Kinderen
alle pijlers
Drama; kleding kopen met dochter, ze vindt niets mooi!
donderdag 23 december 2010 om 15:58
Drama in de stad! Ik was met een paar van mijn kinderen even naar de film en daarna shoppen. Hebben ze een hekel aan. Aan shoppen. Zeker nu. En ik kan ze geen ongelijk geven. Ik had even het gevoel de enige zwetende ouder in de stad te zijn, met veel te veel zware tassen om de armen. Zeurende en ontevreden kinderen in mijn kielzog. Ik was er even he-le-maal klaar mee. Ruzie in de stad. Op straat. Om kleding. Dochter lief vind mijn gekozen kleren voor haar lelijk. Ze vliegt altijd meteen op de fluor met glitter kleding af. Of de mini uitvoeringen van volwassen outfits. Alles wat zij in haar handen neemt, vind ik schreeuwend lelijk. Ze heeft een uitgesproken, nonsmaak, als je het mij vraagt. Ze valt voor echte aso-kleding, ordi-kleding. En ik wil best schipperen en haar een beetje meer haar gang laten gaan. Maar als ik haar zelf een outfit uit laat kiezen, dan is het echt zonder uitzondering altijd afschuwelijk. En daar wil ik mijn geld niet aan uitgeven. En zo wil ik mijn kinderen ook niet af leveren. Ze valt voor over de schouder truitjes met schreeuwerige opdrukken. Ze valt voor franjes, voor dingen als het huis anubis op een jurk, en kanten hemdjes. De C en A en de Bristol zijn favoriet, want iedereen uit haar school loopt daar in. Ik vind die 2 by far de meest afzichtelijke winkels die er maar zijn. Ik heb een hekel aan stripfiguren op een trui. Ik walg van kleding van de markt gemaakt van Lycra. Ik vind een meisje van 8 in een zwart nep leren legging met een zwart kanten opengewerkt jurkje en een hes van Anubis, met cowboy laarsjes en lakschoentjes met een hakje niet schattig. Die vind ik aso. Ik probeer haar uit te leggen dat kleding meer met je doet dan je alleen maar warm houden. Dat je jezelf er op een bepaalde manier mee profileert. Ik zeg niet dat het duur moet of van een of ander bekend merk. Ik hou niet van opdrukken, van vale kleurtjes, of pastels, ik hou niet van de kwaliteit van de C en A en de Skooter. Ik vind die kleding aso. Dat vind ík. Ik zeg niet dat de mensen die deze kleding dragen aso zíjn, maar ik hou er gewoon echt op geen enkele manier van. Als ik dan voor mezelf een zwart kanten jurkje voor de kerst pas is het van: jij mag wel en ik mag niet. Ik wil ook zulke kleding als jou. Ik draag altijd of iig vaak jurken en rokjes. Met hoge laarzen met hakken. Maar ik ben 35 en zij is 8. Ik ben die strijd zo zat. Nu heb ik accuut de helft van de gekochte kleding ter plekke geruild. Als madam het toch niet zou dragen, dan zou ik het wel eens eventjes terug brengen. Verwende snotneus. Drama natuurlijk. Bij de Didi uiteindelijk een compromis gesloten. Maar ik ben het ondertussen zo zat. De helft van de kleding die ik gekocht heb, kunnen linea recta marktplaats op. Of in de zak van Max. Ze is zo eigenzinnig. Ergens vind ik dat natuurlijk wel leuk, ik was en ben precies zo. Maar kom op: wij zijn echt geen types voor het soort kleding wat mijn dochter het liefste in haar kast zou zien. Ik ga voor kwaliteit en voor bepaalde kleuren. Ik koop vrijwel alles in de uitverkoop, dus heel veel geld ben ik er niet aan kwijt. Maar als ik kan kiezen tussen een Takko, Wibra of de Shooby bijvoorbeeld. Dan kies ik per direct voor die laatste. Misschien wel ietsjes duurder, maar dat kan ik missen en dat heb ik er graag voor over.
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
dinsdag 4 januari 2011 om 11:10
Er is overal sprake van groepjes. Hier op het viva forum, op je werk, binnen het gezin misschien zelfs wel. Wij mensen houden van groepjes en hokjes. Dat schept duidelijkheid. En overzicht. Dat vinden wij fijn.
Wat me nog te binnen schoot. Ik las hier, een dag of wat geleden, iets over dat er hier een paar mensen zijn die het écht niet boeit hoe ze eruit zien, hoe hun kinderen eruit zien, als het maar comfortabel en warm is. Dat ze niet langer als 5 minuten voor de spiegel staan, dat het ze echt niet boeit wat een ander daar van vindt, en dat ze nergens bij horen of willen horen en volkomen schijt hebben aan de meute.
