Seks
alle pijlers
minnaar deel 13
zondag 26 september 2010 om 21:24
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
zaterdag 8 januari 2011 om 21:50
quote:lisannez schreef op 08 januari 2011 @ 12:39:
Angel, Sterkte maar weer meid.
Verder geniet ik van de contacten met mijn minnaar. Veel gevoelens voor hem en ik probeer daar van te genieten zonder al teveel beren en leeuwen te zien.
Thanks lisannez.
Heerlijk dat je zo geniet van je minnaar.
Hoe staat nmr1 hier nu tegen over vergeleken met b.v een half jaartje terug?
Angel, Sterkte maar weer meid.
Verder geniet ik van de contacten met mijn minnaar. Veel gevoelens voor hem en ik probeer daar van te genieten zonder al teveel beren en leeuwen te zien.
Thanks lisannez.
Heerlijk dat je zo geniet van je minnaar.
Hoe staat nmr1 hier nu tegen over vergeleken met b.v een half jaartje terug?
zondag 9 januari 2011 om 11:14
sms van sv...gister hele dag niets van hem gehoord..gisteravond laat een berichtje...hij had een nieuwe telefoon en nog niet met wachtwoord beveiligd..nu heeft zn vriendin smsjes van mij gelezen..crisis dus..oeps...
Verder geen contact gehad..durf niet te smsen maar wil hem zo graag spreken en weten hoe het met hem gaat...
Is dit het einde?...
Verder geen contact gehad..durf niet te smsen maar wil hem zo graag spreken en weten hoe het met hem gaat...
Is dit het einde?...
zondag 9 januari 2011 om 11:35
@netstokstaartje
Of het einde is?
Ik zou er niet te lang bij stil staan.
Dat heeft geen zin.
Ik zou geen contact zoeken. Om het hem niet nog moeilijker te maken.
Stel dat jou man smsjes in jou telefoon had gevonden? Ik kan mij voorstellen dat hij nu zijn handen vol heeft aan zijn vriendin.
Ik kan mij heel goed indenken dat zij nu erg verdrietig is en zich verraden voelt...
Ze zal erg veel pijn hebben...
Er gaan wellicht een hoop emoties nu door hun beiden heen.
Als het mijn minnaar was overkomen, zou ik mij, meer dan ooit! gedragen als een nr2.
En daarom een heleboel stappen terug doen...
Of het einde is?
Ik zou er niet te lang bij stil staan.
Dat heeft geen zin.
Ik zou geen contact zoeken. Om het hem niet nog moeilijker te maken.
Stel dat jou man smsjes in jou telefoon had gevonden? Ik kan mij voorstellen dat hij nu zijn handen vol heeft aan zijn vriendin.
Ik kan mij heel goed indenken dat zij nu erg verdrietig is en zich verraden voelt...
Ze zal erg veel pijn hebben...
Er gaan wellicht een hoop emoties nu door hun beiden heen.
Als het mijn minnaar was overkomen, zou ik mij, meer dan ooit! gedragen als een nr2.
En daarom een heleboel stappen terug doen...
zondag 9 januari 2011 om 11:41
@ Angel, het lijkt dat we er weer een aardige modus in gevonden hebben. Manlief heeft het er met vlagen heel moeilijk mee maar we zitten nu al weer een tijdje in een goede flow.
Laatst ben ik een nacht bij minnaar geweest en dat was goed te handelen voor nr.1. Blijven praten blijft belangrijk maar valt niet altijd mee voor hem. We hebben hulp van een therapeut en dat is heel fijn.
Laatst ben ik een nacht bij minnaar geweest en dat was goed te handelen voor nr.1. Blijven praten blijft belangrijk maar valt niet altijd mee voor hem. We hebben hulp van een therapeut en dat is heel fijn.
zondag 9 januari 2011 om 11:42
zondag 9 januari 2011 om 14:07
@Rooss: knap hoe jij zoveel emoties voelt voor man & minnaar en toch een zekere nuchterheid daarin kan houden. Dat is de enige manier waarop het echt vrij en bevredigend/toevoeging is, denk ik.
In andere gevallen kleeft aan het minnaarschap zoveel angstigs (angst voor de gevoelens voor nr 1 kwijt te raken, angst om teveel te voelen, om niet genoeg aandacht/tijd te hebben samen, dat het (een keer) overgaat, betrapt te worden, dat de 1 minder voelt dan de ander, enz) en schaduwzijdes aan. Dat is niet makkelijk om mee te leven, lijkt me. Dan kan het toevoegen, maar ook onderuit halen.
