Geld & Recht
alle pijlers
Spullen kwijt door toedoen van een "vriendin" Help!
vrijdag 19 november 2010 om 10:36
Hallo dames,
Ik zit met een probleem en ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet...
Een maand of 3 geleden ben ik een man tegengekomen die voor werk veel in het buitenland zit.
Na de eerste keer naar hem toe te zijn gegaan, sprong de vonk over.
Allemaal erg leuk en 4 weken geleden besloot ik om wat langer naar hem toe te gaan.
In die tijd woonde ik ook bij een "vriendin" van mij in.
Vanaf dat moment besloot ik om, met wederzijdse goedkeuring, weg te gaan bij haar thuis en heb toen afgesproken dat mijn spullen (kleding/belangrijke papieren/persoonlijke spullen/sieraden etc etc) bij haar bleven staan tot dat ik zou bellen om ze te komen halen.
Dit was allemaal geen probleem.
Een week later belde ik dat ik in de loop van die week alles op zou komen halen.
Ik merkte toen al dat het allemaal stroef liep, ze was niet thuis en had het veel te druk en wist het dus allemaal nog niet.
Bij mij kwamen er ook wat dingen tussen, o.a. ziekte en een ziekenhuisopname van mijn vriend.
Naar 2 weken heb ik haar een sms gestuurd met uitleg maar naar een paar dagen bleek dat haar nummer geblokkeerd was/ander nummer.
Ik ben nog een aantal keer aan de deur geweest maar geen gehoor.
Tot gisteren...
Ik ben achter het juiste nummer gekomen en kreeg de mededeling dat ze alles heeft weggegooid en een aantal dingen heeft verkocht.
"Ze had genoeg van die zooi die in de schuur stond".
Het ging hier om 4 verhuisdozen en een mand.
Ik wist niet wat ik hoorde, het besef komt nu pas dat ik echt alles kwijt ben!
Weet niet goed wat ik hier mee aan moet en of ik hier iets mee kan....
Verder uitleg krijg ik niet en voor mij is nu een vreemde met behoorlijke asociale gedrag, een hoop geschreeuw en gedreig.
Hopelijk hebben jullie hier geen ervaringen mee maar misschien wel wat tips?
Alvast bedankt.
Liefs.
Ik zit met een probleem en ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet...
Een maand of 3 geleden ben ik een man tegengekomen die voor werk veel in het buitenland zit.
Na de eerste keer naar hem toe te zijn gegaan, sprong de vonk over.
Allemaal erg leuk en 4 weken geleden besloot ik om wat langer naar hem toe te gaan.
In die tijd woonde ik ook bij een "vriendin" van mij in.
Vanaf dat moment besloot ik om, met wederzijdse goedkeuring, weg te gaan bij haar thuis en heb toen afgesproken dat mijn spullen (kleding/belangrijke papieren/persoonlijke spullen/sieraden etc etc) bij haar bleven staan tot dat ik zou bellen om ze te komen halen.
Dit was allemaal geen probleem.
Een week later belde ik dat ik in de loop van die week alles op zou komen halen.
Ik merkte toen al dat het allemaal stroef liep, ze was niet thuis en had het veel te druk en wist het dus allemaal nog niet.
Bij mij kwamen er ook wat dingen tussen, o.a. ziekte en een ziekenhuisopname van mijn vriend.
Naar 2 weken heb ik haar een sms gestuurd met uitleg maar naar een paar dagen bleek dat haar nummer geblokkeerd was/ander nummer.
Ik ben nog een aantal keer aan de deur geweest maar geen gehoor.
Tot gisteren...
Ik ben achter het juiste nummer gekomen en kreeg de mededeling dat ze alles heeft weggegooid en een aantal dingen heeft verkocht.
"Ze had genoeg van die zooi die in de schuur stond".
Het ging hier om 4 verhuisdozen en een mand.
Ik wist niet wat ik hoorde, het besef komt nu pas dat ik echt alles kwijt ben!
