Drama; kleding kopen met dochter, ze vindt niets mooi!

Drama in de stad! Ik was met een paar van mijn kinderen even naar de film en daarna shoppen. Hebben ze een hekel aan. Aan shoppen. Zeker nu. En ik kan ze geen ongelijk geven. Ik had even het gevoel de enige zwetende ouder in de stad te zijn, met veel te veel zware tassen om de armen. Zeurende en ontevreden kinderen in mijn kielzog. Ik was er even he-le-maal klaar mee. Ruzie in de stad. Op straat. Om kleding. Dochter lief vind mijn gekozen kleren voor haar lelijk. Ze vliegt altijd meteen op de fluor met glitter kleding af. Of de mini uitvoeringen van volwassen outfits. Alles wat zij in haar handen neemt, vind ik schreeuwend lelijk. Ze heeft een uitgesproken, nonsmaak, als je het mij vraagt. Ze valt voor echte aso-kleding, ordi-kleding. En ik wil best schipperen en haar een beetje meer haar gang laten gaan. Maar als ik haar zelf een outfit uit laat kiezen, dan is het echt zonder uitzondering altijd afschuwelijk. En daar wil ik mijn geld niet aan uitgeven. En zo wil ik mijn kinderen ook niet af leveren. Ze valt voor over de schouder truitjes met schreeuwerige opdrukken. Ze valt voor franjes, voor dingen als het huis anubis op een jurk, en kanten hemdjes. De C en A en de Bristol zijn favoriet, want iedereen uit haar school loopt daar in. Ik vind die 2 by far de meest afzichtelijke winkels die er maar zijn. Ik heb een hekel aan stripfiguren op een trui. Ik walg van kleding van de markt gemaakt van Lycra. Ik vind een meisje van 8 in een zwart nep leren legging met een zwart kanten opengewerkt jurkje en een hes van Anubis, met cowboy laarsjes en lakschoentjes met een hakje niet schattig. Die vind ik aso. Ik probeer haar uit te leggen dat kleding meer met je doet dan je alleen maar warm houden. Dat je jezelf er op een bepaalde manier mee profileert. Ik zeg niet dat het duur moet of van een of ander bekend merk. Ik hou niet van opdrukken, van vale kleurtjes, of pastels, ik hou niet van de kwaliteit van de C en A en de Skooter. Ik vind die kleding aso. Dat vind ík. Ik zeg niet dat de mensen die deze kleding dragen aso zíjn, maar ik hou er gewoon echt op geen enkele manier van. Als ik dan voor mezelf een zwart kanten jurkje voor de kerst pas is het van: jij mag wel en ik mag niet. Ik wil ook zulke kleding als jou. Ik draag altijd of iig vaak jurken en rokjes. Met hoge laarzen met hakken. Maar ik ben 35 en zij is 8. Ik ben die strijd zo zat. Nu heb ik accuut de helft van de gekochte kleding ter plekke geruild. Als madam het toch niet zou dragen, dan zou ik het wel eens eventjes terug brengen. Verwende snotneus. Drama natuurlijk. Bij de Didi uiteindelijk een compromis gesloten. Maar ik ben het ondertussen zo zat. De helft van de kleding die ik gekocht heb, kunnen linea recta marktplaats op. Of in de zak van Max. Ze is zo eigenzinnig. Ergens vind ik dat natuurlijk wel leuk, ik was en ben precies zo. Maar kom op: wij zijn echt geen types voor het soort kleding wat mijn dochter het liefste in haar kast zou zien. Ik ga voor kwaliteit en voor bepaalde kleuren. Ik koop vrijwel alles in de uitverkoop, dus heel veel geld ben ik er niet aan kwijt. Maar als ik kan kiezen tussen een Takko, Wibra of de Shooby bijvoorbeeld. Dan kies ik per direct voor die laatste. Misschien wel ietsjes duurder, maar dat kan ik missen en dat heb ik er graag voor over.

Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!



Help wat moet ik doen??

quote:PlayingTheAngel schreef op 04 januari 2011 @ 11:53:

@ Fibo, inprincipe heb je natuurlijk gelijk, jij betaald dus jij bepaald.. maar de wensen van een 8-jarige en die van jou zijn natuurlijk heel anders. Als 8-jarige meisjes van bling houden en van hun lievelingsserie op hun shirt, moet je er dan een principe kwestie van maken om dan tegen te houden? Is het zo belangrijk dat ze aandoet wat jij geschikt vindt? Over smaak valt natuurlijk niet te twisten, je kunt haar uitleggen wat jij vindt, maar daarmee verander je haar voorkeur niet.. Je moet het natuurlijk helemaal zelf weten, maar ik zou zelf een middenweg proberen te vinden. Dat ze met winkelen 1 of 2 shirts mag kiezen die jij niets vindt, maar dan ook niet meer mag zeuren?