Het moeilijke is dat je vaak emoties moeilijk of niet kan duiden. Wanneer spreekt je hart en wanneer je lichaam/ behoefte? Juist verliefdheid gaat ook samen met stress en onzekerheid, en die pieken en dalen met een minnaar kan daar heel erg op lijken. Gevoelens liegen niet, zou je zeggen, maar er zijn talloze voorbeelden van "wensdenken" te vinden: blijkt het achteraf meer projecties van hoop/verwachting/eigen invulling over diegene te zijn geweest dan werkelijk soulmate en geschikt als (levens)partner.
En ook moeilijk vind ik het volgende: ooit is je relatie met nr 1 begonnen met verliefdheid. Dus de woorden "tis maar een verliefdheidje, gaat wel weer over, of dan stop ik ermee" zijn/worden in dat licht gezien soms juist een signaal dat een minnaar misschien toch relatiemateriaal is. Gevaar is dan juist dat je een keuze hebt gemaakt ooit voor nr 1, en een commitment hebt, maar daaraan gaat twijfelen. Zeker (zoals Rooss al zegt) vanwege de hevigheid in gevoelens voor de nieuwe verliefdheid + seksuele aantrekking, die bij nr 1 vaak allang genormaliseerd is.
Voor de 1 wil het dus zeggen: dit is gelijkwaardig aan wat ik toen voor nr 1 voelde, alleen die was eerder, misschien groeit dit ook wel uit tot is De Ware, voor nu, voor deze periode in je leven, waarom zou een eerdere keuze moeten winnen als ik nu zoveel voel/soulmate heb gevonden, terwijl je altijd dacht dat je nr 1 dat was? Voor de ander is het duidelijker: nr 1 is en blijft nr 1, toen voor gekozen en sta ik nog steeds achter, en zo zal het ooit ook gaan met een nieuwe nr 1, dat dat houden van wordt en de intensiteit zal verminderen, het gras is niet groener, alleen nieuwer.
Het blijft gewoon vaak heel moeilijk te weten en duiden wat je gelukkiger zal maken in de toekomst en of je wel moet kiezen. Ik blijf denken dat liefde vaak best te delen zal zijn en delen is niet altijd dat je voor iedereen minder hebt. Denk dat je dat kan vermenigvuldigen, zoals bij een 2e, 3e kind, dat neemt ook niet de liefde weg voor het 1e kind. Ik denk dat we massaal geleerd hebben te denken in beperkingen (keuze moeten maken, prioriteiten stellen, of dit of dat, ipv denken in overvloed. En als jij wel zo kan denken, kan je partner dat misschien nog niet. Het hoeft niet van de liefde voor nr 1 af te gaan, tenminste niet in alle gevallen, denk ik. Zoals Rooss, HvJ, Lisannez, Toy e.v.a..
Als je gaat denken in keuzes, ga je ook vergelijken, focussen op wat je mist bij de een of de ander, terwijl je soms juist minnaar aanvult wat je "mist" in de relatie met nr 1 en andersom. Het completeert dan en zal je bij welke keuze ook weer eea missen. Ik blijf erbij dat in sommige gevallen het "en-en" een compleet plaatje oplevert. En of dat zo fout is? Ik blijf denken dat de opvatting dat dat "fout" is en je "iemand (nr 1) dat "aandoen" not done is, voortkomt uit dat sprookje van "ze leefden nog lang en gelukkig".
En de keuze maken is naar mijn idee noodzakelijker en afhankelijker van (naarmate) of je relatie met nr 1 niet goed (meer) is, niet van de minnaar. Als nr 1 een belemmering tot ontwikkeling en groei wordt (op welk gebied ook) is dat meer reden voor ermee breken dan een toevoeging van gevoelens in een verder lekker lopende nr 1 -relatie/ leventje. We worden ook opgefokt (door omgeving/maatschappij e.d.) om te denken in keuzes: je bent meer waard dan dat, iemand moet 100% voor je gaan, en jij voor diegene, enz. Dat is natuurlijk ideaal, maar of het haalbaar en realistisch is voor je geluk op lange termijn, ik ben daar nog niet uit.