Weet niet goed wat ik hier mee aan moet en of ik hier iets mee kan....
Verder uitleg krijg ik niet en voor mij is nu een vreemde met behoorlijke asociale gedrag, een hoop geschreeuw en gedreig.
Hopelijk hebben jullie hier geen ervaringen mee maar misschien wel wat tips?
Alvast bedankt.
Liefs.
vrijdag 19 november 2010 om 12:03
vrijdag 19 november 2010 om 12:03
vrijdag 19 november 2010 om 12:05
quote:bloepje schreef op 19 november 2010 @ 11:55:
Nee, die heb ik allemaal in de dozen bij de meubels in de opslag.
Ik had daar alleen de spullen die ik dagelijks nodig heb.
De laatste tijd heb ik geen dure aankopen meer gedaan dus die bonnetjes zijn niet nodig.Maar waarom heb je die 4 dozen toen je uit het huis ging en de sleutel inleverde niet naar die opslag gebracht? Het klinkt alsof je zelf ook heel laks bent/was.
Nee, die heb ik allemaal in de dozen bij de meubels in de opslag.
Ik had daar alleen de spullen die ik dagelijks nodig heb.
De laatste tijd heb ik geen dure aankopen meer gedaan dus die bonnetjes zijn niet nodig.Maar waarom heb je die 4 dozen toen je uit het huis ging en de sleutel inleverde niet naar die opslag gebracht? Het klinkt alsof je zelf ook heel laks bent/was.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
vrijdag 19 november 2010 om 12:06
quote:bloepje schreef op 19 november 2010 @ 11:46:
[...]
Maar dat geeft haar nog niet het recht om alles weg te doen!
Nee, duh, maar die vrouw is gewoon kwaad, snap dat dan. Je geeft zelf al aan dat ze zegt dat ze moeilijk is om mee samen te leven. Bovendien zit ze nogal in de problemen, vertel je ook. Vervolgens denkt ze jou uit de brand te helpen, en daarmee zichzelf ook te helpen want gezelschap en extra persoon om de lasten mee te delen. Win-win situatie voor beiden, denkt ze.
Maar dan kom jij een vent tegen, en na een week dat je hem kent zeg je hee toedeledokie, ik ben naar mijn vriendje. Oh, mag ik mijn spullen hier nog even laten staan totdat ik weet hoe of wat? Ja, hoor, dat mag, denkt vriendin, want jullie zijn vriendinnen. Maar vervolgens hoort ze nooit meer wat van je op een halfbakken belletje en een smsje na, in haar optiek rijkelijk laat ook nog.
En dan vertel je ook nog "ja, sorry, want vriendje dit en vriendje dat, dus ik kon niet komen, mijn vriendje was ziek, en bladiebla. Ik kan volgende week wel."
Vriendin nog meer over de zeik natuurlijk, want die denkt "oh, nou mag het ook nog even lekker op het moment dat JOU uitkomt? Want mijn plannen zijn niet belangrijk?" dus die gaat lekker moeilijk lopen doen, even laten voelen dat je vooral niet moet denken dat zij op afroep beschikbaar is als het jou eindelijk eens uitkomt. En weer hoort ze niks, en als je dan eindelijk weer eens belt zegt ze om je een hak te zetten dat ze je spullen niet meer heeft. Want die is er helemaal klaar mee.
En vervolgens begrijp je de boodschap nog steeds niet, en laat je zus bellen of langsgaan. Want ze is niet eens belangrijk genoeg om zelf naar haar toe te komen. Dat was de druppel, dus hoppa ze zet je Uggs op marktplaats.
[...]
Maar dat geeft haar nog niet het recht om alles weg te doen!
