekend hebt, mensen die je het ene moment prijzen en complimenteren, maar als het weer een bash-dag is net zo hard meedoen met de rest.
En zo gaat het gewoon overal op internet, die mechanismen. Populariteit kan je zich gewoon keihard tegen je gaan keren. Ik heb het hier ook gezien bij een forumster, ik zal geen namen noemen, maar ik denk dat jullie wel weten wie ik bedoel. En ik begrijp haar zo goed. Je WIL niet weg van dat forum, terwijl het in alles beter voor je zou zijn. Maar je wil ze gewoon niet het gevoel geven dat je eindelijk weggepest bent, dat je ze hun zin gegeven hebt.
Internet is een nare plek voor mensen die gevoelig zijn en het belangrijk vinden wat andere mensen van ze denken. Het is een nare plek voor mensen die dingen persoonlijk nemen en niet goed tegen kritiek kunnen.
Het kan gewoon soms heel m'n dag verpesten. Ik wil het imago wat er over me is ontstaan rechtzetten, ik wil schreeuwen dat ze het verkeerd zien, dat ze alles verkeerd interpreteren, dat het trieste meelopers zijn, dat het zelf sukkels zijn, je wil heel eerlijk je hard luchten, maar dan ben je weer een huilie, je wil er bijdehand over doen, maar dan doen ze tien keer zo bijdehand terug. Zelfs mensen van de 'nieuwe garde' doen eraan mee, omdat je daar zo lekker bij ind de gratie van de 'oude garde' komt. Nee, erg volwassen is dat! Dat is internet, zo werkt het.
Maar je kan gewoon niks. Je kan niks, want ELKE posting is een reden om je weer uit te dagen, te minachten, te pesten, uit te lachen, noem maar op.
Ik ben het zo zat. Het maakt me echt woedend.
Dit moest er even uit.
donderdag 28 oktober 2010 om 13:34
Wij hebben gisteren een huis gekocht! Donderdag voorlopig koopcontract tekenen, dan financiering regelen en hopelijk voor de kerst erin!
Verder gaat het hier goed. Al ruim een week van de prozac af en dat gaat idd zonder bijwerkingen. Heb wel soms weer nare gedachtes maar die stop ik meteen en maak er positieve van. Goed bezig dus
Ik ga verder
Knuffel voor iedereen! En sta even stil bij wat het met je doet. Aan wanneer denk je bij zo'n fijne knuffel? Had je een glimlach op je gezicht? Voelde je je begrepen? Daar ga je naartoe werken! Ik ben er al dus ik ben een goed voorbeeld
Verder gaat het hier goed. Al ruim een week van de prozac af en dat gaat idd zonder bijwerkingen. Heb wel soms weer nare gedachtes maar die stop ik meteen en maak er positieve van. Goed bezig dus
Ik ga verder
Knuffel voor iedereen! En sta even stil bij wat het met je doet. Aan wanneer denk je bij zo'n fijne knuffel? Had je een glimlach op je gezicht? Voelde je je begrepen? Daar ga je naartoe werken! Ik ben er al dus ik ben een goed voorbeeld
zaterdag 6 november 2010 om 19:03
DIt topic loopt niet meer zo hard!
Een goed teken natuurlijk, gaat het met iedereen de goede kant op?
Hier is het nog/weer kut met peren. Er zijn gewoon teveel dingen waar ik niet mee kan leven. En telkens bekruipt me het gevoel dat ik nog zo lang door moet. Met dit lichaam ook. Ik ben er zo ontevreden over, en ben zo bang voor verval en aftakeling, terwijl ik nog zo jong ben. Vooral m'n borsten. Ik maak me zo'n zorgen dat ze nog lelijker worden, nog groter/hangeriger mocht ik ooit nog zwanger worden. Ik weet wel dat ik tevreden moet zijn, dat er mensen ernstig ziek zijn, gehandicapt, maar toch, ik ben telkens bezig met m'n lichaam.
Daarnaast is de moeder van mijn vriend ernstig ziek. Heb de afgelopen dagen heel erg in angst gezeten, gelukkig gaat het vanaf vandaag weer een beetje de goede richting op.
