Relaties
alle pijlers
Date met jongen met beenamputatie
woensdag 29 december 2010 om 09:12
Via een datingsite heb ik heel leuk contact met een jongen. Na een keer of vier mailde hij dat-ie een handicap had, hij was namelijk een been kwijt door een ongeluk als kind. Hij heeft een klein beetje over verteld in de mail, dat-ie er nog wel eens moeilijk mee heeft en dat het soms onpraktisch is. Ik heb niet zoveel gevraagd, dat leek me in de mail niet zo gepast.
Op zich maakt me dat ook niet zo veel uit, maar ik heb volgende week een afspraak met hem. Moet ik er belangstellend naar vragen of juist niet?
En als er wat leuks uit voort komt, het klinkt toch best wel ernstig als je dat hebt. Ben je dan erg beperkt?
Heeft iemand van jullie ervaring hiermee?
Op zich maakt me dat ook niet zo veel uit, maar ik heb volgende week een afspraak met hem. Moet ik er belangstellend naar vragen of juist niet?
En als er wat leuks uit voort komt, het klinkt toch best wel ernstig als je dat hebt. Ben je dan erg beperkt?
Heeft iemand van jullie ervaring hiermee?
woensdag 29 december 2010 om 20:38
woensdag 29 december 2010 om 20:44
oh nu is het gewauwel.
je mist blijkbaar het punt waar geschreven is dat de meeste werkgevers helemaal niet zitten te wachten op een gehandicapte om in dienst te nemen. want dan moeten ze werkplekken aanpassen, dan zijn ze bang dat die werknemer vaker ziek is of in de toekomst toch nog arbeidsongeschikt wordt.
Vanuit mijn werk heb ik ervaring met een collega's die deels afgekeurd was vanwege een chronische ziekte (ook een handicap, want daardoor zat ze in een rolstoel). Het UWV heeft letterlijk gezegd dat ze maar lekker een uitkering aan moest vragen, want dat was zoveel makkelijker dan dat gedoe met werk zoeken, werkgevers overtuigen, aangepaste materialen etc.
Toch heeft ze doorgezet en nog een heel aantal jaren lekker gewerkt voordat ze inderdaad defintief afgekeurd werd.
Ik kan me voorstellen dat de AH bij een sollicitant met 1 arm denkt: "jij achter de kassa, ja doei". Als je dan toch die werkgever weet te overtuigen, vind ik dat knap en hartstikke goed. En dat mag gezegd.
maar ja, gewauwel dus.
je mist blijkbaar het punt waar geschreven is dat de meeste werkgevers helemaal niet zitten te wachten op een gehandicapte om in dienst te nemen. want dan moeten ze werkplekken aanpassen, dan zijn ze bang dat die werknemer vaker ziek is of in de toekomst toch nog arbeidsongeschikt wordt.
Vanuit mijn werk heb ik ervaring met een collega's die deels afgekeurd was vanwege een chronische ziekte (ook een handicap, want daardoor zat ze in een rolstoel). Het UWV heeft letterlijk gezegd dat ze maar lekker een uitkering aan moest vragen, want dat was zoveel makkelijker dan dat gedoe met werk zoeken, werkgevers overtuigen, aangepaste materialen etc.
Toch heeft ze doorgezet en nog een heel aantal jaren lekker gewerkt voordat ze inderdaad defintief afgekeurd werd.
Ik kan me voorstellen dat de AH bij een sollicitant met 1 arm denkt: "jij achter de kassa, ja doei". Als je dan toch die werkgever weet te overtuigen, vind ik dat knap en hartstikke goed. En dat mag gezegd.
maar ja, gewauwel dus.
woensdag 29 december 2010 om 21:25
quote:eveline85 schreef op 29 december 2010 @ 20:38:
Goh, wat veel reacties! Dank allemaal. Ik laat jullie weten hoe het verloopt...
Ben nog wel benieuwd naar of je inderdaad met zo'n prothese alles kan....hij vertelde dat-ie een groot deel van zijn been kwijt was, dus ik neem aan boven de knie.
Iemand daar beeld bij?
En eh....in bed
...?
Haha dat vroeg ik me van te voren dus ook af..
No worries; bij m'n ex was z'n been ook geamputeerd boven de knie.
Nooit problemen gehad met sex...