Ik bedacht me dat ook dat een vorm van profilering is. Door uit te stralen dat het je niet boeit, geef je ook een bepaald beeld weer. Kom je misschien op die ander wel over als gedesinteresseerd, arrogant, nonchalant, what ever. Maar ook door net te doen alsof je totaal autonoom bent, behoor je in een hokje. We ontkomen er gewoon echt niet aan.
Overigens zegt het uiterlijk, de verzorging van dat uiterlijk dan vooral, alles voor mij, over iemands persoonlijkheid. Ik kan er bijna aan af lezen zelfs wat voor hobby's iemand heeft. Als ik iemand ontmoet die in mijn optiek randjes heeft, dan verteld me dat meteen een boel over de rest van het karakter van zo'n persoon.
Schiet maar!
Wat me nog te binnen schoot. Ik las hier, een dag of wat geleden, iets over dat er hier een paar mensen zijn die het écht niet boeit hoe ze eruit zien, hoe hun kinderen eruit zien, als het maar comfortabel en warm is. Dat ze niet langer als 5 minuten voor de spiegel staan, dat het ze echt niet boeit wat een ander daar van vindt, en dat ze nergens bij horen of willen horen en volkomen schijt hebben aan de meute.
Ik bedacht me dat ook dat een vorm van profilering is. Door uit te stralen dat het je niet boeit, geef je ook een bepaald beeld weer. Kom je misschien op die ander wel over als gedesinteresseerd, arrogant, nonchalant, what ever. Maar ook door net te doen alsof je totaal autonoom bent, behoor je in een hokje. We ontkomen er gewoon echt niet aan.
Overigens zegt het uiterlijk, de verzorging van dat uiterlijk dan vooral, alles voor mij, over iemands persoonlijkheid. Ik kan er bijna aan af lezen zelfs wat voor hobby's iemand heeft. Als ik iemand ontmoet die in mijn optiek randjes heeft, dan verteld me dat meteen een boel over de rest van het karakter van zo'n persoon.
Schiet maar!
dinsdag 4 januari 2011 om 11:12
quote:Fibonacci schreef op 04 januari 2011 @ 11:10:
Er is overal sprake van groepjes. Hier op het viva forum, op je werk, binnen het gezin misschien zelfs wel. Wij mensen houden van groepjes en hokjes. Dat schept duidelijkheid. En overzicht. Dat vinden wij fijn.
Wat me nog te binnen schoot. Ik las hier, een dag of wat geleden, iets over dat er hier een paar mensen zijn die het écht niet boeit hoe ze eruit zien, hoe hun kinderen eruit zien, als het maar comfortabel en warm is. Dat ze niet langer als 5 minuten voor de spiegel staan, dat het ze echt niet boeit wat een ander daar van vindt, en dat ze nergens bij horen of willen horen en volkomen schijt hebben aan de meute.
Ik bedacht me dat ook dat een vorm van profilering is. Door uit te stralen dat het je niet boeit, geef je ook een bepaald beeld weer. Kom je misschien op die ander wel over als gedesinteresseerd, arrogant, nonchalant, what ever. Maar ook door net te doen alsof je totaal autonoom bent, behoor je in een hokje. We ontkomen er gewoon echt niet aan.
Overigens zegt het uiterlijk, de verzorging van dat uiterlijk dan vooral, alles voor mij, over iemands persoonlijkheid. Ik kan er bijna aan af lezen zelfs wat voor hobby's iemand heeft. Als ik iemand ontmoet die in mijn optiek randjes heeft, dan verteld me dat meteen een boel over de rest van het karakter van zo'n persoon.
Schiet maar!En die horen dan vaak weer in het hokje 'alto' of 'kunstenaar' ofzo.
Er is overal sprake van groepjes. Hier op het viva forum, op je werk, binnen het gezin misschien zelfs wel. Wij mensen houden van groepjes en hokjes. Dat schept duidelijkheid. En overzicht. Dat vinden wij fijn.
Wat me nog te binnen schoot. Ik las hier, een dag of wat geleden, iets over dat er hier een paar mensen zijn die het écht niet boeit hoe ze eruit zien, hoe hun kinderen eruit zien, als het maar comfortabel en warm is. Dat ze niet langer als 5 minuten voor de spiegel staan, dat het ze echt niet boeit wat een ander daar van vindt, en dat ze nergens bij horen of willen horen en volkomen schijt hebben aan de meute.
Ik bedacht me dat ook dat een vorm van profilering is. Door uit te stralen dat het je niet boeit, geef je ook een bepaald beeld weer. Kom je misschien op die ander wel over als gedesinteresseerd, arrogant, nonchalant, what ever. Maar ook door net te doen alsof je totaal autonoom bent, behoor je in een hokje. We ontkomen er gewoon echt niet aan.