Of het allemaal nog niet erg genoeg was heeft mijn vriend gisteren erge ruzie gehad met zijn vader, onder andere over mij. Zijn vader vindt me te negatief, is bang dat ik een slechte invloed op mijn vriend heb. Ik heb het altijd al een eikel gevonden die man, en heb ook altijd al aangevoeld dat hij iemand zoals ik (kwetsbaar, depressief en onzeker aangelegd) niks vond. Dat is dus de waarheid geworden nu. Ik hoef hem voorlopig niet meer te zien. Hij heeft 0,0 inlevingsvermogen, gelooft niet in depressies, en vind mensen die medicatie gebruiken ook maar onzin. "ze kunnen makkelijk zonder, ze moeten gewoon minder zeuren" zo'n type.
Ben ook erg kwaad dat hij zo met zijn zoon omgaat op het moment dat zijn moeder ernstig ziek in het ziekenhuis ligt. (hij is al heel lang van haar gescheiden)
Nou, weer even wat gedachtes dus.
M'n therapie schiet eigenlijk ook voor geen kloot op, heb dan dinsdag wel eindelijk de uitslag van mijn persoonlijkheidstesten en vragenlijsten. Ben benieuwd en hoop dat er iets uitkomt, zodat we een beetje concreet en gericht verder kunnen werken.
Een goed teken natuurlijk, gaat het met iedereen de goede kant op?
Hier is het nog/weer kut met peren. Er zijn gewoon teveel dingen waar ik niet mee kan leven. En telkens bekruipt me het gevoel dat ik nog zo lang door moet. Met dit lichaam ook. Ik ben er zo ontevreden over, en ben zo bang voor verval en aftakeling, terwijl ik nog zo jong ben. Vooral m'n borsten. Ik maak me zo'n zorgen dat ze nog lelijker worden, nog groter/hangeriger mocht ik ooit nog zwanger worden. Ik weet wel dat ik tevreden moet zijn, dat er mensen ernstig ziek zijn, gehandicapt, maar toch, ik ben telkens bezig met m'n lichaam.
Daarnaast is de moeder van mijn vriend ernstig ziek. Heb de afgelopen dagen heel erg in angst gezeten, gelukkig gaat het vanaf vandaag weer een beetje de goede richting op.
Of het allemaal nog niet erg genoeg was heeft mijn vriend gisteren erge ruzie gehad met zijn vader, onder andere over mij. Zijn vader vindt me te negatief, is bang dat ik een slechte invloed op mijn vriend heb. Ik heb het altijd al een eikel gevonden die man, en heb ook altijd al aangevoeld dat hij iemand zoals ik (kwetsbaar, depressief en onzeker aangelegd) niks vond. Dat is dus de waarheid geworden nu. Ik hoef hem voorlopig niet meer te zien. Hij heeft 0,0 inlevingsvermogen, gelooft niet in depressies, en vind mensen die medicatie gebruiken ook maar onzin. "ze kunnen makkelijk zonder, ze moeten gewoon minder zeuren" zo'n type.
Ben ook erg kwaad dat hij zo met zijn zoon omgaat op het moment dat zijn moeder ernstig ziek in het ziekenhuis ligt. (hij is al heel lang van haar gescheiden)
Nou, weer even wat gedachtes dus.
M'n therapie schiet eigenlijk ook voor geen kloot op, heb dan dinsdag wel eindelijk de uitslag van mijn persoonlijkheidstesten en vragenlijsten. Ben benieuwd en hoop dat er iets uitkomt, zodat we een beetje concreet en gericht verder kunnen werken.
zaterdag 6 november 2010 om 19:38
hey viva leden!!
ik ben sinds net lid geworden maar lees al een tijdje erg graag mee.. maar altijd op me telefoon dus nu ook maar eens aangemeld, om ook mee te kletsen:)..
allereerst wil ik chocolover feliciteren!! wat leuk, hoop dat je straks lekker je kerstboom in je nieuwe huis kan planten!!
op dit moment zit ik redelijk in me vel, je heb soms wel van die momenten dat je het idee krijgt dat er altijd wel tegenslagen lijken te zijn.. als het ene probleem is opgelost staat het andere weer voor de deur..
dat vind ik zo top aan het viva forum dat iedereen elkaar erdoor heen helpt!!
knuffel voor iedereen! en een fijn weekend!
ik ben sinds net lid geworden maar lees al een tijdje erg graag mee.. maar altijd op me telefoon dus nu ook maar eens aangemeld, om ook mee te kletsen:)..
allereerst wil ik chocolover feliciteren!! wat leuk, hoop dat je straks lekker je kerstboom in je nieuwe huis kan planten!!
op dit moment zit ik redelijk in me vel, je heb soms wel van die momenten dat je het idee krijgt dat er altijd wel tegenslagen lijken te zijn.. als het ene probleem is opgelost staat het andere weer voor de deur..
dat vind ik zo top aan het viva forum dat iedereen elkaar erdoor heen helpt!!
knuffel voor iedereen! en een fijn weekend!
