Zwanger
alle pijlers
Bevallen: de taboes!
zondag 20 februari 2011 om 22:41
Moeders van het forum, een oproep aan u allen!
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
maandag 21 februari 2011 om 17:33
Ow!
Ik weet nog dat ik in het ziekenhuis aan de monitor voor de ruggenprik mocht en dan dochterlief in de buik ook een paar "antenne's" geplaatste kreeg, die er bij onder dan weer uitstaken.
Afijn, elke keer dat dochterlief in de buik bewoog of er een wee was, draaiden die "antenne's" lekker door mijn doos. Dat was wel vreemd. Vooral omdat er niks overheen lag en je ze dus ook gewoon zag bewegen.
Ik weet nog dat ik in het ziekenhuis aan de monitor voor de ruggenprik mocht en dan dochterlief in de buik ook een paar "antenne's" geplaatste kreeg, die er bij onder dan weer uitstaken.
Afijn, elke keer dat dochterlief in de buik bewoog of er een wee was, draaiden die "antenne's" lekker door mijn doos. Dat was wel vreemd. Vooral omdat er niks overheen lag en je ze dus ook gewoon zag bewegen.
maandag 21 februari 2011 om 17:35
Luna1,
Even een vraagje? Jij woont toch ook in/rond Groningen? Ben jij het het MZH bevallen bij dr. K? Ik heb nl. eenzelfde ervaring (geen kz willen doen bij de 2e, terwijl in alle papieren stond dat dat moest n.a.v. geboorte 1e). Vriend is toen ook fel van leer getrokken. Ben wel benieuwd. Zou te zot zijn!
Even een vraagje? Jij woont toch ook in/rond Groningen? Ben jij het het MZH bevallen bij dr. K? Ik heb nl. eenzelfde ervaring (geen kz willen doen bij de 2e, terwijl in alle papieren stond dat dat moest n.a.v. geboorte 1e). Vriend is toen ook fel van leer getrokken. Ben wel benieuwd. Zou te zot zijn!
maandag 21 februari 2011 om 17:35
quote:Simooon schreef op 21 februari 2011 @ 16:20:
Als jullie dit alles van tevoren hadden geweten waren jullie dan ook allemaal aan kinderen begonnen? Want je weet natuurlijk nooit helemaal waar je aan begint en als je eenmaal bezwangerd bent is er uiteraard geen weg meer terug... Maar nooit iemand spijt gehad?
Zeker! ondanks alles was het de mooiste dag van mijn leven (lekker cliché, maar zó waar).
Spijt? Geen moment! Ook niet toen ik net (10 min geleden) helemaal ondergeplasd werd. Ook niet toen ik een stolsel verloor ter grootte van een tennisbal, niet tijdens het hechten, niet midden in de nacht als ik moet voeden, ook niet als ik soms voor de tweede keer in een nacht moet voeden, helemaal nooit!
Ik typ dit met mij o zo mooie, lieve en vrolijke baby van vandaag precies 3 maanden op schoot. Ze zeggen dat de eerste 3 maanden het zwaarst zijn, geloof ik graag, maar o het is zo heerlijk zo'n klein frummeltje, echt geweldig. Zo vreselijk als ik zwanger zijn vond, zo heerlijk vind ik het om moeder te zijn
Als jullie dit alles van tevoren hadden geweten waren jullie dan ook allemaal aan kinderen begonnen? Want je weet natuurlijk nooit helemaal waar je aan begint en als je eenmaal bezwangerd bent is er uiteraard geen weg meer terug... Maar nooit iemand spijt gehad?
Zeker! ondanks alles was het de mooiste dag van mijn leven (lekker cliché, maar zó waar).
Spijt? Geen moment! Ook niet toen ik net (10 min geleden) helemaal ondergeplasd werd. Ook niet toen ik een stolsel verloor ter grootte van een tennisbal, niet tijdens het hechten, niet midden in de nacht als ik moet voeden, ook niet als ik soms voor de tweede keer in een nacht moet voeden, helemaal nooit!