Overigens zegt het uiterlijk, de verzorging van dat uiterlijk dan vooral, alles voor mij, over iemands persoonlijkheid. Ik kan er bijna aan af lezen zelfs wat voor hobby's iemand heeft. Als ik iemand ontmoet die in mijn optiek randjes heeft, dan verteld me dat meteen een boel over de rest van het karakter van zo'n persoon.
Schiet maar!En die horen dan vaak weer in het hokje 'alto' of 'kunstenaar' ofzo.
dinsdag 4 januari 2011 om 11:14
Is dat zo, heeft iedereen daar wel eens last van?
Praat voor jezelf graag. Want ik erger me niet zo snel hoor. Ik verbaas me hooguit, maar ergeren is een heel groot woord. Ik ken jullie niet eens. Waarom zou ik het me zo persoonlijk laten raken allemaal? Het ís nml helemaal niet persoonlijk.
Dus adem gerust in, en daarna weer gerust uit. En alles zal goed komen. Beloofd!
Praat voor jezelf graag. Want ik erger me niet zo snel hoor. Ik verbaas me hooguit, maar ergeren is een heel groot woord. Ik ken jullie niet eens. Waarom zou ik het me zo persoonlijk laten raken allemaal? Het ís nml helemaal niet persoonlijk.
Dus adem gerust in, en daarna weer gerust uit. En alles zal goed komen. Beloofd!
dinsdag 4 januari 2011 om 11:14
quote:Fibonacci schreef op 04 januari 2011 @ 11:10:
Er is overal sprake van groepjes. Hier op het viva forum, op je werk, binnen het gezin misschien zelfs wel. Wij mensen houden van groepjes en hokjes. Dat schept duidelijkheid. En overzicht. Dat vinden wij fijn.
Wat me nog te binnen schoot. Ik las hier, een dag of wat geleden, iets over dat er hier een paar mensen zijn die het écht niet boeit hoe ze eruit zien, hoe hun kinderen eruit zien, als het maar comfortabel en warm is. Dat ze niet langer als 5 minuten voor de spiegel staan, dat het ze echt niet boeit wat een ander daar van vindt, en dat ze nergens bij horen of willen horen en volkomen schijt hebben aan de meute.
Ik bedacht me dat ook dat een vorm van profilering is. Door uit te stralen dat het je niet boeit, geef je ook een bepaald beeld weer. Kom je misschien op die ander wel over als gedesinteresseerd, arrogant, nonchalant, what ever. Maar ook door net te doen alsof je totaal autonoom bent, behoor je in een hokje. We ontkomen er gewoon echt niet aan.
Overigens zegt het uiterlijk, de verzorging van dat uiterlijk dan vooral, alles voor mij, over iemands persoonlijkheid. Ik kan er bijna aan af lezen zelfs wat voor hobby's iemand heeft. Als ik iemand ontmoet die in mijn optiek randjes heeft, dan verteld me dat meteen een boel over de rest van het karakter van zo'n persoon.
Schiet maar!Precies! Niets te schieten .
Er is overal sprake van groepjes. Hier op het viva forum, op je werk, binnen het gezin misschien zelfs wel. Wij mensen houden van groepjes en hokjes. Dat schept duidelijkheid. En overzicht. Dat vinden wij fijn.
Wat me nog te binnen schoot. Ik las hier, een dag of wat geleden, iets over dat er hier een paar mensen zijn die het écht niet boeit hoe ze eruit zien, hoe hun kinderen eruit zien, als het maar comfortabel en warm is. Dat ze niet langer als 5 minuten voor de spiegel staan, dat het ze echt niet boeit wat een ander daar van vindt, en dat ze nergens bij horen of willen horen en volkomen schijt hebben aan de meute.
Ik bedacht me dat ook dat een vorm van profilering is. Door uit te stralen dat het je niet boeit, geef je ook een bepaald beeld weer. Kom je misschien op die ander wel over als gedesinteresseerd, arrogant, nonchalant, what ever. Maar ook door net te doen alsof je totaal autonoom bent, behoor je in een hokje. We ontkomen er gewoon echt niet aan.
Overigens zegt het uiterlijk, de verzorging van dat uiterlijk dan vooral, alles voor mij, over iemands persoonlijkheid. Ik kan er bijna aan af lezen zelfs wat voor hobby's iemand heeft. Als ik iemand ontmoet die in mijn optiek randjes heeft, dan verteld me dat meteen een boel over de rest van het karakter van zo'n persoon.
Schiet maar!Precies! Niets te schieten .
dinsdag 4 januari 2011 om 11:19
quote:Fibonacci schreef op 04 januari 2011 @ 11:14:
Is dat zo, heeft iedereen daar wel eens last van?