Is "tevreden zijn met wat je hebt" de maatstaf (zoals vorige generaties)? Of mag je "overvloed-denken"? (wat kennelijk kan, als je nr 1 dat ook kan)? Ik denk dat keuzes maken moeilijker wordt als je echt veel moet opgeven (een goede, stabiele nr 1- relatie, waar je bijv alleen de pieken en dalen (heftigheid vd gevoelens) mist..
(te lange post, zet ik zo op slapende lust)..
In andere gevallen kleeft aan het minnaarschap zoveel angstigs (angst voor de gevoelens voor nr 1 kwijt te raken, angst om teveel te voelen, om niet genoeg aandacht/tijd te hebben samen, dat het (een keer) overgaat, betrapt te worden, dat de 1 minder voelt dan de ander, enz) en schaduwzijdes aan. Dat is niet makkelijk om mee te leven, lijkt me. Dan kan het toevoegen, maar ook onderuit halen.
Het moeilijke is dat je vaak emoties moeilijk of niet kan duiden. Wanneer spreekt je hart en wanneer je lichaam/ behoefte? Juist verliefdheid gaat ook samen met stress en onzekerheid, en die pieken en dalen met een minnaar kan daar heel erg op lijken. Gevoelens liegen niet, zou je zeggen, maar er zijn talloze voorbeelden van "wensdenken" te vinden: blijkt het achteraf meer projecties van hoop/verwachting/eigen invulling over diegene te zijn geweest dan werkelijk soulmate en geschikt als (levens)partner.
En ook moeilijk vind ik het volgende: ooit is je relatie met nr 1 begonnen met verliefdheid. Dus de woorden "tis maar een verliefdheidje, gaat wel weer over, of dan stop ik ermee" zijn/worden in dat licht gezien soms juist een signaal dat een minnaar misschien toch relatiemateriaal is. Gevaar is dan juist dat je een keuze hebt gemaakt ooit voor nr 1, en een commitment hebt, maar daaraan gaat twijfelen. Zeker (zoals Rooss al zegt) vanwege de hevigheid in gevoelens voor de nieuwe verliefdheid + seksuele aantrekking, die bij nr 1 vaak allang genormaliseerd is.
Voor de 1 wil het dus zeggen: dit is gelijkwaardig aan wat ik toen voor nr 1 voelde, alleen die was eerder, misschien groeit dit ook wel uit tot is De Ware, voor nu, voor deze periode in je leven, waarom zou een eerdere keuze moeten winnen als ik nu zoveel voel/soulmate heb gevonden, terwijl je altijd dacht dat je nr 1 dat was? Voor de ander is het duidelijker: nr 1 is en blijft nr 1, toen voor gekozen en sta ik nog steeds achter, en zo zal het ooit ook gaan met een nieuwe nr 1, dat dat houden van wordt en de intensiteit zal verminderen, het gras is niet groener, alleen nieuwer.
Het blijft gewoon vaak heel moeilijk te weten en duiden wat je gelukkiger zal maken in de toekomst en of je wel moet kiezen. Ik blijf denken dat liefde vaak best te delen zal zijn en delen is niet altijd dat je voor iedereen minder hebt. Denk dat je dat kan vermenigvuldigen, zoals bij een 2e, 3e kind, dat neemt ook niet de liefde weg voor het 1e kind. Ik denk dat we massaal geleerd hebben te denken in beperkingen (keuze moeten maken, prioriteiten stellen, of dit of dat, ipv denken in overvloed. En als jij wel zo kan denken, kan je partner dat misschien nog niet. Het hoeft niet van de liefde voor nr 1 af te gaan, tenminste niet in alle gevallen, denk ik. Zoals Rooss, HvJ, Lisannez, Toy e.v.a..
Als je gaat denken in keuzes, ga je ook vergelijken, focussen op wat je mist bij de een of de ander, terwijl je soms juist minnaar aanvult wat je "mist" in de relatie met nr 1 en andersom. Het completeert dan en zal je bij welke keuze ook weer eea missen. Ik blijf erbij dat in sommige gevallen het "en-en" een compleet plaatje oplevert. En of dat zo fout is? Ik blijf denken dat de opvatting dat dat "fout" is en je "iemand (nr 1) dat "aandoen" not done is, voortkomt uit dat sprookje van "ze leefden nog lang en gelukkig".