Dance like nobody\'s watching, Love like you\'ve never been hurt, Sing like nobody\'s listening and Live, like it\'s heaven on earth!
maandag 8 november 2010 om 22:24
Thank Chocolover voor dit topic!
Past perfect bij me, aangezien ik al dik 2 jaar lang alleen maar problemen heb aan de lopende band. Vandaag is ook weer eens geëindigd in een slechte dag...dat is meestal wel zo helaas. Kent iemand dit gevoel? Familieproblemen, vrienden & relatie problemen, geld en schoolproblemen, woonproblemen: kortom, niks in mijn leven was nog stabiel. En vervolgens na een jaar studievertraging, emotioneel eten en over straat zwerven in stressaanvallen, vele rennies later: zit je wel met de gebakken peren. How nice. Ik heb er wel goed aan gedaan mijn relatie van bijna 5 jaar te verbreken. Maar dat op dat moment je beste vriendin (zeg maar mijn 2e relatie maar dan wel platonisch, een 'soulmate' van dik 10 jaar lang) je laat vallen, is zuur (op zijn zachts gezegd). Waarom? Dit zijn mensen die toch behoorlijk mede bijgedragen hebben aan mijn stresssituatie afgelopen jaar. Iedereen gaat door met het leven, en ik ben letterlijk - alleen.
Niet dat dat alles was (dat schrijf ik nog wel een keer haha), op dagen dat je weer dingen overkomen, merk je pas hoe alleen je bent, hoe hard je iemands steun mist. Och wat was ik net toch boos, maar gelukkig kan ik nu weer relativeren. Thank you!
Knuffel voor iedereen!
Past perfect bij me, aangezien ik al dik 2 jaar lang alleen maar problemen heb aan de lopende band. Vandaag is ook weer eens geëindigd in een slechte dag...dat is meestal wel zo helaas. Kent iemand dit gevoel? Familieproblemen, vrienden & relatie problemen, geld en schoolproblemen, woonproblemen: kortom, niks in mijn leven was nog stabiel. En vervolgens na een jaar studievertraging, emotioneel eten en over straat zwerven in stressaanvallen, vele rennies later: zit je wel met de gebakken peren. How nice. Ik heb er wel goed aan gedaan mijn relatie van bijna 5 jaar te verbreken. Maar dat op dat moment je beste vriendin (zeg maar mijn 2e relatie maar dan wel platonisch, een 'soulmate' van dik 10 jaar lang) je laat vallen, is zuur (op zijn zachts gezegd). Waarom? Dit zijn mensen die toch behoorlijk mede bijgedragen hebben aan mijn stresssituatie afgelopen jaar. Iedereen gaat door met het leven, en ik ben letterlijk - alleen.
Niet dat dat alles was (dat schrijf ik nog wel een keer haha), op dagen dat je weer dingen overkomen, merk je pas hoe alleen je bent, hoe hard je iemands steun mist. Och wat was ik net toch boos, maar gelukkig kan ik nu weer relativeren. Thank you!
Knuffel voor iedereen!
woensdag 10 november 2010 om 23:09
Het gaat hier weer niet goed. Ik kan kleine dingen maar niet van me af zetten.
Zo heb ik bijvoorbeeld een bed dat na een aantal jaar ineens is gaan kraken. Anderen zien dit misschien als een kleine irritatie, ik maak me er druk om, ben bang dat er niks meer aan te doen is, dat ik voor altijd met een niet-perfect bed zit.