Praat voor jezelf graag. Want ik erger me niet zo snel hoor. Ik verbaas me hooguit, maar ergeren is een heel groot woord. Ik ken jullie niet eens. Waarom zou ik het me zo persoonlijk laten raken allemaal? Het ís nml helemaal niet persoonlijk.
Dus adem gerust in, en daarna weer gerust uit. En alles zal goed komen. Beloofd!
Ja, dat vroeg ik me gisteren ook nog af. En heb jou ook oprecht de vraag gesteld waarom je zo geraakt werd toen ik een ervaring deelde. En toen kreeg ik te horen dat ik hypocriet was, niet met open vizier forumde, achterbaks en ga zo maar door.
Ik had niet echt de indruk dat jou dat niet raakte op dat moment.
Dus ik kom er nog even op terug, want ik lees nu dat je blijkbaar niks persoonlijk oppakt, waarom pak je mij dan wel persoonlijk terug?
Is dat zo, heeft iedereen daar wel eens last van?
Praat voor jezelf graag. Want ik erger me niet zo snel hoor. Ik verbaas me hooguit, maar ergeren is een heel groot woord. Ik ken jullie niet eens. Waarom zou ik het me zo persoonlijk laten raken allemaal? Het ís nml helemaal niet persoonlijk.
Dus adem gerust in, en daarna weer gerust uit. En alles zal goed komen. Beloofd!
Ja, dat vroeg ik me gisteren ook nog af. En heb jou ook oprecht de vraag gesteld waarom je zo geraakt werd toen ik een ervaring deelde. En toen kreeg ik te horen dat ik hypocriet was, niet met open vizier forumde, achterbaks en ga zo maar door.
Ik had niet echt de indruk dat jou dat niet raakte op dat moment.
Dus ik kom er nog even op terug, want ik lees nu dat je blijkbaar niks persoonlijk oppakt, waarom pak je mij dan wel persoonlijk terug?
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 4 januari 2011 om 11:25
quote:Maleficent schreef op 04 januari 2011 @ 11:19:
[...]
Ja, dat vroeg ik me gisteren ook nog af. En heb jou ook oprecht de vraag gesteld waarom je zo geraakt werd toen ik een ervaring deelde. En toen kreeg ik te horen dat ik hypocriet was, niet met open vizier forumde, achterbaks en ga zo maar door.
Ik had niet echt de indruk dat jou dat niet raakte op dat moment.
Dus ik kom er nog even op terug, want ik lees nu dat je blijkbaar niks persoonlijk oppakt, waarom pak je mij dan wel persoonlijk terug?
Tokkie to me?
Ik voel me allerminst aangesproken hoor. Die woorden die jij nu als voorbeeld gebruikt, kunnen nooit letterlijk uit mijn mond zijn gekomen. Maar oké ik wil er best op in gaan. Ik vind nml ook dat er door sommigen hier achterbaks wordt gedaan, als we het er toch over hebben. Maar dan wil dat op vrouw spelen nog niet meteen betekenen dat ik er niet van kan slapen. Dat is natuurlijk iets heel anders. En me serieus laten opfokken, zodat ik écht kwaad ben. Zover laat ik het helemaal niet komen. Ik weet echt het onderscheid tussen hier en mijn echte leven wel te maken. Alsjeblieft zeg.
Nog iets? Al dat geterughaal van vorige teksten, waar je al zin in hebt zeg.
[...]
Ja, dat vroeg ik me gisteren ook nog af. En heb jou ook oprecht de vraag gesteld waarom je zo geraakt werd toen ik een ervaring deelde. En toen kreeg ik te horen dat ik hypocriet was, niet met open vizier forumde, achterbaks en ga zo maar door.
Ik had niet echt de indruk dat jou dat niet raakte op dat moment.
Dus ik kom er nog even op terug, want ik lees nu dat je blijkbaar niks persoonlijk oppakt, waarom pak je mij dan wel persoonlijk terug?
Tokkie to me?
Ik voel me allerminst aangesproken hoor. Die woorden die jij nu als voorbeeld gebruikt, kunnen nooit letterlijk uit mijn mond zijn gekomen. Maar oké ik wil er best op in gaan. Ik vind nml ook dat er door sommigen hier achterbaks wordt gedaan, als we het er toch over hebben. Maar dan wil dat op vrouw spelen nog niet meteen betekenen dat ik er niet van kan slapen. Dat is natuurlijk iets heel anders. En me serieus laten opfokken, zodat ik écht kwaad ben. Zover laat ik het helemaal niet komen. Ik weet echt het onderscheid tussen hier en mijn echte leven wel te maken. Alsjeblieft zeg.