*ik denk eventjes terug* vlgs mij kon hij alles!
Relax en geniet!!
Goh, wat veel reacties! Dank allemaal. Ik laat jullie weten hoe het verloopt...
Ben nog wel benieuwd naar of je inderdaad met zo'n prothese alles kan....hij vertelde dat-ie een groot deel van zijn been kwijt was, dus ik neem aan boven de knie.
Iemand daar beeld bij?
En eh....in bed
...?Haha dat vroeg ik me van te voren dus ook af..
No worries; bij m'n ex was z'n been ook geamputeerd boven de knie.
Nooit problemen gehad met sex...
*ik denk eventjes terug* vlgs mij kon hij alles!
Relax en geniet!!
woensdag 29 december 2010 om 21:26
quote:Starshine schreef op 29 december 2010 @ 20:44:
oh nu is het gewauwel.
Zo dan! En dan wordt mij verweten dat ik in een underdogpositie ga zitten? Ter informatie; dat gewauwel was en is een verwijzing naar míjn postings. Gevalletje mezelf niet té serieus nemen en ervan bewust zijn dat Eveline er misschien wel eens niet al te veel aan heeft.
Ik mis helemaal niets in dit topic wat ik niet wil missen, dank je wel. Ik heb mijn gevoel en visie in dit topic aangegeven en daar waar gevraagd verduidelijking in gegeven. Het is duidelijk dat hier niet veel constructiefs uit komt. Het waarom van mijn posten in dit topic is allang gekomen en gegaan, geen reden dus om langer te blijven hangen.
Eveline; nogmaals veel plezier volgende week!
oh nu is het gewauwel.
Zo dan! En dan wordt mij verweten dat ik in een underdogpositie ga zitten? Ter informatie; dat gewauwel was en is een verwijzing naar míjn postings. Gevalletje mezelf niet té serieus nemen en ervan bewust zijn dat Eveline er misschien wel eens niet al te veel aan heeft.
Ik mis helemaal niets in dit topic wat ik niet wil missen, dank je wel. Ik heb mijn gevoel en visie in dit topic aangegeven en daar waar gevraagd verduidelijking in gegeven. Het is duidelijk dat hier niet veel constructiefs uit komt. Het waarom van mijn posten in dit topic is allang gekomen en gegaan, geen reden dus om langer te blijven hangen.
Eveline; nogmaals veel plezier volgende week!
when you wish upon a star...
woensdag 29 december 2010 om 22:38
ik heb nooit gezegd dat jij in een underdogpositie zit. Ik bedoelde daarmee dat de meeste mensen met een handicap vanuit een achterstand beginnen (jij uiteraard niet).
Als TO en jij alleen maar reacties willen horen die precies over de het onderwerp gaan dat in de OP beschreven wordt, moet je niet op een openbaar forum schrijven. (TO hoor ik er overigens niet over)
Ik snap gewoon nog steeds niet waarom het zo vreselijk erg is iemand een compliment te geven voor wat hij of zij bereikt heeft.
Ik heb met een voorbeeld uit mijn eigen leven geprobeerd aan te geven dat mensen wel vaker een compliment uitdelen voor iets wat voor jezelf niet als prestatie aanvoelt. Maar so what? Zij vinden het bewonderingswaardig, waarom niet gewoon dat compliment in ontvangst nemen en er blij mee zijn?
Maar nee, mijn voorbeeld doet absoluut niet ter zake, want da's heul wat anders. Sure, het is in feite geen handicap dat ik 3 dagen per week overal oppas voor na school moet regelen, omdat hij met zijn beperking op geen enkel bso op z'n plek is. Dat ik nog werk is eigenlijk gekkenwerk, maar ik weiger om thuis te gaan zitten omdat de maatschappij zo ruk is ingericht voor mensen met beperkingen.
Onderhand weet ik niet meer wat ik met een gehandicapte aanmoet. Vragen of hij hulp nodig heeft, uit jezelf aanbieden. Is dat gepast? Beledig je iemand niet? Laat ik hem niet stikken als ik het niet doe?
Zeggen dat iemand iets goed doet. Is dat betuttelend of niet?
Maar goed, dat zal wel niet gezegd mogen worden. Je wilt normaal behandeld worden, prima, doe jij het dan lekker zonder aanpassingen, want da's pas abnormaal.