Ik ben ook ineens heel ontevreden over mijn kamer. Heb witte muren, het is verder niet leuk ingericht ofzo. Ik woon hier nu al een aantal maanden, en nu ineens ga ik me eraan storen, en kan ik het niet van me afzetten. Ik denk dan, iedereen heeft een leuk ingerichte kamer, met kleurtjes en spulltjes. Ik heb ook geen geld om er nu iets leuks van te maken.
Naast mijn 'grote gebruikelijke' problemen maak ik me dus ook doorlopend zorgen om kleine dingen. Ik merk dat ik ineens alles perfect en goed wil hebben, en als er dingetjes kapot zijn, kwijt, of bijv de keuken is niet helemaal zoals ik het wil, voel ik me daar erg onrustig bij.
Vind het geen fijne ontwikkeling.
Zo heb ik bijvoorbeeld een bed dat na een aantal jaar ineens is gaan kraken. Anderen zien dit misschien als een kleine irritatie, ik maak me er druk om, ben bang dat er niks meer aan te doen is, dat ik voor altijd met een niet-perfect bed zit.
Ik ben ook ineens heel ontevreden over mijn kamer. Heb witte muren, het is verder niet leuk ingericht ofzo. Ik woon hier nu al een aantal maanden, en nu ineens ga ik me eraan storen, en kan ik het niet van me afzetten. Ik denk dan, iedereen heeft een leuk ingerichte kamer, met kleurtjes en spulltjes. Ik heb ook geen geld om er nu iets leuks van te maken.
Naast mijn 'grote gebruikelijke' problemen maak ik me dus ook doorlopend zorgen om kleine dingen. Ik merk dat ik ineens alles perfect en goed wil hebben, en als er dingetjes kapot zijn, kwijt, of bijv de keuken is niet helemaal zoals ik het wil, voel ik me daar erg onrustig bij.
Vind het geen fijne ontwikkeling.
donderdag 11 november 2010 om 01:39
Hi Ste,
Wat naar voor je. Ken dat wel hoor, dat gevoel en dat dan ook eigenlijks niks meer goed is. Voor wat betreft het forum waar je het over hebt, kan ik je maar 1 adviseren, stop er mee. Misschien kan je daar vragen om jouw account te laten blokkeren. Ik snap wel die drang om te blijven lezen, blijven reageren, maar als het jou alleen maar verdriet doet? ik denk het hier soms ook wel te zien. Heb het idee dat de sfeer hier af en toe ook best ehh grimmig kan zijn. Eindeloze verwijten van wat mij betreft vooral spreekwoordelijke "potten". Het lijkt ook wel geheel willekeurig; als je schrijft ik voel me rot, dan krijg je of van "nou zie het leven eens vande positieve kant / doe er dan iets aan"opmerkingen of allemaal knuffels en achh gossie ga maar naar psych want ik denk dat je wel depri bent oh oh .
Ik hoop dat je snel weer wat beter gaat voelen.
Stop alsjeblieft me jezelf pijnigen om dat andere forum. Das niet goed voor je. take care
Wat naar voor je. Ken dat wel hoor, dat gevoel en dat dan ook eigenlijks niks meer goed is. Voor wat betreft het forum waar je het over hebt, kan ik je maar 1 adviseren, stop er mee. Misschien kan je daar vragen om jouw account te laten blokkeren. Ik snap wel die drang om te blijven lezen, blijven reageren, maar als het jou alleen maar verdriet doet? ik denk het hier soms ook wel te zien. Heb het idee dat de sfeer hier af en toe ook best ehh grimmig kan zijn. Eindeloze verwijten van wat mij betreft vooral spreekwoordelijke "potten". Het lijkt ook wel geheel willekeurig; als je schrijft ik voel me rot, dan krijg je of van "nou zie het leven eens vande positieve kant / doe er dan iets aan"opmerkingen of allemaal knuffels en achh gossie ga maar naar psych want ik denk dat je wel depri bent oh oh .
Ik hoop dat je snel weer wat beter gaat voelen.