En de keuze maken is naar mijn idee noodzakelijker en afhankelijker van (naarmate) of je relatie met nr 1 niet goed (meer) is, niet van de minnaar. Als nr 1 een belemmering tot ontwikkeling en groei wordt (op welk gebied ook) is dat meer reden voor ermee breken dan een toevoeging van gevoelens in een verder lekker lopende nr 1 -relatie/ leventje. We worden ook opgefokt (door omgeving/maatschappij e.d.) om te denken in keuzes: je bent meer waard dan dat, iemand moet 100% voor je gaan, en jij voor diegene, enz. Dat is natuurlijk ideaal, maar of het haalbaar en realistisch is voor je geluk op lange termijn, ik ben daar nog niet uit.
Is "tevreden zijn met wat je hebt" de maatstaf (zoals vorige generaties)? Of mag je "overvloed-denken"? (wat kennelijk kan, als je nr 1 dat ook kan)? Ik denk dat keuzes maken moeilijker wordt als je echt veel moet opgeven (een goede, stabiele nr 1- relatie, waar je bijv alleen de pieken en dalen (heftigheid vd gevoelens) mist..
(te lange post, zet ik zo op slapende lust)..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 9 januari 2011 om 17:04
@Netstokstaartje: ik was ff vergeten te reageren op jou. Wat een toestand bij je sv!! De nachtmerrie van elke minnaarrelatie, jeetje!
Denk dat ie ff geen moment krijgt om contact met je op te kunnen nemen nu, ook niet per mail. Zeker niet in het weekend, tis al een wonder dat ie dit ff kon melden aan je. En de hele lading thuis over zich heen krijgt momenteel, geen lolletje lijkt me..
Tis ook een shitmanier om er zo achter te komen voor haar (en ook denk ik dat het meestal op die manier uitkomt..). Lijkt me voor jou ook redelijk pijnlijk dat zij die (intieme??) smsen gelezen heeft. Ik heb ook contact met een psv, maar nooit in het weekend en niet per sms (heb zijn 06 wel, maar gebruik ik niet). Dat vind ik best moeilijk, maar je ziet hoe link het blijft voor de thuissituatie.
Zelf zou ik door zoiets beide kanten van de medaille (vreemdgaan) meemaken/"aandoen", blijft raar dat ik kennelijk daartoe evt in staat ben. Grens wat ik niet wil dat mij geschiedt wil ik niet overschrijden, maar als het pure seks is zonder bedoeling iemand bij gezin/partner weg te halen (en dat is niet aan de orde in dit geval) heb ik daar toch minder moeite mee.
Blijft een dubbel iets, vooral omdat ik me meer dan kan inleven in beide kanten.. ik ben in de loop vd jaren wel richting het idee gegroeid, dat je in allerlei opzichten wel en niet kan en mag passen bij je geliefde (nr 1) en die dingen toch "mag" ervaren, zonder dat dat afbreuk hoeft te doen aan het houden van/commitment naar je nr 1. Tenminste onder omstandigheden zeker (ik liet zelf destijds eea liggen op seksueel gebied en kan ex dat echt niet kwalijk nemen dat ie dat met een ander beleefde uiteindelijk).. er ligt dus ook een verantwoordelijkheid bij de nrs 1 om ook dat goed te houden in hun relatie, vind ik persoonlijk.
Denk dat ie ff geen moment krijgt om contact met je op te kunnen nemen nu, ook niet per mail. Zeker niet in het weekend, tis al een wonder dat ie dit ff kon melden aan je. En de hele lading thuis over zich heen krijgt momenteel, geen lolletje lijkt me..
Tis ook een shitmanier om er zo achter te komen voor haar (en ook denk ik dat het meestal op die manier uitkomt..). Lijkt me voor jou ook redelijk pijnlijk dat zij die (intieme??) smsen gelezen heeft. Ik heb ook contact met een psv, maar nooit in het weekend en niet per sms (heb zijn 06 wel, maar gebruik ik niet). Dat vind ik best moeilijk, maar je ziet hoe link het blijft voor de thuissituatie.
Zelf zou ik door zoiets beide kanten van de medaille (vreemdgaan) meemaken/"aandoen", blijft raar dat ik kennelijk daartoe evt in staat ben. Grens wat ik niet wil dat mij geschiedt wil ik niet overschrijden, maar als het pure seks is zonder bedoeling iemand bij gezin/partner weg te halen (en dat is niet aan de orde in dit geval) heb ik daar toch minder moeite mee.