Als TO en jij alleen maar reacties willen horen die precies over de het onderwerp gaan dat in de OP beschreven wordt, moet je niet op een openbaar forum schrijven. (TO hoor ik er overigens niet over)
Ik snap gewoon nog steeds niet waarom het zo vreselijk erg is iemand een compliment te geven voor wat hij of zij bereikt heeft.
Ik heb met een voorbeeld uit mijn eigen leven geprobeerd aan te geven dat mensen wel vaker een compliment uitdelen voor iets wat voor jezelf niet als prestatie aanvoelt. Maar so what? Zij vinden het bewonderingswaardig, waarom niet gewoon dat compliment in ontvangst nemen en er blij mee zijn?
Maar nee, mijn voorbeeld doet absoluut niet ter zake, want da's heul wat anders. Sure, het is in feite geen handicap dat ik 3 dagen per week overal oppas voor na school moet regelen, omdat hij met zijn beperking op geen enkel bso op z'n plek is. Dat ik nog werk is eigenlijk gekkenwerk, maar ik weiger om thuis te gaan zitten omdat de maatschappij zo ruk is ingericht voor mensen met beperkingen.
Onderhand weet ik niet meer wat ik met een gehandicapte aanmoet. Vragen of hij hulp nodig heeft, uit jezelf aanbieden. Is dat gepast? Beledig je iemand niet? Laat ik hem niet stikken als ik het niet doe?
Zeggen dat iemand iets goed doet. Is dat betuttelend of niet?
Maar goed, dat zal wel niet gezegd mogen worden. Je wilt normaal behandeld worden, prima, doe jij het dan lekker zonder aanpassingen, want da's pas abnormaal.
donderdag 30 december 2010 om 10:10
Hoe kan je iets nou knap vinden als je helemaal niet weet hoeveel moeite iemand ervoor gedaan heeft? Misschien heeft de HEMA van die kassiere met één arm wel nooit een probleem gemaakt? Niet iedereen met een handicap wordt daar ernstig door gehinderd in het dagelijks leven en niet iedereen hoeft te vechten om iets te bereiken. Er dus maar blind vanuit gaan dat het heel erg knap is dat iemand gewoon functioneert in deze maatschappij vind ik inderdaad nogal aanmatigend. Ik kan me voorstellen dat zoiets irriteert.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
donderdag 30 december 2010 om 10:23
Ik heb niet alles teruggelezen, maar weet je of het een onder- over bovenbeenamputatie betreft?
Mensen met alleen een onderbeenamputatie zijn in de praktijk nauwelijks beperkt. Met een amputatie onder de knie kun je eigenlijk alles; lopen, rennen, fietsen, autorijden, noem maar op. Er zullen momenten zijn dat het lastig is, maar echt, die mensen kunnen in principe alles.
Een bovenbeenamputatie is iets complexer, omdat je dan ook je kniegewricht mist. Dat is wel een belangrijke factor op praktisch gebied, zeg maar. Waar iemand met een onderbeenamputatie praktisch alles kan, zal iemand met een bovenbeenamputatie meer beperkt zijn.
Zoiemand zal nog gewoon kunnen lopen met een prothese, maar het is toch iets meer een beperking dan wanneer je je kniegewricht nog wel hebt.
Qua er over praten; in mijn ervaring snappen de meeste mensen met een handicap dat de handicap vragen oproept. Ik heb nog niemand ontmoet die er pertinent niet over wilde praten. En je kunt 't toch gewoon aan hem vragen ook? "Vind je het vervelend om erover te praten?"
Hij zal vast niet bijten
Als jij deze jongen gewoon erg leuk vindt, zou ik me zeker niet af laten schrikken door zoiets als een beenprothese. Succes en veel plezier op je date!
En vooral; blijf gewoon open communiceren naar je date toe. Hij zal vast liever horen dat je wat schrok van zijn mededeling en dat je het idee even wennen vindt dan dat je krampachtig gaat zitten doen of hij wel twee benen heeft.
Mensen met alleen een onderbeenamputatie zijn in de praktijk nauwelijks beperkt. Met een amputatie onder de knie kun je eigenlijk alles; lopen, rennen, fietsen, autorijden, noem maar op. Er zullen momenten zijn dat het lastig is, maar echt, die mensen kunnen in principe alles.