Nee, duh, maar die vrouw is gewoon kwaad, snap dat dan. Je geeft zelf al aan dat ze zegt dat ze moeilijk is om mee samen te leven. Bovendien zit ze nogal in de problemen, vertel je ook. Vervolgens denkt ze jou uit de brand te helpen, en daarmee zichzelf ook te helpen want gezelschap en extra persoon om de lasten mee te delen. Win-win situatie voor beiden, denkt ze.
Maar dan kom jij een vent tegen, en na een week dat je hem kent zeg je hee toedeledokie, ik ben naar mijn vriendje. Oh, mag ik mijn spullen hier nog even laten staan totdat ik weet hoe of wat? Ja, hoor, dat mag, denkt vriendin, want jullie zijn vriendinnen. Maar vervolgens hoort ze nooit meer wat van je op een halfbakken belletje en een smsje na, in haar optiek rijkelijk laat ook nog.
En dan vertel je ook nog "ja, sorry, want vriendje dit en vriendje dat, dus ik kon niet komen, mijn vriendje was ziek, en bladiebla. Ik kan volgende week wel."
Vriendin nog meer over de zeik natuurlijk, want die denkt "oh, nou mag het ook nog even lekker op het moment dat JOU uitkomt? Want mijn plannen zijn niet belangrijk?" dus die gaat lekker moeilijk lopen doen, even laten voelen dat je vooral niet moet denken dat zij op afroep beschikbaar is als het jou eindelijk eens uitkomt. En weer hoort ze niks, en als je dan eindelijk weer eens belt zegt ze om je een hak te zetten dat ze je spullen niet meer heeft. Want die is er helemaal klaar mee.
En vervolgens begrijp je de boodschap nog steeds niet, en laat je zus bellen of langsgaan. Want ze is niet eens belangrijk genoeg om zelf naar haar toe te komen. Dat was de druppel, dus hoppa ze zet je Uggs op marktplaats.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 19 november 2010 om 12:07
quote:Mylene_Valerie schreef op 19 november 2010 @ 12:05:
[...]
Maar waarom heb je die 4 dozen toen je uit het huis ging en de sleutel inleverde niet naar die opslag gebracht? Het klinkt alsof je zelf ook heel laks bent/was.
Daar ben ik inderdaad laks in geweest.
Het is zo afgesproken en door de drukte kwam het mij ook wel goed uit.
ik vond het prima en dacht dat ze daar goed stonden, ook omdat zij het goed heeft gekeurd.
[...]
Maar waarom heb je die 4 dozen toen je uit het huis ging en de sleutel inleverde niet naar die opslag gebracht? Het klinkt alsof je zelf ook heel laks bent/was.
Daar ben ik inderdaad laks in geweest.
Het is zo afgesproken en door de drukte kwam het mij ook wel goed uit.
ik vond het prima en dacht dat ze daar goed stonden, ook omdat zij het goed heeft gekeurd.
vrijdag 19 november 2010 om 12:10
quote:fashionvictim schreef op 19 november 2010 @ 12:06:
[...]
Nee, duh, maar die vrouw is gewoon kwaad, snap dat dan. Je geeft zelf al aan dat ze zegt dat ze moeilijk is om mee samen te leven. Bovendien zit ze nogal in de problemen, vertel je ook. Vervolgens denkt ze jou uit de brand te helpen, en daarmee zichzelf ook te helpen want gezelschap en extra persoon om de lasten mee te delen. Win-win situatie voor beiden, denkt ze.
Maar dan kom jij een vent tegen, en na een week dat je hem kent zeg je hee toedeledokie, ik ben naar mijn vriendje. Oh, mag ik mijn spullen hier nog even laten staan totdat ik weet hoe of wat? Ja, hoor, dat mag, denkt vriendin, want jullie zijn vriendinnen. Maar vervolgens hoort ze nooit meer wat van je op een halfbakken belletje en een smsje na, in haar optiek rijkelijk laat ook nog.
En dan vertel je ook nog "ja, sorry, want vriendje dit en vriendje dat, dus ik kon niet komen, mijn vriendje was ziek, en bladiebla. Ik kan volgende week wel."
