Kinderen
alle pijlers
Drama; kleding kopen met dochter, ze vindt niets mooi!
donderdag 23 december 2010 om 15:58
Drama in de stad! Ik was met een paar van mijn kinderen even naar de film en daarna shoppen. Hebben ze een hekel aan. Aan shoppen. Zeker nu. En ik kan ze geen ongelijk geven. Ik had even het gevoel de enige zwetende ouder in de stad te zijn, met veel te veel zware tassen om de armen. Zeurende en ontevreden kinderen in mijn kielzog. Ik was er even he-le-maal klaar mee. Ruzie in de stad. Op straat. Om kleding. Dochter lief vind mijn gekozen kleren voor haar lelijk. Ze vliegt altijd meteen op de fluor met glitter kleding af. Of de mini uitvoeringen van volwassen outfits. Alles wat zij in haar handen neemt, vind ik schreeuwend lelijk. Ze heeft een uitgesproken, nonsmaak, als je het mij vraagt. Ze valt voor echte aso-kleding, ordi-kleding. En ik wil best schipperen en haar een beetje meer haar gang laten gaan. Maar als ik haar zelf een outfit uit laat kiezen, dan is het echt zonder uitzondering altijd afschuwelijk. En daar wil ik mijn geld niet aan uitgeven. En zo wil ik mijn kinderen ook niet af leveren. Ze valt voor over de schouder truitjes met schreeuwerige opdrukken. Ze valt voor franjes, voor dingen als het huis anubis op een jurk, en kanten hemdjes. De C en A en de Bristol zijn favoriet, want iedereen uit haar school loopt daar in. Ik vind die 2 by far de meest afzichtelijke winkels die er maar zijn. Ik heb een hekel aan stripfiguren op een trui. Ik walg van kleding van de markt gemaakt van Lycra. Ik vind een meisje van 8 in een zwart nep leren legging met een zwart kanten opengewerkt jurkje en een hes van Anubis, met cowboy laarsjes en lakschoentjes met een hakje niet schattig. Die vind ik aso. Ik probeer haar uit te leggen dat kleding meer met je doet dan je alleen maar warm houden. Dat je jezelf er op een bepaalde manier mee profileert. Ik zeg niet dat het duur moet of van een of ander bekend merk. Ik hou niet van opdrukken, van vale kleurtjes, of pastels, ik hou niet van de kwaliteit van de C en A en de Skooter. Ik vind die kleding aso. Dat vind ík. Ik zeg niet dat de mensen die deze kleding dragen aso zíjn, maar ik hou er gewoon echt op geen enkele manier van. Als ik dan voor mezelf een zwart kanten jurkje voor de kerst pas is het van: jij mag wel en ik mag niet. Ik wil ook zulke kleding als jou. Ik draag altijd of iig vaak jurken en rokjes. Met hoge laarzen met hakken. Maar ik ben 35 en zij is 8. Ik ben die strijd zo zat. Nu heb ik accuut de helft van de gekochte kleding ter plekke geruild. Als madam het toch niet zou dragen, dan zou ik het wel eens eventjes terug brengen. Verwende snotneus. Drama natuurlijk. Bij de Didi uiteindelijk een compromis gesloten. Maar ik ben het ondertussen zo zat. De helft van de kleding die ik gekocht heb, kunnen linea recta marktplaats op. Of in de zak van Max. Ze is zo eigenzinnig. Ergens vind ik dat natuurlijk wel leuk, ik was en ben precies zo. Maar kom op: wij zijn echt geen types voor het soort kleding wat mijn dochter het liefste in haar kast zou zien. Ik ga voor kwaliteit en voor bepaalde kleuren. Ik koop vrijwel alles in de uitverkoop, dus heel veel geld ben ik er niet aan kwijt. Maar als ik kan kiezen tussen een Takko, Wibra of de Shooby bijvoorbeeld. Dan kies ik per direct voor die laatste. Misschien wel ietsjes duurder, maar dat kan ik missen en dat heb ik er graag voor over.
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
maandag 3 januari 2011 om 10:32
quote:Fibonacci schreef op 03 januari 2011 @ 10:03:
[...]
Het stemmen op pvv betekend dat je anti moslim bent ( dat ben ik dus helemaal niet) dat je over zoveel dagelijkse dingen zo'n totaal andere mening en kijk hebt, dat zou ik niet trekken. Dat vind ik een veel te vermoeiende basis om verder te gaan.
. ik zou nog maar eens beter lezen over de PVV..
[...]
Het stemmen op pvv betekend dat je anti moslim bent ( dat ben ik dus helemaal niet) dat je over zoveel dagelijkse dingen zo'n totaal andere mening en kijk hebt, dat zou ik niet trekken. Dat vind ik een veel te vermoeiende basis om verder te gaan.
. ik zou nog maar eens beter lezen over de PVV..
maandag 3 januari 2011 om 10:33
quote:Opa_Sokkenpop schreef op 03 januari 2011 @ 10:32:
[...]
ik zou nog maar eens beter lezen over de PVV..
Ja, en ook de regels van wanneer d en t gebruiken na werkwoorden.
Echt droevig als je zo graag iets uit wil stralen, maar dat gewoon niet kán vanwege je taalgebruik.
[...]
ik zou nog maar eens beter lezen over de PVV..
Ja, en ook de regels van wanneer d en t gebruiken na werkwoorden.
Echt droevig als je zo graag iets uit wil stralen, maar dat gewoon niet kán vanwege je taalgebruik.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 3 januari 2011 om 10:34
quote:Enn schreef op 03 januari 2011 @ 10:15:
[...]