Een bovenbeenamputatie is iets complexer, omdat je dan ook je kniegewricht mist. Dat is wel een belangrijke factor op praktisch gebied, zeg maar. Waar iemand met een onderbeenamputatie praktisch alles kan, zal iemand met een bovenbeenamputatie meer beperkt zijn.
Zoiemand zal nog gewoon kunnen lopen met een prothese, maar het is toch iets meer een beperking dan wanneer je je kniegewricht nog wel hebt.
Qua er over praten; in mijn ervaring snappen de meeste mensen met een handicap dat de handicap vragen oproept. Ik heb nog niemand ontmoet die er pertinent niet over wilde praten. En je kunt 't toch gewoon aan hem vragen ook? "Vind je het vervelend om erover te praten?"
Hij zal vast niet bijten
Als jij deze jongen gewoon erg leuk vindt, zou ik me zeker niet af laten schrikken door zoiets als een beenprothese. Succes en veel plezier op je date!
En vooral; blijf gewoon open communiceren naar je date toe. Hij zal vast liever horen dat je wat schrok van zijn mededeling en dat je het idee even wennen vindt dan dat je krampachtig gaat zitten doen of hij wel twee benen heeft.
668, the neighbour of the Beast
donderdag 30 december 2010 om 10:26
En eens met Pixiedust dat het hebben van een handicap niet direct rare complimenten af moet dwingen. Het hebben van een handicap is geen prestatie.
Voor heel veel mensen met een handicap is het niet eens een groot issue.
Het wordt vaak een issue doordat andere mensen er een issue van maken. Waarmee ik niet wil zeggen dat het hebben van een handicap nooit eens klote is of pijn doet, maar wel dat de maatschappij er een veel groter issue van maakt dan de persoon met een handicap zelf.
Wat er, naar mijn idee, niet gesnapt wordt hier;
Mensen met een handicap zullen inderdaad harder moeten knokken om "normaal" te kunnen zijn. Om niet altijd op die handicap aangekeken te worden.
En dan draai je normaal mee in de maatschappij, dan heb je een normale baan, en dan ben je niet een gewone werknemer, gewoon een normaal mens die net als iedereen een baan heeft. Nee, dan krijg krijg je nóg al die koetjiekoetjiepraat van mensen "aaaah, knappe gehandicapte! Dat je niet je handje op gaat zitten houden. Goedzo hoor, chapeau, dat jij een báán hebt!".
Daar zou ik ook ziek van worden. Ik ben zelf 25 en zou er niet aan moeten denken om van een uitkering te leven, dus ik ga zo maar voor het gemak er van uit dat dat voor de gemiddelde twintiger met een handicap hetzelfde is. Omdat iemand van 25 met een handicap -schok- eigenlijk helemaal niet anders is dan ik! Hij loopt hooguit wat minder soepel, bijvoorbeeld.
Laten we alsjeblieft eens afstappen van het zien van mensen met een handicap als een aparte groep en ze gewoon behandelen als wat ze zijn; mensen. Net als ieder ander zónder handicap.
Voor heel veel mensen met een handicap is het niet eens een groot issue.
Het wordt vaak een issue doordat andere mensen er een issue van maken. Waarmee ik niet wil zeggen dat het hebben van een handicap nooit eens klote is of pijn doet, maar wel dat de maatschappij er een veel groter issue van maakt dan de persoon met een handicap zelf.
Wat er, naar mijn idee, niet gesnapt wordt hier;
Mensen met een handicap zullen inderdaad harder moeten knokken om "normaal" te kunnen zijn. Om niet altijd op die handicap aangekeken te worden.
En dan draai je normaal mee in de maatschappij, dan heb je een normale baan, en dan ben je niet een gewone werknemer, gewoon een normaal mens die net als iedereen een baan heeft. Nee, dan krijg krijg je nóg al die koetjiekoetjiepraat van mensen "aaaah, knappe gehandicapte! Dat je niet je handje op gaat zitten houden. Goedzo hoor, chapeau, dat jij een báán hebt!".
Daar zou ik ook ziek van worden. Ik ben zelf 25 en zou er niet aan moeten denken om van een uitkering te leven, dus ik ga zo maar voor het gemak er van uit dat dat voor de gemiddelde twintiger met een handicap hetzelfde is. Omdat iemand van 25 met een handicap -schok- eigenlijk helemaal niet anders is dan ik! Hij loopt hooguit wat minder soepel, bijvoorbeeld.