Vriendin nog meer over de zeik natuurlijk, want die denkt "oh, nou mag het ook nog even lekker op het moment dat JOU uitkomt? Want mijn plannen zijn niet belangrijk?" dus die gaat lekker moeilijk lopen doen, even laten voelen dat je vooral niet moet denken dat zij op afroep beschikbaar is als het jou eindelijk eens uitkomt. En weer hoort ze niks, en als je dan eindelijk weer eens belt zegt ze om je een hak te zetten dat ze je spullen niet meer heeft. Want die is er helemaal klaar mee.
En vervolgens begrijp je de boodschap nog steeds niet, en laat je zus bellen of langsgaan. Want ze is niet eens belangrijk genoeg om zelf naar haar toe te komen. Dat was de druppel, dus hoppa ze zet je Uggs op marktplaats.
Die Uggs staan nu 5 dagen op Mp.
We konden gisterenavond komen om 21h, ik was niet in de buurt en daarna had ik pech. Het was nu of nooit meer.
Ik ben tot die dag iedere week een dag of 2 bij mijn vriend geweest en daar is nooit iets over gezegd, alleen maar blijdschap.
Heb de huur en dergelijk netjes betaald en gezorgd voor mijn deel van de bijdrage aan het potje + ik heb haar extra geld gegeven zodat ze zelf nog een maand huur kon betalen.
Heeft niets met deze man te maken maar dat ik zelf een plekje wilde en dat is mijn goed recht.
uiteraard heb ik dit allemaal met haar besproken en ben ik niet hals over kop vertrokken.
[...]
Nee, duh, maar die vrouw is gewoon kwaad, snap dat dan. Je geeft zelf al aan dat ze zegt dat ze moeilijk is om mee samen te leven. Bovendien zit ze nogal in de problemen, vertel je ook. Vervolgens denkt ze jou uit de brand te helpen, en daarmee zichzelf ook te helpen want gezelschap en extra persoon om de lasten mee te delen. Win-win situatie voor beiden, denkt ze.
Maar dan kom jij een vent tegen, en na een week dat je hem kent zeg je hee toedeledokie, ik ben naar mijn vriendje. Oh, mag ik mijn spullen hier nog even laten staan totdat ik weet hoe of wat? Ja, hoor, dat mag, denkt vriendin, want jullie zijn vriendinnen. Maar vervolgens hoort ze nooit meer wat van je op een halfbakken belletje en een smsje na, in haar optiek rijkelijk laat ook nog.
En dan vertel je ook nog "ja, sorry, want vriendje dit en vriendje dat, dus ik kon niet komen, mijn vriendje was ziek, en bladiebla. Ik kan volgende week wel."
Vriendin nog meer over de zeik natuurlijk, want die denkt "oh, nou mag het ook nog even lekker op het moment dat JOU uitkomt? Want mijn plannen zijn niet belangrijk?" dus die gaat lekker moeilijk lopen doen, even laten voelen dat je vooral niet moet denken dat zij op afroep beschikbaar is als het jou eindelijk eens uitkomt. En weer hoort ze niks, en als je dan eindelijk weer eens belt zegt ze om je een hak te zetten dat ze je spullen niet meer heeft. Want die is er helemaal klaar mee.
En vervolgens begrijp je de boodschap nog steeds niet, en laat je zus bellen of langsgaan. Want ze is niet eens belangrijk genoeg om zelf naar haar toe te komen. Dat was de druppel, dus hoppa ze zet je Uggs op marktplaats.
Die Uggs staan nu 5 dagen op Mp.
We konden gisterenavond komen om 21h, ik was niet in de buurt en daarna had ik pech. Het was nu of nooit meer.
Ik ben tot die dag iedere week een dag of 2 bij mijn vriend geweest en daar is nooit iets over gezegd, alleen maar blijdschap.