Als gezin of zoals ik TO in dit topic lees als moeder de bepaler? Als je leest over wat en welke kleding 'not -done' is volgens TO en op welke wijze zij dit haar dochter op straat in de stad duidelijk maakt, dan denk ik niet als gezin in TO's geval.
Wel als moeder de bepaler. Dat er opgevoed moet worden staat buten kijf echter de redenen die TO heeft aangegeven waarom haar dochter bepaalde kleding niet aan mag én de wijze waarop TO dit haar dochter duidelijk maakt komt op mij over als een vrouw die eigen wil en wensen (buitenwereld) erg van belang vindt ongeacht wat de anderen in haar gezin hier van zouden vinden.Natúúrlijk bepaalt de moeder wat een kind van 6 wel of niet kan dragen. En hoe dat gegaan is tijdens het "drama in de stad" ..... daar waren wij niet bij. F heeft een vlotte pen en houdt er best een beetje van te overdrijven naar mijn idee . Ik denk dat, afgaande op wat ik hier lees natuurlijk, er niet zoveel anders gaat dan in de meeste (stabiele) andere gezinnen. En dat de kinderen, binnen grenzen, hun eigen smaak kunnen volgen.
[...]
Als gezin of zoals ik TO in dit topic lees als moeder de bepaler? Als je leest over wat en welke kleding 'not -done' is volgens TO en op welke wijze zij dit haar dochter op straat in de stad duidelijk maakt, dan denk ik niet als gezin in TO's geval.
Wel als moeder de bepaler. Dat er opgevoed moet worden staat buten kijf echter de redenen die TO heeft aangegeven waarom haar dochter bepaalde kleding niet aan mag én de wijze waarop TO dit haar dochter duidelijk maakt komt op mij over als een vrouw die eigen wil en wensen (buitenwereld) erg van belang vindt ongeacht wat de anderen in haar gezin hier van zouden vinden.Natúúrlijk bepaalt de moeder wat een kind van 6 wel of niet kan dragen. En hoe dat gegaan is tijdens het "drama in de stad" ..... daar waren wij niet bij. F heeft een vlotte pen en houdt er best een beetje van te overdrijven naar mijn idee . Ik denk dat, afgaande op wat ik hier lees natuurlijk, er niet zoveel anders gaat dan in de meeste (stabiele) andere gezinnen. En dat de kinderen, binnen grenzen, hun eigen smaak kunnen volgen.
maandag 3 januari 2011 om 10:42
Eigenlijk he, ik heb er net even over lopen nadenken, zegt de keuze in vriendschappen ook weer heel veel over een persoon.
Als het je niet boeit of iemand pvv stemt, terwijl jij zelf bijv groenlinks kiest, dan ben je in mijn ogen een meeloper, en sta je niet achter je eigen visie.
Hoe kan je vrienden met iemand zijn op basis van....zo'n groot verschil?
Omdat iemand aardig is?
Nou aardig alleen is bij mij geen basis voor een vriendschap. Ik vind heel veel mensen 'wel aardig' maar daar hoef ik dan nog geen vrienden mee te zijn.
Vrienden ben ik met mensen die bijv in dezelfde levensfase als ik verkeren. Die over een aantal belangrijke zaken ongeveer hetzelfde denken.
Iemand die elk weekend in de kroeg hangt, en het niet nauw neemt met bepaalde zaken en wel eens iets te vaak en snuif van het een of ander neemt, die kan ik ook niet als een goede vriend beschouwen. Omdat dergelijk onverantwoordelijk gedrag niet strookt met waar ik voor sta.
De meeste vrienden kies je onbewust. Vriendschappen op latere leeftijd ontstaan. Op basis van je levensstijl, visie, en fase waarin je verkeerd.
Overigens was de opmerking van Maleficent er eentje van het kaliber: doelbewust.
Als het zo ontzettend niet ter zake deed en ze er écht écht écht niets mee had bedoeld, had ze het niet moeten zeggen. Klaar.
Ik heb een hekel aan hypocrisie. Wees dan een vrouw en geef toe dat je een punt wilde maken op een heel misselijke manier. Daar kan ik dan nog veel meer mee.
Als het zomaar een loze kreet in de ruimte was, had je net zo goed kunnen zeggen dat het nu regent op de Antillen. Ook zo lekker niet boeiend. Snap je wel?
En mijn kind kan ook zich zelf zijn, maar als het 8 is, wel binnen mijn aangegeven kaders.
Nogmaals: bel het AMK maar. En doe ze dan meteen maar de hartelijke groeten
* gaat zich inlezen in de pvv en meteen iets aan haar schrijfstijl doen*
( ach ja, als je inhoudelijk dan niets meer toe te voegen hebt, laten we het dan hebben over mijn taalfouten, die ik dus echt niet zo veel maak, maar goed, iets met muggen en ziften??.
Wie de eerste steen werpt is zonder zonde)
Als het je niet boeit of iemand pvv stemt, terwijl jij zelf bijv groenlinks kiest, dan ben je in mijn ogen een meeloper, en sta je niet achter je eigen visie.
Hoe kan je vrienden met iemand zijn op basis van....zo'n groot verschil?
Omdat iemand aardig is?
Nou aardig alleen is bij mij geen basis voor een vriendschap. Ik vind heel veel mensen 'wel aardig' maar daar hoef ik dan nog geen vrienden mee te zijn.
Vrienden ben ik met mensen die bijv in dezelfde levensfase als ik verkeren. Die over een aantal belangrijke zaken ongeveer hetzelfde denken.
Iemand die elk weekend in de kroeg hangt, en het niet nauw neemt met bepaalde zaken en wel eens iets te vaak en snuif van het een of ander neemt, die kan ik ook niet als een goede vriend beschouwen. Omdat dergelijk onverantwoordelijk gedrag niet strookt met waar ik voor sta.