Blijft een dubbel iets, vooral omdat ik me meer dan kan inleven in beide kanten.. ik ben in de loop vd jaren wel richting het idee gegroeid, dat je in allerlei opzichten wel en niet kan en mag passen bij je geliefde (nr 1) en die dingen toch "mag" ervaren, zonder dat dat afbreuk hoeft te doen aan het houden van/commitment naar je nr 1. Tenminste onder omstandigheden zeker (ik liet zelf destijds eea liggen op seksueel gebied en kan ex dat echt niet kwalijk nemen dat ie dat met een ander beleefde uiteindelijk).. er ligt dus ook een verantwoordelijkheid bij de nrs 1 om ook dat goed te houden in hun relatie, vind ik persoonlijk.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 9 januari 2011 om 19:02
heb ff vluchtig gescreend in de tekst van Suzy, en herken me wel in het gegeven dat je echt onafhankelijk van je minnaar (en alle bijbehorende gevoelens) moet kunnen kijken naar je eigen relatie. Een aantal 'minnaar nrx' topics geleden hebben we het er ook over gehad: de katalysator van oppertopicer Haddock staat me nog vers in het geheugen. Mijn minnaar begon als sc, en heb ik als teken aan de wand kunnen zien, maar niet als oorzaak. Tussen exnr1 en mij zat het niet goed, maar daar kwam ik later pas achter. Daarvoor kon ik goed voor mezelf verkopen dat ik het los van elkaar kon zien. Maar in retrospectief is minnaar vooraleerst dus een teken aan de wand geweest, en verder katalysator in het niet goed voelen van de relatie met exnr1.
Ten tijde van de breuk tussen exnr1 en mij heb ik het totaal uit elkaar kunnen (moeten!) trekken, en dat was goed, noodzakelijk zelfs.
Ten tijde van de breuk tussen exnr1 en mij heb ik het totaal uit elkaar kunnen (moeten!) trekken, en dat was goed, noodzakelijk zelfs.
zondag 9 januari 2011 om 19:03
quote:lisannez schreef op 09 januari 2011 @ 11:41:
@ Angel, het lijkt dat we er weer een aardige modus in gevonden hebben. Manlief heeft het er met vlagen heel moeilijk mee maar we zitten nu al weer een tijdje in een goede flow.
Laatst ben ik een nacht bij minnaar geweest en dat was goed te handelen voor nr.1. Blijven praten blijft belangrijk maar valt niet altijd mee voor hem. We hebben hulp van een therapeut en dat is heel fijn.
Klinkt goed Lisannez,ik hoop dat die flow lekker blijf en dat het contact tussen jou en nmr1 in een stijgende lijn blijf.
Ondertussen ook blijven genieten van je minnaar.
Ik hoop ook ooit zover te komen met Engelman zoals jij nu met nmr1 bent.
Sucses!
@ Angel, het lijkt dat we er weer een aardige modus in gevonden hebben. Manlief heeft het er met vlagen heel moeilijk mee maar we zitten nu al weer een tijdje in een goede flow.
Laatst ben ik een nacht bij minnaar geweest en dat was goed te handelen voor nr.1. Blijven praten blijft belangrijk maar valt niet altijd mee voor hem. We hebben hulp van een therapeut en dat is heel fijn.
Klinkt goed Lisannez,ik hoop dat die flow lekker blijf en dat het contact tussen jou en nmr1 in een stijgende lijn blijf.
Ondertussen ook blijven genieten van je minnaar.
Ik hoop ook ooit zover te komen met Engelman zoals jij nu met nmr1 bent.
Sucses!
zondag 9 januari 2011 om 19:33
@Bkster: in die zin is jouw sv/minnaar een eyeopener geweest voor je. En staat verder idd los van jouw breuk met nr 1. Beter zo, een sv was bij jou duidelijk niet de oorzaak. Ik hoop echt dat je een fijn jaar tegemoet gaat, eea kan gaan loslaten en veel moois voor in de plaats gaat komen komende maanden. Op naar de lente en zomer. Je klinkt nu al veel beslister en zekerder trouwens!
Keep holding on!