Laten we alsjeblieft eens afstappen van het zien van mensen met een handicap als een aparte groep en ze gewoon behandelen als wat ze zijn; mensen. Net als ieder ander zónder handicap.
668, the neighbour of the Beast
donderdag 30 december 2010 om 10:58
quote:Marels schreef op 30 december 2010 @ 10:26:
En eens met Pixiedust dat het hebben van een handicap niet direct rare complimenten af moet dwingen. Het hebben van een handicap is geen prestatie.
Voor heel veel mensen met een handicap is het niet eens een groot issue.
Het wordt vaak een issue doordat andere mensen er een issue van maken. Waarmee ik niet wil zeggen dat het hebben van een handicap nooit eens klote is of pijn doet, maar wel dat de maatschappij er een veel groter issue van maakt dan de persoon met een handicap zelf.
Wat er, naar mijn idee, niet gesnapt wordt hier;
Mensen met een handicap zullen inderdaad harder moeten knokken om "normaal" te kunnen zijn. Om niet altijd op die handicap aangekeken te worden.
En dan draai je normaal mee in de maatschappij, dan heb je een normale baan, en dan ben je niet een gewone werknemer, gewoon een normaal mens die net als iedereen een baan heeft. Nee, dan krijg krijg je nóg al die koetjiekoetjiepraat van mensen "aaaah, knappe gehandicapte! Dat je niet je handje op gaat zitten houden. Goedzo hoor, chapeau, dat jij een báán hebt!". Daar zou ik ook ziek van worden. Ik ben zelf 25 en zou er niet aan moeten denken om van een uitkering te leven, dus ik ga zo maar voor het gemak er van uit dat dat voor de gemiddelde twintiger met een handicap hetzelfde is. Omdat iemand van 25 met een handicap -schok- eigenlijk helemaal niet anders is dan ik! Hij loopt hooguit wat minder soepel, bijvoorbeeld.
Laten we alsjeblieft eens afstappen van het zien van mensen met een handicap als een aparte groep en ze gewoon behandelen als wat ze zijn; mensen. Net als ieder ander zónder handicap.
mens dat zeg je toch ook niet zo?
Als ik in gesprek met die genoemde gehandicapte collega hoor dat ze door het UWV in een uitkering wordt gepraat maar dat ze dat niet wil. Dan is het toch helemaal geen vervelend iets om te zeggen: joh goed van je dat je dat niet doet.
vertel nou eens waarom dàt zo erg is, want ik snap dat echt niet.
En eens met Pixiedust dat het hebben van een handicap niet direct rare complimenten af moet dwingen. Het hebben van een handicap is geen prestatie.
Voor heel veel mensen met een handicap is het niet eens een groot issue.
Het wordt vaak een issue doordat andere mensen er een issue van maken. Waarmee ik niet wil zeggen dat het hebben van een handicap nooit eens klote is of pijn doet, maar wel dat de maatschappij er een veel groter issue van maakt dan de persoon met een handicap zelf.
Wat er, naar mijn idee, niet gesnapt wordt hier;
Mensen met een handicap zullen inderdaad harder moeten knokken om "normaal" te kunnen zijn. Om niet altijd op die handicap aangekeken te worden.
En dan draai je normaal mee in de maatschappij, dan heb je een normale baan, en dan ben je niet een gewone werknemer, gewoon een normaal mens die net als iedereen een baan heeft. Nee, dan krijg krijg je nóg al die koetjiekoetjiepraat van mensen "aaaah, knappe gehandicapte! Dat je niet je handje op gaat zitten houden. Goedzo hoor, chapeau, dat jij een báán hebt!". Daar zou ik ook ziek van worden. Ik ben zelf 25 en zou er niet aan moeten denken om van een uitkering te leven, dus ik ga zo maar voor het gemak er van uit dat dat voor de gemiddelde twintiger met een handicap hetzelfde is. Omdat iemand van 25 met een handicap -schok- eigenlijk helemaal niet anders is dan ik! Hij loopt hooguit wat minder soepel, bijvoorbeeld.