De meeste vrienden kies je onbewust. Vriendschappen op latere leeftijd ontstaan. Op basis van je levensstijl, visie, en fase waarin je verkeerd.
Overigens was de opmerking van Maleficent er eentje van het kaliber: doelbewust.
Als het zo ontzettend niet ter zake deed en ze er écht écht écht niets mee had bedoeld, had ze het niet moeten zeggen. Klaar.
Ik heb een hekel aan hypocrisie. Wees dan een vrouw en geef toe dat je een punt wilde maken op een heel misselijke manier. Daar kan ik dan nog veel meer mee.
Als het zomaar een loze kreet in de ruimte was, had je net zo goed kunnen zeggen dat het nu regent op de Antillen. Ook zo lekker niet boeiend. Snap je wel?
En mijn kind kan ook zich zelf zijn, maar als het 8 is, wel binnen mijn aangegeven kaders.
Nogmaals: bel het AMK maar. En doe ze dan meteen maar de hartelijke groeten
* gaat zich inlezen in de pvv en meteen iets aan haar schrijfstijl doen*
( ach ja, als je inhoudelijk dan niets meer toe te voegen hebt, laten we het dan hebben over mijn taalfouten, die ik dus echt niet zo veel maak, maar goed, iets met muggen en ziften??.
Wie de eerste steen werpt is zonder zonde)
maandag 3 januari 2011 om 10:46
wat laat jij je kennen.
En je hebt geen idee wie ik ben, dat is wel duidelijk. Ik zit hier altijd met open vizier. Maar als jij van alles wil invullen over wat voor persoon ik ben, en dat je denkt te weten hoe ik denk, dat zegt heel veel over jou.
O, ik herinner me net een posting van jou, dat vrouwen op de viva anderen de woorden in de mond leggen en van alles verdraaien. Gelukkig maar dat jij niet zo bent he?
En je hebt geen idee wie ik ben, dat is wel duidelijk. Ik zit hier altijd met open vizier. Maar als jij van alles wil invullen over wat voor persoon ik ben, en dat je denkt te weten hoe ik denk, dat zegt heel veel over jou.
O, ik herinner me net een posting van jou, dat vrouwen op de viva anderen de woorden in de mond leggen en van alles verdraaien. Gelukkig maar dat jij niet zo bent he?
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 3 januari 2011 om 10:51
quote:Fibonacci schreef op 03 januari 2011 @ 10:42:
Eigenlijk he, ik heb er net even over lopen nadenken, zegt de keuze in vriendschappen ook weer heel veel over een persoon.
Als het je niet boeit of iemand pvv stemt, terwijl jij zelf bijv groenlinks kiest, dan ben je in mijn ogen een meeloper, en sta je niet achter je eigen visie.
Hoe kan je vrienden met iemand zijn op basis van....zo'n groot verschil?
Mijn aller-aller-aller beste vriendin is een échte SP-stemmer. Ze is vreselijk links en een behoorlijke geitenwollen sok. Ik ben een VVD-stemmer. Wij zijn samen opgegroeid vanaf dat we een jaar of 11 zijn, en ze is me zo lief en dierbaar. Ze is totaal anders dan ik ben. Ik ken haar door en door en zij mij. Wij omarmen elkaars verschillen, we praten erover en we leren van elkaar. Soms zie ik dat zwart wit kan zijn, en dan ziet zij weer van mij.
Ik ben geen meeloper, want ik sta voor waar ik in geloof. Maar ik zou wel een heel sneu persoon zijn, als ik iemand waar ik zoveel van hou niet in mijn leven zou willen, omdat zij een andere kant op ontwikkelt is dan ik.
Eigenlijk he, ik heb er net even over lopen nadenken, zegt de keuze in vriendschappen ook weer heel veel over een persoon.
Als het je niet boeit of iemand pvv stemt, terwijl jij zelf bijv groenlinks kiest, dan ben je in mijn ogen een meeloper, en sta je niet achter je eigen visie.
Hoe kan je vrienden met iemand zijn op basis van....zo'n groot verschil?
Mijn aller-aller-aller beste vriendin is een échte SP-stemmer. Ze is vreselijk links en een behoorlijke geitenwollen sok. Ik ben een VVD-stemmer. Wij zijn samen opgegroeid vanaf dat we een jaar of 11 zijn, en ze is me zo lief en dierbaar. Ze is totaal anders dan ik ben. Ik ken haar door en door en zij mij. Wij omarmen elkaars verschillen, we praten erover en we leren van elkaar. Soms zie ik dat zwart wit kan zijn, en dan ziet zij weer van mij.
Ik ben geen meeloper, want ik sta voor waar ik in geloof. Maar ik zou wel een heel sneu persoon zijn, als ik iemand waar ik zoveel van hou niet in mijn leven zou willen, omdat zij een andere kant op ontwikkelt is dan ik.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 3 januari 2011 om 10:51
Ik moest ff denken aan dat tv programma Style by jury. Hoe je op anderen overkomt, wat voor beeld je van jezelf neerzet, het lijkt me wel handig om je daar in het sociale verkeer enigszins bewust van te zijn.
Maar! Zo'n ge-make-overde vrouw die met nette kleding, een nieuwe set tanden en professioneel aangebrachte make-up en n glamoureus kapsel, die is van binnen exact dezelfde.
Dus je identiteit al te veel ophangen aan hoe anderen je zien wordt wat problematisch als je je (bij wijze van voorbeeld) in de sauna bevindt.
Grof gesteld, je wordt alleen geboren en je gaat alleen dood.