Keep holding on!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 10 januari 2011 om 11:15
Pff..ik kom hier even tussendoor denderen. (sorry)
Voel me kut. Schrijf sinds 3 jaar met ex van 20 jaar geleden. Heb hem 4 x gezien in die 3 jaar tijd.
We hadden afgesproken dat we geen gevoelens voor elkaar mochten hebben die onze relatie met nr 1 in gevaar zouden brengen. We zouden elkaar binnenkort weer zien, dan zou hij weer in Nederland zijn (is hij maar heel soms). Maar ik kan nergens anders meer aan denken dan aan hem, het beïnvloedt mijn gewone leven zo erg. Heb hem dus net geschreven dat ik hem niet meer wil zien, niet meer met hem ga schrijven.
Het is echt het beste, maar ik voel me echt zo rot! Pff...zit steeds te brullen.
Voel me kut. Schrijf sinds 3 jaar met ex van 20 jaar geleden. Heb hem 4 x gezien in die 3 jaar tijd.
We hadden afgesproken dat we geen gevoelens voor elkaar mochten hebben die onze relatie met nr 1 in gevaar zouden brengen. We zouden elkaar binnenkort weer zien, dan zou hij weer in Nederland zijn (is hij maar heel soms). Maar ik kan nergens anders meer aan denken dan aan hem, het beïnvloedt mijn gewone leven zo erg. Heb hem dus net geschreven dat ik hem niet meer wil zien, niet meer met hem ga schrijven.
Het is echt het beste, maar ik voel me echt zo rot! Pff...zit steeds te brullen.
maandag 10 januari 2011 om 11:54
maandag 10 januari 2011 om 12:20
@ angel 1971. Dank je! Pfff...virtuele knuffel kan ik wel gebruiken!
Het is een lang verhaal, probeer kort. We hebben een heftige relatie gehad die een jaar duurde. Door omstandigheden moest hij plotseling naar het buitenland, waar hij is gebleven. In die tijd waren er nog geen internet en mobieltjes, ik was hem volledig kwijt. Ben er toen kapot van geweest.
3 jaar geleden vond ik hem terug via een sociale netwerksite, inmiddels allebei getrouwd en kinderen. We zijn met elkaar gaan mailen en hebben elkaar 4 x gezien, waarvan we 2 keer heerlijke seks hebben gehad. We schrijven regelmatig, vooral geile mailtjes naar elkaar. Maar het wordt steeds moeilijker om het te scheiden. Misschien omdat ik het vroeger nooit echt heb afgesloten, het gevoel voor hem zit zo diep.
Hij schreef dat ie binnenkort weer hierheen komt en ik ben zo bang dat ik er doodongelukkig van wordt, hem steeds verder toelaat in mijn hart. Ik denk haast alleen nog maar aan hem en ik wil mijn huwelijk niet op het spel zetten.
Daarom heb ik besloten dat het moet stoppen, maar ik ben er helemaal stuk van.
Het is een lang verhaal, probeer kort. We hebben een heftige relatie gehad die een jaar duurde. Door omstandigheden moest hij plotseling naar het buitenland, waar hij is gebleven. In die tijd waren er nog geen internet en mobieltjes, ik was hem volledig kwijt. Ben er toen kapot van geweest.
3 jaar geleden vond ik hem terug via een sociale netwerksite, inmiddels allebei getrouwd en kinderen. We zijn met elkaar gaan mailen en hebben elkaar 4 x gezien, waarvan we 2 keer heerlijke seks hebben gehad. We schrijven regelmatig, vooral geile mailtjes naar elkaar. Maar het wordt steeds moeilijker om het te scheiden. Misschien omdat ik het vroeger nooit echt heb afgesloten, het gevoel voor hem zit zo diep.
Hij schreef dat ie binnenkort weer hierheen komt en ik ben zo bang dat ik er doodongelukkig van wordt, hem steeds verder toelaat in mijn hart. Ik denk haast alleen nog maar aan hem en ik wil mijn huwelijk niet op het spel zetten.
Daarom heb ik besloten dat het moet stoppen, maar ik ben er helemaal stuk van.
maandag 10 januari 2011 om 13:09
@Unreacheable
Meis, ik heb het met je te doen hoor. Echt klote. Heel verwarrend allemaal. Maar waarom hebben jullie eigenlijk weer contact met elkaar gezocht? Want je wilt je huwelijk niet op het spel zetten zeg je, maar je bent wel al twee keer vreemdgeweest met hem. Hoe is je huidige relatie, met je man, is die nog wel goed?