Ik typ dit met mij o zo mooie, lieve en vrolijke baby van vandaag precies 3 maanden op schoot. Ze zeggen dat de eerste 3 maanden het zwaarst zijn, geloof ik graag, maar o het is zo heerlijk zo'n klein frummeltje, echt geweldig. Zo vreselijk als ik zwanger zijn vond, zo heerlijk vind ik het om moeder te zijn
maandag 21 februari 2011 om 18:00
quote:sprokkelientje schreef op 21 februari 2011 @ 17:26:
Is dit topic echt op verzoek van de onbezwangerden of is het een "excuus" om weer eens flink en ongecensureerd van leer te trekken in het zoveelste topic wat hierover gaat?Sha_la heeft in december (meen ik) een miskraam gehad en geen kinderen. Verder nog vragen? Als je dit niet wil lezen, graag hier wegblijven. Wij zitten niet op je commentaar te wachten....
Is dit topic echt op verzoek van de onbezwangerden of is het een "excuus" om weer eens flink en ongecensureerd van leer te trekken in het zoveelste topic wat hierover gaat?Sha_la heeft in december (meen ik) een miskraam gehad en geen kinderen. Verder nog vragen? Als je dit niet wil lezen, graag hier wegblijven. Wij zitten niet op je commentaar te wachten....
maandag 21 februari 2011 om 18:09
quote:sprokkelientje schreef op 21 februari 2011 @ 17:26:
Is dit topic echt op verzoek van de onbezwangerden of is het een "excuus" om weer eens flink en ongecensureerd van leer te trekken in het zoveelste topic wat hierover gaat?Wat een rare reactie. Moet TO expliciet bij jou verantwoording komen afleggen waarom zij dit topic heeft geopend? Volgens mij loopt het topic goed en is er niks vreemds aan dit topic... Dus wie beb jij dan om te moeten bepalen dat dit al het zoveelste topic is wat over dit onderwerp zou gaan? En dat het jou niet aanstaat is dan jammer voor jou, mij staat ook niet elk topic aan, maar dat ga ik echt niet op elk topic melden.
Is dit topic echt op verzoek van de onbezwangerden of is het een "excuus" om weer eens flink en ongecensureerd van leer te trekken in het zoveelste topic wat hierover gaat?Wat een rare reactie. Moet TO expliciet bij jou verantwoording komen afleggen waarom zij dit topic heeft geopend? Volgens mij loopt het topic goed en is er niks vreemds aan dit topic... Dus wie beb jij dan om te moeten bepalen dat dit al het zoveelste topic is wat over dit onderwerp zou gaan? En dat het jou niet aanstaat is dan jammer voor jou, mij staat ook niet elk topic aan, maar dat ga ik echt niet op elk topic melden.
maandag 21 februari 2011 om 18:12
Gelukkig had ik bij de 1ste een sectio. Als ik bij de eerste de bevalling had die ik nu bij de 2e heb gehad was hij enig kind gebleven. Ik heb er een trauma (en een PND depressie) aan over gehouden.
Ik vond het pijnlijk, genant en had het gevoel dat ik door alle moeders die mij vooraf zijn gegaan voor de gek ben gehouden...
Nu is er gelukkig de kans op een ruggeprik maar in mijn tijd echt niet. Ik werd meewarig aangekeken door de verloskundige toenn zij vroeg of ik inderdaad een pethadineprik had gehad.
Zij vond dit wel erg overdreven zei ze...
Ik vond het pijnlijk, genant en had het gevoel dat ik door alle moeders die mij vooraf zijn gegaan voor de gek ben gehouden...
Nu is er gelukkig de kans op een ruggeprik maar in mijn tijd echt niet. Ik werd meewarig aangekeken door de verloskundige toenn zij vroeg of ik inderdaad een pethadineprik had gehad.
Zij vond dit wel erg overdreven zei ze...
maandag 21 februari 2011 om 18:26
Oeh, BA, was het zo erg?
En dat lijkt me dus zo verschrikkelijk, dat je heel veel pijn hebt en dat men het weg zal wuiven, want ja, dat hoort nou eenmaal bij een bevalling en er zijn al zoveel vrouwen die het hebben gedaan... Terwijl je er volgens mij gewoon onwijs trots op mag zijn en vervolgens in de watten moet worden gelegd, want het kan je waarschijnlijk niks interesseren dat anderen dit ook hebben gedaan.