Nog iets? Al dat geterughaal van vorige teksten, waar je al zin in hebt zeg.
dinsdag 4 januari 2011 om 11:27
quote:Fibonacci schreef op 04 januari 2011 @ 11:26:
Star, laten we even terug gaan in de tijd. Vertel me, hoe was je jeugd? Had je een goed contact met je ouders? Eventuele broers, zussen?Jeugd was erg, vakanties in Frankrijk en dan SMAC en eierkoeken mee in het kratje achterin de eend. Pure Horror als je het mij vraagt. Mijn jongere broertje is een monster.
Star, laten we even terug gaan in de tijd. Vertel me, hoe was je jeugd? Had je een goed contact met je ouders? Eventuele broers, zussen?Jeugd was erg, vakanties in Frankrijk en dan SMAC en eierkoeken mee in het kratje achterin de eend. Pure Horror als je het mij vraagt. Mijn jongere broertje is een monster.
dinsdag 4 januari 2011 om 11:35
@ fibo: een mens zonder vooroordelen bestaat volgens mij inderdaad niet, maar ik doe persoonlijk wel mijn best om die vooroordelen mijn beeld van iemand niet te laten bepalen. Ik denk dat dat ook een mooi voorbeeld is voor je kinderen, om verder te kijken dan een uiterlijk dat anders is dan dat van jou. Afgaand op de opening van dit toppic (ik kan me dus vergissen) heb ik het idee dat je een heel duidelijk omlijnd (beperkt) idee hebt van 'correcte' kleding. Ik hoop alleen dat je de 'randjes' die je bij andere mensen ziet je er niet van laat weerhouden om ze te leren kennen. Dan zul je namelijk toch vaak verrast worden.
Zelf was ik in mijn tienertijd behoorlijk alternatief, met blauw haar, wijde broeken, belletjes aan mijn schoenen, heftige teksten op mijn t-shirts etc. Daarna heb ik ook een Gothic periode gehad. Me onderscheiden voelde toen fijn, omdat ik vond dat de 'correct' geklede mensen vaak een saaie eenheidsworst vormden. Bij deze kleren hoorden namelijk ook een 'correct' kapsel, dito hobby's en muziek. Ik voelde me juist aangetrokken tot mensen die individualistisch waren en kleding durfden dragen die niet iedereen mooi vond. Natuurlijk is dit een subcultuur op zichzelf en proberen alternatieve mensen vaak ook op elkaar te lijken, maar dat ontdekte ik later. Toen zag ik ook hoe ik mijn kennisenkring beperkte, want 'correcte' mensen namen nooit de moeite om me te leren kennen. Ik heb daarom mijn kledingstijl aangepast, al heb ik vast nog steeds een 'randje'.
Nu kom ik veel makkelijker in contact met allerlei 'types', maar is het eigenlijk niet triest dat dat voorheen niet zo was? Ik was toen even interessant en had het toen waarschijnlijk ook prima met 'correct' geklede mensen kunnen vinden, maar werd gezien als 'kutalto'.
Zelf was ik in mijn tienertijd behoorlijk alternatief, met blauw haar, wijde broeken, belletjes aan mijn schoenen, heftige teksten op mijn t-shirts etc. Daarna heb ik ook een Gothic periode gehad. Me onderscheiden voelde toen fijn, omdat ik vond dat de 'correct' geklede mensen vaak een saaie eenheidsworst vormden. Bij deze kleren hoorden namelijk ook een 'correct' kapsel, dito hobby's en muziek. Ik voelde me juist aangetrokken tot mensen die individualistisch waren en kleding durfden dragen die niet iedereen mooi vond. Natuurlijk is dit een subcultuur op zichzelf en proberen alternatieve mensen vaak ook op elkaar te lijken, maar dat ontdekte ik later. Toen zag ik ook hoe ik mijn kennisenkring beperkte, want 'correcte' mensen namen nooit de moeite om me te leren kennen. Ik heb daarom mijn kledingstijl aangepast, al heb ik vast nog steeds een 'randje'.
Nu kom ik veel makkelijker in contact met allerlei 'types', maar is het eigenlijk niet triest dat dat voorheen niet zo was? Ik was toen even interessant en had het toen waarschijnlijk ook prima met 'correct' geklede mensen kunnen vinden, maar werd gezien als 'kutalto'.
dinsdag 4 januari 2011 om 11:40
quote:Fibonacci schreef op 03 januari 2011 @ 10:42:
Overigens was de opmerking van Maleficent er eentje van het kaliber: doelbewust.
Als het zo ontzettend niet ter zake deed en ze er écht écht écht niets mee had bedoeld, had ze het niet moeten zeggen. Klaar.
Ik heb een hekel aan hypocrisie. Wees dan een vrouw en geef toe dat je een punt wilde maken op een heel misselijke manier. Daar kan ik dan nog veel meer mee.
