
Vriendin dreigt met zelfmoord

vrijdag 10 december 2010 om 16:10
En ik weet niet wat te doen.....
Ik kan hier niet teveel neer zetten, i.v.m. herkenning maar het zit zo (in het kort): ik ben jarenlang bevriend met haar, ze heeft diverse angststoornissen, last van fobieën. Ze loopt hiervoor bij een psycholoog, maar ze zegt zelf dat ze hier niets aan heeft.
Ze gaat er eigenlijk naar toe om haar verhaal kwijt te kunnen, maar doet niets met de opdrachten die ze krijgt (haar woorden).
Haar familie, echter, weet helemaal niets van haar psychische problemen, omdat ze zich hiervoor schaamt. Nu, gaat het zo slecht met haar, dat ze me zojuist vertelde, dat ze op internet, al aan het zoeken is naar hoe ze het beste zelfmoord kan plegen....
Mijn vraag: hoe kan ik ervoor zorgen dat ze gedwongen wordt opgenomen? Of kan dat niet? Kan iemand mij a.u.b. vertellen wat ik moet doen of wie ik moet bellen, want ik zit letterlijk met mijn handen in het haar...weet echt niet hoe ik hier mee moet omgaan, of ik haar ouders moet inlichten (die dus van niets weten en zich dan helemaal kapot schrikken) en hoe ik dat zou moeten doen......
Ik kan hier niet teveel neer zetten, i.v.m. herkenning maar het zit zo (in het kort): ik ben jarenlang bevriend met haar, ze heeft diverse angststoornissen, last van fobieën. Ze loopt hiervoor bij een psycholoog, maar ze zegt zelf dat ze hier niets aan heeft.
Ze gaat er eigenlijk naar toe om haar verhaal kwijt te kunnen, maar doet niets met de opdrachten die ze krijgt (haar woorden).
Haar familie, echter, weet helemaal niets van haar psychische problemen, omdat ze zich hiervoor schaamt. Nu, gaat het zo slecht met haar, dat ze me zojuist vertelde, dat ze op internet, al aan het zoeken is naar hoe ze het beste zelfmoord kan plegen....
Mijn vraag: hoe kan ik ervoor zorgen dat ze gedwongen wordt opgenomen? Of kan dat niet? Kan iemand mij a.u.b. vertellen wat ik moet doen of wie ik moet bellen, want ik zit letterlijk met mijn handen in het haar...weet echt niet hoe ik hier mee moet omgaan, of ik haar ouders moet inlichten (die dus van niets weten en zich dan helemaal kapot schrikken) en hoe ik dat zou moeten doen......

vrijdag 10 december 2010 om 16:14
Ga naar haar huis toe.
Blijf daar tot je haar ouders hebt gesproken.
Ga ook naar deze website, daarop staan belangrijke tips voor haar en voor de omstanders en het telefoonnummer dat je kunt bellen voor hulp:
http://www.113online.nl/
Blijf daar tot je haar ouders hebt gesproken.
Ga ook naar deze website, daarop staan belangrijke tips voor haar en voor de omstanders en het telefoonnummer dat je kunt bellen voor hulp:
http://www.113online.nl/

vrijdag 10 december 2010 om 16:16
Ik zou met haar gaan praten en kijken of je haar kan overtuigen dat ze met haar psycholoog moet gaan praten hierover. Die kan haar dan adviseren wat ze kan doen, ik weet niet of ze medicijnen slikt? Maar die psycholoog kan haar beter helpen dan jij of haar ouders.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven

vrijdag 10 december 2010 om 16:17
quote:fleurtje schreef op 10 december 2010 @ 16:15:
Voor zover ik weet kun je haar niet gedwongen op laten nemen. Tenzij ik me vergis.
Misschien wil ze wel worden opgenomen?
En misschien kan het wel gedwongen, weet het niet.
Ze vormt hiermee wel een gevaar voor zichzelf, dus ik zou zeggen van wel.
Sterkte ermee, en ik zou echt de huisarts bellen. Die weet beter wat te doen in dit soort situaties.
Voor zover ik weet kun je haar niet gedwongen op laten nemen. Tenzij ik me vergis.
Misschien wil ze wel worden opgenomen?
En misschien kan het wel gedwongen, weet het niet.
Ze vormt hiermee wel een gevaar voor zichzelf, dus ik zou zeggen van wel.
Sterkte ermee, en ik zou echt de huisarts bellen. Die weet beter wat te doen in dit soort situaties.