En dat lijkt me dus zo verschrikkelijk, dat je heel veel pijn hebt en dat men het weg zal wuiven, want ja, dat hoort nou eenmaal bij een bevalling en er zijn al zoveel vrouwen die het hebben gedaan... Terwijl je er volgens mij gewoon onwijs trots op mag zijn en vervolgens in de watten moet worden gelegd, want het kan je waarschijnlijk niks interesseren dat anderen dit ook hebben gedaan.
maandag 21 februari 2011 om 18:32
De geboorte van mijn eerste dochter was verschrikkelijk. Ze woog meer dan 8 pond (terwijl vk overtuigd was dat ze klein was en heeft te lang gewacht met ingrijpen) en zat helemaal klem. Hij (vk) trekken, 2 verpleegkundigen op mijn buik de Samba dansen maar mijn dochter zat muurvast.
Er kwam een spiegel bij zodat ik prachtig kon zien hoe ik opengeknipt werd. Het geluid zal ik nooit vergeten; de beschrijving hiervoor van "een schaar door stevige spijkerstof" komt heel aardig in de buurt.
Maar interessant was het wel: Ik zag mezelf openflappen als een soort openvallende enveloppe
In ieder geval werd mijn dochter geboren en dacht ik dat de ellende voorbij was.
Naast het feit dat ik er bekkeninstabiliteit aan over heb gehouden, wilde die knip ook maar niet genezen. Allemachtig, wat een ellende.
De boel was ontstoken, en niet zo zuinig ook. Naast bloed, stolsels en melk lekte mijn lijf ook nog een boel pus. Voelde me zó'n afdruiprek.
Moest elke keer dat verband van de wond lostrekken (auw!).
3 Keer per dag met mijn kont in de biotex of soda, ik kon alleen plassen onder een stromende douche en de eerste keer poepen voelde alsof ik het leven moest schenken aan een skippybal.
Ergens in de kraamweek moesten de hechtingen verwijderd worden. Het deed zo'n pijn dat ik de vk bijna in zijn gezicht getrapt heb.
Heb al die tijd niet durven kijken, maar ik heb wel voorzichtig gevoeld terwijl ik in de soda zat te weken. De knip was bij mijn schaamlip wél dicht, maar naar mijn bil toe bleek een gat te zitten waar ik zó mijn vinger in kon doen. Argh, argh en argh!
Na 6 weken volgde de nacontrole. Dit heb ik echt als heel traumatisch ervaren.
De vk wilde "de wond even bekijken" dus ik moest me uitkleden en op zijn tafel gaan liggen, Benen wijd en toen, zonder ook maar te waarschuwen, ramde hij zo WHAM zijn vingers naar binnen! Hoezo "even de wond bekijken"?
Heb echt gegild en gehuild, zó zeer deed het!
De rest van de nacontrole kan ik me niet eens meer herinneren, wel dat ik daarna heel voorzichtig stapje voor stapje naar huis ben gestrompeld.
Epiloog:
't-Is goed gekomen uiteindelijk.
(VK heeft later een eind aan zijn leven gemaakt i.v.m. teveel fouten die hij had gemaakt bij behoorlijk wat patienten.)
Daarna heb ik nog twee dochters gekregen: Ook van die joekels. Twee keer uitgescheurd, gehecht, geen centje pijn gehad.
En ja, ook ik zou het toch zo weer doen.
Er kwam een spiegel bij zodat ik prachtig kon zien hoe ik opengeknipt werd. Het geluid zal ik nooit vergeten; de beschrijving hiervoor van "een schaar door stevige spijkerstof" komt heel aardig in de buurt.
Maar interessant was het wel: Ik zag mezelf openflappen als een soort openvallende enveloppe
In ieder geval werd mijn dochter geboren en dacht ik dat de ellende voorbij was.
Naast het feit dat ik er bekkeninstabiliteit aan over heb gehouden, wilde die knip ook maar niet genezen. Allemachtig, wat een ellende.
De boel was ontstoken, en niet zo zuinig ook. Naast bloed, stolsels en melk lekte mijn lijf ook nog een boel pus. Voelde me zó'n afdruiprek.
Moest elke keer dat verband van de wond lostrekken (auw!).