Heb de huur en dergelijk netjes betaald en gezorgd voor mijn deel van de bijdrage aan het potje + ik heb haar extra geld gegeven zodat ze zelf nog een maand huur kon betalen.
Heeft niets met deze man te maken maar dat ik zelf een plekje wilde en dat is mijn goed recht.
uiteraard heb ik dit allemaal met haar besproken en ben ik niet hals over kop vertrokken.
vrijdag 19 november 2010 om 12:10
quote:fashionvictim schreef op 19 november 2010 @ 12:06:
[...]
Nee, duh, maar die vrouw is gewoon kwaad, snap dat dan. Je geeft zelf al aan dat ze zegt dat ze moeilijk is om mee samen te leven. Bovendien zit ze nogal in de problemen, vertel je ook. Vervolgens denkt ze jou uit de brand te helpen, en daarmee zichzelf ook te helpen want gezelschap en extra persoon om de lasten mee te delen. Win-win situatie voor beiden, denkt ze.
Maar dan kom jij een vent tegen, en na een week dat je hem kent zeg je hee toedeledokie, ik ben naar mijn vriendje. Oh, mag ik mijn spullen hier nog even laten staan totdat ik weet hoe of wat? Ja, hoor, dat mag, denkt vriendin, want jullie zijn vriendinnen. Maar vervolgens hoort ze nooit meer wat van je op een halfbakken belletje en een smsje na, in haar optiek rijkelijk laat ook nog.
En dan vertel je ook nog "ja, sorry, want vriendje dit en vriendje dat, dus ik kon niet komen, mijn vriendje was ziek, en bladiebla. Ik kan volgende week wel."
Vriendin nog meer over de zeik natuurlijk, want die denkt "oh, nou mag het ook nog even lekker op het moment dat JOU uitkomt? Want mijn plannen zijn niet belangrijk?" dus die gaat lekker moeilijk lopen doen, even laten voelen dat je vooral niet moet denken dat zij op afroep beschikbaar is als het jou eindelijk eens uitkomt. En weer hoort ze niks, en als je dan eindelijk weer eens belt zegt ze om je een hak te zetten dat ze je spullen niet meer heeft. Want die is er helemaal klaar mee.
En vervolgens begrijp je de boodschap nog steeds niet, en laat je zus bellen of langsgaan. Want ze is niet eens belangrijk genoeg om zelf naar haar toe te komen. Dat was de druppel, dus hoppa ze zet je Uggs op marktplaats.
Dan nog.
Dan nog blijft het een asociale tokkie actie om dat te doen.
[...]
Nee, duh, maar die vrouw is gewoon kwaad, snap dat dan. Je geeft zelf al aan dat ze zegt dat ze moeilijk is om mee samen te leven. Bovendien zit ze nogal in de problemen, vertel je ook. Vervolgens denkt ze jou uit de brand te helpen, en daarmee zichzelf ook te helpen want gezelschap en extra persoon om de lasten mee te delen. Win-win situatie voor beiden, denkt ze.
Maar dan kom jij een vent tegen, en na een week dat je hem kent zeg je hee toedeledokie, ik ben naar mijn vriendje. Oh, mag ik mijn spullen hier nog even laten staan totdat ik weet hoe of wat? Ja, hoor, dat mag, denkt vriendin, want jullie zijn vriendinnen. Maar vervolgens hoort ze nooit meer wat van je op een halfbakken belletje en een smsje na, in haar optiek rijkelijk laat ook nog.
En dan vertel je ook nog "ja, sorry, want vriendje dit en vriendje dat, dus ik kon niet komen, mijn vriendje was ziek, en bladiebla. Ik kan volgende week wel."
Vriendin nog meer over de zeik natuurlijk, want die denkt "oh, nou mag het ook nog even lekker op het moment dat JOU uitkomt? Want mijn plannen zijn niet belangrijk?" dus die gaat lekker moeilijk lopen doen, even laten voelen dat je vooral niet moet denken dat zij op afroep beschikbaar is als het jou eindelijk eens uitkomt. En weer hoort ze niks, en als je dan eindelijk weer eens belt zegt ze om je een hak te zetten dat ze je spullen niet meer heeft. Want die is er helemaal klaar mee.