Als jij denkt dat je moet stoppen, en op tijd op de rem hebt getrapt is dat heel verstandig geweest. Maar sommige verstandige keuzes kunnen heel veel pijn veroorzaken. Sterkte ermee.
Meis, ik heb het met je te doen hoor. Echt klote. Heel verwarrend allemaal. Maar waarom hebben jullie eigenlijk weer contact met elkaar gezocht? Want je wilt je huwelijk niet op het spel zetten zeg je, maar je bent wel al twee keer vreemdgeweest met hem. Hoe is je huidige relatie, met je man, is die nog wel goed?
Als jij denkt dat je moet stoppen, en op tijd op de rem hebt getrapt is dat heel verstandig geweest. Maar sommige verstandige keuzes kunnen heel veel pijn veroorzaken. Sterkte ermee.
maandag 10 januari 2011 om 13:25
@ Lascivo, Eigenlijk is hij in al die jaren nooit helemaal uit mijn gedachten geweest, waarschijnlijk door het abrupte einde van onze relatie. Ik tikte voor de grap zijn naam in op die site en daar was hij. Ik schreef hem uit pure nieuwsgierigheid, wilde dolgraag weten hoe het met hem ging. Hij was vreselijk blij dat ik hem had gevonden, hij had ook al wel eens pogingen ondernomen om mij te vinden.
We zijn gaan heen en weer mailen en in het begin was dat heel heftig. We hebben naar een ontmoeting toegewerkt en dat was waanzinnig!
Ik zag het los van mijn huwelijk, wat trouwens heel goed is, dit is een heel ander hoofdstuk uit mijn leven.
Nu hij dus weer deze kant opkomt heb ik in de gaten dat het veranderd is, hoe dat is ontstaan weet ik zelf eigenlijk niet goed, maar ik denk zoveel aan hem, hij laat me geen seconde meer los. De enige uitweg die ik nu zie is volledig het contact verbreken, gevoelsmatig trek ik het niet meer...
We zijn gaan heen en weer mailen en in het begin was dat heel heftig. We hebben naar een ontmoeting toegewerkt en dat was waanzinnig!
Ik zag het los van mijn huwelijk, wat trouwens heel goed is, dit is een heel ander hoofdstuk uit mijn leven.
Nu hij dus weer deze kant opkomt heb ik in de gaten dat het veranderd is, hoe dat is ontstaan weet ik zelf eigenlijk niet goed, maar ik denk zoveel aan hem, hij laat me geen seconde meer los. De enige uitweg die ik nu zie is volledig het contact verbreken, gevoelsmatig trek ik het niet meer...
maandag 10 januari 2011 om 14:04
@hvjz, Eerst kon ik mijn gevoelens goed scheiden, als ik samen was met nr 1 dacht ik alleen nog maar aan nr 1 en niet aan ex/minnaar.
Misschien door die aanstaande ontmoeting met hem, al mijn oude gevoelens voor hem komen weer boven, lijkt na elke ontmoeting heftiger te worden.
Ik weet het niet goed, ik denk dat ik het daarom maar hier heb neergeplempt, om het op een rijtje te krijgen. Hij is zo overheersend in mijn gedachten aanwezig, het laat me geen seconde meer los, zo verwarrend.
Misschien door die aanstaande ontmoeting met hem, al mijn oude gevoelens voor hem komen weer boven, lijkt na elke ontmoeting heftiger te worden.
Ik weet het niet goed, ik denk dat ik het daarom maar hier heb neergeplempt, om het op een rijtje te krijgen. Hij is zo overheersend in mijn gedachten aanwezig, het laat me geen seconde meer los, zo verwarrend.
maandag 10 januari 2011 om 14:21
maandag 10 januari 2011 om 14:52
Ik weet zeker dat ik ze idealiseer. Tuurlijk is hij gebaseerd op een fantasie, hij blijft in mijn gedachten veel mooier dan hij waarschijnlijk in werkelijkheid is. Het is alleen maar leuk als ik met hem samen ben en no way is het gras groener met hem, dat besef ik verdraaid goed.
Mijn verstand en gevoel zijn het zò niet met elkaar eens!
Mijn verstand en gevoel zijn het zò niet met elkaar eens!