Al heb je nog zo'n uitgebreid sociaal netwerk, je zal toch in 1e instantie met jezelf door 1 deur moeten kunnen. Je oke gevoel halen uit jezelf. Zodat je, wat er ook gebeurt, weet wie je bent en wat je belangrijk vindt.
Dat er in de socialisatie grenzen van het betamelijke worden gesteld (je gaat niet als n hond midden op straat zitten kakken) is erg zinvol, maar zodra het over merken en wat ze uitstralen en dat soort imago dingen, wat zeggen ze nou werkelijk over jou als mens, je karakter, je innerlijke overtuigingen?
Ben je een bepaald soort persoon met een polospeler op je shirt, of ben je gevallen voor 'corporate strategy'?
(onderschat de werking van reclame niet, en die gaat maar om 1 ding: geld aan je verdienen.)
Maar! Zo'n ge-make-overde vrouw die met nette kleding, een nieuwe set tanden en professioneel aangebrachte make-up en n glamoureus kapsel, die is van binnen exact dezelfde.
Dus je identiteit al te veel ophangen aan hoe anderen je zien wordt wat problematisch als je je (bij wijze van voorbeeld) in de sauna bevindt.
Grof gesteld, je wordt alleen geboren en je gaat alleen dood.
Al heb je nog zo'n uitgebreid sociaal netwerk, je zal toch in 1e instantie met jezelf door 1 deur moeten kunnen. Je oke gevoel halen uit jezelf. Zodat je, wat er ook gebeurt, weet wie je bent en wat je belangrijk vindt.
Dat er in de socialisatie grenzen van het betamelijke worden gesteld (je gaat niet als n hond midden op straat zitten kakken) is erg zinvol, maar zodra het over merken en wat ze uitstralen en dat soort imago dingen, wat zeggen ze nou werkelijk over jou als mens, je karakter, je innerlijke overtuigingen?
Ben je een bepaald soort persoon met een polospeler op je shirt, of ben je gevallen voor 'corporate strategy'?
(onderschat de werking van reclame niet, en die gaat maar om 1 ding: geld aan je verdienen.)
maandag 3 januari 2011 om 10:56
quote:Fibonacci schreef op 03 januari 2011 @ 09:15:
Tuurlijk ben je wel bezig met de uitstraling van je gezin. Niet elke dag, en niet altijd even bewust. Maar denk maar eens goed na. Op welke school zitten je kinderen, en waarom. Op welke sporten zitten ze, of welke buitenschoolse activiteiten beoefenen ze. Zitten ze op de opvang, en zo ja op welke dan wel en waarom. Krijgen ze zakgeld, of kleedgeld, hoeveel en waarom. Hoe laat gaan ze naar bed, mogen ze bepaalde tv programma's zien, mogen ze een laptop op hun kamer, en onbeperkt op msn.
Vind je het prima als je kind van pak hem beet 10 met minirokjes en laarzen met een hakje naar school wil, omdat ze dat mooi vindt, of probeer je haar met zachte hand uit te leggen dat dat misschien niet zo handig is. Zeg je desnoods dat het te koud is? Maar bedoel je in feite precies hetzelfde.
Kam je 's morgens het haar van je 6 jarige, en knoop je er een degelijke vlecht in, of laat je het ongekamd hangen, omdat het je niet boeit.
Wat trekken ze aan bij gym, is dat een rose ballet pakje, of een joggingbroek met t-shirt en waarom dan wel. Wat voor badpak of bikini heeft je kleuter? Als ze perse eentje wil met van die kleine driehoekjes in een blingbling kleur, sta je dat dan toe omdat ze haar eigen mening en smaak moet kunnen ontwikkelen. Waar ga je dit jaar naartoe op vakantie en waarom.
Wat voor werk doe je, wat voor werkt doet je man, en wat voor werk doen je vrienden. In wat voor auto rij je en waarom. In wat voor huis woon je, en waarom. Hoe is je huis ingericht, de kamers van je kinderen. Hebben ze daar een stem in. En als ze hun hele muur met stickers willen beplakken, mag dat dan omdat je vindt dat ze hun eigen smaak moeten kunnen ontwikkelen of zeg je: dat wil ik niet hebben want dat is zonde van de muur. Wat net zoveel betekend als: ik wil liever niet dat je die kleding aan doet, want dat vind ik zonde van jouw als persoon.
Heb je huisdieren en zo ja hoeveel, welke en waarom.
Lees je de krant en zo ja welke?
Heb je abonnementen op het een of ander, en zo ja welke en waarom. Doe je zelf aan sport en zo ja wat doe je dan, met wie en waarom. Heb je een eigen muziek smaak, hoe is die tot stand gekomen en hoe kan dat?
Mag je jonge kind overal naar luisteren, ook als dat op jonge leeftijd gangsta rap is. Mogen ze harde metal luisteren met satanische teksten omdat ze dat mooi vinden, of prefereer je kinderen voor kinderen voor je kind?
Zomaar een paar voorbeelden.
Natuurlijk zijn we allemaal verschillend, maar ergens ook heel erg hetzelfde: we willen allemaal ergens bij horen en bewust of onbewust worden onze dagelijkse keuzes afgemeten aan die groep waar we ons onder begeven. De ene keer iets meer en de andere keer iets minder. Zo heeft je basis, het nest waar je uit komt, ook behoorlijke langlopende invloed op de persoon die je vandaag de dag bent.
Er valt niet zo veel mee oneens te zijn. Dit is gewoon zoals het is. En dan?
En dan baal ik nog steeds van het feit dat ik die ruzies steeds heb met mijn kind.