vrijdag 10 december 2010 om 16:19

vrijdag 10 december 2010 om 16:19
Akelig als mensen met dit soort berichten hun vrienden bellen. Het is een schreeuw om hulp en aandacht, maar ook een vorm van emotionele chantage want wat verwacht zij nu dat jij voor haar doet? Met je toverstafje zwaaien en alles goed maken?
Ik zou haar ouders inlichten, laat hen in de zorg en verantwoordelijkheid delen.
Sterkte.
Ik zou haar ouders inlichten, laat hen in de zorg en verantwoordelijkheid delen.
Sterkte.
vrijdag 10 december 2010 om 16:21
Dit is heel moeilijke materie. Kenbaar maken dat je dood wilt is in feite niets meer dan een verkapte hulpvraag. Ze is zo in paniek, zo bang, zo angstig dat ze even geen andere uitweg meer ziet. Je kunt haar aanhoren en haar wens erkennen. Daar wordt ze misschien wat kalmer van en daardoor zal zich serieus genomen voelen. Juist door alarm te slaan zal zij in paniek heel rare sprongen kunnen maken, daar help je haar niet mee, ze zal zich alleen nog maar meer niet begrepen voelen.
Ik denk echter dat het geen verkeerd idee is om haar ouders te informeren. Hoewel dat een gevaarlijke uitspraak is, want ik weet de context niet en ook niet de band die zij met haar ouders heeft. Maar vaak is het zo dat het helpt het gevoel te hebben dat je er niet alleen voor staat.
Jeetje...wat moet dit ontzettend rot zijn voor je! Ik weet hoe het voelt, mijn eigen moeder heeft zich drie jaar geleden van haar leven beroofd. En ik heb er de jaren daar aan voorafgaand AL-LES aan gedaan om haar te helpen, om haar te ''redden''. Maar uiteindelijk lag de sleutel bij haar zelf, niet bij mij. Dat is moeilijk en haast niet te verkroppen, maar het is wel de werkelijkheid. Ik heb me er bij neer moeten leggen en de verantwoordelijkheid aan haar terug moeten geven. Wat ik ook zou doen, hoe hard ik ook zou schreeuwen...ik had haar er niet mee kunnen helpen. Ik moest het loslaten...
Ik denk echter dat het geen verkeerd idee is om haar ouders te informeren. Hoewel dat een gevaarlijke uitspraak is, want ik weet de context niet en ook niet de band die zij met haar ouders heeft. Maar vaak is het zo dat het helpt het gevoel te hebben dat je er niet alleen voor staat.
Jeetje...wat moet dit ontzettend rot zijn voor je! Ik weet hoe het voelt, mijn eigen moeder heeft zich drie jaar geleden van haar leven beroofd. En ik heb er de jaren daar aan voorafgaand AL-LES aan gedaan om haar te helpen, om haar te ''redden''. Maar uiteindelijk lag de sleutel bij haar zelf, niet bij mij. Dat is moeilijk en haast niet te verkroppen, maar het is wel de werkelijkheid. Ik heb me er bij neer moeten leggen en de verantwoordelijkheid aan haar terug moeten geven. Wat ik ook zou doen, hoe hard ik ook zou schreeuwen...ik had haar er niet mee kunnen helpen. Ik moest het loslaten...
vrijdag 10 december 2010 om 16:21
Ik kan natuurlijk niet inschatten hoe het nu met je vriendin is. Vermoed je dat ze accuut in staat is zichzelf iets aan te doen, of is het meer zo dat ze niet weet hoe ze hier uit moet komen en het 'zoeken naar manieren voor zelfmoord' gebruikt om aan te geven hoe ernstig het is?
Kun je naar haar toe gaan en haar voorstellen het met haar ouders, huisarts en/of psycholoog te bespreken? Dan sta je in ieder geval niet alleen in je 'hulpactie'.
Kun je naar haar toe gaan en haar voorstellen het met haar ouders, huisarts en/of psycholoog te bespreken? Dan sta je in ieder geval niet alleen in je 'hulpactie'.
Bij vlagen ben ik geniaal! Helaas is het vandaag windstil.
vrijdag 10 december 2010 om 16:21
Wat een heftige situatie.
Ik zou eerst met haar gaan praten, om te kijken of je wat voor haar kunt doen. En hoe jullie andere hulp kunnen inschakelen, via haar psycholoog bijvoorbeeld.
Gedwongen opname kan wel:
Wanneer is gedwongen opname toegestaan?
Een opname onder dwang mag alleen als aan alle onderstaande voorwaarden is voldaan:
* u bent in een situatie waarin u voor uzelf of uw omgeving gevaarlijk bent of waarin de kans op gevaar heel groot is
* dit gevaar heeft duidelijk te maken met uw psychiatrische stoornis
* een opname is de enige manier om het gevaar af te wenden
* en u weigert om zich vrijwillig te laten opnemen
Maar dit lijkt me de laatste optie. Misschien wil ze wel vrijwillig worden opgenomen? In dat geval ook haar psycholoog of huisarts raadplegen.
En als je er niet alleen voor wilt/ kan staan. wel haar ouders inlichten.
Heel veel sterkte.
Ik zou eerst met haar gaan praten, om te kijken of je wat voor haar kunt doen. En hoe jullie andere hulp kunnen inschakelen, via haar psycholoog bijvoorbeeld.
Gedwongen opname kan wel:
Wanneer is gedwongen opname toegestaan?
Een opname onder dwang mag alleen als aan alle onderstaande voorwaarden is voldaan:
* u bent in een situatie waarin u voor uzelf of uw omgeving gevaarlijk bent of waarin de kans op gevaar heel groot is
* dit gevaar heeft duidelijk te maken met uw psychiatrische stoornis
* een opname is de enige manier om het gevaar af te wenden
* en u weigert om zich vrijwillig te laten opnemen
Maar dit lijkt me de laatste optie. Misschien wil ze wel vrijwillig worden opgenomen? In dat geval ook haar psycholoog of huisarts raadplegen.
En als je er niet alleen voor wilt/ kan staan. wel haar ouders inlichten.
Heel veel sterkte.