Laten we alsjeblieft eens afstappen van het zien van mensen met een handicap als een aparte groep en ze gewoon behandelen als wat ze zijn; mensen. Net als ieder ander zónder handicap.
mens dat zeg je toch ook niet zo?
Als ik in gesprek met die genoemde gehandicapte collega hoor dat ze door het UWV in een uitkering wordt gepraat maar dat ze dat niet wil. Dan is het toch helemaal geen vervelend iets om te zeggen: joh goed van je dat je dat niet doet.
vertel nou eens waarom dàt zo erg is, want ik snap dat echt niet.
donderdag 30 december 2010 om 11:00
en beseffen alle gehandicapten wel dat ze alleen maar zo gewoon mogelijk mee kunnen draaien omdat er zoveel aanpassingen zijn? Hoe gewoon ben je nog als we je rolstoel weghalen? Dan ga je maar op een plank met wieltjes zitten, net als in de middeleeuwen.
Traplift? Aangepaste auto. Bekijk het effe. Je doet het maar met de gewone spullen.
Traplift? Aangepaste auto. Bekijk het effe. Je doet het maar met de gewone spullen.
donderdag 30 december 2010 om 12:10
quote:Starshine schreef op 30 december 2010 @ 11:00:
en beseffen alle gehandicapten wel dat ze alleen maar zo gewoon mogelijk mee kunnen draaien omdat er zoveel aanpassingen zijn? Hoe gewoon ben je nog als we je rolstoel weghalen? Dan ga je maar op een plank met wieltjes zitten, net als in de middeleeuwen.
Traplift? Aangepaste auto. Bekijk het effe. Je doet het maar met de gewone spullen.
Jemig, wat word jij venijnig zeg. Waarom zou een rolstoel niet vallen onder "gewone spullen"? En waar trek je dan de grens? Ik heb een bril (-4) en zonder zie ik buitengewoon slecht. Ben ik nu gehandicapt dan? Of valt die bril niet onder hulpmiddelen?
Toen ik nog studeerde trok ik een tijdje op met een jongen die maar één been had. HIj kon lopen, zij het niet zo heel ver, fietsen, skieën en studeren want met zijn hoofd was helemaal niets mis en met de rest van zijn lichaam ook niet. Hij werd helemaal schijtziek van iedereen die het zo knap van hem vond allemaal. Met zijn handicap zelf was prima te leven, met de reacties uit zijn omgeving had hij beduidend meer moeite.
Wat overigens niet wegneemt dat het wel degelijk heel knap kan zijn als iemand ondanks zware tegenstand van het eigen lichaam en van de wereld om hem of haar heen iets bijzonders bereikt. Het is alleen niet vanzelfsprekend knap dat het gelukt is, want niet voor iedereen met een handicap is het leven zwaar.
en beseffen alle gehandicapten wel dat ze alleen maar zo gewoon mogelijk mee kunnen draaien omdat er zoveel aanpassingen zijn? Hoe gewoon ben je nog als we je rolstoel weghalen? Dan ga je maar op een plank met wieltjes zitten, net als in de middeleeuwen.
Traplift? Aangepaste auto. Bekijk het effe. Je doet het maar met de gewone spullen.
Jemig, wat word jij venijnig zeg. Waarom zou een rolstoel niet vallen onder "gewone spullen"? En waar trek je dan de grens? Ik heb een bril (-4) en zonder zie ik buitengewoon slecht. Ben ik nu gehandicapt dan? Of valt die bril niet onder hulpmiddelen?
Toen ik nog studeerde trok ik een tijdje op met een jongen die maar één been had. HIj kon lopen, zij het niet zo heel ver, fietsen, skieën en studeren want met zijn hoofd was helemaal niets mis en met de rest van zijn lichaam ook niet. Hij werd helemaal schijtziek van iedereen die het zo knap van hem vond allemaal. Met zijn handicap zelf was prima te leven, met de reacties uit zijn omgeving had hij beduidend meer moeite.
Wat overigens niet wegneemt dat het wel degelijk heel knap kan zijn als iemand ondanks zware tegenstand van het eigen lichaam en van de wereld om hem of haar heen iets bijzonders bereikt. Het is alleen niet vanzelfsprekend knap dat het gelukt is, want niet voor iedereen met een handicap is het leven zwaar.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
donderdag 30 december 2010 om 12:13
quote:Starshine schreef op 30 december 2010 @ 10:58:
[...]
mens dat zeg je toch ook niet zo?