3 Keer per dag met mijn kont in de biotex of soda, ik kon alleen plassen onder een stromende douche en de eerste keer poepen voelde alsof ik het leven moest schenken aan een skippybal.
Ergens in de kraamweek moesten de hechtingen verwijderd worden. Het deed zo'n pijn dat ik de vk bijna in zijn gezicht getrapt heb.
Heb al die tijd niet durven kijken, maar ik heb wel voorzichtig gevoeld terwijl ik in de soda zat te weken. De knip was bij mijn schaamlip wél dicht, maar naar mijn bil toe bleek een gat te zitten waar ik zó mijn vinger in kon doen. Argh, argh en argh!
Na 6 weken volgde de nacontrole. Dit heb ik echt als heel traumatisch ervaren.
De vk wilde "de wond even bekijken" dus ik moest me uitkleden en op zijn tafel gaan liggen, Benen wijd en toen, zonder ook maar te waarschuwen, ramde hij zo WHAM zijn vingers naar binnen! Hoezo "even de wond bekijken"?
Heb echt gegild en gehuild, zó zeer deed het!
De rest van de nacontrole kan ik me niet eens meer herinneren, wel dat ik daarna heel voorzichtig stapje voor stapje naar huis ben gestrompeld.
Epiloog:
't-Is goed gekomen uiteindelijk.
(VK heeft later een eind aan zijn leven gemaakt i.v.m. teveel fouten die hij had gemaakt bij behoorlijk wat patienten.)
Daarna heb ik nog twee dochters gekregen: Ook van die joekels. Twee keer uitgescheurd, gehecht, geen centje pijn gehad.
En ja, ook ik zou het toch zo weer doen.
maandag 21 februari 2011 om 18:36
quote:Bezzzz schreef op 20 februari 2011 @ 23:07:
En als je denk dat alles klaar is, baby is eruit geperst, dan steekt de verloskundige een vinger in je poepert om te kijken of ze 'm via je vagina weer naar buiten kan steken... Weet je wel zeker dat dat de verloskundige was? Of heb ik iets verdrongen?
En als je denk dat alles klaar is, baby is eruit geperst, dan steekt de verloskundige een vinger in je poepert om te kijken of ze 'm via je vagina weer naar buiten kan steken... Weet je wel zeker dat dat de verloskundige was? Of heb ik iets verdrongen?
maandag 21 februari 2011 om 18:51
quote:Chubbyxxl schreef op 21 februari 2011 @ 18:32:
Epiloog:
't-Is goed gekomen uiteindelijk.
(VK heeft later een eind aan zijn leven gemaakt i.v.m. teveel fouten die hij had gemaakt bij behoorlijk wat patienten.)
Wat een verhaal zeg...
Ik ben trouwens wel echt blij met jullie verhalen, eindelijk eens eerlijkheid! Ik vraag me wel af (percentueel) hoeveel vrouwen inscheuren/een knip krijgen/een totaalruptuur hebben. Weet iemand of daar data over zijn? Ik heb eens van aan gynacoloog gehoord dat in principe (dus, als alles goed gaat, kind ligt goed en moeder in niet erg nauw) geen enkele vrouw hoeft uit te scheuren, als het maar rustig gaat en met beleid. Hebben jullie dat idee ook? En hoe kan in godsnaam je schaamlip inscheuren? Ik kan het me niet indenken nl. Dat je doorscheurt naar je anus toe, dat snap ik, maar je schaamlip?
Sorry voor deze ietwat n/rare vragen. En jullie bedankt voor de openheid!
Epiloog:
't-Is goed gekomen uiteindelijk.
(VK heeft later een eind aan zijn leven gemaakt i.v.m. teveel fouten die hij had gemaakt bij behoorlijk wat patienten.)
Wat een verhaal zeg...
Ik ben trouwens wel echt blij met jullie verhalen, eindelijk eens eerlijkheid! Ik vraag me wel af (percentueel) hoeveel vrouwen inscheuren/een knip krijgen/een totaalruptuur hebben. Weet iemand of daar data over zijn? Ik heb eens van aan gynacoloog gehoord dat in principe (dus, als alles goed gaat, kind ligt goed en moeder in niet erg nauw) geen enkele vrouw hoeft uit te scheuren, als het maar rustig gaat en met beleid. Hebben jullie dat idee ook? En hoe kan in godsnaam je schaamlip inscheuren? Ik kan het me niet indenken nl. Dat je doorscheurt naar je anus toe, dat snap ik, maar je schaamlip?