En vervolgens begrijp je de boodschap nog steeds niet, en laat je zus bellen of langsgaan. Want ze is niet eens belangrijk genoeg om zelf naar haar toe te komen. Dat was de druppel, dus hoppa ze zet je Uggs op marktplaats.
Dan nog.
Dan nog blijft het een asociale tokkie actie om dat te doen.
Ja, dat vind ik echt.
vrijdag 19 november 2010 om 12:13
Zj vindt gewoon dat jij haar als een baksteen hebt laten vallen voor een vent, mark my words.
En als je nou slim bent en je spullen terug wil, ga je helemaal geen stennis lopen schoppen, maar zeg je "hee vriendin, ik zag dat je mijn Uggs op marktplaats hebt gezet en ik geloof er geen barst van dat je zomaar mijn diplomas hebt weggegooid. Dus ik wil even bij je langskomen om ze op te halen, en gelijk even te praten. Ik heb er over nagedacht, en eigenlijk was het niet zo tof van me dat ik jou zo heb laten zitten, dat komt over alsof jij alleen goed genoeg bent om me uit de brand te helpen als het mij goed uitkomt, en alsof ik verder schijt aan je heb. Dat is niet zo, ik was gewoon verliefd en als je verliefd bent doe je stomme dingen, het spijt me. Zullen we het weer goedmaken?"
Lekkere reep chocola meenemen, grapje maken, elkaar huilend in de armen vallen en dan op je Uggs weer naar huis.
En als je nou slim bent en je spullen terug wil, ga je helemaal geen stennis lopen schoppen, maar zeg je "hee vriendin, ik zag dat je mijn Uggs op marktplaats hebt gezet en ik geloof er geen barst van dat je zomaar mijn diplomas hebt weggegooid. Dus ik wil even bij je langskomen om ze op te halen, en gelijk even te praten. Ik heb er over nagedacht, en eigenlijk was het niet zo tof van me dat ik jou zo heb laten zitten, dat komt over alsof jij alleen goed genoeg bent om me uit de brand te helpen als het mij goed uitkomt, en alsof ik verder schijt aan je heb. Dat is niet zo, ik was gewoon verliefd en als je verliefd bent doe je stomme dingen, het spijt me. Zullen we het weer goedmaken?"
Lekkere reep chocola meenemen, grapje maken, elkaar huilend in de armen vallen en dan op je Uggs weer naar huis.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 19 november 2010 om 12:17
quote:bloepje schreef op 19 november 2010 @ 12:10:
[...]
Die Uggs staan nu 5 dagen op Mp.
We konden gisterenavond komen om 21h, ik was niet in de buurt en daarna had ik pech. Het was nu of nooit meer.
Ik ben tot die dag iedere week een dag of 2 bij mijn vriend geweest en daar is nooit iets over gezegd, alleen maar blijdschap.
Heb de huur en dergelijk netjes betaald en gezorgd voor mijn deel van de bijdrage aan het potje + ik heb haar extra geld gegeven zodat ze zelf nog een maand huur kon betalen.
Heeft niets met deze man te maken maar dat ik zelf een plekje wilde en dat is mijn goed recht.
uiteraard heb ik dit allemaal met haar besproken en ben ik niet hals over kop vertrokken.Ik zeg ook niet dat ze gelijk heeft met deze actie, ik denk alleen dat zij zich zo voelt. Ze zit al niet lekker in haar vel, ze heeft zelf al problemen, ze hecht kennelijk veel waarde aan haar eigen ruimte (want ze zegt niet voor niks dat ze moeilijk is om mee samen te leven), dus ook zij handelt niet rationeel maar vanuit emotie.
[...]
Die Uggs staan nu 5 dagen op Mp.