vrijdag 10 december 2010 om 16:22
Op http://www.113online.nl/ staat dus het landelijke nummer van de zelfmoordlijn en een map waarbij je makkelijk hulp kunt zoeken in je eigen buurt.
vrijdag 10 december 2010 om 16:22
Klinkt hard, maar als ze echt van plan was zelfmoord te plegen, dan zou ze je niet vertellen dat ze hiermee bezig was.
Ik denk dat het een schreeuw om hulp is. En als goede vriendin zou ik nu naar haar toe gaan en, samen met haar, haar ouders op de hoogte brengen. Het zoeken naar informatie over zelfmoord is een teken dat het water haar boven de lippen aan het stijgen is. Samen met haar ouders kan zij (en evt jij ook) stappen nemen om beter te worden. Misschien is een psycholoog niet voldoende en is het wijzer om haar met een psychiater te laten praten?
Succes. En je bent een lieve vriendin dat je je zo druk hierom maakt
Ik denk dat het een schreeuw om hulp is. En als goede vriendin zou ik nu naar haar toe gaan en, samen met haar, haar ouders op de hoogte brengen. Het zoeken naar informatie over zelfmoord is een teken dat het water haar boven de lippen aan het stijgen is. Samen met haar ouders kan zij (en evt jij ook) stappen nemen om beter te worden. Misschien is een psycholoog niet voldoende en is het wijzer om haar met een psychiater te laten praten?
Succes. En je bent een lieve vriendin dat je je zo druk hierom maakt
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused



vrijdag 10 december 2010 om 16:25
quote:Mazou schreef op 10 december 2010 @ 16:23:
Ik zou niet zomaar haar ouders gaan bellen, ze wil niet dat ze het weten en dat zal niet voor niets zijn.
Me dunkt dat ze dat stadium al even gepasseerd is, Mazou.
Pech dat ze niet wil dat haar ouders het weten, maar ze kan dit niet zomaar bij TO neerleggen.
Als vriendin zo goed kan googlen, dan moet ze ook maar meteen even wat telefoonnummers voor TO googlen ipv op groups van Karin Spaink rond te hangen.
Ik zou niet zomaar haar ouders gaan bellen, ze wil niet dat ze het weten en dat zal niet voor niets zijn.
Me dunkt dat ze dat stadium al even gepasseerd is, Mazou.
Pech dat ze niet wil dat haar ouders het weten, maar ze kan dit niet zomaar bij TO neerleggen.
Als vriendin zo goed kan googlen, dan moet ze ook maar meteen even wat telefoonnummers voor TO googlen ipv op groups van Karin Spaink rond te hangen.
vrijdag 10 december 2010 om 16:26

vrijdag 10 december 2010 om 16:26
quote:Tuorrebout schreef op 10 december 2010 @ 16:23:
Dit is toch gewoon een schreeuw om hulp. Ik heb altijd het gevoel dat mensen die het "aankondigen" het niet echt doen, maar graag hulp willen hebben.
Maar denk je hiermee ook dat mensen die het wél doen, nooit iets 'aangekondigd' hebben?
Misschien is huisarts bellen idd wel de beste optie.
Dit is toch gewoon een schreeuw om hulp. Ik heb altijd het gevoel dat mensen die het "aankondigen" het niet echt doen, maar graag hulp willen hebben.
Maar denk je hiermee ook dat mensen die het wél doen, nooit iets 'aangekondigd' hebben?
Misschien is huisarts bellen idd wel de beste optie.