Als het zomaar een loze kreet in de ruimte was, had je net zo goed kunnen zeggen dat het nu regent op de Antillen. Ook zo lekker niet boeiend. Snap je wel?
Ja, ik was tegen jou aan het praten.
Heb het er even bij gehaald. Omdat ik je gisteren al vertelde dat ik het niet tot jou had gericht (het was een reactie op Superstar, volgens mij) en je vroeg waarom het je raakte en daar kreeg ik geen reactie op.
Ik heb geen zin om alles er weer bij te halen van gisteren, maar ik vind je opmerking van daarnet toch hoogst opmerkelijk.
Overigens was de opmerking van Maleficent er eentje van het kaliber: doelbewust.
Als het zo ontzettend niet ter zake deed en ze er écht écht écht niets mee had bedoeld, had ze het niet moeten zeggen. Klaar.
Ik heb een hekel aan hypocrisie. Wees dan een vrouw en geef toe dat je een punt wilde maken op een heel misselijke manier. Daar kan ik dan nog veel meer mee.
Als het zomaar een loze kreet in de ruimte was, had je net zo goed kunnen zeggen dat het nu regent op de Antillen. Ook zo lekker niet boeiend. Snap je wel?
Ja, ik was tegen jou aan het praten.
Heb het er even bij gehaald. Omdat ik je gisteren al vertelde dat ik het niet tot jou had gericht (het was een reactie op Superstar, volgens mij) en je vroeg waarom het je raakte en daar kreeg ik geen reactie op.
Ik heb geen zin om alles er weer bij te halen van gisteren, maar ik vind je opmerking van daarnet toch hoogst opmerkelijk.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 4 januari 2011 om 11:46
Playing the Angel, ik was ook alto, goth, punk, what ever. Ik weet alles van hokjes, levensstijlen, visies, typetjes, muziek en haar volgelingen, afzetten, recalcitrantie, buitenbeentjes, opvallen, of juist niet af.
Ik ben ook jong geweest. Maar kom uit een heel ander nest qua aandacht en interesse.
Desalniettemin wil ik zo'n fase niet toejuichen als één van mijn kinderen pas 8 is. Kijk creativiteit en jezelf ontwikkelen/uitvinden kan ik alleen maar toejuichen, ik heb ook pubers in huis die het met tijd en wijl erg bont kunnen maken. Maar een kind van 8 heeft gewoon nog een stuk minder te willen op kleding keuze gebied. Ze mag wel uitkiezen wat ze aan wil van wat er in de kast hangt. Daar doe ik nog echt niet zo heel moeilijk over. En over het algemeen gaat dat heel prima met wat bijsturen hier en daar. Maar als zij in winkels stee vast naar de rekken blingbling rent en een drama er van maakt als ik niet in die fratsen mee ga. Dan is het einde oefening, dan gaan we gewoon weer naar huis. Toedeldokie. Ik ben niet alleen een flappentapper, ik ben ook haar moeder, waarnaar gewoon op die leeftijd, wordt geluisterd. Klaar. Ik wil haar best tegemoet komen en de dingen uit leggen zo als ík ze zie. Maar daarmee houdt het dan ook wel op voorlopig. Maar leuk is anders uiteraard.
Ik ben overigens nooit gezien als kut alto. Althans niet voor zover ik me ervan bewust was. Ik zat bij de schoolkrant en kraakte alle docenten legaal af, en ik zat in de school band en brak daar de tent ook nog eens af. Ik werd alom geaccepteerd, maar ik begaf me dan ook in een groepje vol freaks, daar had men ontzag voor, hahaha.
Ohja Star, meid ik kom er aan hoor!! Niet weggaan!
Ik ben ook jong geweest. Maar kom uit een heel ander nest qua aandacht en interesse.
Desalniettemin wil ik zo'n fase niet toejuichen als één van mijn kinderen pas 8 is. Kijk creativiteit en jezelf ontwikkelen/uitvinden kan ik alleen maar toejuichen, ik heb ook pubers in huis die het met tijd en wijl erg bont kunnen maken. Maar een kind van 8 heeft gewoon nog een stuk minder te willen op kleding keuze gebied. Ze mag wel uitkiezen wat ze aan wil van wat er in de kast hangt. Daar doe ik nog echt niet zo heel moeilijk over. En over het algemeen gaat dat heel prima met wat bijsturen hier en daar. Maar als zij in winkels stee vast naar de rekken blingbling rent en een drama er van maakt als ik niet in die fratsen mee ga. Dan is het einde oefening, dan gaan we gewoon weer naar huis. Toedeldokie. Ik ben niet alleen een flappentapper, ik ben ook haar moeder, waarnaar gewoon op die leeftijd, wordt geluisterd. Klaar. Ik wil haar best tegemoet komen en de dingen uit leggen zo als ík ze zie. Maar daarmee houdt het dan ook wel op voorlopig. Maar leuk is anders uiteraard.