Deels eens, maar ik denk wel dat ik haar smaak kan beïnvloeden. Nu althans nog wel. Ze is nu nog zo piep. Door in elke gril mee te gaan, leert ze alleen dat ze bij alles haar zin krijgt. En ik wil haar leren hoe je je netjes kleed en gedraagt. Daar valt inderdaad over te twisten, maar ik vraag me af of ze als ze in de 20 is, nog steeds zo graag een shirt aan wil van Het huis Anubis of Hannah Montana. En ik twijfel of ze dan nog valt voor de korte tijgerprint rokjes. Ik hoop het in ieder geval van niet. Maar mocht dat wel het geval zijn, dan is zij tegen die tijd volwassen genoeg om haar eigen keuzes te maken. Dan laat ik het echt wel los. Dan heb ik gedaan wat ik kon en wat me goed dunkte toch?



Overigens doe ik al concessies zoals ik eerder aangaf. Ik ga al een heel end in haar mee. Maar ik heb wel degelijk mijn grenzen.

Enn, ik heb haar rustig thuis uitgelegd wat mama van bepaalde kleding vindt, en wat je daar mee uit kunt stralen. Dat mama liever niet wil dat ze er te sexy bijloopt als jong grietje. Dat ze maar zo kort zo lekker jong is, en dat de kleren die zij nu leuk vindt, maar zo kort leuk zijn. Want nu is het Huis Anubis en morgen is het weer iets anders. Dat mama dat zo zonde van het geld vindt. Daarom gaan we gewoon niet meer naar bepaalde winkels, en laat ik haar kiezen uit bijv 2 jurken of 2 broeken, dan heeft ze toch nog het gevoel dat ze er een stem in heeft.



Overigens gingen we van de week naar een tweede hands winkel en daar heeft ze zich heerlijk mogen uitleven van mij. Allemaal bling bling. Voor thuis wel te verstaan.

Ik kijk trouwens, net als Iris, verder dan het hokje. Ik zie graag de mens achter het hokje. Maar dat doet niets af áán het hokje an sich. Door mijn werk verleden weet ik dat ik ontzettend goed door 1 deur kan met de zgn Tokkies. Niet met iedereen, want ik wil echt niet generaliseren, maar ik heb er iig een van de meest leuke tijden gekend. Volks, maar erg warm. In tegen stelling tot een aantal dorpsgenoten kenden zij veel minder groot doenerij. En dat beviel me wel.



Maar ik wil mezelf er niet mee associëren, omdat het toch om een totaal andere klasse gaat. Over het algemeen hebben we andere normen en waarden en dromen en verlangens en behoeftes. Dat gaat, op de langere termijn, toch botsen.



Ze zeggen toch niet voor niets: 2 geloven op 1 kussen, daar slaapt de duivel tussen?



Dat is net zoiets als down daten. Een arts die valt voor een auto monteur uit een simpel milieu zie je nu eenmaal zelden. En niet zonder reden. Uitzonderingen daargelaten. Mensen mingelen nu eenmaal het liefst en het makkelijkst binnen hun eigen kringen.

Hoi Saaar, leuk dat je er bent, en bij welke forum idioot hoor jij?

quote:Saaar schreef op 04 januari 2011 @ 12:35:

[...]





Ik hoor nergens bij. Behalve natuurlijk bij het groepje

Dat is niet 'nergens' he. Wel bij de les blijven.



Overigens blijf jij ook heel consequent. Zo lekker gewoon gebleven. Love it!!

quote:Maleficent schreef op 04 januari 2011 @ 12:39:

[...]





Hey pssssst: Je vergeet te vermelden dat je op de mailinglist staat van het Iris-alert.



Kan je wel een grapje van maken, maar in principe werkt het natuurlijk wel deels zo. Bashen is voor sommigen een vorm van therapie lijkt het wel.

Wij noemen dat hier leedvermaak, ramptoerisme, roddelen, en over de rug van een ander je eigen zekerheid oppoetsen.

Waar je al trots op bent!

Ook kijk eens aan, Liv is er ook. Hoe gezellig.



Dames blijven we ook on topic of komen jullie gewoon totaal nutteloze zinnen tussen door gooien als olie op het vuur?

Ik denk; ik vraag het maar even, dan weten we waar we aan toe zijn enzo.



Groetjes en kusjes

quote:calvijn1 schreef op 04 januari 2011 @ 12:42:

[...]





Omdat ze het eens zijn is het gelijk gekontlik/kontgelik(?) ?

Ja want wat u niet wilt dat u geschiedt dat doet u ook een ander niet.



Ik en Iris en Vik zijn een groepje en wij likken elkaar kontgaten, en jullie ook. Gezellig toch?