Als ik in gesprek met die genoemde gehandicapte collega hoor dat ze door het UWV in een uitkering wordt gepraat maar dat ze dat niet wil. Dan is het toch helemaal geen vervelend iets om te zeggen: joh goed van je dat je dat niet doet.
vertel nou eens waarom dàt zo erg is, want ik snap dat echt niet.Dat is ook niet erg, want het is een oprecht gemeend en terecht compliment. Het wordt pas erg als je mensen daar standaard mee complimenteert. Zoals het meisje met de halve arm bij de kassa van de HEMA (sorry Mil).
[...]
mens dat zeg je toch ook niet zo?
Als ik in gesprek met die genoemde gehandicapte collega hoor dat ze door het UWV in een uitkering wordt gepraat maar dat ze dat niet wil. Dan is het toch helemaal geen vervelend iets om te zeggen: joh goed van je dat je dat niet doet.
vertel nou eens waarom dàt zo erg is, want ik snap dat echt niet.Dat is ook niet erg, want het is een oprecht gemeend en terecht compliment. Het wordt pas erg als je mensen daar standaard mee complimenteert. Zoals het meisje met de halve arm bij de kassa van de HEMA (sorry Mil).
Opinions are like assholes. Everybody has one.
donderdag 30 december 2010 om 12:42
quote:Starshine schreef op 30 december 2010 @ 11:00:
en beseffen alle gehandicapten wel dat ze alleen maar zo gewoon mogelijk mee kunnen draaien omdat er zoveel aanpassingen zijn? Hoe gewoon ben je nog als we je rolstoel weghalen? Dan ga je maar op een plank met wieltjes zitten, net als in de middeleeuwen.
Traplift? Aangepaste auto. Bekijk het effe. Je doet het maar met de gewone spullen.
Juist. En jij snapt niet dat het net andersom is?
Dat een handicap op zich geen probleem is, dat het de omgeving is die het tot een probleem maakt?
Een rolstoel hoeft geen probleem te zijn, als ze in openbare gebouwen maar gewoon een hellend vlak voor de ingang maken en de moeite nemen om een lift te installeren. Om maar een zijstraat te noemen.
Een goede vriend van mij zegt altijd dat hij maar zo gehandicapt is als de omgeving hem maakt. Je beperking wordt pas een handicap als je tegen bepaalde problemen aanloopt, en die ontstaan meestal omdat de samenleving niet ingericht is op mensen met een beperking.
En dan kun je heel leuk iets roepen over planken met wieltjes (die ze overigens in de middeleeuwen niet hadden, in de middeleeuwen sleepte je je maar voort op je handen) maar dat is gewoon absoluut niet relevant.
Ik zal het nog één keer proberen; door tegen iemand met een handicap te gaan zitten koeren dat het zo knap is dat ie een normaal leven heeft, bevestig je alleen maar het stigma waar die mensen zo tegen moeten knokken; dat ze anders zijn.
En daarom is het dus een kutopmerking.
en beseffen alle gehandicapten wel dat ze alleen maar zo gewoon mogelijk mee kunnen draaien omdat er zoveel aanpassingen zijn? Hoe gewoon ben je nog als we je rolstoel weghalen? Dan ga je maar op een plank met wieltjes zitten, net als in de middeleeuwen.
Traplift? Aangepaste auto. Bekijk het effe. Je doet het maar met de gewone spullen.
Juist. En jij snapt niet dat het net andersom is?
Dat een handicap op zich geen probleem is, dat het de omgeving is die het tot een probleem maakt?
Een rolstoel hoeft geen probleem te zijn, als ze in openbare gebouwen maar gewoon een hellend vlak voor de ingang maken en de moeite nemen om een lift te installeren. Om maar een zijstraat te noemen.
Een goede vriend van mij zegt altijd dat hij maar zo gehandicapt is als de omgeving hem maakt. Je beperking wordt pas een handicap als je tegen bepaalde problemen aanloopt, en die ontstaan meestal omdat de samenleving niet ingericht is op mensen met een beperking.
En dan kun je heel leuk iets roepen over planken met wieltjes (die ze overigens in de middeleeuwen niet hadden, in de middeleeuwen sleepte je je maar voort op je handen) maar dat is gewoon absoluut niet relevant.