We konden gisterenavond komen om 21h, ik was niet in de buurt en daarna had ik pech. Het was nu of nooit meer.
Ik ben tot die dag iedere week een dag of 2 bij mijn vriend geweest en daar is nooit iets over gezegd, alleen maar blijdschap.
Heb de huur en dergelijk netjes betaald en gezorgd voor mijn deel van de bijdrage aan het potje + ik heb haar extra geld gegeven zodat ze zelf nog een maand huur kon betalen.
Heeft niets met deze man te maken maar dat ik zelf een plekje wilde en dat is mijn goed recht.
uiteraard heb ik dit allemaal met haar besproken en ben ik niet hals over kop vertrokken.Ik zeg ook niet dat ze gelijk heeft met deze actie, ik denk alleen dat zij zich zo voelt. Ze zit al niet lekker in haar vel, ze heeft zelf al problemen, ze hecht kennelijk veel waarde aan haar eigen ruimte (want ze zegt niet voor niks dat ze moeilijk is om mee samen te leven), dus ook zij handelt niet rationeel maar vanuit emotie.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 19 november 2010 om 12:22
quote:bloepje schreef op 19 november 2010 @ 10:52:
Daar was in ieder geval niets meer.
Ik heb haar een sms en een mail gestuurd met de vraag of ik dan niet mijn persoonlijke spullen, foto's en papieren terug kon krijgen.
Het stickje met de foto's heeft ze nog dus die mag ik ophalen, daar ben ik in ieder geval erg blij mee!Vragen? Eisen zou ik, dat je je spullen terug krijgt!
Daar was in ieder geval niets meer.
Ik heb haar een sms en een mail gestuurd met de vraag of ik dan niet mijn persoonlijke spullen, foto's en papieren terug kon krijgen.
Het stickje met de foto's heeft ze nog dus die mag ik ophalen, daar ben ik in ieder geval erg blij mee!Vragen? Eisen zou ik, dat je je spullen terug krijgt!
vrijdag 19 november 2010 om 12:25
Voor de volgende keer, probeer je hoofd koel te houden (ondanks de (soms) moeilijke omstandigheden). Ik weet, het is niet gemakkelijk.
Je weet nooit wie je kan vertrouwen want niet is wat het lijkt. Verwacht nooit teveel van mensen, ook al is er een mondelinge overeenkomst.
En voor de volgende keer, (mocht je weer zo'n situatie tegenkomen) zorg dat je alle belangrijke papieren bij je hebt en als eerste meeneemt.
De 'prularia' komt later wel.
Je weet nooit wie je kan vertrouwen want niet is wat het lijkt. Verwacht nooit teveel van mensen, ook al is er een mondelinge overeenkomst.
En voor de volgende keer, (mocht je weer zo'n situatie tegenkomen) zorg dat je alle belangrijke papieren bij je hebt en als eerste meeneemt.
De 'prularia' komt later wel.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
vrijdag 19 november 2010 om 12:25
quote:fashionvictim schreef op 19 november 2010 @ 12:06:
[...]
Nee, duh, maar die vrouw is gewoon kwaad, snap dat dan. Je geeft zelf al aan dat ze zegt dat ze moeilijk is om mee samen te leven. Bovendien zit ze nogal in de problemen, vertel je ook. Vervolgens denkt ze jou uit de brand te helpen, en daarmee zichzelf ook te helpen want gezelschap en extra persoon om de lasten mee te delen. Win-win situatie voor beiden, denkt ze.
Maar dan kom jij een vent tegen, en na een week dat je hem kent zeg je hee toedeledokie, ik ben naar mijn vriendje. Oh, mag ik mijn spullen hier nog even laten staan totdat ik weet hoe of wat? Ja, hoor, dat mag, denkt vriendin, want jullie zijn vriendinnen. Maar vervolgens hoort ze nooit meer wat van je op een halfbakken belletje en een smsje na, in haar optiek rijkelijk laat ook nog.