Sorry voor deze ietwat n/rare vragen. En jullie bedankt voor de openheid!
maandag 21 februari 2011 om 18:54
Oke, dan ook de leuke dingen waar je weinig over hoort:
Volgens mijn schoonmoeder deden ze vroeger koolbladeren in hun beha's tegen borstontsteking.
Weet niet of dat van bloemkool, boerenkool of rode kool moest zijn, maar ik had me heilig voorgenomen dat ik nooit, maar dan ook nooit met een groentenwinkel tegen mijn tieten zou gaan zitten.
Wat ik een heerlijk gevoel vond: Een sluitlaken!
Ook al zo'n ouderwets middel, maar het was geweldig na de bevalling van mijn tweede en derde toen ik zo'n last van mijn bekken had.
Dat gevoel: Net gedouchet, je laat je glijden in een heerlijk schoon bed, je kraamhulp wikkelt je lekker stevig in het sluitlaken en brengt daarna je net-nieuwe babietje naar je toe.... ooooh, dat is zoooo'n luxe prinsessengevoel!
Had ook niemand me op voorbereid dat dit alles zo'n heerlijk gevoel kon oproepen!
Of met je neus tegen die donshaartjes op dat warme, lekker ruikende hoofdje...hmmm.
Volgens mijn schoonmoeder deden ze vroeger koolbladeren in hun beha's tegen borstontsteking.
Weet niet of dat van bloemkool, boerenkool of rode kool moest zijn, maar ik had me heilig voorgenomen dat ik nooit, maar dan ook nooit met een groentenwinkel tegen mijn tieten zou gaan zitten.
Wat ik een heerlijk gevoel vond: Een sluitlaken!
Ook al zo'n ouderwets middel, maar het was geweldig na de bevalling van mijn tweede en derde toen ik zo'n last van mijn bekken had.
Dat gevoel: Net gedouchet, je laat je glijden in een heerlijk schoon bed, je kraamhulp wikkelt je lekker stevig in het sluitlaken en brengt daarna je net-nieuwe babietje naar je toe.... ooooh, dat is zoooo'n luxe prinsessengevoel!
Had ook niemand me op voorbereid dat dit alles zo'n heerlijk gevoel kon oproepen!
Of met je neus tegen die donshaartjes op dat warme, lekker ruikende hoofdje...hmmm.
maandag 21 februari 2011 om 19:00
quote:Joy4britt schreef op 21 februari 2011 @ 18:00:
[...]
Sha_la heeft in december (meen ik) een miskraam gehad en geen kinderen. Verder nog vragen? Als je dit niet wil lezen, graag hier wegblijven. Wij zitten niet op je commentaar te wachten....
Nou, nou wat een toon
Als Sha-la en miskraam heeft gehad is dat heel naar voor haar maar ik heb hier m.i. niets over gezegd.
Niemand heeft ook gezegd dat ik dingen niet wil lezen
Of ik hier wegblijf maak ik zelf wel uit...ben denk ik op dit forum en op deze pijler net zo welkom als alle anderen.
En als je niet op (mijn) commentaar, cq commentaar zit te wachten wat niet in je straatje past is het wellicht een idee om zelf weg te blijven.
[...]
Sha_la heeft in december (meen ik) een miskraam gehad en geen kinderen. Verder nog vragen? Als je dit niet wil lezen, graag hier wegblijven. Wij zitten niet op je commentaar te wachten....
Nou, nou wat een toon
Als Sha-la en miskraam heeft gehad is dat heel naar voor haar maar ik heb hier m.i. niets over gezegd.
Niemand heeft ook gezegd dat ik dingen niet wil lezen
Of ik hier wegblijf maak ik zelf wel uit...ben denk ik op dit forum en op deze pijler net zo welkom als alle anderen.