Gelukkig gaat het tegenwoordig al stukken beter. Sinds ik haar enkele begrippen heb uitgelegd.Ik heb me tot nu toe niet met deze discussie bemoeid, maar kan het toch niet laten. Want in al deze voorbeelden die jij noemt, en waarvan blijkbaar de uitstraling van die keuzes naar de buitenwereld toe voor jou de beslissende factor is, is bij ons, en ik hoop toch bij de meeste mensen, de bepalende factor wat goed is voor het kind in kwestie. En daarbij is elk van onze kinderen anders en zullen dus vele keuzes per kind verschillen. En wat de buitenwereld daarvan vindt? Dat zal me een worst wezen. Zolang onze kinderen maar gelukkige, stabiele, goed functionerende en liefdevolle volwassenen worden.
Tuurlijk ben je wel bezig met de uitstraling van je gezin. Niet elke dag, en niet altijd even bewust. Maar denk maar eens goed na. Op welke school zitten je kinderen, en waarom. Op welke sporten zitten ze, of welke buitenschoolse activiteiten beoefenen ze. Zitten ze op de opvang, en zo ja op welke dan wel en waarom. Krijgen ze zakgeld, of kleedgeld, hoeveel en waarom. Hoe laat gaan ze naar bed, mogen ze bepaalde tv programma's zien, mogen ze een laptop op hun kamer, en onbeperkt op msn.
Vind je het prima als je kind van pak hem beet 10 met minirokjes en laarzen met een hakje naar school wil, omdat ze dat mooi vindt, of probeer je haar met zachte hand uit te leggen dat dat misschien niet zo handig is. Zeg je desnoods dat het te koud is? Maar bedoel je in feite precies hetzelfde.
Kam je 's morgens het haar van je 6 jarige, en knoop je er een degelijke vlecht in, of laat je het ongekamd hangen, omdat het je niet boeit.
Wat trekken ze aan bij gym, is dat een rose ballet pakje, of een joggingbroek met t-shirt en waarom dan wel. Wat voor badpak of bikini heeft je kleuter? Als ze perse eentje wil met van die kleine driehoekjes in een blingbling kleur, sta je dat dan toe omdat ze haar eigen mening en smaak moet kunnen ontwikkelen. Waar ga je dit jaar naartoe op vakantie en waarom.
Wat voor werk doe je, wat voor werkt doet je man, en wat voor werk doen je vrienden. In wat voor auto rij je en waarom. In wat voor huis woon je, en waarom. Hoe is je huis ingericht, de kamers van je kinderen. Hebben ze daar een stem in. En als ze hun hele muur met stickers willen beplakken, mag dat dan omdat je vindt dat ze hun eigen smaak moeten kunnen ontwikkelen of zeg je: dat wil ik niet hebben want dat is zonde van de muur. Wat net zoveel betekend als: ik wil liever niet dat je die kleding aan doet, want dat vind ik zonde van jouw als persoon.
Heb je huisdieren en zo ja hoeveel, welke en waarom.
Lees je de krant en zo ja welke?
Heb je abonnementen op het een of ander, en zo ja welke en waarom. Doe je zelf aan sport en zo ja wat doe je dan, met wie en waarom. Heb je een eigen muziek smaak, hoe is die tot stand gekomen en hoe kan dat?
Mag je jonge kind overal naar luisteren, ook als dat op jonge leeftijd gangsta rap is. Mogen ze harde metal luisteren met satanische teksten omdat ze dat mooi vinden, of prefereer je kinderen voor kinderen voor je kind?
Zomaar een paar voorbeelden.
Natuurlijk zijn we allemaal verschillend, maar ergens ook heel erg hetzelfde: we willen allemaal ergens bij horen en bewust of onbewust worden onze dagelijkse keuzes afgemeten aan die groep waar we ons onder begeven. De ene keer iets meer en de andere keer iets minder. Zo heeft je basis, het nest waar je uit komt, ook behoorlijke langlopende invloed op de persoon die je vandaag de dag bent.
Er valt niet zo veel mee oneens te zijn. Dit is gewoon zoals het is. En dan?
En dan baal ik nog steeds van het feit dat ik die ruzies steeds heb met mijn kind.
Gelukkig gaat het tegenwoordig al stukken beter. Sinds ik haar enkele begrippen heb uitgelegd.Ik heb me tot nu toe niet met deze discussie bemoeid, maar kan het toch niet laten. Want in al deze voorbeelden die jij noemt, en waarvan blijkbaar de uitstraling van die keuzes naar de buitenwereld toe voor jou de beslissende factor is, is bij ons, en ik hoop toch bij de meeste mensen, de bepalende factor wat goed is voor het kind in kwestie. En daarbij is elk van onze kinderen anders en zullen dus vele keuzes per kind verschillen. En wat de buitenwereld daarvan vindt? Dat zal me een worst wezen. Zolang onze kinderen maar gelukkige, stabiele, goed functionerende en liefdevolle volwassenen worden.
maandag 3 januari 2011 om 10:58
maandag 3 januari 2011 om 10:59
Nog n tv associatie: Eddie Murphy die als Afrikaanse royalty 'undercover'/werkt in cognito in n hamburgerketen. De eigenaar zoekt in n man voor zn dochter materieel/maatschappelijk succes, niet een van zn werknemers dus, en zn dochter merkt op dat Eddie Murphy de vloer dweilt met een bepaalde trots/stijl/ 'inner grace'. Wie ziet de persoon het meest zoals ie echt is?
maandag 3 januari 2011 om 11:00
quote:vikki schreef op 03 januari 2011 @ 10:34:
[...]
Natúúrlijk bepaalt de moeder wat een kind van 6 wel of niet kan dragen.
Het gaat over een kind van 8 jaar en niet 6 jaar . Mijn dochter heeft zeker wel inspraak op wat ze aan wil.