Stop alsjeblieft me jezelf pijnigen om dat andere forum. Das niet goed voor je. take care
donderdag 11 november 2010 om 01:40
Hi Ste,
Wat naar voor je. Ken dat wel hoor, dat gevoel en dat dan ook eigenlijks niks meer goed is. Voor wat betreft het forum waar je het over hebt, kan ik je maar 1 adviseren, stop er mee. Misschien kan je daar vragen om jouw account te laten blokkeren. Ik snap wel die drang om te blijven lezen, blijven reageren, maar als het jou alleen maar verdriet doet? ik denk het hier soms ook wel te zien. Heb het idee dat de sfeer hier af en toe ook best ehh grimmig kan zijn. Eindeloze verwijten van wat mij betreft vooral spreekwoordelijke "potten". Het lijkt ook wel geheel willekeurig; als je schrijft ik voel me rot, dan krijg je of van "nou zie het leven eens vande positieve kant / doe er dan iets aan"opmerkingen of allemaal knuffels en achh gossie ga maar naar psych want ik denk dat je wel depri bent oh oh .
Ik hoop dat je snel weer wat beter gaat voelen.
Stop alsjeblieft me jezelf pijnigen om dat andere forum. Das niet goed voor je. take care
Wat naar voor je. Ken dat wel hoor, dat gevoel en dat dan ook eigenlijks niks meer goed is. Voor wat betreft het forum waar je het over hebt, kan ik je maar 1 adviseren, stop er mee. Misschien kan je daar vragen om jouw account te laten blokkeren. Ik snap wel die drang om te blijven lezen, blijven reageren, maar als het jou alleen maar verdriet doet? ik denk het hier soms ook wel te zien. Heb het idee dat de sfeer hier af en toe ook best ehh grimmig kan zijn. Eindeloze verwijten van wat mij betreft vooral spreekwoordelijke "potten". Het lijkt ook wel geheel willekeurig; als je schrijft ik voel me rot, dan krijg je of van "nou zie het leven eens vande positieve kant / doe er dan iets aan"opmerkingen of allemaal knuffels en achh gossie ga maar naar psych want ik denk dat je wel depri bent oh oh .
Ik hoop dat je snel weer wat beter gaat voelen.
Stop alsjeblieft me jezelf pijnigen om dat andere forum. Das niet goed voor je. take care
donderdag 11 november 2010 om 01:58
Dankjewel voor je reactie!
je hebt gelijk, ik moet er mee stoppen. Het punt is (heel stom hoor ) iemand op dat forum die ik vrij goed ken verwacht binnenkort een kindje, dus dat wil ik nog wel even afwachten!
Daarna ga ik waarschijnlijk zwaar minderen, want op dit moment heb ik er eigenlijk alleen maar irritatie en boosheid van.
je hebt gelijk, ik moet er mee stoppen. Het punt is (heel stom hoor ) iemand op dat forum die ik vrij goed ken verwacht binnenkort een kindje, dus dat wil ik nog wel even afwachten!
Daarna ga ik waarschijnlijk zwaar minderen, want op dit moment heb ik er eigenlijk alleen maar irritatie en boosheid van.
woensdag 17 november 2010 om 01:21
Hi Ste,
Gaat het alweer een beetje beter of is alles nog steeds alles K..?
Niks minderen, gewoon stoppen met dat forum. Kan je die "ene" die je vrij goed kent, niet op een andere manier contacten?
gaat hier ook niet heeel erg lekker, maar ach ik zou van alles moeten, maar soms mag je wel even wentelen in zelfmedelijden... even dan toch?
Gaat het alweer een beetje beter of is alles nog steeds alles K..?
Niks minderen, gewoon stoppen met dat forum. Kan je die "ene" die je vrij goed kent, niet op een andere manier contacten?
gaat hier ook niet heeel erg lekker, maar ach ik zou van alles moeten, maar soms mag je wel even wentelen in zelfmedelijden... even dan toch?
woensdag 17 november 2010 om 01:21
Hi Ste,
Gaat het alweer een beetje beter of is alles nog steeds alles K..?
Niks minderen, gewoon stoppen met dat forum. Kan je die "ene" die je vrij goed kent, niet op een andere manier contacten?
gaat hier ook niet heeel erg lekker, maar ach ik zou van alles moeten, maar soms mag je wel even wentelen in zelfmedelijden... even dan toch?
Gaat het alweer een beetje beter of is alles nog steeds alles K..?
Niks minderen, gewoon stoppen met dat forum. Kan je die "ene" die je vrij goed kent, niet op een andere manier contacten?
gaat hier ook niet heeel erg lekker, maar ach ik zou van alles moeten, maar soms mag je wel even wentelen in zelfmedelijden... even dan toch?