En als je niet op (mijn) commentaar, cq commentaar zit te wachten wat niet in je straatje past is het wellicht een idee om zelf weg te blijven.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 21 februari 2011 om 19:00
Eigenlijk moet ik aan m'n huiswerk maar dit topic is gewoon te leuk om te lezen!
Wat ik van te voren ook niet wist: dat bevallen echt een bloedbad kan zijn! Iedereen, inclusief vk, vertelde me de hele zwangerschap dat dat best meeviel. Nou nee, viel helemaal niet mee, bloed bleef eruit stromen en de matjes waren niet aan te slepen.
Bij de tweede zat het bloed op bed, de deur, de muur, het plafond en vooral de vk. Was heel grappig: toen ik na de bevalling de slaapkamer ging schoonmaken zag je op de muur bij het voeteneind precies waar de vk had gezeten, daar zat namelijk geen bloed. Deed me aan een scene uit CSI denken
Bij de derde veel minder bloedverlies maar was toch blij dat ik in het ziekenhuis lag en het schoonmaken aan het personeel kon overlaten.
Wat ik van te voren ook niet wist: dat bevallen echt een bloedbad kan zijn! Iedereen, inclusief vk, vertelde me de hele zwangerschap dat dat best meeviel. Nou nee, viel helemaal niet mee, bloed bleef eruit stromen en de matjes waren niet aan te slepen.
Bij de tweede zat het bloed op bed, de deur, de muur, het plafond en vooral de vk. Was heel grappig: toen ik na de bevalling de slaapkamer ging schoonmaken zag je op de muur bij het voeteneind precies waar de vk had gezeten, daar zat namelijk geen bloed. Deed me aan een scene uit CSI denken
Bij de derde veel minder bloedverlies maar was toch blij dat ik in het ziekenhuis lag en het schoonmaken aan het personeel kon overlaten.
maandag 21 februari 2011 om 19:01
quote:Chubbyxxl schreef op 21 februari 2011 @ 18:54:
Wat ik een heerlijk gevoel vond: Een sluitlaken!
Ook al zo'n ouderwets middel, maar het was geweldig na de bevalling van mijn tweede en derde toen ik zo'n last van mijn bekken had.
Dat gevoel: Net gedouchet, je laat je glijden in een heerlijk schoon bed, je kraamhulp wikkelt je lekker stevig in het sluitlaken en brengt daarna je net-nieuwe babietje naar je toe.... ooooh, dat is zoooo'n luxe prinsessengevoel!
O, daar kan ik me echt wat bij voorstellen! Zo'n sluitlaken helpt toch om je buikspieren weer terug te duwen, richting elkaar, zeg maar?
Wat ik een heerlijk gevoel vond: Een sluitlaken!
Ook al zo'n ouderwets middel, maar het was geweldig na de bevalling van mijn tweede en derde toen ik zo'n last van mijn bekken had.
Dat gevoel: Net gedouchet, je laat je glijden in een heerlijk schoon bed, je kraamhulp wikkelt je lekker stevig in het sluitlaken en brengt daarna je net-nieuwe babietje naar je toe.... ooooh, dat is zoooo'n luxe prinsessengevoel!
O, daar kan ik me echt wat bij voorstellen! Zo'n sluitlaken helpt toch om je buikspieren weer terug te duwen, richting elkaar, zeg maar?
maandag 21 februari 2011 om 19:02
quote:Helenita2 schreef op 21 februari 2011 @ 18:36:
[...]
Weet je wel zeker dat dat de verloskundige was? Of heb ik iets verdrongen?
Oh ja, dat van die vinger in de anus weet ik ook nog wel! Doen ze inderdaad om te controleren of je niet per ongeluk ook een ruptuur heb in de wand tussen de vagina en anus.
Wat ik ook nog weet bij het hechten na die knip tijdens mijn eerste bevalling, was dat op een gegeven moment de vk zijn naald en draad had neergelegd en een ferm "Zo!" uitriep.
En terwijl hij dit riep trok hij een gigantische, echt ENORME tampon uit mijn vagina.
Had allereerst niet eens gevoeld dat hij dat ding d'r in had gedaan, maar ten tweede heb ik nooit geweten dat er tampons in die maten bestáán.
In mijn herinnering wel zo groot (qua doorsnede dan) als een half afgewikkelde wc-rol of blik doperwten.