En hoe dat gegaan is tijdens het "drama in de stad" ..... daar waren wij niet bij.
Dan lees je het hele topic toch nog eens door daarin beschrijft TO zelf hoe het verlopen is.
F heeft een vlotte pen en houdt er best een beetje van te overdrijven naar mijn idee .
Dus? Nou moet ik woorden die iemand zelf kiest te schrijven anders gaan interpreteren omdat jij een indruk hebt dat ze van overdrijven houdt? Als je niet meent wat je schrijft haal je vingers dan van de toetsen af. Als je toch post kan je reactie verwachten.
Ik denk dat, afgaande op wat ik hier lees natuurlijk, er niet zoveel anders gaat dan in de meeste (stabiele) andere gezinnen. En dat de kinderen, binnen grenzen, hun eigen smaak kunnen volgen.Waarom voel je de behoefte mij dat uit te leggen? Ik denk namelijk dat dit niet zo is, ik heb dus een andere mening dan je jouwe. Mij maakt dat geen moer uit , maakt het jou wat uit?
[...]
Natúúrlijk bepaalt de moeder wat een kind van 6 wel of niet kan dragen.
Het gaat over een kind van 8 jaar en niet 6 jaar . Mijn dochter heeft zeker wel inspraak op wat ze aan wil.
En hoe dat gegaan is tijdens het "drama in de stad" ..... daar waren wij niet bij.
Dan lees je het hele topic toch nog eens door daarin beschrijft TO zelf hoe het verlopen is.
F heeft een vlotte pen en houdt er best een beetje van te overdrijven naar mijn idee .
Dus? Nou moet ik woorden die iemand zelf kiest te schrijven anders gaan interpreteren omdat jij een indruk hebt dat ze van overdrijven houdt? Als je niet meent wat je schrijft haal je vingers dan van de toetsen af. Als je toch post kan je reactie verwachten.
Ik denk dat, afgaande op wat ik hier lees natuurlijk, er niet zoveel anders gaat dan in de meeste (stabiele) andere gezinnen. En dat de kinderen, binnen grenzen, hun eigen smaak kunnen volgen.Waarom voel je de behoefte mij dat uit te leggen? Ik denk namelijk dat dit niet zo is, ik heb dus een andere mening dan je jouwe. Mij maakt dat geen moer uit , maakt het jou wat uit?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 3 januari 2011 om 11:00
quote:Fibonacci schreef op 03 januari 2011 @ 10:42:
Overigens was de opmerking van Maleficent er eentje van het kaliber: doelbewust.
Als het zo ontzettend niet ter zake deed en ze er écht écht écht niets mee had bedoeld, had ze het niet moeten zeggen. Klaar.
Ik heb een hekel aan hypocrisie. Wees dan een vrouw en geef toe dat je een punt wilde maken op een heel misselijke manier. Daar kan ik dan nog veel meer mee.
Als het zomaar een loze kreet in de ruimte was, had je net zo goed kunnen zeggen dat het nu regent op de Antillen. Ook zo lekker niet boeiend. Snap je wel?
Ik heb het niet doelbewust verteld om jou te raken. Ik vind het frappant dat het je zo raakt eigenlijk, juist omdat het een totaal andere invalshoek is, namelijk de sexuele voorkeur van je kind. Dat is iets heel anders dan kleding.
Maar het doet wel ter zake (die opmerking over regen in de Antillen, slaat nergens op), omdat je als ouder op moet passen dat je je kind nog wel het gevoel moet geven dat hij/zij oké is zoals hij/zij is. De ouders die ik net noemde zijn daarin doorgeslagen. Als jij vindt dat jij dat niet bent, en dat alles wat jij doet logisch is en normaal, waarom raakt het je dan zo dat je het gevoel hebt mij zo te moeten noemen in woorden als meeloper, geen echte vrouw, hypocriet en misselijk?
Overigens was de opmerking van Maleficent er eentje van het kaliber: doelbewust.
Als het zo ontzettend niet ter zake deed en ze er écht écht écht niets mee had bedoeld, had ze het niet moeten zeggen. Klaar.
Ik heb een hekel aan hypocrisie. Wees dan een vrouw en geef toe dat je een punt wilde maken op een heel misselijke manier. Daar kan ik dan nog veel meer mee.
Als het zomaar een loze kreet in de ruimte was, had je net zo goed kunnen zeggen dat het nu regent op de Antillen. Ook zo lekker niet boeiend. Snap je wel?
Ik heb het niet doelbewust verteld om jou te raken. Ik vind het frappant dat het je zo raakt eigenlijk, juist omdat het een totaal andere invalshoek is, namelijk de sexuele voorkeur van je kind. Dat is iets heel anders dan kleding.
Maar het doet wel ter zake (die opmerking over regen in de Antillen, slaat nergens op), omdat je als ouder op moet passen dat je je kind nog wel het gevoel moet geven dat hij/zij oké is zoals hij/zij is. De ouders die ik net noemde zijn daarin doorgeslagen. Als jij vindt dat jij dat niet bent, en dat alles wat jij doet logisch is en normaal, waarom raakt het je dan zo dat je het gevoel hebt mij zo te moeten noemen in woorden als meeloper, geen echte vrouw, hypocriet en misselijk?
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 3 januari 2011 om 11:00
quote:Floks schreef op 03 januari 2011 @ 08:17:
[...]
Mooi!
Anderen begonnen steeds over mij, ik antwoordde slechts
Vind jij ook niet dat TO, vanuit jouw theorie, de behoefte van haar kind om ergens bij te horen ontkent, door haar eigen kledingsmaak op te dringen?