Ik ben overigens nooit gezien als kut alto. Althans niet voor zover ik me ervan bewust was. Ik zat bij de schoolkrant en kraakte alle docenten legaal af, en ik zat in de school band en brak daar de tent ook nog eens af. Ik werd alom geaccepteerd, maar ik begaf me dan ook in een groepje vol freaks, daar had men ontzag voor, hahaha.
Ohja Star, meid ik kom er aan hoor!! Niet weggaan!
dinsdag 4 januari 2011 om 11:47
quote:vikki schreef op 04 januari 2011 @ 11:41:
[...]
Nee, ik zeg dat je simpel overkomt. Weet niet (en wil ook echt niet weten) of je dat ook echt bent. Ik vind alleen al dit: altijd nogal simpel overkomen...... jammer dan.
[...]
Nee, ik zeg dat je simpel overkomt. Weet niet (en wil ook echt niet weten) of je dat ook echt bent. Ik vind alleen al dit: altijd nogal simpel overkomen...... jammer dan.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 4 januari 2011 om 11:48
quote:Star schreef op 04 januari 2011 @ 11:27:
[...]
Jeugd was erg, vakanties in Frankrijk en dan SMAC en eierkoeken mee in het kratje achterin de eend. Pure Horror als je het mij vraagt. Mijn jongere broertje is een monster.
Ach nee, is je moeder vreemd geweest in Frankijk, of was het de SMAC in combinatie met bedorven eierkoeken. Ik zal het er toch eens met je moeder over hebben, want dit klinkt echt níet góed!
Kom hier jij, even een warme virtuele knuffel voor jou, omdat je het zo verdiend hebt.
[...]
Jeugd was erg, vakanties in Frankrijk en dan SMAC en eierkoeken mee in het kratje achterin de eend. Pure Horror als je het mij vraagt. Mijn jongere broertje is een monster.
Ach nee, is je moeder vreemd geweest in Frankijk, of was het de SMAC in combinatie met bedorven eierkoeken. Ik zal het er toch eens met je moeder over hebben, want dit klinkt echt níet góed!
Kom hier jij, even een warme virtuele knuffel voor jou, omdat je het zo verdiend hebt.
dinsdag 4 januari 2011 om 11:53
@ Fibo, inprincipe heb je natuurlijk gelijk, jij betaald dus jij bepaald.. maar de wensen van een 8-jarige en die van jou zijn natuurlijk heel anders. Als 8-jarige meisjes van bling houden en van hun lievelingsserie op hun shirt, moet je er dan een principe kwestie van maken om dan tegen te houden? Is het zo belangrijk dat ze aandoet wat jij geschikt vindt? Over smaak valt natuurlijk niet te twisten, je kunt haar uitleggen wat jij vindt, maar daarmee verander je haar voorkeur niet.. Je moet het natuurlijk helemaal zelf weten, maar ik zou zelf een middenweg proberen te vinden. Dat ze met winkelen 1 of 2 shirts mag kiezen die jij niets vindt, maar dan ook niet meer mag zeuren?
dinsdag 4 januari 2011 om 11:54
quote:PlayingTheAngel schreef op 04 januari 2011 @ 11:35:
@ fibo: een mens zonder vooroordelen bestaat volgens mij inderdaad niet, maar ik doe persoonlijk wel mijn best om die vooroordelen mijn beeld van iemand niet te laten bepalen. Ik denk dat dat ook een mooi voorbeeld is voor je kinderen, om verder te kijken dan een uiterlijk dat anders is dan dat van jou. Afgaand op de opening van dit toppic (ik kan me dus vergissen) heb ik het idee dat je een heel duidelijk omlijnd (beperkt) idee hebt van 'correcte' kleding. Ik hoop alleen dat je de 'randjes' die je bij andere mensen ziet je er niet van laat weerhouden om ze te leren kennen. Dan zul je namelijk toch vaak verrast worden.
Zelf was ik in mijn tienertijd behoorlijk alternatief, met blauw haar, wijde broeken, belletjes aan mijn schoenen, heftige teksten op mijn t-shirts etc. Daarna heb ik ook een Gothic periode gehad. Me onderscheiden voelde toen fijn, omdat ik vond dat de 'correct' geklede mensen vaak een saaie eenheidsworst vormden. Bij deze kleren hoorden namelijk ook een 'correct' kapsel, dito hobby's en muziek. Ik voelde me juist aangetrokken tot mensen die individualistisch waren en kleding durfden dragen die niet iedereen mooi vond. Natuurlijk is dit een subcultuur op zichzelf en proberen alternatieve mensen vaak ook op elkaar te lijken, maar dat ontdekte ik later. Toen zag ik ook hoe ik mijn kennisenkring beperkte, want 'correcte' mensen namen nooit de moeite om me te leren kennen. Ik heb daarom mijn kledingstijl aangepast, al heb ik vast nog steeds een 'randje'.