Het rare is dat bij mijn latere hechtbeurten (bevalling 2 en 3) er geen tampon is ingebracht.
[...]
Weet je wel zeker dat dat de verloskundige was? Of heb ik iets verdrongen?
Oh ja, dat van die vinger in de anus weet ik ook nog wel! Doen ze inderdaad om te controleren of je niet per ongeluk ook een ruptuur heb in de wand tussen de vagina en anus.
Wat ik ook nog weet bij het hechten na die knip tijdens mijn eerste bevalling, was dat op een gegeven moment de vk zijn naald en draad had neergelegd en een ferm "Zo!" uitriep.
En terwijl hij dit riep trok hij een gigantische, echt ENORME tampon uit mijn vagina.
Had allereerst niet eens gevoeld dat hij dat ding d'r in had gedaan, maar ten tweede heb ik nooit geweten dat er tampons in die maten bestáán.
In mijn herinnering wel zo groot (qua doorsnede dan) als een half afgewikkelde wc-rol of blik doperwten.
Het rare is dat bij mijn latere hechtbeurten (bevalling 2 en 3) er geen tampon is ingebracht.
maandag 21 februari 2011 om 19:06
Die witte koolbladeren heb ik ook in mijn BH gehad. De 4e dag na de bevalling had ik borstontsteking en kloven. Auwwww
Uiteindelijk heb ik het toch 2 jaar volgehouden.
Tegen de naweeén kreeg ik van die vieze dingen die ze ook in krentenbrood doen, van de beige, gele, lijkt op rozijnen, dingen. Jaksss...
De knip hoorde aan als het knippen in een stuk hard karton zei mijn ex. Niks van gevoeld, ook van het hechten niet.
Van de hechtingen an sich heb ik wel veel last gehad. Ze zaten te strak volgens de vk. Lekker dan
Uiteindelijk heb ik het toch 2 jaar volgehouden.
Tegen de naweeén kreeg ik van die vieze dingen die ze ook in krentenbrood doen, van de beige, gele, lijkt op rozijnen, dingen. Jaksss...
De knip hoorde aan als het knippen in een stuk hard karton zei mijn ex. Niks van gevoeld, ook van het hechten niet.
Van de hechtingen an sich heb ik wel veel last gehad. Ze zaten te strak volgens de vk. Lekker dan
maandag 21 februari 2011 om 19:11
quote:Simooon schreef op 21 februari 2011 @ 16:20:
Als jullie dit alles van tevoren hadden geweten waren jullie dan ook allemaal aan kinderen begonnen? JA Want je weet natuurlijk nooit helemaal waar je aan begint en als je eenmaal bezwangerd bent is er uiteraard geen weg meer terug... Maar nooit iemand spijt gehad?IK NIET
En dat terwijl ik er 37 jaar over heb gedaan om me over mijn angst voor een bevalling heen te zetten. Het enige dat ik dacht was: hadden we het maar 10 jaar eerder gedaan...
M.
Als jullie dit alles van tevoren hadden geweten waren jullie dan ook allemaal aan kinderen begonnen? JA Want je weet natuurlijk nooit helemaal waar je aan begint en als je eenmaal bezwangerd bent is er uiteraard geen weg meer terug... Maar nooit iemand spijt gehad?IK NIET
En dat terwijl ik er 37 jaar over heb gedaan om me over mijn angst voor een bevalling heen te zetten. Het enige dat ik dacht was: hadden we het maar 10 jaar eerder gedaan...
M.
maandag 21 februari 2011 om 19:12
Ik heb nog niet alles gelezen, maar bij mij losten de hechtingen ook niet allemaal op terwijl ze dat wel behoorden te doen. Gevolg: telkens kleine zweertjes die een hechting naar buiten werkten. Net als bij een splinter laat maar zeggen.
En de eerste keer seks met (en ik denk ook zonder) litteken voelt echt weer als een ontmaagding. Het heeft bij mij wel een aantal maanden geduurd voordat ik me weer helemaal kon ontspannen.
En de eerste keer seks met (en ik denk ook zonder) litteken voelt echt weer als een ontmaagding. Het heeft bij mij wel een aantal maanden geduurd voordat ik me weer helemaal kon ontspannen.