Nee haar dochter is acht jaar, dus haar moeder zet de lijn uit, de dochter mag daarbinnen experimenteren met accessoires. Dat is een vorm van opvoeden.
Later kiest haar dochter haar wegen hokjes met meeneming van de normen en waarden van haar ouders. Meestal hou je die, soms bewust niet.
[...]
Mooi!
Anderen begonnen steeds over mij, ik antwoordde slechts
Vind jij ook niet dat TO, vanuit jouw theorie, de behoefte van haar kind om ergens bij te horen ontkent, door haar eigen kledingsmaak op te dringen?
Nee haar dochter is acht jaar, dus haar moeder zet de lijn uit, de dochter mag daarbinnen experimenteren met accessoires. Dat is een vorm van opvoeden.
Later kiest haar dochter haar wegen hokjes met meeneming van de normen en waarden van haar ouders. Meestal hou je die, soms bewust niet.
maandag 3 januari 2011 om 11:01
Zo grappig dat Fibonacci met haar hernieuwde forumdrift, precies weer onderstreept dat uiterlijkheden voor haar toch echt het allerbelangrijkste zijn.
"Een snob is in het algemeen iemand die denkt dat hij in wezen meer is dan anderen op grond van afkomst, kennis, intellect of rijkdom. Deze superioriteit uit zich over het algemeen in een (eventueel denkbeeldige) verfijnde smaak. De snob behoort meestal niet tot de elite, doch probeert zich toegang tot deze kringen te verschaffen door imitatie van hun gedrag en levensstijl."
"Een snob is in het algemeen iemand die denkt dat hij in wezen meer is dan anderen op grond van afkomst, kennis, intellect of rijkdom. Deze superioriteit uit zich over het algemeen in een (eventueel denkbeeldige) verfijnde smaak. De snob behoort meestal niet tot de elite, doch probeert zich toegang tot deze kringen te verschaffen door imitatie van hun gedrag en levensstijl."
maandag 3 januari 2011 om 11:01
quote:voornu schreef op 03 januari 2011 @ 08:45:
[...]
Ook als reactie op je vorige bericht: je spreekt jezelf tegen. Aan de ene kant ontken je jouw 'need to belong', maar aan de andere kant noem je voorbeelden uit jouw leven waaruit wel degelijk blijkt dat die behoefte er is. Zoals de band met familie, kinderen en een vriendin. Je had geen kinderen hoeven krijgen, je had je er niet aan hoeven hechten en vriendschap is wel degelijk een keuze waarbij je een verbinding met een ander aan gaat.
Je mag de behoefte bij jezelf ontkennen hoor, het is dan alleen wat raar dat je wel al 10 jaar lang op een sociaal forum komt, met andere mensen waar je een gesprek/discussie mee aangaat. Blijkbaar heb je toch de behoefte je gedachten/mening te delen op dit specifieke forum. En blijkbaar ben je zonder deze 'need' toch in staat een vriendschap te onderhouden.
Jij hebt het steeds over 'er bij horen' , maar de behoefte waar het hier om gaat is meer dan dat. Daar kan je het mee oneens zijn, maar dan is een discussie onmogelijk aangezien we het dan over verschillende dingen hebben. Ik heb het over deze 'vertaling' need waar het niet om hokjes of wat dan ook gaat (vraag me nog steeds af hoe je daar bij komt).Duidelijker kan het niet uitgelegd worden.
[...]
Ook als reactie op je vorige bericht: je spreekt jezelf tegen. Aan de ene kant ontken je jouw 'need to belong', maar aan de andere kant noem je voorbeelden uit jouw leven waaruit wel degelijk blijkt dat die behoefte er is. Zoals de band met familie, kinderen en een vriendin. Je had geen kinderen hoeven krijgen, je had je er niet aan hoeven hechten en vriendschap is wel degelijk een keuze waarbij je een verbinding met een ander aan gaat.
Je mag de behoefte bij jezelf ontkennen hoor, het is dan alleen wat raar dat je wel al 10 jaar lang op een sociaal forum komt, met andere mensen waar je een gesprek/discussie mee aangaat. Blijkbaar heb je toch de behoefte je gedachten/mening te delen op dit specifieke forum. En blijkbaar ben je zonder deze 'need' toch in staat een vriendschap te onderhouden.
Jij hebt het steeds over 'er bij horen' , maar de behoefte waar het hier om gaat is meer dan dat. Daar kan je het mee oneens zijn, maar dan is een discussie onmogelijk aangezien we het dan over verschillende dingen hebben. Ik heb het over deze 'vertaling' need waar het niet om hokjes of wat dan ook gaat (vraag me nog steeds af hoe je daar bij komt).Duidelijker kan het niet uitgelegd worden.
maandag 3 januari 2011 om 11:03
quote:Enn schreef op 03 januari 2011 @ 11:00:
[...]
Waarom voel je de behoefte mij dat uit te leggen? Ik denk namelijk dat dit niet zo is, ik heb dus een andere mening dan je jouwe. Mij maakt dat geen moer uit , maakt het jou wat uit?Dat jij een andere mening hebt? Nee, dat maakt me inderdaad niets uit, hoezo?
[...]
Waarom voel je de behoefte mij dat uit te leggen? Ik denk namelijk dat dit niet zo is, ik heb dus een andere mening dan je jouwe. Mij maakt dat geen moer uit , maakt het jou wat uit?Dat jij een andere mening hebt? Nee, dat maakt me inderdaad niets uit, hoezo?
maandag 3 januari 2011 om 11:04
quote:shahla schreef op 03 januari 2011 @ 09:28:
[...]
[...]
Zo apart is dat helemaal niet. Als je vrienden uitkiest, kies je toch meestal mensen die enigszins aansluiten (gelijkgestemd) bij je interesses, gedachtegangen, levensstijl e.d.IDit is je need to belong, dus ook jij heb hem net als iedere ander.