En dan vertel je ook nog "ja, sorry, want vriendje dit en vriendje dat, dus ik kon niet komen, mijn vriendje was ziek, en bladiebla. Ik kan volgende week wel."
Vriendin nog meer over de zeik natuurlijk, want die denkt "oh, nou mag het ook nog even lekker op het moment dat JOU uitkomt? Want mijn plannen zijn niet belangrijk?" dus die gaat lekker moeilijk lopen doen, even laten voelen dat je vooral niet moet denken dat zij op afroep beschikbaar is als het jou eindelijk eens uitkomt. En weer hoort ze niks, en als je dan eindelijk weer eens belt zegt ze om je een hak te zetten dat ze je spullen niet meer heeft. Want die is er helemaal klaar mee.
En vervolgens begrijp je de boodschap nog steeds niet, en laat je zus bellen of langsgaan. Want ze is niet eens belangrijk genoeg om zelf naar haar toe te komen. Dat was de druppel, dus hoppa ze zet je Uggs op marktplaats.
Dit dus!
Natuurlijk blijft het dan nog een asociale reactie van haar om je spullen weg te gooien/geven/verkopen. Ik weet niet of ik dit ooit zou doen, maar kan me haar reactie wel een klein beetje voorstellen.
[...]
Nee, duh, maar die vrouw is gewoon kwaad, snap dat dan. Je geeft zelf al aan dat ze zegt dat ze moeilijk is om mee samen te leven. Bovendien zit ze nogal in de problemen, vertel je ook. Vervolgens denkt ze jou uit de brand te helpen, en daarmee zichzelf ook te helpen want gezelschap en extra persoon om de lasten mee te delen. Win-win situatie voor beiden, denkt ze.
Maar dan kom jij een vent tegen, en na een week dat je hem kent zeg je hee toedeledokie, ik ben naar mijn vriendje. Oh, mag ik mijn spullen hier nog even laten staan totdat ik weet hoe of wat? Ja, hoor, dat mag, denkt vriendin, want jullie zijn vriendinnen. Maar vervolgens hoort ze nooit meer wat van je op een halfbakken belletje en een smsje na, in haar optiek rijkelijk laat ook nog.
En dan vertel je ook nog "ja, sorry, want vriendje dit en vriendje dat, dus ik kon niet komen, mijn vriendje was ziek, en bladiebla. Ik kan volgende week wel."
Vriendin nog meer over de zeik natuurlijk, want die denkt "oh, nou mag het ook nog even lekker op het moment dat JOU uitkomt? Want mijn plannen zijn niet belangrijk?" dus die gaat lekker moeilijk lopen doen, even laten voelen dat je vooral niet moet denken dat zij op afroep beschikbaar is als het jou eindelijk eens uitkomt. En weer hoort ze niks, en als je dan eindelijk weer eens belt zegt ze om je een hak te zetten dat ze je spullen niet meer heeft. Want die is er helemaal klaar mee.
En vervolgens begrijp je de boodschap nog steeds niet, en laat je zus bellen of langsgaan. Want ze is niet eens belangrijk genoeg om zelf naar haar toe te komen. Dat was de druppel, dus hoppa ze zet je Uggs op marktplaats.
Dit dus!
Natuurlijk blijft het dan nog een asociale reactie van haar om je spullen weg te gooien/geven/verkopen. Ik weet niet of ik dit ooit zou doen, maar kan me haar reactie wel een klein beetje voorstellen.
vrijdag 19 november 2010 om 12:26
Waarom doe je ook alles via de mail en sms? Als iemand toch al boos of gekwetst is, is dat natuurlijk het allerslechtste communicatiemiddel ever. En eigenlijk altijd wel. Kom op zeg, als iemand goed genoeg is om mee samen te wonen, dan kan je toch ook gewoon de telefoon pakken en dingen bespreken ipv ze in 162 tekens te tikken?
Am Yisrael Chai!