Nu kom ik veel makkelijker in contact met allerlei 'types', maar is het eigenlijk niet triest dat dat voorheen niet zo was? Ik was toen even interessant en had het toen waarschijnlijk ook prima met 'correct' geklede mensen kunnen vinden, maar werd gezien als 'kutalto'.
Ik vind dit een interessante invalshoek en zo zie ik het: ik denk dat mensen meestal zeer beperkt zijn in hun denkbeelden en hun open visie. Ze zijn geintimideerd of bang voor iets totaal anders en daarom wijzen ze het af. Zo is de wereld duidelijk en overzichtelijk.
Pas als ze door omstandigheden met een ander zeer afwijkend hokje in aanraking komen leren ze de individuele mens kennen en zijn of haar karakter. Dat kan meevallen en dan zijn ze verbaasd of dat kan tegenvallen en dan zijn ze gerustgesteld.
Uiteraard zijn er mensen die het leuk vinden om andere hokjes te leren kennen, omdat ze nieuwsgierig en open van aard zijn en die gaan zonder problemen dwars door alle hokjes heen.
Zelf ben ik niet gelijk happig bij bijv. Tokkies, Goths of Punkers, maar omdat mijn ervaring is dat interessante en leuke mensen overal te vinden zijn én omdat ik nieuwsgierig ben kijk ik dan verder dan het uiterlijk en het hokje.
@ fibo: een mens zonder vooroordelen bestaat volgens mij inderdaad niet, maar ik doe persoonlijk wel mijn best om die vooroordelen mijn beeld van iemand niet te laten bepalen. Ik denk dat dat ook een mooi voorbeeld is voor je kinderen, om verder te kijken dan een uiterlijk dat anders is dan dat van jou. Afgaand op de opening van dit toppic (ik kan me dus vergissen) heb ik het idee dat je een heel duidelijk omlijnd (beperkt) idee hebt van 'correcte' kleding. Ik hoop alleen dat je de 'randjes' die je bij andere mensen ziet je er niet van laat weerhouden om ze te leren kennen. Dan zul je namelijk toch vaak verrast worden.
Zelf was ik in mijn tienertijd behoorlijk alternatief, met blauw haar, wijde broeken, belletjes aan mijn schoenen, heftige teksten op mijn t-shirts etc. Daarna heb ik ook een Gothic periode gehad. Me onderscheiden voelde toen fijn, omdat ik vond dat de 'correct' geklede mensen vaak een saaie eenheidsworst vormden. Bij deze kleren hoorden namelijk ook een 'correct' kapsel, dito hobby's en muziek. Ik voelde me juist aangetrokken tot mensen die individualistisch waren en kleding durfden dragen die niet iedereen mooi vond. Natuurlijk is dit een subcultuur op zichzelf en proberen alternatieve mensen vaak ook op elkaar te lijken, maar dat ontdekte ik later. Toen zag ik ook hoe ik mijn kennisenkring beperkte, want 'correcte' mensen namen nooit de moeite om me te leren kennen. Ik heb daarom mijn kledingstijl aangepast, al heb ik vast nog steeds een 'randje'.
Nu kom ik veel makkelijker in contact met allerlei 'types', maar is het eigenlijk niet triest dat dat voorheen niet zo was? Ik was toen even interessant en had het toen waarschijnlijk ook prima met 'correct' geklede mensen kunnen vinden, maar werd gezien als 'kutalto'.
Ik vind dit een interessante invalshoek en zo zie ik het: ik denk dat mensen meestal zeer beperkt zijn in hun denkbeelden en hun open visie. Ze zijn geintimideerd of bang voor iets totaal anders en daarom wijzen ze het af. Zo is de wereld duidelijk en overzichtelijk.
Pas als ze door omstandigheden met een ander zeer afwijkend hokje in aanraking komen leren ze de individuele mens kennen en zijn of haar karakter. Dat kan meevallen en dan zijn ze verbaasd of dat kan tegenvallen en dan zijn ze gerustgesteld.
Uiteraard zijn er mensen die het leuk vinden om andere hokjes te leren kennen, omdat ze nieuwsgierig en open van aard zijn en die gaan zonder problemen dwars door alle hokjes heen.
Zelf ben ik niet gelijk happig bij bijv. Tokkies, Goths of Punkers, maar omdat mijn ervaring is dat interessante en leuke mensen overal te vinden zijn én omdat ik nieuwsgierig ben kijk ik dan verder dan het uiterlijk en het hokje.