[...]
[...]
Zo apart is dat helemaal niet. Als je vrienden uitkiest, kies je toch meestal mensen die enigszins aansluiten (gelijkgestemd) bij je interesses, gedachtegangen, levensstijl e.d.IDit is je need to belong, dus ook jij heb hem net als iedere ander.
maandag 3 januari 2011 om 11:05
quote:vikki schreef op 03 januari 2011 @ 11:03:
[...]
Dat jij een andere mening hebt? Nee, dat maakt me inderdaad niets uit, hoezo?Nee prima ik wilde dat even weten.
[...]
Dat jij een andere mening hebt? Nee, dat maakt me inderdaad niets uit, hoezo?Nee prima ik wilde dat even weten.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 3 januari 2011 om 11:08
quote:Fibonacci schreef op 03 januari 2011 @ 10:13:
Nee nee nee, we zijn allemaal beinvloed. Dat heet indoctrinatie. De een is er ontvankelijker voor dan de ander. Maar we zijn allemaal ooit ergens op het idee gebracht dat het NRC een goede krant is ( ik zeg maar wat hoor) en de Telegraaf niet.
We lezen natuurlijk alleen de story bij de tandarts, en we komen noooooooit bij de Mc Donalds.
Jaja.
Niemand is uit volkomen eigen beweging gaan bepalen dat ie van klassieke muziek hield of van het lezen van science fiction. Dat is ooit ergens door getriggerd.
Nou en?
Natuurlijk word je beïnvloed door de omgeving waarin je opgroeit. Toch heb ik interesses ontwikkeld die niet door mijn familie of vrienden zijn aangedragen, maar die ik zelf heb gevonden en opgezocht. Bijvoorbeeld, de studie die ik heb gedaan, daar was niets vanzelfsprekends aan, behalve dan dat het mijn interesse had.
Als ik zelf kinderen zou hebben zou ik willen dat ze met zoveel mogelijk verschillende soorten culturen/muziek/sporten/ideeën in aanraking komen, zodat ze een grote kans hebben iets te vinden wat bij ze past.
Nee nee nee, we zijn allemaal beinvloed. Dat heet indoctrinatie. De een is er ontvankelijker voor dan de ander. Maar we zijn allemaal ooit ergens op het idee gebracht dat het NRC een goede krant is ( ik zeg maar wat hoor) en de Telegraaf niet.
We lezen natuurlijk alleen de story bij de tandarts, en we komen noooooooit bij de Mc Donalds.
Jaja.
Niemand is uit volkomen eigen beweging gaan bepalen dat ie van klassieke muziek hield of van het lezen van science fiction. Dat is ooit ergens door getriggerd.
Nou en?
Natuurlijk word je beïnvloed door de omgeving waarin je opgroeit. Toch heb ik interesses ontwikkeld die niet door mijn familie of vrienden zijn aangedragen, maar die ik zelf heb gevonden en opgezocht. Bijvoorbeeld, de studie die ik heb gedaan, daar was niets vanzelfsprekends aan, behalve dan dat het mijn interesse had.
Als ik zelf kinderen zou hebben zou ik willen dat ze met zoveel mogelijk verschillende soorten culturen/muziek/sporten/ideeën in aanraking komen, zodat ze een grote kans hebben iets te vinden wat bij ze past.
maandag 3 januari 2011 om 11:09
Wat betreft de lange lappen tekst van Fionacci: ze is zeer uitgesproken over hoe zij en haar man hun gezin zien en dat heeft niets met de buitenwereld te maken waaraan ze wil voldoen, maar aan hetgeen zij wil uitdragen. Dit gaat verder dan alleen kleding, dit is haar normen en waarden pakket.
Ook realisssert ze zich heel goed hoe de hokjes werken en ze accepteert dit ook gewoon. Ze doet niet politiek correct over hoe de wereld in elkaar zit.
Ook realisssert ze zich heel goed hoe de hokjes werken en ze accepteert dit ook gewoon. Ze doet niet politiek correct over hoe de wereld in elkaar zit.
maandag 3 januari 2011 om 11:10
Misschien moeten jullie gewoon in het Nederlands schrijven als jullie Engels niet goed genoeg is om je punt te maken.
De BEHOEFTE om ergens bij te horen is iets anders dan DAT je ergens bijhoort.
be·hoef·te de; v -n, -s 1 gebrek aan: ~ aan brandstof 2 verlangen naar hetgeen men mist: in een ~ voorzien 3 zaak die men nodig heeft: in eigen ~(n) kunnen voorzien eigen onderhoud || zijn ~ doen naar de wc gaan
(Bron: Van Dale)
Ik heb geen gebrek aan ergens bijhoren. Ik heb geen verlangen naar ergens bijhoren omdat ik het mis. Ergens bijhoren is niet iets dat ik nodig heb.
En zo te lezen heeft Shala die behoefte ook niet.
De BEHOEFTE om ergens bij te horen is iets anders dan DAT je ergens bijhoort.
be·hoef·te de; v -n, -s 1 gebrek aan: ~ aan brandstof 2 verlangen naar hetgeen men mist: in een ~ voorzien 3 zaak die men nodig heeft: in eigen ~(n) kunnen voorzien eigen onderhoud || zijn ~ doen naar de wc gaan
(Bron: Van Dale)
Ik heb geen gebrek aan ergens bijhoren. Ik heb geen verlangen naar ergens bijhoren omdat ik het mis. Ergens bijhoren is niet iets dat ik nodig heb.
En zo te lezen heeft Shala die behoefte ook niet.
Am Yisrael Chai!