Ik zal het nog één keer proberen; door tegen iemand met een handicap te gaan zitten koeren dat het zo knap is dat ie een normaal leven heeft, bevestig je alleen maar het stigma waar die mensen zo tegen moeten knokken; dat ze anders zijn.
En daarom is het dus een kutopmerking.
668, the neighbour of the Beast
donderdag 30 december 2010 om 12:44
En TO;
(ik was een bericht aan het schrijven maar werd dus even afgeleid, haha)
Dan nog zal hij vrijwel alles kunnen wat wij ook kunnen hoor Eveline, zeker als hij al van kind af aan deze handicap heeft.
Mijn ervaring is dat jonge mensen met een beenamputatie eigenlijk meedraaien in de maatschappij als elk ander mens.
Lees de woorden van Pixiedust maar eens goed, ik denk dat je daar veel verstandigs uit kunt halen.
Maar er gewoon geen issue van, maar vermijd het onderwerp ook vast niet. Praat er gewoon over zoals je over alles verder zou praten. 't Komt heus goed.
Qua praktisch; hoe 't in bed zit heb ik dan weer geen ervaring mee
Maar ik geloof niet dat dat echt een issue is. Beetje creativiteit
Verder zal hij waarschijnlijk een prothese dragen, waar hij vrij normaal op kan lopen. Er zijn tegenwoordig zoveel verschillende protheses en mogelijkheden. Mensen zijn niet per definitie heel erg beperkt omdat ze een been missen.
Mocht je concrete vragen hebben, ik heb, vaktechnisch gezien, behoorlijk wat kennis over amputaties, aanpassingen, beperkingen en hoe dat allemaal werkt in het dagelijks leven.
Mocht je het fijn vinden mag je me rustig mailen op marelsmarels@gmail.com, dan geef ik je mijn msn wel.
(ik was een bericht aan het schrijven maar werd dus even afgeleid, haha)
Dan nog zal hij vrijwel alles kunnen wat wij ook kunnen hoor Eveline, zeker als hij al van kind af aan deze handicap heeft.
Mijn ervaring is dat jonge mensen met een beenamputatie eigenlijk meedraaien in de maatschappij als elk ander mens.
Lees de woorden van Pixiedust maar eens goed, ik denk dat je daar veel verstandigs uit kunt halen.
Maar er gewoon geen issue van, maar vermijd het onderwerp ook vast niet. Praat er gewoon over zoals je over alles verder zou praten. 't Komt heus goed.
Qua praktisch; hoe 't in bed zit heb ik dan weer geen ervaring mee
Maar ik geloof niet dat dat echt een issue is. Beetje creativiteit
Verder zal hij waarschijnlijk een prothese dragen, waar hij vrij normaal op kan lopen. Er zijn tegenwoordig zoveel verschillende protheses en mogelijkheden. Mensen zijn niet per definitie heel erg beperkt omdat ze een been missen.
Mocht je concrete vragen hebben, ik heb, vaktechnisch gezien, behoorlijk wat kennis over amputaties, aanpassingen, beperkingen en hoe dat allemaal werkt in het dagelijks leven.
Mocht je het fijn vinden mag je me rustig mailen op marelsmarels@gmail.com, dan geef ik je mijn msn wel.
668, the neighbour of the Beast
donderdag 30 december 2010 om 12:46
quote:BWitched schreef op 30 december 2010 @ 12:13:
[...]
Dat is ook niet erg, want het is een oprecht gemeend en terecht compliment. Het wordt pas erg als je mensen daar standaard mee complimenteert. Zoals het meisje met de halve arm bij de kassa van de HEMA (sorry Mil).Oh maar ik geef haar geen complimentjes hoor, ik denk het alleen wel eens. En verder vraag ik altijd of ze alles wil inpakken, als kadootje, met extra strikken
[...]
Dat is ook niet erg, want het is een oprecht gemeend en terecht compliment. Het wordt pas erg als je mensen daar standaard mee complimenteert. Zoals het meisje met de halve arm bij de kassa van de HEMA (sorry Mil).Oh maar ik geef haar geen complimentjes hoor, ik denk het alleen wel eens. En verder vraag ik altijd of ze alles wil inpakken, als kadootje, met extra strikken
